Nexum
http://dbpedia.org/resource/Nexum an entity of type: Company
Nexum was a debt bondage contract in the early Roman Republic. A debtor pledged his person as collateral if he defaulted on his loan. Details as to the contract are obscure and some modern scholars dispute its existence. It was allegedly abolished either in 326 or 313 BC.
rdf:langString
Il Nexum era una forma di garanzia, forse la più solenne che fosse prevista nell'ordinamento legale di Roma ed era stato codificato in forma scritta nelle Leggi delle XII tavole, dove il debitore dava in garanzia sé stesso al creditore, diventando assoggettato a quest'ultimo. Nel 352 l'azione dei mensari nominati dai consoli Publio Valerio Publicola e Gaio Marcio Rutilo limitò l'azione del nexum e fu abolito nel 326 a.C., grazie alla lex Poetelia-Papiria.
rdf:langString
Nexum, abgeleitet von nectere (binden), ist ein Begriff aus dem römischen Recht. Der Tatbestand geht auf das altzivile Zwölftafelgesetz zurück und beschreibt ein Geschäft der formgebundenen und symbolhaften Haftungsübernahme (Libralakt) durch Selbstverpfändung. Es war Bestandteil des ius civile und damit allein römischen Bürgern vorbehalten.
rdf:langString
El Nexum era la figura contractual en el derecho Romano vigente durante el período de la República Romana. Si bien las referencias históricas son escasas y confusas, con lo que la opinión de los historiadores no es unánime, parece que por ese compromiso, el llamado nexum, el deudor o nexi cedía legal (e incluso con fórmulas rituales) poder de dominio sobre su persona al acreedor, fuera de efectos inmediatos o aplazados hasta el momento de quedar incumplida la deuda. Los nexi eran ciudadanos empobrecidos, en general plebeyos en tanto que carecían de otras redes de contención, que así se habían dado ellos mismos en prenda de acreedor.El compromiso implicaba dominio, incluyendo la posibilidad de que el acreedor lo vendiera como esclavo, le diera cárcel o incluso muerte. Gradualmente atenuado
rdf:langString
Le Nexum était une forme de garantie, sûrement solennelle, entre un débiteur et son créancier. Le droit romain l’a codifié lors de la rédaction de la Loi des Douze Tables. Avec l’acceptation du nexum, le débiteur fournissait comme garantie du prêt, son propre asservissement — ou celui d'un membre de sa famille sur lequel il eût la patrias potestas, un fils par exemple — pour le créancier jusqu'à l’extinction de la dette. Le paiement de la dette pouvait être réglé comptant, par tranche ou même en nature, pour une durée déterminée ou non. Cependant ne disposant pas de son temps, le remboursement de la dette avec le peculium de l'esclave dépend du bon vouloir du maître.
rdf:langString
Nexum ("verbintenis, band" < nectare: "knopen, boeien") was een term in het Romeinse recht. En dit al sinds de zogenaamde Twaalftafelenwet (ca. 451 v.Chr.). In ruimere zin betekende het elke plechtige per aes et libram ("met brons (d.i. geld) en weegschaal"; zie mancipatio) verrichte handeling. De betekenis en het doel van de handeling werden telkens in de plechtige woorden die haar vergezelden uitgedrukt. In ander gevallen bleef het nexum wel bestaan, doch werd veel zeldzamer toegepast en verdween uiteindelijk in haar geheel.
rdf:langString
Nexum (łac., supinum czasownika necto, nectere = „zawiązać”, „zobowiązać”) – w prawie rzymskim archaiczna czynność prawna, należąca do grupy uroczystych aktów prawnych dokonywanych per aes et libram (przy użyciu spiżu i wagi). Z nexum wywodzi się późniejsza instytucja pożyczki (mutuum).
rdf:langString
Nexum — в римском праве — юридический термин, который в широком смысле означает всякого рода юридические сделки, известные под именем манципаций, в тесном смысле (более употребительном) — договоры займа и другие, предметом которых служили деньги.
rdf:langString
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
rdf:langString
Nexum
xsd:integer
1145914
xsd:integer
1113774184
rdf:langString
debt
rdf:langString
Poetelius Libo Visolus, Gaius
rdf:langString
The recovery of Rome
rdf:langString
nexum
rdf:langString
Rome in the fifth century II: the citizen community
rdf:langString
R
rdf:langString
Tim
rdf:langString
Andrew
rdf:langString
Ernst
rdf:langString
Paul C
rdf:langString
Zimmerman
rdf:langString
Cornell
rdf:langString
Drummond
rdf:langString
Millett
rdf:langString
Badian
xsd:integer
172
309
xsd:integer
1989
2012
rdf:langString
OCD4
rdf:langString
CAH2 7.2
rdf:langString
Nexum, abgeleitet von nectere (binden), ist ein Begriff aus dem römischen Recht. Der Tatbestand geht auf das altzivile Zwölftafelgesetz zurück und beschreibt ein Geschäft der formgebundenen und symbolhaften Haftungsübernahme (Libralakt) durch Selbstverpfändung. Es war Bestandteil des ius civile und damit allein römischen Bürgern vorbehalten. Die Selbstverpfändung diente regelmäßig zur Besicherung eines Darlehens (mutuum). Ausgehandelt wurde das Rechtsgeschäft mit Kupfer und Waage (negotium per aes et libram), denn es stammte aus einer Zeit, in der es noch keinen gemünzten Geldkreislauf gab. Der Wägemeister, der selbst römischer Bürger war, wog dem Zahlungsempfänger das Kupfer zu und der Empfänger sprach die Wortformel des Zwecks der Leistung. Die Besonderheit des nexum lag zusätzlich noch darin, dass sich der Schuldner mittels eines Manzipationsaktes in die Gewalt des Gläubigers begab. Lag beim Schuldner zum vereinbarten Zeitpunkt die Unmöglichkeit oder Unfähigkeit zur Rückzahlung vor, unterfiel er der Schuldknechtschaft. In der ultima ratio konnte aufgrund der Gewaltherrschaft über den Schuldner, dessen Verdingung an die Sklaverei (trans tiberim), folgen. Zahlte der Schuldner das Darlehen zurück, erlosch das Forderungsrecht ipso iure. In seiner Frühform war dazu ein (ebenfalls förmliches) Erlassgeschäft notwendig (solutio per aes et libram). Dem Zahlungsformalismus mit Kupfer und Waage unterfiel eine Mehrzahl von Rechtsgeschäften. Die in dieser Weise erfolgte Begründung einer Darlehensschuld verschwand allerdings im römischen Rechtswesen frühzeitig, weshalb die Spruchformel des nexum – im Gegensatz zu anderen Rechtsgeschäften – heute nicht mehr bekannt ist. Im Verlauf des ausgehenden 4. Jahrhunderts v. Chr., also ausgangs der frührepublikanischen Zeit, soll es schon keine Anwendung mehr gefunden haben, ersetzt durch die Forderungsbegründung mittels Stipulation.
rdf:langString
El Nexum era la figura contractual en el derecho Romano vigente durante el período de la República Romana. Si bien las referencias históricas son escasas y confusas, con lo que la opinión de los historiadores no es unánime, parece que por ese compromiso, el llamado nexum, el deudor o nexi cedía legal (e incluso con fórmulas rituales) poder de dominio sobre su persona al acreedor, fuera de efectos inmediatos o aplazados hasta el momento de quedar incumplida la deuda. Los nexi eran ciudadanos empobrecidos, en general plebeyos en tanto que carecían de otras redes de contención, que así se habían dado ellos mismos en prenda de acreedor.El compromiso implicaba dominio, incluyendo la posibilidad de que el acreedor lo vendiera como esclavo, le diera cárcel o incluso muerte. Gradualmente atenuado (con medidas de garantes, contra la usura, etc.) solo con la Ley Poetelia Papiria se pondría fin al nexum en el año 326 a. C..
rdf:langString
Nexum was a debt bondage contract in the early Roman Republic. A debtor pledged his person as collateral if he defaulted on his loan. Details as to the contract are obscure and some modern scholars dispute its existence. It was allegedly abolished either in 326 or 313 BC.
rdf:langString
Le Nexum était une forme de garantie, sûrement solennelle, entre un débiteur et son créancier. Le droit romain l’a codifié lors de la rédaction de la Loi des Douze Tables. Avec l’acceptation du nexum, le débiteur fournissait comme garantie du prêt, son propre asservissement — ou celui d'un membre de sa famille sur lequel il eût la patrias potestas, un fils par exemple — pour le créancier jusqu'à l’extinction de la dette. Le paiement de la dette pouvait être réglé comptant, par tranche ou même en nature, pour une durée déterminée ou non. Cependant ne disposant pas de son temps, le remboursement de la dette avec le peculium de l'esclave dépend du bon vouloir du maître. Sûrement par sa rareté, l'évènement de libération pouvait être célébré de façon officielle devant les magistrats de la ville, c'était le solutio per aes et libram. Le nexum, a été aboli dans la seconde moitié du IVe siècle av. J.-C. par la Lex Poetelia Papiria; en -326 selon Tite Live mais les dates -342 ou encore -312 ont aussi été proposées, cette réforme est concomitante avec une autre pour favoriser le recrutement de troupes pendant les guerres samnites.
rdf:langString
Il Nexum era una forma di garanzia, forse la più solenne che fosse prevista nell'ordinamento legale di Roma ed era stato codificato in forma scritta nelle Leggi delle XII tavole, dove il debitore dava in garanzia sé stesso al creditore, diventando assoggettato a quest'ultimo. Nel 352 l'azione dei mensari nominati dai consoli Publio Valerio Publicola e Gaio Marcio Rutilo limitò l'azione del nexum e fu abolito nel 326 a.C., grazie alla lex Poetelia-Papiria.
rdf:langString
Nexum ("verbintenis, band" < nectare: "knopen, boeien") was een term in het Romeinse recht. En dit al sinds de zogenaamde Twaalftafelenwet (ca. 451 v.Chr.). In ruimere zin betekende het elke plechtige per aes et libram ("met brons (d.i. geld) en weegschaal"; zie mancipatio) verrichte handeling. De betekenis en het doel van de handeling werden telkens in de plechtige woorden die haar vergezelden uitgedrukt. In engere zin heette nexum de onder deze vorm op zich genomen verplichting (om te betalen) en in nog engere zin een leencontract of een geldschuld die in de vorm van het nexum was overgebracht. De debitor (debiteur, schuldenaar) werd gezegd nexum inire (een nexum (verplichting) aan te gaan”) of nexum se dare ("zich aan een nexum (verplichting) te wijden"). Het door de debitor beloofde geld heette insgelijks nexum aes of nuncupata pecunia ("plechtig uitgesproken geld(som)"). De gebruikelijke formule van de nuncupatio bij dit nexum was de belofte van de debitor, dat hij zich in geval van niet-vervulling van zijn verplichting tot schuldenaar van de creditor (crediteur, schuldeiser) zou maken, alsof hij door de rechter tot betaling van de schuld was veroordeeld (overeenkomstig het strenge wisselrecht). Hij die zich, na het verstrijken van een bepaalde tijd, ten gevolge van het nexum, in de dienst en de macht van de creditor moest stellen, heette nexus (“gebondene”) of nexu vinctus ("door schuldverbintenis gebonden"). Het nexum had dus wat zijn inhoud en zijn gevolgen betrof dezelfde kracht als een rechterlijk vonnis. De nexus bevond zich feitelijk in slavernij, ofschoon hij rechterlijke vrijheid, het Romeins burgerrecht behield en legerdienst kon blijven verrichten. Zijn toestand was verwant aan die van de ("een als eigendom toegekende"). Daar het nexum voor de arme klassen zeer nadelig en gevaarlijk was, werd het in 326 v.Chr. door de lex Poetelia Papiria de nexis als leencontract afgeschaft, zodat niemand meer door vrijwillig contract in schulddienst kon geraken. Livius zegt hierover: novum initium libertatis plebis Romanae ("een nieuw begin voor de vrijheid van het Romeinse plebs"). In ander gevallen bleef het nexum wel bestaan, doch werd veel zeldzamer toegepast en verdween uiteindelijk in haar geheel.
rdf:langString
Nexum (łac., supinum czasownika necto, nectere = „zawiązać”, „zobowiązać”) – w prawie rzymskim archaiczna czynność prawna, należąca do grupy uroczystych aktów prawnych dokonywanych per aes et libram (przy użyciu spiżu i wagi). Z nexum wywodzi się późniejsza instytucja pożyczki (mutuum). Nexum, podobnie jak inne formalne czynności prawne w prawie rzymskim, musiało zostać dokonane w obecności pięciu świadków oraz libripensa, osoby trzymającą wagę. Pożyczkodawca przenosił na własność pożyczkobiorcy określoną ilość kruszcu odważaną przez libripensa na wadze (w czasach późniejszych kruszec został zastąpiony przez bity pieniądz). Pożyczkobiorca w uroczystych, ściśle określonych formą słowach zobowiązywał się zwrócić pożyczkodawcy taką samą ilość kruszcu (pieniędzy), jaką otrzymał. Nexum jako akt ściśle formalny, wywodzący się z najstarszego ius civile był dostępny wyłącznie dla pełnoprawnych obywateli rzymskich i musiał być dokonany z pełnym zachowaniem przewidzianej prawem formy. Wierzycielowi przeciwko dłużnikowi, który nie zwrócił otrzymanej pożyczki, przysługiwała legis actio per manus iniectionem, prawdopodobnie najstarsza z actiones in personam (skarg służących dochodzeniu praw podmiotowych względnych wynikających ze zobowiązań). Wierzyciel przed pretorem dokonywał aktu nałożenia ręki na osobę dłużnika (manus iniectio), wypowiadając przy tym odpowiednią formułę. Akt ten stanowił symboliczne wzięcie dłużnika pod władzę (manus) wierzyciela. Dłużnik mógł odtrącić rękę wierzyciela rozpoczynając w ten sposób postępowanie sądowe. Jeżeli dłużnik nie odtrącił ręki wierzyciela lub proces przegrał, pretor zezwalał wierzycielowi na zabranie dłużnika w celu dokonania egzekucji osobistej. W dawniejszych czasach dłużnik mógł zostać sprzedany przez wierzyciela w niewolę "za Tyber" (trans Tiberim), czyli poza granice państwa rzymskiego, a nawet zabity (Ustawa XII tablic dopuszczała podział ciała dłużnika między kilku wierzycieli - Tertis nundinis partis secanto). Po 326 p.n.e. (lex Pœtelia) sytuacja niewypłacalnego dłużnika poprawiła się, pozostawał w stanie zależności u wierzyciela jako nexus, do czasu odpracowania lub darowania długu.
rdf:langString
Nexum — в римском праве — юридический термин, который в широком смысле означает всякого рода юридические сделки, известные под именем манципаций, в тесном смысле (более употребительном) — договоры займа и другие, предметом которых служили деньги. Стороны, участвующие в договоре, называются nexi, так как они связаны заключённым обязательством. Как договор, nexum принадлежит к числу так называемых формальных контрактов, при которых обязательство возникает в силу одного лишь совершения установленных действий и произнесения определённых словесных формул. Являясь в начале римской истории одной из немногих договорных сделок квиритского права, nexum впоследствии совершенно выходит из употребления и, подобно другим мансипационным сделкам, обращается в один формальный обряд.
xsd:nonNegativeInteger
10480