John Hunter (Royal Navy officer)

http://dbpedia.org/resource/John_Hunter_(Royal_Navy_officer) an entity of type: Thing

El John Hunter (29 d'agost del 1737 – 13 de març del 1821) fou un oficial de la Royal Navy que succeí a com a segon (Austràlia) i ocupà el càrrec entre el 1795 i el 1800. Hunter, mariner i estudiós alhora, explorà el el 1788 i fou el primer a suposar que Tasmània era possiblement una illa. Com a governador, s'esforçà per lluitar contra abusos seriosos de les forces armades, enfrontant-se a poderosos interessos locals encapçalats per . El nom de Hunter és commemorat en llocs històrics, com ara la i . rdf:langString
Vice Admiral John Hunter (29 August 1737 – 13 March 1821) was an officer of the Royal Navy, who succeeded Arthur Phillip as the second Governor of New South Wales, serving from 1795 to 1800. Both a sailor and a scholar, he explored the Parramatta River as early as 1788, and was the first to surmise that Tasmania might be an island. As governor, he tried to combat serious abuses by the military in the face of powerful local interests led by John MacArthur. Hunter's name is commemorated in historic locations such as Hunter Valley and Hunter Street, Sydney. rdf:langString
Le vice-amiral John Hunter, né le 29 août 1737 et mort le 13 mars 1821, est un officier de marine et administrateur colonial britannique qui a succédé à Arthur Phillip comme deuxième gouverneur de Nouvelle-Galles du Sud, en Australie de 1795 à 1800. rdf:langString
ジョン・ハンター(John Hunter、1737年8月29日 - 1821年3月13日)は、18世紀から19世紀にかけてのイギリス海軍士官であり、植民地行政官である。最終的に海軍中将にまで昇進した。アーサー・フィリップの跡を継いで、2代目のニューサウスウェールズ総督に就任し、1795年から1800年まで総督を務めた。 海軍軍人であると同時に学者であり、1788年には早くもを探検し、タスマニアが島であると考えた最初の人物でもあった。総督として、ジョン・マッカーサーのすさまじい地域利権をものともせずに、軍を出して職権乱用と戦おうともした。ハンターバレー、、、そしてシドニーのハンターストリートの各場所の名前は、ハンターを記念してつけられたものである。 rdf:langString
John Hunter (ur. 29 sierpnia 1737 w Leith, zm. 13 marca 1821 w Londynie) – brytyjski wojskowy i administrator kolonialny, drugi gubernator Nowej Południowej Walii. rdf:langString
John Hunter, född 29 augusti 1737, död 13 mars 1821, var en brittisk sjöofficer och forskare, som efterträdde Arthur Phillip som New South Wales andra guvernör åren 1795-1800. År 1788 utforskade han Parramattafloden, och var den första som förmodade att Tasmanien (som då kallades Van Diemens land) kunde vara en ö. Som guvernör, försökte han bekämpa allvarliga övergrepp från militärens sida. Vissa hävdar att han inte var stark nog att kontrollera upprorsmakaren John MacArthur, andra menar att ingen kunde kontrollera MacArthur. rdf:langString
Джон Хантер (англ. John Hunter; 29 августа 1737, Лейт, Шотландия — 13 марта 1821, Лондон, Англия) — британский военный моряк, Вице-адмирал, колониальный администратор, второй губернатор Нового Южного Уэльса (Австралия) (1795—1800). rdf:langString
John Hunter (* 29. August 1737 in Leith, Edinburgh; † 13. März 1821 in London) war ein schottischer Australienpionier und von 1795 bis 1800 Gouverneur von New South Wales. Hunter kam 1787 mit der First Fleet als zweiter Kapitän der HMS Sirius nach Australien. Er brachte 1790 Sträflinge auf die Norfolkinsel und war dort nach einem Schiffbruch dem Hungertod nahe. Auf der Rückreise mit der wurden vor längerer Zeit entdeckte Inselgruppen (Stewart- und Lord-Howe-Insel) passiert und die Duke-of-York-Insel näher erkundet. Als Gouverneur förderte er die Expeditionen von George Bass und Matthew Flinders. rdf:langString
John Hunter (29 de agosto de 1737 – 13 de março de 1821) foi um oficial naval britânico e administrador colonial que sucedeu Arthur Phillip, como segundo governador de Nova Gales do Sul, Austrália de 1795 a 1800. O rio Hunter e o vale de Hunter, ao norte de Sydney, foram nomeados na sua homenagem. Morreu em Londres em 1821. Encontra-se sepultado na Abadia de Westminster. John Hunter viveu na Inglaterra de 1728 a 1793. Era o caçula de 10 irmãos, um dos quais, William Hunter, famoso anatomista e cirurgião, foi seu predecessor em anatomia. rdf:langString
rdf:langString John Hunter (governador de Nova Gal·les del Sud)
rdf:langString John Hunter (Gouverneur)
rdf:langString John Hunter (amiral)
rdf:langString John Hunter (Royal Navy officer)
rdf:langString ジョン・ハンター (海軍軍人)
rdf:langString John Hunter (gubernator)
rdf:langString John Hunter
rdf:langString Хантер, Джон (губернатор)
rdf:langString John Hunter (New South Wales)
rdf:langString John Hunter
rdf:langString John Hunter
rdf:langString Hackney, London, England
xsd:date 1821-03-13
xsd:integer 1821
rdf:langString Leith, Edinburgh, Scotland
xsd:date 1737-08-29
xsd:integer 1737
xsd:integer 297682
xsd:integer 1107739672
rdf:langString John Hunter
xsd:date 1737-08-29
xsd:date 1821-03-13
rdf:langString Hunter,+John
rdf:langString Governor of New South Wales
xsd:integer 2
xsd:date 1800-09-28
xsd:date 1795-09-11
xsd:integer 1795
rdf:langString El John Hunter (29 d'agost del 1737 – 13 de març del 1821) fou un oficial de la Royal Navy que succeí a com a segon (Austràlia) i ocupà el càrrec entre el 1795 i el 1800. Hunter, mariner i estudiós alhora, explorà el el 1788 i fou el primer a suposar que Tasmània era possiblement una illa. Com a governador, s'esforçà per lluitar contra abusos seriosos de les forces armades, enfrontant-se a poderosos interessos locals encapçalats per . El nom de Hunter és commemorat en llocs històrics, com ara la i .
rdf:langString John Hunter (* 29. August 1737 in Leith, Edinburgh; † 13. März 1821 in London) war ein schottischer Australienpionier und von 1795 bis 1800 Gouverneur von New South Wales. Hunter kam 1787 mit der First Fleet als zweiter Kapitän der HMS Sirius nach Australien. Er brachte 1790 Sträflinge auf die Norfolkinsel und war dort nach einem Schiffbruch dem Hungertod nahe. Auf der Rückreise mit der wurden vor längerer Zeit entdeckte Inselgruppen (Stewart- und Lord-Howe-Insel) passiert und die Duke-of-York-Insel näher erkundet. Als Gouverneur förderte er die Expeditionen von George Bass und Matthew Flinders. Nach ihm ist der Hunter River in New South Wales benannt.
rdf:langString Vice Admiral John Hunter (29 August 1737 – 13 March 1821) was an officer of the Royal Navy, who succeeded Arthur Phillip as the second Governor of New South Wales, serving from 1795 to 1800. Both a sailor and a scholar, he explored the Parramatta River as early as 1788, and was the first to surmise that Tasmania might be an island. As governor, he tried to combat serious abuses by the military in the face of powerful local interests led by John MacArthur. Hunter's name is commemorated in historic locations such as Hunter Valley and Hunter Street, Sydney.
rdf:langString Le vice-amiral John Hunter, né le 29 août 1737 et mort le 13 mars 1821, est un officier de marine et administrateur colonial britannique qui a succédé à Arthur Phillip comme deuxième gouverneur de Nouvelle-Galles du Sud, en Australie de 1795 à 1800.
rdf:langString ジョン・ハンター(John Hunter、1737年8月29日 - 1821年3月13日)は、18世紀から19世紀にかけてのイギリス海軍士官であり、植民地行政官である。最終的に海軍中将にまで昇進した。アーサー・フィリップの跡を継いで、2代目のニューサウスウェールズ総督に就任し、1795年から1800年まで総督を務めた。 海軍軍人であると同時に学者であり、1788年には早くもを探検し、タスマニアが島であると考えた最初の人物でもあった。総督として、ジョン・マッカーサーのすさまじい地域利権をものともせずに、軍を出して職権乱用と戦おうともした。ハンターバレー、、、そしてシドニーのハンターストリートの各場所の名前は、ハンターを記念してつけられたものである。
rdf:langString John Hunter (ur. 29 sierpnia 1737 w Leith, zm. 13 marca 1821 w Londynie) – brytyjski wojskowy i administrator kolonialny, drugi gubernator Nowej Południowej Walii.
rdf:langString John Hunter (29 de agosto de 1737 – 13 de março de 1821) foi um oficial naval britânico e administrador colonial que sucedeu Arthur Phillip, como segundo governador de Nova Gales do Sul, Austrália de 1795 a 1800. O rio Hunter e o vale de Hunter, ao norte de Sydney, foram nomeados na sua homenagem. Morreu em Londres em 1821. Encontra-se sepultado na Abadia de Westminster. John Hunter viveu na Inglaterra de 1728 a 1793. Era o caçula de 10 irmãos, um dos quais, William Hunter, famoso anatomista e cirurgião, foi seu predecessor em anatomia. John Hunter desde cedo demonstrou grande habilidade na sala de dissecções, tendo feito algumas descobertas importantes em anatomia. Era um trabalhador infatigável a quem bastavam quatro a cinco horas de sono e que se aborrecia com a especulação teórica, muito em voga na época, sobre doutrinas e conceitos, sem nenhuma base experimental. Foi o fundador da cirurgia experimental e a ele deve-se a descoberta da circulação colateral nos casos de aneurisma, permitindo a ligadura da artéria logo acima do saco aneurismático. Descobriu os canais lacrimais, descreveu o choque, a flebite e a intussuscepção intestinal e foi o primeiro a utilizar a sonda nasogástrica para alimentar o paciente. Considerava a maioria das operações como mutilações que apenas atestava a imperfeição da medicina e advertia a seus colegas cirurgiões para não agirem como um "selvagem armado". Estabeleceu a diferença entre o cancro mole e o cancro duro e para dirimir a dúvida se a blenorragia e a sífilis eram uma só ou duas doenças, inoculou em si mesmo, no tecido subcutâneo, o pus recolhido de um paciente com blenorragia. Apresentou todas as manifestações primárias e secundárias da sífilis, o que o convenceu de que se tratava de uma única doença. Lamentavelmente, é fora de dúvida que ele se autoinoculou com material que continha tanto o gonococo como o Treponema pallidum. Além de anatomista e cirurgião, John Hunter era um colecionador, tendo organizado na sua casa um verdadeiro museu de Anatomia, Patologia e História Natural. Não somente coletava e preparava pessoalmente os espécimes destinados à sua coleção, como os adquiria de terceiros, gastando todas as suas economias no contínuo enriquecimento do museu, que chegou a possuir 13.000 peças. Não dispondo de espaço suficiente na sua residência, adquiriu uma pequena área nas cercanias de Londres, onde construiu a sede do seu museu e onde mantinha animais vivos para observar-lhes os hábitos e para os seus estudos de cirurgia experimental. Certa vez Hunter conheceu um irlandês de grande estatura, um verdadeiro gigante, de nome Byrne e desejou possuir o esqueleto dele para o seu museu. Ao saber das pretensões de Hunter, Byrne não somente recusou-se a fazer a doação do seu esqueleto, em caso de morte, como deixou instruções precisas para que o seu corpo fosse colocado num caixão de chumbo e jogado ao mar. Hunter não desistiu do seu intento e a ideia de se apropriar do esqueleto de Byrne tornou-se verdadeira obsessão. Passou a acompanhar os passos de Byrne que, amedrontado, fugia sempre de encontrar-se com o seu perseguidor. Mas o destino favoreceu a Hunter, Byrne veio a falecer e Hunter conseguiu subornar os responsáveis pelo seu sepultamento, adquirindo o corpo do gigante pela elevada soma de 500 libras esterlinas, importância que ele não possuía e teve de tomar emprestada. O esqueleto do gigante é hoje um dos espécimes mais famosos do Hunterian Museum and Art Gallery, em Londres. Hunter faleceu aos 65 anos de modo dramático. Sofria insuficiência coronariana com crises de angina do peito e chegou e prever o seu fim com as seguintes palavras: "a minha vida está nas mãos de qualquer canalha que me queira aborrecer e contrariar". Numa reunião da Diretoria do Hospital St. George em que se discutia quem seria o seu sucessor no Hospital, teve uma discussão com os seus interlocutores e caiu fulminado por um enfarte agudo do miocárdio.
rdf:langString John Hunter, född 29 augusti 1737, död 13 mars 1821, var en brittisk sjöofficer och forskare, som efterträdde Arthur Phillip som New South Wales andra guvernör åren 1795-1800. År 1788 utforskade han Parramattafloden, och var den första som förmodade att Tasmanien (som då kallades Van Diemens land) kunde vara en ö. Som guvernör, försökte han bekämpa allvarliga övergrepp från militärens sida. Vissa hävdar att han inte var stark nog att kontrollera upprorsmakaren John MacArthur, andra menar att ingen kunde kontrollera MacArthur.
rdf:langString Джон Хантер (англ. John Hunter; 29 августа 1737, Лейт, Шотландия — 13 марта 1821, Лондон, Англия) — британский военный моряк, Вице-адмирал, колониальный администратор, второй губернатор Нового Южного Уэльса (Австралия) (1795—1800).
xsd:nonNegativeInteger 22491

data from the linked data cloud