Johannes van Vloten
http://dbpedia.org/resource/Johannes_van_Vloten an entity of type: Thing
Johannes van Vloten (* 18. Januar 1818 in Kampen, Niederlande; † 21. September 1883 in Haarlem) war ein niederländischer Schriftsteller und Historiker.
rdf:langString
Johannes Vloten lub Johannes van Vloten (ur. 18 stycznia 1818 r., zm. 21 września 1883 r.) – holenderski historyk i filozof. W latach 1854 – 1867 profesor na uczelni w Deventer. Gorący zwolennik Spinozy, propagował jego teorie między innymi w czasopiśmie "De Levensbode, Tijdschrift op oubepaalde Tijden". W latach 1858 – 1872 napisał "Nederlands opstand tegen Spanje", wydane w pięciu tomach, a w roku 1862 "Baruch d'Espinoza", powtórnie wydane za jego życia w 1871.
rdf:langString
Johannes van Vloten (January 18, 1818 – September 21, 1883) was a Dutch scholar, literary historian and philosopher. He is known as a rediscoverer of Spinoza's work and a freethinker in his tradition, with a great deal of involvement in all kinds of social issues. Van Vloten was one of the founders of modern humanism. In 1878 he made a trip to Scandinavia with his family, and a second trip in 1881. van Vloten died in Haarlem in 1883.
rdf:langString
Johannes van Vloten (Kampen, 18 januari 1818 – Haarlem, 21 september 1883) was een Nederlands onderzoeker, die zich onder andere bezighield met taal- en letterkunde, (kunst- en literatuur)geschiedenis, theologie en filosofie. Hij staat bekend als herontdekker van Spinoza's werk en vrijdenker in diens traditie, met een grote betrokkenheid bij allerlei maatschappelijke kwesties. Van Vloten was een van de grondleggers van het moderne humanisme.
rdf:langString
Johannes van Vloten, född den 18 januari 1818 i Kampen, död den 21 september 1883 i Haarlem, var en holländsk litteraturhistoriker. Han var far till Gerlof van Vloten. van Vloten studerade teologi och litteratur i Leiden, var 1842-1846 gymnasielärare i Rotterdam, blev 1854 efter Jonckbloet professor i nederländska språket och vid i Deventer, måste 1867 avgå på grund av sin antiteologiska hållning och levde sedan som skriftställare i vid Haarlem.
rdf:langString
Йоханнес ван Влотен (18 января 1818, Кампен — 21 сентября 1883, Харлем) — нидерландский литературовед, историк и философ, издатель, преподаватель, научный писатель. Родился в семье священника, умершего в 1829 году. Вместе с семьёй в 1835 году переехал в Лейден. Изучал богословие, литературу и языки (включая иврит) в Лейденском университете. Окончив его (степень получил в 1843 году), в 1842—1846 годах был преподавателем французского языка и истории в гимназии в Роттердаме, затем восемь лет занимался редакторской деятельностью; в 1854 году стал профессором нидерландского языка и литературы в атенеуме в Девентере, в 1865 году параллельно начал преподавать в Гронингене, но в 1867 году был отправлен в отставку из атенеума из-за его антирелигиозной позиции, после чего поселился в Бломендале в ок
rdf:langString
rdf:langString
Johannes van Vloten
rdf:langString
Johannes van Vloten
rdf:langString
Johannes Vloten
rdf:langString
Johannes van Vloten
rdf:langString
Влотен, Йоханнес ван
rdf:langString
Johannes van Vloten
xsd:integer
71961710
xsd:integer
1115326535
rdf:langString
Johannes van Vloten (* 18. Januar 1818 in Kampen, Niederlande; † 21. September 1883 in Haarlem) war ein niederländischer Schriftsteller und Historiker.
rdf:langString
Johannes van Vloten (January 18, 1818 – September 21, 1883) was a Dutch scholar, literary historian and philosopher. He is known as a rediscoverer of Spinoza's work and a freethinker in his tradition, with a great deal of involvement in all kinds of social issues. Van Vloten was one of the founders of modern humanism. He was born in to the family of a predikant, Together with his family in 1835 he moved to Leiden. van Vloten Studied theology, literature and languagesat the University of Leiden. He was one of the first representatives of liberal philosophy and liberalism in Dutch literary criticism. In his work "Over de leer der hervormde kerk" (1849), he opposed the doctrines of the Reformed Church, spoke out in support of the labor movement and helping the poor. After graduating from the University, he became a teacher of French and history at a gymnasium in Rotterdam in 1862, then he was engaged in editorial activity for eight years. In 1854 he became professor of Dutch language and literature at the atheneum in Deventer, in 1865 he began teaching in parallel in Groningen, but in 1867 he was dismissed from the ateneum because of his anti-religious position, after which he settled in Bloemendal in the vicinity of Haarlem and until the end of his life was engaged in writing scientific papers, having no permanent income. From 1865 to 1881 he was editor of the journal De Levensbode. He was close to progressive and liberal figures of the time such as Everhardus Johannes Potgieter and Multatuli. In 1878 he made a trip to Scandinavia with his family, and a second trip in 1881. van Vloten died in Haarlem in 1883.
rdf:langString
Johannes van Vloten (Kampen, 18 januari 1818 – Haarlem, 21 september 1883) was een Nederlands onderzoeker, die zich onder andere bezighield met taal- en letterkunde, (kunst- en literatuur)geschiedenis, theologie en filosofie. Hij staat bekend als herontdekker van Spinoza's werk en vrijdenker in diens traditie, met een grote betrokkenheid bij allerlei maatschappelijke kwesties. Van Vloten was een van de grondleggers van het moderne humanisme. "Mijn kerk is de maatschappij, en mijne godsdienst vindt hare uitoefening in het leven zelf; geen mijner godsdienstige behoeften die daar niet bevredigd worden kan; op ieder uur en plaats, bij iederen arbeid en ieder genot dat het mij biedt"(Joh. van Vloten - Over de Leer der Hervormde Kerk en Hare Toekomst, Schiedam 1849, p. 94) Van Vloten stak zijn maatschappelijke betrokkenheid en zijn gevoel voor rechtvaardigheid niet onder stoelen of banken. Dat bracht hem nogal eens in conflictsituaties. Knuvelder (1973, p. 506) spreekt van “luidruchtig verzet tegen alle schijn en huichelarij, ook op theologisch gebied”. Van Vloten werd in 1818 te Kampen geboren als zoon van de leraar der hervormde gemeente Willem van Vloten en van Marta Johanna Sprée. Hij was gehuwd met Elisabeth van Gennep (1824 - 1906) en kreeg vier zonen en drie dochters: Martha, Kitty en Betsy. Alle drie de dochters zouden later met bekende Nederlandse kunstenaars uit de kring van de “Tachtigers” trouwen.
rdf:langString
Johannes Vloten lub Johannes van Vloten (ur. 18 stycznia 1818 r., zm. 21 września 1883 r.) – holenderski historyk i filozof. W latach 1854 – 1867 profesor na uczelni w Deventer. Gorący zwolennik Spinozy, propagował jego teorie między innymi w czasopiśmie "De Levensbode, Tijdschrift op oubepaalde Tijden". W latach 1858 – 1872 napisał "Nederlands opstand tegen Spanje", wydane w pięciu tomach, a w roku 1862 "Baruch d'Espinoza", powtórnie wydane za jego życia w 1871.
rdf:langString
Johannes van Vloten, född den 18 januari 1818 i Kampen, död den 21 september 1883 i Haarlem, var en holländsk litteraturhistoriker. Han var far till Gerlof van Vloten. van Vloten studerade teologi och litteratur i Leiden, var 1842-1846 gymnasielärare i Rotterdam, blev 1854 efter Jonckbloet professor i nederländska språket och vid i Deventer, måste 1867 avgå på grund av sin antiteologiska hållning och levde sedan som skriftställare i vid Haarlem. van Vloten utvecklade, i början tillsammans med Potgieter och Multatuli, outtröttlig verksamhet som banbrytare för 1840-talets liberalism och friare åskådningar inom och litteratur samt som bekämpare av den ensidiga facklärdomen, men invecklade sig genom subjektiv och polemisk läggning och växande avoghet mot teologin, särskilt den så kallade modernismen, i allt bittrare fejder. Till detta kom att hans otillförlitlighet som textutgivare utsatte honom för berättigad kritik. Han bekämpade i Over de leer der hervormde kerk (1849) den reformerta kyrkoläran, utgav skrifter om radikalismen, om arbetarföreningar, fattigvård och folkbeväpning med mera, skrev en studie över filosofen Spinoza och en handbok i estetik, båda de första i sitt slag i Holland, Han offentliggjorde vidare litteraturhistoriska antologier, handböcker och stridsskrifter, i vilka han påvisade brister och luckor i Jonckbloets forskning, monografier och editioner av Cats, Vondel, Huygens, Bilderdijk, Elisabeth Wolf-Bekker med flera författare. Hans kritiska edition av Vondel ådrog honom en process för plagiat, medan hans upplaga av skalden P.C. Hoofts brev blev av beståndande värde. Därtill kom historiska arbeten, till exempel om det nederländska frihetskriget mot Spanien, och fortsatte från 1648 efter Algemeene geschiedenis des vaderlands (1875-82). Hans fullständiga bibliografi finns i och Biografisen woordenboek.
rdf:langString
Йоханнес ван Влотен (18 января 1818, Кампен — 21 сентября 1883, Харлем) — нидерландский литературовед, историк и философ, издатель, преподаватель, научный писатель. Родился в семье священника, умершего в 1829 году. Вместе с семьёй в 1835 году переехал в Лейден. Изучал богословие, литературу и языки (включая иврит) в Лейденском университете. Окончив его (степень получил в 1843 году), в 1842—1846 годах был преподавателем французского языка и истории в гимназии в Роттердаме, затем восемь лет занимался редакторской деятельностью; в 1854 году стал профессором нидерландского языка и литературы в атенеуме в Девентере, в 1865 году параллельно начал преподавать в Гронингене, но в 1867 году был отправлен в отставку из атенеума из-за его антирелигиозной позиции, после чего поселился в Бломендале в окрестностях Харлема и до конца жизни занимался написанием научных работ, не имея постоянного дохода. С 1865 по 1881 год был редактором журнала «De Levensbode». В 1878 году совершил путешествие по Скандинавии. С 1840 года был одним из первых представителей либеральной философии и либерализма в голландском литературоведении. В своём труде «Over de leer der hervormde kerk» (1849) выступал против доктрин реформатской церкви, высказывался в поддержку рабочего движения и помощи бедным. В 1862 году опубликовал крупную работу о биографии и взглядах Баруха Спинозы. Ему принадлежит также крупный исторический труд о голландской войне за независимость «Algemeene geschiedenis des vaderlands» (1875—1882). Подготовил к изданию большое количество произведений нидерландских писателей, писал о них биографические и критические статьи; современники отмечали его недостаточную редакторскую подготовку.
xsd:nonNegativeInteger
4011
