Jovinian
http://dbpedia.org/resource/Jovinian an entity of type: Thing
Jovinian, lateinisch Jovinianus (* 4. Jahrhundert; † um 405), war ein altchristlicher Mönch und theologischer Schriftsteller, der die kirchliche Aszetik angriff und deswegen im Jahr 390 in Mailand als Irrlehrer verurteilt wurde. Seine Person und Lehre sind hauptsächlich aus der gegen ihn gerichteten polemischen Abhandlung Adversus Iovinianum des Hieronymus bekannt. Seine Heimat war vermutlich Italien, vielleicht Rom.
rdf:langString
Joviniano (latine Jovinianus; mortis ĉ. 405), estis oponanto de kristana asketismo en la 4a jarcento kaj estis kondamnita kiel herezulo ĉe sinodoj kunvenigita en Romo sub Papo Siricio kaj en Milano de Ambrozio en 393. La informo pri li estas derivita ĉefe de la laboro de sankta Hieronimo en du libroj, Adversus Jovinianum. Hieronimo plu-gvidis al li kiel la "Epikuro de kristanismo". Li estis indiĝeno de Cordueno. John Henry Newman nomis Jovinianon kaj Vigilantion la antaŭuloj de Protestantismo, komparante ilin al la "Lutero, Kalvino kaj Zvinglo de la kvara jarcento". Ankaŭ aliaj protestantoj laŭdas Jovinianon kiel frua reformaciisto.
rdf:langString
Jovinien (mort autour de 405) était un opposant de l’ascétisme chrétien au IVe siècle et a été condamné comme hérétique dans un synode tenu à Rome sous le pape Sirice et à Milan par saint Ambroise en 393. Nos informations sur lui proviennent principalement du travail de saint Jérôme dans deux de ses livres, (Adversus Jovinianum). Jérôme le surnommait l’« Épicure du Christianisme ». Il est né à Gordyène.
rdf:langString
Monge cristão, cuja pregação heterodoxa remonta à década de 390 E.C.
rdf:langString
Jovinian (Latin: Iovinianus; died c. 405) was an opponent of Christian asceticism in the 4th century and was condemned as a heretic at synods convened in Rome under Pope Siricius and in Milan by Ambrose in 393, because of his anti-ascetic views. Our information about him is derived principally from the work of Jerome in two books, Adversus Jovinianum. Jerome referred to him as the "Epicurus of Christianity". He was a native of Corduene, in present day Turkey. John Henry Newman called Aerius of Sebaste, Jovinian and Vigilantius the forerunners of Protestantism, likening them to the "Luther, Calvin, and Zwingli of the fourth century". Other Protestants also praise Jovinian as an early reformer or even credit him as the "first Protestant". Jovinian's teachings received much popular support in
rdf:langString
Joviniano fue un monje y teólogo cristiano que vivió a fines del siglo IV y principios del V, murió en 405. Fue contrario al ascetismo, por lo cual fue considerado hereje en el año 393. Nació en (actualmente provincia de Şırnak, Turquía). Después de haber pasado muchos años bajo la conducción de San Ambrosio haciendo una vida austerísima en un monasterio de Milán, discrepó de las prácticas monásticas y expresó que el ascetismo no es un mejor camino para la santidad que el matrimonio y la vida común.
rdf:langString
Gioviniano (latino: Iovinianus; ... – 405 circa) è stato un monaco cristiano e teologo romano eretico del V secolo. Della sua vita si sa poco. Dopo alcuni anni di vita religiosa a Milano, seguendo un rigido ascetismo, nel 385 cambiò repentinamente condotta: preoccupato per il dilagare nella Chiesa di ascetismo e monachesimo, andò a Roma, cominciando a diffondere il proprio insegnamento e giustificando il suo comportamento con dottrine che scuotevano le fondamenta della morale cattolica, riguardante l'inutilità dei digiuni ascetici fatti senza fede e diventati ormai mero ritualismo, sostenendo che anche un banchetto può servire allo scopo, purché alla fine si renda grazie al Signore; poi anche l'inutilità del celibato - col suo voto di castità -, che egli considerava un dono divino pari a q
rdf:langString
Jowinian (ur. 340, zm. 410) – rzymski mnich, pod wpływem stoicyzmu wystąpił przeciw formalnemu porządkowi praktyk ascetycznych Kościoła. Według niego post ma taką samą wartość, co spożywanie pokarmów z błogosławieństwem Boga. Opowiadał się szczególnie za tym, że dziewictwo, jak również wdowieństwo, w Kościele nie powinny być uznawane za bardziej duchowy stan niż małżeństwo. Pod wpływem Jowiniana chrześcijanki w Italii, które ślubowały życie konsekrowane w dziewictwie lub wdowieństwie, porzucały swój stan i wychodziły za mąż. Papież Syrycjusz ostro potępił poglądy Jowiniana i ekskomunikował go, tłumacząc w liście Adversus Jovinianum, że nie oznacza to poniżenia godności samego małżeństwa. Z ostrym sprzeciwem wystąpił również Ambroży, biskup Mediolanu, dokąd udał się Jowinian po otrzymaniu e
rdf:langString
Jovinianus, romersk munk, död omkring 406. Jovinianus levde ett asketiskt liv men även om han ansåg att munkaskes och ogift stånd oftast var gott och behövdes för kristendomens bevarande så motarbetade han den gängse uppfattningen att det inför Gud var något förtjänstfullt och att det gav en högre grad av helighet och salighet. En på tro och dop grundad gemenskap med Kristus är det heliga kristendomslivet som, enligt Jovinianus åsikt, höjer alla troende till samma nivå.
rdf:langString
Иовиниа́н (лат. Iovinianus, ум. 405) — свободомыслящий монах, живший в Риме в конце IV века. По его учению девство, вдовство и брак одинаково приятны Богу; возродившиеся в крещении могут быть безгрешными; пост и проникнутое благодарностью пользование пищей имеют одинаковое нравственное достоинство; все спасенные будут пользоваться одинаковой будущей наградой. По словам Августина, он утверждал, что все грехи одинаковы и что, когда Христос родился, дева Мария перестала (телесно) быть девой. Иовиниан был безупречной нравственности и жил настоящим аскетом.
rdf:langString
rdf:langString
Jovinian
rdf:langString
Joviniano
rdf:langString
Joviniano
rdf:langString
Jovinien (moine)
rdf:langString
Gioviniano
rdf:langString
Jovinian
rdf:langString
Jowinian
rdf:langString
Joviniano
rdf:langString
Иовиниан
rdf:langString
Jovinianus
rdf:langString
Jovinian
rdf:langString
Jovinian
xsd:integer
718168
xsd:integer
1123725731
rdf:langString
?
rdf:langString
Jovinian, polemic portrait, baroque
xsd:integer
405
rdf:langString
Jovinian, lateinisch Jovinianus (* 4. Jahrhundert; † um 405), war ein altchristlicher Mönch und theologischer Schriftsteller, der die kirchliche Aszetik angriff und deswegen im Jahr 390 in Mailand als Irrlehrer verurteilt wurde. Seine Person und Lehre sind hauptsächlich aus der gegen ihn gerichteten polemischen Abhandlung Adversus Iovinianum des Hieronymus bekannt. Seine Heimat war vermutlich Italien, vielleicht Rom.
rdf:langString
Joviniano (latine Jovinianus; mortis ĉ. 405), estis oponanto de kristana asketismo en la 4a jarcento kaj estis kondamnita kiel herezulo ĉe sinodoj kunvenigita en Romo sub Papo Siricio kaj en Milano de Ambrozio en 393. La informo pri li estas derivita ĉefe de la laboro de sankta Hieronimo en du libroj, Adversus Jovinianum. Hieronimo plu-gvidis al li kiel la "Epikuro de kristanismo". Li estis indiĝeno de Cordueno. John Henry Newman nomis Jovinianon kaj Vigilantion la antaŭuloj de Protestantismo, komparante ilin al la "Lutero, Kalvino kaj Zvinglo de la kvara jarcento". Ankaŭ aliaj protestantoj laŭdas Jovinianon kiel frua reformaciisto.
rdf:langString
Joviniano fue un monje y teólogo cristiano que vivió a fines del siglo IV y principios del V, murió en 405. Fue contrario al ascetismo, por lo cual fue considerado hereje en el año 393. Nació en (actualmente provincia de Şırnak, Turquía). Después de haber pasado muchos años bajo la conducción de San Ambrosio haciendo una vida austerísima en un monasterio de Milán, discrepó de las prácticas monásticas y expresó que el ascetismo no es un mejor camino para la santidad que el matrimonio y la vida común. Se marchó a la ciudad de Roma. Sus declaraciones fueron condenadas el año 389 por el clero romano, que lo señaló por "preferir la libertad y los deleites del siglo a la santidad y recogimiento del claustro". Enseñó que la abstinencia y el ejercicio de la sensualidad en el matrimonio eran en sí válidas; que podían sin trascendencia comerse todos los manjares con tal que se hiciese con acción de gracias; que la virginidad no era un estado más perfecto que el matrimonio; que María concibió virgen a Jesús, pero era falso que la madre de Jesucristo hubiese sido virgen después del parto; y que de lo contrario habría que defender como los maniqueos que Jesucristo no tenía más que una carne fantástica. Suponía que los que habían sido regenerados por el bautismo, no podían ya ser vencidos por el demonio; que como la gracia del bautismo es igual en todos los hombres y el principio de todos sus méritos, los que la conservasen gozarían en el cielo de un premio igual. Según San Agustín defendía además como los estoicos que todos los pecados son iguales. Joviniano tuvo en Roma muchos seguidores. Una muchedumbre de personas que habían vivido hasta entonces en la continencia y la mortificación, abandonaron un género de vida que para nada creían bueno, se casaron y se entregaron a las delicias y deleites comunes, persuadiéndose de que podían hacerlo sin perder nada de los premios que promete la religión. Joviniano fue condenado por el papa Siricio y por un sínodo que convocó Ambrosio de Milán el año 393. Jerónimo de Estridón en sus escritos "Contra Joviniano" (Adversus Jovinianum) defendió la perfección y el mérito de la virginidad con la vehemencia ordinaria de su estilo. Algunos se quejaron de que parecía condenar el estado del matrimonio; pero el santo doctor hizo ver que eran mal interpretadas sus expresiones y se explicó con más exactitud.
rdf:langString
Jovinian (Latin: Iovinianus; died c. 405) was an opponent of Christian asceticism in the 4th century and was condemned as a heretic at synods convened in Rome under Pope Siricius and in Milan by Ambrose in 393, because of his anti-ascetic views. Our information about him is derived principally from the work of Jerome in two books, Adversus Jovinianum. Jerome referred to him as the "Epicurus of Christianity". He was a native of Corduene, in present day Turkey. John Henry Newman called Aerius of Sebaste, Jovinian and Vigilantius the forerunners of Protestantism, likening them to the "Luther, Calvin, and Zwingli of the fourth century". Other Protestants also praise Jovinian as an early reformer or even credit him as the "first Protestant". Jovinian's teachings received much popular support in Rome and Milan and his followers, Sarmatio and Barbatianus kept preaching his ideas after Jovinian was expelled.
rdf:langString
Jovinien (mort autour de 405) était un opposant de l’ascétisme chrétien au IVe siècle et a été condamné comme hérétique dans un synode tenu à Rome sous le pape Sirice et à Milan par saint Ambroise en 393. Nos informations sur lui proviennent principalement du travail de saint Jérôme dans deux de ses livres, (Adversus Jovinianum). Jérôme le surnommait l’« Épicure du Christianisme ». Il est né à Gordyène.
rdf:langString
Gioviniano (latino: Iovinianus; ... – 405 circa) è stato un monaco cristiano e teologo romano eretico del V secolo. Della sua vita si sa poco. Dopo alcuni anni di vita religiosa a Milano, seguendo un rigido ascetismo, nel 385 cambiò repentinamente condotta: preoccupato per il dilagare nella Chiesa di ascetismo e monachesimo, andò a Roma, cominciando a diffondere il proprio insegnamento e giustificando il suo comportamento con dottrine che scuotevano le fondamenta della morale cattolica, riguardante l'inutilità dei digiuni ascetici fatti senza fede e diventati ormai mero ritualismo, sostenendo che anche un banchetto può servire allo scopo, purché alla fine si renda grazie al Signore; poi anche l'inutilità del celibato - col suo voto di castità -, che egli considerava un dono divino pari a quello del matrimonio, ma non ad esso superiore e che non costituirebbe, agli occhi di Dio, un titolo preferenziale; asserì che la santificazione consisteva semplicemente nel mantenimento della fede e non nell'accrescimento della grazia; negò infine la perpetua verginità di Maria. Fece molti proseliti, a Roma, Milano e Vercelli, che cominciarono a essere chiamati dai suoi avversari. Fu condannato dal concilio di Capua nel 391. Si difese con l'opera, andata persa, Commentarioli. Girolamo tentò di confutare le sue teorie nella sua opera Adversus Jovinianorum, in due libri, con diverse citazioni bibliche. Sperò nell'aiuto di Teodosio, ma questi lo bandì da Milano, mentre Ambrogio, vescovo di Milano, confermava in un sinodo del 391 la sentenza di Roma. Pure Agostino d'Ippona lo combatté nel De bono coniugali e nel De sancta virginitate.
rdf:langString
Jowinian (ur. 340, zm. 410) – rzymski mnich, pod wpływem stoicyzmu wystąpił przeciw formalnemu porządkowi praktyk ascetycznych Kościoła. Według niego post ma taką samą wartość, co spożywanie pokarmów z błogosławieństwem Boga. Opowiadał się szczególnie za tym, że dziewictwo, jak również wdowieństwo, w Kościele nie powinny być uznawane za bardziej duchowy stan niż małżeństwo. Pod wpływem Jowiniana chrześcijanki w Italii, które ślubowały życie konsekrowane w dziewictwie lub wdowieństwie, porzucały swój stan i wychodziły za mąż. Papież Syrycjusz ostro potępił poglądy Jowiniana i ekskomunikował go, tłumacząc w liście Adversus Jovinianum, że nie oznacza to poniżenia godności samego małżeństwa. Z ostrym sprzeciwem wystąpił również Ambroży, biskup Mediolanu, dokąd udał się Jowinian po otrzymaniu ekskomuniki od papieża. Polemikę podjęli następnie Augustyn z Hippony oraz Hieronim. Pisma Jowiniana nie zachowały się. Podobne, również odrzucone przez Kościół poglądy głosili także Helwidiusz i Bonosus.
rdf:langString
Monge cristão, cuja pregação heterodoxa remonta à década de 390 E.C.
rdf:langString
Иовиниа́н (лат. Iovinianus, ум. 405) — свободомыслящий монах, живший в Риме в конце IV века. По его учению девство, вдовство и брак одинаково приятны Богу; возродившиеся в крещении могут быть безгрешными; пост и проникнутое благодарностью пользование пищей имеют одинаковое нравственное достоинство; все спасенные будут пользоваться одинаковой будущей наградой. По словам Августина, он утверждал, что все грехи одинаковы и что, когда Христос родился, дева Мария перестала (телесно) быть девой. Иовиниан подвергся отлучению от церкви со стороны епископа Сириция и сильным нападкам со стороны святого Амвросия, блаженного Иеронима и Августина. Иовиниан был безупречной нравственности и жил настоящим аскетом. Последователи Иовиниана — иовинианисты, о них писал Аврелий Августин в книге лат. «De Haeresibus ad Quodvultdeum Liber Unus» («Ереси, попущением Бога, в одной книге»).
rdf:langString
Jovinianus, romersk munk, död omkring 406. Jovinianus levde ett asketiskt liv men även om han ansåg att munkaskes och ogift stånd oftast var gott och behövdes för kristendomens bevarande så motarbetade han den gängse uppfattningen att det inför Gud var något förtjänstfullt och att det gav en högre grad av helighet och salighet. En på tro och dop grundad gemenskap med Kristus är det heliga kristendomslivet som, enligt Jovinianus åsikt, höjer alla troende till samma nivå. Kyrkofadern Hieronymus skrev i bitterhet mot Jovinianus och biskop Siricius i Rom och biskop Ambrosius i Milano slutade att kommunicera med honom. Åtskilliga protestantiska kyrkohistoriker ansåg att Jovinianus var "sin tids protestant".
xsd:nonNegativeInteger
22094
xsd:gYear
0405
