Non-celiac gluten sensitivity
http://dbpedia.org/resource/Non-celiac_gluten_sensitivity an entity of type: Thing
글루텐 민감증(gluten sensitivity)는 글루텐에 알레르기나 자가면역 반응 없이 글루텐에 반응을 나타내는 경우로 적절한 검사에 의해 확인된 경우를 말한다. 셀리악병도 아니고 밀 알레르기도 없으면서, 식사에서 글루텐을 제거했을 때 증상이 호전되는 환자가 이 경우이다. 밀 단백질의 일종인 글리아딘의 항체 수치를 측정하는 간단한 혈액검사를 통해 글루텐 민감증을 진단할 수 있다. 글루텐 민감증은 1-6% 정도일 것으로 추정되며, ‘전미 셀리악병 인식고취 재단’은 1,800만 미국인이 ‘글루텐 민감증’을 지니고 있다고 추산하고 있다. 그러나 의사 처방 없이 글루텐 프리 식사를 하려는 사람 중 어느 정도가 글루텐 민감증인지는 확실치 않다.
rdf:langString
تحسس غلوتيني لابطني (بالإنجليزية: Non-celiac gluten sensitivity) أو اختصارًا تحسس غلوتيني (بالإنجليزية: Gluten sensitivity) وهو اضطراب في جهاز الهضم ينجم عن عدم تحمل مادة (نوع من البروتين) تسمىالغلوتين ((بالإنجليزية: gluten)) (الدَّبَق) المسببة لأعراض معوية التي تزداد بمجرد أن تزال المواد الغذائية التي تحتوي علي الغلوتين، باستثناء القمح والشعير. ولهذه الأسباب، يعد الاعتلال المعوي الغلوتيني حالة طبية جدلية، ولازال بعض المؤلفون يتسألون عنه. وقد أقترح أن «حساسية الأمعاء المعوية» أي حساسية القمح، هو المصطلح المناسب دون الأغفال عن أن الحبوب المكونة من الغلوتين هي التي تؤثر في تنمية الأعراض.
rdf:langString
La sensibilitat al gluten no celíaca o sensibilitat no celíaca al gluten (SNCG) estaria definida com "una entitat clínica induïda per la ingestió de gluten que condueix a símptomes intestinals i/o extraintestinals que milloren una vegada que els aliments que contenen gluten s'eliminen de la dieta, i s'han exclòs la malaltia celíaca i l'al·lèrgia al blat". El SNCG s'inclouria en l'espectre dels . La definició i els criteris diagnòstics de la sensibilitat al gluten no celíac van ser debatuts i establerts per tres conferències de consens.
rdf:langString
Die Nicht-Zöliakie-Nicht-Weizenallergie-Weizensensitivität (Syn.: Weizensensitivität, englisch non-celiac gluten sensitivity, abgekürzt NCGS) ist eine Weizenunverträglichkeit mit einem der Zöliakie (entzündliche Reaktion der Darmschleimhaut auf das „Klebereiweiß“ Gluten) klinisch ähnlichen Bild trotz Ausschluss einer Autoimmunreaktion (Endomysium-Antikörper, gewebsspezifische Transglutaminase-Antikörper) oder einer Weizenallergie (Pricktest, spezifisches IgE).
rdf:langString
La sensibilidad al gluten no celíaca (SGNC), también denominada sensibilidad al gluten (SG), enteropatía sensible al gluten o enteritis linfocítica, es una entidad clínica en la que se presentan síntomas digestivos o extradigestivos (que pueden afectar a diversos órganos) similares a los encontrados en la enfermedad celíaca, que mejoran cuando el gluten es retirado de la dieta, consiguiendo únicamente con ello una mejoría notable o una desaparición completa tanto de las molestias digestivas como de los variados síntomas extra-digestivos (que afectan a otros órganos) asociados con ella. No existen biomarcadores para su diagnóstico, el cual se realiza una vez razonablemente excluida la presencia de una enfermedad celíaca o una alergia al trigo. No obstante, una gran parte de personas diag
rdf:langString
Non-celiac gluten sensitivity (NCGS) or gluten sensitivity is "a clinical entity induced by the ingestion of gluten leading to intestinal and/or extraintestinal symptoms that improve once the gluten-containing foodstuff is removed from the diet, and celiac disease and wheat allergy have been excluded". For these reasons, NCGS is a controversial clinical condition and some authors still question it. It has been suggested that "non-celiac wheat sensitivity" is a more appropriate term, without forgetting that other gluten-containing cereals are implicated in the development of symptoms.
rdf:langString
La sensibilité non cœliaque au gluten (SNCG) (NCGS en anglais) ou sensibilité au gluten est une pathologie controversée définie comme « une entité clinique induite par l'ingestion de gluten conduisant à des symptômes intestinaux et/ou extra-intestinaux qui s'améliorent une fois que l'aliment contenant du gluten est retiré de l'alimentation, alors que la maladie cœliaque et l'allergie au blé ont été exclues. ». L'existence de la sensibilité non cœliaque au gluten est remise en cause par plusieurs études.
rdf:langString
非セリアック・グルテン過敏症（ひセリアック・グルテンかびんしょう、英: non-celiac gluten sensitivity、以下NCGS）またはグルテン過敏症（グルテンかびんしょう）は、「グルテンを含む食品を食べることによって腸の内外にもたらされ、食べないことによって改善される、という疾患のうち、セリアック病と小麦アレルギーを除いたもの」と定義される。グルテン関連障害に含まれる。3つの合意形成会議によって定義と診断基準が設けられた。 NCGSの発症過程はまだよく分かっていないが、グルテンおよび含グルテン穀物（小麦、ライ麦、大麦など）の蛋白質が関与する 。その蛋白質は複数類あり、特に、グルテンの主な細胞毒性抗原であるグリアジンが指摘されている。NCGS患者の消化器系の症状を引き起こすものとして、含グルテン穀物から摂取されて小腸に吸収されにくい短鎖の炭水化物であるFODMAPが着目されている。しかし、これは他のNCGS症状につながるものではない。そういった理由から、病としてのNCGSには論争が多く 、その存在を疑う者もいる 。そこでは「非セリアック・小麦過敏症」（non-celiac wheat sensitivity）といった名称が主張されたりするが、小麦以外の含グルテン穀物もNCGSの症状に関与する。
rdf:langString
Sensibilidade ao glúten não-celíaca (NCGS) ou sensibilidade ao glúten é "uma entidade clínica induzida pela ingestão de glúten levando a sintomas intestinais e/ou extra-intestinais que melhoram assim que o alimento contendo glúten é removido da dieta, e doença celíaca e alergia ao trigo foram excluídas". Por essas razões, a NCGS é uma condição clínica controversa e alguns autores ainda a questionam. Foi sugerido que "sensibilidade não-celíaca ao trigo" é um termo mais apropriado, sem esquecer que outros cereais contendo glúten estão implicados no desenvolvimento dos sintomas.
rdf:langString
rdf:langString
تحسس غلوتيني لابطني
rdf:langString
Sensibilitat no celíaca al gluten
rdf:langString
Nicht-Zöliakie-Nicht-Weizenallergie-Weizensensitivität
rdf:langString
Sensibilidad al gluten no celíaca
rdf:langString
Sensibilité non cœliaque au gluten
rdf:langString
글루텐 민감증
rdf:langString
非セリアック・グルテン過敏症
rdf:langString
Non-celiac gluten sensitivity
rdf:langString
Sensibilidade ao glúten não-celíaca
xsd:integer
40956516
xsd:integer
1112394349
rdf:langString
Exclusion of celiac disease and wheat allergy, improvement with gluten withdrawal and worsening after gluten consumption
rdf:langString
Any age
rdf:langString
Gluten sensitivity
rdf:langString
Reaction to gluten, other proteins and FODMAPS from gluten-containing cereals
rdf:langString
December 2021
rdf:langString
lifelong
xsd:double
0.5
rdf:langString
What was the first school of thought?? The wp editor's?
rdf:langString
تحسس غلوتيني لابطني (بالإنجليزية: Non-celiac gluten sensitivity) أو اختصارًا تحسس غلوتيني (بالإنجليزية: Gluten sensitivity) وهو اضطراب في جهاز الهضم ينجم عن عدم تحمل مادة (نوع من البروتين) تسمىالغلوتين ((بالإنجليزية: gluten)) (الدَّبَق) المسببة لأعراض معوية التي تزداد بمجرد أن تزال المواد الغذائية التي تحتوي علي الغلوتين، باستثناء القمح والشعير. المرض له عدة تسميات منها: التحسس للغلوتين - التحسس المعوي للقمح - اعتلال الأمعاء بالغلوتين - الإسهال غير الاستوائي. ويطلق عليه اسم داء بطني في حال تطوره ليشمل أعراضاً خارج الجهاز الهضمي. يدخل الاعتلال المعوي الغلوتيني في طيف الاضطرابات المرتبطة بالجلوتين. تم مناقشة التعريف والمعايير التشخيصية لحساسية الغلوتين غير الاضطرابات الهضمية وتم تأسيسها من خلال ثلاثة مؤتمرات متفق عليها. لم يتم فهم الاعتلال المعوي الغلوتيني كما يجب أن يكون حتي الآن، ولكن بتنشيط جهازالمناعة الفطري، تكون الخلايا السامة قد أقتحمت بالفعل من مكونات قمحية أخري. وهناك دلائل أن ليس فقط الغليدين المسبب، ولكن هناك أيضاً بروتينات أخرى تسمي مثبطات تربسن أميليز والتي توجد في حبوب تحتوي علي الغلوتين (القمح، شيلم مزروع، شعير، ومشتقاتهم) التي لديها دور في تنمية هذه الأعراض المرضية. فإن مثبطات تربسن أميليز هي المنشط الفعال لجهاز المناعة الفطري. فودماب ولاسيما الفركتانز، متواجدة في كميات صغيرة من الحبوب المكونة من الجلوتين، وقد عُرفت علي أنها سبباً لبعض أعراض مَعِدِيٌّ مِعَوِيّ في مرضى الاعتلال المعوي الغلوتيني، حيث أن في عام 2019 خلصت المراجعات إلى أن الفودماب يلعب دوراً في الاعتلال المعوي الغلوتيني، وشرحوا أعراض مَعِدِيٌّ مِعَوِيّ مثل الانتفاخ، وليست أعراض هضم ظاهرية التي قد تزداد للأشخاص ذوي الاعتلال المعوي الغلوتيني، مثل اضطراب عصبي، وألم عضلي ليفي، واضطرابات نفسية، والتهاب الجلد. ولهذه الأسباب، يعد الاعتلال المعوي الغلوتيني حالة طبية جدلية، ولازال بعض المؤلفون يتسألون عنه. وقد أقترح أن «حساسية الأمعاء المعوية» أي حساسية القمح، هو المصطلح المناسب دون الأغفال عن أن الحبوب المكونة من الغلوتين هي التي تؤثر في تنمية الأعراض. الاعتلال المعوي الغلوتيني هو المتلازمة الأكثر شيوعًا للاضطرابات المرتبطة بالجلوتين مع معدلات انتشار تتراوح بين 0.5-13% في عموم السكان. نظرًا لعدم توفر أي واسم حيوي(علامة بيولوجية) لتشخيص هذه الحالة، يتم تشخيصها باستبعاد الاضطرابات الأخرى المرتبطة بالجلوتين، أي عن طريق استبعاد مرض الاضطرابات الهضمية وحساسية القمح. لم يتم تشخيص الكثير من الأشخاص وفقًا لمعايير صارمة، وهناك «عنصر بدائي» للارتفاع الأخير في شعبية النظام الغذائي الخالي من الغلوتين، مما يؤدي إلى نقاش يحيط بالدليل حول هذه الحالة وعلاقته بمرض الاضطرابات الهضمية ومتلازمة القولون المتهيج(الأمعاء العصبية متلازمة). قد يظل الأشخاص المصابون بحساسية الغلوتين غير الاضطرابات الهضمية في «المنطقة الحرام»، دون أن يعترف بهم المتخصصون ويفتقرون إلى الرعاية الطبية والعلاج المناسبين. معظم هؤلاء الأشخاص لديهم تاريخ طويل من الشكاوى الصحية والاستشارات الفاشلة مع العديد من الأستشاريين، وهذا هو السبب في أن الكثير منهم ينتهي بهم المطاف إلى اتباع نظام غذائي خال من الغلوتين والتشخيص الذاتي لحساسية الغلوتين.
rdf:langString
La sensibilitat al gluten no celíaca o sensibilitat no celíaca al gluten (SNCG) estaria definida com "una entitat clínica induïda per la ingestió de gluten que condueix a símptomes intestinals i/o extraintestinals que milloren una vegada que els aliments que contenen gluten s'eliminen de la dieta, i s'han exclòs la malaltia celíaca i l'al·lèrgia al blat". El SNCG s'inclouria en l'espectre dels . La definició i els criteris diagnòstics de la sensibilitat al gluten no celíac van ser debatuts i establerts per tres conferències de consens. No esta establerta la patogènesi de la SNCG, semblaria implicada l'activació del sistema immunitari innat, els efectes citotòxics directes del gluten i probablement d'altres components del blat. Hi hauria proves de que no només la gliadina (el principal antigen citotòxic del gluten), sinó també altres proteïnes anomenades ATIs, presents en els cereals que contenen gluten (blat, sègol, ordi i els seus derivats), poden tenir un paper en el desenvolupament dels símptomes. Els ATI són activadors potents del sistema immunitari innat. Els FODMAP, especialment els fructans, són presents en petites quantitats en grans que contenen gluten i s'han identificat com a possible causa d'alguns símptomes gastrointestinals en pacients amb SNCG. A partir de 2019, les revisions han conclòs que, tot i que els FODMAP poden tenir un paper en la SNCG, només expliquen certs símptomes gastrointestinals, com la inflor, però no els símptomes extradigestius que podrien desenvolupar les persones amb SNCG. Per aquestes raons, la SNCG és una afecció clínica controvertida i alguns autors la qüestionen. S'ha suggerit que "sensibilitat no celíaca al blat" és un terme més adequat, sense oblidar que altres cereals que contenen gluten estarien implicats en el desenvolupament de símptomes. La SNCG seria la síndrome més freqüent de trastorns relacionats amb el gluten amb taxes de prevalença entre el 0,5% i el 13% en la població general. Com que no hi ha cap biomarcador per diagnosticar aquesta afecció, el seu diagnòstic s'hauria de fer mitjançant l'exclusió d'altres trastorns relacionats amb el gluten, és a dir, excloent la malaltia celíaca i l'al·lèrgia al blat. Moltes persones no han estat "diagnosticades" seguint criteris estrictes i hi ha un "component de moda" del recent augment de popularitat de la dieta sense gluten, que condueix al debat sobre les evidències d'aquesta afecció, la seva relació amb la malaltia celíaca i síndrome de l'intestí irritable. Les persones amb possible sensibilitat al gluten no celíac romanen habitualment a la terra de ningú, sense que els especialistes les reconeguin. La majoria d'aquestes persones tenen un llarg historial de queixes de salut i consultes fallides amb nombrosos metges, i aquest és el motiu pel qual moltes d'elles acaben recorrent a una dieta sense gluten i a un autodiagnòstic de la sensibilitat al gluten.
rdf:langString
Die Nicht-Zöliakie-Nicht-Weizenallergie-Weizensensitivität (Syn.: Weizensensitivität, englisch non-celiac gluten sensitivity, abgekürzt NCGS) ist eine Weizenunverträglichkeit mit einem der Zöliakie (entzündliche Reaktion der Darmschleimhaut auf das „Klebereiweiß“ Gluten) klinisch ähnlichen Bild trotz Ausschluss einer Autoimmunreaktion (Endomysium-Antikörper, gewebsspezifische Transglutaminase-Antikörper) oder einer Weizenallergie (Pricktest, spezifisches IgE). Als Ursache wird eine angeborene Immunität gegen alpha-Amylase-Trypsin-Inhibitoren (ATI) angenommen. Bei ca. 20 % der Personen kann auch eine Unverträglichkeit gegen die sonst unschädlichen fermentierbaren Oligo-, Di-, Monosaccharide und Polyole (FODMAP) aus Hülsenfrüchten und einigen Obst-, Gemüse- sowie Getreidearten – inklusive Weizen – vorliegen. Ein laborchemisches Testverfahren existiert derzeit nicht. Als Differenzialdiagnose kommt das Reizdarmsyndrom in Betracht, das ist hier wegweisend. In der feingeweblichen Untersuchung der Dünndarmmukosa finden sich oft unspezifische eosinophile Infiltrate. wie bei der Zöliakie sind seltener, daher tritt eine Malabsorption auch weniger häufig auf. Es handelt sich somit derzeit um eine Ausschlussdiagnose: „Bei einer weizenabhängigen Klinik und negativer Serologie (für Zöliakie-spezifische Antikörper), normaler Dünndarmhistologie, negativem spezifischem IgE (Weizen) und negativem Prick-Test (Weizen).“ „Bei Kindern und Jugendlichen sollte die Nicht-Zöliakie-Nicht-Weizenallergie-Weizensensitivität durch eine doppelblinde, Placebo-kontrollierte Belastung bewiesen oder ausgeschlossen werden, um negative psychosoziale und nutritive Folgen einer strikt glutenfreien Diät zu vermeiden.“
rdf:langString
La sensibilidad al gluten no celíaca (SGNC), también denominada sensibilidad al gluten (SG), enteropatía sensible al gluten o enteritis linfocítica, es una entidad clínica en la que se presentan síntomas digestivos o extradigestivos (que pueden afectar a diversos órganos) similares a los encontrados en la enfermedad celíaca, que mejoran cuando el gluten es retirado de la dieta, consiguiendo únicamente con ello una mejoría notable o una desaparición completa tanto de las molestias digestivas como de los variados síntomas extra-digestivos (que afectan a otros órganos) asociados con ella. No existen biomarcadores para su diagnóstico, el cual se realiza una vez razonablemente excluida la presencia de una enfermedad celíaca o una alergia al trigo. No obstante, una gran parte de personas diagnosticadas con sensibilidad al gluten no celíaca son realmente celíacos, en los que no se ha sabido reconocer la enfermedad. Actualmente, existen crecientes e incuestionables evidencias sobre la existencia de la SGNC. Fue descrita por primera vez en la década de 1980 e incluida desde 2010 en el espectro de los trastornos relacionados con el gluten. Los resultados de un estudio de 2017 sugieren que se trata de una enfermedad crónica, como en el caso de la celiaquía. La patogénesis de la SGNC aún no está completamente aclarada. Existen evidencias de que junto a la gliadina (principal antígeno citotóxico del gluten), otras proteínas presentes en el gluten y los cereales que contienen gluten (trigo, centeno, cebada y todas sus variedades e híbridos) pueden desempeñar un papel en el desarrollo de los síntomas. Los FODMAP (oligosacáridos, disacáridos, monosacáridos y polioles) presentes en los cereales con gluten, especialmente los fructosanos, han sido identificados como una posible causa de los síntomas gastrointestinales en pacientes con SGNC. Una revisión publicada en mayo de 2015 concluyó que el efecto de los FODMAP no justifica los síntomas extradigestivos y se limita a síntomas gastrointestinales leves a lo sumo, y que junto con el gluten, otras proteínas de los cereales con gluten (denominadas ATIs) son responsables de la reacción inmunitaria que desencadena los diversos síntomas de la SGNC. Una revisión de 2018 y otra de 2019 concluyen que aunque los FODMAP presentes en el trigo y cereales relacionados pueden desempeñar un papel en la sensibilidad al gluten no celíaca, solo explican ciertos síntomas gastrointestinales, como la sensación de hinchazón, pero no los síntomas extra-digestivos que las personas con SGNC pueden desarrollar, tales como trastornos neurológicos, fibromialgia, alteraciones psicológicas y dermatitis. La SGNC es el síndrome más común de los trastornos relacionados con el gluten, con una prevalencia estimada 6-10 veces mayor que la de la enfermedad celíaca (hasta un 13 % de la población). No obstante, los pacientes permanecen habitualmente en una «tierra de nadie», sin reconocer ni diagnosticar por los especialistas, «huérfanos» de la atención médica y el tratamiento adecuados. Esta falta de apoyo por parte de los profesionales de la salud es el motivo por el cual la mayoría de estas personas acaba recurriendo a la dieta sin gluten y al posterior «autodiagnóstico» de sensibilidad al gluten, tras un largo e infructuoso peregrinaje por numerosas consultas de diversos especialistas.
rdf:langString
Non-celiac gluten sensitivity (NCGS) or gluten sensitivity is "a clinical entity induced by the ingestion of gluten leading to intestinal and/or extraintestinal symptoms that improve once the gluten-containing foodstuff is removed from the diet, and celiac disease and wheat allergy have been excluded". NCGS is included in the spectrum of gluten-related disorders. The definition and diagnostic criteria of non-celiac gluten sensitivity were debated and established by three consensus conferences. However, as of 2019, there remained much debate in the scientific community as to whether or not NCGS was a distinct clinical disorder. The pathogenesis of NCGS is not well understood, but the activation of the innate immune system, the direct cytotoxic effects of gluten and probably other wheat components, are implicated. There is evidence that not only gliadin (the main cytotoxic antigen of gluten), but also other proteins named ATIs which are present in gluten-containing cereals (wheat, rye, barley, and their derivatives) may have a role in the development of symptoms. ATIs are potent activators of the innate immune system. FODMAPs, especially fructans, are present in small amounts in gluten-containing grains and have been identified as a possible cause of some gastrointestinal symptoms in NCGS patients. As of 2019, reviews have concluded that although FODMAPs may play a role in NCGS, they explain only certain gastrointestinal symptoms, such as bloating, but not the that people with NCGS may develop, such as neurological disorders, fibromyalgia, psychological disturbances, and dermatitis. For these reasons, NCGS is a controversial clinical condition and some authors still question it. It has been suggested that "non-celiac wheat sensitivity" is a more appropriate term, without forgetting that other gluten-containing cereals are implicated in the development of symptoms. NCGS is the most common syndrome of gluten-related disorders with prevalence rates between 0.5%–13% in the general population. As no biomarker for diagnosing this condition is available, its diagnosis is made by exclusion of other gluten-related disorders such as celiac disease and wheat allergy. Many people have not been diagnosed following strict criteria, and there is a "fad component" to the recent rise in popularity of the gluten-free diet, leading to debate surrounding the evidence for this condition and its relationship to celiac disease and irritable bowel syndrome. People with NCGS are often unrecognized by specialists and lack adequate medical care and treatment. They often have a long history of health complaints and unsuccessful consultations with physicians, and thus many resort to a gluten-free diet and a self-diagnosis of gluten sensitivity.
rdf:langString
La sensibilité non cœliaque au gluten (SNCG) (NCGS en anglais) ou sensibilité au gluten est une pathologie controversée définie comme « une entité clinique induite par l'ingestion de gluten conduisant à des symptômes intestinaux et/ou extra-intestinaux qui s'améliorent une fois que l'aliment contenant du gluten est retiré de l'alimentation, alors que la maladie cœliaque et l'allergie au blé ont été exclues. ». L'existence de la sensibilité non cœliaque au gluten est remise en cause par plusieurs études. Une meilleure compréhension de la pathologie existe depuis la découverte de la zonuline, principale molécule régulant l'hyperperméabilité intestinale, par le Dr Fasano et son équipe, au début des années 2000. La SNCG est incluse dans le spectre des troubles liés au gluten. La définition et les critères de diagnostic de la sensibilité non cœliaque au gluten ont été débattus et établis par trois conférences de consensus. La pathogénie de la SNCG n'est pas encore bien comprise. Il a été démontré que non seulement la gliadine (principal antigène cytotoxique du gluten), mais également d'autres protéines présentes dans le gluten et les céréales contenant du gluten (blé, seigle, orge et leurs dérivés) peuvent jouer un rôle dans l'apparition des symptômes. Les FODMAP sont notamment présents dans les céréales contenant du gluten et ont récemment été identifiés comme une cause possible de symptômes gastro-intestinaux chez les patients atteints de SNCG. Pour certains chercheurs, ils ne justifient pas les symptômes extra-digestifs. Pour d'autres, dans certaines conditions, les FODMAP favorisent une colonisation bactérienne chronique de l'intestin grêle responsable d'une libération exagérée de lipopolysaccharide (LPS) provenant des parois de bactéries gram négatives. Ce LPS, à l'instar de la gliadine d'ailleurs, via la stimulation de la production de zonuline, désassemble les jonctions serrées (tight junction) entre les entérocytes adjacents, ce qui entraîne une hyperperméabilité intestinale. Le passage intercellulaire, tant du LPS que d'autres substances d'origine bactérienne ou alimentaire, stimule le système immunitaire entourant l'intestin (GALT pour Gut Associated Lymphoid Tissue) et interfère avec le bon fonctionnement des organes distants (peau, cerveau, foie, etc.), expliquant les divers et multiples symptômes extra-intestinaux. Pour ces raisons, la SNCG est un état clinique controversé et certains auteurs le remettent encore en question. Il a été suggéré que sensibilité non cœliaque au blé est un terme plus approprié, sans oublier que d'autres céréales contenant du gluten sont impliquées dans l'apparition de symptômes. Il est également important de noter que la consommation de gluten est souvent liée à la malbouffe (e.g. consommation d'hamburger, pizza). Un régime sans gluten est donc souvent accompagné d'une amélioration générale de l'alimentation du patient, ce qui pourrait expliquer la disparition des symptômes. La SNCG est le syndrome le plus fréquent des troubles liés au gluten avec des taux de prévalence compris entre 0,5 et 13 % dans la population générale. Étant donné qu'aucun biomarqueur permettant de diagnostiquer cette maladie n'est disponible, son diagnostic repose sur l'exclusion d'autres troubles liés au gluten, notamment en excluant la maladie cœliaque et l'allergie au blé. Beaucoup de personnes n'ont pas été diagnostiquées selon des critères stricts et la récente montée en popularité du régime sans gluten a un effet de mode, ce qui suscite un débat autour des preuves de cette maladie, de son lien avec la maladie cœliaque et le syndrome de l'intestin irritable. Les personnes sensibles au gluten non cœliaque restent habituellement dans un no man's land, sans être reconnues par les spécialistes et sans soins ni traitements médicaux adéquats. La plupart de ces personnes ont une longue histoire de problèmes de santé et de consultations infructueuses avec de nombreux médecins. C'est la raison pour laquelle la majorité d'entre elles finissent par avoir recours à un régime sans gluten et à un auto-diagnostic de la sensibilité au gluten.
rdf:langString
글루텐 민감증(gluten sensitivity)는 글루텐에 알레르기나 자가면역 반응 없이 글루텐에 반응을 나타내는 경우로 적절한 검사에 의해 확인된 경우를 말한다. 셀리악병도 아니고 밀 알레르기도 없으면서, 식사에서 글루텐을 제거했을 때 증상이 호전되는 환자가 이 경우이다. 밀 단백질의 일종인 글리아딘의 항체 수치를 측정하는 간단한 혈액검사를 통해 글루텐 민감증을 진단할 수 있다. 글루텐 민감증은 1-6% 정도일 것으로 추정되며, ‘전미 셀리악병 인식고취 재단’은 1,800만 미국인이 ‘글루텐 민감증’을 지니고 있다고 추산하고 있다. 그러나 의사 처방 없이 글루텐 프리 식사를 하려는 사람 중 어느 정도가 글루텐 민감증인지는 확실치 않다.
rdf:langString
非セリアック・グルテン過敏症（ひセリアック・グルテンかびんしょう、英: non-celiac gluten sensitivity、以下NCGS）またはグルテン過敏症（グルテンかびんしょう）は、「グルテンを含む食品を食べることによって腸の内外にもたらされ、食べないことによって改善される、という疾患のうち、セリアック病と小麦アレルギーを除いたもの」と定義される。グルテン関連障害に含まれる。3つの合意形成会議によって定義と診断基準が設けられた。 NCGSの発症過程はまだよく分かっていないが、グルテンおよび含グルテン穀物（小麦、ライ麦、大麦など）の蛋白質が関与する 。その蛋白質は複数類あり、特に、グルテンの主な細胞毒性抗原であるグリアジンが指摘されている。NCGS患者の消化器系の症状を引き起こすものとして、含グルテン穀物から摂取されて小腸に吸収されにくい短鎖の炭水化物であるFODMAPが着目されている。しかし、これは他のNCGS症状につながるものではない。そういった理由から、病としてのNCGSには論争が多く 、その存在を疑う者もいる 。そこでは「非セリアック・小麦過敏症」（non-celiac wheat sensitivity）といった名称が主張されたりするが、小麦以外の含グルテン穀物もNCGSの症状に関与する。 NCGSは、グルテン関連障害のうち最も頻繁 で、一般人の 0.5 - 13 %が患う 。NCGS自体を病として診断し抜くための健康指標はなく、他のグルテン関連疾患（セリアック病と小麦アレルギー）を否定診断するところに残る可能性としてNCGSの名が浮かび上る 。NCGSの患いが考えられるところでも、厳密な基準による診察でなかったり、「グルテン・フリー食」の流行による衝動があったり、過敏性腸症候群等との区別が難しかったり、事情は曖昧でありうる 。NCGS患者は、専門家による明確な診断と適切な治療が施されない「未開の地」で過ごしている。彼らの大半は、何らかの不健康を長く患っていたところ、それをあらゆる医者に訴えるも改善が見られず、残された道として自分をグルテン過敏症と診断してグルテン・フリー食に励んでいる、とみられる。
rdf:langString
Sensibilidade ao glúten não-celíaca (NCGS) ou sensibilidade ao glúten é "uma entidade clínica induzida pela ingestão de glúten levando a sintomas intestinais e/ou extra-intestinais que melhoram assim que o alimento contendo glúten é removido da dieta, e doença celíaca e alergia ao trigo foram excluídas". O NCGS está incluído no espectro de distúrbios relacionados ao glúten. A definição e os critérios de diagnóstico da sensibilidade ao glúten não-celíaca foram debatidos e estabelecidos por três conferências de consenso. No entanto, a partir de 2019, ainda havia muito debate na comunidade científica sobre se NCGS era ou não um distúrbio clínico distinto. A patogênese do NCGS não é bem compreendida, mas a ativação do sistema imunológico inato, os efeitos citotóxicos diretos do glúten e provavelmente de outros componentes do trigo, estão implicados. Há evidências de que não apenas a gliadina (o principal antígeno citotóxico do glúten), mas também outras proteínas chamadas ATIs que estão presentes em cereais contendo glúten (trigo, centeio, cevada e seus derivados) podem ter um papel no desenvolvimento dos sintomas. ATIs são ativadores potentes do sistema imunológico inato. Os FODMAPs, especialmente os frutanos, estão presentes em pequenas quantidades em grãos contendo glúten e foram identificados como uma possível causa de alguns sintomas gastrointestinais em pacientes com NCGS. Em 2019, as revisões concluíram que, embora os FODMAPs possam desempenhar um papel no NCGS, eles explicam apenas alguns sintomas gastrointestinais, como inchaço, mas não os sintomas extra-digestivos que as pessoas com NCGS podem desenvolver, como distúrbios neurológicos, fibromialgia, psicológicos distúrbios e dermatite. Por essas razões, a NCGS é uma condição clínica controversa e alguns autores ainda a questionam. Foi sugerido que "sensibilidade não-celíaca ao trigo" é um termo mais apropriado, sem esquecer que outros cereais contendo glúten estão implicados no desenvolvimento dos sintomas. NCGS é a síndrome mais comum de distúrbios relacionados ao glúten com taxas de prevalência entre 0,5% -13% na população em geral. Como não existe nenhum biomarcador para o diagnóstico desta condição, o seu diagnóstico é feito por exclusão de outras doenças relacionadas com o glúten, nomeadamente excluindo a doença celíaca e a alergia ao trigo. Muitas pessoas não foram diagnosticadas seguindo critérios estritos e há um "modismo" no recente aumento da popularidade da dieta sem glúten, o que leva a debates em torno das evidências dessa condição, sua relação com a doença celíaca e a síndrome do intestino irritável. Pessoas com sensibilidade ao glúten não-celíaca permanecem, habitualmente, sem serem reconhecidas pelos especialistas e sem cuidados médicos e tratamentos adequados. A maioria dessas pessoas tem um longo histórico de queixas de saúde e consultas malsucedidas com vários médicos, e é por isso que muitas delas acabam recorrendo a uma dieta sem glúten e ao autodiagnostico de sensibilidade ao glúten.
xsd:nonNegativeInteger
68602
xsd:string
Gluten sensitivity