Mirdasid dynasty

http://dbpedia.org/resource/Mirdasid_dynasty an entity of type: Thing

La dinastia mirdàsida, dels Banu Mirdàs (àrab: بنو مرداس, Banū Mirdās) o dels mirdàsides (àrab: المرداسيون, al-mirdāsiyyūn) fou una nissaga àrab que va governar Alep. Fou fundada per Sàlih ibn Mirdàs i va exercir el seu domini entre el 1024 i el 1080, després de la caiguda dels hamdànides, sovint sota un virtual protectorat de l'Imperi Romà d'Orient que els lliurava de la influència buwàyhida (per l'est) i fatimita (pel sud). Les fonts principals del seu regnat són l'historiador egipci al-Mussabbihí (mort el 1029), l'historiador egipci cristià que va escriure fins al 1034, i l'historiador d'Alep que va escriure molt sobre la dinastia tot i que va viure dos segles després (mort el 1262), ja que tres ancestres havien estat cadis d'Alep sota els Banu Mirdàs. rdf:langString
The Mirdasid dynasty (Arabic: المرداسيون, romanized: al-Mirdāsiyyīn), also called the Banu Mirdas, was an Arab dynasty that controlled the Emirate of Aleppo more or less continuously from 1024 until 1080. rdf:langString
Мирдасиды (араб. المرداسيون‎), или Бану́-Мирда́с (بنو مرداس‎) — династия, управлявшая эмиратом Халеб (Алеппо) в 1024—1080 годах (с небольшими перерывами). rdf:langString
米爾達西王朝(阿拉伯语:المرداسيون‎,羅馬化:al-Mirdāsiyyīn)是一個由阿拉伯人建立的酋长国,該王朝於公元1024年-1080年間以阿勒颇為主要的統治中心,掌控叙利亚中北部與幼发拉底河西岸一帶的疆域。 rdf:langString
بنو مرداس أسرة عربية من بني كلاب بني عامر بن صعصعة القيسية أسست الدولة المرداسية شملت حلب ومنبج وبالس والرقة والرحبة ثم حمص وصيدا وبعلبك وطرابلس أول أمرائها صالح بن مرداس الملقب ب(أسد الدولة) وهو مؤسسها على أنقاض الدولة الحمدانية 414-472هـ/1032-1079م، وقال عنه ابن شداد في كتابه «الأعلاق الخطيرة»: أن صالح بن مرداس ملك حصن ابن عكار سنة 416 هـ كما قال ابن العديم، في «زبدة الحلب»، أنه في سنة 416 هـ ملك صالح حمص وبعلبك وحصن ابن عكار بناحية طرابلس. وقد حاربه الفاطميون فقتل في الإقحوانة قرب بحيرة طبريا. rdf:langString
Die Mirdasiden (arabisch مرداسيون) waren eine muslimische Lokaldynastie und kontrollierten das Emirat Aleppo fast vollständig zwischen 1024 und 1080. Die Herrscher der Mirdasiden waren Mitglieder des Stammes , die seit mehreren Jahrhunderten im nördlichen Syrien siedelten. Wie die anderen arabischen Stämme der Region waren die Mirdasiden Schiiten und waren so für die Propaganda der Sekte der Qarmaten empfänglich, die den Reichtum der städtischen Sunniten anprangerte. Doch mit der späteren Machtergreifung der sunnitischen Seldschuken über die Region traten die Mirdasiden unter Raschid al-Daula Mahmud zum sunnitischen Islam über. rdf:langString
Mirdassides, Mirdasides ou Banu Mirdas est une dynastie d'émirs arabes chiites ayant régné sur la Syrie du nord de 1023 à 1079. Ils appartiennent au clan des Kilâb, eux-mêmes rattachés à la tribu des Qays.Au Xe siècle, ils ont occupé la partie septentrionale de la steppe syro-mésopotamienne. Ses descendants se sont ensuite battus contre les Byzantins et les Fatimides.Ils ont connu une situation difficile avec l'arrivée des tribus turques Oghuz.En 1075, ils ont dû abandonner Alep, aux mains des Uqaylides. rdf:langString
Dinasti Mirdas (bahasa Arab: المرداسيون, translit. al-Mirdāsiyyīn‎), juga disebut sebagai Banu Mirdas adalah dinasti Arab yang menguasai Emirat Aleppo kurang lebih terus menerus dari tahun 1024 hingga 1080. rdf:langString
I Mirdasidi (in arabo: بنو مرداس‎, Banū Mirdās o Mirdāsiyyūn), furono una dinastia araba sciita che governò per mezzo secolo l'Emirato di Aleppo tra il 1020 e il 1075. Appartenenti alla tribù beduina dei B. Kilāb, il loro fondatore fu Ṣāliḥ ibn Mirdās, che s'impadronì nel 1008 dei luoghi che gravitavano attorno alle attuali rovine della città di al-Raḥba.S'impadronì poi, nel 1025, di Aleppo, ponendo sotto il proprio controllo anche i territori a sud di Homs, Baalbek e Tiberiade. Qui trovò la morte in battaglia nel 1029. Nel 1075 dovettero abbandonare Aleppo nelle mani degli Uqaylidi. rdf:langString
rdf:langString Mirdasid dynasty
rdf:langString مرداسيون
rdf:langString Mirdàsides
rdf:langString Mirdasiden
rdf:langString Mirdassides
rdf:langString Dinasti Mirdas
rdf:langString Mirdasidi
rdf:langString Мирдасиды
rdf:langString 米爾達西王朝
rdf:langString Mirdasid dynasty
rdf:langString Mirdasid
xsd:integer 10518453
xsd:integer 1102691130
xsd:integer 1080
xsd:integer 1024 1029 1042
xsd:integer 1024
rdf:langString Mirdasid
rdf:langString Thierry Bianquis
rdf:langString Thierry
rdf:langString Mirdasids 1025.png
rdf:langString Bianquis
rdf:langString
rdf:langString Fatimid Caliphate
xsd:integer 115
rdf:langString Uqaylid dynasty
rdf:langString Mirdās, Banū or Mirdāsids
xsd:integer 7
rdf:langString Map of the Mirdasid emirate at its zenith during the rule of Salih ibn Mirdas in 1025
rdf:langString La dinastia mirdàsida, dels Banu Mirdàs (àrab: بنو مرداس, Banū Mirdās) o dels mirdàsides (àrab: المرداسيون, al-mirdāsiyyūn) fou una nissaga àrab que va governar Alep. Fou fundada per Sàlih ibn Mirdàs i va exercir el seu domini entre el 1024 i el 1080, després de la caiguda dels hamdànides, sovint sota un virtual protectorat de l'Imperi Romà d'Orient que els lliurava de la influència buwàyhida (per l'est) i fatimita (pel sud). Les fonts principals del seu regnat són l'historiador egipci al-Mussabbihí (mort el 1029), l'historiador egipci cristià que va escriure fins al 1034, i l'historiador d'Alep que va escriure molt sobre la dinastia tot i que va viure dos segles després (mort el 1262), ja que tres ancestres havien estat cadis d'Alep sota els Banu Mirdàs.
rdf:langString بنو مرداس أسرة عربية من بني كلاب بني عامر بن صعصعة القيسية أسست الدولة المرداسية شملت حلب ومنبج وبالس والرقة والرحبة ثم حمص وصيدا وبعلبك وطرابلس أول أمرائها صالح بن مرداس الملقب ب(أسد الدولة) وهو مؤسسها على أنقاض الدولة الحمدانية 414-472هـ/1032-1079م، وقال عنه ابن شداد في كتابه «الأعلاق الخطيرة»: أن صالح بن مرداس ملك حصن ابن عكار سنة 416 هـ كما قال ابن العديم، في «زبدة الحلب»، أنه في سنة 416 هـ ملك صالح حمص وبعلبك وحصن ابن عكار بناحية طرابلس. وقد حاربه الفاطميون فقتل في الإقحوانة قرب بحيرة طبريا. وقد نجا ولده نصر بن صالح بن مرداس وسار إِلى حلب فملكها وكان لقب نصر المذكور شبل الدولة وبقي شبل الدولة بن صالح مالك لحلب إلى سنة 429 هـ وذلك في أيام المستنصر بالله الفاطمي صاحب مصر. فجهزت العساكر من مصر إِلى شبل الدولة ومقدمهم أنوشتكين وكان يلقب الدزبري، فاقتتلوا مع شبل الدولة عند حماة في شعبان سنة 429 هـ فقتل شبل الدولة وملك الدزبري حلب في رمضان من السنة المذكورة وملك الشام كلها وعظم شأنه حتى توفي بحلب سنة 433 هـ. وكان لصالح بن مرداس ولد بالرحبة يقال له: ثمال ولقبه معز الدولة فلما بلغه وفاة الدزبري سار ثمال بن صالح إِلى حلب وملكها ثـم استولى على قلعتها في صفر 434 هـ وبقي معز الدولة ثمال بن صالح مالكاً لحلب إِلى سنة 440 هـ فأرسل إليه المصريون جيشاً فهزمهم ثمال ثم أرسلوا إِليه جيشاً آخر فهزمهم ثمال أيضاً ثم صالح ثمال المصريين ونزل لهم عن حلب فأرسل المصريون رجلاً من أصحابهم يقال له الحسن بن علي بن ملهم ولقبوه مكين الدولة فتسلم حلب من ثمال بن صالح بن مرداس في سنة 449 هـ، وسار ثمال إِلى مصر وسار أخوه عطية بن صالح بن مرداس إِلى الرحبة وكان لنصر الملقب بشبل الدولة الذي قتل في حرب الدزبري ولد يقال له محمود فكاتبه أهل حلب وخرجوا عن طاعة ابن ملهم فوصل إِليهم محمود واتفق معه أهل حلب وحصروا ابن ملهم في جمادى الآخرة من 452 هـ، فجهز المصريون جيشاً لنصرة ابن ملهم فلما قاربوا حلب رحل محمود عنها هارباً وقبض ابن ملهم على جماعة من أهل حلب وأخذ أموالهم ثم سار العسكر في أثر محمود بن نصر فاقتتلوا وانتصر محمود وهزمهم فعاد إِلى حلب وحاصرها واستولى عليها وعلى القلعة في شعبان سنـة 452 هـ وأطلق ابن ملهم ومقدم الجيش وهو ناصر الدولة من ولد ناصر الدولة بن حمدان فسار إِلى مصر واستقر محمود بن شبل الدولة نصر بن صالح بن مرداس مالكاً لحلب. ولما وصل ابن ملهم وناصر الدولة إِلى مصر وكان ثمال بن صالح بن مرداس قد سار إِلى مصر فجهزه المصريون بجيش لقتال ابن أخيه محمود بن شبل الدولة فسار ثمال بن صالح إِلى حلب وهزم محمود بن أخيه وتسلم ثمال بن صالح حلب في ربيع الأول من سنة 453 هـ ثم توفي ثمال في حلب سنة 454 هـ في ذي القعدة وأوصى بحلب لأخيه عطية الذي كان سار إِلى الرحبة. فسار عطية بن صالح من الرحبة وملك حلب بنفس السنة وكـان محمود بن شبل الدولة لما هرب من عمه ثمال من حلب سار إِلى حران فلما مات ثمال وملك أخوه عطية حلب، جمع محمود عسكراً وسار إلى حلب فهزم عمه عطية عنها وسار عطية إِلى الرقة فملكها ثم أُخذت منه فسار عطية إِلى الروم وأقام بقسطنطينية حتى مات بها. وملك محمود بن نصر بن صالح بن مرداس حلب في أواخر سنة 457 هـ ثم استوَلى على أرتاح وأخذها من الروم في سنة 460 هـ وقد مات محمود في ذي الحجة سنة 468 هـ في حلب. ثم ملك بعده ابنه نصر بن محمود بن نصر ثم قتله التركمان في سنة 469 هـ وملك حلب بعده أخوه سابق بن محمود وبقي مالكاً لحلب إِلى سنة 472 هـ / 1079م عندما أخذ حلب منه شرف الدولة مسلم بن قريش العقيلي صاحب الموصل وبذلك انتهى حكم المرداسيون.
rdf:langString Die Mirdasiden (arabisch مرداسيون) waren eine muslimische Lokaldynastie und kontrollierten das Emirat Aleppo fast vollständig zwischen 1024 und 1080. Die Herrscher der Mirdasiden waren Mitglieder des Stammes , die seit mehreren Jahrhunderten im nördlichen Syrien siedelten. Wie die anderen arabischen Stämme der Region waren die Mirdasiden Schiiten und waren so für die Propaganda der Sekte der Qarmaten empfänglich, die den Reichtum der städtischen Sunniten anprangerte. Doch mit der späteren Machtergreifung der sunnitischen Seldschuken über die Region traten die Mirdasiden unter Raschid al-Daula Mahmud zum sunnitischen Islam über. Anders als die arabischen Stämme in Syrien, die sich darauf konzentrierten, ihre Autonomie oder Unabhängigkeit zu vergrößern, waren die Mirdasiden mehr darauf bedacht, Aleppo als Stadt weiterzuentwickeln. Als Ergebnis dessen florierte Aleppo unter den Mirdasiden, die gegenüber den christlichen Syrern toleranter als die anderen Muslime waren. Sie favorisierten christliche Kaufleute in ihrem Gebiet und hatten sogar christliche Wesire am Hof. Dies und ihre guten Beziehungen zum Byzantinischen Reich stießen auf den Unmut der restlichen Muslime. Am Anfang mussten sich die Mirdasiden gegen den starken Druck der Byzantiner und der Fatimiden aus Ägypten wehren. Sie schafften es mit einer Mischung aus Diplomatie und militärischer Kraft, nicht aufgerieben zu werden. Das Militär der Mirdasiden bestand aus leichter Kavallerie und Kämpfern benachbarter Stämme wie der Numairiden von Harran. Doch als die Seldschuken als neue Gegenspieler auftraten, zeigte sich, dass sich die Mirdasiden gegen deren Kämpfer schwerer taten. Dagegen begannen die Mirdasiden türkische Söldner anzuheuern, was aber mit der Zeit Probleme bereitete, da die Türken später in hohe Positionen aufstiegen.
rdf:langString Mirdassides, Mirdasides ou Banu Mirdas est une dynastie d'émirs arabes chiites ayant régné sur la Syrie du nord de 1023 à 1079. Ils appartiennent au clan des Kilâb, eux-mêmes rattachés à la tribu des Qays.Au Xe siècle, ils ont occupé la partie septentrionale de la steppe syro-mésopotamienne. Le fondateur de la dynastie est Salah ibn Mirdas, qui est devenu maître de la localité, aujourd'hui ruinée d'Al-Rahba en 1009.Il s'empare d'Alep en 1025 et parvient à prendre le contrôle les territoires avoisinants, jusqu'au sud à Homs, Baalbek et Tibériade. C'est dans cette ville qu'il trouve la mort lors d'une bataille en 1029. Ses descendants se sont ensuite battus contre les Byzantins et les Fatimides.Ils ont connu une situation difficile avec l'arrivée des tribus turques Oghuz.En 1075, ils ont dû abandonner Alep, aux mains des Uqaylides.
rdf:langString The Mirdasid dynasty (Arabic: المرداسيون, romanized: al-Mirdāsiyyīn), also called the Banu Mirdas, was an Arab dynasty that controlled the Emirate of Aleppo more or less continuously from 1024 until 1080.
rdf:langString Dinasti Mirdas (bahasa Arab: المرداسيون, translit. al-Mirdāsiyyīn‎), juga disebut sebagai Banu Mirdas adalah dinasti Arab yang menguasai Emirat Aleppo kurang lebih terus menerus dari tahun 1024 hingga 1080. Mirdas adalah anggota Banu Kilab, sebuah suku Arab yang telah hadir di Suriah utara selama beberapa abad. Seperti suku-suku Arab lainnya di wilayah itu, Mirdasid adalah Muslim Syiah. Suku-suku Arab seperti itu rentan terhadap propaganda kaum Qarmatian, yang mencela kekayaan penduduk Sunni perkotaan. Akibatnya, mereka diberikan simpati Syiah. convert Namun, sebagai akibat dari ekspansi Turki Seljuk ke daerah itu, mereka terpaksa masuk Islam Sunni di bawah Rashid al-Dawla Mahmud.
rdf:langString I Mirdasidi (in arabo: بنو مرداس‎, Banū Mirdās o Mirdāsiyyūn), furono una dinastia araba sciita che governò per mezzo secolo l'Emirato di Aleppo tra il 1020 e il 1075. Appartenenti alla tribù beduina dei B. Kilāb, il loro fondatore fu Ṣāliḥ ibn Mirdās, che s'impadronì nel 1008 dei luoghi che gravitavano attorno alle attuali rovine della città di al-Raḥba.S'impadronì poi, nel 1025, di Aleppo, ponendo sotto il proprio controllo anche i territori a sud di Homs, Baalbek e Tiberiade. Qui trovò la morte in battaglia nel 1029. I suoi successori e discendenti combatterono per rimanere indipendenti, contro i Bizantini e i Fatimidi, dovendo fronteggiare anche i prodromi dell'invasione delle tribù turche degli Oghuz. Nel 1075 dovettero abbandonare Aleppo nelle mani degli Uqaylidi.
rdf:langString Мирдасиды (араб. المرداسيون‎), или Бану́-Мирда́с (بنو مرداس‎) — династия, управлявшая эмиратом Халеб (Алеппо) в 1024—1080 годах (с небольшими перерывами).
rdf:langString 米爾達西王朝(阿拉伯语:المرداسيون‎,羅馬化:al-Mirdāsiyyīn)是一個由阿拉伯人建立的酋长国,該王朝於公元1024年-1080年間以阿勒颇為主要的統治中心,掌控叙利亚中北部與幼发拉底河西岸一帶的疆域。
rdf:langString Mirdasid dynasty
xsd:integer 1024
xsd:nonNegativeInteger 12390

data from the linked data cloud