Montacute House

http://dbpedia.org/resource/Montacute_House an entity of type: Thing

Montacute House ist ein Herrenhaus in der Grafschaft Somerset in Großbritannien. Das als Kulturdenkmal der Kategorie I klassifizierte Gebäude liegt am Rande des Dorfs Montacute etwa sechs Kilometer westlich von Yeovil und gilt als Meisterwerk der elisabethanischen Architektur. rdf:langString
La Montacute House è una residenza di età elisabettiana tutelata come monumento classificato di grado I situata a Montacute, nel Somerset. Gestita dal National Trust, ospita una sede distaccata della National Portrait Gallery. rdf:langString
蒙塔庫特府邸(英語:Montacute House)是位於英國南森麻實城鎮蒙塔庫特的一座伊麗莎白時期的莊園建築。現在蒙塔庫特府邸由國家名勝古蹟信託的經費維持運營管理。蒙塔庫特府邸的建築和花園多次用來拍攝電影和電視劇。蒙塔庫特府邸是一座傳統英式建築的代表作,自竣工以來很少有變化,現在蒙塔庫特府邸是一座英國一級保護建築。2013年,有125,442人參觀了這裡。 rdf:langString
Montacute House, situada en el condado de South Somerset en el pueblo de Montacute, es descrita por sus dueños, el National Trust, como "una de las maravillas de la arquitectura isabelina tardía",​ tiene protección del English Heritage de Grado I.​ En 2007 la visitaron 111.070 personas.​ rdf:langString
Montacute House is a late Elizabethan mansion with a garden in Montacute, South Somerset. An example of English architecture during a period that was moving from the medieval Gothic to the Renaissance Classical, and one of few prodigy houses to survive almost unchanged from the Elizabethan era, the house has been designated by English Heritage as a Grade I listed building, and Scheduled Ancient Monument. It was visited by 125,442 people in 2013. Designed by an unknown architect, possibly the mason William Arnold, the three-storey mansion, constructed of the local Ham Hill stone, was built in about 1598 by Sir Edward Phelips, Master of the Rolls and the prosecutor during the trial of the Gunpowder Plotters. rdf:langString
Montacute House est un manoir élisabéthain tardif avec jardin à Montacute, South Somerset. C'est un exemple d'architecture anglaise au cours d'une période qui passe du gothique médiéval au classique de la Renaissance, et l'une des rares maisons prodiges à survivre presque inchangée depuis l'ère élisabéthaine. La maison est classée par English Heritage comme un monument classé Grade I, et Monument Historique Classé . Conçu par un architecte inconnu, peut-être le maçon William Arnold, le manoir de trois étages est construit en pierre locale de Ham Hill vers 1598 par Edward Phelips, Master of the Rolls et procureur lors du procès de la Conspiration des Poudres . rdf:langString
Montacute House é um palácio rural inglês, situado na vila de , em South Somerset. Tem a reputação de ser uma das melhores casas de campo do Período Isabelino, no Reino Unido. Este palácio de três pisos, construído com pedra local de , foi erguido por volta do ano 1598 por Sir Edward Phelips, Master of the Rolls da Rainha Isabel I. Há quem sugira que o arquitecto responsável pelo desenho da obra terá sido , apesar disso ainda não estar confirmado. O palácio distingue-se pelas cumeeiras holandesas decoradas com macacos de pedra e outras criaturas. As largas janelas, compostas por janelas divididas, uma inovação para a época, dá a aparência de que a fachada principal é, toda ela, constituída por vidro. Uma fenestração semelhante já fora empregue em Hardwick Hall, no Derbyshire. No piso de ci rdf:langString
Montacute House är ett slott i Storbritannien. Det ligger i grevskapet Somerset och riksdelen England, i den södra delen av landet, 190 km väster om huvudstaden London. Montacute House ligger 53 meter över havet. Terrängen runt Montacute House är platt. Den högsta punkten i närheten är 132 meter över havet, 1,0 km väster om Montacute House. Runt Montacute House är det ganska tätbefolkat, med 160 invånare per kvadratkilometer. Närmaste större samhälle är Yeovil, 5,8 km öster om Montacute House. Trakten runt Montacute House består till största delen av jordbruksmark. rdf:langString
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
rdf:langString 蒙塔庫特府邸
rdf:langString Montacute House
rdf:langString Montacute House
xsd:float 50.95249938964844
xsd:float -2.716111183166504
xsd:integer 627383
xsd:integer 1112872198
rdf:langString Somerset County No 187
rdf:langString c. 1598
rdf:langString The entrance facade
rdf:langString Grade I Listed Building
rdf:langString Scheduled Monument
xsd:date 1961-04-19
xsd:integer 1252021
xsd:integer 300
rdf:langString Montacute, Somerset
rdf:langString Somerset
rdf:langString Location of Montacute House in Somerset
xsd:string 50.9525 -2.716111111111111
rdf:langString Montacute House ist ein Herrenhaus in der Grafschaft Somerset in Großbritannien. Das als Kulturdenkmal der Kategorie I klassifizierte Gebäude liegt am Rande des Dorfs Montacute etwa sechs Kilometer westlich von Yeovil und gilt als Meisterwerk der elisabethanischen Architektur.
rdf:langString Montacute House, situada en el condado de South Somerset en el pueblo de Montacute, es descrita por sus dueños, el National Trust, como "una de las maravillas de la arquitectura isabelina tardía",​ tiene protección del English Heritage de Grado I.​ En 2007 la visitaron 111.070 personas.​ La mansión de tres plantas, construida con la piedra local Ham Hill, fue construida en 1598 por Sir Edgard Phelips, Master of the Rolls, para la reina Isabel I. Algunos sugieren que fue el arquitecto responsable del diseño, aunque no está del todo claro. La casa se distingue por sus gabletes holandeses adornados con monos y otras criaturas. Los numerosos y grandes, parteluces, fueron una innovación en su día, daban la apariencia de que la fachada principal estaba construida enteramente de vidrio; unos ventanales parecidos fueron instalados en Hardwick Hall, en el condado de Derbyshire. En la última planta, las ventanas de la galería están intercaladas con estatuas de las 'nueve virtudes' ataviadas con ropa romana. Dentro, dos amplias escaleras de piedra dan acceso a cada planta; durante la estación húmeda, los niños podrían llevar sus ponis hasta estas escaleras para subir a la galería. La casa, como muchas casas isabelinas, está construida en forma de 'E'. En la planta baja estaban la gran galería, las cocinas y las despensas, en las plantas superiores, estaban las habitaciones de descanso para la familia e invitados ilustres. Durante los siglos, la disposición y el uso de las habitaciones han cambiado. En la planta baja hay elegantes salones y comedores, en la primera planta, hay una magnífica biblioteca y dormitorios, incluyendo el baño secreto de Lord Curzon. En ninguna de las casas de la época isabelina había pasillos; las habitaciones daban una con otra. Esto cambió a finales del siglo XVIII, cuando una fachada de una mansión cercana en Clifton Maybank (que estaba siendo demolida), fue usada en la renovación de Montacute, esto proporcionó el necesitado pasillo. Ahora con la nueva fachada en su lugar, la casa vuelve a sus orígenes: la fachada de Clifton Maybank se convierte en la entrada a la casa, y la impresionante antigua fachada ahora tiene vistas a un césped rodeado de flores, en lugar de al patio de entrada. Los antiguos pabellones que flanqueaban la antigua entrada todavía permanecen en pie, y se asemejan a dos casas de verano con sus tejados con arcos conopiales. Quizá el elemento más destacable de la casa sea la gran galería de 58 metros​ de largo del tercer piso, que abarca toda la última planta del edificio. Originalmente fue usada como zona de recreo durante los días con tiempo inclemente, hoy en día, la usa la National Portrait Gallery como lugar de exposición de pare de su colección. Los Phelip vivieron en Montacute desde al menos 1480, y continuaron haciéndole hasta principios del siglo XX cuando su fortuna desapareció. En 1915, la casa fue primero, dada a George Nethaniel Curzon, 1º Marqués Curzon de Kedleston, y posteriormente a la familia Enos, americanos famosos por sus productos farmacéuticos. Finalmente en 1929, la casa fue vendida al filántropo Ernest Cook quien la presentó a la Sociedad para la protección de edificios antiguos, y desde ahí pasó a manos del National Trust. Fue una de primeras grandes casas del National Trust.
rdf:langString Montacute House is a late Elizabethan mansion with a garden in Montacute, South Somerset. An example of English architecture during a period that was moving from the medieval Gothic to the Renaissance Classical, and one of few prodigy houses to survive almost unchanged from the Elizabethan era, the house has been designated by English Heritage as a Grade I listed building, and Scheduled Ancient Monument. It was visited by 125,442 people in 2013. Designed by an unknown architect, possibly the mason William Arnold, the three-storey mansion, constructed of the local Ham Hill stone, was built in about 1598 by Sir Edward Phelips, Master of the Rolls and the prosecutor during the trial of the Gunpowder Plotters. Sir Edward Phelips' descendants occupied the house until the early 20th century. For a brief period the house was let to tenants, one of whom was Lord Curzon, who lived at the house with his mistress, the novelist Elinor Glyn. In 1931, it was acquired by the National Trust. The house is maintained by the National Trust. Its Long Gallery, the longest in England, serves as a South-West outpost of the National Portrait Gallery displaying a skilful and well-studied range of old oils and watercolours. Montacute and its gardens have been a filming location for several films and a setting for television costume dramas and literary adaptations.
rdf:langString Montacute House est un manoir élisabéthain tardif avec jardin à Montacute, South Somerset. C'est un exemple d'architecture anglaise au cours d'une période qui passe du gothique médiéval au classique de la Renaissance, et l'une des rares maisons prodiges à survivre presque inchangée depuis l'ère élisabéthaine. La maison est classée par English Heritage comme un monument classé Grade I, et Monument Historique Classé . Conçu par un architecte inconnu, peut-être le maçon William Arnold, le manoir de trois étages est construit en pierre locale de Ham Hill vers 1598 par Edward Phelips, Master of the Rolls et procureur lors du procès de la Conspiration des Poudres . Les descendants de Sir Edward Phelips occupent la maison jusqu'au début du XXe siècle. Pendant une brève période, la maison est louée à des locataires, dont Lord Curzon, qui vit dans la maison avec sa maîtresse, la romancière Elinor Glyn. En 1927, il est acquis par le National Trust. La maison est entretenue par le National Trust. Sa Long Gallery, la plus longue d'Angleterre, sert d'avant-poste sud-ouest à la National Portrait Gallery et présente une collection de tableaux anciens.
rdf:langString La Montacute House è una residenza di età elisabettiana tutelata come monumento classificato di grado I situata a Montacute, nel Somerset. Gestita dal National Trust, ospita una sede distaccata della National Portrait Gallery.
rdf:langString Montacute House é um palácio rural inglês, situado na vila de , em South Somerset. Tem a reputação de ser uma das melhores casas de campo do Período Isabelino, no Reino Unido. Este palácio de três pisos, construído com pedra local de , foi erguido por volta do ano 1598 por Sir Edward Phelips, Master of the Rolls da Rainha Isabel I. Há quem sugira que o arquitecto responsável pelo desenho da obra terá sido , apesar disso ainda não estar confirmado. O palácio distingue-se pelas cumeeiras holandesas decoradas com macacos de pedra e outras criaturas. As largas janelas, compostas por janelas divididas, uma inovação para a época, dá a aparência de que a fachada principal é, toda ela, constituída por vidro. Uma fenestração semelhante já fora empregue em Hardwick Hall, no Derbyshire. No piso de cima, as janelas da galeria são intercaladas por estátuas que representam as 'nove personalidades' vestidas com trajes romanos. No interior, duas amplas escadarias em pedra dão acesso a cada andar; durante os períodos húmidos, as crianças Phelips children podiam conduzir os seus póneis pelas escadas para cavalgar na Long Gallery. Montacute House, como muitos outros palácios Isabelinos (Burghley House por exemplo), está construído com a forma da letra em honra da rainha Isabel I (Elizabeth). No piso térreo encontrava-se o grande hall, cozinhas e dispensas. Nos pisos superiores ficavam as salas privadas da família e convidados de honra. Ao longo dos séculos, a disposição e uso das salas foi mudando: Elegantes salas de estar e de jantar desenvolveram-se no piso térreo; no primeiro andar nasceu uma magnífica biblioteca apainelada, além de quartos, incluindo o quarto de banho secreto, de Lord Curzon, oculto num vestiário. Em nenhum palácio da Era Isabelina existiam corredores; os quartos levavam directamente de um ao outro. Isso mudou no século XVIII, quando a fachada duma mansão demolida na aldeia de foi usada na renovação de Montacute House, o que veio providenciar os necessários corredores. Agora, com o novo frontispício no sítio, a casa estava virtualmente virada: a fachada vinda de 'Clifton-Maybank' tornava-se na entrada principal do palácio, e a impressionante fachada antiga tinha agora uma vista panorâmica para um terreno relvado rodeado por flores, especialmente na entrada original do pátio. Os pequenos pavilhões que flanqueavam a portaria original ainda resistem, lembrando duas cottage gémeas, com os seus telhados em ogiva. Talvez a característica mais notável da casa seja a long gallery do terceiro piso, estendida por todo o piso superior da casa. Originalmente usada como uma zona interior para exercício durante o tempo húmido, actualmente é usado pelo National Portrait Gallery, de Londres, para exibir as suas colecções. Vivendo na zona de Montacute desde, pelo menos, 1480, os Phelipses continuaram a residir no palácio até ao início do século XX, quando a fortuna da família ruiu. Em 1915, o palácio foi deixado, inicialmente, a George Nathaniel Curzon, 1º Marquês Curzon de Kedleston, depois à família Enos, norte-americanos, famosos pelos seus produtos farmacêuticos. Finalmente, em 1929, Montacute House foi vendido ao filantropo , que o entregou à Society for the Protection of Ancient Buildings (Sociedade para a Protecção dos Edifícios Antigos), e dessa sociedade, passou para o National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty. Foi uma das primeiras grandes casas deste Instituto. O nome "Montacute" presume-se que tenha derivado do latim Mons Acutus, referindo-se à pequena mas abrupta colina localizada a Oeste da vila. O palácio e a vila serviram frequentemente de locais de filmagem. Várias cenas do filme Sensibilidade e Bom Senso (1995), baseado na novela de Jane Austen, foram filmadas em Montacute.
rdf:langString Montacute House är ett slott i Storbritannien. Det ligger i grevskapet Somerset och riksdelen England, i den södra delen av landet, 190 km väster om huvudstaden London. Montacute House ligger 53 meter över havet. Terrängen runt Montacute House är platt. Den högsta punkten i närheten är 132 meter över havet, 1,0 km väster om Montacute House. Runt Montacute House är det ganska tätbefolkat, med 160 invånare per kvadratkilometer. Närmaste större samhälle är Yeovil, 5,8 km öster om Montacute House. Trakten runt Montacute House består till största delen av jordbruksmark. Kustklimat råder i trakten. Årsmedeltemperaturen i trakten är 9 °C. Den varmaste månaden är augusti, då medeltemperaturen är 16 °C, och den kallaste är februari, med 2 °C.
rdf:langString 蒙塔庫特府邸(英語:Montacute House)是位於英國南森麻實城鎮蒙塔庫特的一座伊麗莎白時期的莊園建築。現在蒙塔庫特府邸由國家名勝古蹟信託的經費維持運營管理。蒙塔庫特府邸的建築和花園多次用來拍攝電影和電視劇。蒙塔庫特府邸是一座傳統英式建築的代表作,自竣工以來很少有變化,現在蒙塔庫特府邸是一座英國一級保護建築。2013年,有125,442人參觀了這裡。
xsd:nonNegativeInteger 39918
<Geometry> POINT(-2.7161111831665 50.952499389648)

data from the linked data cloud