Legio II Augusta

rdf:langString Legio II Augusta

rdf:langString Legio II Augusta – legion rzymski obdarzony przez cesarza Oktawiana Augusta przydomkiem "Augusta", oznaczającym "Należący do Augusta", około roku 25 p.n.e.. Jego emblematami były: koziorożec, pegaz i bóg wojny Mars. Początki istnienia Legio II nie są jasne. Być może został sformowany w roku 43 p.n.e. przez konsula oraz Oktawiana jako Legio II Sabina od (regionu w Italii zamieszkanego dawniej przez Sabinów). Legion ten walczył po raz pierwszy przeciwko Markowi Antoniuszowi, a następnie po sformowaniu drugiego triumwiratu przeciwko Brutusowi i Kasjuszowi w bitwie pod Filippi. W roku 30 wymieniony jest Legio II Gallica, który może być tym samym, co Legio II Sabina i Legio II Augusta. Po roku 30 legion przebywał w Hiszpanii i brał udział w wojnie kantabryjskiej Augusta w latach 25–13 p.n.e. W konflikcie tym uczestniczyły też inne legiony: I Germanica, , , VI Victrix, IX Hispana, , oraz jeszcze jeden legion, prawdopodobnie VIII Augusta. Po porażce Rzymu w Lesie Teutoburskim w 9 roku n.e. II Augusta został najprawdopodobniej przeniesiony nad Ren, w okolice Moguncji. W latach 14–16 uczestniczył w działaniach wojennych Germanikusa w Germanii. Następnie legion został przeniesiony do Argentoratum (dzisiejszy Strasburg), gdzie wybudował nowy fort. W roku 43 n.e. II Augusta wraz z IX Hispana, oraz XX Valeria Victrix uczestniczył w inwazji na Brytanię. Dowódcą Drugiego legionu był wówczas Tytus Flawiusz Wespazjanus, późniejszy cesarz. Nie wiadomo gdzie dokładnie stacjonował legion po udanej kampanii. Wśród prawdopodobnych miejsc wymienia się Gloucester, Dorchester, Silchester i . W roku 55 prawdopodobnie brał udział w budowie nowego fortu w Isca Dumnoniorum (dziś Exeter), gdzie stacjonował do 75 roku, kiedy przeniósł się do Caerleon w Walii. Pozostał tam aż do 139 roku, kiedy został wysłany do prac nad wznoszeniem Wału Antonina w latach 139-142. W kolejnych latach uczestniczył w tłumieniu powstań a także prawdopodobnie w próbie zdobycia tronu cesarskiego przez Klodiusza Albinusa. W 208 roku, podczas kampanii Septymiusza Sewera w Szkocji, został przeniesiony do nad rzeką Tay. Podczas rządów Aleksandra Sewera (222–235) powrócił do Caerleon, gdzie był na pewno jeszcze w roku 255. W IV wieku II Augusta stacjonował w Richborough, stanowiąc obronę wybrzeża Kentu. mógł powstać z podzielenia II Augusta.