Indexicality
http://dbpedia.org/resource/Indexicality an entity of type: Thing
Index je druh znaku, kde mezi znakem a jím označovaným objektem existuje věcná souvislost. Jako index lze označit např. kouř (znak ohně, věcná souvislost mezi kouřem a ohněm), v lingvistice pak např. „já“ (znak mluvčího) či „ty“ (znak naslouchajícího), slovesné časy (značí tu konkrétní řečovou situaci, od které se odvíjí, co je minulost, přítomnost a budoucnost).
rdf:langString
Index (z latiny „něco, co ukazuje“; „indikátor“) je typ znaku, který je v přímém (kauzálním, fyzickém) vztahu a kontaktu s označovaným objektem. Není tedy založen na podobnosti jako , ani na konvenci jako symbol. Indexálností bychom mohli chápat způsob, jakým znak označuje svůj objekt.
rdf:langString
Indexikalitet är en term inom semiotik som används om tecken och symboler som har en nära relation till det de betecknar. I språkvetenskapliga sammanhang används också beteckningen indexikaluttryck för sådana ord och uttryck vilkas syftning varierar med tillfället, ochindexikal betyder då samma sak som deiktisk. Denna artikel om språk eller lingvistik saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. Denna filosofiartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den.
rdf:langString
У лінгвістиці та філософії мови це є залежність сенсу виразу, що вказує на деяке положення справ. Наприклад, я відноситься до того, хто говорить; тепер відноситься до часу, в якому це слово вимовлене, і тут відноситься до місця вимовляння. Для Чарльза Сандерс Пірса індексність є одним з трьох способів (див. далі), і це явище набагато ширше від мови; це те, що, незалежно від інтерпретації, вказує на щось — наприклад, куріння (індекс вогню) або вказівний палець — що працює для інтерпретації. Соціальна індексність у людському світі вважається як включення будь-яких ознак (одяг, різноманітність мовлення, манери), що вказують на ( та допомагає створити) соціальну ідентичність.
rdf:langString
La indexicalitat és una de les nocions centrals de l'etnometodologia. Segons aquesta, la vida social es construeix a través del llenguatge, i al mateix temps, el sentit de les paraules prové del context en què s'emeten. La indexicalitat abasta tant la utilització de la situació per a crear la independència del context com els elements concrets d'un temps i lloc per a donar el significat. El llenguatge i totes les formes simbòliques (enunciats, gestos, regles, etc.) seran incompletes excepte en el moment de produir-se.
rdf:langString
Index ist ein Fachwort (Terminus) der Zeichentheorie (Semiotik), das ein Zeichen bezeichnet, dessen Zeichencharakter aus einer direkten, physischen hinweisenden Beziehung zwischen ihm und dem Bezeichneten besteht. Meist ist dies ein kausaler Zusammenhang. Ein Index ist somit ein Zeichen, das einen zeitlichen und räumlichen Bezug zu seinem Referenten hat.
rdf:langString
In semiotics, linguistics, anthropology, and philosophy of language, indexicality is the phenomenon of a sign pointing to (or indexing) some object in the context in which it occurs. A sign that signifies indexically is called an index or, in philosophy, an indexical. In linguistics and philosophy of language, the study of indexicality tends to focus specifically on deixis, while in semiotics and anthropology equal attention is generally given to nonreferential indexicality, including altogether nonlinguistic indexicality.
rdf:langString
En lingüística y en filosofía del lenguaje, la indicidad o indexicalidad (en inglés, indexicality) se refiere a un comportamiento o enunciado que apunta a (o indica) un estado de cosas. Por ejemplo, yo se refiere a quienquiera que esté hablando, ahora se refiere al tiempo en el cual se enuncia esta palabra, y aquí se refiere al lugar donde se enuncia. Para Charles Sanders Peirce, la indicidad es una de las tres modalidades del signo (ver más abajo), y es un fenómeno mucho más extenso que el lenguaje, que independientemente de la interpretación apunta a algo -como el humo (un indicador del fuego) o un dedo que señala- que trabaja de manera de indicador para la interpretación. En la esfera humana, la indicidad social ha sido considerada como que incluye cualquier signo (ropa, variedad de hab
rdf:langString
En philosophie du langage ordinaire, les indexicaux sont des termes dont la signification dépend entièrement de certaines caractéristiques du contexte dans lequel ils sont prononcés. « Maintenant », « ici », « je » sont des exemples typiques de termes indexicaux : leur sens dépend respectivement du moment, du lieu et du sujet de l'énonciation ; au contraire, un nom propre ou un nom commun (par exemple) continue normalement à désigner la même chose s'il est prononcé à deux moments différents ou par deux personnes différentes.
rdf:langString
Indeksykalność znaczenia oznacza, że wszelkie przekazy symboliczne są zależne od pewnego konkretnego kontekstu znaczeniowego, w którym zostały nadane i dlatego błędem jest analizowanie ich treści w oderwaniu od niego. Uczestnicy komunikacji nie zdają sobie w pełni sprawy z jej indeksykalnego charakteru, który można ujawnić w badaniach etnometodologicznych. W tym celu badacze nagrywali procesy komunikacji i prosili uczestników o jej objaśnienie. Stosowana była też metoda nieustannej triangulacji, a więc wielokrotnego odsłuchiwania i objaśniania procesu komunikacyjnego.
rdf:langString
Indexicalidade é, em semiótica, em antropologia linguística e em filosofia da linguagem, o fenômeno de um signo apontando para (ou indexando) algum objeto no contexto em que ocorre. Um signo que significa indexicamente é chamado de índice ou, na filosofia, um indexical. Na lingüística e na filosofia da linguagem, o estudo da indexicalidade tende a se concentrar especificamente em dêixis, enquanto na semiótica e na antropologia geralmente se dá igual atenção à indexicalidade não referencial, incluindo a indexicalidade totalmente não lingüística.
rdf:langString
rdf:langString
Indexicalitat
rdf:langString
Index (lingvistika)
rdf:langString
Index/Indexálnost
rdf:langString
Index (Semiotik)
rdf:langString
Indicidad
rdf:langString
Indexicalité
rdf:langString
Indexicality
rdf:langString
Indeksykalność znaczenia
rdf:langString
Indexicalidade
rdf:langString
Indexikalitet
rdf:langString
Індексність
xsd:integer
1029182
xsd:integer
1112229290
rdf:langString
La indexicalitat és una de les nocions centrals de l'etnometodologia. Segons aquesta, la vida social es construeix a través del llenguatge, i al mateix temps, el sentit de les paraules prové del context en què s'emeten. La indexicalitat abasta tant la utilització de la situació per a crear la independència del context com els elements concrets d'un temps i lloc per a donar el significat. El llenguatge i totes les formes simbòliques (enunciats, gestos, regles, etc.) seran incompletes excepte en el moment de produir-se. Per a Charles Sanders Peirce, la indexicalitat és una de les tres modalitats del signe, i és un fenomen molt més extens que el llenguatge, que independentment de la interpretació apunta a alguna cosa -com el fum (un indicador del foc) o un dit que assenyala- que és un d'indicador per a la interpretació. Des del punt de vista jurídic, el concepte d'indexicalitat i tot el que comporta, és molt important, ja que podria fer-nos plantejar que la llei depèn del context temporal i històric en què ens trobem, i per tant, el delicte és una construcció social. Aquest fet suscita diverses reflexions, com ara, que l'aplicació i interpretació de la llei no serà igual mai, ja que aquesta dependrà d'un context únic. En segon lloc, la imparcialitat de la llei podria ser dubtosa, ja que la seua interpretació dependria del context.
rdf:langString
Index je druh znaku, kde mezi znakem a jím označovaným objektem existuje věcná souvislost. Jako index lze označit např. kouř (znak ohně, věcná souvislost mezi kouřem a ohněm), v lingvistice pak např. „já“ (znak mluvčího) či „ty“ (znak naslouchajícího), slovesné časy (značí tu konkrétní řečovou situaci, od které se odvíjí, co je minulost, přítomnost a budoucnost).
rdf:langString
Index (z latiny „něco, co ukazuje“; „indikátor“) je typ znaku, který je v přímém (kauzálním, fyzickém) vztahu a kontaktu s označovaným objektem. Není tedy založen na podobnosti jako , ani na konvenci jako symbol. Indexálností bychom mohli chápat způsob, jakým znak označuje svůj objekt.
rdf:langString
Index ist ein Fachwort (Terminus) der Zeichentheorie (Semiotik), das ein Zeichen bezeichnet, dessen Zeichencharakter aus einer direkten, physischen hinweisenden Beziehung zwischen ihm und dem Bezeichneten besteht. Meist ist dies ein kausaler Zusammenhang. Ein Index ist somit ein Zeichen, das einen zeitlichen und räumlichen Bezug zu seinem Referenten hat. Als Synonyme werden u. a. Hinweis, Hinweisungszeichen, Index-Zeichen und Anzeichen verwendet. Von einem „indexikalischen Zeichen“ spricht man teils im Sinne von Index, teils im Sinne von Ausdrücken, die „einen eindeutigen Bezug erst durch den Äußerungskontext erhalten“ (siehe Indikator (Linguistik)). In der Terminologie von Charles Sanders Peirce ist das Index vom Symbol (welches ein Zeichen [nur] auf Grund von Konvention ist) und vom Ikon (ein Zeichen auf Grund von Ähnlichkeit) zu unterscheiden: „Ein Index ist ein Zeichen, dessen zeichenkonstitutive Beschaffenheit in einer Zweitheit oder einer existentiellen Relation zu seinem Objekt liegt. Ein Index erfordert deshalb, dass sein Objekt und er selbst individuelle Existenz besitzen müssen. Er wird zu einem Zeichen aufgrund des Zufalls, dass er so aufgefasst wird, ein Umstand, der die Eigenschaft, die ihn erst zu einem Zeichen macht, nicht berührt“. Man unterscheidet zwischen „natürlichen Indizes“, die in einem natürlichen Ursache-Wirkungs-Zusammenhang zu ihrem Referenten stehen (z. B. Rauch als Hinweis auf Feuer) und „künstlichen Indizes“, bei denen der Zusammenhang zwischen dem Zeichen (Signifikant, Repräsentamen) und dem Referenten durch die jeweilige Kommunikationssituation erzeugt wird und bei denen unabhängig von dieser konkreten Kommunikationssituation nicht verständlich ist, worauf sich der Index bezieht (z. B. Lesezeichen in einem Buch; das Pronomen „dieser“). Teilweise werden nur erstere als Index bezeichnet. Soweit Indizes nicht intendiert sind (z. B. Rauch), werden sie auch den echten Zeichen (Symbol, Ikon) gegenübergestellt. und als unechte Zeichen bezeichnet bzw. nicht als Zeichen anerkannt. Für die Anerkennung als Zeichen wird angeführt, dass es im Bereich der Mode, des menschlichen Verhaltens/Sich-Gebens praktisch unmöglich sei, zwischen intendierten und nicht-intendierten Signalen zu unterscheiden. Insoweit indexikalische Zeichen nicht auf einer Kommunikationsabsicht beruhen, werden sie den kommunikativen Zeichen (Ikonen, Symbolen) entgegengesetzt. Jedes Verhalten kann indexikalisch interpretiert werden.
rdf:langString
En lingüística y en filosofía del lenguaje, la indicidad o indexicalidad (en inglés, indexicality) se refiere a un comportamiento o enunciado que apunta a (o indica) un estado de cosas. Por ejemplo, yo se refiere a quienquiera que esté hablando, ahora se refiere al tiempo en el cual se enuncia esta palabra, y aquí se refiere al lugar donde se enuncia. Para Charles Sanders Peirce, la indicidad es una de las tres modalidades del signo (ver más abajo), y es un fenómeno mucho más extenso que el lenguaje, que independientemente de la interpretación apunta a algo -como el humo (un indicador del fuego) o un dedo que señala- que trabaja de manera de indicador para la interpretación. En la esfera humana, la indicidad social ha sido considerada como que incluye cualquier signo (ropa, variedad de habla, modales en la mesa) que apunte a o ayude a crear una identidad social.
rdf:langString
In semiotics, linguistics, anthropology, and philosophy of language, indexicality is the phenomenon of a sign pointing to (or indexing) some object in the context in which it occurs. A sign that signifies indexically is called an index or, in philosophy, an indexical. The modern concept originates in the semiotic theory of Charles Sanders Peirce, in which indexicality is one of the three fundamental sign modalities by which a sign relates to its referent (the others being iconicity and symbolism). Peirce's concept has been adopted and extended by several twentieth-century academic traditions, including those of linguistic pragmatics, linguistic anthropology, and Anglo-American philosophy of language. Words and expressions in language often derive some part of their referential meaning from indexicality. For example, I indexically refers to the entity that is speaking; now indexically refers to a time frame including the moment at which the word is spoken; and here indexically refers to a locational frame including the place where the word is spoken. Linguistic expressions that refer indexically are known as deictics, which thus form a particular subclass of indexical signs, though there is some terminological variation among scholarly traditions. Linguistic signs may also derive nonreferential meaning from indexicality, for example when features of a speaker's register indexically signal their social class. Nonlinguistic signs may also display indexicality: for example, a pointing index finger may index (without referring to) some object in the direction of the line implied by the orientation of the finger, and smoke may index the presence of a fire. In linguistics and philosophy of language, the study of indexicality tends to focus specifically on deixis, while in semiotics and anthropology equal attention is generally given to nonreferential indexicality, including altogether nonlinguistic indexicality.
rdf:langString
En philosophie du langage ordinaire, les indexicaux sont des termes dont la signification dépend entièrement de certaines caractéristiques du contexte dans lequel ils sont prononcés. « Maintenant », « ici », « je » sont des exemples typiques de termes indexicaux : leur sens dépend respectivement du moment, du lieu et du sujet de l'énonciation ; au contraire, un nom propre ou un nom commun (par exemple) continue normalement à désigner la même chose s'il est prononcé à deux moments différents ou par deux personnes différentes. La pragmatique linguistique préfère pour les termes assumant cette fonction le vocable de déictiques. Et celui de deixis pour le mécanisme par lequel un déictique permet de conférer son référent à une séquence linguistique. Les vocables indexicalité et termes indexicaux, un peu redondants du strict point de vue de la linguistique, ont cependant dans d'autres contextes une portée plus large et surtout une visée différente. L'ethnométhodologie place l'indexicalité au cœur de sa théorie. En postulant que chaque parole, notion, attitude ou processus de communication observé est indexical, c'est-à-dire potentiellement révélateur d'un certain contexte, elle opère la distinction entre le fait et l'interprétation du fait qui relève de la réflexivité.
rdf:langString
Indeksykalność znaczenia oznacza, że wszelkie przekazy symboliczne są zależne od pewnego konkretnego kontekstu znaczeniowego, w którym zostały nadane i dlatego błędem jest analizowanie ich treści w oderwaniu od niego. Pojęcie to zostało wprowadzone przez etnometodologów, krytykujących podejście lingwistyki generatywnej. Etnometodolodzy tacy jak Harold Garfinkel czy wskazywali, że komunikacja nie może zostać zredukowana do znaczenia wyrazów i reguł gramatycznych, prowadzi to bowiem do błędnych interpretacji oraz do znacznego ograniczenia przesyłanych informacji. Reguły języka mają charakter niepełny i muszą być uzupełniane przez uczestników interakcji poprzez ich odnoszenie do kontekstu lub wspólnej definicji sytuacji. Uczestnicy komunikacji nie zdają sobie w pełni sprawy z jej indeksykalnego charakteru, który można ujawnić w badaniach etnometodologicznych. W tym celu badacze nagrywali procesy komunikacji i prosili uczestników o jej objaśnienie. Stosowana była też metoda nieustannej triangulacji, a więc wielokrotnego odsłuchiwania i objaśniania procesu komunikacyjnego. Badaniom takim poddano m.in. komunikację między osobami głuchymi za pomocą języka migowego. Według Cicourela nastawienie scjentystyczne dąży do oderwania znaczenia wyrażenia od kontekstu jego użycia. Zgodnie z tym lingwistyka generatywna błędnie uważa, że jest możliwe badanie komunikacji, które abstrahuje od kontekstu społecznego. Przykład języka migowego pokazuje jak możliwa jest bogata komunikacja nie opierająca się na ścisłych regułach gramatycznych i mająca charakter ściśle indeksykalny.
rdf:langString
Indexicalidade é, em semiótica, em antropologia linguística e em filosofia da linguagem, o fenômeno de um signo apontando para (ou indexando) algum objeto no contexto em que ocorre. Um signo que significa indexicamente é chamado de índice ou, na filosofia, um indexical. O conceito moderno se origina na teoria semiótica de Charles Sanders Peirce, na qual a indexicalidade é uma das três modalidades fundamentais de signos pelos quais um signo se relaciona com seu referente, sendo as demais a iconicidade e a antropologia simbólica. O conceito de Peirce foi adotado e estendido por várias tradições acadêmicas do século XX, incluindo as de linguística pragmática, antropologia linguística, e filosofia Anglo-Americana das línguas. Palavras e expressões de uma língua freqüentemente derivam parte do significado referencial da indexicalidade. Por exemplo, eu refere-se indexicamente à entidade que está falando; agora refere-se indexicamente a um período de tempo incluindo o momento em que a palavra é falada; e aqui refere-se indexicamente a um quadro local, incluindo o local onde a palavra é dita. Expressões linguísticas que se referem indexicamente são conhecidas como deíxicas, que formam uma subclasse específica de sinais indexados, embora exista alguma variação terminológica entre as tradições acadêmicas. Os signos lingüísticos também podem derivar num significado não referencial da indexicalidade, por exemplo, quando os recursos do registro sociolinguística de um falante sinalizam indexicamente sua classe social. Esses sinais não lingüísticos também podem exibir indexicalidade: por exemplo, um dedo indicador pode indexar (sem se referir a) algum objeto na direção da linha implicada pela orientação do dedo, como fumaça pode indexar o presença de um incêndio. Na lingüística e na filosofia da linguagem, o estudo da indexicalidade tende a se concentrar especificamente em dêixis, enquanto na semiótica e na antropologia geralmente se dá igual atenção à indexicalidade não referencial, incluindo a indexicalidade totalmente não lingüística.
rdf:langString
Indexikalitet är en term inom semiotik som används om tecken och symboler som har en nära relation till det de betecknar. I språkvetenskapliga sammanhang används också beteckningen indexikaluttryck för sådana ord och uttryck vilkas syftning varierar med tillfället, ochindexikal betyder då samma sak som deiktisk. Denna artikel om språk eller lingvistik saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. Denna filosofiartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den.
rdf:langString
У лінгвістиці та філософії мови це є залежність сенсу виразу, що вказує на деяке положення справ. Наприклад, я відноситься до того, хто говорить; тепер відноситься до часу, в якому це слово вимовлене, і тут відноситься до місця вимовляння. Для Чарльза Сандерс Пірса індексність є одним з трьох способів (див. далі), і це явище набагато ширше від мови; це те, що, незалежно від інтерпретації, вказує на щось — наприклад, куріння (індекс вогню) або вказівний палець — що працює для інтерпретації. Соціальна індексність у людському світі вважається як включення будь-яких ознак (одяг, різноманітність мовлення, манери), що вказують на ( та допомагає створити) соціальну ідентичність.
xsd:nonNegativeInteger
37137