Labial consonant

http://dbpedia.org/resource/Labial_consonant

Labiální souhlásky jsou souhlásky, při kterých jsou využívány jeden nebo oba rty. Za použití obou rtů se jedná o bilabiály (české b, p, m) a za použití dolního rtu a horních zubů labiodentály (české f a v). Další labiální artikulací jsou například dentolabiály, při kterých je použit horní ret proti dolním zubům. rdf:langString
الحرف الشفوي هو صامت شفتاني تكون صفته من الشفة، كأن يكون صامتا أسنانيا شفويا أو ربما لسانيا شفويا. والفراهيدي يعطي هذا الاسم للحروف الثلاثة ب، م، ف. rdf:langString
Τα χειλικά σύμφωνα στην φωνητική είναι σύμφωνα τα οποία προφέρονται με την χρήση των άνω και κάτω χειλών. Αναφέρονται και ως αμφιχειλικά ή διχειλικά σύμφωνα, τα οποία διακρίνονται σε άηχα (π) ή ηχηρά. Παραλλαγή τους αποτελούν τα τα οποία σχηματίζονται με τα χείλη και το άνω μέρος των δοντιών (φ, β). rdf:langString
Ein Labial, Labiallaut oder eine Labialis (von lateinisch labialis, von labium „Lippe“) – deutsch Lippenlaut – ist in der Phonetik ein Laut, an dessen Artikulation primär die Lippen beteiligt sind. Es gibt labiodentale Laute (Artikulationsort ist der Kontakt zwischen Unterlippe und den Zähnen des Oberkiefers), labio-labiale (bilabiale) Laute, an deren Bildung Ober- und Unterlippe beteiligt sind sowie apiko-labiale Laute. Apiko-labiale Laute gibt es in einigen kaukasischen Sprachen. Hierbei ist der Artikulator die Zungenspitze (Apex) und die Artikulationsstelle die Oberlippe. rdf:langString
Labiaal betekent in de fonetiek de vorming van een medeklinker door of beide lippen (ook wel bilabiaal genoemd), door de onderlip en de bovenste tanden (labiodentaal), of door coarticulatie van de beide lippen en het zachte verhemelte (labiovelaar). Alle labiale klanken worden bijgevolg onderverdeeld in deze drie hoofdgroepen. De Nederlandse [m] is een voorbeeld van een bilabiale nasale klank. Daarnaast zijn [b] en [p] bilabiale plosieven en [v] en [f] labiodentale fricatieven. rdf:langString
입술소리(입시울쏘리) 또는 순음(脣音)은 입술에서 만들어지는 닿소리라는 뜻으로 현대 음성학과 전통적 음운학에서 쓰인다. rdf:langString
唇音(しんおん、英: Labial consonant)は、音声学において下唇を用いて調音される単音をいう。以下の2つが含まれる。 * 両唇音 * 唇歯音 rdf:langString
Labiala konsonanter är samlingsnamnet för de konsonanter som artikuleras vid läpparna.De artikuleras antingen bilabialt (med båda läpparna), linguolabialt (tungspetsen/tungbladet mot de övre tänderna) eller labiodentalt (underläppen mot de övre tänderna). Exempel på labiala konsonanter i svenska är: [b], [f], [m], [p], [v]. rdf:langString
唇音通常指嘴唇形成的辅音。单纯的唇音有双唇音和唇齿音,前者(如p、b、m等)的部位是双唇,后者(如f、v等)的部位是上齿和下唇。和嘴唇成阻的辅音叫做舌唇音,但通常不被认为是唇音,因为是舌头。 rdf:langString
Губні приголосні (англ. Labial consonant; фр. Consonne labiale; яп. 唇音) — різновид приголосних звуків, що утворюються зближенням чи зімкненням нижньої губи з верхньою губою або з верхніми зубами. Поділяються на: * Губно-губні приголосні * Губно-задньопіднебінні * Губно-ясенні * Губно-зубні приголосні rdf:langString
Labialoj (aŭ lipaj konsonantoj aŭ pleonasme labialaj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj aŭ per ambaŭ lipoj (bilabiala artikulacio), aŭ per la malsupra lipo kaj la supraj dentoj (labial-dentala artikulacio). En la angla [m] estas bilabiala nazala sonoranto, [b] kaj [p] estas bilabialaj haltaj konsonantoj (plozivoj), [v] kaj [f] estas labial-dentalaj frikativoj. Lipa rondigo, aŭ ankaŭ povas akompani aliajn artikulaciojn. La angla /w/ estas labialigita velara alproksimanto. Labialaj konsonantoj dividiĝas en du sublokojn de artikulacio: rdf:langString
Las labiales son consonantes articuladas con ambos labios (articulación bilabial) o con el labio inferior y los dientes superiores (articulación labiodental). [m] es una nasal bilabial, [b] y [p] son plosivas (también llamadas oclusivas) bilabiales, [v] y [f] son fricativas (también llamadas constrictivas) labiodentales. Las fricativas bilabiales y las aproximantes bilabiales no existen en inglés estándar, pero existen en muchas lenguas. Por ejemplo, en el español las consonantes b o v se pronuncian igual. Las consonantes labiales se dividen en dos subgrupos de articulación: rdf:langString
Labial consonants are consonants in which one or both lips are the active articulator. The two common labial articulations are bilabials, articulated using both lips, and labiodentals, articulated with the lower lip against the upper teeth, both of which are present in English. A third labial articulation is dentolabials, articulated with the upper lip against the lower teeth (the reverse of labiodental), normally only found in pathological speech. Generally precluded are linguolabials, in which the tip of the tongue contacts the posterior side of the upper lip, making them coronals, though sometimes, they behave as labial consonants. rdf:langString
Konsonan bibir adalah konsonan yang diartikulasi baik dengan kedua buah bibir (artikulasi dwibibir) atau dengan menggunakan bibir bawah dan gigi atas (artikulasi bibir-gigi. Dalam bahasa Indonesia konsonan dwibibir adalah /m/ /b/ /p/ dan konsonan bibir-gigi adalah /f/ /v/ (hanya ada di kata serapan) Pembulatan bibir atau pembibiran dapat juga menyertai artikulasi yang lain, dalam bahasa Indonesia contohnya /w/ adalah konsonan hampiran langit-langit belakang yang terbibirkan. Seperti yang terlah dijelaskan konsonan bibir dibagi lagi menjadi dua anak artikulasi: rdf:langString
En phonétique articulatoire, une consonne labiale désigne une consonne articulée à l'aide des lèvres ; sont ainsi articulées les consonnes dont le lieu d'articulation est bilabial ou labio-dental. Les consonnes labiales sont une sous-partie de la classification des consonnes obstruantes et nasales. Les consonnes labiales suivantes existent en français : * [p] de « pas » ou « appel », * [b] de « bonbon » ou « hibou », * [m] de « ma » ou « amas », * [f] de « fa » ou « affaire », * [v] de « vit » ou « avis ». rdf:langString
Una consonante labiale è una consonante articolata con un intervento della labbra. Si tratta di una denominazione generica che comprende sia le consonanti bilabiali, ottenute con la chiusura delle labbra ([p], [b], [m]), sia le labiodentali, in cui vi è l'avvicinamento del labbro inferiore ai denti superiori ([f], [v], [ɱ]). Di fatto, spesso nelle lingue naturali si hanno fricative labiodentali in corrispondenza di occlusive bilabiali (ad esempio in italiano v è la fricativa corrispondente a b, vedere nervo - nerbo), mentre è più raro che le fricative siano anch'esse bilabiali ([ɸ], [β]). rdf:langString
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa). Dwuwargowo wymawia się na przykład /p/, /b/ i /m/. Spółgłoski wargowo-zębowe to między innymi /f/ i /v/ (polskie w). Głoska /w/ (polskie ł) to spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna. W dialektach frankońskich, zwłaszcza w okolicy Norymbergi, istnieje szczególna wymowa L zwana prelabialne L (prälabiales L) żuchwę wysuwa się do przodu, a język kładzie na górnych siekaczach. rdf:langString
Consoantes labiais são consoantes articuladas ou com ambos os lábios (articulação bilabial) ou com o lábio inferior e os dentes superiores (articulação labiodental). O fonema [m], no português, é uma soante nasal, o [b] e o [p] são (ou plosivas), e o [v] e o [f] fricativas labiodentais. Algumas também apresentam fricativas bilabiais e as aproximantes bilabiais. O arredondamento dos lábios, ou labialização, pode acompanhar também outras articulações. O som /w/, muito comum no inglês, é uma aproximante velar labializada. As consoantes labiais se dividem em dois pontos de articulação: rdf:langString
Губные согласные (лабиальные) — согласные, образованные либо при участии обеих губ (губно-губные согласные), либо нижней губой и верхними зубами (губно-зубные согласные). [m] является в русском языке губно-губно носовым согласным, [b] и [p] в русском языке глухие губно-губно-взрывные, [v] и [f] относятся к . Губно-губные согласные и существуют, например, в испанском и многих других языках мира, но отсутствуют в русском и английском языках. Огубление губ, или лабиализация могут сопровождать другие органы речи. /w/ в английском языке является . Губные согласные делятся на два класса: rdf:langString
rdf:langString حرف شفوي
rdf:langString Labiální souhláska
rdf:langString Labial
rdf:langString Χειλικά σύμφωνα
rdf:langString Labialo
rdf:langString Consonante labial
rdf:langString Konsonan bibir
rdf:langString Consonante labiale
rdf:langString Consonne labiale
rdf:langString Labial consonant
rdf:langString 입술소리
rdf:langString Labiaal
rdf:langString 唇音
rdf:langString Spółgłoska wargowa
rdf:langString Consoante labial
rdf:langString Губные согласные
rdf:langString Labial konsonant
rdf:langString Губний приголосний
rdf:langString 唇音
xsd:integer 39011
xsd:integer 1104821990
rdf:langString Labiální souhlásky jsou souhlásky, při kterých jsou využívány jeden nebo oba rty. Za použití obou rtů se jedná o bilabiály (české b, p, m) a za použití dolního rtu a horních zubů labiodentály (české f a v). Další labiální artikulací jsou například dentolabiály, při kterých je použit horní ret proti dolním zubům.
rdf:langString الحرف الشفوي هو صامت شفتاني تكون صفته من الشفة، كأن يكون صامتا أسنانيا شفويا أو ربما لسانيا شفويا. والفراهيدي يعطي هذا الاسم للحروف الثلاثة ب، م، ف.
rdf:langString Τα χειλικά σύμφωνα στην φωνητική είναι σύμφωνα τα οποία προφέρονται με την χρήση των άνω και κάτω χειλών. Αναφέρονται και ως αμφιχειλικά ή διχειλικά σύμφωνα, τα οποία διακρίνονται σε άηχα (π) ή ηχηρά. Παραλλαγή τους αποτελούν τα τα οποία σχηματίζονται με τα χείλη και το άνω μέρος των δοντιών (φ, β).
rdf:langString Ein Labial, Labiallaut oder eine Labialis (von lateinisch labialis, von labium „Lippe“) – deutsch Lippenlaut – ist in der Phonetik ein Laut, an dessen Artikulation primär die Lippen beteiligt sind. Es gibt labiodentale Laute (Artikulationsort ist der Kontakt zwischen Unterlippe und den Zähnen des Oberkiefers), labio-labiale (bilabiale) Laute, an deren Bildung Ober- und Unterlippe beteiligt sind sowie apiko-labiale Laute. Apiko-labiale Laute gibt es in einigen kaukasischen Sprachen. Hierbei ist der Artikulator die Zungenspitze (Apex) und die Artikulationsstelle die Oberlippe.
rdf:langString Labialoj (aŭ lipaj konsonantoj aŭ pleonasme labialaj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj aŭ per ambaŭ lipoj (bilabiala artikulacio), aŭ per la malsupra lipo kaj la supraj dentoj (labial-dentala artikulacio). En la angla [m] estas bilabiala nazala sonoranto, [b] kaj [p] estas bilabialaj haltaj konsonantoj (plozivoj), [v] kaj [f] estas labial-dentalaj frikativoj. Bilabialaj frikativoj kaj la bilabiala alproksimanto ne ekzistas en la norma angla, sed ja troviĝas en multaj lingvoj. Ekzemple, la hispana konsonanto literumata per b aŭ v estas prononcata kiel voĉa bilabiala alproksimanto inter vokaloj. Lipa rondigo, aŭ ankaŭ povas akompani aliajn artikulaciojn. La angla /w/ estas labialigita velara alproksimanto. Labialaj konsonantoj dividiĝas en du sublokojn de artikulacio: * bilabialaj konsonantoj * labial-dentalaj konsonantoj
rdf:langString Las labiales son consonantes articuladas con ambos labios (articulación bilabial) o con el labio inferior y los dientes superiores (articulación labiodental). [m] es una nasal bilabial, [b] y [p] son plosivas (también llamadas oclusivas) bilabiales, [v] y [f] son fricativas (también llamadas constrictivas) labiodentales. Las fricativas bilabiales y las aproximantes bilabiales no existen en inglés estándar, pero existen en muchas lenguas. Por ejemplo, en el español las consonantes b o v se pronuncian igual. El redondeado de labios o labialización puede también acompañar a otras artivilaciones. En inglés /w/ es una Consonante labio-velar. Las consonantes labiales se dividen en dos subgrupos de articulación: * Consonantes bilabiales * Consonantes labiodentales
rdf:langString Labial consonants are consonants in which one or both lips are the active articulator. The two common labial articulations are bilabials, articulated using both lips, and labiodentals, articulated with the lower lip against the upper teeth, both of which are present in English. A third labial articulation is dentolabials, articulated with the upper lip against the lower teeth (the reverse of labiodental), normally only found in pathological speech. Generally precluded are linguolabials, in which the tip of the tongue contacts the posterior side of the upper lip, making them coronals, though sometimes, they behave as labial consonants. The most common distribution between bilabials and labiodentals is the English one, in which the nasal and the stops, [m], [p], and [b], are bilabial and the fricatives, [f], and [v], are labiodental. The voiceless bilabial fricative, voiced bilabial fricative, and the bilabial approximant do not exist as the primary realizations of any sounds in English, but they occur in many languages. For example, the Spanish consonant written b or v is pronounced, between vowels, as a voiced bilabial approximant. Lip rounding, or labialization, is a common approximant-like co-articulatory feature. English /w/ is a voiced labialized velar approximant, which is far more common than the purely labial approximant [β̞]. In the languages of the Caucasus, labialized dorsals like /kʷ/ and /qʷ/ are very common. Very few languages, however, make a distinction purely between bilabials and labiodentals, making "labial" usually a sufficient specification of a language's phonemes. One exception is Ewe, which has both kinds of fricatives, but the labiodentals are produced with greater articulatory force.
rdf:langString En phonétique articulatoire, une consonne labiale désigne une consonne articulée à l'aide des lèvres ; sont ainsi articulées les consonnes dont le lieu d'articulation est bilabial ou labio-dental. Les consonnes labiales sont une sous-partie de la classification des consonnes obstruantes et nasales. Les consonnes labiales suivantes existent en français : * [p] de « pas » ou « appel », * [b] de « bonbon » ou « hibou », * [m] de « ma » ou « amas », * [f] de « fa » ou « affaire », * [v] de « vit » ou « avis ». Il existe d’autres consonnes labiales dans d’autres langues que le français, notamment [ɸ], [β], [ɱ], [ʋ], [ⱱ], [ʙ], [ɓ] ou [ʘ].
rdf:langString Konsonan bibir adalah konsonan yang diartikulasi baik dengan kedua buah bibir (artikulasi dwibibir) atau dengan menggunakan bibir bawah dan gigi atas (artikulasi bibir-gigi. Dalam bahasa Indonesia konsonan dwibibir adalah /m/ /b/ /p/ dan konsonan bibir-gigi adalah /f/ /v/ (hanya ada di kata serapan) Pembulatan bibir atau pembibiran dapat juga menyertai artikulasi yang lain, dalam bahasa Indonesia contohnya /w/ adalah konsonan hampiran langit-langit belakang yang terbibirkan. Seperti yang terlah dijelaskan konsonan bibir dibagi lagi menjadi dua anak artikulasi: * Konsonan dwibibir * Konsonan bibir-gigi
rdf:langString Labiaal betekent in de fonetiek de vorming van een medeklinker door of beide lippen (ook wel bilabiaal genoemd), door de onderlip en de bovenste tanden (labiodentaal), of door coarticulatie van de beide lippen en het zachte verhemelte (labiovelaar). Alle labiale klanken worden bijgevolg onderverdeeld in deze drie hoofdgroepen. De Nederlandse [m] is een voorbeeld van een bilabiale nasale klank. Daarnaast zijn [b] en [p] bilabiale plosieven en [v] en [f] labiodentale fricatieven.
rdf:langString Una consonante labiale è una consonante articolata con un intervento della labbra. Si tratta di una denominazione generica che comprende sia le consonanti bilabiali, ottenute con la chiusura delle labbra ([p], [b], [m]), sia le labiodentali, in cui vi è l'avvicinamento del labbro inferiore ai denti superiori ([f], [v], [ɱ]). Di fatto, spesso nelle lingue naturali si hanno fricative labiodentali in corrispondenza di occlusive bilabiali (ad esempio in italiano v è la fricativa corrispondente a b, vedere nervo - nerbo), mentre è più raro che le fricative siano anch'esse bilabiali ([ɸ], [β]). In senso più generale può capitare di vedere applicato il termine di "labiali" anche ai suoni "labializzati" (cioè articolati con contemporaneo arrotondamento delle labbra come [kʷ], [gʷ], ecc.), nonché alle vocali e semivocali "arrotondate" (in particolare [u] e [w]). Una classificazione del genere, per quanto "generica", a volte è utile per descrivere in modo economico alcuni fenomeni fonetici. Per esempio, in tuareg è frequente un fenomeno di dissimilazione che colpisce la consonante m (quando è formante di prefissi nominali), che perde la propria labialità e si trasforma in n se all'interno della parola vi è un suono "labiale", appartenente a una qualunque delle categorie più "specifiche" sopra elencate.
rdf:langString 입술소리(입시울쏘리) 또는 순음(脣音)은 입술에서 만들어지는 닿소리라는 뜻으로 현대 음성학과 전통적 음운학에서 쓰인다.
rdf:langString 唇音(しんおん、英: Labial consonant)は、音声学において下唇を用いて調音される単音をいう。以下の2つが含まれる。 * 両唇音 * 唇歯音
rdf:langString Labiala konsonanter är samlingsnamnet för de konsonanter som artikuleras vid läpparna.De artikuleras antingen bilabialt (med båda läpparna), linguolabialt (tungspetsen/tungbladet mot de övre tänderna) eller labiodentalt (underläppen mot de övre tänderna). Exempel på labiala konsonanter i svenska är: [b], [f], [m], [p], [v].
rdf:langString Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa). Dwuwargowo wymawia się na przykład /p/, /b/ i /m/. Spółgłoski wargowo-zębowe to między innymi /f/ i /v/ (polskie w). Głoska /w/ (polskie ł) to spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna. W językach słowiańskich i w irlandzkim istnieją "zmiękczone" (palatalne) spółgłoski wargowe, jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach pies, bić, fistaszek i wiać, o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienia (łac. palatum). W dialektach frankońskich, zwłaszcza w okolicy Norymbergi, istnieje szczególna wymowa L zwana prelabialne L (prälabiales L) żuchwę wysuwa się do przodu, a język kładzie na górnych siekaczach.
rdf:langString Consoantes labiais são consoantes articuladas ou com ambos os lábios (articulação bilabial) ou com o lábio inferior e os dentes superiores (articulação labiodental). O fonema [m], no português, é uma soante nasal, o [b] e o [p] são (ou plosivas), e o [v] e o [f] fricativas labiodentais. Algumas também apresentam fricativas bilabiais e as aproximantes bilabiais. O arredondamento dos lábios, ou labialização, pode acompanhar também outras articulações. O som /w/, muito comum no inglês, é uma aproximante velar labializada. As consoantes labiais se dividem em dois pontos de articulação: * consoantes bilabiais * consoantes labiodentais Pouquíssimos idiomas, no entanto, fazem uma distinção unicamente com base nestes critérios (uma destas é o jeje, que tem os dois tipos de fricativas). Para a imensa maioria dos idiomas do mundo, labial é uma especificação fonêmica suficiente; a divisão dos sons entre bilabiais ou labiodentais depende de cada idioma, porém o padrão mais comum é o que existe no inglês: oclusivas bilabiais e nasais, fricativas labiodentais. Nenhuma outra aproximante puramente labial é tão comum quanto a aproximante labiovelar /w/.
rdf:langString Губные согласные (лабиальные) — согласные, образованные либо при участии обеих губ (губно-губные согласные), либо нижней губой и верхними зубами (губно-зубные согласные). [m] является в русском языке губно-губно носовым согласным, [b] и [p] в русском языке глухие губно-губно-взрывные, [v] и [f] относятся к . Губно-губные согласные и существуют, например, в испанском и многих других языках мира, но отсутствуют в русском и английском языках. Огубление губ, или лабиализация могут сопровождать другие органы речи. /w/ в английском языке является . Губные согласные делятся на два класса: * губно-губные согласные * губно-зубные согласные Однако, лишь в немногих языках проводится подобное разделение (пример — язык Эве, в котором представлены оба вида фрикативов). Для абсолютного большинства языков, губные согласные, сами по себе, несут достаточное фонемное разделение. В зависимости от языка, звуки оказываются либо губно-губными, либо губно-зубными. Эта картина хорошо представлена в английском языке губно-губными смычными и носовыми, а также губно-зубными фрикативами. Самый распространённый лабио-велярный аппроксимант в английском — /w/.
rdf:langString 唇音通常指嘴唇形成的辅音。单纯的唇音有双唇音和唇齿音,前者(如p、b、m等)的部位是双唇,后者(如f、v等)的部位是上齿和下唇。和嘴唇成阻的辅音叫做舌唇音,但通常不被认为是唇音,因为是舌头。
rdf:langString Губні приголосні (англ. Labial consonant; фр. Consonne labiale; яп. 唇音) — різновид приголосних звуків, що утворюються зближенням чи зімкненням нижньої губи з верхньою губою або з верхніми зубами. Поділяються на: * Губно-губні приголосні * Губно-задньопіднебінні * Губно-ясенні * Губно-зубні приголосні
xsd:nonNegativeInteger 3711

data from the linked data cloud