Homo sacer

http://dbpedia.org/resource/Homo_sacer an entity of type: Thing

Homo sacer (lat. heiliger Mensch) ist ein Rechtsbegriff im römischen Strafrecht. rdf:langString
Homo sacer (expression latine pour « homme sacré ») est un statut issu du droit romain : il s'agit d'une personne qui est exclue, qui peut être tuée par n'importe qui (qui occidit parricidi non damnatur), mais qui ne peut faire l'objet d'un sacrifice humain lors d'une cérémonie religieuse (neque fas est eum immolari). Cette personne ne dispose plus d’aucun droit civique. Il s'agit, avec le rite primaire du sacrifice, de l'un des éléments fondateurs de la pensée magico-ritualiste affleurant dans l'histoire de Rome. rdf:langString
Homo sacer (łac. „święty człowiek” lub „przeklęty człowiek”) – niejasne pojęcie prawa rzymskiego: osoba, która jest społecznie wykluczona, może być zabita przez kogokolwiek, ale nie może być poświęcona w trakcie rytuału religijnego. Osoba taka jest pozbawiona wszystkich praw, a jej życie jest uważane za godne potępienia. rdf:langString
Homo sacer (latin för 'den heliga mannen' eller 'den förbannade mannen') är en historisk gestalt inom den arkaiska romerska rätten: en person som är bannlyst, som kan dödas av vem som helst men som inte får offras i en religiös ritual. Homo Sacer är även titeln på en bok av Giorgio Agamben där författaren diskuterar relationen mellan politik och liv, så kallad biopolitik. rdf:langString
神聖的人(拉丁語:Homo sacer),又指被詛咒的人,其是羅馬法中的一個形象:被放逐並可以被任何人殺死,但不能在宗教儀式中被犧牲的人。 rdf:langString
Homo sacer (expressió llatina que significa «home sagrat») és un estatus que prové del dret romà arcaic: es tracta d'una persona que és exclosa, a qui qualsevol pot matar sense que es consideri homicidi (qui occidit parricidi no damnatur), però que no pot ésser l'objecte d'un sacrifici humà en el marc d'una cerimònia religiosa (neque fas est eum immolari). Aquesta persona no disposa ja de cap dret cívic. Es tracta, amb el ritual primari del sacrifici, d'un dels elements fundadors del pensament màgic-ritualista que sorgeix en la història de Roma. rdf:langString
Sacer (femenino sacra) es un término latino que, en la religión de la Antigua Roma, significa restringido, sagrado o dedicado a una divinidad. Proviene del protoindoeuropeo sak, "santificar" o "hacer un tratado". Se correlacionaría con el griego hagios o el hebreo qadosh. Los romanos daban al término un doble sentido, no sólo lo que estaba consagrado a las divinidades y por tanto, digno de respeto, sino también lo maldito, execrable, lo que ha sido víctima de alguna divinidad.​ rdf:langString
Homo sacer (Latin for "the sacred man" or "the accursed man") is a figure of Roman law: a person who is banned and might or might not be killed by anybody, but must not be sacrificed in a religious ritual. The term sacred man could also have been used because the condemned could only rely on protection of gods. A direct reference to this status is found in the Twelve Tables (8.21), the laws of the early Roman Republic written in the fifth century BC. The paragraph states that a patron who deceives his clients is to be regarded as sacer. rdf:langString
Homo sacer é uma expressão em língua latina que, literalmente significa 'homem sagrado', isto é, 'homem a ser julgado pelos deuses'. Trata-se de uma figura obscura do direito romano arcaico, a qual se refere à condição de quem cometia um delito contra a divindade, colocando em risco a pax deorum, a amizade entre a coletividade e os deuses, que era a garantia de paz e prosperidade da civitas; ou seja, tal delito era uma ameaça ao próprio Estado. Em consequência disso, o indivíduo era "consagrado" à divindade, isto é, deixado à mercê da vingança dos deuses. Expulso do grupo social, excluído de todos os direitos civis, a sua vida passava a ser considerada "sagrada" em sentido negativo. O indivíduo podia também ser morto por qualquer um — mas não em rituais religiosos. A figura do homo sacer a rdf:langString
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString Homo sacer
rdf:langString 神圣的人
xsd:integer 794550
xsd:integer 1121220751
rdf:langString Homo sacer (expressió llatina que significa «home sagrat») és un estatus que prové del dret romà arcaic: es tracta d'una persona que és exclosa, a qui qualsevol pot matar sense que es consideri homicidi (qui occidit parricidi no damnatur), però que no pot ésser l'objecte d'un sacrifici humà en el marc d'una cerimònia religiosa (neque fas est eum immolari). Aquesta persona no disposa ja de cap dret cívic. En el seu tractat De Verborum Significatione (Sobre el significat de les paraules), Sext Pompeu Fest, sota la rúbrica Sacer mons, després de la referència al Mont sagrat que els plebeus varen consagrar a Júpiter en el moment de la seva secessió, indica: "Però hom anomena home sagrat (homo sacer) a l'home a qui el poble ha jutjat per raó d'un crim; no està permès sacrificar-lo, però qui el mati no serà condemnat per homicidi, ja que en la primera llei tribunícia es preveu: «Si algú mata un individu que sigui sagrat d'acord amb aquest plebiscit, no serà considerat homicida». D'aquí que s'acostumi a anomenar sagrat a l'home dolent o impur." Es tracta, amb el ritual primari del sacrifici, d'un dels elements fundadors del pensament màgic-ritualista que sorgeix en la història de Roma.
rdf:langString Homo sacer (lat. heiliger Mensch) ist ein Rechtsbegriff im römischen Strafrecht.
rdf:langString Homo sacer (Latin for "the sacred man" or "the accursed man") is a figure of Roman law: a person who is banned and might or might not be killed by anybody, but must not be sacrificed in a religious ritual. The meaning of the term sacer in Ancient Roman religion is not fully congruent with the meaning it took after Christianization, and which was adopted into English as sacred. In early Roman religion sacer denotes anything "set apart" from common society and encompasses both the sense of "hallowed" and that of "cursed". This concept of the sacred contrasts with the Hebrew dichotomy of "cursed/prohibited" and "sacred", expressed by "cherem" and "qadosh". The homo sacer could thus also simply mean a person expunged from society and deprived of all rights and all functions in civil religion. Homo sacer is defined in legal terms as someone who can be killed without the killer being regarded as a murderer; and a person who cannot be sacrificed. The sacred human may thus be understood as someone outside the law, or beyond it. With respect to certain monarchs, in certain western legal traditions, the concepts of the sovereign and of the homo sacer have been conflated. The term sacred man could also have been used because the condemned could only rely on protection of gods. The status of homo sacer could fall upon one as a consequence of oath-breaking. An oath in antiquity was essentially a conditional self-cursing, i.e. invoking one or more deities and asking for their punishment in the event of breaking the oath. An oathbreaker was consequently considered the property of the gods whom he had invoked and then deceived. If the oathbreaker was killed, this was understood as the revenge of the gods into whose power he had given himself. Since the oathbreaker was already the property of the oath deity, he could no longer belong to human society, or be consecrated to another deity. A direct reference to this status is found in the Twelve Tables (8.21), the laws of the early Roman Republic written in the fifth century BC. The paragraph states that a patron who deceives his clients is to be regarded as sacer. The idea of the status of an outlaw, a criminal who is declared as unprotected by the law and can consequently be killed by anyone with impunity, persisted throughout the Middle Ages. Medieval perception condemned the entire human race to the intrinsic moral worth of the outlaw, dehumanizing the outlaw literally as a "wolf" or "wolf's-head" (in an era where hunting of wolves existed strongly, including a commercial element) and is first revoked only by the English Habeas Corpus Act of 1679 which declares that any criminal must be judged by a tribunal before being punished. Italian philosopher Giorgio Agamben takes the concept as the starting point of his main work Homo Sacer: Sovereign Power and Bare Life (1998).
rdf:langString Homo sacer (expression latine pour « homme sacré ») est un statut issu du droit romain : il s'agit d'une personne qui est exclue, qui peut être tuée par n'importe qui (qui occidit parricidi non damnatur), mais qui ne peut faire l'objet d'un sacrifice humain lors d'une cérémonie religieuse (neque fas est eum immolari). Cette personne ne dispose plus d’aucun droit civique. Il s'agit, avec le rite primaire du sacrifice, de l'un des éléments fondateurs de la pensée magico-ritualiste affleurant dans l'histoire de Rome.
rdf:langString Sacer (femenino sacra) es un término latino que, en la religión de la Antigua Roma, significa restringido, sagrado o dedicado a una divinidad. Proviene del protoindoeuropeo sak, "santificar" o "hacer un tratado". Se correlacionaría con el griego hagios o el hebreo qadosh. Los romanos daban al término un doble sentido, no sólo lo que estaba consagrado a las divinidades y por tanto, digno de respeto, sino también lo maldito, execrable, lo que ha sido víctima de alguna divinidad.​ Así, sacer describe a una cosa o persona ofrecida a las divinidades y, por tanto, consagrada a ellas. Los seres humanos no tenían demandas legales o morales sobre algo sacer, que podía tener muchas matizaciones. Varrón lo asocia a la "perfección".​ A través de esta asociación con la pureza ritual, sacer podía significar "sagrado, intocable, inviolable". Todo lo que no era sacer, era : literalmente, "delante (o fuera) del santuario", lo que no está dentro del recinto sagrado, o sea, lo que no le pertenece o las divinidades. Una cosa o persona podía hacerse sacer (consagrada) o podía revertirse de sacer a profanum (desacralizada), sólo a través de ritos legales (resecratio) realizados por un pontífice, en nombre del Estado.​ Parte del voto del ver sacrum sacrificial del 217 a. C. estipulaba que los animales dedicados como sacer volverían a la condición de profanum si morían por causas naturales o eran robados antes de la fecha de su sacrificio. Condiciones similares se producían en los sacrificios de la Roma arcaica.​ Cualquier cosa que ya poseyeran los dioses o estuviera marcada por ellos como propiedad divina era distinguida como religiosus, y por tanto, no se les podría ofrecer o hacerlas sacer.​​ Las personas juzgadas sacer bajo la ley romana estaban más allá de las sentencias y protecciones de los juicios civiles, y sus vidas, familias y propiedades eran confiscados para las divinidades. Una persona podía ser declarada sacer si dañaba o perjudicaba a un tribuno de la plebe, no podía atestiguar algo legalmente,​ no cumplía sus obligaciones con sus clientes o ilícitamente, movía los mojones de los campos.​ Ejecutar a un no era una tarea religiosa (fas), podía ser matado con impunidad.​​ Los dies sacri ("días sagrados") eran , lo que significaba que los asuntos humanos ordinarios permitidos en los dies profani (o fasti) estaban prohibidos. Sacer fue un principio fundamental en las religiones romanas e itálicas. En idioma osco, las formas conexas son sakoro ("sagrado") y sakrim ("víctima sacrifical"). El osco sakaraklum es cognado con el latín sacellum, un pequeño santuario y el también osco sakarater lo es con sacratur, consecrare ("consagrado"). El sacerdos es "el que realiza una acción sagrada" o "hace a una cosa sagrada", es decir, un sacerdote.​
rdf:langString Homo sacer (łac. „święty człowiek” lub „przeklęty człowiek”) – niejasne pojęcie prawa rzymskiego: osoba, która jest społecznie wykluczona, może być zabita przez kogokolwiek, ale nie może być poświęcona w trakcie rytuału religijnego. Osoba taka jest pozbawiona wszystkich praw, a jej życie jest uważane za godne potępienia.
rdf:langString Homo sacer é uma expressão em língua latina que, literalmente significa 'homem sagrado', isto é, 'homem a ser julgado pelos deuses'. Trata-se de uma figura obscura do direito romano arcaico, a qual se refere à condição de quem cometia um delito contra a divindade, colocando em risco a pax deorum, a amizade entre a coletividade e os deuses, que era a garantia de paz e prosperidade da civitas; ou seja, tal delito era uma ameaça ao próprio Estado. Em consequência disso, o indivíduo era "consagrado" à divindade, isto é, deixado à mercê da vingança dos deuses. Expulso do grupo social, excluído de todos os direitos civis, a sua vida passava a ser considerada "sagrada" em sentido negativo. O indivíduo podia também ser morto por qualquer um — mas não em rituais religiosos. A figura do homo sacer apresenta similaridade com o personagem Caim, da Bíblia. Autores como Zygmunt Bauman, Giorgio Agamben, Hannah Arendt e, mais recentemente, Slavoj Zizek utilizaram o termo para designar a condição de alguns povos da história recente. Zizek aproxima o conceito daqueles que, como o povo do Afeganistão, adquirem essa espécie de existência sagrada e, paradoxalmente, negativa. Ele utiliza a imagem do avião distribuindo alimentos para uma população que acabara de ser atacada por um bombardeio aéreo. Há exemplos documentados de atos que levavam um homo a ser declarado sacer: deslocar as pedras que delimitavam os limites dos campos, atos de violência contra os pais, fraude cometida por um patrono contra seu cliente. Tais delitos, se cometidos por um homem pertencente à coletividade, eram considerados graves a ponto de não ser puníveis pelos cidadãos, mas unicamente pelos deuses. O réu ficava isolado da coletividade, era abandonado por todos e, se fosse morto por um cidadão, este último não poderia ser acusado de homicídio, considerando-se que a morte do homo sacer havia sido decidida pela própria divindade, tendo sido apenas concretizada por um outro homem.
rdf:langString Homo sacer (latin för 'den heliga mannen' eller 'den förbannade mannen') är en historisk gestalt inom den arkaiska romerska rätten: en person som är bannlyst, som kan dödas av vem som helst men som inte får offras i en religiös ritual. Homo Sacer är även titeln på en bok av Giorgio Agamben där författaren diskuterar relationen mellan politik och liv, så kallad biopolitik.
rdf:langString 神聖的人(拉丁語:Homo sacer),又指被詛咒的人,其是羅馬法中的一個形象:被放逐並可以被任何人殺死,但不能在宗教儀式中被犧牲的人。
xsd:nonNegativeInteger 7076

data from the linked data cloud