James Henry Craig

rdf:langString James Henry Craig

rdf:langString James Henry Craig (ur. 1748 w Gibraltarze, zm. 12 stycznia 1812 w Londynie) – brytyjski żołnierz i administrator, gubernator generalny Brytyjskiej Kanady w latach 1807–1811. Pochodził ze szkockiej rodziny. Był synem Hew Craiga, sędziego. W 1763 roku rozpoczął karierę wojskową, zaciągając się do 30. Regimentu Piechoty. W 1770 roku został awansowany do stopnia adiutanta. Następnie przeszedł do 47. Regimentu Piechoty. Od 1774 roku służył w tej jednostce w brytyjskich koloniach w Ameryce Północnej. Po stronie brytyjskiej brał udział w wojnie o niepodległość. W 1775 roku został ranny w bitwie pod Bunker Hill. W 1776 roku wraz ze swoim udziałem walczył z Amerykanami pod Trois-Rivières. W 1777 roku został dwukrotnie ranny. Generał-major John Burgoyne awansował go do stopnia majora 82. Regimentu Piechoty. W latach 1778–1781 James Henry Craig wraz z tą jednostką walczył w Nowej Szkocji, w i w Północnej Karolinie. W 1781 roku został podpułkownikiem. W 1794 roku służył w Niderlandach, gdzie został generałem-adiutantem, a później generałem-majorem. W 1795 roku w Kolonii Przylądkowej walczył z Holendrami. Od tego roku do 1797 był brytyjskim gubernatorem Kolonii Przylądkowej. Następnie otrzymał Order Łaźni i został wysłany do Indii. W styczniu 1801 roku został generałem broni, a następnie powrócił do Anglii. Przez trzy lata był dowódcą . W 1805 roku, mimo słabego zdrowia, został wysłany przez brytyjski rząd do regionu Morza Śródziemnego. Jako dowódca korpusu ekspedycyjnego we Włoszech miał połączyć się z armią rosyjską. Po bitwach pod Ulm i Austerlitz plany te okazały się nie do zrealizowania i Craig musiał wycofać się na Sycylię. Ze względów zdrowotnych w 1806 roku powrócił do Anglii. W 1807 roku został mianowany gubernatorem Brytyjskiej Ameryki Północnej, zastępując na tym stanowisko . 18 października tego roku James Henry Craig dotarł do Québecu. Od początku urzędowania nowy gubernator borykał się ze zdrowotnymi problemami. Craig obejmował swój urząd w krytycznym momencie dla nowej kolonii. Frankofoni, choć ich sytuacja znacznie się poprawiła, oczekiwali znacznie więcej. Brytyjscy mieszkańcy kolonii liczyli na rozwój sytuacji w przeciwnym kierunku. Nowy gubernator musiał manewrować pomiędzy obiema społecznościami, dążąc jednocześnie do asymilacji frankofonów w społeczeństwie kolonii. Główną jednak troską nowego gubernatora były sprawy militarne. Wzrastające napięcie pomiędzy Wielką Brytania a Stanami Zjednoczonymi groziło wybuchem, który ostatecznie nastąpił już po zakończeniu kadencji Craiga. Poświęcił on wiele uwagi przygotowaniu kolonii do obrony, a przede wszystkim rozbudowy sieci fortyfikacji. Rozumiał też, że wynik ewentualnej wojny będzie w dużej mierze zależał od postawy Indian, starał się więc utrzymywać z nimi jak najlepsze stosunki.