Medieval warfare
http://dbpedia.org/resource/Medieval_warfare an entity of type: Thing
حروب العصور الوسطى هي الحروب الأوروبية في العصور الوسطى. أدت التطورات التقنية والثقافية والاجتماعية إلى حدوث تحول كبير في طبيعة الحرب منذ العصور القديمة، وتغيير التكتيكات العسكرية ودور سلاح الفرسان والمدفعية (انظر تاريخ عسكري). فيما يتعلق بالتحصينات، شهدت العصور الوسطى ظهور القلعة في أوروبا، والتي انتشرت بعد ذلك إلى غرب آسيا.
rdf:langString
Erdi Aroko gerra esaten zaio garai historiko honetan garatutako gerra ereduari, ezaugarri eta berezitasun propioak dituena. Gerra eboluzionatzen joan da historian zehar, garaiko teknologia eta kultura berriekin batera eta Erdi Aroa bereziki, Antzinaroko eta ondorengo Aro Modernoko gerren aldean, oso desberdina den garaia da.
rdf:langString
La guerre au Moyen Âge prend des formes diverses en Europe occidentale. Si elle est dominée à partir de l'époque féodale par la figure du chevalier, elle met en cause des figures nombreuses et variées. De même, elle ne se caractérise pas par des affrontements continus et sanglants, mais plutôt par une succession d'escarmouches et de sièges. Les grandes batailles rangées sont relativement rares. En théorie, on évite de se battre l'hiver et pendant les périodes de paix imposées par l'Église (Paix de Dieu, Trêve de Dieu).
rdf:langString
Medieval warfare is the warfare of the Middle Ages. Technological, cultural, and social advancements had forced a severe transformation in the character of warfare from antiquity, changing military tactics and the role of cavalry and artillery (see military history). In terms of fortification, the Middle Ages saw the emergence of the castle in Europe, which then spread to the Holy Land (modern day Israel and Palestine).
rdf:langString
A Guerra Medieval foi evoluindo ao longo do tempo, forçada por mudanças nas estruturas sociais, na tecnologia, cultura e infraestrutura política das nações-Estado. Desde o período clássico, houve uma grande evolução em táticas militares, como no papel da cavalaria e artilharia. As fortificações na Idade Média foram também mudando, com castelos se espalhando pela Europa e depois para a Ásia Ocidental. O advento dos canhões, perto do fim da era medieval, foi tornando os castelos inúteis, assim como a aparição de armas de fogo menores mais práticas acabou tornando obsoleta a armadura clássica medieval já no século XVI.
rdf:langString
中世纪战争泛指中世纪时期的各种战争行为、组织、装备等军事要素的总和。进入中世纪以来，随着科技、文化和社会的发展，欧洲的战争性质相比古典时代发生了戏剧性的变化。中世纪的战略、战术以及骑兵和炮兵在战争中扮演的角色都有了新的发展。城堡作为重要的防御手段开始大量出现，这一现象一直蔓延到亚洲的西南部地区。
rdf:langString
La termino mezepoka milito estas uzata por tipo de milito okazinta en la historia periodo de la Mezepoko, difinita de la karakteroj propraj de la tipo de konfliktoj okazintaj tiuepoke, bazitaj sur la kontrolo de la fortikaĵoj. La tradicia rigardo al la eŭropaj militoj de la Mezepoko konsistis je bildo en kiu la kavaliroj estas la kontrolantoj de la batalkampo. Laŭ tiu konsidero, la kavaliroj atakis kontraŭ la kamparana infanterio, dum iliaj servistoj helpis por apogo. Laŭ tiu versio, la povo de la kirasitaj rajdantoj estus fininta kiam la infanterio, pere de pafarmiloj kaj la teknikoj de kompaktaj formacioj de soldatoj armitaj per pikolancoj kaj halabardoj, rekuperis sian povon en la batalo. Tiu vido, nutrita de la arto kaj kronikoj de la epoko, montris la nobelojn batale surĉevale ignoran
rdf:langString
Por guerra medieval se entiende el tipo de guerra librado en el período histórico de la Edad Media, definida por las características propias del tipo de enfrentamientos librados en esta época, basados en el control de plazas fuertes. La visión tradicional de las guerras europeas de la Edad Media sostenía que los caballeros eran los dueños de los campos de batalla. Estos se lanzarían a la carga diezmando y arrollando a la infantería campesina que encontraban a su paso, mientras sus afines corrían a su encuentro para decidir el resultado del enfrentamiento.
rdf:langString
La guerra medievale è la guerra nel Medioevo europeo. Sviluppi tecnologici, culturali e sociali resero inevitabile una vistosa trasformazione nel carattere della guerra come veniva praticata nell'antichità, cambiando le tattiche ed il ruolo della cavalleria ed artiglieria. Simili schemi bellici esistevano in altre parti del mondo.
rdf:langString
Middeleeuwse oorlogsvoering is de wijze van oorlog voeren uit de middeleeuwen. In Europa leidden na de klassieke oudheid culturele en sociale ontwikkelingen tot een dramatische transformatie in de aard van oorlogsvoering, in het bijzonder in de militaire tactiek en de rol van cavalerie en artillerie. Vergelijkbare veranderingen vonden elders in de wereld plaats. In China dateerden wapens die gebruikmaakten van buskruit al uit de tiende eeuw. De eerste permanente Chinese zeemacht ontstond in het begin van de twaalfde eeuw, onder de Song-dynastie.
rdf:langString
Средневековые войны — период военной истории с VII по XVI века. Марксистская историография, рассматривая историю развития военного искусства с точки зрения развития способов организации ведения войны, относит средневековые войны к феодальному, или цеховому способу организации промышленности, где основой являлся ручной труд ремесленника при наличии уже усовершенствованной примитивной техники и разнообразия операций труда в процессе изготовления предмета в целом, а организаторами производства являлись цеховые мастера. В феодальный (цеховой) период войны дружины феодалов (впоследствии — отряды наёмников) представляли собой аналог замкнутых цеховых корпораций с рыцарем (командиром отряда) в качестве цехового мастера. Основой боя было применение отдельным воином холодного оружия. Военные корпор
rdf:langString
Середньовічні війни — це збройні конфлікти, що проходили в період між Падінням Західної Римської імперії та початком Доби великих географічних відкриттів. У Середньовіччі панівною суспільно-економічною системою був феодалізм. Тобто тепер населення ділилося на землевласників та тих, хто працювали на цій землі. Отже, був створений новий клас — лицарство. Це докорінно змінило вигляд війська. Відтепер кожен феодал мав власну маленьку армію, що супроводжувала його під час війни. Однак були й інші типи військ, що могли протистояти лицарській армії (зокрема англійські лучники та швейцарські найманці). Основою бою було використання окремим воїном холодної зброї.
rdf:langString
rdf:langString
حروب العصور الوسطى
rdf:langString
Medieval warfare
rdf:langString
Mezepoka militado
rdf:langString
Guerra medieval
rdf:langString
Gerra Erdi Aroan
rdf:langString
Guerre au Moyen Âge
rdf:langString
Guerra medievale
rdf:langString
Middeleeuwse oorlogsvoering
rdf:langString
Guerra na Idade Média
rdf:langString
Средневековые войны
rdf:langString
中世纪战争
rdf:langString
Середньовічні війни
xsd:integer
20503
xsd:integer
1120006914
rdf:langString
right
rdf:langString
If you want peace, prepare for war
rdf:langString
si vis pacem, para bellum
rdf:langString
Vegetius, De re militari, preface to book 3.
rdf:langString
حروب العصور الوسطى هي الحروب الأوروبية في العصور الوسطى. أدت التطورات التقنية والثقافية والاجتماعية إلى حدوث تحول كبير في طبيعة الحرب منذ العصور القديمة، وتغيير التكتيكات العسكرية ودور سلاح الفرسان والمدفعية (انظر تاريخ عسكري). فيما يتعلق بالتحصينات، شهدت العصور الوسطى ظهور القلعة في أوروبا، والتي انتشرت بعد ذلك إلى غرب آسيا.
rdf:langString
La termino mezepoka milito estas uzata por tipo de milito okazinta en la historia periodo de la Mezepoko, difinita de la karakteroj propraj de la tipo de konfliktoj okazintaj tiuepoke, bazitaj sur la kontrolo de la fortikaĵoj. La tradicia rigardo al la eŭropaj militoj de la Mezepoko konsistis je bildo en kiu la kavaliroj estas la kontrolantoj de la batalkampo. Laŭ tiu konsidero, la kavaliroj atakis kontraŭ la kamparana infanterio, dum iliaj servistoj helpis por apogo. Laŭ tiu versio, la povo de la kirasitaj rajdantoj estus fininta kiam la infanterio, pere de pafarmiloj kaj la teknikoj de kompaktaj formacioj de soldatoj armitaj per pikolancoj kaj halabardoj, rekuperis sian povon en la batalo. Tiu vido, nutrita de la arto kaj kronikoj de la epoko, montris la nobelojn batale surĉevale ignorante la popolanojn kaj kamparanojn kiuj luktis piede. Tio ĉio montriĝis falsa, ĉar la trupoj de infanterio estis grava parto de la mezepokaj armeoj. Tiuj trupoj luktis unuj kontraŭ aliaj korpe kontraŭkorpe foje kiel trupoj de artilerio (per arkoj, arbalestoj kaj poste per pafiloj). La infanterio ludis gravan rolon en la sieĝoj kontraŭ fortikaĵoj. La mezepokaj militoj resumiĝas en sieĝoj kaj elĉerpigaj militoj. Tiu lasta variaĵo, konsistanta en operacoj de rabado celantaj al la malfortigo kaj politika malstabiligo de la rivaloj, militakiroj, liverado al trupoj ktp. La kontraŭstaroj inter armeoj en malferma batalkampo estis maloftaj. Plej oftis la manovroj por konkeri kastelojn kaj urbojn, dum oni evitis batalojn kiuj rezultas en altaj homperdoj. Kelkaj reĝoj eĉ malpermesis, ke iliaj armeoj entreprenu batalojn kiuj iĝis homperdaj. En la malmultaj okazoj en kiu eblis kampobatalo, estis probable, ke la venkon atingu la partio kiu faris pli bonan uzadon de la ĉefaj komponantoj de la mezepoka armeo: nome la truparo de infanterio, la kavalerio kaj la arkopafistoj kun la primitiva artilerio. Aliaj gravaj faktoroj estis la moralo, la estrecforto, la disciplinemo kaj la taktiko, same kiel la kono de la tereno.
rdf:langString
Erdi Aroko gerra esaten zaio garai historiko honetan garatutako gerra ereduari, ezaugarri eta berezitasun propioak dituena. Gerra eboluzionatzen joan da historian zehar, garaiko teknologia eta kultura berriekin batera eta Erdi Aroa bereziki, Antzinaroko eta ondorengo Aro Modernoko gerren aldean, oso desberdina den garaia da.
rdf:langString
La guerre au Moyen Âge prend des formes diverses en Europe occidentale. Si elle est dominée à partir de l'époque féodale par la figure du chevalier, elle met en cause des figures nombreuses et variées. De même, elle ne se caractérise pas par des affrontements continus et sanglants, mais plutôt par une succession d'escarmouches et de sièges. Les grandes batailles rangées sont relativement rares. En théorie, on évite de se battre l'hiver et pendant les périodes de paix imposées par l'Église (Paix de Dieu, Trêve de Dieu).
rdf:langString
Medieval warfare is the warfare of the Middle Ages. Technological, cultural, and social advancements had forced a severe transformation in the character of warfare from antiquity, changing military tactics and the role of cavalry and artillery (see military history). In terms of fortification, the Middle Ages saw the emergence of the castle in Europe, which then spread to the Holy Land (modern day Israel and Palestine).
rdf:langString
Por guerra medieval se entiende el tipo de guerra librado en el período histórico de la Edad Media, definida por las características propias del tipo de enfrentamientos librados en esta época, basados en el control de plazas fuertes. La visión tradicional de las guerras europeas de la Edad Media sostenía que los caballeros eran los dueños de los campos de batalla. Estos se lanzarían a la carga diezmando y arrollando a la infantería campesina que encontraban a su paso, mientras sus afines corrían a su encuentro para decidir el resultado del enfrentamiento. Según esta versión, el poder de los jinetes acorazados a caballo habría acabado cuando la infantería, gracias a las armas de fuego y a las técnicas de formaciones compactas de piqueros y alabarderos, recobró su poder en la batalla. Esta visión, alimentada por el arte y las crónicas de la época, mostraba a los nobles combatiendo a caballo e ignorando a los plebeyos y campesinos que luchaban a pie. Todo esto ha demostrado ser falso, pues las tropas de infantería eran una parte importante de los ejércitos medievales. Estas tropas luchaban cuerpo a cuerpo y a modo de tropas de artillería (con arcos, ballestas y más tarde con pistolas). La infantería jugaba un papel crucial en los asedios contra posiciones fortificadas. Las guerras medievales se resumen en asedios y guerra de desgaste. Esta última variante, consistente en operaciones de pillaje llamadas cabalgadas, algaradas o algaras, lograba objetivos tan variados como el debilitamiento y la desestabilización política de los rivales, ganancias de botín, abastecimiento de tropas, etc. Los enfrentamientos entre ejércitos en campo abierto eran infrecuentes. Eran más comunes y decisivas las maniobras para tomar castillos y ciudades mientras se evitaban batallas que supusieran pérdidas elevadas. Los soberanos llegaron incluso a prohibir a sus ejércitos entablar batallas que pudiesen resultar decisivas. En las pocas ocasiones en que podía tener lugar una batalla campal, resultaba probable que la victoria fuera para el bando que hiciera mejor uso de los componentes principales del ejército medieval: la tropa de infantería, la caballería y los arqueros junto con la primitiva artillería. Otros factores de importancia eran la moral, el liderazgo, la disciplina y la táctica, así como el conocimiento del terreno.
rdf:langString
La guerra medievale è la guerra nel Medioevo europeo. Sviluppi tecnologici, culturali e sociali resero inevitabile una vistosa trasformazione nel carattere della guerra come veniva praticata nell'antichità, cambiando le tattiche ed il ruolo della cavalleria ed artiglieria. Simili schemi bellici esistevano in altre parti del mondo. In Cina attorno al XV secolo gli eserciti passarono da una struttura imperniata su masse di fanteria al modello di forze armate che avevano il proprio nerbo nella cavalleria, ad imitazione dei popoli nomadi della steppa. Il Medio Oriente ed il Nordafrica usavano metodi ed equipaggiamenti simili a quelli europei, e si verificò un considerevole scambio di tecniche e di tattiche fra le due culture. È opinione piuttosto diffusa che il Medioevo in Giappone si sia protratto fino al XIX secolo. Analogamente in Africa - nel Sahel e nel Sudan stati come il regno di Sennar e l'impero Fulani impiegarono tattiche ed armi medievali per tutto l'Ottocento.
rdf:langString
Middeleeuwse oorlogsvoering is de wijze van oorlog voeren uit de middeleeuwen. In Europa leidden na de klassieke oudheid culturele en sociale ontwikkelingen tot een dramatische transformatie in de aard van oorlogsvoering, in het bijzonder in de militaire tactiek en de rol van cavalerie en artillerie. Vergelijkbare veranderingen vonden elders in de wereld plaats. In China dateerden wapens die gebruikmaakten van buskruit al uit de tiende eeuw. De eerste permanente Chinese zeemacht ontstond in het begin van de twaalfde eeuw, onder de Song-dynastie. In het Midden-Oosten en Noord-Afrika gebruikte men gelijkaardige methoden en uitrusting als de volkeren in Europa, en er was een belangrijke mate van uitwisseling van technologie en tactische wederzijdse aanpassing tussen de verschillende culturen. In Afrika in de Sahel en Soedan gebruikten staten als het sultanaat en het Fulanirijk middeleeuwse tactiek en wapens tot het einde van de negentiende eeuw. In India werden de Chola's een belangrijke zeemacht in de Indische Oceaan, waardoor ze in staat waren Sri Lanka te veroveren.
rdf:langString
A Guerra Medieval foi evoluindo ao longo do tempo, forçada por mudanças nas estruturas sociais, na tecnologia, cultura e infraestrutura política das nações-Estado. Desde o período clássico, houve uma grande evolução em táticas militares, como no papel da cavalaria e artilharia. As fortificações na Idade Média foram também mudando, com castelos se espalhando pela Europa e depois para a Ásia Ocidental. O advento dos canhões, perto do fim da era medieval, foi tornando os castelos inúteis, assim como a aparição de armas de fogo menores mais práticas acabou tornando obsoleta a armadura clássica medieval já no século XVI.
rdf:langString
Средневековые войны — период военной истории с VII по XVI века. Марксистская историография, рассматривая историю развития военного искусства с точки зрения развития способов организации ведения войны, относит средневековые войны к феодальному, или цеховому способу организации промышленности, где основой являлся ручной труд ремесленника при наличии уже усовершенствованной примитивной техники и разнообразия операций труда в процессе изготовления предмета в целом, а организаторами производства являлись цеховые мастера. В феодальный (цеховой) период войны дружины феодалов (впоследствии — отряды наёмников) представляли собой аналог замкнутых цеховых корпораций с рыцарем (командиром отряда) в качестве цехового мастера. Основой боя было применение отдельным воином холодного оружия. Военные корпорации были замкнутыми в пределах своей профессии организациями частнопредпринимательского характера. На войне феодалы (впоследствии — цеховые корпорации наёмников) выдвигали свои требования и заставляли командующего исходить при решении стратегических задач прежде всего из этих требований. Периодизация средневековых войн в марксистской историографии происходит на основе изменения политических форм классового господства:
* Первый этап — военное искусство вооружённых формирований племенных объединений и периода феодальной анархии.
* Второй этап — военное искусство вооружённой организации феодальных монархий в период их складывания и утверждения. Характерной особенностью феодального общества была раздробленность. Все, кто имел какую-то самостоятельную военную силу, беспрерывно враждовали между собой. Можно выделить четыре типа войны в Средние века:
* «война до смерти» или война на истребление — религиозные войны, ведущиеся против мусульман или язычников;
* открытая или публичная война, при которой если захватывали противника в плен, то он мог рассчитывать на выкуп;
* скрытая война, при которой допускались убийство и ранения, однако поджог, пленение или мародерство считались неприемлемыми;
* осадная война (осада городов).
rdf:langString
中世纪战争泛指中世纪时期的各种战争行为、组织、装备等军事要素的总和。进入中世纪以来，随着科技、文化和社会的发展，欧洲的战争性质相比古典时代发生了戏剧性的变化。中世纪的战略、战术以及骑兵和炮兵在战争中扮演的角色都有了新的发展。城堡作为重要的防御手段开始大量出现，这一现象一直蔓延到亚洲的西南部地区。
rdf:langString
Середньовічні війни — це збройні конфлікти, що проходили в період між Падінням Західної Римської імперії та початком Доби великих географічних відкриттів. У Середньовіччі панівною суспільно-економічною системою був феодалізм. Тобто тепер населення ділилося на землевласників та тих, хто працювали на цій землі. Отже, був створений новий клас — лицарство. Це докорінно змінило вигляд війська. Відтепер кожен феодал мав власну маленьку армію, що супроводжувала його під час війни. Однак були й інші типи військ, що могли протистояти лицарській армії (зокрема англійські лучники та швейцарські найманці). Основою бою було використання окремим воїном холодної зброї. Проте згодом, на початку Відродження в воєнних діях почали використовувати порохову зброю, яка поступово витіснила лицарів з армії.
xsd:nonNegativeInteger
52985
