Mishnaic Hebrew
http://dbpedia.org/resource/Mishnaic_Hebrew an entity of type: Thing
L'hébreu mishnaïque ou mishnique (hébreu : לשון חז״ל (lashon Hazal) « langue de nos Sages ») est la forme d'hébreu utilisé par les Tannaïm dans la rédaction de la Mishna. L'hébreu mishnique se caractérise par une intrusion progressive de l'araméen dans les commentaires talmudiques de la Loi, par une évolution de la grammaire et par l’élargissement du vocabulaire par rapport à l’hébreu biblique. Cet hébreu reflète la langue parlée à la fin de la période du Second Temple. À l'hébreu mishnaïque succède l'hébreu rabbinique dit aussi hébreu médiéval.
rdf:langString
L'ebraico mishnaico (detto anche talmudico, rabbinico o lingua dei Saggi) consiste soprattutto nell'insieme delle varietà della lingua ebraica usate per la compilazione del Talmud, eccettuate le citazioni dirette dalla Bibbia ebraica. Queste varietà, non molto diverse tra di loro, possono essere riunite in due gruppi principali: l'ebraico mishnaico propriamente detto (chiamato anche ebraico tannaitico, ebraico proto-rabbinico o ebraico mishnaico I), che fu una lingua parlata; e l'ebraico amoraico (chiamato anche ebraico tardo-rabbinico o ebraico mishnaico II), che fu una lingua d'impiego soltanto letterario.
rdf:langString
ミシュナー・ヘブライ語（ミシュナー・ヘブライご、Mishnaic Hebrew language）とは、バビロン捕囚後のユダヤ人達がヘブライ語を継承していく中で、聖書ヘブライ語から発展した新たな形態のヘブライ語。 ユダヤの賢人達が、ミシュナーや同時代の文書を記録する際に使用された。サマリア人は、独自の形態のヘブライ語であるサマリア語を発展させ、ミシュナー・ヘブライ語を使用しなかった。
rdf:langString
Mischnisches oder rabbinisches Hebräisch ist eine Stufe der hebräischen Sprache, die sich aus dem biblischen Hebräischen entwickelt hat. Seit den wegweisenden Forschungen von werden zwei Sprachstufen unterschieden: 1.
* Mischnisches Hebräisch I (oder tannaitisches Hebräisch) als die Sprache der Mischna, der Tosefta sowie der halachischen Midraschim (ca. 200 v. Chr.–200 n. Chr.) und 2.
* Mischnisches Hebräisch II (oder amoräisches Hebräisch) als die Sprache späterer aggadischer Midraschim, v. a. Bereschit Rabba (Genesis Rabba) und Wajjiqra Rabba (Levitikus Rabba) (ca. 200–500 n. Chr.).
rdf:langString
Mishnaic Hebrew is the Hebrew of Talmudic texts. Mishnaic Hebrew can be sub-divided into Mishnaic Hebrew proper (also called Tannaitic Hebrew, Early Rabbinic Hebrew, or Mishnaic Hebrew I), which was a spoken language, and Amoraic Hebrew (also called Late Rabbinic Hebrew or Mishnaic Hebrew II), which was a literary language only. The Mishnaic Hebrew language, or Early Rabbinic Hebrew language, is one of the direct ancient descendants of Biblical Hebrew as preserved after the Babylonian captivity, and definitively recorded by Jewish sages in writing the Mishnah and other contemporary documents.
rdf:langString
Bahasa Ibrani Mishnaik ialah bentuk bahasa Ibrani yang ditemukan dalam Talmud. Bentuk-bentuk bahasa Ibrani dalam Talmud dapat dibagi menjadi bahasa Ibrani Klasik untuk kutipan-kutipan langsung Alkitab bahasa Ibrani, dan bahasa Ibrani Mishnaik dapat dibagi lagi menjadi bahasa Ibrani Mishnaik yang tepat (juga disebut sebagai bahasa Ibrani , bahasa Ibrani Rabinik Awal, atau bahasa Ibrani I Mishnaik), yang merupakan bahasa lisan, dan bahasa Ibrani Amora (juga disebut sebagai bahasa Ibrani Rabinik Akhir atau Bahasa Ibrani II Mishnaik), yang merupakan saja.
rdf:langString
Mishnahebreiskan är den form av det hebreiska språket som utvecklades från bibelhebreiskan efter det första romersk-judiska kriget. Språket kan delas upp i två kategorier: den huvudsakliga mishnahebreiskan (även kallad tannaisk hebreiska, tidig rabbinsk hebreiska eller mishnahebreiska I) som var ett talspråk, och den senare amoraiska hebreiskan (även kallad sen rabbinsk hebreiska eller mishnahebreiska II) som endast var ett litterärt språk.
rdf:langString
Мишнаи́тский иври́т, послебиблéйский иври́т; (ивр. לשון חז"ל — «язык мудрецов») — вариант древнееврейского языка, имевший хождение с I века до н. э. по III век н. э. На этом языке написана часть Талмуда, Мишна, почти вся Тосефта, частично галахические Мидраши, а также некоторые свитки Мёртвого моря. Некоторые источники понимают под «мишнаитским» (послебиблейским) ивритом и «талмудический» иврит III—VII веков н. э.; используется также термин «раввинистический» иврит. В 1927 году была издана полная грамматика мишнаитского иврита (М. Х. Сегал).
rdf:langString
rdf:langString
Mittelhebräisch
rdf:langString
Bahasa Ibrani Mishnaik
rdf:langString
Hébreu mishnaïque
rdf:langString
Lingua ebraica mishnaica
rdf:langString
Mishnaic Hebrew
rdf:langString
ミシュナー・ヘブライ語
rdf:langString
Мишнаитский иврит
rdf:langString
Mishnahebreiska
rdf:langString
Mishnaic Hebrew
rdf:langString
Mishnaic Hebrew
xsd:integer
763251
xsd:integer
1124547599
rdf:langString
Developed from Biblical Hebrew in the 1st century CE; continued as Medieval Hebrew as an academic language after dying out as a spoken native language in the 4th century
rdf:langString
A section of the Mishna
xsd:integer
250
rdf:langString
Mischnisches oder rabbinisches Hebräisch ist eine Stufe der hebräischen Sprache, die sich aus dem biblischen Hebräischen entwickelt hat. Seit den wegweisenden Forschungen von werden zwei Sprachstufen unterschieden: 1.
* Mischnisches Hebräisch I (oder tannaitisches Hebräisch) als die Sprache der Mischna, der Tosefta sowie der halachischen Midraschim (ca. 200 v. Chr.–200 n. Chr.) und 2.
* Mischnisches Hebräisch II (oder amoräisches Hebräisch) als die Sprache späterer aggadischer Midraschim, v. a. Bereschit Rabba (Genesis Rabba) und Wajjiqra Rabba (Levitikus Rabba) (ca. 200–500 n. Chr.). Inwieweit das tannaitische Hebräisch jedoch auch eine gesprochene Sprache war und nicht etwa nur als Schriftsprache diente, ist nach wie vor umstritten. Die Erforschung des Mischnischen Hebräisch gestaltet sich nicht zuletzt deshalb schwierig, weil die Manuskripte der genannten Schriften erst aus späterer Zeit stammen und oftmals im Sinne des Bibelhebräisch „korrigiert“ und mischnische Formen damit ausgemerzt worden waren.
rdf:langString
Mishnaic Hebrew is the Hebrew of Talmudic texts. Mishnaic Hebrew can be sub-divided into Mishnaic Hebrew proper (also called Tannaitic Hebrew, Early Rabbinic Hebrew, or Mishnaic Hebrew I), which was a spoken language, and Amoraic Hebrew (also called Late Rabbinic Hebrew or Mishnaic Hebrew II), which was a literary language only. The Mishnaic Hebrew language, or Early Rabbinic Hebrew language, is one of the direct ancient descendants of Biblical Hebrew as preserved after the Babylonian captivity, and definitively recorded by Jewish sages in writing the Mishnah and other contemporary documents. A transitional form of the language occurs in the other works of Tannaitic literature dating from the century beginning with the completion of the Mishnah. These include the halachic Midrashim (Sifra, Sifre, Mechilta etc.) and the expanded collection of Mishnah-related material known as the Tosefta. The Talmud contains excerpts from these works, as well as further Tannaitic material not attested elsewhere; the generic term for these passages is Baraitot. The language of all these works is very similar to Mishnaic Hebrew.
rdf:langString
L'hébreu mishnaïque ou mishnique (hébreu : לשון חז״ל (lashon Hazal) « langue de nos Sages ») est la forme d'hébreu utilisé par les Tannaïm dans la rédaction de la Mishna. L'hébreu mishnique se caractérise par une intrusion progressive de l'araméen dans les commentaires talmudiques de la Loi, par une évolution de la grammaire et par l’élargissement du vocabulaire par rapport à l’hébreu biblique. Cet hébreu reflète la langue parlée à la fin de la période du Second Temple. À l'hébreu mishnaïque succède l'hébreu rabbinique dit aussi hébreu médiéval.
rdf:langString
Bahasa Ibrani Mishnaik ialah bentuk bahasa Ibrani yang ditemukan dalam Talmud. Bentuk-bentuk bahasa Ibrani dalam Talmud dapat dibagi menjadi bahasa Ibrani Klasik untuk kutipan-kutipan langsung Alkitab bahasa Ibrani, dan bahasa Ibrani Mishnaik dapat dibagi lagi menjadi bahasa Ibrani Mishnaik yang tepat (juga disebut sebagai bahasa Ibrani , bahasa Ibrani Rabinik Awal, atau bahasa Ibrani I Mishnaik), yang merupakan bahasa lisan, dan bahasa Ibrani Amora (juga disebut sebagai bahasa Ibrani Rabinik Akhir atau Bahasa Ibrani II Mishnaik), yang merupakan saja. Bahasa Ibrani Mishnaik atau bahasa Ibrani Rabinik Awal adalah salah satu turunan kuno langsung bahasa Ibrani Alkitabiah yang dikekalkan setelah Pembuangan ke Babilonia, dan dicatat secara pasti oleh orang bijak Yahudi dalam menulis Mishnah dan dokumen-dokumen semasa lainnya. Bahasa ini tidak digunakan oleh Orang Samaria, yang mengekalkan bentuk bahasa Ibrani mereka sendiri yaitu bahasa Ibrani Samaria. Suatu bentuk peralihan bahasa terdapat dalam karya-karya lain dari sastra Tannaim yang berasal dari abad yang dimulai dengan selesainya Mishnah. Ini mencakup Midrashim (Sifra, , , dan lain-lain.) dan koleksi yang diperluas dari materi yang berhubungan dengan Mishnah dan dikenali sebagai . Talmud berisi nukilan-nukilan dari karya-karya ini, seperti materi Tannaim lebih lanjut yang tidak terbukti di tempat lain. Istilah umum untuk bagian-bagian ini ialah . Bahasa seluruh karya-karya ini sangat mirip dengan bahasa Ibrani Mishnaik.
rdf:langString
L'ebraico mishnaico (detto anche talmudico, rabbinico o lingua dei Saggi) consiste soprattutto nell'insieme delle varietà della lingua ebraica usate per la compilazione del Talmud, eccettuate le citazioni dirette dalla Bibbia ebraica. Queste varietà, non molto diverse tra di loro, possono essere riunite in due gruppi principali: l'ebraico mishnaico propriamente detto (chiamato anche ebraico tannaitico, ebraico proto-rabbinico o ebraico mishnaico I), che fu una lingua parlata; e l'ebraico amoraico (chiamato anche ebraico tardo-rabbinico o ebraico mishnaico II), che fu una lingua d'impiego soltanto letterario.
rdf:langString
ミシュナー・ヘブライ語（ミシュナー・ヘブライご、Mishnaic Hebrew language）とは、バビロン捕囚後のユダヤ人達がヘブライ語を継承していく中で、聖書ヘブライ語から発展した新たな形態のヘブライ語。 ユダヤの賢人達が、ミシュナーや同時代の文書を記録する際に使用された。サマリア人は、独自の形態のヘブライ語であるサマリア語を発展させ、ミシュナー・ヘブライ語を使用しなかった。
rdf:langString
Мишнаи́тский иври́т, послебиблéйский иври́т; (ивр. לשון חז"ל — «язык мудрецов») — вариант древнееврейского языка, имевший хождение с I века до н. э. по III век н. э. На этом языке написана часть Талмуда, Мишна, почти вся Тосефта, частично галахические Мидраши, а также некоторые свитки Мёртвого моря. Некоторые источники понимают под «мишнаитским» (послебиблейским) ивритом и «талмудический» иврит III—VII веков н. э.; используется также термин «раввинистический» иврит. Мишнаитский иврит ощутимо отличается от библейского иврита, хотя довольно близок по времени.Относительно быстрое изменение письменного языка может объясняться тем, что поздний письменный библейский иврит подражал библейскому ивриту книг периода первого Храма, но уже сильно отличался от современного ему разговорного иврита. Накопившиеся за длительное время со времён вавилонского изгнания в разговорном языке различия проникли в письменный язык с возрастанием во II веке до н. э. влияния законоучителей-фарисеев, прибегавших к устной проповеди на живом народном языке.Выдвигалась версия, что мишнаитского иврита как живого языка не существовало. Согласно этой версии, письменный иврит той эпохи — это смесь иврита с арамейским, результат попытки говоривших по-арамейски (после полного выхода из употребления библейского иврита) мудрецов Мишны писать на иврите; фактически — искусственный язык, придуманный раввинами как националистическое средство против использования иностранных языков. В настоящее время эта версия считается опровергнутой. В 1927 году была издана полная грамматика мишнаитского иврита (М. Х. Сегал).
rdf:langString
Mishnahebreiskan är den form av det hebreiska språket som utvecklades från bibelhebreiskan efter det första romersk-judiska kriget. Språket kan delas upp i två kategorier: den huvudsakliga mishnahebreiskan (även kallad tannaisk hebreiska, tidig rabbinsk hebreiska eller mishnahebreiska I) som var ett talspråk, och den senare amoraiska hebreiskan (även kallad sen rabbinsk hebreiska eller mishnahebreiska II) som endast var ett litterärt språk. Mishnahebreiskan är en av ättlingarna till bibelhebreiskan som användes för att skriva den största delen av Mishnaskriften som publicerades omkring år 200, Talmudskriften Tosefta, en del av Dödahavsrullarna och andra samtida dokument. Mishnahebreiskan användes som talspråk huvudsakligen från det första till det femte århundradet och utvecklades under inflytandet av talad arameiska.
rdf:langString
Afro-Asiatic
rdf:langString
none
rdf:langString
historical
xsd:nonNegativeInteger
15183