Maelgwn Gwynedd

http://dbpedia.org/resource/Maelgwn_Gwynedd an entity of type: Person

Maelgwn Gwynedd, el nom formal del qual era Maelgwn ap Cadwallon (480 aprox. - 547) (en llatí: Maglocunus, nom derivat del britònic *Maglocuu), altrament conegut com a Maelgwn Hir (l'Alt), fou un dels primers reis de Gwynedd i un personatge de la literatura mítica gal·lesa. Els seus fets eren lloats pels poetes i se li atribueix la creació d'un concurs de poesia musicada, l'Eisteddfod. També va contribuir a la difusió del cristianisme sent benefactor d'eclesiàstics com: sant Brynach, sant , sant Cybi, sant , i sant Tydecho. Però a causa d'altres fets, entre els quals està l'assassinat del seu oncle, va ser durament criticat pel monjo Gildas de Rhuys en el seu famós sermó. rdf:langString

Maelgwn Hir ap Cadwallon († um 547), daneben vor allem bekannt als Maelgwn Gwynedd, war König des Königreiches Gwynedd. rdf:langString

Maelgwn Gwynedd (480 ? - † 547 ?) (en latin : Maglocunus; parfois connu selon les auteurs sous le nom de Malgo (selon l'Historia regum Britanniae de Geoffroy de Monmouth), Malcune ou encore Malgocunos), également connu sous le nom de Maelgwn Hir ap Cadwallon, Maelgwn Hir (« le Long »), et Maelgwn Fawr (« le Grand ») était roi de Llanrhos et une figure de la mythologie celtique brittonique où sa personnalité est très controversée. rdf:langString

Maelgwn ap Cadwallon (497 – 549) regnò sul Gwynedd dal 520 ca. al 547 o 549. Per alcuni avrebbe ispirato la figura di Malgone (540–ca.549 d.C.), leggendario re della Britannia, menzionato nella Historia Regum Britanniae di Goffredo di Monmouth. Compare anche nelle leggende arturiane come Malaguin Re dei cento cavalieri. rdf:langString

Maelgwn Gwynedd, (Maelgwn, prinselijke hond of prinselijke krijger), circa 480 – circa 547. Soms bijgenaamd 'Hir', de Lange, regeerde hij vanaf circa 520(?) Hij was de zoon van Cadwallon Lawhir ap Einion en achterkleinzoon van Cunedda Wledig. Maelgwn was een vroege koning van Gwynedd (gelegen in het noordwesten van Wales), en een bekend figuur in de Welshe mythologie. Hij wordt genoemd in De Excidio Britanniae van Gildas, de Historia Brittonum van Nennius, de en . rdf:langString

Майлгун ап Кадваллон (валл. Maelgwn ap Cadwallon, лат. Maglocunus, англ. Malcolm; ок. 480—547), также известный как Майлгун Гвинед или Майлгун Высокий (валл. Hir) — король Гвинеда примерно с 520 года. Майлгун относится к числу полулегендарных правителей Гвинеда, некоторые фрагменты его биографии известны из исторически достоверных источников. Однако за многие века его личность обросла большим количеством мифов и легенд. rdf:langString

Maelgwn Gwynedd (Latin: Maglocunus; died c. 547) was king of Gwynedd during the early 6th century. Surviving records suggest he held a pre-eminent position among the Brythonic kings in Wales and their allies in the "Old North" along the Scottish coast. Maelgwn was a generous supporter of Christianity, funding the foundation of churches throughout Wales and even far beyond the bounds of his own kingdom. Nonetheless, his principal legacy today is the scathing account of his behavior recorded in De Excidio et Conquestu Britanniae by Gildas, who considered Maelgwn a usurper and reprobate. The son of Cadwallon Lawhir and great-grandson of Cunedda, Maelgwn was buried on Ynys Seiriol (now known as Puffin Island in English), off the eastern tip of Anglesey, having died of the "yellow plague"; quit rdf:langString

Maelgwn Gwynedd (en latín, Maglocunus; muerto c. 547) fue rey de Gwynedd a comienzos del siglo VI. Los registros conservados sugieren que ocupó una posición preeminente entre los reyes britanos reyes de Gales y sus aliados en el "Viejo Norte" a lo largo de la costa de Escocia. Maelgwn fue un generoso defensor de la Cristiandad, financiació la construcción de iglesias en todo Gales incluso más allá de los límites de su propio reino. No obstante, su principal legado hoy en día es el mordaz relato de su comportamiento registrado en De excidio et conquestu Britanniae por Gildas, que considera a Maelgwn un usurpador. Hijo de Cadwallon Lawhir y bisnieto de Cunedda, Maelgwn fue enterrado en Ynys Seiriol (ahora conocido como Puffin island en inglés), al este de Anglesey, habiendo muerto de la "pe rdf:langString

Maelgwn Gwynedd (480 ? - † 547 ?) (dalam bahasa Latin: Maglocunus; kadang-kadang dikenal oleh penulis sebagai Malgo (menurut Historia regum Britanniae Geoffrey dari Monmouth), Malcune atau Malgocunos), juga dikenal sebagai Maelgwn Hir ap Cadwallon, Maelgwn Hir (« yang Kuat »), dan Maelgwn Fawr (« yang Agung ») merupakan seorang raja dan tokoh di mana kepribadiannya sangat kontroversial. rdf:langString

Maelgwn Gwynedd (łac: Moglocunus, także Moglocune, Malgo, lub Maglo, ur. ? – zm. około 547) – król Gwynedd w pierwszej połowie VI wieku. Znane źródła na jego temat sugerują, że zajmował on ważną pozycję pomiędzy ówczesnymi brytyjskimi władcami oraz ich sojusznikami ze "" wzdłuż wybrzeża dzisiejszej północnej Anglii i południowej Szkocji. Maelgwn Gwynedd hojnie wspierał chrześcijaństwo poprzez liczne fundacje obiektów sakralnych poprzez Walię, aż po tereny, które nie należały do jego królestwa. Głównym źródłem, traktującym na temat króla Gwynedd jest De Excidio et Conquestu Britanniae autorstwa Gildasa Mędrca. Określił on władcę jako potępionego uzurpatora. Maelgwn Gwynedd był synem i prawnukiem . Został pochowany na we wschodnim Anglesey. Zmarł z powodu tak zwanej “żółtej plagi". Pod tą rdf:langString

Маелгун Гвінед (Малгун, Маилгун, Маелгун) (лат. Maglocunus; помер бл. 547 року) — король Гвінеда на початку VI століття. Збережені записи свідчать про те, що він займав значне місце серед королів-бритів в Уельсі та їхніх союзників на «Старій Півночі», вздовж узбережжя Шотландії. Маелгун Гвінед був щедрим прихильником християнства, підтримуючи матеріально заснування церков по всьому Уельсу і навіть далеко за межами свого власного королівства. Проте, його головна спадщина на сьогодні - нищівний звіт про його поведінку, записаному у падінні та завоюванні Британії Гілдаса Мудрого, який вважав Маелгуна узурпатором і негідником. Син Кадваллона Лоугіра та правнук Кунеди, Маелгун Гвінед був похований на Ініс Сейріол (нині англійською мовою відомий як Острів Пуффін), біля східної околиці Англсі, пі rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Maelgwn Gwynedd

rdf:langString Maelgwn Hir ap Cadwallon

rdf:langString Maelgwn Gwynedd

rdf:langString Maelgwn ap Cadwallon

rdf:langString Maelgwn Gwynedd

rdf:langString Maelgwn

rdf:langString Maelgwn Gwynedd

rdf:langString Майлгун ап Кадваллон

rdf:langString Мелгун Гвінед

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 86205

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1123188755

dbpprop:years

rdf:langString c. 520 – c. 547

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Maelgwn Gwynedd, el nom formal del qual era Maelgwn ap Cadwallon (480 aprox. - 547) (en llatí: Maglocunus, nom derivat del britònic *Maglocuu), altrament conegut com a Maelgwn Hir (l'Alt), fou un dels primers reis de Gwynedd i un personatge de la literatura mítica gal·lesa. Els seus fets eren lloats pels poetes i se li atribueix la creació d'un concurs de poesia musicada, l'Eisteddfod. També va contribuir a la difusió del cristianisme sent benefactor d'eclesiàstics com: sant Brynach, sant , sant Cybi, sant , i sant Tydecho. Però a causa d'altres fets, entre els quals està l'assassinat del seu oncle, va ser durament criticat pel monjo Gildas de Rhuys en el seu famós sermó.

rdf:langString Maelgwn Hir ap Cadwallon († um 547), daneben vor allem bekannt als Maelgwn Gwynedd, war König des Königreiches Gwynedd.

rdf:langString Maelgwn Gwynedd (en latín, Maglocunus; muerto c. 547) fue rey de Gwynedd a comienzos del siglo VI. Los registros conservados sugieren que ocupó una posición preeminente entre los reyes britanos reyes de Gales y sus aliados en el "Viejo Norte" a lo largo de la costa de Escocia. Maelgwn fue un generoso defensor de la Cristiandad, financiació la construcción de iglesias en todo Gales incluso más allá de los límites de su propio reino. No obstante, su principal legado hoy en día es el mordaz relato de su comportamiento registrado en De excidio et conquestu Britanniae por Gildas, que considera a Maelgwn un usurpador. Hijo de Cadwallon Lawhir y bisnieto de Cunedda, Maelgwn fue enterrado en Ynys Seiriol (ahora conocido como Puffin island en inglés), al este de Anglesey, habiendo muerto de la "peste amarilla", muy probablemente la Plaga de Justiniano .

rdf:langString Maelgwn Gwynedd (Latin: Maglocunus; died c. 547) was king of Gwynedd during the early 6th century. Surviving records suggest he held a pre-eminent position among the Brythonic kings in Wales and their allies in the "Old North" along the Scottish coast. Maelgwn was a generous supporter of Christianity, funding the foundation of churches throughout Wales and even far beyond the bounds of his own kingdom. Nonetheless, his principal legacy today is the scathing account of his behavior recorded in De Excidio et Conquestu Britanniae by Gildas, who considered Maelgwn a usurper and reprobate. The son of Cadwallon Lawhir and great-grandson of Cunedda, Maelgwn was buried on Ynys Seiriol (now known as Puffin Island in English), off the eastern tip of Anglesey, having died of the "yellow plague"; quite probably the arrival of Justinian's Plague in Britain.

rdf:langString Maelgwn Gwynedd (480 ? - † 547 ?) (en latin : Maglocunus; parfois connu selon les auteurs sous le nom de Malgo (selon l'Historia regum Britanniae de Geoffroy de Monmouth), Malcune ou encore Malgocunos), également connu sous le nom de Maelgwn Hir ap Cadwallon, Maelgwn Hir (« le Long »), et Maelgwn Fawr (« le Grand ») était roi de Llanrhos et une figure de la mythologie celtique brittonique où sa personnalité est très controversée.

rdf:langString Maelgwn Gwynedd (480 ? - † 547 ?) (dalam bahasa Latin: Maglocunus; kadang-kadang dikenal oleh penulis sebagai Malgo (menurut Historia regum Britanniae Geoffrey dari Monmouth), Malcune atau Malgocunos), juga dikenal sebagai Maelgwn Hir ap Cadwallon, Maelgwn Hir (« yang Kuat »), dan Maelgwn Fawr (« yang Agung ») merupakan seorang raja dan tokoh di mana kepribadiannya sangat kontroversial. Maelgwn adalah dermawan untuk tujuan Kristiani di seluruh Wales. Dia memberikan sumbangan untuk mendukung Santo Brynach di Dyfed, Santo Cadoc di Gwynllwg, Santo Cybi di Anglesey, Santo Padarn di Ceredigion, dan Santo Tydecho di Powys. Ia juga terlibat dalam pendirian Bangor, tetapi bukti kuat tentang hal ini masih kurang. Dalam karyanya tahun 1723 berjudul Mona Antiqua Restaurata, menegaskan bahwa Bangor diangkat menjadi uskup oleh Maelgwn pada tahun 550, tetapi dia tidak memberikan sumber untuk pernyataan tersebut.

rdf:langString Maelgwn ap Cadwallon (497 – 549) regnò sul Gwynedd dal 520 ca. al 547 o 549. Per alcuni avrebbe ispirato la figura di Malgone (540–ca.549 d.C.), leggendario re della Britannia, menzionato nella Historia Regum Britanniae di Goffredo di Monmouth. Compare anche nelle leggende arturiane come Malaguin Re dei cento cavalieri.

rdf:langString Maelgwn Gwynedd, (Maelgwn, prinselijke hond of prinselijke krijger), circa 480 – circa 547. Soms bijgenaamd 'Hir', de Lange, regeerde hij vanaf circa 520(?) Hij was de zoon van Cadwallon Lawhir ap Einion en achterkleinzoon van Cunedda Wledig. Maelgwn was een vroege koning van Gwynedd (gelegen in het noordwesten van Wales), en een bekend figuur in de Welshe mythologie. Hij wordt genoemd in De Excidio Britanniae van Gildas, de Historia Brittonum van Nennius, de en .

rdf:langString Maelgwn Gwynedd (łac: Moglocunus, także Moglocune, Malgo, lub Maglo, ur. ? – zm. około 547) – król Gwynedd w pierwszej połowie VI wieku. Znane źródła na jego temat sugerują, że zajmował on ważną pozycję pomiędzy ówczesnymi brytyjskimi władcami oraz ich sojusznikami ze "" wzdłuż wybrzeża dzisiejszej północnej Anglii i południowej Szkocji. Maelgwn Gwynedd hojnie wspierał chrześcijaństwo poprzez liczne fundacje obiektów sakralnych poprzez Walię, aż po tereny, które nie należały do jego królestwa. Głównym źródłem, traktującym na temat króla Gwynedd jest De Excidio et Conquestu Britanniae autorstwa Gildasa Mędrca. Określił on władcę jako potępionego uzurpatora. Maelgwn Gwynedd był synem i prawnukiem . Został pochowany na we wschodnim Anglesey. Zmarł z powodu tak zwanej “żółtej plagi". Pod tą nazwą kryje się prawdopodobnie rozprzestrzeniająca się wówczas po Europie dżuma Justyniana. Maelgwn Gwynedd stał się częścią tradycyjnych podań i legend walijskich i przeszedł też do legend arturiańskich.

rdf:langString Маелгун Гвінед (Малгун, Маилгун, Маелгун) (лат. Maglocunus; помер бл. 547 року) — король Гвінеда на початку VI століття. Збережені записи свідчать про те, що він займав значне місце серед королів-бритів в Уельсі та їхніх союзників на «Старій Півночі», вздовж узбережжя Шотландії. Маелгун Гвінед був щедрим прихильником християнства, підтримуючи матеріально заснування церков по всьому Уельсу і навіть далеко за межами свого власного королівства. Проте, його головна спадщина на сьогодні - нищівний звіт про його поведінку, записаному у падінні та завоюванні Британії Гілдаса Мудрого, який вважав Маелгуна узурпатором і негідником. Син Кадваллона Лоугіра та правнук Кунеди, Маелгун Гвінед був похований на Ініс Сейріол (нині англійською мовою відомий як Острів Пуффін), біля східної околиці Англсі, після смерті від «жовтої чуми», цілком ймовірно, що після того, як Чума Юстиніана перекинулась у Британію.

rdf:langString Майлгун ап Кадваллон (валл. Maelgwn ap Cadwallon, лат. Maglocunus, англ. Malcolm; ок. 480—547), также известный как Майлгун Гвинед или Майлгун Высокий (валл. Hir) — король Гвинеда примерно с 520 года. Майлгун относится к числу полулегендарных правителей Гвинеда, некоторые фрагменты его биографии известны из исторически достоверных источников. Однако за многие века его личность обросла большим количеством мифов и легенд.

data from the linked data cloud