Lancaster House Agreement
http://dbpedia.org/resource/Lancaster_House_Agreement an entity of type: WikicatTreatiesConcludedIn1979
Das Lancaster-House-Abkommen vom 21. Dezember 1979 ist die völkerrechtliche Grundlage der Unabhängigkeit Simbabwes. Es ist ein Ergebnis der Londoner Konferenz im Lancaster House, zu der die britische Regierung die streitenden Parteien eingeladen hatte. Teilnehmer waren die Delegationen des Bischofs Abel Muzorewa (Rhodesien), des Robert Mugabe (ZANU) und des Joshua Nkomo (ZAPU) sowie des Vereinigten Königreiches unter Peter Carington, 6. Baron Carrington. Diese Verhandlungen fanden in der Folge der Konferenz der Regierungschefs des Commonwealth in Lusaka vom 1. bis 7. August 1979 statt, nach der die britische Regierung Bischof Muzorewa und die Führer der Patriotischen Front, Mugabe und Nkomo, zu einer verfassungsgebenden Konferenz in das Lancaster-Haus einlud.
rdf:langString
Perjanjian Lancaster House, ditandatangani pada 21 Desember 1979, menyatakan gencatan senjata, mengakhiri Perang Bush Rhodesian; dan secara langsung mengarah pada penciptaan dan pengakuan . Untuk itu, diperlukan pemberlakuan kekuasaan langsung Inggris, yang membatalkan . Pemerintahan Inggris akan dilarang keras selama jangka waktu pemilihan yang diusulkan; setelah itu kemerdekaan akan menyusul. Yang terpenting, sayap politik kelompok nasionalis kulit hitam dan , yang telah mengobarkan pemberontakan yang semakin meningkat dan semakin keras, akan diizinkan untuk mencalonkan diri dalam pemilihan yang akan datang. Namun ini tergantung pada kepatuhan terhadap gencatan senjata dan tidak adanya intimidasi pemilih yang terverifikasi.
rdf:langString
Les accords de Lancaster House (ou Zimbabwe Act) sont un texte pré-constitutionnel portant sur l'avenir de la Rhodésie du Sud, futur Zimbabwe, signés le 21 décembre 1979 au sein de la Lancaster House, à Londres (Royaume-Uni).
rdf:langString
أعلنت اتفاقية لانكستر هاوس، الموقعة في 21 ديسمبر 1979، وقف إطلاق النار، وإنهاء حرب بوش الروديسية. وأدت مباشرة إلى إنشاء جمهورية زيمبابوي والاعتراف بها. تطلبت فرض حكم بريطاني مباشر، وأبطال إعلان استقلال روديسيا من جانب واحد عام 1965. سيتم حظر الحكم البريطاني بشكل صارم لمدة فترة الانتخابات المقترحة؛ وبعد ذلك سيتبع الاستقلال. بشكل حاسم، سيتم السماح للأجنحة السياسية للمجموعات القومية السوداء، الاتحاد الوطني الأفريقي لزمبابوي والاتحاد الشعبي الأفريقي في زيمبابوي، التي كانت تشن تمردًا متصاعدًا وعنيفًا بشكل متزايد، بالترشح في الانتخابات القادمة. ومع ذلك، كان هذا مشروطا بالامتثال لوقف إطلاق النار والغياب المؤكد لترويع الناخبين.
rdf:langString
The Lancaster House Agreement, signed on 21 December 1979, declared a ceasefire, ending the Rhodesian Bush War; and directly led to Rhodesia achieving internationally recognised independence as Zimbabwe. It required the full resumption of direct British rule, nullifying the Unilateral Declaration of Independence of 1965. British governance would be strictly prescribed to the duration of a proposed election period followed by a formal power transfer back to a recognised, sovereign state. Constitutional instruments would thus be transferred from the British state to a popularly elected government, under an unqualified universal franchise vote. Crucially, the political wings of the black nationalist groups ZANU and ZAPU, who had been waging an increasingly violent insurgency, would be permitt
rdf:langString
Porozumienie w Lancaster House w Londynie położyło kres rządom potomków białych kolonizatorów w Rodezji (obecnie Zimbabwe). Pakt podpisano po zakończeniu negocjacji pomiędzy reprezentantami , składającego się z ZAPU (Afrykańskiej Unii Ludowej Zimbabwe - Zimbabwe African Peoples Union) i ZANU (Afrykańskiej Unii Narodowej Zimbabwe - Zimbabwe African National Union) a delegatami rządu Rodezji: biskupem Abelem Muzorewą oraz Ianem Smithem. Porozumienie podpisano 21 grudnia 1979 roku. W trakcie konferencji osiągnięto porozumienie w sprawach: W wyniku porozumienia strony zobowiązały się:
rdf:langString
Ланкастерхаузская конференция (англ. Lancaster House Conferences) — переговоры в Лондоне, проведённые при посредничестве Великобритании между правительством Зимбабве-Родезии и повстанческими движениями ЗАНУ и ЗАПУ. Состоялась в сентябре—декабре 1979 года. Соглашение было заключено 21 декабря 1979. На конференции были представлены: 1. Британское правительство в лице Питера Карингтона и др. 2. «Патриотический фронт», в лице Роберта Мугабе, Джошуа Нкомо и др. («Патриотический фронт» представлял собой коалицию ЗАПУ и ЗАНУ.) 3. Правительство Зимбабве-Родезии в лице Абеля Музоревы, Яна Смита и др.
rdf:langString
rdf:langString
اتفاقية لانكستر هاوس
rdf:langString
Lancaster-House-Abkommen
rdf:langString
Persetujuan Lancaster House
rdf:langString
Accords de Lancaster House
rdf:langString
Lancaster House Agreement
rdf:langString
Porozumienie w Lancaster House
rdf:langString
Ланкастерхаузская конференция 1979 года
xsd:integer
582005
xsd:integer
1119413024
rdf:langString
medic
rdf:langString
July 2022
rdf:langString
أعلنت اتفاقية لانكستر هاوس، الموقعة في 21 ديسمبر 1979، وقف إطلاق النار، وإنهاء حرب بوش الروديسية. وأدت مباشرة إلى إنشاء جمهورية زيمبابوي والاعتراف بها. تطلبت فرض حكم بريطاني مباشر، وأبطال إعلان استقلال روديسيا من جانب واحد عام 1965. سيتم حظر الحكم البريطاني بشكل صارم لمدة فترة الانتخابات المقترحة؛ وبعد ذلك سيتبع الاستقلال. بشكل حاسم، سيتم السماح للأجنحة السياسية للمجموعات القومية السوداء، الاتحاد الوطني الأفريقي لزمبابوي والاتحاد الشعبي الأفريقي في زيمبابوي، التي كانت تشن تمردًا متصاعدًا وعنيفًا بشكل متزايد، بالترشح في الانتخابات القادمة. ومع ذلك، كان هذا مشروطا بالامتثال لوقف إطلاق النار والغياب المؤكد لترويع الناخبين. سيؤدي الاتفاق إلى حل دولة زمبابوي-روديسيا غير المعترف بها، والتي أنشأتها التسوية الداخلية قبل أشهر؛ كاتفاق بين القوميين السود المعتدلين وحكومة رئيس الوزراء إيان سميث. بينما ظلت زيمبابوي-روديسيا غير معترف بها، منحت التسوية الداخلية غالبية السود (حتى الآن المطلب البريطاني الرئيسي) وأسفرت عن انتخاب أول رئيس وزراء أسود في البلاد. غطت لانكستر هاوس دستور الاستقلال وترتيبات ما قبل الاستقلال وشروط وقف إطلاق النار. تمت تسمية الاتفاقية باسم لانكستر هاوس في لندن، حيث حضرت الأطراف المهتمة بالتسوية مؤتمر الاستقلال في الفترة من 10 سبتمبر إلى 15 ديسمبر 1979. الأطراف الممثلة في المؤتمر هي: الحكومة البريطانية، والجبهة الوطنية بقيادة روبرت موغابي وجوشوا نكومو، الاتحاد الأفريقي الشعبي الزيمبابوي، الاتحاد الوطني الأفريقي لزمبابوي، وحكومة زيمبابوي-روديسيا، ممثلة برئيس الوزراء، المطران آبيل موزوريوا، وإيان سميث، وزير بلا حقيبة.
rdf:langString
Das Lancaster-House-Abkommen vom 21. Dezember 1979 ist die völkerrechtliche Grundlage der Unabhängigkeit Simbabwes. Es ist ein Ergebnis der Londoner Konferenz im Lancaster House, zu der die britische Regierung die streitenden Parteien eingeladen hatte. Teilnehmer waren die Delegationen des Bischofs Abel Muzorewa (Rhodesien), des Robert Mugabe (ZANU) und des Joshua Nkomo (ZAPU) sowie des Vereinigten Königreiches unter Peter Carington, 6. Baron Carrington. Diese Verhandlungen fanden in der Folge der Konferenz der Regierungschefs des Commonwealth in Lusaka vom 1. bis 7. August 1979 statt, nach der die britische Regierung Bischof Muzorewa und die Führer der Patriotischen Front, Mugabe und Nkomo, zu einer verfassungsgebenden Konferenz in das Lancaster-Haus einlud.
rdf:langString
The Lancaster House Agreement, signed on 21 December 1979, declared a ceasefire, ending the Rhodesian Bush War; and directly led to Rhodesia achieving internationally recognised independence as Zimbabwe. It required the full resumption of direct British rule, nullifying the Unilateral Declaration of Independence of 1965. British governance would be strictly prescribed to the duration of a proposed election period followed by a formal power transfer back to a recognised, sovereign state. Constitutional instruments would thus be transferred from the British state to a popularly elected government, under an unqualified universal franchise vote. Crucially, the political wings of the black nationalist groups ZANU and ZAPU, who had been waging an increasingly violent insurgency, would be permitted to stand candidates in the forthcoming elections. This was however conditional to compliance with the ceasefire and the verified absence of voter intimidation. The Agreement would lead to the dissolution of the unrecognised state of Zimbabwe Rhodesia, created months earlier by the Internal Settlement; an agreement forged between moderate black nationalists and Prime Minister Ian Smith's Government. While Zimbabwe Rhodesia remained unrecognised, the Internal Settlement enfranchised the majority of blacks (hitherto the key British demand) and resulted in the election of the country's first black Prime Minister, Bishop Abel Muzorewa. Lancaster House covered the Independence Constitution, pre-independence arrangements and the terms of ceasefire. The Agreement is named after Lancaster House in London, where the conference on independence from 10 September to 15 December 1979 was held. The parties represented during the conference were: the British Government, the Patriotic Front led by Robert Mugabe and Joshua Nkomo, ZAPU (Zimbabwe African Peoples Union) and ZANU (Zimbabwe African National Union) and the Zimbabwe Rhodesia Government, represented by Prime Minister, Bishop Abel Muzorewa and Ian Smith, Minister without Portfolio.
rdf:langString
Perjanjian Lancaster House, ditandatangani pada 21 Desember 1979, menyatakan gencatan senjata, mengakhiri Perang Bush Rhodesian; dan secara langsung mengarah pada penciptaan dan pengakuan . Untuk itu, diperlukan pemberlakuan kekuasaan langsung Inggris, yang membatalkan . Pemerintahan Inggris akan dilarang keras selama jangka waktu pemilihan yang diusulkan; setelah itu kemerdekaan akan menyusul. Yang terpenting, sayap politik kelompok nasionalis kulit hitam dan , yang telah mengobarkan pemberontakan yang semakin meningkat dan semakin keras, akan diizinkan untuk mencalonkan diri dalam pemilihan yang akan datang. Namun ini tergantung pada kepatuhan terhadap gencatan senjata dan tidak adanya intimidasi pemilih yang terverifikasi.
rdf:langString
Les accords de Lancaster House (ou Zimbabwe Act) sont un texte pré-constitutionnel portant sur l'avenir de la Rhodésie du Sud, futur Zimbabwe, signés le 21 décembre 1979 au sein de la Lancaster House, à Londres (Royaume-Uni).
rdf:langString
Ланкастерхаузская конференция (англ. Lancaster House Conferences) — переговоры в Лондоне, проведённые при посредничестве Великобритании между правительством Зимбабве-Родезии и повстанческими движениями ЗАНУ и ЗАПУ. Состоялась в сентябре—декабре 1979 года. Соглашение было заключено 21 декабря 1979. Достигнутые договорённости предусматривали прекращение огня, временное восстановление статуса Южной Родезии как британской колонии, принятие новой Конституции, проведение многорасовых свободных выборов, планирование земельной реформы. Итогом стало провозглашение независимости Зимбабве в апреле 1980 года и приход к власти чернокожего большинства в лице партии ЗАНУ во главе с Робертом Мугабе. На конференции были представлены: 1. Британское правительство в лице Питера Карингтона и др. 2. «Патриотический фронт», в лице Роберта Мугабе, Джошуа Нкомо и др. («Патриотический фронт» представлял собой коалицию ЗАПУ и ЗАНУ.) 3. Правительство Зимбабве-Родезии в лице Абеля Музоревы, Яна Смита и др.
rdf:langString
Porozumienie w Lancaster House w Londynie położyło kres rządom potomków białych kolonizatorów w Rodezji (obecnie Zimbabwe). Pakt podpisano po zakończeniu negocjacji pomiędzy reprezentantami , składającego się z ZAPU (Afrykańskiej Unii Ludowej Zimbabwe - Zimbabwe African Peoples Union) i ZANU (Afrykańskiej Unii Narodowej Zimbabwe - Zimbabwe African National Union) a delegatami rządu Rodezji: biskupem Abelem Muzorewą oraz Ianem Smithem. Porozumienie podpisano 21 grudnia 1979 roku. Po konferencji szefów rządów krajów, należących do brytyjskiej Wspólnoty Narodów, która odbyła się w Lusace (Zambia) w dniach 1-7 sierpnia 1979, rząd brytyjski zaprosił Muzorewę oraz przywódców Frontu Patriotycznego na Konferencję Konstytucyjną do posiadłości Lancaster w Londynie. Celem konferencji było uzgodnienie treści Deklaracji Niepodległości Zimbabwe (Independence Constitution). Przedstawiciele rządu brytyjskiego proponowali, by pierwsze wybory w niepodległym Zimbabwe odbyły się pod nadzorem Wielkiej Brytanii, aby Rodezja mogła w sposób w pełni legalny uzyskać niezależność i uczciwie wybrać nowe władze. Obecność brytyjskich obserwatorów zagwarantowałaby również przestrzeganie zasady pluralizmu wyborczego w kraju. Konferencji przewodniczył Lord Peter Carrington, minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii. Obrady trwały od 10 września do 15 grudnia 1979 r. i składały się z 47 sesji plenarnych. W trakcie konferencji osiągnięto porozumienie w sprawach:
* podsumowania postanowień Deklaracji Niepodległości Zimbabwe
* ustalenia zadań na okres przed proklamacją niepodległości
* zawieszenia broni pomiędzy stronami konfliktu W wyniku porozumienia strony zobowiązały się:
* zaakceptować zwierzchnictwo nowego rządu
* przestrzegać zapisów Deklaracji Niepodległości
* wywiązać się z zadań zaplanowanych na okres przed proklamacją niepodległości
* przestrzegać warunków zawieszenia broni
* prowadzić kampanię wyborczą w sposób pokojowy i uczciwy
* zrezygnować z wykorzystania siły w celach politycznych
* zaakceptować wyniki wyborów i zlecić podległym oddziałom przybocznych organizacji zbrojnych akceptację wybranej władzy Na mocy postanowień Deklaracji Niepodległości, 20% miejsc w parlamencie Zimbabwe zarezerwowanych zostało dla białych polityków. Trwająca trzy miesiące konferencja mogła zakończyć się brakiem kompromisu, ze względu na różnice zdań w kwestii reformy gruntowej. Główną barierą dla Roberta Mugabego w drodze do podpisania traktatu była właśnie kwestia gruntów. Rządy brytyjski i amerykański zaproponowały, że wykupią majątki od chętnych białych osadników, którzy nie akceptowali ugody z czarną większością. Utworzono fundusz przeznaczony na wykup ziemi, z którego korzystano w latach 1980-90. Porozumienie podpisali: Lord Carrington, Sir Ian Gilmour, Robert Mugabe, Joshua Nkomo, biskup Abel Muzorewa oraz dr S C Mundawarara, Brytyjczycy uczestniczyli w zimbabwijskiej konferencji, dotyczącej odbudowy i rozwoju kraju, która odbyła się w roku 1981. Podczas konferencji rząd brytyjski obiecał władzom Zimbabwe pomoc finansową w wysokości ponad 630 milionów funtów. Pierwszy etap reformy gruntowej przeprowadzono w roku 1980, w dużej mierze - dzięki funduszom zgromadzonym w Wielkiej Brytanii. W wyniku reformy osiedlono ok. 70 tys. bezrolnych chłopów na terytorium o powierzchni 20 tys. kilometrów kwadratowych.
xsd:nonNegativeInteger
14992
