Little Joe (rocket)

http://dbpedia.org/resource/Little_Joe_(rocket) an entity of type: Thing

Little Joe byla americká raketa používaná k testovacím letům programu Mercury. Raketa byla navržena jako levná náhrada za rakety Atlas a Redstone, jejichž cena byla pro potřeby jednoduchých suborbitálních letů příliš vysoká. Pohon obstarává šest až osm raketových motorů na tuhé pohonné látky spojených dohromady. Raketa byla vyráběna v několika verzích, podle počtu a typu použitých motorů. Stabilizace během letu byla zajišťována velkými stabilizačními křidélky, která dávají raketě její nezaměnitelný vzhled. Celkem se uskutečnilo osm testovacích letů, při nichž dvakrát selhala. rdf:langString
Die beiden Generationen der Little-Joe-Raketen wurden zum Test der Rettungssysteme der Mercury- und Apollo-Raumschiffe verwendet. Dazu besaßen sie je nach gewünschtem Flugprofil eine unterschiedliche Kombination von Feststofftriebwerken, die im eigentlichen Raketenkörper gebündelt wurden. rdf:langString
リトル・ジョー (英: Little Joe) は、アメリカ合衆国の固体燃料ロケットである。マーキュリー計画における宇宙船の緊急脱出用ロケットと耐熱保護板の試験のため、1959年から1960年にかけバージニア州ワロップス島で8回にわたって行われた飛行で使用された。有人宇宙飛行を目的に単独で開発された初のロケットであると同時に、複数の固体燃料ロケットを束ねるという原理で設計され実際に飛行した、先駆的な機体でもあった。 リトル・ジョーの名称はバージニア州ハンプトンにあるラングレー研究所のマキシム・ファゲット (Maxime Faget) がつけたもので、4枚の大きな尾翼がクラップスというゲームの「ハードフォー」という用語の俗称を思い起こさせたことによるものだった。 後継機のリトル・ジョーIIは1963年から1966年まで、アポロ計画で脱出ロケットを試験するために使用された。 rdf:langString
Little Joe era il soprannome dato ad un razzo lanciatore degli Stati Uniti alimentato a combustibile solido. La prima versione del razzo, chiamata Little Joe I, fu utilizzata in otto lanci effettuati dal 1959 al 1960 dalla base di Wallops Island in Virginia. Lo scopo delle missioni era di testare il sistema di fuga dal lancio (in inglese, LES) e lo scudo termico per le capsule che sarebbero state utilizzate nel Programma Mercury. Little Joe non solo è stato il primo razzo ad essere interamente progettato per lanciare navicelle spaziali con equipaggio, è stato anche uno dei lanciatori pionieri nello sviluppo dei vettori a stadi.Una successiva versione, il Little Joe II, è stata utilizzata tra il 1963 ed il 1966 per le prove in volo del LES delle capsule Apollo. rdf:langString
Little Joe foi um Foguete auxiliar Americano usado em oito lançamentos entre 1959 e 1961 da base de Wallops Island Virgínia, para testar o sistema de escape e o escudo térmico para as cápsulas do Projeto Mercury. Tendo sido o primeiro foguete especificamente projetado para testes de qualificação de espaçonaves tripuladas, o foguete Little Joe foi também pioneiro na América em aplicar o princípio de cluster ou foguetes "em penca" formando um outro mais potente. Um sucessor chamado, Little Joe II, foi usado para testes em voo do sistema de escape do Projeto Apollo entre 1963 e 1966. rdf:langString
«Литл Джо» (англ. Little Joe) — семейство американских ракет-носителей: «Литл Джо» и «Литл Джо II». rdf:langString
Little Joe fue la denominación de un modelo de cohete de combustible sólido de dos etapas desarrollado a finales de los años 1950 para hacer diversas pruebas con las cápsulas del Proyecto Mercury, principalmente con el sistema de escape de la cápsula en caso de un problema con el cohete que debía lanzarla. Para componer el Little Joe, la NASA utilizó elementos existentes con el fin de abaratar costes. En concreto, el cohete se componía de agrupaciones de cohetes ya existentes. Se crearon diferentes tipos de Little Joe a base de agrupar distintos tipos de cohetes. rdf:langString
Little Joe was a solid-fueled booster rocket used by NASA for eight launches from 1959 to 1960 from Wallops Island, Virginia to test the launch escape system and heat shield for Project Mercury capsules, as well as the name given to the test program using the booster. The first rocket designed solely for crewed spacecraft qualifications, Little Joe was also one of the pioneer operational launch vehicles using the rocket cluster principle. A successor, Little Joe II, was used for flight testing of the Apollo launch escape system from 1963 to 1966. rdf:langString
La fusée Little Joe est un lanceur développé par l'agence spatiale américaine (NASA) et utilisé entre 1959 et 1966 pour tester le comportement des vaisseaux spatiaux des programmes américains Mercury et Apollo durant les phases critiques de leur vol, en particulier au moment où la pression aérodynamique est maximale (Max Q). Little Joe a été utilisée pour la qualification en vol de la tour de sauvetage et du déploiement des parachutes. rdf:langString
rdf:langString Little Joe
rdf:langString Little Joe (Rakete)
rdf:langString Little Joe
rdf:langString Little Joe (fusée)
rdf:langString Little Joe
rdf:langString Little Joe (rocket)
rdf:langString リトル・ジョー
rdf:langString Little Joe (foguete)
rdf:langString Литл Джо (ракеты)
rdf:langString Little Joe
rdf:langString Little Joe
xsd:integer 846333
xsd:integer 1109074499
rdf:langString Wallops Island, Virginia
xsd:integer 6
rdf:langString The Little Joe 1 launch vehicle with Mercury capsule, August 1959.
rdf:langString concluded
xsd:integer 2
rdf:langString Little Joe byla americká raketa používaná k testovacím letům programu Mercury. Raketa byla navržena jako levná náhrada za rakety Atlas a Redstone, jejichž cena byla pro potřeby jednoduchých suborbitálních letů příliš vysoká. Pohon obstarává šest až osm raketových motorů na tuhé pohonné látky spojených dohromady. Raketa byla vyráběna v několika verzích, podle počtu a typu použitých motorů. Stabilizace během letu byla zajišťována velkými stabilizačními křidélky, která dávají raketě její nezaměnitelný vzhled. Celkem se uskutečnilo osm testovacích letů, při nichž dvakrát selhala.
rdf:langString Die beiden Generationen der Little-Joe-Raketen wurden zum Test der Rettungssysteme der Mercury- und Apollo-Raumschiffe verwendet. Dazu besaßen sie je nach gewünschtem Flugprofil eine unterschiedliche Kombination von Feststofftriebwerken, die im eigentlichen Raketenkörper gebündelt wurden.
rdf:langString Little Joe was a solid-fueled booster rocket used by NASA for eight launches from 1959 to 1960 from Wallops Island, Virginia to test the launch escape system and heat shield for Project Mercury capsules, as well as the name given to the test program using the booster. The first rocket designed solely for crewed spacecraft qualifications, Little Joe was also one of the pioneer operational launch vehicles using the rocket cluster principle. The Little Joe name has been attributed to Maxime Faget at NASA's Langley Research Center in Hampton, Virginia. He based the name on four large fins which reminded him of a slang term for a roll of four in craps. A successor, Little Joe II, was used for flight testing of the Apollo launch escape system from 1963 to 1966.
rdf:langString Little Joe fue la denominación de un modelo de cohete de combustible sólido de dos etapas desarrollado a finales de los años 1950 para hacer diversas pruebas con las cápsulas del Proyecto Mercury, principalmente con el sistema de escape de la cápsula en caso de un problema con el cohete que debía lanzarla. Para componer el Little Joe, la NASA utilizó elementos existentes con el fin de abaratar costes. En concreto, el cohete se componía de agrupaciones de cohetes ya existentes. Se crearon diferentes tipos de Little Joe a base de agrupar distintos tipos de cohetes. El primer vuelo de un Little Joe tuvo lugar el 21 de agosto de 1959, y el último el 28 de abril de 1961. En total se lanzaron ocho Little Joe para probar cápsulas Mercury en sendas misiones, denominadas LJ-1, LJ-6, LJ-1A, LJ-2, LJ-1B, LJ-5, LJ-5A y LJ-5B, respectivamente.
rdf:langString La fusée Little Joe est un lanceur développé par l'agence spatiale américaine (NASA) et utilisé entre 1959 et 1966 pour tester le comportement des vaisseaux spatiaux des programmes américains Mercury et Apollo durant les phases critiques de leur vol, en particulier au moment où la pression aérodynamique est maximale (Max Q). Little Joe a été utilisée pour la qualification en vol de la tour de sauvetage et du déploiement des parachutes. Conçue pour être simple et peu coûteuse, la Little Joe est construite en combinant sous forme de fagot un nombre variable d'étages de fusée à propergol solide existants : , , Castor et (en). Les performances du lanceur lui permettent de propulser une maquette du vaisseau à l'échelle 1 à des vitesses supersoniques sur une trajectoire parabolique. La première version du lanceur, Little Joe I, capable de propulser jusqu'à une altitude de 160 km la capsule Mercury avec sa tour de sauvetage, a été lancée à huit reprises entre 1959 et 1961 et a connu deux échecs. Little Joe II, deuxième version beaucoup plus puissante développée pour le programme Apollo, a été lancée à cinq reprises entre 1963 et 1966 et a connu un échec. Les deux versions ont joué un rôle important dans la mise au point des véhicules spatiaux.
rdf:langString リトル・ジョー (英: Little Joe) は、アメリカ合衆国の固体燃料ロケットである。マーキュリー計画における宇宙船の緊急脱出用ロケットと耐熱保護板の試験のため、1959年から1960年にかけバージニア州ワロップス島で8回にわたって行われた飛行で使用された。有人宇宙飛行を目的に単独で開発された初のロケットであると同時に、複数の固体燃料ロケットを束ねるという原理で設計され実際に飛行した、先駆的な機体でもあった。 リトル・ジョーの名称はバージニア州ハンプトンにあるラングレー研究所のマキシム・ファゲット (Maxime Faget) がつけたもので、4枚の大きな尾翼がクラップスというゲームの「ハードフォー」という用語の俗称を思い起こさせたことによるものだった。 後継機のリトル・ジョーIIは1963年から1966年まで、アポロ計画で脱出ロケットを試験するために使用された。
rdf:langString Little Joe era il soprannome dato ad un razzo lanciatore degli Stati Uniti alimentato a combustibile solido. La prima versione del razzo, chiamata Little Joe I, fu utilizzata in otto lanci effettuati dal 1959 al 1960 dalla base di Wallops Island in Virginia. Lo scopo delle missioni era di testare il sistema di fuga dal lancio (in inglese, LES) e lo scudo termico per le capsule che sarebbero state utilizzate nel Programma Mercury. Little Joe non solo è stato il primo razzo ad essere interamente progettato per lanciare navicelle spaziali con equipaggio, è stato anche uno dei lanciatori pionieri nello sviluppo dei vettori a stadi.Una successiva versione, il Little Joe II, è stata utilizzata tra il 1963 ed il 1966 per le prove in volo del LES delle capsule Apollo.
rdf:langString Little Joe foi um Foguete auxiliar Americano usado em oito lançamentos entre 1959 e 1961 da base de Wallops Island Virgínia, para testar o sistema de escape e o escudo térmico para as cápsulas do Projeto Mercury. Tendo sido o primeiro foguete especificamente projetado para testes de qualificação de espaçonaves tripuladas, o foguete Little Joe foi também pioneiro na América em aplicar o princípio de cluster ou foguetes "em penca" formando um outro mais potente. Um sucessor chamado, Little Joe II, foi usado para testes em voo do sistema de escape do Projeto Apollo entre 1963 e 1966.
rdf:langString «Литл Джо» (англ. Little Joe) — семейство американских ракет-носителей: «Литл Джо» и «Литл Джо II».
rdf:langString United States
xsd:integer 2
rdf:langString Uncrewed capsule testing
xsd:integer 8
xsd:nonNegativeInteger 16207
xsd:nonNegativeInteger 2
xsd:string concluded
xsd:nonNegativeInteger 6
xsd:nonNegativeInteger 8
xsd:nonNegativeInteger 2

data from the linked data cloud