Mary Cartwright

rdf:langString Μαίρη Κάρτραιτ

rdf:langString H Ντέιμ Μαίρη Λούσι Κάρτραιτ (Dame Mary Lucy Cartwright) (17 Δεκεμβρίου 1900 - 3 Απριλίου 1998) ήταν Βρετανίδα μαθηματικός . Ήταν μια από τις πρωτεργάτριες σε αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως θεωρία χάους. Μαζί με τον Τζόν Έντερσον Λίτλγουντ, η Κάτραιτ βρήκε πολλές λύσεις σε ένα πρόβλημα που αργότερα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράδειγμα του φαινομένου της πεταλούδας. Η Μαίρη Κάρτραιτ γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1900, στο Άινχο, στο Νόρθχαμπτονσαιρ, όπου ο πατέρας της, Γουίλιαμ Ντίγκμπι, ήταν βικάριος . Μέσω της γιαγιάς της Jane Holbech, κατάγεται από τον ποιητή Τζόν Ντόνε και τον Γουίλιαμ Μόμπσον, Vicar of Eyam. Είχε τέσσερα αδέλφια, δύο μεγαλύτερα και δύο μικρότερα: τον Τζόν (γεννημένος το 1896), τον Νάιτζελ (γεννημένος το 1898), την Τζέιν (γεννημένη το 1905) και τον Γουίλιαμ (γεννημένος το 1907). Η πρώιμη εκπαίδευσή της ήταν στο Λύκειο του Λιάμινγκτον (1912-1915) και στη συνέχεια στο Gravely Manor School στο Boscombe (1915-1916) πριν από την ολοκλήρωση στο σχολείο Γκόντολφιν στο Salisbury (1916-1919). Η Κάρτραιτ σπούδασε μαθηματικά στο Κολλέγιο Σέιντ Χιούζ της Οξφόρδης, από όπου αποφοίτησε το 1923 με πτυχίο πρώτης τάξης. Ήταν η πρώτη γυναίκα που πέτυχε τις τελικές διαλέξεις και έλαβε πρωτιά. Δίδαξε εν συντομία στο Alice Ottley School στο Γούστερ και στη σχολή Wycombe Abbey στο Μπακιχάμσαιρ πριν επιστρέψει στην Οξφόρδη το 1928, με σκοπό να μελετήσει για το Διδακτορικό της στη Φιλοσοφία. H Κάρτραιτ εποπτεύθηκε από την Γκόντφρεϊ Χάρολντ Χάρντι στις διδακτορικές της σπουδές. Κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 1928–1929 η Χάρντι βρισκόταν στο Πρίνστον, οπότε τα καθήκοντα εποπτείας της ανέλαβε ο Έντουαρντ Τσαρλς Τίτσμαρς . Η διατριβή της Κάρτραιτ, με το όνομα "The Zeros of Integral Functions of Special Types", εξετάστηκε από τον Τζόν Έντερσον Λίτλγουντ, τον οποίο γνώρισε για πρώτη φορά ως εξωτερικό εξεταστή στην προφορική της εξέταση για το 1930 D.Phil Το 1930, η Cartwright απονεμήθηκε το Yarrow Research Fellowship και πήγε στο Κολλέγιο Γκίρντον του Κέιμπριτζ για να συνεχίσει να ασχολείται με το θέμα της διδακτορικής της διατριβής. Παρακολουθώντας τις διαλέξεις του Λίτλγουντ, έλυσε ένα από τα ανοιχτά προβλήματα που έθεσε. Το μαθηματικό της θεώρημα, γνωστό τώρα ως Θεώρημα Cartwright, δίνει μια εκτίμηση για το μέγιστο συντελεστή μιας αναλυτικής συνάρτησης που παίρνει την ίδια τιμή όχι περισσότερο από το p φορές στον δίσκο της μονάδας. Για να αποδείξει το θεώρημα χρησιμοποίησε μια νέα προσέγγιση, εφαρμόζοντας μια τεχνική που εισήγαγε η Λάρς Άλφορς για τη αντιστοίχιση .