Lollardy
http://dbpedia.org/resource/Lollardy an entity of type: Thing
Lolardismo (Lolarda movado) estis antaŭ-protestanta kristana religia movado kiu ekzistis el la mezo de la 14a jarcento al la Angla Reformacio. Ĝi estis dekomence estrita de John Wycliffe, nome romkatolika teologo kiu estis elpostenigita el la Universitato de Oksfordo en 1381 pro sia kritikaro kontraŭ la Romkatolika Eklezio. La postuloj de Lolardistoj estis ĉefe por reformo de la Okcidenta Kristanismo. Ili formulis siajn kredojn en la Dekdu Konkludoj de la Lolardistoj.
rdf:langString
Lollarden (englisch Lollards, zuerst Wiklifiten) waren die Anhänger einer religiösen Bewegung in England seit dem späten 14. Jahrhundert. Sie folgten den Lehren John Wyclifs und widersetzten sich der katholischen Kirchenhierarchie. Die Lollarden traten für die Rechtfertigung durch den Glauben und Predigten und Bibellesungen in der Landessprache ein und lehnten weitere kirchliche Lehrsätze (z. B. die Transsubstantiation) ab. Sie wurden danach als Häretiker verfolgt; viele widerriefen, andere gingen in den Untergrund, wo sie in kleinen Gruppen während des ganzen 15. Jahrhunderts fortbestanden. Zu den Lollarden gehörten überwiegend Stadtarbeiter und Handwerker. Sie trugen mit zur Annahme der Reformation in England im 16. Jahrhundert bei.
rdf:langString
Lollardo edo lolardo (ingeles zaharretik, lollaert, "marmarti"), XIV. eta XV. mendeetan Ingalaterran zabaldu ziren kristau herese batzuei eman zitzaien izena da. John Wycliffe teologoaren jarraitzaileak ziren, eta eliz agintarien ohituren aurka jo zuten, pobreziara itzultzea aldarrikatzen zutela. Mugimendu horrek teologiazko oinarriak zituen hasieran, baina XIV. mendearen bukaeran gizarte-mugimendu bihurtu zen: ideia haietan aurkitu zuten funtsa herri-matxinadek XV. mendean, eta, zapalkuntza bortitzagatik ere, bizirik iraun zuen ideologia honek, erreforma protestantea herrian sustraitzeko ahalegina erraztu baitzuen XVI. mendearen hasieran.
rdf:langString
Lollardy, also known as Lollardism or the Lollard movement, was a proto-Protestant Christian religious movement that existed from the mid-14th century until the 16th-century English Reformation. It was initially led by John Wycliffe, a Catholic theologian who was dismissed from the University of Oxford in 1381 for criticism of the Roman Catholic Church. The Lollards' demands were primarily for reform of Western Christianity. They formulated their beliefs in the Twelve Conclusions of the Lollards.
rdf:langString
El movimiento lolardo o wyclifista fue un movimiento político y religioso de finales del siglo XIV e inicios del siglo XV en Inglaterra, generalmente identificado como un precursor de la Reforma. Sus objetivos principales eran precisamente la reforma de la Iglesia. Los orígenes del movimiento lolardo (Lollardy) o wyclifista se encuentran en las enseñanzas de John Wyclif (de ahí el nombre de esta corriente), un teólogo prominente de la Universidad de Oxford hacia 1350.
rdf:langString
Ba ghluaiseacht reiligiúnach Críostaí próta-Phrotastúnach é an Lollardachas, a bhí ann ó lár an 14ú haois go dtí Reifirméisean Sasanach an 16ú haois. Ba é John Wycliffe, diagaire Caitliceach a briseadh as Ollscoil Oxford sa bhliain 1381, mar gheall ar cháineadh na hEaglaise Caitlicí Rómhánaí, a bhí i gceannas air ar dtús. Bhí éilimh na Lollardach go príomha le haghaidh athchóiriú na Críostaíochta Thiar. Chuir siad a gcreideamh i dtoll a chéile ins an téacs reiligiúnach 'The Twelve Conclusions of the Lollards ' (Gaeilge: Dhá Chonclúid Déag na Lollardach.
rdf:langString
Lollardy (Lollardisme, gerakan Lollard) adalah sebuah gerakan keagamaan Kristen pra-Protestan yang timbul dari pertengahan abad ke-14 sampai Reformasi Inggris. Gerakan tersebut awalnya dipimpin oleh John Wycliffe, seorang teolog Katolik Roma yang dikeluarkan dari Universitas Oxford pada 1381 karena mengkritik Gereja Katolik. Tuntutan-tuntutan Lollard utamanya adalah untuk reformasi Gereja Barat. Mereka merumuskan keyakinan mereka dalam .
rdf:langString
롤라드(Lollardy, Lollardry, Lollardism)는 14세기 중반부터 영국의 종교개혁에 이르기까지 있었던 종교운동이다. 이 운동의 시작은 존 위클리프였다. 그는 로마 카톨릭 신학자였는데 로마 카톨릭 교회에 대한 비판으로 1381년 옥스포드 대학에서 추방되었다. 롤라드들은 우선적으로 서구 기독교의 개혁을 요구하는 것이었다.
rdf:langString
Lollarden of Lollards zijn aanhangers van een godsdienstig-maatschappelijke beweging, die vooral in Engeland rond 1400 groot succes had.
rdf:langString
ロラード派（英: Lollards）あるいはロラード主義（英: Lollardy）は、14世紀中頃から宗教改革の時代にかけて、イングランドで起こった政治的かつ宗教的な運動のこと。ロラード主義はオックスフォード大学の神学者ジョン・ウィクリフの教えから発展し、その主張はローマ・カトリック教会の改革を要求するものであった。ロラード派はカトリックの事効論を否定し、信仰において「本物の」聖職者であるかどうかがサクラメントを行う者の必要条件であるとした。さらに信心深い俗人にも聖職者と同じ儀式を行う力があると説いた。つまりロラード派によれば、宗教的な力と権限は、聖職のヒエラルキーに基づくのではなく、信仰心に拠るものであった。同様に、ロラード主義は聖職者の権威が、聖書の権威に基づいていることを強調した。彼らは「救済された教会」の概念を説いた。それはキリストの本当の教会を意味し、敬虔な信者の共同体であり、公的なカトリック教会と重なりながらも同質ではないとされた。またロラード派は予定説を唱え、両体共存説に同意して全質変化を否定し、教皇には清貧を求め、教会財産への課税を主張した。
rdf:langString
罗拉德派（Lollardy），或称罗拉德主义（Lollardism）、罗拉德运动（Lollard movement）是英格兰宗教改革期间产生的一个新教流派。由约翰·威克里夫在1381年发起，旨在反抗天主教的权威。其信仰依据为。
rdf:langString
Лола́рди — прихильники релігійного вчення доби середньовіччя (XIV ст.), яке виникло в Антверпені (нині Бельгія) і поширилося на інші країни. В Англії так називали у 1360—1381 роках послідовників Джона Болла. У своїх проповідях таврували багатства і пороки духовенства, вимагали скасування церковної десятини, конфіскації церковного майна, скасування церковної ієрархії тощо. Після 1382 року в Англії так стали називати послідовників мислителя Джона Вікліфа, який критикував католицьку церкву, заперечував головування папи в духовних питаннях, виступав проти світської влади папства.
rdf:langString
Lollardi byli středověkým anglickým náboženským hnutím, které chtělo reformovat katolickou církev. Ta je však prohlásila za kacíře a pronásledovala. Lollardi se hlásili k Viklefovým reformním názorům, ale jeho učení si přizpůsobili a zjednodušili. Viklefovy radikální myšlenky byly dost silné, aby inspirovaly hnutí, které odolávalo perzekuci více než sto let a vytvořilo svou vlastní literaturu. Lidové hnutí anglických lollardů se podobalo valdenskému hnutí, ale nebyli jím nijak ovlivněni. Lollardi zprostředkovávali Viklefovy názory širší veřejnosti. Hnutí se rozvíjelo z univerzitních kruhů k méně vzdělaným vrstvám. Přibližně od roku 1380 podnikali někteří kněží, mezi nimi i členové oxfordské univerzity, kazatelské cesty po celé zemi. Ostentativně zachovávali chudobu a pravděpodobně již užív
rdf:langString
Les Lollards sont les membres ou sympathisants d'un mouvement de contestation religieuse et sociale, initié en Angleterre à la fin du XIVe siècle par le théologien John Wyclif. À ce titre, les lollards sont des précurseurs de la Réforme protestante. Accusés d'hérésie par les autorités de l'Église catholique, ils furent durement réprimés. — John Ball
rdf:langString
I lollardi (cioè i "seminatori di zizzania", lolium in latino, o secondo fonti più strettamente storiche "mormoratori, salmodiatori" dall'olandese lolle cioè mormorare), anche detti alessiani, furono un gruppo religioso belga, derivante dai beghini, sorto ad Anversa nel XIV secolo, durante una forte pestilenza. Nell'occasione, dopo aver formato una sorta di confraternita ispirata a sant'Alessio, i lollardi si dedicarono alla cura degli appestati, al seppellimento dei cadaveri e al conforto degli infermi mediante preghiere e canti religiosi.
rdf:langString
Lollardzi, lollardowie – członkowie ruchu plebejsko-religijnego w Anglii i Szkocji w XIV i XV w., powstałego pod wpływem nauk Jana Wiklefa, stanowiący przejaw opozycji wobec Kościoła. Lollardzi występowali przeciwko nadużyciom kleru i celibatowi księży, a popierali likwidację majątków kościelnych. Nazwa lollardzi wywodzi się z języka średnioholenderskiego, gdzie lollen oznaczało mamrotać.
rdf:langString
Лолла́рды (от ср.-нидерл. lollaert(d) — бормочущий) — средневековая религиозная христианская община социально-уравнительного характера, возникшая из религиозно-благотворительных братств, появившихся в начале XIV века в Германии и Нидерландах. Лолларды отрицательно относились к католической церкви и подвергались преследованиям. События тех времён нашли отражение во многих известных художественных произведениях, в частности в романе Жорж Санд «Консуэлло».
rdf:langString
O lollardismo foi um movimento político e religioso dos finais do século XIV e inícios do século XV em Inglaterra. Foi inicialmente liderado por John Wycliffe, um teólogo católico que foi demitido da Universidade de Oxford em 1381 por críticas à Igreja Católica Romana. A síntese de suas idéias está nas "". O termo provavelmente deriva de uma palavra que em holandês equivale à "murmurador". Foi um apelido depreciativo dado a pregadores liderados por John Wycliffe. Em meados do século XV, "lollard" passou a designar os hereges na Inglaterra.
rdf:langString
Lollarder var ett smädesnamn på anhängare till John Wycliffe som under senmedeltiden utgjorde en kyrkokritisk oppositionsrörelse i England. Lollarderna kritiserade påvedömet och den förvärldsligade hierarkin och krävde lydnad gentemot "Kristi lag" i bibeln, bokstavligt tolkad. Det betydde också att man ifrågasatte feodalsamhället. Lollarderna fick skulden för bondeupporet 1381. Efter Wycliffes död framlades utifrån lollardiska strömningen en petition om kyrkliga reformer 1395 där krig betecknades som brott mot "Kristi lag". Snart angreps dock lollarderna av kung, prästerskap och adel, från 1401 med inkvisition och bålbränning. 1409 utfärdades förbud mot läsande av icke godkända bibelöversättningar. 1417 avrättades lollardernas ledare John Oldcastle.
rdf:langString
rdf:langString
Lollardy
rdf:langString
Lollardi
rdf:langString
Lollarden
rdf:langString
Lolardismo
rdf:langString
Lolardos
rdf:langString
Lollardo
rdf:langString
Lollardachas
rdf:langString
Lollardy
rdf:langString
Lollardi
rdf:langString
Lollards
rdf:langString
롤라드파
rdf:langString
ロラード派
rdf:langString
Lollardzi
rdf:langString
Lollarden
rdf:langString
Lollardismo
rdf:langString
Lollarder
rdf:langString
Лолларды
rdf:langString
羅拉德派
rdf:langString
Лоларди
xsd:integer
18616
xsd:integer
1123959262
rdf:langString
Lollardi byli středověkým anglickým náboženským hnutím, které chtělo reformovat katolickou církev. Ta je však prohlásila za kacíře a pronásledovala. Lollardi se hlásili k Viklefovým reformním názorům, ale jeho učení si přizpůsobili a zjednodušili. Viklefovy radikální myšlenky byly dost silné, aby inspirovaly hnutí, které odolávalo perzekuci více než sto let a vytvořilo svou vlastní literaturu. Lidové hnutí anglických lollardů se podobalo valdenskému hnutí, ale nebyli jím nijak ovlivněni. Lollardi zprostředkovávali Viklefovy názory širší veřejnosti. Hnutí se rozvíjelo z univerzitních kruhů k méně vzdělaným vrstvám. Přibližně od roku 1380 podnikali někteří kněží, mezi nimi i členové oxfordské univerzity, kazatelské cesty po celé zemi. Ostentativně zachovávali chudobu a pravděpodobně již užívali překladů Písma svatého, do kterého se na Viklefovu žádost pustili dva jeho žáci Mikuláš Hereford a Jan Purvey. Univerzitní lollardství postupně vymizelo, protože v řadách profesorů už nemělo své zastánce. Kázat začali kaplané a laikové a lollardství se postupně radikalizovalo. To už byli kazatelé stíháni ze strany katolické církve, docházelo k jejich věznění nebo dokonce upalování. Aby se zaplnily mezery vzniklé jejich pronásledováním, docházelo až do počátku 15. století k tajným svěcením. Jako lollardi byli velmi brzy označováni věřící, které pro své přesvědčení získali Viklefovi žáci. Ve Flandrech a v Anglii se jednalo o pejorativní označení, které naráželo na jejich puritánskou přísnost a svědomitou zbožnost. Lollardi nakonec přisuzovali nejdůležitější místo morálce. Nekladli důraz na teologickou stavbu Viklefova učení, ale starali se pouze o praktické požadavky. Vyžadovali především zjednodušení obřadů, odstranění klerikální společnosti a sekularizaci majetku duchovních. Nejvýznamnějším světským vůdcem hnutí byl , následovík Jana Viklefa a vzdělaný dvořan Jindřicha V., který si dopisoval s Janem Husem). Již roku 1412 byl uvězněn pro své viklefovské názory, ale podařilo se mu s pomocí lollardů uprchnout. V roce 1414 připravoval povstání, při němž chtěl zajmout královskou rodinu. Povstání však bylo prozrazeno, povstalci pobiti a 69 zajatců bylo popraveno. Oldcastle, jemuž Jindřich V. opakovaně nabízel milost pokud odvolá své názory, uprchl na venkov. V roce 1417 však byl zatčen a upálen. Podle některých názorů (např. Martin Hilský) byl právě Oldcastle předlohou Shakespearovy postavy Johna Falstaffa. Jiné povstání připravoval v roce 1431 , který hlásal konfiskaci všeho bohatství, ať už byli jeho držiteli laici nebo kněží. Také neměl úspěch. Tím se jenom prohlubovala nenávist vrchnosti vůči stoupencům Viklefova učení. Represe byla ještě tvrdší, hnutí které postihla se muselo stále obezřetněji skrývat. Přes pronásledování se udrželi až do reformace v 16. století a společně s vlivy německé reformace se stali podhoubím pro rychlý rozmach anglické reformace. Lollardské hnutí našlo odezvu Čechách, kde mělo prokazatelný vliv na husitství. Na začátku husitské revoluce přijel do Prahy významný viklefovec a příznivec lollardů Petr Payne (zvaný Engliš), který se zakrátko stal jedním z nejvýznamnějších představitelů české reformace.
rdf:langString
Lolardismo (Lolarda movado) estis antaŭ-protestanta kristana religia movado kiu ekzistis el la mezo de la 14a jarcento al la Angla Reformacio. Ĝi estis dekomence estrita de John Wycliffe, nome romkatolika teologo kiu estis elpostenigita el la Universitato de Oksfordo en 1381 pro sia kritikaro kontraŭ la Romkatolika Eklezio. La postuloj de Lolardistoj estis ĉefe por reformo de la Okcidenta Kristanismo. Ili formulis siajn kredojn en la Dekdu Konkludoj de la Lolardistoj.
rdf:langString
Lollarden (englisch Lollards, zuerst Wiklifiten) waren die Anhänger einer religiösen Bewegung in England seit dem späten 14. Jahrhundert. Sie folgten den Lehren John Wyclifs und widersetzten sich der katholischen Kirchenhierarchie. Die Lollarden traten für die Rechtfertigung durch den Glauben und Predigten und Bibellesungen in der Landessprache ein und lehnten weitere kirchliche Lehrsätze (z. B. die Transsubstantiation) ab. Sie wurden danach als Häretiker verfolgt; viele widerriefen, andere gingen in den Untergrund, wo sie in kleinen Gruppen während des ganzen 15. Jahrhunderts fortbestanden. Zu den Lollarden gehörten überwiegend Stadtarbeiter und Handwerker. Sie trugen mit zur Annahme der Reformation in England im 16. Jahrhundert bei.
rdf:langString
Lollardo edo lolardo (ingeles zaharretik, lollaert, "marmarti"), XIV. eta XV. mendeetan Ingalaterran zabaldu ziren kristau herese batzuei eman zitzaien izena da. John Wycliffe teologoaren jarraitzaileak ziren, eta eliz agintarien ohituren aurka jo zuten, pobreziara itzultzea aldarrikatzen zutela. Mugimendu horrek teologiazko oinarriak zituen hasieran, baina XIV. mendearen bukaeran gizarte-mugimendu bihurtu zen: ideia haietan aurkitu zuten funtsa herri-matxinadek XV. mendean, eta, zapalkuntza bortitzagatik ere, bizirik iraun zuen ideologia honek, erreforma protestantea herrian sustraitzeko ahalegina erraztu baitzuen XVI. mendearen hasieran.
rdf:langString
Lollardy, also known as Lollardism or the Lollard movement, was a proto-Protestant Christian religious movement that existed from the mid-14th century until the 16th-century English Reformation. It was initially led by John Wycliffe, a Catholic theologian who was dismissed from the University of Oxford in 1381 for criticism of the Roman Catholic Church. The Lollards' demands were primarily for reform of Western Christianity. They formulated their beliefs in the Twelve Conclusions of the Lollards.
rdf:langString
El movimiento lolardo o wyclifista fue un movimiento político y religioso de finales del siglo XIV e inicios del siglo XV en Inglaterra, generalmente identificado como un precursor de la Reforma. Sus objetivos principales eran precisamente la reforma de la Iglesia. Los orígenes del movimiento lolardo (Lollardy) o wyclifista se encuentran en las enseñanzas de John Wyclif (de ahí el nombre de esta corriente), un teólogo prominente de la Universidad de Oxford hacia 1350.
rdf:langString
Les Lollards sont les membres ou sympathisants d'un mouvement de contestation religieuse et sociale, initié en Angleterre à la fin du XIVe siècle par le théologien John Wyclif. À ce titre, les lollards sont des précurseurs de la Réforme protestante. Accusés d'hérésie par les autorités de l'Église catholique, ils furent durement réprimés. « De quel droit ceux qui s'appellent seigneurs, dominent-ils sur nous ? À quel titre ont-ils mérité cette position ? Pourquoi nous traitent-ils comme des serfs ? Puisque nous descendons des mêmes parents, Adam et Ève, comment peuvent-ils prouver qu'ils valent mieux que nous, si ce n'est qu'en exploitant nos labeurs, ils peuvent satisfaire leur luxe orgueilleux ? » — John Ball
rdf:langString
Ba ghluaiseacht reiligiúnach Críostaí próta-Phrotastúnach é an Lollardachas, a bhí ann ó lár an 14ú haois go dtí Reifirméisean Sasanach an 16ú haois. Ba é John Wycliffe, diagaire Caitliceach a briseadh as Ollscoil Oxford sa bhliain 1381, mar gheall ar cháineadh na hEaglaise Caitlicí Rómhánaí, a bhí i gceannas air ar dtús. Bhí éilimh na Lollardach go príomha le haghaidh athchóiriú na Críostaíochta Thiar. Chuir siad a gcreideamh i dtoll a chéile ins an téacs reiligiúnach 'The Twelve Conclusions of the Lollards ' (Gaeilge: Dhá Chonclúid Déag na Lollardach.
rdf:langString
Lollardy (Lollardisme, gerakan Lollard) adalah sebuah gerakan keagamaan Kristen pra-Protestan yang timbul dari pertengahan abad ke-14 sampai Reformasi Inggris. Gerakan tersebut awalnya dipimpin oleh John Wycliffe, seorang teolog Katolik Roma yang dikeluarkan dari Universitas Oxford pada 1381 karena mengkritik Gereja Katolik. Tuntutan-tuntutan Lollard utamanya adalah untuk reformasi Gereja Barat. Mereka merumuskan keyakinan mereka dalam .
rdf:langString
I lollardi (cioè i "seminatori di zizzania", lolium in latino, o secondo fonti più strettamente storiche "mormoratori, salmodiatori" dall'olandese lolle cioè mormorare), anche detti alessiani, furono un gruppo religioso belga, derivante dai beghini, sorto ad Anversa nel XIV secolo, durante una forte pestilenza. Nell'occasione, dopo aver formato una sorta di confraternita ispirata a sant'Alessio, i lollardi si dedicarono alla cura degli appestati, al seppellimento dei cadaveri e al conforto degli infermi mediante preghiere e canti religiosi. Nello stesso secolo, il termine "lollardi" fu poi utilizzato per definire con intento dispregiativo i poor preachers ("poveri predicatori"), un movimento politico-religioso inglese, attivo sino agli inizi dello scisma anglicano. I lollardi inglesi, tra cui e Philip Repyngdon, abbracciarono le idee di John Wycliffe (1324 – 1384), teologo dell'Università di Oxford, che si batteva per la riforma della Chiesa romana. Wycliffe pensava che la pietà fosse l'unico requisito per il prete che volesse impartire un sacramento e che, similmente, anche un laico avrebbe potuto fare altrettanto in quanto il potere e l'autorità derivano dalla pietà e non dalla gerarchia ecclesiastica. Analogamente, i lollardi davano maggiore risalto e autorità al testo delle scritture rispetto agli insegnamenti della chiesa cattolica. Essi pensavano che la "chiesa dei salvati" fosse l'intera comunità dei fedeli e non la chiesa ufficiale romana. Inoltre erano convinti della predestinazione e predicavano la povertà secondo l'esempio apostolico, opponendosi perciò alla tassazione a favore degli ecclesiastici (anzi chiedendo che i beni della chiesa fossero assoggettati alla comune imposizione fiscale). Infine alla transustanziazione opponevano la consustanziazione. Wycliffe era convinto della falsità e corruttibilità della chiesa, auspicando che si privasse di tutti i suoi beni materiali e abbandonasse la vendita delle indulgenze. I lollardi furono perseguitati a causa del carattere sovversivo delle loro idee: molti subirono il martirio, ma il movimento non si estinse del tutto.
rdf:langString
롤라드(Lollardy, Lollardry, Lollardism)는 14세기 중반부터 영국의 종교개혁에 이르기까지 있었던 종교운동이다. 이 운동의 시작은 존 위클리프였다. 그는 로마 카톨릭 신학자였는데 로마 카톨릭 교회에 대한 비판으로 1381년 옥스포드 대학에서 추방되었다. 롤라드들은 우선적으로 서구 기독교의 개혁을 요구하는 것이었다.
rdf:langString
Lollarden of Lollards zijn aanhangers van een godsdienstig-maatschappelijke beweging, die vooral in Engeland rond 1400 groot succes had.
rdf:langString
ロラード派（英: Lollards）あるいはロラード主義（英: Lollardy）は、14世紀中頃から宗教改革の時代にかけて、イングランドで起こった政治的かつ宗教的な運動のこと。ロラード主義はオックスフォード大学の神学者ジョン・ウィクリフの教えから発展し、その主張はローマ・カトリック教会の改革を要求するものであった。ロラード派はカトリックの事効論を否定し、信仰において「本物の」聖職者であるかどうかがサクラメントを行う者の必要条件であるとした。さらに信心深い俗人にも聖職者と同じ儀式を行う力があると説いた。つまりロラード派によれば、宗教的な力と権限は、聖職のヒエラルキーに基づくのではなく、信仰心に拠るものであった。同様に、ロラード主義は聖職者の権威が、聖書の権威に基づいていることを強調した。彼らは「救済された教会」の概念を説いた。それはキリストの本当の教会を意味し、敬虔な信者の共同体であり、公的なカトリック教会と重なりながらも同質ではないとされた。またロラード派は予定説を唱え、両体共存説に同意して全質変化を否定し、教皇には清貧を求め、教会財産への課税を主張した。
rdf:langString
Lollardzi, lollardowie – członkowie ruchu plebejsko-religijnego w Anglii i Szkocji w XIV i XV w., powstałego pod wpływem nauk Jana Wiklefa, stanowiący przejaw opozycji wobec Kościoła. Lollardzi występowali przeciwko nadużyciom kleru i celibatowi księży, a popierali likwidację majątków kościelnych. Nazwa lollardzi wywodzi się z języka średnioholenderskiego, gdzie lollen oznaczało mamrotać. Przywódcami tego ruchu byli wędrowni kaznodzieje i biedniejsi księża, jak John Ball. W swych wystąpieniach głośno i po cichu (stąd nazwa ruchu) nawoływali do równości społecznej, do likwidacji wielkich latyfundiów i majątków (zwłaszcza kościelnych), do ukrócenia samowoli urzędników i zamiany pańszczyzny na dzierżawę ziemi, czyli czynsz. W roku 1381 wywołali w Anglii groźne powstanie chłopów, którego przywódcami byli m.in. Wat Tyler, i John Ball (wcześniej uwolniony z więzienia). Po początkowych sukcesach, kiedy to uzyskano od króla Ryszarda II obietnice zniesienie poddaństwa i obniżenie czynszu do 4 pensów z akra oraz wolnego handlu chłopów w miastach, powstanie zostało krwawo stłumione. Hasła lollardów pozostały żywe po wiek XVI, kiedy to umożliwiły reformację na Wyspach.
rdf:langString
Лолла́рды (от ср.-нидерл. lollaert(d) — бормочущий) — средневековая религиозная христианская община социально-уравнительного характера, возникшая из религиозно-благотворительных братств, появившихся в начале XIV века в Германии и Нидерландах. Лолларды отрицательно относились к католической церкви и подвергались преследованиям. Лолларды выступали за социальное равенство, считали неприемлемой власть. Согласно их вероучению, Сатана был изгнан из рая на землю за неприятие царившей на небесах иерархии и власти, и потому на земле, где именем Бога покрывают несправедливость, Сатана выступает покровителем обездоленных, тогда как Бог защищает сильных мира сего. Противодействовали захвату собственности лордами, священниками и торговцами, считали, что в раю нет места этим категориям людей. Верили в обретение рая на земле и надеялись построить его собственным трудом, не ожидая помощи от королей. К мятежам лоллардов часто примыкали бродяги, отверженные и все, кто не находил себе места в ту эпоху укрепления государственной власти. Выступления лоллардов были отнюдь не бунтом малочисленных одиночек или даже разрозненных сект, тогда казалось, что против правительства восстала вся Англия. Группа фламандских ткачей, примкнувших к лоллардам, укрылась от преследований в Англии (г. Норич и др.), где они оказали влияние на движение Уиклифа. Английские лолларды принимали участие в восстании Уота Тайлера (1381), отстаивали социальное равенство. Их представителем в этом движении был Джон Болл. После подавления восстания лолларды подверглись в Англии преследованиям и вынуждены были бежать в Шотландию и на континент. События тех времён нашли отражение во многих известных художественных произведениях, в частности в романе Жорж Санд «Консуэлло».
rdf:langString
Lollarder var ett smädesnamn på anhängare till John Wycliffe som under senmedeltiden utgjorde en kyrkokritisk oppositionsrörelse i England. Lollarderna kritiserade påvedömet och den förvärldsligade hierarkin och krävde lydnad gentemot "Kristi lag" i bibeln, bokstavligt tolkad. Det betydde också att man ifrågasatte feodalsamhället. Lollarderna fick skulden för bondeupporet 1381. Efter Wycliffes död framlades utifrån lollardiska strömningen en petition om kyrkliga reformer 1395 där krig betecknades som brott mot "Kristi lag". Snart angreps dock lollarderna av kung, prästerskap och adel, från 1401 med inkvisition och bålbränning. 1409 utfärdades förbud mot läsande av icke godkända bibelöversättningar. 1417 avrättades lollardernas ledare John Oldcastle. Trots förföljelser överlevde lollarderna som hemliga bibelläsande sällskap, från vilka antiklerikala åsikter utbreddes bland folket. Vid reformationen uppgick lollarderna i puritanismen.
rdf:langString
O lollardismo foi um movimento político e religioso dos finais do século XIV e inícios do século XV em Inglaterra. Foi inicialmente liderado por John Wycliffe, um teólogo católico que foi demitido da Universidade de Oxford em 1381 por críticas à Igreja Católica Romana. A síntese de suas idéias está nas "". O termo provavelmente deriva de uma palavra que em holandês equivale à "murmurador". Foi um apelido depreciativo dado a pregadores liderados por John Wycliffe. Em meados do século XV, "lollard" passou a designar os hereges na Inglaterra. Em 1387, ocorreu o primeiro uso oficial do termo na Inglaterra em um mandato do Bispo de Worcester contra cinco "pobres pregadores". Entre as suas principais doutrinas estavam que a devoção era um requerimento para que um padre fosse um "verdadeiro" padre ou que levasse a cabo os sacramentos, e que o leigo devoto tinha o poder de executar os mesmos ritos, acreditando que o poder religioso e a autoridade resultam da devoção e não da hierarquia da Igreja. Ensinava o conceito da "Igreja dos salvados", significando que entre a verdadeira Igreja de Cristo era a comunidade dos fieis, que tinha muito em comum mas não era o mesmo que a Igreja oficial de Roma. Ensinou uma determinada forma de predestinação. Advogava a pobreza apostólica e a taxação das propriedades da Igreja Católica. Negava a transubstanciação em favor da consubstanciação.
rdf:langString
罗拉德派（Lollardy），或称罗拉德主义（Lollardism）、罗拉德运动（Lollard movement）是英格兰宗教改革期间产生的一个新教流派。由约翰·威克里夫在1381年发起，旨在反抗天主教的权威。其信仰依据为。
rdf:langString
Лола́рди — прихильники релігійного вчення доби середньовіччя (XIV ст.), яке виникло в Антверпені (нині Бельгія) і поширилося на інші країни. В Англії так називали у 1360—1381 роках послідовників Джона Болла. У своїх проповідях таврували багатства і пороки духовенства, вимагали скасування церковної десятини, конфіскації церковного майна, скасування церковної ієрархії тощо. Після 1382 року в Англії так стали називати послідовників мислителя Джона Вікліфа, який критикував католицьку церкву, заперечував головування папи в духовних питаннях, виступав проти світської влади папства.
xsd:nonNegativeInteger
32541
