New Culture Movement
http://dbpedia.org/resource/New_Culture_Movement an entity of type: Thing
Gerakan Budaya Baru pada pertengahan dasawarsa 1910-an hingga 1920-an adalah gerakan yang muncul akibat kekecewaan terhadap budaya tradisional Tionghoa setelah Republik Tiongkok (yang didirikan tahun 1912) gagal menyelesaikan masalah-masalah Tiongkok. Para cendekiawan seperti Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, , dan Hu Shih dididik dengan latar belakang Kong Hu Cu, tetapi kemudian mereka memimpin gerakan intelektual yang menentang nilai-nilai Kong Hu Cu. Mereka menyerukan agar Tiongkok memperbaharui budayanya dengan mengikuti standar global dan barat, terutama dalam hal demokrasi dan ilmu pengetahuan.
rdf:langString
新文化運動（しんぶんかうんどう）とは、1910年代の中国（中華民国初期）に起こった文化運動。五･四新文化運動、五・四文化革命という呼ばれ方もする。
rdf:langString
신문화운동(중국어: 新文化運動, 병음: Xīn Wénhuà Yùndòng 신원화윈둥[*])은 중화민국 초기인 1910년대에 유교적이고 봉건적인 제도와 전통에 반대하여 일어난 문화 운동을 말하며, 천두슈 등에 의한 급진적 문화운동을 좁게 가리키는 말로도 사용된다. 중화민국 초기의 복고적인 정치 세력에 대하여 량치차오, 천두슈, 후스 등을 필두로 한 신지식인층은 잡지 발간, 사상 운동, 구어체 문학 등을 통하여 기존의 사상을 비판하고 개혁을 모색하였다. 천두슈 등의 공산주의 정당 창당 등에도 영향을 주었다.
rdf:langString
بدأت حركة الثقافة الجديدة خلال منتصف العقد الأول من القرن العشرين، واستمرّت إلى عشرينيات القرن ذاته. انبثقت هذه الحركة نتيجةً لخيبة الأمل في الثقافة الصينية التقليدية أعقاب فشل الجمهورية الصينية (التي تأسست في عام 1912)، هدفت الحركة إلى حل مشاكل الصين. تلّقى بعض من العلماء تعليمًا كلاسيكيًا لكنّهم قادوا التمرّد ضد الكونفوشية، بما في ذلك، تشن دوكسيو وكاي يوانبي وتشن هينجزي ولي تا تشاو ولو شون وتشو زورين وروبرت هوتونغ وتشيان زونتونغ وليو بانونغ وبينغ شين وهو شيه. دعا هؤلاء العلماء إلى خلق ثقافة صينية جديدة مستندة إلى المعايير العالمية والغربية، بالأخص في إطار الديمقراطية والعلوم. دعا المناصرون الأصغر سنًّا إلى:
rdf:langString
La renovació cultural a la Xina va precidir el moviment de reformes polítiques. La revista 新青年 (subtitulada La Jeunesse, en francès) va estar estretament vinculada al Moviment del Quatre de Maig. El Moviment per la Nova Cultura (xinès simplificat: 新文化运动; xinès tradicional: 新文化運動; pinyin: Xīn Wénhuà Yùndòng) va ser un moviment reformista que va anar de mitjans de la dècada de 1910 fins als anys 20 del segle xx. neix arran de la frustració pel fracàs de les expectatives sorgides amb la fundació de la República de la Xina a inicis de 1912, Intectuals i escriptors com Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Li Dazhao, Lu Xun, , Hu Shi, i Shen Congwen començaren una crítica al confucianisme i defensaren una nova cultura que adoptés els valors occidentals, en especial la ciència i la democràcia i l'ús de la
rdf:langString
La Novkultura Movado (en ĉina: 新文化运动 Xin wenhua yundong) estis movado en Ĉina en la 1910-aj kaj 1920-aj jaroj kiuj kritikis klasikajn ĉinajn ideojn kaj promociis novan ĉinan kulturon bazitan sur okcidentaj idealoj kiel demokratio kaj scienco. Aperinta el seniluziigo disde la tradicia ĉina kulturo post la malsukceso de la Respubliko Ĉinio por fronti la problemojn de Ĉinio, ĝi estis disvolvigita fare de fakuloj kiel Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Ĉen Hengĵe, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, He Dong, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin, kaj Hu Ŝih, multaj el kiuj klasike edukitaj, kiuj estris ribelon kontraŭ Konfuceismo. La movado estis lanĉita de verkistoj de la gazeto Nova Junularo, per kiu tiuj intelektuloj promociis novan socion bazitan sur liberaj individuoj pli ol sur la tradicia konfuceisma
rdf:langString
Die Neue-Kultur-Bewegung (chinesisch 新文化運動 / 新文化运动, Pinyin Xīn Wénhuà Yùndòng) war eine soziale Bewegung in der Republik China der 1910er und 1920er Jahre mit dem Ziel der Schaffung einer neuen auf globalen und westlichen Standards wie Demokratie und Wissenschaftlichkeit basierenden Kultur. Sie setzten sich ein für: Die politischen Aspekte der Bewegung kristallisierten sich ab 1919 in der Bewegung des Vierten Mai.
rdf:langString
El Movimiento por la Nueva Cultura (Xin wenhua yundong) fue un movimiento en China en las décadas de 1910 y 1920 que criticó las ideas chinas clásicas y promovió una nueva cultura china basada en ideales occidentales como la democracia y la ciencia. Surgió de la desilusión con la cultura tradicional china luego del fracaso de la República de China para abordar los problemas de China, y contó con académicos como Chen Duxiu, Cai Yuanpei, , Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, , , , Bing Xin y Hu Shih, muchos de ellos con educación clásica, encabezaron una revuelta contra el confucianismo. El movimiento fue lanzado por los escritores de la revista Nueva Juventud, donde estos intelectuales promovieron una nueva sociedad basada en individuos sin restricciones en lugar del sistema confuciano tradic
rdf:langString
The New Culture Movement (Chinese: 新文化運動; pinyin: Xīn Wénhuà Yùndòng) was a movement in China in the 1910s and 1920s that criticized classical Chinese ideas and promoted a new Chinese culture based upon progressive, modern and western ideals like democracy and science. Arising out of disillusionment with traditional Chinese culture following the failure of the Republic of China to address China's problems, it featured scholars such as Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Chen Hengzhe, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, He Dong, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin, and Hu Shih, many classically educated, who led a revolt against Confucianism. The movement was launched by the writers of New Youth magazine, where these intellectuals promoted a new society based on unconstrained individuals rather than the
rdf:langString
Le Mouvement pour la nouvelle culture (chinois traditionnel : 新文化運動 ; pinyin : Xīn Wénhuà Yùndòng) est un mouvement en Chine qui critique dans les années 1910 et 1920 les idées chinoises classiques et promouvait une nouvelle culture chinoise basée sur des idéaux progressistes, modernes et occidentaux comme la démocratie et la science. Né de la désillusion de la culture traditionnelle chinoise à la suite de l'échec de la république de Chine à résoudre les problèmes de la Chine, il met en scène des érudits tels que Chen Duxiu, Cai Yuanpei, (en), Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, Robert Hotung, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin et Hu Shi, dont beaucoup avaient reçu une éducation classique, qui ont mené une révolte contre le confucianisme.
rdf:langString
Ruch Nowej Kultury – chiński masowy ruch kulturowy rozwijający się na przełomie drugiej i trzeciej dekady XX wieku, postulujący upowszechnienie języka mówionego w literaturze, obalenie konfucjańskiego porządku społecznego i modernizację Chin na wzór zachodni. Do czołowych twórców Ruchu Nowej Kultury należeli: Yan Fu, Liang Qichao, Lu Xun, Li Dazhao, Chen Duxiu, Fu Sinian i Zhou Zuoren.
rdf:langString
Движение за новую культуру (кит. упр. 新文化运动) середины 1910-х и 1920-х годов возникло из-за разочарования в традиционной китайской культуре после неудачи Китайской республики, основанной в 1912 году, для решения проблем Китая. Такие учёные, как Чэнь Дусю, Цай Юаньпэй, , Ли Дачжао, Лу Синь, Чжоу Цзожэнь, , Цянь Сюаньтун, Лю Баньнун, Бин Синь и Ху Ши, получили классическое образование, но начали выступать против конфуцианских устоев. Они призывали к созданию новой китайской культуры, основанной на мировых и западных стандартах, особенно демократии и науке.
rdf:langString
新文化運動，是1915年開始的一場宣揚民主與科學的文化運動，包括白話運動（即文學革命）、反孔非儒思潮、整理國故、引進各種西方思想，比如德先生（民主）、赛先生（科學）、馬克思主義、實用主義，等等。新文化運動以《新青年》雜誌和北京大學為主要陣地，陳獨秀、胡適、蔡元培是主要發起人，吸引了許多當時的新式知識分子參加，他們開辦雜誌、報紙，組建社團，傳播新思想，影響了很多青年學生，最後影響了整個中國社會。 新文化運動应自梁啓超1898年開始創辦了《清議報》、《新民叢報》等报刊广泛传播，發表很多通俗易懂、明白曉暢的文章，白话文影響很大，為五四運動做了思想上和組織上的預備。五四運動之後，新文化運動一方面更加廣泛地開展，另一方面產生了分化，新文化運動的倡導者中，陳獨秀、李大釗等一大批人積極投入政治活動，胡適等少數人繼續堅持非政治化的文化運動。非政治化的新文化運動廣度擴大了，深度卻停滯了，許多政治思想則被引入。 對新文化運動有不同的評價，對其肯定的人中，自由主義者認爲是一場非政治性的文化運動，毛澤東認爲是資產階級領導的一場文化革命，是進步的但不徹底。對其否定的人中，孫中山、蔣介石認爲是破壞傳統和崇洋媚外，批評者還有學衡派、研究係、新儒家。
rdf:langString
rdf:langString
New Culture Movement
rdf:langString
حركة الثقافة الجديدة
rdf:langString
Moviment per la Nova Cultura
rdf:langString
Bewegung für eine Neue Kultur
rdf:langString
Novkultura Movado
rdf:langString
Movimiento por la Nueva Cultura
rdf:langString
Mouvement pour la nouvelle culture
rdf:langString
Gerakan Budaya Baru
rdf:langString
新文化運動
rdf:langString
신문화운동
rdf:langString
Ruch Nowej Kultury (Chiny)
rdf:langString
Движение за новую культуру
rdf:langString
新文化运动
xsd:integer
413197
xsd:integer
1121729196
rdf:langString
ㄒㄧㄣ ㄨㄣˊㄏㄨㄚˋ ㄩㄣˋㄉㄨㄙˋ
rdf:langString
德先生
rdf:langString
t
rdf:langString
Shin Wenhuah Yunndonq
rdf:langString
no
rdf:langString
Xīn Wénhuà Yùndòng
rdf:langString
dé xiānsheng
rdf:langString
sài xiānsheng
rdf:langString
新文化运动
rdf:langString
赛先生
rdf:langString
新文化運動
rdf:langString
賽先生
rdf:langString
بدأت حركة الثقافة الجديدة خلال منتصف العقد الأول من القرن العشرين، واستمرّت إلى عشرينيات القرن ذاته. انبثقت هذه الحركة نتيجةً لخيبة الأمل في الثقافة الصينية التقليدية أعقاب فشل الجمهورية الصينية (التي تأسست في عام 1912)، هدفت الحركة إلى حل مشاكل الصين. تلّقى بعض من العلماء تعليمًا كلاسيكيًا لكنّهم قادوا التمرّد ضد الكونفوشية، بما في ذلك، تشن دوكسيو وكاي يوانبي وتشن هينجزي ولي تا تشاو ولو شون وتشو زورين وروبرت هوتونغ وتشيان زونتونغ وليو بانونغ وبينغ شين وهو شيه. دعا هؤلاء العلماء إلى خلق ثقافة صينية جديدة مستندة إلى المعايير العالمية والغربية، بالأخص في إطار الديمقراطية والعلوم. دعا المناصرون الأصغر سنًّا إلى:
* الأدب العامّي.
* وضع حدّ للأسر القائمة على سلطة الأب لصالح الحرّية الفردية وتحرير المرأة.
* جعل الصين أمة بين الأمم، بدلًا من اعتبارها ثقافةً كونفوشية فريدة.
* إعادة دراسة النصوص الكونفوشية والكلاسيكية القديمة باستخدام الأساليب النصّية والنقدية الحديثة، تُعرف باسم مدرسة الشكّ في العصور القديمة.
* القيم الديمقراطية والقائمة على المساواة.
* التوجّه نحو المستقبل بدلًا من الماضي. احتجّت مجموعة من الطلاب في بكين بتاريخ 4 مايو من عام 1919 بشأن منح مؤتمر باريس للسلام الحقوق الألمانية على شاندونغ للإمبراطورية اليابانية؛ ما حوّل هذه الحركة الثقافية إلى حركة سياسية تحت اسم حركة الرابع من مايو.
rdf:langString
La renovació cultural a la Xina va precidir el moviment de reformes polítiques. La revista 新青年 (subtitulada La Jeunesse, en francès) va estar estretament vinculada al Moviment del Quatre de Maig. El Moviment per la Nova Cultura (xinès simplificat: 新文化运动; xinès tradicional: 新文化運動; pinyin: Xīn Wénhuà Yùndòng) va ser un moviment reformista que va anar de mitjans de la dècada de 1910 fins als anys 20 del segle xx. neix arran de la frustració pel fracàs de les expectatives sorgides amb la fundació de la República de la Xina a inicis de 1912, Intectuals i escriptors com Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Li Dazhao, Lu Xun, , Hu Shi, i Shen Congwen començaren una crítica al confucianisme i defensaren una nova cultura que adoptés els valors occidentals, en especial la ciència i la democràcia i l'ús de la llengua vernacle en l'escriptura tot bandejant l'estil clàssic en literatura. Contraris a la família patriarcal i a favor d'individualisme i de la promoció de la dona. Amb el Moviment del Quatre de Maig, el moviment cultural es polititzà clarament.
rdf:langString
Die Neue-Kultur-Bewegung (chinesisch 新文化運動 / 新文化运动, Pinyin Xīn Wénhuà Yùndòng) war eine soziale Bewegung in der Republik China der 1910er und 1920er Jahre mit dem Ziel der Schaffung einer neuen auf globalen und westlichen Standards wie Demokratie und Wissenschaftlichkeit basierenden Kultur. Die Bewegung für eine Neue Kultur entwickelte sich im Zusammenhang mit der Desillusionierung über die traditionelle chinesische Kultur und infolge der Enttäuschung über die Fehlentwicklungen in der 1912 gegründeten chinesischen Republik. Hauptvertreter der Bewegung wie Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Li Dazhao, Lu Xun und Hu Shi hatten eine klassisch-konfuzianische Ausbildung genossen, sahen in dieser aber ein Haupthindernis für die als notwendig erachtete Modernisierung Chinas. Sie setzten sich ein für:
* die Revision antiker Klassiker mit Hilfe moderner textueller und kritischer Methoden
* die Schaffung mundartlicher Literatur
* die Abschaffung konfuzianisch-patriarchaler Familienstrukturen, individuelle Befreiung und die Emanzipation der Frau
* die Anerkennung der Tatsache, dass China lediglich eine Nation unter vielen sei und nicht das in alle Himmelsrichtungen ausstrahlende Zentrum aller Zivilisation
* demokratische und egalitäre Werte
* im Denken eine generelle Orientierung an der Zukunft statt an der Vergangenheit Die politischen Aspekte der Bewegung kristallisierten sich ab 1919 in der Bewegung des Vierten Mai.
rdf:langString
La Novkultura Movado (en ĉina: 新文化运动 Xin wenhua yundong) estis movado en Ĉina en la 1910-aj kaj 1920-aj jaroj kiuj kritikis klasikajn ĉinajn ideojn kaj promociis novan ĉinan kulturon bazitan sur okcidentaj idealoj kiel demokratio kaj scienco. Aperinta el seniluziigo disde la tradicia ĉina kulturo post la malsukceso de la Respubliko Ĉinio por fronti la problemojn de Ĉinio, ĝi estis disvolvigita fare de fakuloj kiel Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Ĉen Hengĵe, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, He Dong, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin, kaj Hu Ŝih, multaj el kiuj klasike edukitaj, kiuj estris ribelon kontraŭ Konfuceismo. La movado estis lanĉita de verkistoj de la gazeto Nova Junularo, per kiu tiuj intelektuloj promociis novan socion bazitan sur liberaj individuoj pli ol sur la tradicia konfuceisma sistemo. La movado promociis jenon:
* Popollingva literaturo
* Finigo de la patriarkeca familio favore al la individua libero kaj al la liberigo de virinoj
* Konsidero ke Ĉinio estas nacio inter nacioj, ne unike konfuceisma kulturo
* La re-ekzamenado de tekstoj de Konfuceo kaj de antikvaj klasikaĵoj uzante modernajn tekstajn kaj kritikajn metodojn, konata kiel Skolo de Antikvecdubado
* Demokratiaj kaj egalismaj valoroj
* Orientigo al la estonteco pli ol al la estinteco La Novkultura Movado estis la praulo de la Movado de la 4-a de majo. La 4an de Majo 1919, studentoj de Pekino aliĝintaj al la movado protestis pro la transigon de la rajtoj de Germanio en la golfeto Jiaoĵu al la Japana Imperio anstataŭ al Ĉinio en la Konferenco de Parizo (fine de la Unua Mondmilito), transformante tion kio estis kultura movado en politika movado.
rdf:langString
El Movimiento por la Nueva Cultura (Xin wenhua yundong) fue un movimiento en China en las décadas de 1910 y 1920 que criticó las ideas chinas clásicas y promovió una nueva cultura china basada en ideales occidentales como la democracia y la ciencia. Surgió de la desilusión con la cultura tradicional china luego del fracaso de la República de China para abordar los problemas de China, y contó con académicos como Chen Duxiu, Cai Yuanpei, , Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, , , , Bing Xin y Hu Shih, muchos de ellos con educación clásica, encabezaron una revuelta contra el confucianismo. El movimiento fue lanzado por los escritores de la revista Nueva Juventud, donde estos intelectuales promovieron una nueva sociedad basada en individuos sin restricciones en lugar del sistema confuciano tradicional. El movimiento promovió:
* Literatura vernácula
* El fin de la familia patriarcal a favor de la libertad individual y la liberación de la mujer
* La visión de que China es una nación de naciones, no una cultura exclusivamente confuciana
* El reexamen de los textos confucianos y los clásicos antiguos utilizando métodos textuales y críticos modernos, conocido como la Escuela Debate de la Antigüedad
* Valores democráticos e igualitarios
* Una orientación al futuro en lugar del pasado. El Movimiento por la Nueva Cultura fue el progenitor del Movimiento del Cuatro de Mayo. El 4 de mayo de 1919, los estudiantes de Beijing alineados con el movimiento protestaron por la transferencia de los derechos alemanes sobre la bahía de Jiaozhou al Imperio del Japón en lugar de a China en la Conferencia de Paz de París (la reunión que establece los términos de paz al final de la Primera Guerra Mundial), transformando lo que había sido un movimiento cultural en uno político.
rdf:langString
The New Culture Movement (Chinese: 新文化運動; pinyin: Xīn Wénhuà Yùndòng) was a movement in China in the 1910s and 1920s that criticized classical Chinese ideas and promoted a new Chinese culture based upon progressive, modern and western ideals like democracy and science. Arising out of disillusionment with traditional Chinese culture following the failure of the Republic of China to address China's problems, it featured scholars such as Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Chen Hengzhe, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, He Dong, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin, and Hu Shih, many classically educated, who led a revolt against Confucianism. The movement was launched by the writers of New Youth magazine, where these intellectuals promoted a new society based on unconstrained individuals rather than the traditional Confucian system. The movement promoted:
* Vernacular literature
* An end to the patriarchal family in favor of individual freedom and women's liberation
* The view that China is a nation among nations, not a uniquely Confucian culture
* The re-examination of Confucian texts and ancient classics using modern textual and critical methods, known as the Doubting Antiquity School
* Democratic and egalitarian values
* An orientation to the future rather than the past The New Culture Movement was the progenitor of the May Fourth Movement. On 4 May 1919, students in Beijing aligned with the movement protested the transfer of German rights over Jiaozhou Bay to Imperial Japan rather than China at the Paris Peace Conference (the meeting setting the terms of peace at the conclusion of World War I), transforming what had been a cultural movement into a political one.
rdf:langString
Le Mouvement pour la nouvelle culture (chinois traditionnel : 新文化運動 ; pinyin : Xīn Wénhuà Yùndòng) est un mouvement en Chine qui critique dans les années 1910 et 1920 les idées chinoises classiques et promouvait une nouvelle culture chinoise basée sur des idéaux progressistes, modernes et occidentaux comme la démocratie et la science. Né de la désillusion de la culture traditionnelle chinoise à la suite de l'échec de la république de Chine à résoudre les problèmes de la Chine, il met en scène des érudits tels que Chen Duxiu, Cai Yuanpei, (en), Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, Robert Hotung, Qian Xuantong, Liu Bannong, Bing Xin et Hu Shi, dont beaucoup avaient reçu une éducation classique, qui ont mené une révolte contre le confucianisme. Le mouvement a fait la promotion de :
* la littérature vernaculaire
* la fin de la famille patriarcale en faveur de la liberté individuelle et de la libération des femmes
* l'idée que la Chine est une nation parmi les nations, et non une culture uniquement confucéenne
* le réexamen des textes confucéens et des classiques anciens à l'aide de méthodes textuelles et critiques modernes, connu sous le nom d'école du doute de l'ancienneté.
* des valeurs démocratiques et égalitaires
* une orientation vers l'avenir plutôt que vers le passé. Le Mouvement pour une nouvelle culture est à l'origine du mouvement du 4 Mai. Le 4 mai 1919, des étudiants de Pékin ralliés au mouvement ont protesté contre le transfert des droits allemands sur la baie de Jiaozhou au Japon impérial plutôt qu'à la Chine lors de la Conférence de la paix de Paris (la réunion fixant les conditions de la paix à la fin de la Première Guerre mondiale), transformant ce qui avait été un mouvement culturel en un mouvement politique.
rdf:langString
Gerakan Budaya Baru pada pertengahan dasawarsa 1910-an hingga 1920-an adalah gerakan yang muncul akibat kekecewaan terhadap budaya tradisional Tionghoa setelah Republik Tiongkok (yang didirikan tahun 1912) gagal menyelesaikan masalah-masalah Tiongkok. Para cendekiawan seperti Chen Duxiu, Cai Yuanpei, Li Dazhao, Lu Xun, Zhou Zuoren, , dan Hu Shih dididik dengan latar belakang Kong Hu Cu, tetapi kemudian mereka memimpin gerakan intelektual yang menentang nilai-nilai Kong Hu Cu. Mereka menyerukan agar Tiongkok memperbaharui budayanya dengan mengikuti standar global dan barat, terutama dalam hal demokrasi dan ilmu pengetahuan.
rdf:langString
新文化運動（しんぶんかうんどう）とは、1910年代の中国（中華民国初期）に起こった文化運動。五･四新文化運動、五・四文化革命という呼ばれ方もする。
rdf:langString
신문화운동(중국어: 新文化運動, 병음: Xīn Wénhuà Yùndòng 신원화윈둥[*])은 중화민국 초기인 1910년대에 유교적이고 봉건적인 제도와 전통에 반대하여 일어난 문화 운동을 말하며, 천두슈 등에 의한 급진적 문화운동을 좁게 가리키는 말로도 사용된다. 중화민국 초기의 복고적인 정치 세력에 대하여 량치차오, 천두슈, 후스 등을 필두로 한 신지식인층은 잡지 발간, 사상 운동, 구어체 문학 등을 통하여 기존의 사상을 비판하고 개혁을 모색하였다. 천두슈 등의 공산주의 정당 창당 등에도 영향을 주었다.
rdf:langString
Ruch Nowej Kultury – chiński masowy ruch kulturowy rozwijający się na przełomie drugiej i trzeciej dekady XX wieku, postulujący upowszechnienie języka mówionego w literaturze, obalenie konfucjańskiego porządku społecznego i modernizację Chin na wzór zachodni. Rewolucja Xinhai z 1911 roku, która przyniosła obalenie dynastii Qing i proklamowanie republiki, spowodowała jednocześnie rozpad dawnego konfucjańskiego porządku społecznego. Do Chin zaczęły napływać nowe prądy intelektualne płynące z Zachodu. Młodzi intelektualiści, kształceni w większości na Zachodzie, głosili rewolucyjne postulaty, domagając się reformy kultury, literatury, nauki oraz zburzenia archaicznego modelu społeczeństwa. Kolebką Ruchu Nowej Kultury był Uniwersytet Pekiński, gdzie pod skrzydłami rektora Cai Yuanpeia rozwinęli działalność młodzi twórcy. Za przywódcę Ruchu uważany jest Hu Shi. Głównym postulatem Ruchu Nowej Kultury było upowszechnienie języka mówionego (baihua). Do tej pory literatura była pisana w klasycznym języku chińskim, niezmiennym od czasów dynastii Han, którego przyswojenie zajmowało wiele lat. Był on pełen ezoterycznej terminologii, erudycyjnych aluzji, zaś używane do jego zapisu znaki pisma chińskiego mogły mieć nawet kilkadziesiąt różnych znaczeń, w zależności od kontekstu w jakim zostały użyte w zdaniu. Było to język różny pod względem słownictwa i gramatyki od tego, którym mówiono na co dzień, a nauczenie się go wymagało specjalnej edukacji. Członkowie Ruchu Nowej Kultury domagali się modernizacji Chin na wzór zachodni, unowocześnienia szkolnictwa i zerwania z pozostałościami ustroju feudalnego. Występowano także przeciwko tradycyjnym konfucjańskim więziom społecznym, głosząc pochwałę indywidualizmu. Naczelnym organem prasowym Ruchu było założone w 1915 roku przez Chen Duxiu pismo Xin Qingnian (新青年, Nowa Młodzież). Do czołowych twórców Ruchu Nowej Kultury należeli: Yan Fu, Liang Qichao, Lu Xun, Li Dazhao, Chen Duxiu, Fu Sinian i Zhou Zuoren. Ruch Nowej Kultury przyczynił się do aktywizacji politycznej społeczeństwa chińskiego; w jego mobilizacji i uświadamianiu dużą rolę odegrała tworzona masowo literatura w języku baihua. Po podpisaniu traktatu wersalskiego członkowie Ruchu Nowej Kultury wzięli udział w masowych protestach znanych jako Ruch 4 Maja.
rdf:langString
新文化運動，是1915年開始的一場宣揚民主與科學的文化運動，包括白話運動（即文學革命）、反孔非儒思潮、整理國故、引進各種西方思想，比如德先生（民主）、赛先生（科學）、馬克思主義、實用主義，等等。新文化運動以《新青年》雜誌和北京大學為主要陣地，陳獨秀、胡適、蔡元培是主要發起人，吸引了許多當時的新式知識分子參加，他們開辦雜誌、報紙，組建社團，傳播新思想，影響了很多青年學生，最後影響了整個中國社會。 新文化運動应自梁啓超1898年開始創辦了《清議報》、《新民叢報》等报刊广泛传播，發表很多通俗易懂、明白曉暢的文章，白话文影響很大，為五四運動做了思想上和組織上的預備。五四運動之後，新文化運動一方面更加廣泛地開展，另一方面產生了分化，新文化運動的倡導者中，陳獨秀、李大釗等一大批人積極投入政治活動，胡適等少數人繼續堅持非政治化的文化運動。非政治化的新文化運動廣度擴大了，深度卻停滯了，許多政治思想則被引入。 關於新文化運動與1919年的五四運動的關係有不同看法，一種意見認爲二者基本是一個運動的兩個階段，可以統稱爲廣義的“五四運動”，或者“五四新文化運動”，另外一些意見認爲二者有聯係但應該區分開：自由主義者認爲一個是文化運動，一個是政治運動，或者一個是啓蒙，一個是救亡；蔣介石認爲一個是崇洋媚外，一個是愛國運動；毛澤東認爲一個是舊民主主義，是資產階級領導的，一個是新民主主義的開始，無產階級開始參與，并在此後成爲領導。 對新文化運動有不同的評價，對其肯定的人中，自由主義者認爲是一場非政治性的文化運動，毛澤東認爲是資產階級領導的一場文化革命，是進步的但不徹底。對其否定的人中，孫中山、蔣介石認爲是破壞傳統和崇洋媚外，批評者還有學衡派、研究係、新儒家。
rdf:langString
Движение за новую культуру (кит. упр. 新文化运动) середины 1910-х и 1920-х годов возникло из-за разочарования в традиционной китайской культуре после неудачи Китайской республики, основанной в 1912 году, для решения проблем Китая. Такие учёные, как Чэнь Дусю, Цай Юаньпэй, , Ли Дачжао, Лу Синь, Чжоу Цзожэнь, , Цянь Сюаньтун, Лю Баньнун, Бин Синь и Ху Ши, получили классическое образование, но начали выступать против конфуцианских устоев. Они призывали к созданию новой китайской культуры, основанной на мировых и западных стандартах, особенно демократии и науке. Их последователи продолжили работу и призывали к:
* народной литературе
* концу патриархальной семье в пользу свободы личности и освобождения женщин
* тому, что Китай — это нация среди наций, а не уникальная конфуцианская культура.
* пересмотру конфуцианских текстов и античной классики с использованием современных текстовых и критических методов, известных как Школа древности сомнений
* демократии и равноправию
* ориентации на будущее, а не на прошлое. 4 мая 1919 года студенты в Пекине протестовали против Парижской мирной конференции, давшей Имперской Японии права на провинцию Шаньдун, в то время принадлежавшую Германии, превращая это культурное движение в политическое, которое стало известно как Движение четвёртого мая.
xsd:nonNegativeInteger
26159
