Nine-dash line
http://dbpedia.org/resource/Nine-dash_line an entity of type: District108552138
Sembilan garis putus-putus (Hanzi sederhana: 九段线; Hanzi tradisional: 九段線; Pinyin: Jiǔduàn xiàn; bahasa Inggris: Nine-Dash Line; bahasa Vietnam: Đường lưỡi bò) adalah garis yang digambar oleh pemerintah Republik Rakyat Tiongkok mengenai klaim wilayahnya di Laut China Selatan, meliputi Kepulauan Paracel (diduduki Tiongkok namun diklaim oleh Vietnam dan Taiwan) dan Kepulauan Spratly yang dipersengketakan dengan Filipina, Tiongkok, Brunei, Malaysia, Taiwan dan Vietnam. Keseluruhan negara tersebut mengklaim seluruh atau sebagian Kepulauan Spratly yang diyakini kaya akan sumber daya alam.
rdf:langString
九段線（きゅうだんせん、英語: Nine-dash Line）、またはU字線、牛舌線（ベトナム語：Đường 9 đoạn/Đường lưỡi bò/Đường chữ U / 塘𠃩段/塘𦧜𤙭/塘𡨸U）は、南シナ海にあるスプラトリー諸島（中国側呼称：南沙群島）やパラセル諸島（中国側呼称：西沙群島）の領有権及び両諸島周辺の領海、排他的経済水域（EEZ）、大陸棚といった海洋権益問題に関して、1953年から中華人民共和国と中華民国（台湾）がその全域にわたる権利を主張するために地図上に引いている破線である。断続する9つの線の連なりにより示される。なお、2012年5月15日から、中華人民共和国の発行するパスポートの査証欄に九段線が印刷されている。 中華人民共和国成立（1949年）前の1947年に中華民国が同様の目的で、地図上に引いた11本の線（十一段線）から2線を除去し、1953年に新たに書き直されたものである。中華民国（台湾）では十一段線の主張を継続している。 九段線とその囲まれた海域に対する中国または台湾の主張の歴史的権利について、2016年7月12日、ハーグの常設仲裁裁判所は「法的根拠がなく、国際法に違反する」と判断を下した（南シナ海判決）。
rdf:langString
구단선(九段線) 또는 남해구단선(南海九段線)은 중화인민공화국과 중화민국이 주장하는 남중국해의 해상 경계선이다. 1947년에 설정되었으며 남중국해의 대부분을 중국의 수역으로 설정하고 있다. 구단선 안에는 둥사 군도, 파라셀 제도, 중사 군도(메이클즈필드 천퇴, 스카버러 암초), 스프래틀리 군도가 포함되어 있다.
rdf:langString
“九段线”，中華民國稱為「11段線」，中华人民共和国称作南海断续线，越南称“牛舌线”（越南語：Đường lưỡi bò / 塘𦧜𤙭）。中華民國於1947年提出的“十一段線”（11段線），現今仍是中華民國對於南海國界的根據；1953年，中華人民共和國總理周恩來主動移除「11段線」當中的北部灣兩線，最終成為現今中华人民共和国所主張之的「九段線」。另外，在2014年6月中华人民共和国出版的地图中，南沙群岛部分不再以插图形式存在而被整合到大地图中，该界线也比之前多一条而也被称呼为“十段线”。 關於“九段線”的法律涵義，有“国界线”、“历史性水域线”、“历史性权利线”、“岛屿范围线”等多種主張和解釋。2014年3月，菲律賓正式向常设仲裁法院提交備忘錄，以決定中華人民共和國主張的九段线是否在《聯合國海洋法公約》下有法律依據。2016年7月12日，由荷兰海牙常设仲裁法院提供场地和秘书服务的临时仲裁庭就“南海仲裁案”作出判决，裁定中華人民共和國對南海九段線範圍擁有歷史權利的說法違反《聯合國海洋法公約》。中華人民共和國外交部表示该裁决是无效的，没有拘束力，其不接受、不承认。
rdf:langString
يشير خط القطاعات التسعة -ذُكر أيضًا في أوقات مختلفة بخط القطاعات الإحدى عشر وخط القطاعات العشر- إلى خط الترسيم غير المحدد بدقة والمستخدم من قِبل جمهورية الصين الشعبية (الصين) وجمهورية الصين (تايوان)، ليعبر عن مزاعمهما بالجزء الأكبر من بحر الصين الجنوبي. تشتمل المنطقة المتنازع عليها في بحر الصين الجنوبي على جزر باراسيل وجزر سبراتلي والعديد من المناطق الأخرى بما في ذلك جزيرة براتاس وجروف فيريكر وجرف ماكليسفيلد ومياه سكاربورو الضحلة. تشتمل المزاعم على مناطق استصلاح الأراضي البحرية الصينية المعروفة باسم «سور الرمال العظيم». رغم إشهار الادعاء المبهم في عام 1947، إلا أن جمهورية الصين الشعبية وجمهورية الصين (اعتبارًا من 2018) لم تقدما مطالبة رسمية ومحددة للمنطقة.
rdf:langString
La línia de nou traços o línia en U (vietnamita: Đường lưỡi bò -línia en forma d'U-) és la línia traçada pel govern de la República Popular de la Xina en el territori que reclama com a seu al mar de la Xina Meridional, incloent-hi les illes Paracel (ocupades per la Xina, però reclamades pel Vietnam i Taiwan) i les illes Spratly en disputa entre les Filipines, la Xina, Brunei, Malàisia, Taiwan i el Vietnam.
rdf:langString
Linie devíti čar (anglicky Nine-dash line, čínsky 南海九段线 – nan-chaj ťiou-tuan sien, pchin-jinem nánhǎi jiǔduàn xiàn; doslova „devět přerušovaných čar v Jihočínském moři“) je pojmenování užívané pro vágní vytyčení teritoriálních požadavků Čínské lidové republiky v oblasti Jihočínského moře. Tyto „čínské“ hranice byly na mapě zakresleny jen pomocí devíti nespojitých čar, přesto z nich vyplývá, že si Čína podle tohoto konceptu nárokuje téměř 90 % celého Jihočínského moře, a její nároky se z velké části překrývají s teritoriálními vodami dalších zemí (Vietnamu, Filipín, Malajsie, Bruneje i Indonésie). Proto je nejen těmito státy Linie devíti čar považována za svévolný čínský imperiální projekt, který není podložen ani historickými fakty. V červenci 2016 jednoznačně odsoudil tento koncept i mezi
rdf:langString
La Naŭ-streka linio (Ĉine: 南海九段线; pinyin: nánhǎi jiǔduàn xiàn; alivorte, la "naŭ-segmenta linio en la Sud-Ĉina Maro"; Vjetname: Đường lưỡi bò; alivorte, la "bovino-langa linio") estas la nomo kutime donita al la linio, kiu montras la teritoriajn postulojn de la Ĉina Registaro en la Sud-Ĉina Maro. Ĉi tiu linio aperas en ĉiuj mapoj produktitaj en Ĉinio, kaj konsistas el naŭ-strekoj. La linio inkluzivas praktike la tuton de la Sud-Ĉina Maro, de la marbordoj de Vjetnamio ĝis tiuj de Malajzio kaj la Filipinoj. En ĝia interno troviĝas kelkaj disputitaj senhomaj insularoj, inkluzive de la Spratly kaj de la Paracel insularoj.
rdf:langString
La línea de los nueve puntos o línea en U (vietnamita: Đường lưỡy bò —línea en forma de U—) es la línea trazada por el Gobierno de la República Popular China en el territorio que reclama como suyo en el mar de la China Meridional, incluyendo las islas Paracelso (ocupadas por China, pero reclamadas por Vietnam y Taiwán) y las islas Spratly, en disputa entre las Filipinas, la República Popular China, Brunéi, Malasia, la República de China y Vietnam.
rdf:langString
The nine-dash line, at various times also referred to as the ten-dash line and the eleven-dash line (by the ROC), is a set of line segments on various maps that accompanied the claims of the People's Republic of China (PRC, "mainland China") and the Republic of China (ROC, "Taiwan") in the South China Sea. The contested area in the South China Sea includes the Paracel Islands, the Spratly Islands, of which Taiping Island, the largest of the islands, is controlled by the ROC, and various other areas including Pratas Island and the Vereker Banks, the Macclesfield Bank, and the Scarborough Shoal. Certain places, known as the "Great Wall of Sand", have undergone land reclamation efforts by various states that claim the area, including the PRC, ROC, and Vietnam. The People's Daily of the PRC us
rdf:langString
La ligne en neuf traits, ligne en U ou langue de bœuf (chinois : 南海九段线 ; pinyin : nánhǎi jiǔduàn xiàn ; litt. « neuf lignes de division dans la mer de Chine méridionale » ; viet. : Đường lưỡi bò ; litt. « langue de bœuf ») est la démarcation indéfinie délimitant une portion de la mer de Chine méridionale, sur laquelle la Chine affirme détenir une souveraineté territoriale. Elle a été initialement posée par la république de Chine (RdC) et est à présent utilisée par le gouvernement de la république populaire de Chine (RPC). La position de la RPC et de la RdC est la même sur cette question.
rdf:langString
Linea dei nove tratti, in vari momenti storici definita anche come linea dei dieci tratti o linea degli undici tratti, è il nome dato alla linea di demarcazione tracciata dal governo della Repubblica Popolare Cinese e da quello della Repubblica di Cina (Taiwan) attorno ai territori da essi rivendicati nel Mar Cinese Meridionale. La linea, composta appunto da nove distinti tratti disposti a forma di U a partire dalle coste meridionali della Cina, racchiude gran parte delle acque del Mar Cinese Meridionale e una serie di arcipelaghi, atolli e secche come le Isole Paracelso, le Isole Spratly, l', il , la Secca di Scarborough e altre; la linea ricomprende anche le zone di terra sottratta al mare create dalla Cina nell'ambito della cosiddetta "". La sovranità della Repubblica popolare cinese o
rdf:langString
Linia dziewięciu kresek lub linia dziewięciu kropek (chiń. upr. 南海九段线; pinyin nánhǎi jiǔduàn xiàn) − linia demarkacyjna na terenie Morza Południowochińskiego wyznaczająca zakres chińskich (ChRL) roszczeń terytorialnych odnośnie do wysp położonych na tym akwenie i obejmująca ponad 80% lub 90% Morza Południowochińskiego. Ze względu na przebieg, jej kształt kojarzy się z krowim językiem, w szczególności w Wietnamie nazywana jest linią krowiego języka.
* Linia jedenastu kresek w wersji z 1947 roku
* Linia dziewięciu kresek (zielona)
*
* Linia dziewięciu kresek w wersji z 2009 roku
rdf:langString
A linha das nove raias (chinês: 九段线; pinyin: jiǔduàn xiàn; lit. linha dos nove traços), também mencionada como "linha das dez raias" e "linha das onze raias", refere-se a linha demarcatória usada, inicialmente, pelo governo da República da China (RC/Taiwan) e, consequentemente, também pela República Popular da China (RPC) para suas reivindicações da maior parte do mar da China Meridional. A área disputada no mar da China Meridional incluem as Ilhas Paracel, Ilhas Spratly e várias outras regiões, incluindo as Ilhas Dongsha, Ilhas Zhongsha e Ilha Huangyan. A reivindicação abrange a área de aterramento marítimo chinês conhecido como a "".
rdf:langString
Niopunktslinjen är en gräns på Sydkinesiska havet som avgränsar det område som Kina anser vara sitt eget. Enligt denna avgränsning hör 90 procent av Sydkinesiska havet till Kina, men den har inte någon juridisk grund utan baseras på Kinas uppfattning om dess historiska rätt. Det är inte klarlagt om Kina gör anspråk enbart på landområden eller även alla vattenområden inom linjen.
rdf:langString
Линия девяти пунктиров, U-образная линия, или карта девяти тире — линия, которую использует Китай для определения его территориальных требований в Южно-Китайском море. Это Парасельские острова, на которые имеют претензии Вьетнам и Тайвань, острова Спратли, чью принадлежность оспаривают Филиппины, Китай, Бруней, Малайзия, Тайвань и Вьетнам (согласно прогнозам, на территории архипелага находятся большие залежи нефти), и некоторые другие. Карта с «линией девяти пунктиров» была представлена ещё националистическим правительством Китая в 1947 году. Во Вьетнаме она также известна как Đường lưỡi bò — «карта коровьего языка», карта «пути коровьего языка». Согласно китайским источникам эта линия впервые появилась в феврале 1948 г. как U-образная линия одиннадцати пунктиров на картах, что увидели све
rdf:langString
Лі́нія дев'яти́ пункти́рів, U-поді́бна лі́нія, ка́рта дев'яти́ тире́ — лінія, яку використовує Китай для визначення власних територіальних зазіхань територіальних інтересів у водах Південнокитайського моря від материкового Китаю й острова Хайнань до узбережжя Малайзії та Брунею, що лежить майже на екваторі. В зону китайських інтересів підпадають:
rdf:langString
rdf:langString
خط القطاعات التسعة
rdf:langString
Línia de nou traços
rdf:langString
Linie devíti čar
rdf:langString
Naŭ-streka linio
rdf:langString
Línea de los nueve puntos
rdf:langString
Sembilan garis putus-putus
rdf:langString
Ligne en neuf traits
rdf:langString
Linea dei nove tratti
rdf:langString
九段線
rdf:langString
구단선
rdf:langString
Nine-dash line
rdf:langString
Linia dziewięciu kresek
rdf:langString
Linha das nove raias
rdf:langString
Девятипунктирная линия
rdf:langString
Niopunktslinjen
rdf:langString
Лінія дев'яти пунктирів
rdf:langString
九段线
xsd:integer
31711652
xsd:integer
1123487494
rdf:langString
Permanent Mission of the People’s Republic of China
rdf:langString
Nine-Segment Line
rdf:langString
Jiǔduàn Xiàn
rdf:langString
File:9 dotted line.png
rdf:langString
The nine-dash line
rdf:langString
China has indisputable sovereignty over the islands in the South China Sea and the adjacent waters, and enjoys sovereign rights and jurisdiction over the relevant waters as well as the seabed and subsoil thereof . The above position is consistently held by the Chinese government, and is widely known by the international community.
rdf:langString
Notes Verbales CML/17/2009 and CML/18/2009
rdf:langString
La línia de nou traços o línia en U (vietnamita: Đường lưỡi bò -línia en forma d'U-) és la línia traçada pel govern de la República Popular de la Xina en el territori que reclama com a seu al mar de la Xina Meridional, incloent-hi les illes Paracel (ocupades per la Xina, però reclamades pel Vietnam i Taiwan) i les illes Spratly en disputa entre les Filipines, la Xina, Brunei, Malàisia, Taiwan i el Vietnam. El nom anglès d'aquesta línia, Nine-Dash line (línia de nou traços), utilitzada per la Xina per delimitar les seves reivindicacions, ha rebut al llarg del temps els noms de 10-Dash line o 11-Dash line, segons el nombre de traços que s'hi treien o s'hi posaven. Segons la Xina, es basa en una línia de punts que apareix en el mapa de la Dinastia Qing de l'Imperi Xinès, que també inclou al mateix mapa l'illa de Formosa, és a dir, l'actual República de la Xina (Taiwan).
rdf:langString
Linie devíti čar (anglicky Nine-dash line, čínsky 南海九段线 – nan-chaj ťiou-tuan sien, pchin-jinem nánhǎi jiǔduàn xiàn; doslova „devět přerušovaných čar v Jihočínském moři“) je pojmenování užívané pro vágní vytyčení teritoriálních požadavků Čínské lidové republiky v oblasti Jihočínského moře. Tyto „čínské“ hranice byly na mapě zakresleny jen pomocí devíti nespojitých čar, přesto z nich vyplývá, že si Čína podle tohoto konceptu nárokuje téměř 90 % celého Jihočínského moře, a její nároky se z velké části překrývají s teritoriálními vodami dalších zemí (Vietnamu, Filipín, Malajsie, Bruneje i Indonésie). Proto je nejen těmito státy Linie devíti čar považována za svévolný čínský imperiální projekt, který není podložen ani historickými fakty. V červenci 2016 jednoznačně odsoudil tento koncept i mezinárodní Stálý rozhodčí soud v Haagu. Koncepci Linie devíti čar ovšem zastává i Tchaj-wan, který se považuje za pokračovatele původní Číny. Vietnamci této koncepci pro její tvar přezdívají také Đường lưỡi bò (Linie kravího jazyka) nebo Đường chữ U (Linie U). Poprvé byla mapa s podobně naznačenými hranicemi zveřejněna 1. prosince 1947, a byla definována pevninskou Čínskou republikou (t. č. vedenou Čankajškovým Kuomintangem). V tehdejší versi měla jedenáct čar, proto se o ní hovoří jako o Linii jedenácti čar. I přes pozdější odebrání dvou čar z mapy Jihočínského moře (iniciovaného čínským premiérem Čou En-lajem v roce 1952) zbývající čáry de facto ohraničují skoro celé Jihočínské moře a zahrnují tak mnoho sporných souostroví a atolů, jako Paracelské ostrovy, Spratlyho ostrovy, Prataské ostrovy, či Scarborough Shoal, ale také rozsáhlé oblasti, které podle mezinárodní úmluvy UNCLOS mají status volného moře. Na jihu se dokonce přibližují indonéským Natunským ostrovům. V roce 2013 ČLR pro změnu přidala další čáru, aby naznačila svůj požadavek na svou svrchovanost ve sporné oblasti na východ od Tchaj-wanu (která už ovšem nespadá do vlastního Jihočínského moře) – proto se lze od té doby setkat i s označením Linie desíti čar. Celý koncept byl oživen v roce 2009, kdy Čína předložila mapu s devíti čarami přímo na půdě OSN. ČLR však již předtím vojensky obsadila sporné útvary v Jihočínském moři, v roce 1974 anektovala vietnamskou část Paracelských ostrovů, v roce 1988 pak šest útesů ve Spratlyově souostroví, včetně strategického Fiery Cross Reef, na němž posléze, počínaje rokem 2014, vybudovala rozsáhlý umělý ostrov s letištní plochou i vojenským zařízením. Při obou čínských záborech přišly o život desítky Vietnamců. V roce 1995 Čína podobně zabrala Mischief Reef, který spadá do filipínské výlučné ekonomické zóny – také na něm později, od roku 2014, vybudovala letištní ranvej a vojenské zázemí. Po té, co Čína v roce 2012 vojensky obsadila také atol Scarborough Shoal (který spadá do filipínské výlučné ekonomické zóny a také je tradiční oblastí lovu filipínských rybářů), iniciovaly Filipíny žalobu na ČLR u mezinárodního Stálého rozhodčího soudu v Haagu. Rozsudek vynesený 12. července 2016 jednoznačně odsoudil nejen násilnou okupaci atolu, ale také celou čínskou koncepci Linie devíti čar jako samovolnou a neoprávěnou. Za Filipíny se postavil mj. Vietnam, který rovněž čelí čínské rozpínavosti v regionu. ČLR i Tchaj-wan však rozsudek odmítly uznat. Čína v této souvislosti hovoří o své „nesporné suverenitě“, a odmítá o záležitosti dále vyjednávat, přestože sama od roku 1996 patří mezi signatáře úmluvy UNCLOS, z níž verdikt vycházel.
rdf:langString
يشير خط القطاعات التسعة -ذُكر أيضًا في أوقات مختلفة بخط القطاعات الإحدى عشر وخط القطاعات العشر- إلى خط الترسيم غير المحدد بدقة والمستخدم من قِبل جمهورية الصين الشعبية (الصين) وجمهورية الصين (تايوان)، ليعبر عن مزاعمهما بالجزء الأكبر من بحر الصين الجنوبي. تشتمل المنطقة المتنازع عليها في بحر الصين الجنوبي على جزر باراسيل وجزر سبراتلي والعديد من المناطق الأخرى بما في ذلك جزيرة براتاس وجروف فيريكر وجرف ماكليسفيلد ومياه سكاربورو الضحلة. تشتمل المزاعم على مناطق استصلاح الأراضي البحرية الصينية المعروفة باسم «سور الرمال العظيم». رغم إشهار الادعاء المبهم في عام 1947، إلا أن جمهورية الصين الشعبية وجمهورية الصين (اعتبارًا من 2018) لم تقدما مطالبة رسمية ومحددة للمنطقة. نُشرت خريطة سابقة في 1 ديسمبر 1947 في جمهورية الصين آنذاك، تُظهر مسارًا على شكل حرف U مؤلف من أحد عشر قطاعًا. أُزيل قطاعان في خليج تونكين في وقت لاحق بإيعاز من رئيس الوزراء الصيني تشو انلاي، مما خفض المجموع إلى تسعة. أكد الباحثون الصينيون في ذلك الوقت بأن نسخة الخريطة التي تحتوي على تسعة قطاعات تمثل أقصى حد للمطالبات التاريخية في بحر الصين الجنوبي. في عام 2010، نشرت جمهورية الصين الشعبية خريطة وطنية جديدة تضمنت قطاعًا عاشرًا. أضافت الإصدارات اللاحقة قطاعًا عاشرًا إلى الشرق من جزيرة تايوان في عام 2013، مما وسع النطاق إلى بحر الصين الشرقي. في 12 يوليو 2916، خلُصت هيئة التحكيم المُشكلة بموجب اتفاقية الأمم المتحدة لقانون البحار، إلى أن مطالبة الصين بحقوقها التاريخية على المناطق البحرية (وليس الأراضي والمياه الإقليمية) داخل خط القطاعات التسعة ليس له أي أثر شرعي إذا تجاوزت ما يحق لها بموجب اتفاقية الأمم المتحدة لقانون البحار. كانت إحدى الحجج هي أن الصين لم تمارس سيطرة حصرية على هذه المياه والموارد. أوضحت أيضًا أنها لن «... تحكم في أي مسألة تتعلق بالسيادة على الأراضي البرية ولن تحدد أي حدود بحرية بين الطرفين». رُفض الحكم من قِبل حكومتي جمهورية الصين الشعبية وجمهورية الصين.
rdf:langString
La Naŭ-streka linio (Ĉine: 南海九段线; pinyin: nánhǎi jiǔduàn xiàn; alivorte, la "naŭ-segmenta linio en la Sud-Ĉina Maro"; Vjetname: Đường lưỡi bò; alivorte, la "bovino-langa linio") estas la nomo kutime donita al la linio, kiu montras la teritoriajn postulojn de la Ĉina Registaro en la Sud-Ĉina Maro. Ĉi tiu linio aperas en ĉiuj mapoj produktitaj en Ĉinio, kaj konsistas el naŭ-strekoj. La linio inkluzivas praktike la tuton de la Sud-Ĉina Maro, de la marbordoj de Vjetnamio ĝis tiuj de Malajzio kaj la Filipinoj. En ĝia interno troviĝas kelkaj disputitaj senhomaj insularoj, inkluzive de la Spratly kaj de la Paracel insularoj. La naŭ-streka linio estis unue elpensita de la registaro de la Respubliko de Ĉinio en 1947. Post kiam la Komunisma Partio transprenis la regadon de Ĉinio en 1949, ĝi ankaŭ adoptis la saman teritorian postulon. Ankaŭ la registaro de Tajvano, kiu devenas de la Respubliko Ĉinio, ankoraŭ oficiale daŭrigas la postulon. Malgraŭ la vaga postulo, kiun la naŭ-streka linio reprezentas, Ĉinio ĝis hodiaŭ ankoraŭ ne formale specifis ĝian detalajn teritoriajn postulojn en la Sud-Ĉina Maro. La ĉinia registaro asertas, ke ĝiaj postuloj havas historian bazon. Tamen la registaroj de kelkaj najbaraj landoj, inkluzive de Vjetnamio, la Filipinoj kaj Malajzio, malagnoskas la ĉinan postulon kaj mem postulas parton de la teritorio inkluzivita en la linio. Ĉi tiu disputo jam kondukis al malplibonigo de la diplomatiaj rilatoj inter Ĉinio kaj kelkaj el ĝiaj najbaroj, kaj eĉ al malferma militado inter Ĉinio kaj Vjetnamio.
rdf:langString
La línea de los nueve puntos o línea en U (vietnamita: Đường lưỡy bò —línea en forma de U—) es la línea trazada por el Gobierno de la República Popular China en el territorio que reclama como suyo en el mar de la China Meridional, incluyendo las islas Paracelso (ocupadas por China, pero reclamadas por Vietnam y Taiwán) y las islas Spratly, en disputa entre las Filipinas, la República Popular China, Brunéi, Malasia, la República de China y Vietnam. El nombre de esta línea, empleada por China para delimitar sus reivindicaciones en el conflicto territorial en el mar de la China meridional, ha recibido a lo largo del tiempo los nombres de línea de diez puntos o línea de once puntos, según el número de puntos que se quitaban o se ponían. Según China, se basa en una línea de puntos que aparece en el mapa de la dinastía Qing del Imperio chino, que también incluye en el mismo mapa la isla de Formosa, es decir: la actual República de China (Taiwán).
rdf:langString
The nine-dash line, at various times also referred to as the ten-dash line and the eleven-dash line (by the ROC), is a set of line segments on various maps that accompanied the claims of the People's Republic of China (PRC, "mainland China") and the Republic of China (ROC, "Taiwan") in the South China Sea. The contested area in the South China Sea includes the Paracel Islands, the Spratly Islands, of which Taiping Island, the largest of the islands, is controlled by the ROC, and various other areas including Pratas Island and the Vereker Banks, the Macclesfield Bank, and the Scarborough Shoal. Certain places, known as the "Great Wall of Sand", have undergone land reclamation efforts by various states that claim the area, including the PRC, ROC, and Vietnam. The People's Daily of the PRC uses the term 断续线 or 南海断续线 (literally South Sea intermittent line), while the ROC-Taiwanese government uses the term 十一段線 (literally eleven-segment line). A 1946 map showing a U-shaped eleven-dash line was first published by the Republic of China government on 1 December 1947. Two of the dashes in the Gulf of Tonkin were later removed at the behest of Premier Zhou Enlai of the PRC after a treaty with Vietnam, reducing the total to nine. However, the ROC government still uses the eleven-dash line. In 2013 some were surprised by a tenth dash to the east of Taiwan, but it had been present in PRC maps since as early as 1984. On 12 July 2016, an arbitral tribunal constituted under the United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS) concluded that China's historic-rights claim over the maritime areas (as opposed to land territories and territorial waters) inside the nine-dash line has no lawful effect if it exceeds what it is entitled to under the UNCLOS. One of the arguments was that China had not exercised exclusive control over these waters and resources. It also clarified that it would not "rule on any question of sovereignty over land territory and would not delimit any maritime boundary between the Parties". The ruling was rejected by both the PRC and ROC governments. Other claimants in the South China Sea approved the ruling.
rdf:langString
La ligne en neuf traits, ligne en U ou langue de bœuf (chinois : 南海九段线 ; pinyin : nánhǎi jiǔduàn xiàn ; litt. « neuf lignes de division dans la mer de Chine méridionale » ; viet. : Đường lưỡi bò ; litt. « langue de bœuf ») est la démarcation indéfinie délimitant une portion de la mer de Chine méridionale, sur laquelle la Chine affirme détenir une souveraineté territoriale. Elle a été initialement posée par la république de Chine (RdC) et est à présent utilisée par le gouvernement de la république populaire de Chine (RPC). La position de la RPC et de la RdC est la même sur cette question. La Chine défend ses revendications par l'installation de bases fixes, notamment celles de la grande muraille de sable. En juillet 2016, la Cour permanente d'arbitrage de l'Organisation des Nations unies statue que la Chine n'a pas de base légale pour revendiquer les territoires délimités par cette ligne, et que ses revendications sont incompatibles avec la Convention des Nations unies sur le droit de la mer.
rdf:langString
Sembilan garis putus-putus (Hanzi sederhana: 九段线; Hanzi tradisional: 九段線; Pinyin: Jiǔduàn xiàn; bahasa Inggris: Nine-Dash Line; bahasa Vietnam: Đường lưỡi bò) adalah garis yang digambar oleh pemerintah Republik Rakyat Tiongkok mengenai klaim wilayahnya di Laut China Selatan, meliputi Kepulauan Paracel (diduduki Tiongkok namun diklaim oleh Vietnam dan Taiwan) dan Kepulauan Spratly yang dipersengketakan dengan Filipina, Tiongkok, Brunei, Malaysia, Taiwan dan Vietnam. Keseluruhan negara tersebut mengklaim seluruh atau sebagian Kepulauan Spratly yang diyakini kaya akan sumber daya alam.
rdf:langString
九段線（きゅうだんせん、英語: Nine-dash Line）、またはU字線、牛舌線（ベトナム語：Đường 9 đoạn/Đường lưỡi bò/Đường chữ U / 塘𠃩段/塘𦧜𤙭/塘𡨸U）は、南シナ海にあるスプラトリー諸島（中国側呼称：南沙群島）やパラセル諸島（中国側呼称：西沙群島）の領有権及び両諸島周辺の領海、排他的経済水域（EEZ）、大陸棚といった海洋権益問題に関して、1953年から中華人民共和国と中華民国（台湾）がその全域にわたる権利を主張するために地図上に引いている破線である。断続する9つの線の連なりにより示される。なお、2012年5月15日から、中華人民共和国の発行するパスポートの査証欄に九段線が印刷されている。 中華人民共和国成立（1949年）前の1947年に中華民国が同様の目的で、地図上に引いた11本の線（十一段線）から2線を除去し、1953年に新たに書き直されたものである。中華民国（台湾）では十一段線の主張を継続している。 九段線とその囲まれた海域に対する中国または台湾の主張の歴史的権利について、2016年7月12日、ハーグの常設仲裁裁判所は「法的根拠がなく、国際法に違反する」と判断を下した（南シナ海判決）。
rdf:langString
구단선(九段線) 또는 남해구단선(南海九段線)은 중화인민공화국과 중화민국이 주장하는 남중국해의 해상 경계선이다. 1947년에 설정되었으며 남중국해의 대부분을 중국의 수역으로 설정하고 있다. 구단선 안에는 둥사 군도, 파라셀 제도, 중사 군도(메이클즈필드 천퇴, 스카버러 암초), 스프래틀리 군도가 포함되어 있다.
rdf:langString
Linea dei nove tratti, in vari momenti storici definita anche come linea dei dieci tratti o linea degli undici tratti, è il nome dato alla linea di demarcazione tracciata dal governo della Repubblica Popolare Cinese e da quello della Repubblica di Cina (Taiwan) attorno ai territori da essi rivendicati nel Mar Cinese Meridionale. La linea, composta appunto da nove distinti tratti disposti a forma di U a partire dalle coste meridionali della Cina, racchiude gran parte delle acque del Mar Cinese Meridionale e una serie di arcipelaghi, atolli e secche come le Isole Paracelso, le Isole Spratly, l', il , la Secca di Scarborough e altre; la linea ricomprende anche le zone di terra sottratta al mare create dalla Cina nell'ambito della cosiddetta "". La sovranità della Repubblica popolare cinese o della Repubblica di Cina su questi territori non è internazionalmente riconosciuta ed è anzi contestata da vari altri Stati affacciati sul Mar Cinese Meridionale come Brunei, Filippine, Malaysia e Vietnam. Una prima mappa mostrante l'allora "linea degli undici tratti" venne pubblicata nel dicembre 1947 dal governo della Repubblica di Cina; i due "tratti" tracciati nel Golfo del Tonchino furono in seguito rimossi per volere del primo ministro della Repubblica popolare Zhou Enlai, portando il totale dei tratti della linea a nove. Ulteriori edizioni delle mappe cinesi mostrarono, a partire dal 2013, un decimo "tratto" a est di Taiwan, estendendo la linea di demarcazione verso il Mar Cinese Orientale. Il 12 luglio 2016, una corte arbitrale costituita sotto i termini della Convenzione delle Nazioni Unite sul diritto del mare (UNCLOS) sentenziò, nel caso , che la rivendicazione cinese dei diritti storici sulle aree marittime poste all'interno della linea dei nove tratti non aveva alcun effetto legale se superava quanto previsto dalle disposizioni della stessa UNCLOS. Nonostante la corte avesse chiarito che la sua pronuncia non aveva effetto «su alcuna questione di sovranità sul territorio terrestre e non delimita alcun confine marittimo tra le parti», la sentenza di fatto invalidava la "linea dei nove tratti" e le rivendicazioni della Cina sul Mar Cinese Meridionale; la pronuncia della corte arbitrale venne rifiutata tanto dal governo della Repubblica popolare cinese quanto da quello della Repubblica di Cina.
rdf:langString
A linha das nove raias (chinês: 九段线; pinyin: jiǔduàn xiàn; lit. linha dos nove traços), também mencionada como "linha das dez raias" e "linha das onze raias", refere-se a linha demarcatória usada, inicialmente, pelo governo da República da China (RC/Taiwan) e, consequentemente, também pela República Popular da China (RPC) para suas reivindicações da maior parte do mar da China Meridional. A área disputada no mar da China Meridional incluem as Ilhas Paracel, Ilhas Spratly e várias outras regiões, incluindo as Ilhas Dongsha, Ilhas Zhongsha e Ilha Huangyan. A reivindicação abrange a área de aterramento marítimo chinês conhecido como a "". O primeiro mapa continha onze linhas e foi publicado pela República da China em 1 de dezembro de 1947. Duas linhas no Golfo de Tonkin foram, posteriormente, removidas a pedido do primeiro-ministro Zhou Enlai, reduzindo para nove linhas. Edições posteriores adicionaram uma linha a extremidade superior direita do traçado, estendendo para o mar da China Oriental. Apesar de ter feito uma reivindicação pública em 1947, a China não apresentou uma solicitação formal e precisa da área a ser reivindicada. A China adicionou uma décima linha a leste da ilha de Taiwan em 2013, como parte da alegação de sua soberania aos territórios em disputa no mar da China Meridional. Em 12 de julho de 2016, o Tribunal Permanente de Arbitragem, em Haia, determinou que a China não tem base legal para reivindicar "direitos históricos" dentro da linha de nove raias, em um caso apresentado ao tribunal pelas Filipinas. O tribunal julgou que não havia nenhuma evidência de que a China havia, historicamente, exercido controle exclusivo sobre as águas ou recursos dentro da área reivindicada. A decisão foi rejeitada pelo governo chinês.
rdf:langString
Linia dziewięciu kresek lub linia dziewięciu kropek (chiń. upr. 南海九段线; pinyin nánhǎi jiǔduàn xiàn) − linia demarkacyjna na terenie Morza Południowochińskiego wyznaczająca zakres chińskich (ChRL) roszczeń terytorialnych odnośnie do wysp położonych na tym akwenie i obejmująca ponad 80% lub 90% Morza Południowochińskiego. Ze względu na przebieg, jej kształt kojarzy się z krowim językiem, w szczególności w Wietnamie nazywana jest linią krowiego języka. Linia dziewięciu kresek spowodowała wejście Chin w spór terytorialny z Wietnamem, Filipinami, Malezją, Brunei, Republiką Chińską na Tajwanie i Japonią. Największymi spornymi wyspami są Wyspy Paracelskie, , Wyspy Spratly oraz południowa część Riukiu. Przyczyną sporu o obszar Morza Południowochińskiego są głównie zlokalizowane pod jego dnem bogate złoża ropy naftowej i gazu o szacowanej wielkości 10 mld baryłek oraz przebiegający przez akwen ważny morski szlak transportowy, wykorzystywany przez 50% kursujących tankowców transportujących ropę naftową. Chiny uzasadniają swoje stanowisko w sprawie granicy morskiej za pomocą „historycznych praw” i pojęcia „tradycyjnej granicy morskiej”, a także instrumentalnego traktowania pojęć szelfu kontynentalnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, natomiast sąsiedzi tego kraju uznają roszczenia za bezprawne i niepodparte prawem międzynarodowym, choćby Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS). Chińczycy podkreślają swoje prawo do wysp wskazując, że zostały one odkryte przez chińskich żeglarzy. Linia nie istniała przed II wojną światową, aż do jej zakończenia podczas kolejnych rozmów pokojowych Chiny zgłaszały jedynie roszczenia do terenów zagarniętych przez Japonię podczas wojny (Mandżuria, Formoza i Peskadory). Po raz pierwszy arbitralnie linię wyznaczył w 1947 roku jeszcze rząd nacjonalistyczny, posługując się wówczas jedenastoma kreskami. Dwa lata później komunistyczny już szef chińskiego MSZ Zhou Enlai zmodyfikował linię za pomocą dziewięciu kresek, ponownie nie podano do wiadomości przesłanek dotyczących powodów jej wytyczenia. Instrumentalne traktowanie kwestii granicy morskiej przez Chiny widoczne jest także w niejednoznacznym stanowisku chińskiego rządu nt. tego, czy uważa on teren wewnątrz linii za swoje terytorium, czy za wyłączną strefę ekonomiczną, czy wreszcie za "strefę wpływów". Przez wiele lat linia funkcjonowała w świadomości mieszkańców regionu jako złożona z dziewięciu kresek. 25 czerwca 2014 roku Chiny przedstawiły nową wersję linii określającej ich roszczenia do spornego terenu, wyznaczonej za pomocą dziesięciu kresek, po raz kolejny powiększając zasięg roszczeń.
* Linia jedenastu kresek w wersji z 1947 roku
* Linia dziewięciu kresek (zielona)
* Granice wyłącznych stref ekonomicznych (niebieskie) oraz linia dziewięciu kresek (czerwona)
* Linia dziewięciu kresek w wersji z 2009 roku
rdf:langString
Niopunktslinjen är en gräns på Sydkinesiska havet som avgränsar det område som Kina anser vara sitt eget. Enligt denna avgränsning hör 90 procent av Sydkinesiska havet till Kina, men den har inte någon juridisk grund utan baseras på Kinas uppfattning om dess historiska rätt. Det är inte klarlagt om Kina gör anspråk enbart på landområden eller även alla vattenområden inom linjen. Kina har byggt militärbaser och flygfält på öde atoller samt konstgjorda öar för att stärka anspråk i havet och försöker på detta sätt utnyttja Förenta nationernas havsrättskonvention. Havsrättskonventionen anger att alla länder har rätt till en zon som sträcker sig upp till 200 nautiska mil utanför den egna kusten, och inom denna zon rätt att utnyttja naturresurser, vilket är betydelsefullt då Sydkinesiska havets område anses vara rikt på olja och naturgas. Till exempel så anser Vietnam, Filippinerna och Brunei att Kinas åtgärder strider mot havsrättskonventionen, och de har därför ökat sitt samarbete med den amerikanska Stillahavsflottan. Även Taiwan och Malaysia har egna krav på området. Australien har hävdat att anspråken från Kinas regering på Sydkinesiska havet inte har någon juridisk bakgrund, och även USA stödjer krav av andra länder från Sydostasien. Ögrupperna Paracelöarna och Spratlyöarna ligger inom niopunktslinjen. Även om det inte gjorts några detaljerade undersökningar anses det troligt att det finns naturresurser omkring öarna. Vietnam säger att de har ägt båda ögrupperna redan från 1600-talet och har bevis för sina påståenden. Filippinerna och Malaysia vill ha delar av Spratlyöarna och Filippinerna kräver även hela Scarboroughrevet, eftersom den ligger så nära. Malaysia och Brunei vill ha territorier enligt havsrättskonventionen. Viktiga fartygsrutter genomlöper havet och där finns även betydelsefulla fiskevatten. Animationsfilmen Förfärliga snömannen har en scen där niopunktslinjen syns på kartan. Av denna orsak har Vietnam förbjudit filmen, Filippinerna ville att man skulle bojkotta DreamWorks Animation som har producerat filmen och Malaysia gav lov att visa filmen om man tar bort kartan .
rdf:langString
Лі́нія дев'яти́ пункти́рів, U-поді́бна лі́нія, ка́рта дев'яти́ тире́ — лінія, яку використовує Китай для визначення власних територіальних зазіхань територіальних інтересів у водах Південнокитайського моря від материкового Китаю й острова Хайнань до узбережжя Малайзії та Брунею, що лежить майже на екваторі. В зону китайських інтересів підпадають:
* Парасельські острови (окуповані Китаєм), на які мають власні претензії також В'єтнам і Тайвань.
* острови Спратлі, морський шельф яких прогнозовано має великі поклади нафти і чию територіальну приналежність оскаржують також Філіппіни, Бруней, Малайзія, Тайвань і В'єтнам. Карта з «лінією дев'яти пунктирів» була представлена ще урядом Республіки Китай 1947 році. У В'єтнамі вона також відома під назвою «Карта коров'ячого язика», чи «Карта шляху коров'ячого язика» (в'єт. Đường lưỡi bò). Згідно з китайськими джерелами ця лінія вперше з'явилася в лютому 1948 року як U-подібна лінія одинадцяти пунктирів на картах, що побачили світ у приватних публікаціях в Китаї.
rdf:langString
Линия девяти пунктиров, U-образная линия, или карта девяти тире — линия, которую использует Китай для определения его территориальных требований в Южно-Китайском море. Это Парасельские острова, на которые имеют претензии Вьетнам и Тайвань, острова Спратли, чью принадлежность оспаривают Филиппины, Китай, Бруней, Малайзия, Тайвань и Вьетнам (согласно прогнозам, на территории архипелага находятся большие залежи нефти), и некоторые другие. Карта с «линией девяти пунктиров» была представлена ещё националистическим правительством Китая в 1947 году. Во Вьетнаме она также известна как Đường lưỡi bò — «карта коровьего языка», карта «пути коровьего языка». Согласно китайским источникам эта линия впервые появилась в феврале 1948 г. как U-образная линия одиннадцати пунктиров на картах, что увидели свет в частных публикациях в Китае. Однако согласно решению китайского правительства передать остров и прилегающие к нему акватории Вьетнаму, в 1953 году по указанию премьера КНР Чжоу Эньлая были внесены изменения, в результате чего появилась ныне известная «девятипунктирная линия». Эта линия определяет зону китайских интересов в водах Южно-Китайского моря от материкового Китая и острова Хайнань до побережья Малайзии и Брунея почти на экваторе.
rdf:langString
“九段线”，中華民國稱為「11段線」，中华人民共和国称作南海断续线，越南称“牛舌线”（越南語：Đường lưỡi bò / 塘𦧜𤙭）。中華民國於1947年提出的“十一段線”（11段線），現今仍是中華民國對於南海國界的根據；1953年，中華人民共和國總理周恩來主動移除「11段線」當中的北部灣兩線，最終成為現今中华人民共和国所主張之的「九段線」。另外，在2014年6月中华人民共和国出版的地图中，南沙群岛部分不再以插图形式存在而被整合到大地图中，该界线也比之前多一条而也被称呼为“十段线”。 關於“九段線”的法律涵義，有“国界线”、“历史性水域线”、“历史性权利线”、“岛屿范围线”等多種主張和解釋。2014年3月，菲律賓正式向常设仲裁法院提交備忘錄，以決定中華人民共和國主張的九段线是否在《聯合國海洋法公約》下有法律依據。2016年7月12日，由荷兰海牙常设仲裁法院提供场地和秘书服务的临时仲裁庭就“南海仲裁案”作出判决，裁定中華人民共和國對南海九段線範圍擁有歷史權利的說法違反《聯合國海洋法公約》。中華人民共和國外交部表示该裁决是无效的，没有拘束力，其不接受、不承认。
xsd:nonNegativeInteger
49305
