Legatus Augusti pro praetore
http://dbpedia.org/resource/Legatus_Augusti_pro_praetore an entity of type: Abstraction100002137
Un legatus Augusti pro praetore o legado de Augusto propretor era el título oficial del gobernador o general romano de la mayoría de las provincias imperiales del Imperio romano durante la era del Principado, normalmente las más grandes, o en donde estaban asentadas las legiones.
rdf:langString
Le légat d'Auguste propréteur (en latin, legatus Augusti propraetore) est un gouverneur de province impériale dans l’Empire romain.
rdf:langString
Con il termine di legatus Augusti pro praetore si designava nell'impero romano un governatore di provincia imperiale di rango senatorio munito di imperium delegato dal principe.
rdf:langString
A legatus Augusti pro praetore (literally: "envoy of the emperor – acting for the praetor") was the official title of the governor or general of some Imperial provincess of the Roman Empire during the Principate era, normally the larger ones or those where legions were based. Provinces were denoted imperial if their governor was selected by the emperor, in contrast to senatorial provinces, whose governors (called proconsuls) were elected by the Roman Senate.
rdf:langString
Een legatus Augusti pro praetore is in het Principaat (het vroege Romeinse Keizerrijk) een legatus van consulaire óf pretoriaanse rang die, door de princeps (die zelf een imperium proconsulare - het imperium als van een consul - bezit en deze macht dus kan delegeren), is aangesteld met een imperium pro praetore (het imperium als van een pretor) om stadhouder te zijn of een leger aan te voeren in een keizerlijke provincia. Hij staat boven een legatus legionis en onder de personen met een imperium proconsulare (dit zijn de princeps - de "keizer" - of bepaalde leden van diens familie). Hij had dan ook een of drie legati bij zich als zijn assistenten. Zijn imperium is afgeleid van (net zoals al in de Romeinse Republiek het imperium van de pretor gezien werd als afgeleid van dat van de consul)
rdf:langString
Legado imperial propretor, legado augusto/augustal propretor ou legado propretor do Augusto (em latim: Legatus Augusti pro praetore , lit. "enviado do imperador - pretor atuante") foi um título oficial do governador de algumas províncias imperiais do Império Romano durante o principado, normalmente as maiores ou aquelas onde as legiões estavam estacionadas. As províncias eram denotadas imperiais se seu governador era selecionado pelo imperador, em contraste às províncias senatoriais, cujos governadores (chamados procônsules) eram selecionados pelo senado. Por seu um propretor, o legado imperial possuía imperium, o que dava-lhe a honra de ser acompanhado por cinco lictores.
rdf:langString
Лега́т Авгу́ста пропре́тор (лат. Legatus Augusti pro praetore) — официальный титул наместника некоторых провинций Римской империи в эпоху принципата. Легаты пропреторы назначались, как правило, в наиболее крупные провинции, а также в те, где дислоцировались легионы. Провинции делились на императорские, наместники которых назначались императором лично, и на сенатские, чьи наместники (так называемые проконсулы) избирались римским сенатом. Должность легата Августа пропретора исчезла примерно к концу III века.
rdf:langString
rdf:langString
Legatus Augusti pro praetore
rdf:langString
Legatus Augusti pro praetore
rdf:langString
Legatus Augusti pro praetore
rdf:langString
Légat d'Auguste propréteur
rdf:langString
Legatus Augusti pro praetore
rdf:langString
Legatus Augusti pro praetore
rdf:langString
Legado imperial propretor
rdf:langString
Легат Августа пропретор
xsd:integer
22519539
xsd:integer
1096881739
rdf:langString
Un legatus Augusti pro praetore o legado de Augusto propretor era el título oficial del gobernador o general romano de la mayoría de las provincias imperiales del Imperio romano durante la era del Principado, normalmente las más grandes, o en donde estaban asentadas las legiones.
rdf:langString
A legatus Augusti pro praetore (literally: "envoy of the emperor – acting for the praetor") was the official title of the governor or general of some Imperial provincess of the Roman Empire during the Principate era, normally the larger ones or those where legions were based. Provinces were denoted imperial if their governor was selected by the emperor, in contrast to senatorial provinces, whose governors (called proconsuls) were elected by the Roman Senate. A legatus Augusti was always a senator of consular or praetorian rank (i.e., who had previously held the office of consul or praetor). However, the position of the governor of Egypt (praefectus Aegypti) was unparalleled, for though an eques (Roman knight) he had legions under his command. Some smaller imperial provinces where no legions were based (e.g. Mauretania, Thrace, Rhaetia, Noricum, and Judaea) were administered by equestrian praefecti (prefects) later designated procuratores (procurators) who commanded only auxiliary forces. The legatus Augusti was both the head of the provincial administration, chief judicial officer and commander-in-chief of all military forces based in the province (legions and auxiliaries). The only function outside the remit of the legatus was finance (the collection of imperial taxes and revenues), which was handled by an independent procurator, who reported direct to the emperor. In the military hierarchy, the legatus ' direct subordinates were the legati legionis (the commanders of the legions based in the province), who in turn commanded the tribuni militum (the legion's senior staff officers) and the praefecti (commanders) of the auxiliary regiments attached to the legion. In AD 68, 15 out of a total of 36 provinces were ruled by legati Augusti: Hispania Tarraconensis, Lusitania, Gallia Aquitania, Gallia Lugdunensis, Gallia Belgica, Britannia, Germania Inferior, Germania Superior, Moesia, Dalmatia, Galatia, Cappadocia, Lycia et Pamphylia, Syria and Numidia.
rdf:langString
Le légat d'Auguste propréteur (en latin, legatus Augusti propraetore) est un gouverneur de province impériale dans l’Empire romain.
rdf:langString
Con il termine di legatus Augusti pro praetore si designava nell'impero romano un governatore di provincia imperiale di rango senatorio munito di imperium delegato dal principe.
rdf:langString
Een legatus Augusti pro praetore is in het Principaat (het vroege Romeinse Keizerrijk) een legatus van consulaire óf pretoriaanse rang die, door de princeps (die zelf een imperium proconsulare - het imperium als van een consul - bezit en deze macht dus kan delegeren), is aangesteld met een imperium pro praetore (het imperium als van een pretor) om stadhouder te zijn of een leger aan te voeren in een keizerlijke provincia. Hij staat boven een legatus legionis en onder de personen met een imperium proconsulare (dit zijn de princeps - de "keizer" - of bepaalde leden van diens familie). Hij had dan ook een of drie legati bij zich als zijn assistenten. Zijn imperium is afgeleid van (net zoals al in de Romeinse Republiek het imperium van de pretor gezien werd als afgeleid van dat van de consul) maar ook ondergeschikt aan dat van de princeps. Er is dus geen sprake van een echte delegatie: de princeps blijft ten volle bevoegd. De legaatstitel verwijst naar de meest "verheven" titel van de princeps: Augustus. De legati Augusti pro praetore zijn de afgevaardigden van de princeps die via dezen de keizerlijke provincies in absentia (tijdens zijn afwezigheid) laat beheren. Zij voeren de exercitus (de in de desbetreffende provincie aanwezige keizerlijke veldlegers) aan in naam van de keizer en oefenen bepaalde uitvoerende en rechtsprekende functies uit. Diegene verantwoordelijk voor de census in de keizerlijke provinciae werd een legatus Augustus pro praetore ad census accipiendos genoemd.
rdf:langString
Legado imperial propretor, legado augusto/augustal propretor ou legado propretor do Augusto (em latim: Legatus Augusti pro praetore , lit. "enviado do imperador - pretor atuante") foi um título oficial do governador de algumas províncias imperiais do Império Romano durante o principado, normalmente as maiores ou aquelas onde as legiões estavam estacionadas. As províncias eram denotadas imperiais se seu governador era selecionado pelo imperador, em contraste às províncias senatoriais, cujos governadores (chamados procônsules) eram selecionados pelo senado. Por seu um propretor, o legado imperial possuía imperium, o que dava-lhe a honra de ser acompanhado por cinco lictores. Um legado imperial era sempre um senador de posição consular ou pretoriana (ou seja, que tinha anteriormente exercido o ofício de cônsul ou pretor), e tal posição configurava-se como a mais alto posição no curso preliminar pretoriano para sua ascensão ao consulado. A função era concedida por um período indeterminado, a critério do imperador, geralmente não mais de 3 anos, mas alguns imperadores mantiveram por mais tempo um legado que o satisfizesse. A posição do governador do Egito (prefeito) foi sem paralelo, pois, embora um equestre (cavaleiro), tinha legiões sob seu comando. Algumas províncias imperiais menores onde nenhuma legião estava estacionada (p. ex. Mauritânia, Trácia, Récia, Nórica e Judeia) eram administradas por prefeitos equestres depois designados procuradores que comandaram apenas auxiliares. O legado imperial era tanto chefe da administração provincial, quando oficial judicial chefe e comandante-em-chefe de todas as forças militares estacionadas na província (legiões e auxiliares). A única função fora do âmbito do legado era financeira (a coleção de tributos e receitas imperiais), que era manipulada por um procurador independente, que reportava-se diretamente ao imperador. Em 68, 15 de todas as 36 províncias romanas eram governadas por legados imperiais: Hispânia Tarraconense, Lusitânia, Gália Aquitânia, Gália Lugdunense, Gália Bélgica, Britânia, Germânia Inferior, Germânia Superior, Mésia, Dalmácia, Galácia, Capadócia, Lícia e Panfília, Síria e Numídia.
rdf:langString
Лега́т Авгу́ста пропре́тор (лат. Legatus Augusti pro praetore) — официальный титул наместника некоторых провинций Римской империи в эпоху принципата. Легаты пропреторы назначались, как правило, в наиболее крупные провинции, а также в те, где дислоцировались легионы. Провинции делились на императорские, наместники которых назначались императором лично, и на сенатские, чьи наместники (так называемые проконсулы) избирались римским сенатом. На должность легата пропретора назначались сенаторы консулярского или преторского ранга (то есть те, которые ранее занимали должность консула или претора). Однако Египтом императоры назначали править только представителей всаднического сословия — префекта Египта, хотя в нём находилась армия. Некоторые небольшие имперские провинции, где не находились легионы (например, Мавретания, Фракия, Реция, Норик и Иудея) получали в качестве наместника прокуратора, который командовал только вспомогательными частями. Легат пропретор возглавлял провинциальную администрацию, был главным судебным чиновником и главнокомандующим всех вооруженных сил, базирующихся в провинции (и легионов, и вспомогательных подразделений). Единственной функцией, находившейся вне компетенции легата, были финансы (сбор налогов и управление ими); эта функция была возложена на независимого прокуратора, который подчинялся только императору. Легат Августа пропретор назывался также «quinquefascalis», ибо имел право на 5 ликторов. В военной иерархии непосредственными подчиненными легата были (командиры легионов в провинции), которые в свою очередь начальствовали над военными трибунами (старшими офицерами легиона) и префектами (командующими) вспомогательных частей, прикреплённых к легиону. В 68 году 15 из в общей сложности 36 римских провинций находились под властью легата Августа пропретора: Тарраконская Испания, Лузитания, Аквитания, Лугдунская Галлия, Белгика, Британия, Нижняя Германия, Верхняя Германия, Мёзия, Далмация, Галатия, Каппадокия, Ликия и Памфилия, Сирия, Нумидия. Должность легата Августа пропретора исчезла примерно к концу III века.
xsd:nonNegativeInteger
3448
