Modernization
http://dbpedia.org/resource/Modernization an entity of type: Thing
Modernisierung beschreibt und erklärt in der Soziologie den sozialen Wandel als Übergang von einer traditionalen Form von Gesellschaft oder Kultur hin zu moderneren Formen, etwa der Industriegesellschaft, zu Demokratisierung, Verstädterung, sozialer Differenzierung, Individualisierung, Bürokratisierung oder Globalisierung. Keine Einigkeit besteht in den Sozialwissenschaften darüber, welche dieser inhaltlichen Indikatoren für die Modernisierung ausschlaggebend sind und wie sie sich zueinander verhalten. Der Soziologe Dieter Goetze beschreibt Modernisierung daher rein formal als „Auf-Dauer-Stellung und Beschleunigung des Wandels“ (2004).
rdf:langString
Dans le domaine des sciences sociales, la modernisation fait référence à la transition d'une société « pré-moderne » ou « traditionnelle » vers une société dite « moderne ». Elle est liée à l'industrialisation et à l'urbanisation. Selon l'historienne Kendall, elle est définie ainsi : « L'urbanisation s'accompagne de modernisation et d'un processus rapide d'industrialisation. » En théorie critique sociologique, la modernisation est liée à la rationalisation, plus exactement à un désir généralisé d'accroître l'efficacité dans tous les domaines d'action par des moyens techniques.
rdf:langString
Modernisasi dalam ilmu sosial merujuk pada sebuah bentuk dari keadaan yang kurang maju atau kurang berkembang ke arah yang lebih baik dengan harapan akan tercapai kehidupan masyarakat yang lebih maju, berkembang, dan makmur. Diungkapkan pula modernisasi merupakan hasil dari kemajuan ilmu pengetahuan dan teknologi yang terus berkembang mengikuti perkembangan zaman. Tingkat teknologi dalam membangun modernisasi betul-betul dirasakan dan dinikmati oleh semua lapisan masyarakat, dari kota metropolitan sampai ke desa-desa terpencil.
rdf:langString
近代化（きんだいか）またはモダナイゼーションとは、社会を近代的な状態に変えること。即ち、政治・経済が、国民国家と産業化を特徴とする形態に変えることである。
rdf:langString
Modernização é um conceito no âmbito das ciências sociais que refere-se ao processo pelo qual uma sociedade, através da industrialização, urbanização e outras mudanças sociais torna-se moderna em aparência ou comportamento, transformando completamente a vida dos indivíduos que a constituem.
rdf:langString
Модерниза́ция (от англ. modern — современный, передовой, обновлённый) — процесс обновления объекта, приведение его в соответствие с новыми требованиями и нормами, техническими условиями, показателями качества. Модернизируются в основном машины и оборудование, производственно-технологические и социально-экономические процессы. Так в социологии под модернизацией подразумевается переход от традиционного общества к обществу Эпохи модерна, от аграрного — к индустриальному и так далее. Изучением модернизации занимается теория модернизации.
rdf:langString
现代化（英語：Modernization），又譯近代化，該詞常被用来描述现代发生的社会和文化变迁的现象。根据马格纳雷拉（Paul J. Magnarella）的定义，现代化是发展中的社会为了获得发达的工业社会所具有的一些特点，而经历的文化与社会变迁的全球性过程。 从历史上来讲，它主要指近代以來隨著科學精神、工業化拓展到全球，世界各國一種向以德法英為主的西歐國家跟斯堪的納維亞半島為主的北歐國家（歐洲）和美加為主的北美國家（北美洲）還有紐澳為主的大洋洲國家等地許多近現代以來形成的價值為目標，寻求新出路的过程，儘管二者並不完全相等，但由於跟西方化的內涵相當接近因此被經常被誤認為相同的概念。西方化與現代化仍有許多共通之處，因為西方國家是在現代化的過程中，親歷了巨大的社會轉變與文化融合，而各別的摸索經驗至今仍在持續。一般而言，近代化包括了學術知識上的科學化，政治上的民主化，经济上的工业化，思想文化领域的自由化、個人化、世俗化等。
rdf:langString
Modernizace znamená obecně uvádění něčeho na současný stav, např. modernizace továrny znamená nákup poslední technologie a zavedení soudobých výrobních procesů. V kontextu společenských věd se jako modernizace označuje zejména přechod od společností tradičního typu k společnosti „moderní“. Tento proces poprvé proběhl spontánně v nejvyspělejších částech západní Evropy v 17. až 19. století a znamenal politický, kulturní i ekonomický přechod od pozdně feudální společnosti podepřené stavovskými privilegii a náboženskou legitimací ke společnosti ústavně řízené, podporující ekonomické i politické svobody a legitimované vůlí lidu. V dalších letech o tento vývojový přechod usilovaly a usilují další společnosti, často cíleně v rámci programů rozvoje řízených jejich elitami (např. atatürkovské Turec
rdf:langString
La modernización es un proceso socio-económico de industrialización y tecnificación. A diferencia de la modernidad o el modernismo es, usando el concepto de Jacques Derrida, siempre en un estado futuro o por venir, cuyo fin es llegar a la modernidad.
* Diferenciación de la estructura política (complejidad social)
* Secularización de la cultura política (democratización)
* Aumento de la capacidad del sistema político de una sociedad (burocratización)
* Promoción de prácticas de acumulación capitalista (crecimiento y auto-dependencia)
rdf:langString
Il termine modernizzazione indica l'insieme dei processi di cambiamento e mutamento su larga scala che investe una determinata società, trasformando profondamente le sue strutture e i suoi modelli di organizzazione sociale. Tendenze generali della modernizzazione sono quelle all'innovazione e al cambiamento, accompagnate da una visione del mondo che vede la società in continua evoluzione, e che si allontana così sempre di più dalle forme che ha assunto nel passato.
rdf:langString
근대화(近代化)는 사회과학에서 현대 이전 또는 전통에서 근대 사회로 가는 진화하는 변화 모델을 가리킨다. 근대화의 목적론은 사회문화적 진화 이론에 기술되는데, 일반적으로 근대성을 수행해온 사회가 잇따르는 한 틀로서 존재한다. 일부 사회가 완전히 다른 방식으로 변화를 취하는 것이 이론적으로는 가능할 수 있으나, 이제까지 미더운 출처에 따른 반례는 없다. 역사가들은 근대화를 교육의 확산과 더불어 도시화와 산업화의 과정들과 연계한다. 2007년 켄덜(Kendall)에 따르면 "도시화는 근대화, 곧 산업화의 급진적인 진전과 더불어 일어났다." 사회학적 비판 이론에서 근대화는 합리화의 중요한 과정과 연계된다. 한 사회 안에서 근대화가 커나갈 때 개인은 사회의 본직절인 단위인 가족이나 공동체를 대체할 만큼 훨씬 더 중요하게 된다. 근대화 이론과 역사는 중국처럼 빠르게 성장하기를 갈망하는 나라를 위한 안내서로 사용되고 있다. 실제로 근대화는 세계사의 가장 유용한 뼈대로 제안되고 있는데, 그 까닭은 늦게 출발한 개발도상국들 가운데 하나인 “중국의 근대화는 다른 나라의 체험과 교훈을 바탕으로 두는 것에 틀림이 없기” 때문이다.
rdf:langString
Het begrip modernisering verwijst in eerste instantie naar het geheel van samenhangende maatschappelijke veranderingen die vanaf de industriële revolutie hebben plaatsgevonden. De economische groei in deze periode leidde tot urbanisatie, industrialisatie, en een verbetering van het onderwijs. Deze veranderingen hebben een overgang tot stand gebracht van de traditionele standenmaatschappij naar de moderne samenleving, oftewel de moderniteit. Modernisering en individualisering Modernisering en rationalisering Modernisering en democratisering Modernisering en natievorming
rdf:langString
Теорія модернізації — перехід від традиційного аграрного суспільства до світського, міського й індустріального. Переважною більшістю теоретиків розглядається як соціальний та цивілізаційний процес спрямованого перетворення суспільства, який тривав протягом XVI-ХХ століть. Традиційними вважається цілий спектр суспільств — від примітивних неписьменних суспільств до племінних федерацій, патримоніальних, феодальних, імперських систем, міст-держав тощо. Модернізація тісно пов'язана з капіталізмом, по суті капіталізація і модернізація в західних суспільствах були одним і тим же процесом.
rdf:langString
rdf:langString
Modernizace
rdf:langString
Modernisierung (Soziologie)
rdf:langString
Modernización
rdf:langString
Modernisasi
rdf:langString
Modernizzazione
rdf:langString
Modernisation
rdf:langString
近代化
rdf:langString
Modernization
rdf:langString
근대화
rdf:langString
Modernisering
rdf:langString
Modernização
rdf:langString
Модернизация
rdf:langString
Теорія модернізації
rdf:langString
现代化
xsd:integer
667751
xsd:integer
784225510
rdf:langString
Modernizace znamená obecně uvádění něčeho na současný stav, např. modernizace továrny znamená nákup poslední technologie a zavedení soudobých výrobních procesů. V kontextu společenských věd se jako modernizace označuje zejména přechod od společností tradičního typu k společnosti „moderní“. Tento proces poprvé proběhl spontánně v nejvyspělejších částech západní Evropy v 17. až 19. století a znamenal politický, kulturní i ekonomický přechod od pozdně feudální společnosti podepřené stavovskými privilegii a náboženskou legitimací ke společnosti ústavně řízené, podporující ekonomické i politické svobody a legitimované vůlí lidu. V dalších letech o tento vývojový přechod usilovaly a usilují další společnosti, často cíleně v rámci programů rozvoje řízených jejich elitami (např. atatürkovské Turecko). Modernizace tedy reprezentuje proces přeměny společnosti, jejímž původním východiskem byl přechod od společnosti tradiční k moderní. Jedná se o přeměnu, která se prolíná všemi podsystémy společnosti, přičemž je to proces – celá společnost se mění zvnitřku, a to i za přispění importovaných hodnotových orientací. Někteří teoretici modernizace předpokládají, že nastartovaný ekonomický růst je doprovázen pozitivními změnami v oblasti politiky (demokratizace společnosti), v oblasti kultury (změny hodnot směrem k větší toleranci a empatii) i v dalších oblastech života společnosti. Mezi projevy modernizace patří industrializace a urbanizace dříve agrárních zemí, vzestup sociální mobility spojovaný s expanzí vzdělání, sekularizace kultury, nastartování vědecko-technického pokroku, tvorba nových státu spojovaná s demokratizací a vzrůstem politické participace, rozšiřování obecně platných hodnot a racionalizace životního stylu. Modernizované společnosti byly v minulosti chápány jako společnosti vlivné, které svou moc uplatňovaly na společnostech tradičních. V posledních desetiletích se však význam pojmu modernizace mění ve všech kontextech svého uplatnění. Rozšiřuje svůj význam na přeměnu, optimalizaci a regulaci sociálních vztahů a inovací, na vývoj technických zařízení, vzdělávání apod. V novějším pojetí představuje modernizace koexistenci racionalizace a kultivace. Podle Jana Kellera, českého sociologa, je za moderní běžně pokládáno to, co se před našima očima neustále vyvíjí, to, co kontrastuje se stavem věcí minulých, který je považován za nedynamický, strunulý, nehybný a stagnující. V sociálních teoriích se jako modernizace většinou označují sociální změny zejména větších a komplexnějších sociálních systémů (např. institucí, organizací, asociací, případně i celých společností a státních útvarů). Obecně tedy může být definována jako proces permanentního vykořeňování tzv. starého či přežitého (třeba i toho, co kulturně sedimentovalo poměrně nedávno), a současně jako komplementární proces neustále nově institucionalizované reflexivity.
rdf:langString
Modernisierung beschreibt und erklärt in der Soziologie den sozialen Wandel als Übergang von einer traditionalen Form von Gesellschaft oder Kultur hin zu moderneren Formen, etwa der Industriegesellschaft, zu Demokratisierung, Verstädterung, sozialer Differenzierung, Individualisierung, Bürokratisierung oder Globalisierung. Keine Einigkeit besteht in den Sozialwissenschaften darüber, welche dieser inhaltlichen Indikatoren für die Modernisierung ausschlaggebend sind und wie sie sich zueinander verhalten. Der Soziologe Dieter Goetze beschreibt Modernisierung daher rein formal als „Auf-Dauer-Stellung und Beschleunigung des Wandels“ (2004).
rdf:langString
La modernización es un proceso socio-económico de industrialización y tecnificación. A diferencia de la modernidad o el modernismo es, usando el concepto de Jacques Derrida, siempre en un estado futuro o por venir, cuyo fin es llegar a la modernidad. La teoría de la modernización es una teoría utilizada para explicar el proceso de modernización en las sociedades. La modernización se refiere a un modelo de una transición progresiva desde una sociedad "pre-moderna" o "tradicional" a una "moderna". La teoría analiza los factores internos de un país, con el supuesto de que, con ayuda, los países "tradicionales" pueden alcanzar el "desarrollo" de la misma manera que tienen actualmente los países más desarrollados. La teoría de la modernización trata de identificar las variables sociales que contribuyen al progreso social y al desarrollo de las sociedades, y trata de explicar el proceso de la evolución social. La teoría de la modernización está sujeta a la crítica que se origina entre las ideologías de libre mercado y las socialistas y de los teóricos del sistema-mundo, de la globalización y de la dependencia, entre otros. La teoría de la modernización no solo hace hincapié en el proceso de cambio, sino también las respuestas a este cambio. También analiza la dinámica interna, al referirse a las estructuras sociales y culturales y a la adopción de las nuevas tecnologías. La teoría de la modernización intenta identificar las variables sociales que contribuyen al progreso social y el desarrollo de las sociedades y trata de explicar el proceso de evolución social. La teoría de la modernización está sujeta a la crítica originada entre las ideologías socialistas y de libre mercado, los teóricos de la , los teóricos de la globalización y los teóricos de la dependencia, entre otros. La teoría de la modernización enfatiza no solo el proceso de cambio sino también las respuestas a ese cambio. También analiza las dinámicas internas al referirse a las estructuras sociales y culturales y la adaptación de las nuevas tecnologías. Una teoría de la modernización encuentra como punto de referencia la asunción de Estados Unidos como potencia mundial. La modernización, a diferencia de la acumulación europea, se entiende como una categoría holística en la cual el fordismo fue elemento central para su construcción estética y analítica. Pero la modernización traspasaría las fronteras norteamericanas y provocaría impulsos capitalistas similares en Europa, Rusia y Japón y, en menor escala, algunos países emergentes. Se pueden entender como cambios estructurales básicos en esta fase de la modernidad cuatro elementos claros:
* Diferenciación de la estructura política (complejidad social)
* Secularización de la cultura política (democratización)
* Aumento de la capacidad del sistema político de una sociedad (burocratización)
* Promoción de prácticas de acumulación capitalista (crecimiento y auto-dependencia) De conformidad con la teoría del desarrollo económico de Rostow, para una sociedad en particular existen cinco etapas. Resumiendo, estas cinco etapas son: 1.
* La sociedad tradicional; 2.
* Recondición para el despegue; 3.
* El proceso de despegue; 4.
* El camino hacia la madurez; 5.
* Una sociedad de alto consumo masivo. Estas tesis fueron tomadas para el plan de ayuda del Gobierno de Estados Unidos en Latinoamérica en los años 1960 (Alianza para el Progreso), cuyo fin era evitar el comunismo en el sub-continente. Si el problema que enfrentan los países del Tercer Mundo es la falta de inversiones productivas, entonces la solución para estos países está en que se les provea de ayuda en forma de capital, tecnología, y experiencia. Sin embargo, la poca inversión en ayuda hizo que el plan fracasara y Latinoamérica construyera redes políticas singulares, muchas veces políticamente hostiles a Estados Unidos. Latinoamérica tendría una teoría al respecto a través de la Teoría de la dependencia donde entre los principales autores estaban Andre Gunder Frank, Raúl Prebisch, Celso Furtado, Theotonio Dos Santos, Ruy Mauro Marini, Fernando Henrique Cardoso, entre otros. La teoría de la dependencia combinaba elementos neo-marxistas con la teoría económica keynesiana en la que se construyeron teorías de gran impacto como las de centro-periferia y la educación popular. El grupo de intelectuales latinoamericanos, que operaba en Santiago de Chile, se desarmó tras el golpe de Estado que derrocó al gobierno de Salvador Allende y la intensificación de las persecuciones políticas en Latinoamérica. La sociología funcionalista también se interesó por una teoría de la modernización, en la cual enfatiza la interdependencia de las instituciones sociales, la importancia de variables estructurales en el ámbito cultural, y el proceso de cambio inherente a través del equilibrio homeostático. El marxismo entendía la modernización al alero de la experiencia de los socialismos reales; pero desde los años 60 entró en una crisis en la cual ya no podía explicar la modernización sin la estructura del capitalismo liberal.
rdf:langString
Dans le domaine des sciences sociales, la modernisation fait référence à la transition d'une société « pré-moderne » ou « traditionnelle » vers une société dite « moderne ». Elle est liée à l'industrialisation et à l'urbanisation. Selon l'historienne Kendall, elle est définie ainsi : « L'urbanisation s'accompagne de modernisation et d'un processus rapide d'industrialisation. » En théorie critique sociologique, la modernisation est liée à la rationalisation, plus exactement à un désir généralisé d'accroître l'efficacité dans tous les domaines d'action par des moyens techniques.
rdf:langString
Modernisasi dalam ilmu sosial merujuk pada sebuah bentuk dari keadaan yang kurang maju atau kurang berkembang ke arah yang lebih baik dengan harapan akan tercapai kehidupan masyarakat yang lebih maju, berkembang, dan makmur. Diungkapkan pula modernisasi merupakan hasil dari kemajuan ilmu pengetahuan dan teknologi yang terus berkembang mengikuti perkembangan zaman. Tingkat teknologi dalam membangun modernisasi betul-betul dirasakan dan dinikmati oleh semua lapisan masyarakat, dari kota metropolitan sampai ke desa-desa terpencil.
rdf:langString
近代化（きんだいか）またはモダナイゼーションとは、社会を近代的な状態に変えること。即ち、政治・経済が、国民国家と産業化を特徴とする形態に変えることである。
rdf:langString
근대화(近代化)는 사회과학에서 현대 이전 또는 전통에서 근대 사회로 가는 진화하는 변화 모델을 가리킨다. 근대화의 목적론은 사회문화적 진화 이론에 기술되는데, 일반적으로 근대성을 수행해온 사회가 잇따르는 한 틀로서 존재한다. 일부 사회가 완전히 다른 방식으로 변화를 취하는 것이 이론적으로는 가능할 수 있으나, 이제까지 미더운 출처에 따른 반례는 없다. 역사가들은 근대화를 교육의 확산과 더불어 도시화와 산업화의 과정들과 연계한다. 2007년 켄덜(Kendall)에 따르면 "도시화는 근대화, 곧 산업화의 급진적인 진전과 더불어 일어났다." 사회학적 비판 이론에서 근대화는 합리화의 중요한 과정과 연계된다. 한 사회 안에서 근대화가 커나갈 때 개인은 사회의 본직절인 단위인 가족이나 공동체를 대체할 만큼 훨씬 더 중요하게 된다. 근대화 이론과 역사는 중국처럼 빠르게 성장하기를 갈망하는 나라를 위한 안내서로 사용되고 있다. 실제로 근대화는 세계사의 가장 유용한 뼈대로 제안되고 있는데, 그 까닭은 늦게 출발한 개발도상국들 가운데 하나인 “중국의 근대화는 다른 나라의 체험과 교훈을 바탕으로 두는 것에 틀림이 없기” 때문이다. 전통에 지배를 받지는 않은 채 근대화의 과정을 겪고 있는 사회들은 일반적으로 추상적인 원칙에 좌우되는 지배를 받는다. 전통적인 종교적 믿음과 문화적 특성들은 근대화가 장악하는 한 덜 중요하게 여겨지는 것이 보통이다.
rdf:langString
Het begrip modernisering verwijst in eerste instantie naar het geheel van samenhangende maatschappelijke veranderingen die vanaf de industriële revolutie hebben plaatsgevonden. De economische groei in deze periode leidde tot urbanisatie, industrialisatie, en een verbetering van het onderwijs. Deze veranderingen hebben een overgang tot stand gebracht van de traditionele standenmaatschappij naar de moderne samenleving, oftewel de moderniteit. Dit proces zorgde voor veel veranderingen op alle gebieden in de samenleving. Zo zijn er een aantal andere veranderingsprocessen die verbonden zijn met modernisering, waaronder: individualisering, rationalisering, democratisering, natievorming, bureaucratisering, en secularisering. Modernisering en individualisering Een belangrijke lijn in deze veranderingen is dat het belang van de maatschappij of religie plaatsmaakte voor vrijheden van het individu. De veranderingen die modernisering teweegbracht maakte dat het individu steeds belangrijker werd in de moderne samenleving. De samenleving was nu immers zo ingedeeld dat er meer ruimte ontstond voor zelfverbetering, ambitie, en andere post-materialistische ideeën . Niet overal in de wereld ontstonden dezelfde waarden. In Europa groeide vooral de zelf-transcendentale waarden, terwijl in Afrika en Azië meer waarden omtrent zelf-verbetering ontstonden. Korotayev, Slinko, Meshcherina en Zinkina hebben deze verschillen proberen te verklaren. Ten eerste valt het te verklaren door middel van een verschil in de fase van modernisering waar de werelddelen zich in bevinden. Maar de grootste verklarende factor is de verschillende beschavingen, deze zorgen voor een ander patroon in moderniserende waarden . Modernisering en rationalisering In de sociologie wordt modernisering gekenmerkt door het overkoepelende proces van rationalisering. Deze manier van rationeel denken overtrok zich op alle gebieden in de samenleving, zowel in het economische als in het sociale leven. Door de economische groei ontstond er in de agrarische samenleving een surplus, die landen op een rationele manier konden gebruiken om de economie anders in te delen . De verdeling van arbeid nam toe en er kwamen nieuwe productie technieken. Zo ontstond er met het proces van modernisering een moderne, globale economie met een toenemende globale markt . De verbetering van het onderwijs dat ontstond tijdens de modernisering droeg ook bij aan het proces van rationalisering. Ten eerste is onderwijs de plek waar kennis verspreid wordt . Kinderen worden hier voorbereid op hun toekomst, zo worden zij geleerd en getraind in de rationele gedachtegang. Ten tweede weerspiegelt het onderwijs het niveau van rationalisering van de samenleving . Het versterkt en verspreidt de cultuur die al aanwezig is. Op deze manier genereert de verbetering van het onderwijs tijdens de modernisering dus het proces van rationalisering. Modernisering en democratisering Seymour Martin Lipset bespreekt in ''Some Social Requisites of Democracy: Economic Development and Political Legitimacy'' de democratisering die het proces van modernisering met zich meebrengt . Vanuit een socio-economisch perspectief verklaart hij met zijn moderniseringstheorie de democratisering van een land. De mate van economische ontwikkeling bepaalt de mate van democratie . Economische ontwikkeling bestaat uit vier indicatoren - industrialisering, urbanisering, onderwijs, en welvaart - die samen het proces van modernisering vormen. In landen waar deze vier indicatoren op hoog niveau zijn, is de kans groter dat het land democratisch is . Er bestaat ook kritiek op de socio-economische benadering van Lipset. Przeworski en Limongi stellen dat zijn moderniseringstheorie teveel gefocust is op de economische ontwikkeling van landen en daarmee geen rekening houdt met sociale factoren die nodig zijn voor een democratische transitie . Het is niet het geval dat democratisering voortkomt uit economische ontwikkeling, maar het is wel zo dat een democratie een grotere overlevingskans heeft in een economisch welvarend land. Volgens Przeworski en Limongi zorgt modernisering er dus voor dat landen democratisch blijven, maar niet dat ze democratisch worden . Ook Inglehart en Welzel stellen in meerdere werken dat democratisering niet louter voorkomt uit de economische groei die modernisering met zich meebrengt. Democratisering ontstaat namelijk door sociale en culturele factoren . Het proces van modernisering creëert dan ook culturele verandering, bijvoorbeeld de participatie van vrouwen . Over het algemeen ontstonden in de moderne samenleving bovendien waarden als vrijheid van meningsuiting en participatie. Deze veranderingen stimuleren de ontwikkeling van democratische instituties . Modernisering en natievorming Samuel Huntington beschrijft in zijn boek ''Political Order in Changing Societies'' de invloed van modernisering op natievorming . Volgens Huntington levert modernisering een bijdrage aan de natievorming in een land, zo stelt hij: ''het produceert bewustzijn, cohesie, organisatie, en acties van maatschappelijke krachten'' . Huntington heeft het over politieke modernisering waarbij nationale integratie en accumulatie van macht wordt gerealiseerd door politieke instituties. Op deze manier krijgt de nationale staat soevereiniteit van de burgers om hen te beschermen tegen lokale en regionale tegenstanders . Modernisering draagt dus bij aan een gevoel van nationalisme en nationale trots voor de moderne staat . Echter, modernisering kan naast een integrerend effect ook een de-integrerend effect op landen hebben . Wanneer de economische ontwikkeling sneller gaat dan de politieke modernisering is het land nog niet klaar voor deze verandering en zorgt dat voor onstabiliteit, in plaats van stabiliteit. Aldus Huntington: ''modernisering creëert onstabiliteit, moderniteit creëert stabiliteit'' . Modernisering en bureaucratisering Politieke modernisering als Samuel Huntington deze omschreef leidt ook tot differentiatie van nieuwe politieke functies . Dankzij modernisering en de verdeling van arbeid is er meer ruimte in de samenleving gekomen voor specialisatie en bepaalde structuren om die functies uit te oefenen, ofwel bureaucratisering. Militaire, wettelijke, wetenschappelijke, en administratieve functies bijvoorbeeld, worden door modernisering gescheiden van het politieke gebied. Deze gebieden opereren dan als zelfstandige, gespecialiseerde organen in de moderne samenleving . Modernisering en secularisering De ontwikkeling van een moderne samenleving leidde in veel landen ook tot secularisering, ofwel scheiding van kerk en staat. De rationalisering en individualisering als gevolg van modernisering zorgde ervoor dat religieuze waarden minder belangrijk werden. Het belang van het individu oversteeg het belang van de religieuze gemeenschap. En de rationale, wetenschappelijke manier van denken ondermijnde religieuze overtuigingen . Bovendien was er in de moderne samenleving weinig ruimte voor een religieuze samenleving. Ferdinand Tonnies bespreekt dit in zijn ''gemeenschap-naar-samenleving'' transitie . Hier legt hij uit dat tijdens de modernisering kleine, geïntegreerde gemeenschappen hun macht en positie verloren aan de grootschalige industriële samenleving van de moderne staten. De kleine gemeenschappen konden niet op tegen de grote, bureaucratische steden. Met de transitie van een agrarische naar een moderne, industriële samenleving ontstond ook een transitie van traditionele naar seculaire waarden .
rdf:langString
Il termine modernizzazione indica l'insieme dei processi di cambiamento e mutamento su larga scala che investe una determinata società, trasformando profondamente le sue strutture e i suoi modelli di organizzazione sociale. Questo concetto si riferisce in modo più specifico alla tendenza, della società interessata da questi processi, ad acquisire le caratteristiche economiche, politiche, sociali e culturali considerate proprie della modernità, che rispecchiano quindi aspetti riguardanti soprattutto l'individualismo e il razionalismo. Tanto per estensione che per intensità, le trasformazioni legate alla modernità appaiono più profonde della maggior parte dei mutamenti avvenuti nelle epoche precedenti. Tendenze generali della modernizzazione sono quelle all'innovazione e al cambiamento, accompagnate da una visione del mondo che vede la società in continua evoluzione, e che si allontana così sempre di più dalle forme che ha assunto nel passato. La modernizzazione è inoltre strettamente correlata al concetto di sviluppo economico il quale anch'esso rappresenta un processo di ampi mutamenti e di straordinario accrescimento delle capacità produttive (intese sia come capacità tecniche che come capacità organizzative), che ha permesso ad una gran parte della popolazione di poter usufruire di una quantità di beni e servizi estremamente superiore rispetto ad un passato anche recente e che ha anch'esso cambiato in modo radicale le strutture, le istituzioni economiche e sociali, i modi di pensare, gli stili di vita, i modelli culturali, i comportamenti e le aspettative.
rdf:langString
Modernização é um conceito no âmbito das ciências sociais que refere-se ao processo pelo qual uma sociedade, através da industrialização, urbanização e outras mudanças sociais torna-se moderna em aparência ou comportamento, transformando completamente a vida dos indivíduos que a constituem.
rdf:langString
Модерниза́ция (от англ. modern — современный, передовой, обновлённый) — процесс обновления объекта, приведение его в соответствие с новыми требованиями и нормами, техническими условиями, показателями качества. Модернизируются в основном машины и оборудование, производственно-технологические и социально-экономические процессы. Так в социологии под модернизацией подразумевается переход от традиционного общества к обществу Эпохи модерна, от аграрного — к индустриальному и так далее. Изучением модернизации занимается теория модернизации.
rdf:langString
现代化（英語：Modernization），又譯近代化，該詞常被用来描述现代发生的社会和文化变迁的现象。根据马格纳雷拉（Paul J. Magnarella）的定义，现代化是发展中的社会为了获得发达的工业社会所具有的一些特点，而经历的文化与社会变迁的全球性过程。 从历史上来讲，它主要指近代以來隨著科學精神、工業化拓展到全球，世界各國一種向以德法英為主的西歐國家跟斯堪的納維亞半島為主的北歐國家（歐洲）和美加為主的北美國家（北美洲）還有紐澳為主的大洋洲國家等地許多近現代以來形成的價值為目標，寻求新出路的过程，儘管二者並不完全相等，但由於跟西方化的內涵相當接近因此被經常被誤認為相同的概念。西方化與現代化仍有許多共通之處，因為西方國家是在現代化的過程中，親歷了巨大的社會轉變與文化融合，而各別的摸索經驗至今仍在持續。一般而言，近代化包括了學術知識上的科學化，政治上的民主化，经济上的工业化，思想文化领域的自由化、個人化、世俗化等。
rdf:langString
Теорія модернізації — перехід від традиційного аграрного суспільства до світського, міського й індустріального. Переважною більшістю теоретиків розглядається як соціальний та цивілізаційний процес спрямованого перетворення суспільства, який тривав протягом XVI-ХХ століть. Традиційними вважається цілий спектр суспільств — від примітивних неписьменних суспільств до племінних федерацій, патримоніальних, феодальних, імперських систем, міст-держав тощо. Модерними вважаються суспільства, розвиток яких у загальних рисах спирається на науку (перш за все природознавство), техніку, індустрію і демократію. Згідно з сучасними теоріями модернізації, розвинутою може вважатися та країна, яка має значний рівень індустріалізації, стабільний економічний розвиток, віру суспільства у силу раціонального наукового знання як основу прогресу, високий рівень та якість життя, розвинуті політичні структури, вагому частку середнього класу у структурі населення; суспільства, які не відповідають цим критеріям, належать або до «традиційних», або до «перехідних». Модернізація тісно пов'язана з капіталізмом, по суті капіталізація і модернізація в західних суспільствах були одним і тим же процесом.
xsd:nonNegativeInteger
106