Law of Return
http://dbpedia.org/resource/Law_of_Return an entity of type: Abstraction100002137
La Llei del Retorn (en hebreu חוק השבות) és una de les lleis més importants d'Israel, atès que concedeix residència i, juntament amb altres lleis, ciutadania als jueus de qualsevol lloc del món que desitgin emigrar a aquest país. A través d'aquesta llei totes les persones jueves o descendents de jueus fins a tercera generació (fills, nets, les seves parelles i fills menors d'edat de les parelles) tenen dret a emigrar a Israel i rebre la ciutadania israeliana amb els seus beneficis, drets i obligacions.
rdf:langString
قانون العودة (العبرية: חוק השבות) تشريع إسرائيلي صدر في 5 يوليو 1950 يعطي اليهود حق الهجرة والاستقرار في إسرائيل ونيل جنسيتها. وفي عام 1970، عُدل القانون ليشمل أصحاب الأصول اليهودية وأزواجهم.
rdf:langString
Zákon o návratu (hebrejsky חוק השבות, chok ha-švut) je izraelský zákon, který zaručuje každému člověku s židovskými kořeny a členům jeho rodiny právo přijít do Izraele a automaticky získat státní občanství. Zákon se nevztahuje pouze na člověka, který má židovskou matku či konvertitu, ale i na člověka, který má židovské příbuzenské vztahy ze strany otce či prarodičů. Byl schválen prvním Knesetem 5. července 1950. Netýká se ale těch Židů, kteří vyznávají jinou víru než judaismus (včetně mesiánských židů).
rdf:langString
Das Rückkehrgesetz (hebräisch חוק השבות chok ha-schwut) ist ein israelisches Gesetz von 1950, das Personen jüdischer Herkunft oder jüdischen Glaubens sowie deren Ehepartnern die Einwanderung nach Israel sowie die Erlangung der israelischen Staatsbürgerschaft erlaubt.
rdf:langString
La Ley del Retorno (en hebreo: חוק השבות, "ḥok ha-shvūt") es una de las leyes más importantes de Israel, ya que concede residencia y, junto con otras leyes, ciudadanía a los judíos de cualquier lugar del mundo que deseen emigrar a este país. A través de esta Ley todas las personas judías o descendientes de judíos hasta tercera generación (hijos, nietos, sus cónyuges e hijos menores de edad de los cónyuges) tienen derecho a inmigrar a Israel y recibir la ciudadanía israelí con sus beneficios, derechos y obligaciones.
rdf:langString
귀환법(歸還法)은 1950년 7월 5일에 제정된 이스라엘의 법률이다. 유대인들에게 이스라엘에서 거주할 권리와 이스라엘의 시민권을 얻을 수 있도록 하는 법이다. 1970년에 입국하고 정착할 수 있는 권리가 유대인 가계의 사람들과 그들의 배우자들에게로 확대되었다.
rdf:langString
帰還法（きかんほう、英語: The Law of Return、ヘブライ語: חוק השבות, ḥok ha-shvūt, hoq ha-shevut）は、イスラエルの法律。国外のユダヤ教徒がイスラエルにアリーヤー（移民）することを認めるもの。 イスラエル独立宣言（1948年5月14日）から約2年後の1950年7月5日に制定され、1954年と1970年に改定された。
rdf:langString
De Wet op de Terugkeer (Hebreeuws: חוק השבות, Engels: The Law of Return) is een Israëlische wet die dateert van 5 juli 1950. Hierin staat vermeld dat iedereen waar ook ter wereld die van (gedeeltelijke) Joodse komaf is, het recht heeft zich in Israël te vestigen en het Israëlische staatsburgerschap te verkrijgen.
rdf:langString
回歸法（希伯来语：חֹוק הַשְׁבוּת，ḥok ha-shvūt）是以色列的一條法律，通過於1950年7月5日。這條法律賦予猶太人回到並在以色列生活，以及獲得以色列國籍的權利。 1970年，回歸法的適用範圍進一步擴大到無論在哈拉卡的傳統解釋下是否是猶太人，有一個猶太人祖父母，以及和猶太人結婚的人也可適用於回歸法。
rdf:langString
La Leĝo de Reveno (hebree חוק השבות ĥok ha-ŝvut) estas leĝo en la ŝtato Israelo. La leĝo permesas al ĉiuj judoj de la mondo, iliaj filoj, iliaj nepoj kaj iliaj ge-edzoj, iri vivi en Israelo kaj akiri Israelan civitanecon.La leĝo estis aprobita la 5-an de julio 1950 de la Knesset, la Israela parlamento, kiel unua leĝo post la fondo de la ŝtato Israelo en 1948. Ĝi konkordas kun la ĉefa celo de la cionisma movado, alivorte krei ŝtaton por ĉiuj judoj de la mondo, kie ili povus vivi liberaj de persekutado. Laŭ la leĝo, ĉiu ajn kiu havas almenaŭ unu judan ge-avon raitas migri al Israelo (krom se ili rekte konvertiĝis al alia religio). Tamen, laŭ judaj religiaj leĝoj, nur homoj kun juda patrino estas judoj. Origine, nur tiaj homoj raitis migri al Israelo, sed en 1970, oni plivastigis la leĝon por
rdf:langString
The Law of Return (Hebrew: חֹוק הַשְׁבוּת, ḥok ha-shvūt) is an Israeli law, passed on 5 July 1950, which gives Jews, people with one or more Jewish grandparent, and their spouses the right to relocate to Israel and acquire Israeli citizenship. Section 1 of the Law of Return declares that "every Jew has the right to come to this country as an oleh [immigrant]". In the Law of Return, the State of Israel gave effect to the Zionist movement's "credo" which called for the establishment of Israel as a Jewish state. In 1970, the right of entry and settlement was extended to people with at least one Jewish grandparent and a person who is married to a Jew, whether or not they are considered Jewish under Orthodox interpretations of Jewish law.
rdf:langString
La loi du retour (חוֹק השְבוּת, Khoq Ha-Shvout), votée le 5 juillet 1950 par la Knesset, garantit à tout Juif (ainsi qu'à son éventuelle famille non juive) le droit d'immigrer en Israël. Un visa d’immigrant sera délivré à tout Juif qui aura exprimé le désir de s’établir en Israël, à moins que le ministre de l’Intérieur soit convaincu que le candidat mène des activités dirigées contre le peuple juif, risque de porter atteinte à la salubrité publique ou à la sécurité de l’État ou encore a un passé criminel susceptible de mettre en danger le bien-être public.
rdf:langString
Undang-Undang Kepulangan (bahasa Ibrani: חוק השבות/ḥok ha-shvūt) adalah legislasi yang dikeluarkan oleh Israel pada tahun 1950. UU ini memberi sarana bagi seluruh Yahudi dan pasangannya untuk tinggal di dan mendapatkan kewarganegaraan Israel. UU Kepulangan memberikan dasar hukum untuk salah satu tujuan gerakan Zionisme menyediakan pemecahan bagi masalah bangsa Yahudi dengan pendirian kembali tanah air untuk mereka di Eretz Yisrael. Meskipun demikian, seorang Yahudi dapat kehilangan kewarganegaraan Israel jika dianggap berbahaya untuk Israel dan mereka yang telah murtad dari Yudaisme.
rdf:langString
La legge del ritorno (in ebraico: חֹוק הַשְׁבוּת, ḥok ha-shvūt), è una legge dello Stato di Israele, promulgata dalla Knesset il 5 luglio 1950 (data ebraica: 20 Tammuz 5710), assieme alla legge sulla cittadinanza.
rdf:langString
Prawo powrotu (heb. חוק השבות, chok ha-szwut) – prawo uchwalone przez Kneset (parlament Izraela) w 1950 r. (5710 r.), które daje Żydom możliwość imigracji i życia w Izraelu oraz uzyskania obywatelstwa. W 1970 r. prawem powrotu zostały również objęte osoby mające żydowskich przodków, ich małżonkowie, oraz osoby, które przeszły na judaizm.
rdf:langString
A Lei do retorno é uma das mais importantes leis do Estado de Israel já que concede o direito de residência e cidadania a qualquer judeu, originário de qualquer país do mundo, que deseje emigrar para o território israelense - sendo que esse direito é extensivo aos seus descendentes não judeus até a terceira geração (filhos e netos, bem como os respectivos cônjuges e filhos menores). A lei foi adotada pelo Knesset em 1950 (dois anos depois da proclamação do Estado de Israel) e declara que o país constitui um lar não apenas para os habitantes do território israelense, mas também para os judeus de todo o mundo, quer vivam em pobreza e medo das perseguições, quer vivam uma vida com afluência e segurança.
rdf:langString
Закон о возвращении (ивр. חוק השבות — «хок ха-швут») — закон, провозглашающий право каждого еврея репатриироваться в Государство Израиль. Принят Кнессетом 5 июля 1950 года. Этот закон юридически выражает идеологическую доктрину сионизма, лежащую в основе возникновения и существования Государства Израиль в качестве национального государства еврейского народа. Данный закон стимулирует возвращение евреев из стран рассеяния в Израиль.
rdf:langString
rdf:langString
قانون العودة (إسرائيل)
rdf:langString
Llei del Retorn
rdf:langString
Zákon o návratu
rdf:langString
Rückkehrgesetz
rdf:langString
Leĝo de Reveno
rdf:langString
Ley del Retorno
rdf:langString
Loi du retour
rdf:langString
Undang-Undang Kepulangan
rdf:langString
Legge del ritorno
rdf:langString
Law of Return
rdf:langString
帰還法
rdf:langString
귀환법
rdf:langString
Wet op de Terugkeer
rdf:langString
Prawo powrotu
rdf:langString
Закон о возвращении (Израиль)
rdf:langString
Lei do retorno
rdf:langString
回歸法
xsd:integer
394436
xsd:integer
1105928687
xsd:date
2005-11-27
rdf:langString
The problem is how to become an Israeli
rdf:langString
La Llei del Retorn (en hebreu חוק השבות) és una de les lleis més importants d'Israel, atès que concedeix residència i, juntament amb altres lleis, ciutadania als jueus de qualsevol lloc del món que desitgin emigrar a aquest país. A través d'aquesta llei totes les persones jueves o descendents de jueus fins a tercera generació (fills, nets, les seves parelles i fills menors d'edat de les parelles) tenen dret a emigrar a Israel i rebre la ciutadania israeliana amb els seus beneficis, drets i obligacions.
rdf:langString
قانون العودة (العبرية: חוק השבות) تشريع إسرائيلي صدر في 5 يوليو 1950 يعطي اليهود حق الهجرة والاستقرار في إسرائيل ونيل جنسيتها. وفي عام 1970، عُدل القانون ليشمل أصحاب الأصول اليهودية وأزواجهم.
rdf:langString
Zákon o návratu (hebrejsky חוק השבות, chok ha-švut) je izraelský zákon, který zaručuje každému člověku s židovskými kořeny a členům jeho rodiny právo přijít do Izraele a automaticky získat státní občanství. Zákon se nevztahuje pouze na člověka, který má židovskou matku či konvertitu, ale i na člověka, který má židovské příbuzenské vztahy ze strany otce či prarodičů. Byl schválen prvním Knesetem 5. července 1950. Netýká se ale těch Židů, kteří vyznávají jinou víru než judaismus (včetně mesiánských židů).
rdf:langString
La Leĝo de Reveno (hebree חוק השבות ĥok ha-ŝvut) estas leĝo en la ŝtato Israelo. La leĝo permesas al ĉiuj judoj de la mondo, iliaj filoj, iliaj nepoj kaj iliaj ge-edzoj, iri vivi en Israelo kaj akiri Israelan civitanecon.La leĝo estis aprobita la 5-an de julio 1950 de la Knesset, la Israela parlamento, kiel unua leĝo post la fondo de la ŝtato Israelo en 1948. Ĝi konkordas kun la ĉefa celo de la cionisma movado, alivorte krei ŝtaton por ĉiuj judoj de la mondo, kie ili povus vivi liberaj de persekutado. Laŭ la leĝo, ĉiu ajn kiu havas almenaŭ unu judan ge-avon raitas migri al Israelo (krom se ili rekte konvertiĝis al alia religio). Tamen, laŭ judaj religiaj leĝoj, nur homoj kun juda patrino estas judoj. Origine, nur tiaj homoj raitis migri al Israelo, sed en 1970, oni plivastigis la leĝon por inkluzivi homojn kun juda ge-avo. Unu interpreto de tiu ŝanĝo estas ke la nazioj persekutis iun ajn kiu havis judan ge-avon, kaj do oni volis permesi al iu ajn kiu povus esti persekutita kiel judo migri al Israelo. Alia interpreto estas ke la israela registaro volis permesi al pli da homojn migri al Israelo por certiĝi ke la araboj ĉiam restus malgranda minoritato de la popolacio. De 1950 ĝis nun, kelkaj milionoj da judoj migris al Israelo danke al ĉi tiu leĝo, ĉefe de Orient-Eŭropo, la Mezoriento kaj la eksa Soveta Unio. Kelkaj iris pro ideologiaj aŭ religiaj kialoj, sed la plej multo iris por eskapi de malriĉeco aŭ persekutado. Nuntempe, laŭ israelaj statistikoj, 68% da israelaj judoj naskiĝis en Israelo mem, dum la aliaj enmigris. Inter tiuj kiuj naskiĝis en Israelo, preskaŭ ĉiuj havas gepatroj aŭ ge-avoj kiuj naskiĝis eksterlande. La Palestinanoj kaj iliaj subtenantoj trans la mondo ofte acertas ke la Leĝo de Revno estas diskriminacia, ĉar ĝi permesas nur al judoj migri al Israelo kiam ajn ili volas. Ili ankaŭ komparas la leĝon kun la fakto ke la Palestinanoj kiuj devis eskapi aŭ estis forpelitaj de Israelo antaŭ jardekoj, kaj iliaj filoj kaj nepoj, neniam havis la raiton "reveni" al Israelo. Israelanoj ofte neas ke la Leĝo de Reveno estas diskriminacia, atentigante ĝi ne estas la nura maniero akiri Israela civitaneco. Homoj kiuj ne estas judoj tamen raitas iri vivi en Israelo, kaj ili povas akiri la loĝ-permeso kaj la Israela civitaneco kun la sama facileco kiel oni povus en aliaj demokratiaj landoj. Kelk-foje, defendantoj de la Leĝo de Reveno citas la Internacia interkunsento pri la forigo de ĉiuj formoj da raca diskriminacio, aprobita de la Unuiĝintaj Nacioj en 2005. Laŭ ĝi, oni raitas doni al unu grupo prefera traktado por rektigi pasintaj diskriminacioj. Ene de Israelo, dauras debaton pri la Leĝo de Reveno. Minoritato da homoj volas forigi ĝin, ĉar ili argumentas ke ĝi ne plu estas necesa kaj ĝi ne estas tauga por liberala demokratio. Aliaj homoj volas ŝanĝi ĝin. Ekzistas aparta kontroversio pri la fakto ke homoj kiuj konvertiĝas al judismo estas enkluzivataj en la leĝo de reveno. La kontroversio estas pri la fakto ke estas la kiu decidas se konvertiĝoj faritaj eksterlande validas aŭ ne. La israelaj rabenaj autoritatoj estas ortodoksaj, kaj ili ofte ne akceptas konvertiĝoj al la konservemaj aŭ reformismaj skoloj de Judismo.
rdf:langString
Das Rückkehrgesetz (hebräisch חוק השבות chok ha-schwut) ist ein israelisches Gesetz von 1950, das Personen jüdischer Herkunft oder jüdischen Glaubens sowie deren Ehepartnern die Einwanderung nach Israel sowie die Erlangung der israelischen Staatsbürgerschaft erlaubt.
rdf:langString
La Ley del Retorno (en hebreo: חוק השבות, "ḥok ha-shvūt") es una de las leyes más importantes de Israel, ya que concede residencia y, junto con otras leyes, ciudadanía a los judíos de cualquier lugar del mundo que deseen emigrar a este país. A través de esta Ley todas las personas judías o descendientes de judíos hasta tercera generación (hijos, nietos, sus cónyuges e hijos menores de edad de los cónyuges) tienen derecho a inmigrar a Israel y recibir la ciudadanía israelí con sus beneficios, derechos y obligaciones.
rdf:langString
La loi du retour (חוֹק השְבוּת, Khoq Ha-Shvout), votée le 5 juillet 1950 par la Knesset, garantit à tout Juif (ainsi qu'à son éventuelle famille non juive) le droit d'immigrer en Israël. Un visa d’immigrant sera délivré à tout Juif qui aura exprimé le désir de s’établir en Israël, à moins que le ministre de l’Intérieur soit convaincu que le candidat mène des activités dirigées contre le peuple juif, risque de porter atteinte à la salubrité publique ou à la sécurité de l’État ou encore a un passé criminel susceptible de mettre en danger le bien-être public. Un Juif qui vient en Israël et manifeste ensuite le désir de s’établir peut, alors qu’il se trouve encore en Israël, recevoir un certificat d’immigrant, sauf si les exceptions déjà énumérées s'appliquent en l'espèce. Tout Juif qui a immigré dans ce pays avant l’entrée en vigueur de cette loi, et tout Juif né dans ce pays que ce soit avant ou après l’entrée en vigueur de cette loi, est dans la même situation que celui qui a immigré aux termes de cette loi. Les droits d’un Juif aux termes de cette loi, les droits d’un immigrant selon la loi sur la nationalité de 1952, et les droits d’un immigrant aux termes de toute autre loi sont aussi accordés aux enfants et petits-enfants d’un Juif, à son conjoint et au conjoint d’un enfant ou d’un petit-enfant d’un Juif — à l’exception d’une personne qui était juive et a, de sa propre volonté, changé de religion. La loi s'applique, que le Juif par l’intermédiaire duquel un droit est invoqué soit toujours en vie ou non, qu’il ait immigré en Israël ou non. Enfin, pour les besoins de cette loi, un Juif désigne une personne née d’une mère juive ou convertie au judaïsme et qui ne pratique pas une autre religion. Le ministre de l’Intérieur est chargé de l’application de cette loi et pourra prendre toute ordonnance pour son application et pour l’octroi de visas et de certificats d’immigration aux mineurs jusqu’à l’âge de 18 ans.
rdf:langString
The Law of Return (Hebrew: חֹוק הַשְׁבוּת, ḥok ha-shvūt) is an Israeli law, passed on 5 July 1950, which gives Jews, people with one or more Jewish grandparent, and their spouses the right to relocate to Israel and acquire Israeli citizenship. Section 1 of the Law of Return declares that "every Jew has the right to come to this country as an oleh [immigrant]". In the Law of Return, the State of Israel gave effect to the Zionist movement's "credo" which called for the establishment of Israel as a Jewish state. In 1970, the right of entry and settlement was extended to people with at least one Jewish grandparent and a person who is married to a Jew, whether or not they are considered Jewish under Orthodox interpretations of Jewish law. On the day of arrival in Israel, or occasionally at a later date, a person who enters Israel under the Law of Return as an oleh would receive a certificate confirming their oleh status. The person then has three months to decide whether they wish to become a citizen and can renounce citizenship during this time. The right to an oleh certificate may be denied if the person is engaged in anti-Jewish activity, is a hazard to the public health or security of the state, or has a criminal past that may endanger public welfare.
rdf:langString
Undang-Undang Kepulangan (bahasa Ibrani: חוק השבות/ḥok ha-shvūt) adalah legislasi yang dikeluarkan oleh Israel pada tahun 1950. UU ini memberi sarana bagi seluruh Yahudi dan pasangannya untuk tinggal di dan mendapatkan kewarganegaraan Israel. UU Kepulangan memberikan dasar hukum untuk salah satu tujuan gerakan Zionisme menyediakan pemecahan bagi masalah bangsa Yahudi dengan pendirian kembali tanah air untuk mereka di Eretz Yisrael. Meskipun demikian, seorang Yahudi dapat kehilangan kewarganegaraan Israel jika dianggap berbahaya untuk Israel dan mereka yang telah murtad dari Yudaisme. UU Kepulangan banyak mendapat kritik dari Palestina, yang menganggap hukum tersebut menyakitkan hati dan merupakan diskriminasi etnis terinstitusionalisasi.
* l
*
* s
rdf:langString
귀환법(歸還法)은 1950년 7월 5일에 제정된 이스라엘의 법률이다. 유대인들에게 이스라엘에서 거주할 권리와 이스라엘의 시민권을 얻을 수 있도록 하는 법이다. 1970년에 입국하고 정착할 수 있는 권리가 유대인 가계의 사람들과 그들의 배우자들에게로 확대되었다.
rdf:langString
La legge del ritorno (in ebraico: חֹוק הַשְׁבוּת, ḥok ha-shvūt), è una legge dello Stato di Israele, promulgata dalla Knesset il 5 luglio 1950 (data ebraica: 20 Tammuz 5710), assieme alla legge sulla cittadinanza. Essa ha abrogato le norme fissate dal cosiddetto "Libro Bianco", pubblicato dalle autorità britanniche durante il periodo del mandato britannico della Palestina e che, tra le altre cose, conteneva limitazioni all'immigrazione ebraica. La nuova legge garantisce la cittadinanza israeliana ad ogni persona di discendenza ebraica del mondo, purché si trasferisca in Israele con l'intenzione di viverci e di rimanervi e a condizione, se ancora in età, di compiere il servizio militare, della durata di tre anni per i maschi e di due per le femmine.
rdf:langString
帰還法（きかんほう、英語: The Law of Return、ヘブライ語: חוק השבות, ḥok ha-shvūt, hoq ha-shevut）は、イスラエルの法律。国外のユダヤ教徒がイスラエルにアリーヤー（移民）することを認めるもの。 イスラエル独立宣言（1948年5月14日）から約2年後の1950年7月5日に制定され、1954年と1970年に改定された。
rdf:langString
De Wet op de Terugkeer (Hebreeuws: חוק השבות, Engels: The Law of Return) is een Israëlische wet die dateert van 5 juli 1950. Hierin staat vermeld dat iedereen waar ook ter wereld die van (gedeeltelijke) Joodse komaf is, het recht heeft zich in Israël te vestigen en het Israëlische staatsburgerschap te verkrijgen.
rdf:langString
A Lei do retorno é uma das mais importantes leis do Estado de Israel já que concede o direito de residência e cidadania a qualquer judeu, originário de qualquer país do mundo, que deseje emigrar para o território israelense - sendo que esse direito é extensivo aos seus descendentes não judeus até a terceira geração (filhos e netos, bem como os respectivos cônjuges e filhos menores). A lei foi adotada pelo Knesset em 1950 (dois anos depois da proclamação do Estado de Israel) e declara que o país constitui um lar não apenas para os habitantes do território israelense, mas também para os judeus de todo o mundo, quer vivam em pobreza e medo das perseguições, quer vivam uma vida com afluência e segurança. A Declaração da Independência definiu explicitamente que o Estado de Israel permaneceria aberto à imigração judaica e para o regresso dos dispersos. Sob esse princípio, a Lei do Retorno estabelece o direito de qualquer judeu de se assentar em Israel. A lei se aplica apenas aos judeus não israelenses, tornando a sua naturalização legalmente aceita a priori. A naturalização de não judeus é regulada por outras leis.
rdf:langString
Закон о возвращении (ивр. חוק השבות — «хок ха-швут») — закон, провозглашающий право каждого еврея репатриироваться в Государство Израиль. Принят Кнессетом 5 июля 1950 года. Этот закон юридически выражает идеологическую доктрину сионизма, лежащую в основе возникновения и существования Государства Израиль в качестве национального государства еврейского народа. Данный закон стимулирует возвращение евреев из стран рассеяния в Израиль. Закон о возвращении является правовой основой для предоставления израильского гражданства по Закону о гражданстве от 1952 года, который предусматривает автоматическое получение статуса гражданина каждым евреем, прибывшим в страну на основании Закона о возвращении. Закон о возвращении не распространяется на лиц, занимавшихся или занимающихся деятельностью, направленной против еврейского народа, или представляющих угрозу общественному порядку и безопасности страны. На практике под последнюю категорию подпадают также лица, совершившие преступления за границей и стремящиеся найти в Израиле убежище от правосудия. В связи с массовой репатриацией из бывшего Советского Союза, в рамках которой в Израиль приехало около 300 000 человек, не являющихся евреями по Галахе, в израильском обществе неоднократно обсуждался вопрос о необходимости пересмотра Закона о возвращении в его нынешней интерпретации. До принятия в 2018 году закона «Израиль — национальное государство еврейского народа» Закон о возвращении был основным юридическим выражением провозглашенного в Декларации независимости Израиля принципа «Государство Израиль будет открыто для еврейской репатриации и собирания рассеянных».
rdf:langString
Prawo powrotu (heb. חוק השבות, chok ha-szwut) – prawo uchwalone przez Kneset (parlament Izraela) w 1950 r. (5710 r.), które daje Żydom możliwość imigracji i życia w Izraelu oraz uzyskania obywatelstwa. W 1970 r. prawem powrotu zostały również objęte osoby mające żydowskich przodków, ich małżonkowie, oraz osoby, które przeszły na judaizm. Stanowi ono, że fundamentalnym prawem każdego Żyda jest możliwość alii, imigracji do państwa Izrael. Ustawa jest „wyrazem więzi między narodem Izraela a jego krajem”. „Powracającego” do Izraela Żyda traktuje się jak osobę, która – lub której przodkowie – znaleźli się poza swoim krajem, a teraz do niego „wracają”. W znaczeniu tej ustawy „Żydem jest ten, kto urodził się z matki Żydówki lub dokonał konwersji i nie jest wyznawcą innej religii”. Wykładnia ta różni się od zasad prawa religijnego (zob. Kto jest Żydem?). Na mocy porozumienia między rządem Izraela a Agencją Żydowską ta ostatnia zajmuje się sprawami związanymi z imigracją do Izraela: sprawdzaniem kandydatów, doradztwem, formalnościami związanymi z absorpcją, kierowaniem do ośrodków dla imigrantów, szkół, miejsc pracy itp. Wysłannik Agencji Żydowskiej ds. imigracji, który rekomenduje kandydata na imigranta, przekazuje stosowny wniosek wraz ze swoją pisemną rekomendacją przedstawicielowi urzędowemu państwa Izrael.
rdf:langString
回歸法（希伯来语：חֹוק הַשְׁבוּת，ḥok ha-shvūt）是以色列的一條法律，通過於1950年7月5日。這條法律賦予猶太人回到並在以色列生活，以及獲得以色列國籍的權利。 1970年，回歸法的適用範圍進一步擴大到無論在哈拉卡的傳統解釋下是否是猶太人，有一個猶太人祖父母，以及和猶太人結婚的人也可適用於回歸法。
xsd:nonNegativeInteger
35411
