Iberian Pyrite Belt

http://dbpedia.org/resource/Iberian_Pyrite_Belt an entity of type: Place

La Faixa Pirítica Ibèrica (en castellà: Faja Pirítica Ibérica; en portugués: Faixa Piritosa Ibérica; en anglès: Iberian Pyrite Belt) és una enorme concentració de sulfurs massius localitzada al SO de la península Ibèrica, entre Espanya i Portugal. Aquesta zona ha sigut objecte d'explotació minera, deixant 20 llacs artificials amb aigua amb poc pH i molts metalls solubles i sulfats. rdf:langString
The Iberian Pyrite Belt is a vast geographical area with particular geological features that stretches along much of the south of the Iberian Peninsula, from Portugal to Spain. It is about 250 km long and 30–50 km wide, running northwest to southeast from Alcácer do Sal (Portugal) to Sevilla (Spain). The mining activity in this region goes back thousands of years. The Iberian Pyrite Belt has had more than 2000 million tons of ore and still has more than 400 million left to exploit. It is the largest concentration of massive sulfides in the world. rdf:langString
La Faja pirítica ibérica (en portugués: Faixa Piritosa Ibérica), también conocida como Dominio central del la Zona Sudportuguesa, es la denominación con la que se conoce a una vasta concentración de sulfuros masivos que se extiende a lo largo de gran parte del sur de la península ibérica. Tiene alrededor de 250 km de largo y de 30 a 50 km de ancho, abarcando desde la zona de Alcácer do Sal (Portugal) hasta la provincia de Sevilla (España). rdf:langString
Die hier beschriebenen Minen befinden sich im Zentrum einer geologischen Pyritschicht (Schwefelkies), die den Süden der iberischen Halbinsel durchzieht (250 km Länge und 60 km Breite). Dieses Vorkommen dehnt sich von der Mina de Canal Caveira im westlichen Alentejo Litoral bis nach Estremadura/Südspanien zur Mina do Riotinto aus. Das Vorkommen enthält neben Pyrit auch Zink, Copiapit, Chalkopyrit, Goethit, Eisenvitriol, Quarz, Rhomboklas, Schwefel, Kupfer und Sphalerit. Im Alentejo befinden sich an dieser Pyritschicht die folgenden Minen: und im südlichen Spanien befindet sich: rdf:langString
A Faixa Piritosa Ibérica constitui uma vasta área geográfica do sul da Península Ibérica na designada . Tem cerca de 250 km de comprimento e 30 a 50 km de largura, desenvolvendo-se desde Alcácer do Sal (Portugal), a noroeste, até Sevilha (Espanha), a sudeste. A atividade de mineração nesta região remonta a milhares de anos. Na Antiguidade, a actividade mineira é anterior aos romanos, que se sabe terem explorado com intensidade minas como Aljustrel (Vipasca), São Domingos ou Riotinto, associadas aos chapéus de ferro ou gossans, zonas superficiais mais oxidadas das massas de sulfuretos. rdf:langString
rdf:langString Faixa Pirítica Ibèrica
rdf:langString Pyritgürtel der südiberischen Halbinsel
rdf:langString Faja pirítica ibérica
rdf:langString Iberian Pyrite Belt
rdf:langString Faixa Piritosa Ibérica
xsd:integer 27353111
xsd:integer 1101853268
rdf:langString La Faixa Pirítica Ibèrica (en castellà: Faja Pirítica Ibérica; en portugués: Faixa Piritosa Ibérica; en anglès: Iberian Pyrite Belt) és una enorme concentració de sulfurs massius localitzada al SO de la península Ibèrica, entre Espanya i Portugal. Aquesta zona ha sigut objecte d'explotació minera, deixant 20 llacs artificials amb aigua amb poc pH i molts metalls solubles i sulfats.
rdf:langString Die hier beschriebenen Minen befinden sich im Zentrum einer geologischen Pyritschicht (Schwefelkies), die den Süden der iberischen Halbinsel durchzieht (250 km Länge und 60 km Breite). Dieses Vorkommen dehnt sich von der Mina de Canal Caveira im westlichen Alentejo Litoral bis nach Estremadura/Südspanien zur Mina do Riotinto aus. Das Vorkommen enthält neben Pyrit auch Zink, Copiapit, Chalkopyrit, Goethit, Eisenvitriol, Quarz, Rhomboklas, Schwefel, Kupfer und Sphalerit. Im Alentejo befinden sich an dieser Pyritschicht die folgenden Minen: * Mina de Canal Caveira – 1966 geschlossen, * Mina de Lousal – 1988 geschlossen, * Mina de Aljustrel – 2008 geschlossen * Mina de Neves Corvo (nur noch mit Kupferproduktion) * Mina de São Domingos – 1966 geschlossen und im südlichen Spanien befindet sich: * Minas de Riotinto * * * * * * * * * *
rdf:langString La Faja pirítica ibérica (en portugués: Faixa Piritosa Ibérica), también conocida como Dominio central del la Zona Sudportuguesa, es la denominación con la que se conoce a una vasta concentración de sulfuros masivos que se extiende a lo largo de gran parte del sur de la península ibérica. Tiene alrededor de 250 km de largo y de 30 a 50 km de ancho, abarcando desde la zona de Alcácer do Sal (Portugal) hasta la provincia de Sevilla (España). Hace 350 millones de años la actividad volcánica que tuvo lugar en esta región dio lugar a ocho depósitos gigantes de sulfuros masivos polimetálicos asociados a los flancos de conos volcánicos en forma de pirita, y también de calcopirita, blenda, galena y casiterita.​ Desde el siglo VIII a.C. se produjeron en esa zona extracciones mineras pero fueron los romanos los que empezaron a explotar con mayor intensidad sus minas.
rdf:langString The Iberian Pyrite Belt is a vast geographical area with particular geological features that stretches along much of the south of the Iberian Peninsula, from Portugal to Spain. It is about 250 km long and 30–50 km wide, running northwest to southeast from Alcácer do Sal (Portugal) to Sevilla (Spain). The mining activity in this region goes back thousands of years. The Iberian Pyrite Belt has had more than 2000 million tons of ore and still has more than 400 million left to exploit. It is the largest concentration of massive sulfides in the world.
rdf:langString A Faixa Piritosa Ibérica constitui uma vasta área geográfica do sul da Península Ibérica na designada . Tem cerca de 250 km de comprimento e 30 a 50 km de largura, desenvolvendo-se desde Alcácer do Sal (Portugal), a noroeste, até Sevilha (Espanha), a sudeste. A atividade de mineração nesta região remonta a milhares de anos. Há 350 milhões de anos, a atividade vulcânica submarina que ocorreu nesta região deu origem a importantes jazigos de sulfuretos maciços polimetálicos associados aos flancos de cones vulcânicos, na forma de pirites, mas também de calcopirites, blendas, galenas e cassiterites. Na Antiguidade, a actividade mineira é anterior aos romanos, que se sabe terem explorado com intensidade minas como Aljustrel (Vipasca), São Domingos ou Riotinto, associadas aos chapéus de ferro ou gossans, zonas superficiais mais oxidadas das massas de sulfuretos. Com a Revolução Industrial, voltou a intensificar-se no século XIX a exploração mineira, tendo funcionado largas dezenas de minas que exploraram principalmente pirites. A extracção de enxofre foi muito importante até aos finais da década de 50 do século XX devido à aplicação na indústria química (fabrico de ácido sulfúrico). A viabilidade económica das minas da Faixa Piritosa depende atualmente da extração de cobre, zinco, chumbo e, nalguns casos, de metais preciosos como o ouro e a prata.
xsd:nonNegativeInteger 6107

data from the linked data cloud