Magnetic alloy
http://dbpedia.org/resource/Magnetic_alloy an entity of type: WikicatMagneticAlloys
Τα λεγόμενα μαγνητικά κράματα είναι κράματα από μη μαγνητικά μέταλλα ή ελαφρώς μαγνητικά που παρουσιάζουν μαγνητικές ιδιότητες. Τέτοιο για παράδειγμα κράμα είναι το λεγόμενο "κράμα του Χούσλερ" που αποτελείται από χαλκό, αργίλιο και μαγγάνιο κατά ορισμένη αναλογία.Άλλο επίσης πολύ σημαντικό όμως μαγνητικό κράμα είναι το λεγόμενο "Αλνίκο" (Alnico), όνομα που προέρχεται από τ΄ αρχικά των στοιχείων που αποτελείται δηλαδή αλουμίνιο (Al), νικέλιο (Ni) και κοβάλτιο (Co), που εφευρέθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο αν και συνίσταται από ένα μέταλλο μη μαγνητικό (Al) και δύο ασθενά μαγνητικών, (Ni) και (Co), παρουσιάζει έντονες μαγνητικές ιδιότητες. Το κράμα αυτό χρησιμοποιείται κυρίως στη κατασκευή μονίμων μαγνητών που υπερέχουν καταπληκτικά των κοινών χαλύβδινων μαγνητών.
rdf:langString
A magnetic alloy is a combination of various metals from the periodic table such as ferrite that contains at least one of the three main magnetic elements: iron (Fe), nickel (Ni), or cobalt (Co) etc.. Such an alloy must contain but is not limited to one or more of these metals. Magnetic alloys have become common, especially in the form of steel (iron and carbon), alnico (iron, nickel, cobalt, and aluminum), and permalloy (iron and nickel). So-called "neodymium magnets" are actually alloys of neodymium, iron and boron forming the crystal structure Nd2Fe14B . The strongest magnetic element is iron, which allows items made out of these alloys to attract to magnets.
rdf:langString
rdf:langString
Μαγνητικό κράμα
rdf:langString
Magnetic alloy
xsd:integer
14109999
xsd:integer
1026170456
rdf:langString
Τα λεγόμενα μαγνητικά κράματα είναι κράματα από μη μαγνητικά μέταλλα ή ελαφρώς μαγνητικά που παρουσιάζουν μαγνητικές ιδιότητες. Τέτοιο για παράδειγμα κράμα είναι το λεγόμενο "κράμα του Χούσλερ" που αποτελείται από χαλκό, αργίλιο και μαγγάνιο κατά ορισμένη αναλογία.Άλλο επίσης πολύ σημαντικό όμως μαγνητικό κράμα είναι το λεγόμενο "Αλνίκο" (Alnico), όνομα που προέρχεται από τ΄ αρχικά των στοιχείων που αποτελείται δηλαδή αλουμίνιο (Al), νικέλιο (Ni) και κοβάλτιο (Co), που εφευρέθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο αν και συνίσταται από ένα μέταλλο μη μαγνητικό (Al) και δύο ασθενά μαγνητικών, (Ni) και (Co), παρουσιάζει έντονες μαγνητικές ιδιότητες. Το κράμα αυτό χρησιμοποιείται κυρίως στη κατασκευή μονίμων μαγνητών που υπερέχουν καταπληκτικά των κοινών χαλύβδινων μαγνητών.
rdf:langString
A magnetic alloy is a combination of various metals from the periodic table such as ferrite that contains at least one of the three main magnetic elements: iron (Fe), nickel (Ni), or cobalt (Co) etc.. Such an alloy must contain but is not limited to one or more of these metals. Magnetic alloys have become common, especially in the form of steel (iron and carbon), alnico (iron, nickel, cobalt, and aluminum), and permalloy (iron and nickel). So-called "neodymium magnets" are actually alloys of neodymium, iron and boron forming the crystal structure Nd2Fe14B . The strongest magnetic element is iron, which allows items made out of these alloys to attract to magnets.
xsd:nonNegativeInteger
1616