House of correction
http://dbpedia.org/resource/House_of_correction an entity of type: Thing
Das Zuchthaus hatte im Laufe der Zeit verschiedene Aufgaben. Ab dem 18. Jahrhundert war es ein Gefängnis mit strafverschärfenden Haftbedingungen für Häftlinge, die wegen Verbrechen verurteilt waren. Wesentlicher Bestandteil der Zuchthausstrafe war der Zwang zu harter körperlicher Arbeit, oft bis zur Erschöpfung, zum Beispiel in Steinbrüchen oder beim Torfstechen.
rdf:langString
The house of correction was a type of establishment built after the passing of the Elizabethan Poor Law (1601), places where those who were "unwilling to work", including vagrants and beggars, were set to work. The building of houses of correction came after the passing of an amendment to the Elizabethan Poor Law. However the houses of correction were not considered a part of the Elizabethan Poor Law system because the Act distinguished between settled poor and wandering poor. Virtually all the prisoners were required to do hard labour, typically beating hemp.
rdf:langString
Een tuchthuis, werkhuis of correctiehuis was oorspronkelijk een inrichting waar armen, misdadigers en/of 'probleemjongeren' te werk werden gesteld, met het doel ze door regelmatige arbeid te verbeteren en hun terugkeer in de maatschappij mogelijk te maken. Tuchthuizen zijn daarmee een voorloper van de moderne gevangenis.
rdf:langString
Исправительные дома — дома для содержания нищих и преступников в условиях тяжёлой физической работы. Массовое нищенство, которое не поддавалось самым жестоким членовредительным наказаниям, послужило поводом к учреждению в Европе первых исправительных домов. Подобный дом — en:House of correction был устроен в Лондоне в 1550 г.; затем в 1588 г. — в Амстердаме и специальный дом для помещения нищих детей в Нюрнберге; в 1613 г. — в Любеке, в 1615 г. — в Гамбурге и в 1682 г. в Мюнхене.
rdf:langString
Tukthus (ty. Zuchthaus) var förr benämning för större straff- eller tvångsarbetsanstalter. Genom "tukt", det vill säga sträng disciplin och ordnad sysselsättning, skulle fångarna göras till nyttiga samhällsmedlemmar. Ett fångförvar ordnades i Stockholm år 1624 under tuktmästaren Joachim Firbrandt, då kung Gustaf II Adolf beordrade denne att anlägga ett barnhus med 100 platser för värnlösa och övergivna ungdomar. Officiellt fanns tukthusstraffet kvar i Finland fram till 1975.
rdf:langString
rdf:langString
Zuchthaus
rdf:langString
House of correction
rdf:langString
Tuchthuis
rdf:langString
Исправительные дома (раннее Новое время)
rdf:langString
Tukthus
xsd:integer
8754849
xsd:integer
1106287765
rdf:langString
Das Zuchthaus hatte im Laufe der Zeit verschiedene Aufgaben. Ab dem 18. Jahrhundert war es ein Gefängnis mit strafverschärfenden Haftbedingungen für Häftlinge, die wegen Verbrechen verurteilt waren. Wesentlicher Bestandteil der Zuchthausstrafe war der Zwang zu harter körperlicher Arbeit, oft bis zur Erschöpfung, zum Beispiel in Steinbrüchen oder beim Torfstechen.
rdf:langString
The house of correction was a type of establishment built after the passing of the Elizabethan Poor Law (1601), places where those who were "unwilling to work", including vagrants and beggars, were set to work. The building of houses of correction came after the passing of an amendment to the Elizabethan Poor Law. However the houses of correction were not considered a part of the Elizabethan Poor Law system because the Act distinguished between settled poor and wandering poor. The first London house of correction was Bridewell Prison, and the Middlesex and Westminster houses also opened in the early seventeenth century. Due to the first reformation of manners campaign, the late seventeenth century was marked by the growth in the number of houses of correction, often generically termed bridewells, established and by the passage of numerous statutes prescribing houses of correction as the punishment for specific minor offences. Offenders were typically committed to houses of correction by justices of the peace, who used their powers of summary jurisdiction with respect to minor offences. In the Middlesex and Westminster houses of correction in the late seventeenth and early eighteenth centuries the most common charges against prisoners were prostitution, petty theft, and "loose, idle and disorderly conduct" (a loosely defined offence which could involve a wide range of misbehaviour). Over two-thirds of the prisoners were female. More than half of offenders were released within a week, and two-thirds within two weeks. In addition to imprisonment in a house of correction, over half of the convicted were whipped, particularly those found guilty of theft, vagrancy, and lewd conduct and nightwalking (prostitution). Virtually all the prisoners were required to do hard labour, typically beating hemp. In 1720 an act allowed the use of houses of corrections for pretrial detention of "vagrants, and other criminals, offenders, and persons charged with small offences". By the 1760s and 1770s, prisoners awaiting trial accounted for more than three-quarters of those committed to the Middlesex and Westminster houses.
rdf:langString
Een tuchthuis, werkhuis of correctiehuis was oorspronkelijk een inrichting waar armen, misdadigers en/of 'probleemjongeren' te werk werden gesteld, met het doel ze door regelmatige arbeid te verbeteren en hun terugkeer in de maatschappij mogelijk te maken. Tuchthuizen zijn daarmee een voorloper van de moderne gevangenis. In het middeleeuwse West-Europa bestonden de enige straffen die men regelmatig toepaste uit geldboetes en lijfstraffen (waaronder ook verbanning en de doodstraf worden gerekend). Opsluiting vond doorgaans slechts plaats in afwachting van het vonnis of het voltrekken daarvan, of bij (hooggeplaatste) politieke gevangenen. In de loop van de 16e eeuw veranderde echter de visie op de maatschappij, en verschillende hervormers pleitten voor een aanpak die veroordeelden zou moeten verbeteren, en niet alleen straffen of uit de maatschappij verwijderen. Onder hen was de Nederlandse geleerde Dirck Volkertsz. Coornhert die in zijn uiteenzette hoe hij meende dat misdaad werd veroorzaakt, en hoe werkstraffen gebruikt konden worden om veroordeelden te genezen van hun misdadige neigingen en ze op hun terugkeer in de maatschappij voor te bereiden. Vooral voor jeugdige misdadigers en kleine criminelen begon men meer te zien in 'correctie' dan in lijfstraffen. Op verschillende plaatsen werden werkhuizen gesticht voor bedelaars en misdadigers. Vroege en bekende voorbeelden zijn in Londen (Engeland) rond 1555, het Rasphuis en Spinhuis in Amsterdam (1596) en het in Parijs in 1656 (waar ook psychiatrische patiënten werden opgesloten). In Nederland vond het Amsterdamse voorbeeld al snel navolging in andere steden. Overigens speelden niet alleen menslievende motieven een rol. Net zo belangrijk waren de tuchthuizen als bron van goedkope arbeid. Het Amsterdamse Spinhuis werd bijvoorbeeld al gauw een manier om de gevangenen te exploiteren als goedkope arbeidskrachten in een economisch klimaat waar de vraag naar arbeid groter was dan het aanbod. Ook wordt de opkomst van dergelijke instellingen wel toegeschreven aan een afnemende tolerantie van de zelfkant van de maatschappij. De 20e-eeuwse Franse filosoof Michel Foucault sprak bijvoorbeeld van de 'Grote Opsluiting' die hij laat beginnen bij de opening van het Parijse Hôpital général.
rdf:langString
Исправительные дома — дома для содержания нищих и преступников в условиях тяжёлой физической работы. Массовое нищенство, которое не поддавалось самым жестоким членовредительным наказаниям, послужило поводом к учреждению в Европе первых исправительных домов. Подобный дом — en:House of correction был устроен в Лондоне в 1550 г.; затем в 1588 г. — в Амстердаме и специальный дом для помещения нищих детей в Нюрнберге; в 1613 г. — в Любеке, в 1615 г. — в Гамбурге и в 1682 г. в Мюнхене. Туда заключались, однако, не только бродяги, нищие, разного рода преступники, но и рабочие и слуги за леность и дерзкое поведение. Вследствие этого исправительные дома вскоре переполнились и превратились в очаги разврата и заразных болезней (тюремный тиф).
rdf:langString
Tukthus (ty. Zuchthaus) var förr benämning för större straff- eller tvångsarbetsanstalter. Genom "tukt", det vill säga sträng disciplin och ordnad sysselsättning, skulle fångarna göras till nyttiga samhällsmedlemmar. De första tukthusen tillkom under 1500-talets senare hälft i England och Nederländerna. Med dessa förebilder anlades sedan tukthus i så gott som alla länder. Motivet var den stora vinst, som tukthusen gav eller sades ge. En tid lär tukthusen ha gett dubbelt så mycket i intäkt som de kostade. Det som utmärkte dessa anstalter, åtminstone de bättre av dem, var att fångarna hölls i konstant arbete. Detta ledde till att tukthusen inte hade det uppfostrande och förbättrande inflytande som avsetts, utan i själva verket blev högskolor för laster och brott. Även efter de stora förändringar som senare gjordes på fångvårdsanstalterna fortsatte benämningen tukthus att användas. I tysk, finländsk och dansk lag betecknade tukthusstraff (tukthusarbete) det som den svenska lagen kallade straffarbete. Ett fångförvar ordnades i Stockholm år 1624 under tuktmästaren Joachim Firbrandt, då kung Gustaf II Adolf beordrade denne att anlägga ett barnhus med 100 platser för värnlösa och övergivna ungdomar. Officiellt fanns tukthusstraffet kvar i Finland fram till 1975.
xsd:nonNegativeInteger
3964
