Hospitium
http://dbpedia.org/resource/Hospitium an entity of type: WikicatAncientRomanVirtues
Hospitium era la denominació que els romans van donar, a la península ibèrica, a una institució celtibèrica derivada de l'obligació d'oferir hospitalitat als extrangers, els quals no només havien de ser rebuts amistosament, sinó que també aportava prestigi a l'hoste, provocant la competició per allotjar als extrangers. Pertanyia al mateix entorn institucional que la devotio i al cliens. Diodor de Sicília situa la hospitalitat com una característica excel·lent entre els costums dels celtibers:
rdf:langString
Als Hospitium (lateinisch für „Gastfreundschaft, Gasthaus, Herberge“, zu hospes „Gast“; Plural Hospitia, Hospitien) wurde im Mittelalter die rechtlich festgelegte kostenlose Beherbergung bestimmter Personen bezeichnet. Auch Herbergen für arme Reisende und Pilger wurden so genannt.
rdf:langString
Hospitium ([hɔs̠ˈpɪt̪iʊ̃]; Greek: ξενία, xenia, προξενία) is the ancient Greco-Roman concept of hospitality as a divine right of the guest and a divine duty of the host. Similar or broadly equivalent customs were and are also known in other cultures, though not always by that name. Among the Greeks and Romans, hospitium was of a twofold character: private and public.
rdf:langString
Hospitium (Gr. Ξενία, Xenia, προξενία) est l'ancienne conception de l'hospitalité gréco-romaine comme un droit divin de l'invité et un devoir divin de l'hôte. Des coutumes à peu près équivalentes sont également connues dans d'autres cultures, mais pas toujours par ce nom. Chez les Grecs et les Romains, l'hospitalité était double : privée et publique.
rdf:langString
Hospitium (grego: ξενία) é o antigo greco-romano conceito de hospitalidade como um direito divino de todos os hóspedes e um dever divino do hospedeiro. Costumes similares são conhecidos em outras culturas, embora nem sempre por esse nome.
rdf:langString
Hospitium era la denominación que los romanos dieron, en la historia antigua de la península ibérica, a una institución social celtíbera derivada de la obligación de ofrecer hospitalidad a los extranjeros, que no sólo debían ser recibidos amistosamente, sino que tal recibimiento otorgaba prestigio al hospedador, de modo que se competía por alojar a los extranjeros. Pertenecía al mismo entorno institucional que la devotio y la clientela Conceptualmente es similar a la institución grecorromana denominada (προξενία). No debe confundirse con la institución romana denominada hospitalitas.
rdf:langString
Hospitium (bahasa Yunani: ξενία, , προξενία) adalah konsep keramahtamahan dalam peradaban yang menjadi hak ilahi tamu dan kewajiban ilahi penerima tamu. Adat serupa juga dapat ditemui dalam kebudayaan-kebudayaan lain, walaupun namanya tidak selalu sama. Di antara orang Yunani dan Romawi, hospitium memiliki dua sifat: privat dan publik. Dari segi privat, pada masa Homer, semua orang yang tidak dikenal tanpa terkecuali dilindungi oleh Dewa Zeus Xenios dan memiliki "hak untuk memperoleh keramahtamahan". Orang asing yang menjadi tamu akan diberi pakaian dan dihibur, dan nama atau nenek moyangnya tidak akan ditanyakan hingga kewajiban keramahtamahan telah dipenuhi. Pelanggaran kewajiban untuk memberikan keramahtamahan kepada tamu dapat mengakibatkan kemurkaan para dewa. Sementara itu, dari seg
rdf:langString
Een hospitium is van oorsprong een klooster of onderdeel van een klooster dat onderdak biedt aan pelgrims en andere reizigers. Dit onderdeel van het klooster staat in nauw verband met de kloosterlijke gastvrijheid. Het woord betekent: gastenverblijf. Vroeger waren het vaak pelgrims die onderdak genoten.
rdf:langString
Госпиции (лат. Hospitium — гостеприимство; гостевой дом, гостиница, приют; фр. Hospice; фр. Hospiz) — странноприимные дома, учреждения вроде гостиниц с характером монастыря; при этом находящиеся в них монахи и братья-прислужники составляют небольшие отдельные ордена. Госпиции обыкновенно устраивались в малонаселённых местах и давали приют всем странникам и паломникам. В конце XIX — начале XX века широкой известностью пользовались госпиции на Сен-Бернарде, Сен-Готарде, Симплоне и Гримзеле.
rdf:langString
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Hospitium
rdf:langString
Госпиция
xsd:integer
1470578
xsd:integer
1091594556
rdf:langString
Hospitium era la denominació que els romans van donar, a la península ibèrica, a una institució celtibèrica derivada de l'obligació d'oferir hospitalitat als extrangers, els quals no només havien de ser rebuts amistosament, sinó que també aportava prestigi a l'hoste, provocant la competició per allotjar als extrangers. Pertanyia al mateix entorn institucional que la devotio i al cliens. Diodor de Sicília situa la hospitalitat com una característica excel·lent entre els costums dels celtibers:
rdf:langString
Als Hospitium (lateinisch für „Gastfreundschaft, Gasthaus, Herberge“, zu hospes „Gast“; Plural Hospitia, Hospitien) wurde im Mittelalter die rechtlich festgelegte kostenlose Beherbergung bestimmter Personen bezeichnet. Auch Herbergen für arme Reisende und Pilger wurden so genannt.
rdf:langString
Hospitium era la denominación que los romanos dieron, en la historia antigua de la península ibérica, a una institución social celtíbera derivada de la obligación de ofrecer hospitalidad a los extranjeros, que no sólo debían ser recibidos amistosamente, sino que tal recibimiento otorgaba prestigio al hospedador, de modo que se competía por alojar a los extranjeros. Pertenecía al mismo entorno institucional que la devotio y la clientela Solemnizado como pacto de hospitalidad, el hospitium permitía adquirir los derechos de un a otros grupos o individuos. No se trataba de un acto de adopción; las partes actuantes contraían derechos mutuos sin que la personalidad propia se perdiera. Los contrayentes del hospitium se convertían en huéspedes (hospites) mutuos. El pacto de hospitalidad se solía acordar en un documento denominado tésera de hospitalidad, una lámina de metal recortado con distintas formas (dos manos entrelazadas o la silueta de animales), que quizá tenían un significado religioso. Se supone que el hospitium, inicialmente, se acordaba en plano de igualdad; aunque el proceso de jerarquización social y económica lo fue convirtiendo en un contrato de dependencia. De entre los ejemplos descubiertos, el más famoso es el Bronce de Luzaga, que registra un hospitium entre las ciudades de y Lutia, al que probablemente se sumaban las gentilitates y . Conceptualmente es similar a la institución grecorromana denominada (προξενία). No debe confundirse con la institución romana denominada hospitalitas. De la palabra latina hospitĭum deriva la castellana hospicio. Diodoro Sículo señala la hospitalidad como un rasgo sobresaliente entre las costumbres de los celtíberos: Los celtíberos son crueles con sus enemigos y adversarios, pero con los extranjeros se comportan muy dulce y amablemente.Todos ruegan a los extranjeros que tengan a bien hospedarse en sus casas y rivalizan entre ellos en la hospitalidad. Aquellos a quienes prestan servicio los extranjeros gozan de gran predicamento y se les llama amados de los dioses.
rdf:langString
Hospitium ([hɔs̠ˈpɪt̪iʊ̃]; Greek: ξενία, xenia, προξενία) is the ancient Greco-Roman concept of hospitality as a divine right of the guest and a divine duty of the host. Similar or broadly equivalent customs were and are also known in other cultures, though not always by that name. Among the Greeks and Romans, hospitium was of a twofold character: private and public.
rdf:langString
Hospitium (Gr. Ξενία, Xenia, προξενία) est l'ancienne conception de l'hospitalité gréco-romaine comme un droit divin de l'invité et un devoir divin de l'hôte. Des coutumes à peu près équivalentes sont également connues dans d'autres cultures, mais pas toujours par ce nom. Chez les Grecs et les Romains, l'hospitalité était double : privée et publique.
rdf:langString
Hospitium (bahasa Yunani: ξενία, , προξενία) adalah konsep keramahtamahan dalam peradaban yang menjadi hak ilahi tamu dan kewajiban ilahi penerima tamu. Adat serupa juga dapat ditemui dalam kebudayaan-kebudayaan lain, walaupun namanya tidak selalu sama. Di antara orang Yunani dan Romawi, hospitium memiliki dua sifat: privat dan publik. Dari segi privat, pada masa Homer, semua orang yang tidak dikenal tanpa terkecuali dilindungi oleh Dewa Zeus Xenios dan memiliki "hak untuk memperoleh keramahtamahan". Orang asing yang menjadi tamu akan diberi pakaian dan dihibur, dan nama atau nenek moyangnya tidak akan ditanyakan hingga kewajiban keramahtamahan telah dipenuhi. Pelanggaran kewajiban untuk memberikan keramahtamahan kepada tamu dapat mengakibatkan kemurkaan para dewa. Sementara itu, dari segi publik, negara mengangkat seorang warga asing sebagai (πρόξενος) untuk melindungi warga dari negara asal orang asing tersebut yang berkelana atau menetap di wilayah negara tuan rumah. Kadang-kadang seorang individu secara sukarela mengemban tugas ini atas nama negara lain.
rdf:langString
Een hospitium is van oorsprong een klooster of onderdeel van een klooster dat onderdak biedt aan pelgrims en andere reizigers. Dit onderdeel van het klooster staat in nauw verband met de kloosterlijke gastvrijheid. Het woord betekent: gastenverblijf. Onder een gastenverblijf verstaat men in dit verband meestal een afzonderlijk gebouw op het kloosterterrein dat al dan niet in verbinding staat met het eigenlijke klooster. Het bestaat in het algemeen uit een aantal gastenkamers die aan de gasten worden toegewezen en qua inrichting kunnen variëren van een soort hotelkamer tot een eenvoudige cel met slechts een studeertafel, een bed, aan de wand een kruisbeeld en als literatuur een bijbel en een religieus tijdschrift. Meestal is er ook een gemeenschappelijke ruimte en een keukentje, alsmede een kleine bibliotheek. Vroeger waren het vaak pelgrims die onderdak genoten. De meeste gasten komen tegenwoordig voor een bezinningsweekend, waarbij ze in het algemeen worden uitgenodigd om het koorgebed bij te wonen. Het hangt van het klooster af in hoeverre verder aan het kloosterleven kan worden deelgenomen. Meestal is er een kloosterling die zich over de gasten ontfermt. Dit is de gastenpater of gastenzuster.
rdf:langString
Госпиции (лат. Hospitium — гостеприимство; гостевой дом, гостиница, приют; фр. Hospice; фр. Hospiz) — странноприимные дома, учреждения вроде гостиниц с характером монастыря; при этом находящиеся в них монахи и братья-прислужники составляют небольшие отдельные ордена. Подобные или эквивалентные подобным дома были также широко известны в других культурах, хотя и не всегда назывались этим именем. Среди греков и римлян Hospitium могли быть как частные, так и государственные. С гомеровских времён все без исключения чужие боги расценивались как находящиеся под защитой Зевса, и потому служители этих богов также имели право на гостеприимство. Госпиции обыкновенно устраивались в малонаселённых местах и давали приют всем странникам и паломникам. В конце XIX — начале XX века широкой известностью пользовались госпиции на Сен-Бернарде, Сен-Готарде, Симплоне и Гримзеле.
rdf:langString
Hospitium (grego: ξενία) é o antigo greco-romano conceito de hospitalidade como um direito divino de todos os hóspedes e um dever divino do hospedeiro. Costumes similares são conhecidos em outras culturas, embora nem sempre por esse nome.
xsd:nonNegativeInteger
6480
