Music theory

http://dbpedia.org/resource/Music_theory an entity of type: Thing

Hudební teorie či nauka o hudbě je humanitní obor z oblasti muzikologie, zahrnující řadu příbuzných věd. Mezi ně patří například obory hudební akustika, dějiny hudby, nauka o harmonii, rytmus, hudební terminologie atd. rdf:langString
Musiktheorie ist sowohl ein Teilgebiet der Musikwissenschaft als auch eine eigenständige künstlerisch-wissenschaftliche Disziplin, die sich unter anderem mit Harmonielehre, Kontrapunkt, Formenlehre und der musikalischen Analyse befasst. rdf:langString
Muzikteorio estas kampo de studado kiu esploras multajn diversajn elementojn de muziko, inkluzive de evoluigo kaj metodologio por analizi, aŭdi, kompreni, kaj komponi muzikon. Dum muzikologio povas inkludi ian aserton, kredon aŭ komprenon pri muziko, muzikteorio limigas sin je (1) diskutoj pri samtempa (aŭ dutempa) kazoj de specifa komponaĵo (aŭ komponaĵoj) kaj (2) abstraktaj muzikteoriaj aferoj. rdf:langString
Une théorie de la musique est un ensemble de règles décrivant le système musical d'une culture particulière. Le corpus mondial de textes théoriques concernant la musique est immense. Chaque culture musicale possède ses propres formes. Les théories de la musique regroupent des ensembles de notions concernant la production et l'organisation des sons musicaux, qui ne définissent pas nécessairement tous de la même façon le temps, le caractère distinctif de chaque son, et les relations entre sons successifs ou simultanés. Selon la théorie de la musique occidentale, le rythme, la mélodie et la polyphonie déterminent principalement la musique. rdf:langString
Teori musik adalah cabang ilmu yang menjelaskan unsur-unsur musik. Cabang ilmu ini mencakup pengembangan dan penerapan metode untuk menganalisis maupun menggubah musik, dan keterkaitan antara notasi musik dan pembawaan musik. Hal-hal yang dipelajari dalam teori musik mencakup misalnya suara, nada, notasi ritme, melodi, Kontrapun Musik, harmoni, Bentuk Musik, Teori Mencipta Lagu, dlsb. rdf:langString
Teoria muzyki – ogólne zasady i zagadnienia związane z muzyką wyrażone w sposób czysto teoretyczny. W skład teorii muzyki wchodzi m.in. notacja muzyczna (zapis muzyczny), elementy dzieła muzycznego – skróty i oznaczenia, , harmonia, kontrapunkt. Teoria muzyki stanowi fundament praktycznej działalności muzycznej, czyli tworzenia i wykonywania utworów. Teoria muzyki jest również kierunkiem studiów. rdf:langString
音楽理論(おんがくりろん、英語:music theory)とは、音楽学の一分野で、音楽の構造や手法を理論立てて説明するもの、またその論。 西洋音楽の音楽理論のうち一般的な事柄をまとめたものを音楽通論といい、楽譜の読み書きに用いる規則をまとめたものを楽典という。 古代から中世にかけてのヨーロッパでは、音楽は自由七科の一科目として取り上げられ、文法学・修辞学・論理学などと同じように数学的・哲学的に理論立てられ説かれてきた。 歴史的に知られた音楽理論家には、音の協和を説いたピタゴラス学派や逍遙学派アリストクセノス、古代音楽理論を編纂し中世ヨーロッパにもたらしたボエティウス、旋法を説いたやグラレアヌス、譜表による記譜法を編み出したグイード・ダレッツォ、対位法を説いたジョゼッフォ・ツァルリーノやヨハン・ヨーゼフ・フックス、平均律を数学的に示したマラン・メルセンヌがいる。近代には機能和声を説いたジャン=フィリップ・ラモー、管弦楽法を説いたエクトル・ベルリオーズがいる。 rdf:langString
Muziektheorie is de leer van systematiek in de westerse (kunst)muziek.Basisbegrippen hierbij zijn onder meer melodie, harmonieleer, contrapunt, toonladder, interval, akkoord, ritme, vormleer. De muziektheorie is een onderdeel van de musicologie naast vakgebieden als muziekgeschiedenis van de westerse kunstmuziek. rdf:langString
Musikteori, ibland musiklära, är läran om musikens uppbyggnad och form ur ett dels praktiskt hantverkligt, dels i viss mån naturvetenskapligt perspektiv (se akustik), även hur den uppfattas och varför. Angränsande ämnen som musikestetik behandlar den i stället ur ett antropologiskt eller kulturhistoriskt perspektiv. Viktiga underämnen är akustik, notskrift, harmonilära och gehörslära. Musikteori begagnar sig ofta av ett analytiskt tillvägagångssätt. Mer praktiskt orienterad musikteori omfattar improvisationslära och kompositionslära. Ett ämne som ofta influerat musikteorin på senare år är psykoakustiken. rdf:langString
Тео́рия му́зыки — общее обозначение комплекса дисциплин (учебных и научных) музыковедения, занимающихся теоретическими аспектами музыки. rdf:langString
Теорія музики являє собою набір абстрактних правил, незалежна від практики, утворюючи особливу музичну систему. Кожен тип музики має свою власну мову визначається в основному у відповідності з теорією музики, ритмом, мелодією, поліфонією, і сама по собі, є набором понять, що стосуються виробництва і організації її звуків, які не обов'язково визначають час, відмітний характер кожного звуку, а також відносини між послідовними або одночасними звуками. rdf:langString
乐理(英語:music theory),即音乐理论,是研究音乐实践和可行性的学科。《牛津音乐指南》给出了术语“乐理”的三个相关用法:第一是“”,也就是必須瞭解的音乐符號,包括调号、拍号和节奏符号等等。第二是學習从古至今學者对音乐的有关研究。第三是当前音乐学研究的一个子领域,旨在「尋求定义音乐的程序和普遍规范」。它與音樂分析不同,不針對个别的作品和表现,而著重於构成音乐的根本规则。” 乐理通常关注音乐家如何制作音乐,包括如何作曲和编曲。範圍包括旋律、音程、節奏、和聲、結構、曲式、織體等。它源於觀察和涉及關於音樂家和作曲家如何創作音樂的假定推測。懂得樂理有助作曲及音樂演繹。這個詞也形容音樂中的基礎元素,如音高、節奏、和聲和形式且指的是音樂相關的描述、概念或信念的學術研究和分析。因為「何為音樂」的概念正不斷擴大中(請參照音樂的定義),對於樂理的一個更具包容性的定義可能是任何聲波現象的考慮,包括寂靜,因為它也與音樂有關。 在現代學術界,樂理是音樂學的一個子領域,而音樂學本身是藝術和人文學科整體領域內的一個子領域。從詞源上而言,樂理是一種音樂的沉思行為,來自希臘語「θεωρία」,它代表觀看、查看、沉思、推測、理論,也是一種景象、一種場面。 rdf:langString
نظرية الموسيقى نظرية الموسيقى هي دراسة ممارسات وإمكانيات الموسيقى. هي حقل الدراسة الذي يتعامل مع كيفية عمل الموسيقى ويدرس ويختبر لغة وترقيم الموسيقى، ويميز الأنماط التي تتحكم بتقنيات الملحنين بإحساس كبير، ونظرية الموسيقى تركز وتحلل عناصر الموسيقى - الإيقاعية، الانسجامية، الألحانية، التنظيمية، التنسيقية والقوامية، وبشكل مفصل.نظرية الموسيقى قد تتضمن أي بيان أو اعتقاد أو مفهوم حول الموسيقى، الناس الذين يدرسون هذه الخصائص المعروفة بنظريات الموسيقى، بعضهم يطبقون علم الصوتيات، وعلم وظائف الأعضاء البشرية وعلم النفس، وذلك لتفسير كيف ولماذا الموسيقى هي إحساس. rdf:langString
La teoria de la música és la branca de les ciències de la música que es dedica a l'estudi del llenguatge musical. Aquest camp d'estudi involucra la investigació dels diversos elements musicals, entre ells el desenvolupament i la metodologia per a analitzar, escoltar i compondre música. Això implica identificar i comprendre els patrons i les tècniques pròpies de la composició musical. En un sentit més concret, la teoria de la música es dedica a l'estudi dels elements principals d'aquest llenguatge, que són el ritme, la melodia, l'harmonia i l'. rdf:langString
Musikaren teoria jakintza-eremu bat da, musikako hainbat elementu ikertzen duena, besteak beste, musika aztertu, entzun, ulertu eta konposatzeko garapena eta metodologia. The Oxford Dictionary of Music-ek elkarrekin lotutako hiru alderdi deskribatzen ditu: Musika-teorian espezializatutako pertsona bat musika-teorialaria da. rdf:langString
La teoría musical es un campo de estudio que tiene por objeto la investigación de los diversos elementos de la música, entre ellos el desarrollo y la metodología para analizar, escuchar, comprender y componer música. ​ describe tres aspectos interrelacionados: Una persona especializada en teoría musical es un teórico musical. rdf:langString
Music theory is the study of the practices and possibilities of music. The Oxford Companion to Music describes three interrelated uses of the term "music theory". The first is the "rudiments", that are needed to understand music notation (key signatures, time signatures, and rhythmic notation); the second is learning scholars' views on music from antiquity to the present; the third is a sub-topic of musicology that "seeks to define processes and general principles in music". The musicological approach to theory differs from music analysis "in that it takes as its starting-point not the individual work or performance but the fundamental materials from which it is built." rdf:langString
La teoria musicale è un insieme di metodi per analizzare, classificare e comporre la musica e i suoi elementi. Più strettamente può essere definita come la descrizione degli elementi della musica, ossia la semiografia, comunemente detta notazione musicale, e la relativa esecuzione. In generale la teoria può essere considerata "ogni asserzione, credenza, o concezione della musica" (Boretz, 1995). Lo studio accademico della musica è chiamato musicologia. rdf:langString
음악이론(音樂理論)은 음악이 나타나는 현상과 그 가능성을 연구하는 학문이다. 옥스퍼드 음악 안내서(The Oxford Companion to Music)에서는 "음악이론"을 세 가지 용법으로 활용하고 있는데, 그 첫째는 음악의 표기법을 이해하기 위해 필요한 기초적인 요소들(조표, 박자표, 장단 등)이요, 둘째는 고대로부터 오늘날에 이르기까지 음악에 관한 학자들의 견해를 배우는 학문이요, 셋째는 음악학의 한 분야로서 음악을 구성하는 방법이나 음악의 일반적인 원리를 규정하는 방법을 추구하는 학문이다. 음악학의 이론적 접근은 그 시점을 개별작품이나 연주로부터 잡지 않고, 그러한 작품들을 만든 근본적인 재료로부터 잡는다는 점에서 음악분석(Music Analysis)과는 다르다. rdf:langString
Teoria musical ou teoria da música é qualquer sistema ou conjunto de sistemas destinado a analisar, classificar, compor, compreender e se comunicar a respeito da música. Uma definição sintética seria: a descrição, em palavras, de elementos musicais e a relação entre a simbologia da música e sua performance prática. Por extenso, teoria musical pode ser considerada qualquer enunciado, crença, ou concepção de música . A teoria musical tem um funcionamento ambíguo, tanto descritivo como perceptivo. Tenta-se com isso definir a prática e, posteriormente, a influência. rdf:langString
rdf:langString Music theory
rdf:langString نظرية الموسيقى
rdf:langString Teoria de la música
rdf:langString Hudební teorie
rdf:langString Musiktheorie
rdf:langString Muzikteorio
rdf:langString Teoría musical
rdf:langString Teoria musikal
rdf:langString Teori musik
rdf:langString Théorie de la musique
rdf:langString Teoria musicale
rdf:langString 音楽理論
rdf:langString 음악 이론
rdf:langString Muziektheorie
rdf:langString Teoria musical
rdf:langString Teoria muzyki
rdf:langString Musikteori
rdf:langString Теория музыки
rdf:langString Теорія музики
rdf:langString 樂理
xsd:integer 54783
xsd:integer 1123075252
xsd:gMonthDay --03-04
xsd:gMonthDay --11-13
<second> 1945.0
rdf:langString Károlyi, Otto . Introducing Music. : Penguin Books.
rdf:langString Nattiez, Jean-Jacques . Music and Discourse: Toward a Semiology of Music, translated by Carolyn Abbate of Musicologie generale et semiologie. Princeton: Princeton University Press. ; .
rdf:langString Wright, Owen . "Arab Music, §1: Art Music, 2. The Early Period (to 900 CE), (iv) Early Theory". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan. Reprinted in Grove Music Online, Oxford Music Online. .
rdf:langString Bartlette, Christopher, and Steven G. Laitz . Graduate Review of Tonal Theory. New York: Oxford University Press. .
rdf:langString Hartmann, William M. . Signals, Sound, and Sensation, corrected, fifth printing. Modern Acoustics and Signal Processing. Woodbury, New York: American Institute of Physics; New York: Springer. .
rdf:langString . "Zur Stimmung der babylonischen Harfe". Orientalia 39:252–263.
rdf:langString Ekwueme, Laz E. N. . "Concepts of African Musical Theory". Journal of Black Studies 5, no. 1 : 35–64
rdf:langString Davies, Stephen . Musical Meaning and Expression. Ithaca: Cornell University Press. .
rdf:langString Manik, Liberty . Das Arabische Tonsystem im Mittelalter. Leiden: E. J. Brill.
rdf:langString Schoenberg, Arnold . Structural Functions of Harmony, revised edition with corrections, edited by Leonard Stein. London and Boston: Faber and Faber. .
rdf:langString Mitchell, Barry . "An Explanation for the Emergence of Jazz (1956)", Theory of Music :.
rdf:langString Shiloah, Amnon . La perfection des connaissances musicales: Traduction annotée du traité de musique arabe d'al-Ḥasan ibn Aḥmad ibn 'Ali al-Kātib École pratique des hautes études. 4e section, Sciences historiques et philologiques, Annuaire 1964–1965 97, no. 1: 451–456.
rdf:langString Darwin, Charles . The Expression of the Emotions in Man and Animals. New York: D. Appleton and Company.
rdf:langString Meeùs, Nicolas . "Épistémologie d’une musicologie analytique". Musurgia 22, nos. 3–4:97–114.
rdf:langString Snarrenberg, Robert . Schenker's Interpretive Practice. Cambridge Studies in Music Theory and Analysis 11. Cambridge University Press. .
rdf:langString Whittall, Arnold . The Cambridge Introduction to Serialism. Cambridge Introductions to Music. New York: Cambridge University Press. .
rdf:langString Bent, Ian . Analysis, The New Grove Handbooks in Music .
rdf:langString Latham, Alison . The Oxford Companion to Music. Oxford and New York: Oxford University Press. .
rdf:langString Dahlhaus, Carl . "Harmony". Grove Music Online, edited by Deane Root .
rdf:langString McCreless, Patrick. n.d. "Society for Music Theory", Grove Music Online. Oxford University Press.
rdf:langString Green, Douglass M. . Form in Tonal Music. Fort Worth: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers; New York and London: Holt, Rinehart and Winston. .
rdf:langString Touma, Habib Hassan . The Music of the Arabs, new expanded edition, translated by Laurie Schwartz. Portland, Oregon: Amadeus Press. .
rdf:langString Brandt, Anthony . "Musical Form". Connexions .
rdf:langString d'Erlanger, Rodolphe . La Musique arabe, six volumes. Paris: P. Geuthner.
rdf:langString London, Justin , "Musical Expression and Musical Meaning in Context. ICMPC2000 Proceedings Papers.
rdf:langString Lerdahl, Fred, and Ray Jackendoff . A Generative Theory of Tonal Music. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
rdf:langString McAdams, Stephen, and Albert Bregman . "Hearing Musical Streams". Computer Music Journal 3, no. 4 : 26–43, 60.
rdf:langString Mirelman, Sam . "Tuning Procedures in Ancient Iraq". Analytical Approaches to World Music 2, no. 2:43–56.
rdf:langString Baroni, Mario . "The Concept of Musical Grammar", translated by Simon Maguire and William Drabkin. Music Analysis 2, no. 2:175–208.
rdf:langString Jamini, Deborah . Harmony and Composition: Basics to Intermediate, with DVD video. Victoria, BC: Trafford. 978-1-4120-3333-6.
rdf:langString Linkels, Ad. n.d. "The Real Music of Paradise". In World Music, Vol. 2: Latin & North America, Caribbean, India, Asia and Pacific, edited by Simon Broughton and Mark Ellingham, with James McConnachie and Orla Duane, 218–229. : Rough Guides, Penguin Books. .
rdf:langString Gerstner, Karl. 1964. Designing Programmes: Four Essays and an Introduction, with an introduction to the introduction by Paul Gredinger. English version by D. Q. Stephenson. Teufen, Switzerland: Arthur Niggli. Enlarged, new edition 1968.
rdf:langString Scholes, Percy A. . "Form". The Oxford Companion to Music, tenth edition. Oxford and New York: Oxford University Press.
rdf:langString Wohl, Gennady. . "Algebra of Tonal Functions", translated by Mykhaylo Khramov. Sonantometry Blogspot .
rdf:langString Bandur, Markus. 2001. Aesthetics of Total Serialism: Contemporary Research from Music to Architecture. Basel, Boston and Berlin: Birkhäuser.
rdf:langString Tan, Siu-Lan, Pfordresher Peter, and Harré Rom . Psychology of Music: From Sound to Significance. New York: Psychology Press. .
rdf:langString Stefani, Gino . "Sémiotique en musicologie". Versus 5:20–42.
rdf:langString Kliewer, Vernon . "Melody: Linear Aspects of Twentieth-Century Music". In Aspects of Twentieth-Century Music, edited by Gary Wittlich, 270–321. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall. .
rdf:langString Stefani, Gino . Introduzione alla semiotica della musica. Palermo: Sellerio editore.
rdf:langString Read, Gardner . Music Notation: A Manual of Modern Practice, second edition. Boston, Allyn and Bacon. Reprinted, London: Gollancz, 1974. . Reprinted, London: Gollancz, 1978. . Reprinted, New York: Taplinger Publishing, 1979. .
rdf:langString Bernard, Jonathan . "Pitch/Register in the Music of Edgar Varèse." Music Theory Spectrum 3: 1–25.
rdf:langString Christiani, Adolph Friedrich . The Principles of Expression in Pianoforte Playing. New York: Harper & Brothers.
rdf:langString Palisca, Claude V., and Ian D. Bent. n.d. "Theory, Theorists". Grove Music Online, edited by Deane Root. Oxford University Press .
rdf:langString Avison, Charles . An Essay on Musical Expression. London: C. Davis.
rdf:langString Nattiez, Jean-Jacques. Proust as Musician, translated by Derrick Puffett. Cambridge and New York: Cambridge University Press. .
rdf:langString Wright, Owen . "Munajjim, al- [Yaḥyā ibn]". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan. Reprinted in Grove Music Online, Oxford Music Online. .
rdf:langString Malm, William P. . Music Cultures of the Pacific, the Near East, and Asia, third edition. .
rdf:langString Sorantin, Erich . The Problem of Musical Expression: A Philosophical and Psychological Study. Nashville: Marshall and Bruce
rdf:langString Meeùs, Nicolas . "Schenker's Inhalt, Schenkerian Semiotics. A Preliminary Study". The Dawn of Music Semiology. Essays in Honor of Jean-Jacques Nattiez, J. Dunsby and J. Goldman ed. Rochester: Rochester University Press:81–96.
rdf:langString Laurie, Timothy . "Music Genre as Method". Cultural Studies Review 20, no. 2:283–292.
rdf:langString Grant, M[orag] J[osephine] . Serial Music, Serial Aesthetics: Compositional Theory in Post-War Europe. Music in the Twentieth Century, Arnold Whittall, general editor. Cambridge and New York: Cambridge University Press. .
rdf:langString Lewin, David . Generalized Musical Intervals and Transformations. New Haven: Yale University Press.
rdf:langString Kilmer, Anne D. . "The Discovery of an Ancient Mesopotamian Theory of Music". Proceedings of the American Philosophical Society 115, no. 2:131–149.
rdf:langString Schenker, Heinrich . Free Composition. Translated and edited by Ernst Oster. New York and London, Longman.
rdf:langString Service, Jonathan . "Chinese Music Theory". Transmission/Transformation: Sounding China in Enlightenment Europe. Cambridge: Harvard University Department of Music .
rdf:langString Purwins, Hendrik . "Profiles of Pitch Classes Circularity of Relative Pitch and Key: Experiments, Models, Computational Music Analysis, and Perspectives". Doktor der Naturwissenschaften diss. Berlin: Technischen Universität Berlin.
rdf:langString Middleton, Richard . "Form". In Key Terms in Popular Music and Culture, edited by Bruce Horner and Thomas Swiss. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing. .
rdf:langString Thompson, William Forde . Music, Thought, and Feeling: Understanding the Psychology of Music, second edition. New York: Oxford University Press. .
rdf:langString Mirelman, Sam . "A New Fragment of Music Theory from Ancient Iraq". Archiv für Musikwissenschaft 67, no. 1:45–51.
rdf:langString Wulstan, David . "The Tuning of the Babylonian Harp". Iraq 30: 215–28.
rdf:langString Forsyth, Cecil . Orchestration, second edition. New York: Dover Publications. .
rdf:langString Middleton, Richard . Studying Popular Music. Milton Keynes and Philadelphia: Open University Press. .
rdf:langString Wong, Janice . "Visualising Music: The Problems with Genre Classification". Masters of Media blog site .
rdf:langString Benward, Bruce, and Marilyn Nadine Saker . Music: In Theory and Practice, seventh edition, 2 volumes. Boston: McGraw-Hill .
rdf:langString Lussy, Mathis . Musical Expression: Accents, Nuances, and Tempo, in Vocal and Instrumental Music, translated by Miss M. E. von Glehn. Novello, Ewer, and Co.'s Music Primers 25. London: Novello, Ewer and Co.; New York: H. W. Gray
rdf:langString Nattiez, Jean-Jacques . Fondements d'une sémiologie de la musique. Collection Esthétique. Paris: Union générale d'éditions. .
rdf:langString Kubik, Gerhard . Theory of African Music, 2 vols. Chicago: University of Chicago Press. .
rdf:langString Moore, Allan F. . "Categorical Conventions in Music Discourse: Style and Genre". Music & Letters 82, no. 3 : 432–442.
rdf:langString Castan, Gerd . "Musical Notation Codes". Music-Notation.info .
rdf:langString Ghrab, Anas . "Commentaire anonyme du Kitāb al-Adwār. Édition critique, traduction et présentation des lectures arabes de l'œuvre de Ṣafī al-Dīn al-Urmawī". PhD thesis. Paris: University Paris-Sorbonne.
rdf:langString Garland, Trudi Hammel, and Charity Vaughan Kahn . Math and Music: Harmonious Connections. Palo Alto: Dale Seymour Publications. .
rdf:langString Kivy, Peter . The Fine Art of Repetition: Essays in the Philosophy of Music. Cambridge and New York: Cambridge University Press. .
rdf:langString right
rdf:langString A consonance
rdf:langString A dissonance
rdf:langString Perfect octave, a consonant intervalFile:Perfect octave on C.mid
rdf:langString Minor second, a dissonant intervalFile:Minor second on C.mid
xsd:integer 45
rdf:langString January 2021
rdf:langString July 2015
rdf:langString March 2020
rdf:langString November 2018
rdf:langString November 2019
rdf:langString December 2014
rdf:langString n
rdf:langString Minor second on C.png
rdf:langString Perfect octave on C.png
rdf:langString This appears to be published in a 'conference proceedings' of some sort, but the publication details need filling in.
rdf:langString Who says that Tarasti is the founder of musical semiotics? Why not Nattiez? What's the point of determining who is the founder?
rdf:langString The quotation cannot stem from all these references at once!
rdf:langString Self-contradictory, self-published?
rdf:langString Surely this is in English—who translated it?
rdf:langString It is customary to cite dictionaries by article title. What is the subject found on pages 260–262?
rdf:langString This appears to be a self-published web blog.
rdf:langString This is just a blog.
rdf:langString The accompanying illustration names "staccato", "tenuto", and three other articulations not listed here. Are these synonyms and, if so, which are synonyms of which? Neither list is cited to a reliable source.
xsd:integer 175
rdf:langString yes
rdf:langString نظرية الموسيقى نظرية الموسيقى هي دراسة ممارسات وإمكانيات الموسيقى. هي حقل الدراسة الذي يتعامل مع كيفية عمل الموسيقى ويدرس ويختبر لغة وترقيم الموسيقى، ويميز الأنماط التي تتحكم بتقنيات الملحنين بإحساس كبير، ونظرية الموسيقى تركز وتحلل عناصر الموسيقى - الإيقاعية، الانسجامية، الألحانية، التنظيمية، التنسيقية والقوامية، وبشكل مفصل.نظرية الموسيقى قد تتضمن أي بيان أو اعتقاد أو مفهوم حول الموسيقى، الناس الذين يدرسون هذه الخصائص المعروفة بنظريات الموسيقى، بعضهم يطبقون علم الصوتيات، وعلم وظائف الأعضاء البشرية وعلم النفس، وذلك لتفسير كيف ولماذا الموسيقى هي إحساس. الأول هو ما يسمى «الأسس»، التي تدرس حاليًا كعناصر التدوين، والتوقيعات الأساسية، والتوقيعات الزمنية، والترميز الإيقاعي، وما إلى ذلك. [...] والثاني هو دراسة كتابات عن الموسيقى من العصور القديمة فصاعدا. [...] والثالث هو مجال للدراسة الموسيقية الحالية التي تسعى إلى تحديد العمليات والمبادئ العامة في الموسيقى - مجال البحث الذي يمكن تمييزه عن التحليل في أنه يأخذ كنقطة انطلاق له وليس العمل الفردي أو الأداء ولكن المواد الأساسية التي بنيت عليها. غالبًا ما تهتم نظرية الموسيقى بوصف كيفية قيام الموسيقيين والملحنين بصنع الموسيقى، بما في ذلك أنظمة التوليف وطرق التكوين من بين موضوعات أخرى. بسبب التصور المتزايد باستمرار لما يشكل الموسيقى (انظر تعريف الموسيقى)، يمكن أن يكون التعريف الأكثر شمولاً هو أن نظرية الموسيقى هي اعتبار لأي ظواهر صوتية، بما في ذلك الصمت، حيث أنها تتعلق بالموسيقى. هذه ليست مبادئ توجيهية مطلقة؛ على سبيل المثال، كانت دراسة «الموسيقى» في منهج كلية الفنون الحرة في تعاليم (علوم) التي كانت شائعة في أوروبا في العصور الوسطى نظامًا مجرّدًا للنسب تم دراسته بعناية على مسافة من الممارسة الموسيقية الحالية.ومع ذلك، أصبح هذا الانضباط في العصور الوسطى الأساس لأنظمة الضبط في القرون اللاحقة، ويتم تضمينه بشكل عام في الدراسات الحديثة حول تاريخ نظرية الموسيقى. تشتمل نظرية الموسيقى كنظام عملي على الأساليب والمفاهيم التي يستخدمها الملحنون والموسيقيون الآخرون في إنشاء الموسيقى. يمكن العثور على تطوير نظرية الموسيقى والمحافظة عليها ونقلها بهذا المعنى في تقاليد صنع الموسيقى الشفوية والكتابية والآلات الموسيقية وغيرها من الأعمال الفنية. على سبيل المثال، الأدوات القديمة من بلاد ما بين النهرين، والصين، ومواقع ما قبل التاريخ في جميع أنحاء العالم تكشف تفاصيل عن الموسيقى فهي تنتج ويحتمل شيئا من النظرية الموسيقية التي قد تكون استخدمت من قبل صانعي تلك (انظر تاريخ الموسيقى والآلات الموسيقية). في الثقافات القديمة والمعيشية حول العالم، فإن الجذور العميقة والطويلة لنظرية الموسيقى ظاهرة بوضوح في الأدوات والتقاليد الشفهية وصنع الموسيقى الحالية. العديد من الثقافات، على الأقل بقدر ما يعود إلى بلاد ما بين النهرين القديمة والصين القديمة، نظرت أيضا في نظرية الموسيقى بطرق أكثر رسمية مثل الأطروحات المكتوبة والموسيقى. التقاليد العملية والعلمية تتداخل، كما العديد من الاطروحات العملية عن الموسيقى أنفسهم مكان ضمن تقليد الاطروحات أخرى، ما هي استشهد بها الكتابة العلمية يستشهد فقط بحث في وقت سابق بانتظام. في الأوساط الأكاديمية الحديثة، نظرية الموسيقى هي حقل فرعي من علم الموسيقى، دراسة أوسع للثقافات الموسيقية والتاريخ. من الناحية الاصولية، نظرية الموسيقى هي عمل تأملي للموسيقى، من الناحية النظرية اليونانية، النظر، المشاهدة، التأمل، المضاربة، النظرية، أيضًا البصر، مشهد. على هذا النحو، فإنها غالبًا ما تهتم بالجوانب الموسيقية المجردة مثل التوليف والنغمات، والمقاييس، والاتساق والتنافر، والعلاقات الإيقاعية، ولكن هناك أيضًا مجموعة من النظريات المتعلقة بالجوانب العملية، مثل خلق أو أداء الموسيقى، التزييف، والزخرفة، والارتجال، والإنتاج الصوتي الإلكتروني. الشخص الذي يبحث أو يعلم أو يكتب مقالات حول نظرية الموسيقى هو منظّر موسيقي. الدراسة الجامعية، عادة إلى M.A. أو مستوى الدكتوراه، مطلوب للتدريس كمنظر نظري في مجال تتبع الحيازة في جامعة أمريكية أو كندية. تشمل طرق التحليل الرياضيات، والتحليل البياني، والتحليل الخاص الذي يمكّنه التدوين الموسيقي الغربي. وتستخدم أيضا الطرق المقارنة والوصفية والإحصائية وغيرها. غالبًا ما تشتمل كتب نظرية الموسيقى، خاصة في الولايات المتحدة الأمريكية، على عناصر من الصوتيات الموسيقية، واعتبارات التدوين الموسيقي، وتقنيات تكوين النغمة (الوئام والنقطة المقابلة)، بالإضافة إلى مواضيع أخرى.
rdf:langString Hudební teorie či nauka o hudbě je humanitní obor z oblasti muzikologie, zahrnující řadu příbuzných věd. Mezi ně patří například obory hudební akustika, dějiny hudby, nauka o harmonii, rytmus, hudební terminologie atd.
rdf:langString La teoria de la música és la branca de les ciències de la música que es dedica a l'estudi del llenguatge musical. Aquest camp d'estudi involucra la investigació dels diversos elements musicals, entre ells el desenvolupament i la metodologia per a analitzar, escoltar i compondre música. Això implica identificar i comprendre els patrons i les tècniques pròpies de la composició musical. En un sentit més concret, la teoria de la música es dedica a l'estudi dels elements principals d'aquest llenguatge, que són el ritme, la melodia, l'harmonia i l'. Mentre que la musicologia pot incloure qualsevol declaració, creença o concepció del que és la música, la teoria musical està limitada a les discussions concernents als esdeveniments (o ) d'una composició específica (o diverses composicions), i als capítols musicoteòrics abstractes (per exemple teoria de conjunts, teoria de grups, , etc.). Una persona que practica la teoria musical és un teòric musical. Un d'aquests teòrics va ser Miquel Coma i Puig, l'obra del qual fou representativa de la teoria musical tradicional. Alguns teòrics musicals proven d'explicar l'ús de les tècniques compositives pels compositors establint normes i patrons. Altres, donen forma a l'experiència de l'audició o interpretació de la música. Considerant-hi l'extremada diversitat dels seus interessos i propòsits, molts teòrics musicals occidentals pensen que els actes de compondre, interpretar, i escoltar música poden ser explicats amb un alt nivell de detall (això, oposat a una concepció d'expressió musical com fonamentalment inefable, excepte en sons musicals). Generalment, els treballs de teoria musical són tant descriptius com prescriptius, doncs amb tots dos es procura definir la pràctica i influir a la pràctica posterior. D'aquesta manera, la teoria musical es queda darrere de la pràctica, però també marca la futura exploració i interpretació. Els intèrprets estudien teoria musical per a ser capaços d'entendre les relacions que un compositor desitja que siguin enteses a la notació, i els compositors estudien teoria musical per a poder entendre com produir efectes i com estructurar les seves pròpies obres. Els compositors haurien d'estudiar teoria musical per a guiar el seu procés precomposicional i les decisions composicionals. En general, la teoria musical és la tradició occidental. Se centra en l'harmonia i el contrapunt, i les utilitza per a explicar les estructures a gran escala i la creació de melodies.
rdf:langString Musiktheorie ist sowohl ein Teilgebiet der Musikwissenschaft als auch eine eigenständige künstlerisch-wissenschaftliche Disziplin, die sich unter anderem mit Harmonielehre, Kontrapunkt, Formenlehre und der musikalischen Analyse befasst.
rdf:langString Muzikteorio estas kampo de studado kiu esploras multajn diversajn elementojn de muziko, inkluzive de evoluigo kaj metodologio por analizi, aŭdi, kompreni, kaj komponi muzikon. Dum muzikologio povas inkludi ian aserton, kredon aŭ komprenon pri muziko, muzikteorio limigas sin je (1) diskutoj pri samtempa (aŭ dutempa) kazoj de specifa komponaĵo (aŭ komponaĵoj) kaj (2) abstraktaj muzikteoriaj aferoj.
rdf:langString Musikaren teoria jakintza-eremu bat da, musikako hainbat elementu ikertzen duena, besteak beste, musika aztertu, entzun, ulertu eta konposatzeko garapena eta metodologia. The Oxford Dictionary of Music-ek elkarrekin lotutako hiru alderdi deskribatzen ditu: * Lehenengoa “errudimentu” musikalak dira, eta irakaskuntzan notazio-elementuetara mugatzen dira, hala nola armaduretara, konpas-adierazleetara, balio erritmikoetara eta abarretara. Horren arabera, teoria ezinbesteko partetzat jotzen da harmonia, kontrapuntua eta forma musikala aztertzeko. * Bigarrenak antzinatik gaur egun arte izan diren musika idazkiak aztertzen ditu (estetika, notazioa, akustika, musika tresnen diseinua, interpretazio praktikak eta abar). * Hirugarren alderdia musikako prozesu eta printzipio orokorrak definitzea helburu duten azterketa musikologikoen eremuari dagokio. Ikerketa-arlo hori musika-analisitik bereiz daiteke, abiapuntua ez baita obra edo banakako interpretazioa, baizik eta obra osatzen duten funtsezko materialak. Musika-teorian espezializatutako pertsona bat musika-teorialaria da.
rdf:langString La teoría musical es un campo de estudio que tiene por objeto la investigación de los diversos elementos de la música, entre ellos el desarrollo y la metodología para analizar, escuchar, comprender y componer música. ​ describe tres aspectos interrelacionados: * El primero se refiere a los denominados “rudimentos” musicales, que en la enseñanza se reducen a los elementos de notación como armaduras, indicadores de compás, valores rítmicos y demás. De acuerdo con esto, la teoría se considera parte indispensable para el estudio de la armonía, el contrapunto y la forma musical. * El segundo se refiere al estudio de los de la antigüedad hasta nuestros días (estética, notación, acústica, diseño de instrumentos musicales, prácticas interpretativas, etcétera). * El tercer aspecto se refiere al campo de los estudios musicológicos, que persiguen una definición de los procesos y principios generales de la música, un área de investigación que puede diferenciarse del análisis al tomar como punto de partida no la obra o la interpretación individual, sino los materiales fundamentales que la conforman. La teoría musical suele ocuparse de describir cómo los músicos y compositores hacen música, incluyendo los sistemas de afinación y los métodos de composición, entre otros temas. Debido a la concepción cada vez más amplia de lo que constituye la música, una definición más inclusiva podría ser la consideración de cualquier fenómeno sonoro, incluido el silencio. Sin embargo, esta no es una pauta absoluta; por ejemplo, el estudio de la "música" en el plan de estudios universitario de artes liberales Quadrivium, que era común en la Europa medieval, era un sistema abstracto de proporciones que se estudiaba cuidadosamente a distancia de la práctica musical real. ​ Pero esta disciplina medieval se convirtió en la base de los sistemas de afinación en siglos posteriores y generalmente se incluye en los estudios modernos sobre la historia de la teoría musical.​ La teoría musical como disciplina práctica abarca los métodos y conceptos que los compositores y otros músicos utilizan para crear música. El desarrollo, la conservación y la transmisión de la teoría musical en este sentido pueden encontrarse en las tradiciones musicales orales y escritas, en los instrumentos musicales y en otros artefactos. Por ejemplo, los instrumentos antiguos procedentes de yacimientos prehistóricos de todo el mundo revelan detalles sobre la música que producían y, potencialmente, algo de la teoría musical que podrían haber utilizado sus creadores (véase Historia de la música e Instrumento musical). En las culturas antiguas y vivas de todo el mundo, las profundas y largas raíces de la teoría musical son visibles en los instrumentos, las tradiciones orales y la creación musical actual. Muchas culturas también han considerado la teoría musical de manera más formal, como los tratados escritos y la notación musical. Las tradiciones prácticas y académicas se solapan, ya que muchos tratados prácticos sobre música se inscriben en una tradición de otros tratados, que se citan regularmente al igual que los escritos académicos citan investigaciones anteriores. En el mundo académico moderno, la teoría musical es un subcampo de la musicología, el estudio más amplio de las culturas y la historia de la música. Etimológicamente, teoría musical, es un acto de contemplación de la música, de la palabra griega θεωρία, que significa un mirar, un ver; una contemplación, especulación, teoría; una vista, un espectáculo.​ Como tal, suele ocuparse de aspectos musicales abstractos como la afinación y los sistemas tonales, las escalas, la consonancia y la disonancia, y las relaciones rítmicas. Además, también hay un cuerpo de teoría que se refiere a aspectos prácticos, como la creación o la interpretación de la música, la orquestación, la ornamentación, la improvisación y la producción de sonido electrónico.​ Una persona que investiga o enseña teoría musical es un teórico de la música. Se requiere un estudio universitario, normalmente hasta el nivel de MA o doctorado, para enseñar como teórico musical titular en una universidad estadounidense o canadiense. Los métodos de análisis incluyen las matemáticas, el análisis gráfico y, especialmente, el análisis que permite la notación musical occidental. También se utilizan métodos comparativos, descriptivos, estadísticos y otros. Los libros de texto de teoría musical, especialmente en los Estados Unidos de América, suelen incluir elementos de acústica musical, consideraciones de notación musical y técnicas de composición (armonía y contrapunto), entre otros temas. Una persona especializada en teoría musical es un teórico musical.
rdf:langString Une théorie de la musique est un ensemble de règles décrivant le système musical d'une culture particulière. Le corpus mondial de textes théoriques concernant la musique est immense. Chaque culture musicale possède ses propres formes. Les théories de la musique regroupent des ensembles de notions concernant la production et l'organisation des sons musicaux, qui ne définissent pas nécessairement tous de la même façon le temps, le caractère distinctif de chaque son, et les relations entre sons successifs ou simultanés. Selon la théorie de la musique occidentale, le rythme, la mélodie et la polyphonie déterminent principalement la musique.
rdf:langString Music theory is the study of the practices and possibilities of music. The Oxford Companion to Music describes three interrelated uses of the term "music theory". The first is the "rudiments", that are needed to understand music notation (key signatures, time signatures, and rhythmic notation); the second is learning scholars' views on music from antiquity to the present; the third is a sub-topic of musicology that "seeks to define processes and general principles in music". The musicological approach to theory differs from music analysis "in that it takes as its starting-point not the individual work or performance but the fundamental materials from which it is built." Music theory is frequently concerned with describing how musicians and composers make music, including tuning systems and composition methods among other topics. Because of the ever-expanding conception of what constitutes music, a more inclusive definition could be the consideration of any sonic phenomena, including silence. This is not an absolute guideline, however; for example, the study of "music" in the Quadrivium liberal arts university curriculum, that was common in medieval Europe, was an abstract system of proportions that was carefully studied at a distance from actual musical practice. But this medieval discipline became the basis for tuning systems in later centuries and is generally included in modern scholarship on the history of music theory. Music theory as a practical discipline encompasses the methods and concepts that composers and other musicians use in creating music. The development, preservation, and transmission of music theory in this sense may be found in oral and written music-making traditions, musical instruments, and other artifacts. For example, ancient instruments from prehistoric sites around the world reveal details about the music they produced and potentially something of the musical theory that might have been used by their makers. In ancient and living cultures around the world, the deep and long roots of music theory are visible in instruments, oral traditions, and current music-making. Many cultures have also considered music theory in more formal ways such as written treatises and music notation. Practical and scholarly traditions overlap, as many practical treatises about music place themselves within a tradition of other treatises, which are cited regularly just as scholarly writing cites earlier research. In modern academia, music theory is a subfield of musicology, the wider study of musical cultures and history. Etymologically, music theory, is an act of contemplation of music, from the Greek word θεωρία, meaning a looking at, a viewing; a contemplation, speculation, theory; a sight, a spectacle. As such, it is often concerned with abstract musical aspects such as tuning and tonal systems, scales, consonance and dissonance, and rhythmic relationships. In addition, there is also a body of theory concerning practical aspects, such as the creation or the performance of music, orchestration, ornamentation, improvisation, and electronic sound production. A person who researches or teaches music theory is a music theorist. University study, typically to the MA or PhD level, is required to teach as a tenure-track music theorist in a US or Canadian university. Methods of analysis include mathematics, graphic analysis, and especially analysis enabled by western music notation. Comparative, descriptive, statistical, and other methods are also used. Music theory textbooks, especially in the United States of America, often include elements of musical acoustics, considerations of musical notation, and techniques of tonal composition (harmony and counterpoint), among other topics.
rdf:langString Teori musik adalah cabang ilmu yang menjelaskan unsur-unsur musik. Cabang ilmu ini mencakup pengembangan dan penerapan metode untuk menganalisis maupun menggubah musik, dan keterkaitan antara notasi musik dan pembawaan musik. Hal-hal yang dipelajari dalam teori musik mencakup misalnya suara, nada, notasi ritme, melodi, Kontrapun Musik, harmoni, Bentuk Musik, Teori Mencipta Lagu, dlsb.
rdf:langString La teoria musicale è un insieme di metodi per analizzare, classificare e comporre la musica e i suoi elementi. Più strettamente può essere definita come la descrizione degli elementi della musica, ossia la semiografia, comunemente detta notazione musicale, e la relativa esecuzione. In generale la teoria può essere considerata "ogni asserzione, credenza, o concezione della musica" (Boretz, 1995). Lo studio accademico della musica è chiamato musicologia. La teoria della musica in generale cerca di ridurre il lavoro di composizione e di esecuzione di brani musicali a un insieme di regole e idee. Generalmente i lavori riguardanti la teoria musicale sono sia descrittivi che prescrittivi, ovvero cercano sia di definire la pratica musicale sia di influenzare la pratica della musica attuata dopo aver letto i lavori stessi. A causa di ciò, la teoria musicale dipende largamente dalla pratica ma, allo stesso tempo, suggerisce future esplorazioni. I musicisti studiano la teoria musicale allo scopo di capire le relazioni che un compositore si aspetta nella notazione, un compositore studia la teoria musicale allo scopo di capire come produrre certi effetti e di strutturare il suo lavoro. I compositori possono studiare teoria musicale per instradare le proprie decisioni relative alla composizione.
rdf:langString 음악이론(音樂理論)은 음악이 나타나는 현상과 그 가능성을 연구하는 학문이다. 옥스퍼드 음악 안내서(The Oxford Companion to Music)에서는 "음악이론"을 세 가지 용법으로 활용하고 있는데, 그 첫째는 음악의 표기법을 이해하기 위해 필요한 기초적인 요소들(조표, 박자표, 장단 등)이요, 둘째는 고대로부터 오늘날에 이르기까지 음악에 관한 학자들의 견해를 배우는 학문이요, 셋째는 음악학의 한 분야로서 음악을 구성하는 방법이나 음악의 일반적인 원리를 규정하는 방법을 추구하는 학문이다. 음악학의 이론적 접근은 그 시점을 개별작품이나 연주로부터 잡지 않고, 그러한 작품들을 만든 근본적인 재료로부터 잡는다는 점에서 음악분석(Music Analysis)과는 다르다. 음악이론은 조율이나 작곡을 하는 방법 등 음악가나 작곡가들이 음악을 만드는 방법을 묘사할 때 자주 연관되곤 한다. 음악이 무엇으로 구성되는가에 관한 개념을 더욱 확장하여 생각해보면, 이는 음파적 현상, 심지어 침묵의 상태까지도 포함한 음파적 현상의 총체로서 좀 더 포괄적으로 정의내릴 수 있다. 그러나 이러한 것은 절대적인 지침은 아니다. 가령, 중세유럽에서 일반적이었던 4과 교양대학(Quadrivium liberal arts university)의 교육과정을 보면, 음악에 대한 연구는 실제 음악행위의 현상과는 다소 거리를 둔 채, 조심스럽게 연구되었던 분야로서 아주 추상적인 체계를 가지고 있었다. 그러나 이 중세적 분야는 수세기 후에 조율체계의 기초가 되었고, 음악이론사상 현대적 학문의 영역에 일반적으로 포함되어 있다. 실용적인 훈련으로서의 음악이론은 작곡가들과 다른 음악가들이 음악을 창작할 때 사용하는 방법이나 개념을 두루 포괄한다. 이런 의미에서 음악이론의 발전과 보존, 전파는 구전과 기록으로 전해지는 음악을 만드는 전통, 악기, 그리고 그 밖에 다른 공예품들의 형태로 발견된다. 가령, 전 세계적으로 선사지대 유적에서 출토된 고대의 악기들을 살펴보면, 당시 사람들이 만든 음악과 그들이 만든 악기를 사용하는 음악적 이론 같은 것들에 대한 세부적인 내용들을 알 수 있다. 전 세계적으로 고대의 생활문화에서 음악이론의 유서 깊은 근원은 악기와 구전, 그리고 오늘날의 음악 제작을 통해 발견할 수 있다.
rdf:langString Teoria muzyki – ogólne zasady i zagadnienia związane z muzyką wyrażone w sposób czysto teoretyczny. W skład teorii muzyki wchodzi m.in. notacja muzyczna (zapis muzyczny), elementy dzieła muzycznego – skróty i oznaczenia, , harmonia, kontrapunkt. Teoria muzyki stanowi fundament praktycznej działalności muzycznej, czyli tworzenia i wykonywania utworów. Teoria muzyki jest również kierunkiem studiów.
rdf:langString 音楽理論(おんがくりろん、英語:music theory)とは、音楽学の一分野で、音楽の構造や手法を理論立てて説明するもの、またその論。 西洋音楽の音楽理論のうち一般的な事柄をまとめたものを音楽通論といい、楽譜の読み書きに用いる規則をまとめたものを楽典という。 古代から中世にかけてのヨーロッパでは、音楽は自由七科の一科目として取り上げられ、文法学・修辞学・論理学などと同じように数学的・哲学的に理論立てられ説かれてきた。 歴史的に知られた音楽理論家には、音の協和を説いたピタゴラス学派や逍遙学派アリストクセノス、古代音楽理論を編纂し中世ヨーロッパにもたらしたボエティウス、旋法を説いたやグラレアヌス、譜表による記譜法を編み出したグイード・ダレッツォ、対位法を説いたジョゼッフォ・ツァルリーノやヨハン・ヨーゼフ・フックス、平均律を数学的に示したマラン・メルセンヌがいる。近代には機能和声を説いたジャン=フィリップ・ラモー、管弦楽法を説いたエクトル・ベルリオーズがいる。
rdf:langString Muziektheorie is de leer van systematiek in de westerse (kunst)muziek.Basisbegrippen hierbij zijn onder meer melodie, harmonieleer, contrapunt, toonladder, interval, akkoord, ritme, vormleer. De muziektheorie is een onderdeel van de musicologie naast vakgebieden als muziekgeschiedenis van de westerse kunstmuziek.
rdf:langString Teoria musical ou teoria da música é qualquer sistema ou conjunto de sistemas destinado a analisar, classificar, compor, compreender e se comunicar a respeito da música. Uma definição sintética seria: a descrição, em palavras, de elementos musicais e a relação entre a simbologia da música e sua performance prática. Por extenso, teoria musical pode ser considerada qualquer enunciado, crença, ou concepção de música . A teoria musical tem um funcionamento ambíguo, tanto descritivo como perceptivo. Tenta-se com isso definir a prática e, posteriormente, a influência. Normalmente segue-se o padrão de intencionar reduzir a prática de compor e atuar em regras e/ou ideias.
rdf:langString Musikteori, ibland musiklära, är läran om musikens uppbyggnad och form ur ett dels praktiskt hantverkligt, dels i viss mån naturvetenskapligt perspektiv (se akustik), även hur den uppfattas och varför. Angränsande ämnen som musikestetik behandlar den i stället ur ett antropologiskt eller kulturhistoriskt perspektiv. Viktiga underämnen är akustik, notskrift, harmonilära och gehörslära. Musikteori begagnar sig ofta av ett analytiskt tillvägagångssätt. Mer praktiskt orienterad musikteori omfattar improvisationslära och kompositionslära. Ett ämne som ofta influerat musikteorin på senare år är psykoakustiken.
rdf:langString Тео́рия му́зыки — общее обозначение комплекса дисциплин (учебных и научных) музыковедения, занимающихся теоретическими аспектами музыки.
rdf:langString Теорія музики являє собою набір абстрактних правил, незалежна від практики, утворюючи особливу музичну систему. Кожен тип музики має свою власну мову визначається в основному у відповідності з теорією музики, ритмом, мелодією, поліфонією, і сама по собі, є набором понять, що стосуються виробництва і організації її звуків, які не обов'язково визначають час, відмітний характер кожного звуку, а також відносини між послідовними або одночасними звуками.
rdf:langString 乐理(英語:music theory),即音乐理论,是研究音乐实践和可行性的学科。《牛津音乐指南》给出了术语“乐理”的三个相关用法:第一是“”,也就是必須瞭解的音乐符號,包括调号、拍号和节奏符号等等。第二是學習从古至今學者对音乐的有关研究。第三是当前音乐学研究的一个子领域,旨在「尋求定义音乐的程序和普遍规范」。它與音樂分析不同,不針對个别的作品和表现,而著重於构成音乐的根本规则。” 乐理通常关注音乐家如何制作音乐,包括如何作曲和编曲。範圍包括旋律、音程、節奏、和聲、結構、曲式、織體等。它源於觀察和涉及關於音樂家和作曲家如何創作音樂的假定推測。懂得樂理有助作曲及音樂演繹。這個詞也形容音樂中的基礎元素,如音高、節奏、和聲和形式且指的是音樂相關的描述、概念或信念的學術研究和分析。因為「何為音樂」的概念正不斷擴大中(請參照音樂的定義),對於樂理的一個更具包容性的定義可能是任何聲波現象的考慮,包括寂靜,因為它也與音樂有關。 在現代學術界,樂理是音樂學的一個子領域,而音樂學本身是藝術和人文學科整體領域內的一個子領域。從詞源上而言,樂理是一種音樂的沉思行為,來自希臘語「θεωρία」,它代表觀看、查看、沉思、推測、理論,也是一種景象、一種場面。
rdf:langString no
rdf:langString yes
rdf:langString no
xsd:nonNegativeInteger 118611

data from the linked data cloud