Headhunting
http://dbpedia.org/resource/Headhunting an entity of type: Thing
Lovci lebek jsou lidé, kteří zabitým nepřátelům usekávají hlavy a odnášejí je jako vítězné trofeje nebo předmět kultu. V určitém období byl lov lebek rozšířen ve většině světových kultur. Trofejí může být vybělená lebka nebo naopak stažená, vyčiněná a zmenšená kůže z hlavy – tsantsa. Alternativou k lovu lebek je skalpování.
rdf:langString
Als Kopfjagd bezeichnet man die Tötung eines Menschen, um dessen Kopf oder Schädel als Siegestrophäe zu erbeuten. Heute gibt es nur noch sehr wenige Naturvölker, die Kopfjagd betreiben, um das in den Schädeln vermutete Energiepotential magisch nutzbar zu machen. Die Kopfjagd ist nur in wenigen Fällen mit Kannibalismus verbunden und ist vor allem in Südostasien, Melanesien und im nordwestlichen Tiefland Südamerikas verbreitet.
rdf:langString
머리 사냥은 사람을 사냥하여 그 머리를 취하여 보존하는 일이다. 오세아니아, 남아시아, 동남아시아, 서아프리카, 중앙아프리카, 메소아메리카, 유럽의 일부 지역에서 역사적으로 수행되어 왔다. 유럽의 경우 아일랜드, 지역에서는 중세시대가 끝날 때까지 행해졌다. 20세기까지는 몬테네그로, 크로아티아, 헤르체고비나의 서부 지역에서 행해졌다. 주로 원시부족에게서 의식적, 상징적 의미로 행하여졌으며, 오늘날의 학자들은 일반적으로 머리 사냥이 대부분 일종의 의식이라는 점에 동의한다.
rdf:langString
首狩り、首狩（くびかり、くびがり）は人間を殺し、首級をあげる宗教的な慣行のひとつ。台湾原住民、インドネシア、オセアニア、インド、アフリカ、南アメリカなどで広く見られた慣習であるが、今ではほとんど消滅したと言われる。
rdf:langString
Caça de cabeça é a prática de cortar e preservar a cabeça de uma pessoa depois de matá-la. O headhunting foi praticado em tempos históricos em partes da Oceania, Ásia do Sul e Sudeste da Ásia, África Ocidental e África Central, Mesoamérica e Europa. Ocorreu na Europa até ao final da Idade Média na Irlanda e nas regiões da fronteira anglo-escocesa, e até ao século XX em Montenegro, Croácia, Albânia e partes ocidentais da Herzegovina.
rdf:langString
Łowcy głów – ludy praktykujące zdobywanie jako trofeum wojennego głów zabitych wrogów. Zazwyczaj przypisywali czaszkom szczególne właściwości magiczne. Praktyki takie miały miejsce w różnych częściach świata, wymienia się w tym kontekście np. Nagów z północno-wschodnich Indii czy Dajaków z Borneo.
rdf:langString
Полювання за головами — звичай, який наказував добувати як трофей голову вбитого чужинця, що відігравала роль культового предмета. Звичай пов'язаний з анімістичними уявленнями про життєву силу, укладену в черепі і м'яких тканинах голови. Був поширений до першої половини ХХ століття в ряді районів Південно-Східної Азії, Океанії та Південної Америки.
rdf:langString
صيد الرؤوس هو ممارسة أخذ رأس الشخص والاحتفاظ به بعد قتله. كان صيد الرؤوس يُمارس في العصور التاريخية في أجزاء من أوقيانوسيا، وجنوب آسيا، وجنوب شرق آسيا، وغرب ووسط أفريقيا، وأمريكا الوسطى، وأوروبا. ظل صيد الرؤوس يحدث في أوروبا حتى نهاية العصور الوسطى في أيرلندا والمناطق الحدودية الإنجليزية الاسكتلندية، وحتى القرن العشرين في الجبل الأسود، وكرواتيا، وألبانيا، والأجزاء الغربية من الهرسك.
rdf:langString
La caza de cabezas es la práctica de recolectar como trofeo las cabezas de enemigos caídos tras el combate. Esta costumbre se ha llevado cabo en los cinco continentes, en etapas temporales que van desde la prehistoria hasta la modernidad, y entre los pueblos que destacaron por ella se cuentan los celtas, hispanos, germánicos, escitas, subsaharianos, mesoamericanos y del sudeste asiático. Se cree que la caza de cabeza de cabezas se desarrolló de la creencia intuitiva de que el encéfalo contenía el alma o fuerza vital de la persona, dentro de un marco de dualismo entre mente y cuerpo.
rdf:langString
Headhunting is the practice of hunting a human and collecting the severed head after killing the victim, although sometimes more portable body parts (such as ear, nose or scalp) are taken instead as trophies. Headhunting was practiced in historic times in parts of Europe, East Asia, Oceania, Southeast Asia, South Asia, Mesoamerica, West and Central Africa.
rdf:langString
Pemburuan kepala adalah praktik pemenggalan kepala manusia dengan tujuan mendapat tengkoraknya. Pemburuan kepala pernah dipraktikkan di wilayah Tiongkok, India, Nigeria, Nuristan, Myanmar, Borneo, Indonesia, Filipina, Taiwan, Jepang, Mikronesia, Melanesia, Selandia Baru, dan Daerah Aliran Sungai Amazon, juga di Eropa kuno oleh suku-suku Kelt dan Skithia tertentu. Faktanya, praktik ini masih ada di Eropa hingga awal abad ke-20 di Semenanjung Balkan dan berakhir pada Abad Pertengahan di Irlandia dan Skotlandia. Praktik ini juga dilakukan pada Perang Dunia II dan Perang Vietnam.
rdf:langString
En anthropologie, on parle de chasseurs de têtes pour évoquer des groupes humains ayant pour coutume de conserver les têtes des personnes qu'elles ont tuées dans ce but exclusif et pour lesquels cette pratique revêt un rôle culturel et social central. La chasse aux têtes a été décrite à l'époque historique dans certaines parties de l'Océanie, en Asie du sud, du sud-est, de l'ouest ainsi qu'en Afrique centrale et en Amérique centrale. Elle a également été rapportée, dans l'Antiquité, en Europe, chez certaines tribus Celtes, chez les peuples germaniques de l'ouest, et chez les Scythes. Elle a été pratiquée en Europe jusqu'à la fin du Moyen Âge, en Irlande ainsi qu'à la frontière entre l'Angleterre et l'Écosse, et, jusqu'au XIXe siècle, au Monténégro, en Croatie et dans l'ouest de l'Herzégovi
rdf:langString
Quella dei cacciatori di teste è la pratica di prendere e conservare la testa di una persona dopo averla uccisa. Essa è stata praticata in tempi storici in varie parti dell'Oceania, dell'Asia meridionale e del Sudest asiatico, dell'Asia occidentale e dell'Africa centrale, oltre che in Mesoamerica, così come tra alcune tribù dei Celti, delle tribù germaniche occidentali, dei Vichinghi e degli Sciti dell'antica Europa. Il fatto ha continuato a verificarsi in Europa fino al XIX secolo, in Montenegro, Croazia e nelle parti occidentali dell'Erzegovina; mentre fino alla fine del Medioevo in Irlanda e lungo le regioni del confine anglo-scozzese.
rdf:langString
Koppensnellen is het afsnijden en meenemen van iemands hoofd na die persoon te hebben gedood. Dit proces werd in oude tijden in veel culturen toegepast, waaronder in China, India, Nigeria, Nurestan, Myanmar, Borneo, Indonesië, de Filipijnen, Taiwan, Japan, Micronesië, Melanesië, Suriname, Nieuw-Zeeland en het Amazonebekken. In Europa vond het proces nog tot in de 20e eeuw plaats op het Balkanschiereiland.
rdf:langString
Med huvudjakt avses bruket att ta och även bevara en persons huvud efter att ha dödat dem. Huvudjakt har i historisk tid utövats i delar av Kina, Indien, Nigeria, Nuristan, Bangladesh, Myanmar, Borneo, Indonesien, Filippinerna, Taiwan, Japan, Mikronesien, Melanesien, Nya Zeeland, Mesoamerika, sydvästra USA, Amazonas, såväl som hos keltiska stammar, västgermanska stammar, vikingar och hos skyterna. Faktum är att det förekom i Europa på de brittiska öarna fram till senmedeltid och på Balkanhalvön ända in på tidigt 1900-tal.
rdf:langString
Охота за головами — практика отрубания и сохранения головы человека после его убийства. Охота за головами практиковалась в историческое время в некоторых частях Китая, Индии, Нигерии, Нуристана, Бангладеш, Бирмы, Борнео и других районах Индонезии, Филиппин, Тайваня, Японии, островов Микронезии, Меланезии, Новой Зеландии, Центральной Америки, на юго-западе США и в бассейне Амазонки, а также среди некоторых племён кельтов, западногерманских народов, норвежцев и скифов древней Европы. Подобная практика имелась, хотя и редко, в Европе до начала XX века на Балканском полуострове и до конца Средневековья в Ирландии и в области англо-шотландской границы. По некоторым сообщениям, в определённых масштабах до сих пор имеет распространение среди даяков на Борнео.
rdf:langString
猎首（英語：headhunting），又称猎头，中国古籍作馘（guó）首，台湾原住民稱出草，泛指人类主动袭击其他人类将其杀死后割下有象征意义的身体部位（通常是头颅，也可能是头皮、耳朵、鼻子甚至生殖器）并作为战利品收藏的一种习俗，狭义上不包括正规战争中格杀敌方作战人员后为了用首级记功而做出的斩首。许多有尚武文化的古代文明都曾流行过针对其他族群进行猎首的做法，有史籍记载的包括：亚洲的古越人、台湾原住民、日本人、阿富汗努里斯坦人、古印度阿萨姆人和那加兰人、缅甸佤族、婆罗洲人、印度尼西亚人和菲律宾人、大洋洲的密克罗尼西亚人、美拉尼西亚人和新西兰毛利人、南美亚马逊平原与北美大平原地区的原住民、非洲的尼日利亚人、欧洲的凯尔特人和斯基泰人等等。猎首的做法到了第二次世界大战期间还在太平洋战场與東南亞等地出现过，但到今天除了中東地區的極端宗教組織尚存之外，已经在全世界范围内基本绝迹了。
rdf:langString
rdf:langString
Headhunting
rdf:langString
صيد الرؤوس
rdf:langString
Lovci lebek
rdf:langString
Kopfjagd
rdf:langString
Caza de cabezas
rdf:langString
Pemburuan kepala
rdf:langString
Cacciatori di teste (antropologia)
rdf:langString
Chasseurs de têtes (anthropologie)
rdf:langString
머리 사냥
rdf:langString
首狩り
rdf:langString
Koppensnellen (ritueel)
rdf:langString
Caça de cabeça
rdf:langString
Łowcy głów (antropologia)
rdf:langString
Охота за головами
rdf:langString
Huvudjakt
rdf:langString
Полювання за головами
rdf:langString
猎首
xsd:integer
237500
xsd:integer
1124288121
rdf:langString
صيد الرؤوس هو ممارسة أخذ رأس الشخص والاحتفاظ به بعد قتله. كان صيد الرؤوس يُمارس في العصور التاريخية في أجزاء من أوقيانوسيا، وجنوب آسيا، وجنوب شرق آسيا، وغرب ووسط أفريقيا، وأمريكا الوسطى، وأوروبا. ظل صيد الرؤوس يحدث في أوروبا حتى نهاية العصور الوسطى في أيرلندا والمناطق الحدودية الإنجليزية الاسكتلندية، وحتى القرن العشرين في الجبل الأسود، وكرواتيا، وألبانيا، والأجزاء الغربية من الهرسك. شكلت ممارسة صيد الرؤوس موضوع دراسة مكثفة ضمن مجتمع علم الإنسان، الذي يحاول فيه الباحثون تقييم الدور الاجتماعي لهذه الممارسة ووظائفها ودوافعها الاجتماعية وتفسيرها. تستكشف كتابات علم الإنسان المواضيع التي يتضمنها صيد الرؤوس ومنها إهانة المنافس، والعنف كجزء من الطقوس، والتوازن الكوني، وعرض الرجولة، وأكل لحوم البشر، والهيمنة على أجساد وأرواح أعدائه في الحياة الحالية والتالية، كجائزة وإثبات على القتل (إنجاز في الصيد)، وإظهار العظمة، والهيبة من خلال السيطرة على روح المنافس وقوته، وكوسيلة لتأمين خدمات الضحية كعبد في الحياة الآخرة. يتفق علماء اليوم عمومًا على أن الوظيفة الأساسية لصيد الرؤوس كانت متعلقة بالطقوس والشعائر. كانت تلك الممارسة جزءًا من عملية تشكيل العلاقات الهرمية بين المجتمعات والأفراد، وتعزيزها، والدفاع عنها. يضع بعض الخبراء نظريات تقول إن نشوء هذه الممارسة يعود إلى الاعتقاد بأن الرأس يحتوي على «الروح» أو قوة الحياة، والتي يمكن تسخيرها من خلال صيده.
rdf:langString
Lovci lebek jsou lidé, kteří zabitým nepřátelům usekávají hlavy a odnášejí je jako vítězné trofeje nebo předmět kultu. V určitém období byl lov lebek rozšířen ve většině světových kultur. Trofejí může být vybělená lebka nebo naopak stažená, vyčiněná a zmenšená kůže z hlavy – tsantsa. Alternativou k lovu lebek je skalpování.
rdf:langString
Als Kopfjagd bezeichnet man die Tötung eines Menschen, um dessen Kopf oder Schädel als Siegestrophäe zu erbeuten. Heute gibt es nur noch sehr wenige Naturvölker, die Kopfjagd betreiben, um das in den Schädeln vermutete Energiepotential magisch nutzbar zu machen. Die Kopfjagd ist nur in wenigen Fällen mit Kannibalismus verbunden und ist vor allem in Südostasien, Melanesien und im nordwestlichen Tiefland Südamerikas verbreitet.
rdf:langString
Headhunting is the practice of hunting a human and collecting the severed head after killing the victim, although sometimes more portable body parts (such as ear, nose or scalp) are taken instead as trophies. Headhunting was practiced in historic times in parts of Europe, East Asia, Oceania, Southeast Asia, South Asia, Mesoamerica, West and Central Africa. The headhunting practice has been the subject of intense study within the anthropological community, where scholars try to assess and interpret its social roles, functions, and motivations. Anthropological writings explore themes in headhunting that include mortification of the rival, ritual violence, cosmological balance, the display of manhood, cannibalism, dominance over the body and soul of his enemies in life and afterlife, as a trophy and proof of killing (achievement in hunting), show of greatness, prestige by taking on a rival's spirit and power, and as a means of securing the services of the victim as a slave in the afterlife. Today's scholars generally agree that headhunting's primary function was ritual and ceremonial. It was part of the process of structuring, reinforcing, and defending hierarchical relationships between communities and individuals. Some experts theorize that the practice stemmed from the belief that the head contained "soul matter" or life force, which could be harnessed through its capture.
rdf:langString
La caza de cabezas es la práctica de recolectar como trofeo las cabezas de enemigos caídos tras el combate. Esta costumbre se ha llevado cabo en los cinco continentes, en etapas temporales que van desde la prehistoria hasta la modernidad, y entre los pueblos que destacaron por ella se cuentan los celtas, hispanos, germánicos, escitas, subsaharianos, mesoamericanos y del sudeste asiático. Estas prácticas han sido objeto de intenso estudio antropológico, en especial enfocado a sus roles, funciones y motivaciones sociales. La cabeza cortada se relaciona eminentemente con la profanación dominante del cuerpo del oponente, la recogida de trofeos de estatus social, el ejercicio de la violencia ritual, el simbolismo mágico, el canibalismo y la captura del alma del enemigo tanto en la vida terrena como la ultraterrena. Su cariz era ceremonial, parte indispensable del proceso de estructurar, reforzar y defender las estructuras jerárquicas entre las sociedades y los individuos. Se cree que la caza de cabeza de cabezas se desarrolló de la creencia intuitiva de que el encéfalo contenía el alma o fuerza vital de la persona, dentro de un marco de dualismo entre mente y cuerpo.
rdf:langString
Pemburuan kepala adalah praktik pemenggalan kepala manusia dengan tujuan mendapat tengkoraknya. Pemburuan kepala pernah dipraktikkan di wilayah Tiongkok, India, Nigeria, Nuristan, Myanmar, Borneo, Indonesia, Filipina, Taiwan, Jepang, Mikronesia, Melanesia, Selandia Baru, dan Daerah Aliran Sungai Amazon, juga di Eropa kuno oleh suku-suku Kelt dan Skithia tertentu. Faktanya, praktik ini masih ada di Eropa hingga awal abad ke-20 di Semenanjung Balkan dan berakhir pada Abad Pertengahan di Irlandia dan Skotlandia. Praktik ini juga dilakukan pada Perang Dunia II dan Perang Vietnam. Sebagai praktik, pemburuan kepala telah menjadi bahan perdebatan di komunitas antropolog menurut , , dan motivasinya. Tema yang muncul dalam karya tulis antropologi mengenai pemburuan kepala meliputi pelecehan musuh, kejahatan ritual, keseimbangan kosmologi, kejantanan, kanibalisme, dan harga diri. Cendekiawan kontemporer setuju bahwa fungsi aslinya adalah seremonial dan merupakan bagian dari proses strukturisasi, pengokohan, dan pertahanan hubungan hierarkis antara komunitas dan individu. Sejumlah ahli membuat teori bahwa praktik ini muncul dari kepercayaan bahwa kepala seseorang berisi "materi jiwa" atau kekuatan kehidupan yang dapat diperoleh melalui pemburuan.
rdf:langString
En anthropologie, on parle de chasseurs de têtes pour évoquer des groupes humains ayant pour coutume de conserver les têtes des personnes qu'elles ont tuées dans ce but exclusif et pour lesquels cette pratique revêt un rôle culturel et social central. La chasse aux têtes a été décrite à l'époque historique dans certaines parties de l'Océanie, en Asie du sud, du sud-est, de l'ouest ainsi qu'en Afrique centrale et en Amérique centrale. Elle a également été rapportée, dans l'Antiquité, en Europe, chez certaines tribus Celtes, chez les peuples germaniques de l'ouest, et chez les Scythes. Elle a été pratiquée en Europe jusqu'à la fin du Moyen Âge, en Irlande ainsi qu'à la frontière entre l'Angleterre et l'Écosse, et, jusqu'au XIXe siècle, au Monténégro, en Croatie et dans l'ouest de l'Herzégovine. La chasse aux têtes a donné lieu à de nombreux débats entre anthropologues, concernant notamment le rôle, la fonction, et les motivations d'une telle pratique. Les anthropologues évoquent ainsi la mortification de l'adversaire, les sacrifices humains, l'équilibre cosmologique, une démonstration de virilité, le cannibalisme et le prestige. La pratique peut également constituer un moyen de retenir les services de la victime en tant qu'esclave dans l'au-delà. Les chercheurs s'accordent généralement aujourd'hui sur la fonction principalement cérémonielle de cette coutume, participant au processus de structuration, de renforcement et de défense des relations hiérarchiques entre les communautés et les individus. Dans certains cas, la pratique découlerait de la conviction que la tête contiendrait la matière de l'âme ou une force vitale qui pourraient être exploitées par le biais de sa capture. Enfin, des pratiques apparentées, mais ne remplissant pas une fonction rituelle centrale pour les individus et les sociétés concernés, ont été décrites dans des contextes principalement guerriers, où la collecte et l'exhibition systématiques de têtes-trophées constitue un « sous-produit » du conflit, et non le motif premier des hostilités.
rdf:langString
Quella dei cacciatori di teste è la pratica di prendere e conservare la testa di una persona dopo averla uccisa. Essa è stata praticata in tempi storici in varie parti dell'Oceania, dell'Asia meridionale e del Sudest asiatico, dell'Asia occidentale e dell'Africa centrale, oltre che in Mesoamerica, così come tra alcune tribù dei Celti, delle tribù germaniche occidentali, dei Vichinghi e degli Sciti dell'antica Europa. Il fatto ha continuato a verificarsi in Europa fino al XIX secolo, in Montenegro, Croazia e nelle parti occidentali dell'Erzegovina; mentre fino alla fine del Medioevo in Irlanda e lungo le regioni del confine anglo-scozzese. Come pratica, quella dei cacciatori di teste è stata oggetto di intense discussioni all'interno della comunità antropologica per i suoi possibili ruoli sociali, funzioni e motivazioni. Temi che si presentano negli scritti antropologici circa la caccia alle teste includono la mortificazione del rivale, la violenza rituale (vedi sacrificio umano), l'equilibrio cosmologico, la visualizzazione della virilità dell'uomo, il cannibalismo, una forma di prestigio acquisito, e come mezzo per assicurare i servizi della vittima come schiavo nella vita ultraterrena.
rdf:langString
머리 사냥은 사람을 사냥하여 그 머리를 취하여 보존하는 일이다. 오세아니아, 남아시아, 동남아시아, 서아프리카, 중앙아프리카, 메소아메리카, 유럽의 일부 지역에서 역사적으로 수행되어 왔다. 유럽의 경우 아일랜드, 지역에서는 중세시대가 끝날 때까지 행해졌다. 20세기까지는 몬테네그로, 크로아티아, 헤르체고비나의 서부 지역에서 행해졌다. 주로 원시부족에게서 의식적, 상징적 의미로 행하여졌으며, 오늘날의 학자들은 일반적으로 머리 사냥이 대부분 일종의 의식이라는 점에 동의한다.
rdf:langString
首狩り、首狩（くびかり、くびがり）は人間を殺し、首級をあげる宗教的な慣行のひとつ。台湾原住民、インドネシア、オセアニア、インド、アフリカ、南アメリカなどで広く見られた慣習であるが、今ではほとんど消滅したと言われる。
rdf:langString
Koppensnellen is het afsnijden en meenemen van iemands hoofd na die persoon te hebben gedood. Dit proces werd in oude tijden in veel culturen toegepast, waaronder in China, India, Nigeria, Nurestan, Myanmar, Borneo, Indonesië, de Filipijnen, Taiwan, Japan, Micronesië, Melanesië, Suriname, Nieuw-Zeeland en het Amazonebekken. In Europa vond het proces nog tot in de 20e eeuw plaats op het Balkanschiereiland. Koppensnellen behoort tot de oudste rituelen ter wereld. Het is al jaren een onderwerp van discussie binnen de antropologie-gemeenschap. Met name de motieven achter het proces zijn vaak onderzocht. Thema’s die hierbij steeds terugkomen zijn zelfkastijding, mensenoffers, kosmologie, en de weergave van kannibalisme, mannelijkheid en prestige. Het belangrijkste motief was volgens veel wetenschappers echter dat het koppensnellen deel uitmaakte van een ceremonie. Volgens veel verhalen uit oude culturen zou het hoofd van een persoon diens ziel of levenskracht bevatten. Het hoofd werd dan nadien gebruikt voor rituelen om te proberen deze levenskracht in handen te krijgen. Een bekend beeld hierbij is dat de hoofden werden gedroogd of geconserveerd om te voorkomen dat ze zouden vergaan. Hierdoor krompen de hoofden wel; de bekende gekrompen hoofden. Koppensnellen werd -bijvoorbeeld bij de (zuidoostelijk Papoea) - ook wel gedaan om de eigen kinderen namen te geven; de persoon die werd gesneld werd daartoe alvorens te worden onthoofd om zijn naam gevraagd, die vervolgens aan een kind werd gegeven. Een nadeel voor de sneller was echter dat hij de taal van de gesnelde niet altijd begreep, waardoor diverse kinderen namen als "Moeder help me" of "Ik sterf" kregen, kreten die in doodsangst werden uitgestoten door de terdoodveroordeelde. Een ander bekend motief is dat men zo een trofee wilde bemachtigen van een overwonnen tegenstander. In de Tweede Wereldoorlog bijvoorbeeld namen geallieerde soldaten vaak de schedels van gedode Japanse soldaten mee als trofee of als souvenir voor familie en vrienden. Tijdens de loofde Lon Nol een premie uit voor het hoofd van iedere Rode Khmer-strijder. Er zijn foto's van regeringssoldaten die trots poseren met afgesneden hoofden die aan de haren worden vasthouden. Uiteindelijk werden de eisen om aanspraak op de premie te maken verscherpt. Zo moest men bewijzen dat de persoon daadwerkelijk een communist was door bijvoorbeeld een partijkaart te tonen. Reden hiervoor was dat soldaten lukraak mensen gingen doden en hun hoofden afhakten om de premie op te kunnen strijken.
rdf:langString
Caça de cabeça é a prática de cortar e preservar a cabeça de uma pessoa depois de matá-la. O headhunting foi praticado em tempos históricos em partes da Oceania, Ásia do Sul e Sudeste da Ásia, África Ocidental e África Central, Mesoamérica e Europa. Ocorreu na Europa até ao final da Idade Média na Irlanda e nas regiões da fronteira anglo-escocesa, e até ao século XX em Montenegro, Croácia, Albânia e partes ocidentais da Herzegovina.
rdf:langString
Охота за головами — практика отрубания и сохранения головы человека после его убийства. Охота за головами практиковалась в историческое время в некоторых частях Китая, Индии, Нигерии, Нуристана, Бангладеш, Бирмы, Борнео и других районах Индонезии, Филиппин, Тайваня, Японии, островов Микронезии, Меланезии, Новой Зеландии, Центральной Америки, на юго-западе США и в бассейне Амазонки, а также среди некоторых племён кельтов, западногерманских народов, норвежцев и скифов древней Европы. Подобная практика имелась, хотя и редко, в Европе до начала XX века на Балканском полуострове и до конца Средневековья в Ирландии и в области англо-шотландской границы. По некоторым сообщениям, в определённых масштабах до сих пор имеет распространение среди даяков на Борнео. Охота за головами как традиция является предметом интенсивных обсуждений в кругах антропологического сообщества в качестве её возможных социальных ролей, функций и мотиваций. Причины этого обычая, которые отмечаются в антропологических работах об охоте за головами, включают умерщвление соперников, ритуалы насилия, космологический баланс, отображение таким поступком мужественности, каннибализм и престиж. Современные учёные в целом соглашаются, что её основная функция была церемониальной и что это было частью процесса структурирования, укрепления и защиты иерархических отношений между общинами и отдельными лицами. Некоторые эксперты полагают, что практика исходила из убеждения, что голова содержит «душу материи», или жизненную силу, которая может быть использована после захвата головы в свои руки.
rdf:langString
Łowcy głów – ludy praktykujące zdobywanie jako trofeum wojennego głów zabitych wrogów. Zazwyczaj przypisywali czaszkom szczególne właściwości magiczne. Praktyki takie miały miejsce w różnych częściach świata, wymienia się w tym kontekście np. Nagów z północno-wschodnich Indii czy Dajaków z Borneo.
rdf:langString
Med huvudjakt avses bruket att ta och även bevara en persons huvud efter att ha dödat dem. Huvudjakt har i historisk tid utövats i delar av Kina, Indien, Nigeria, Nuristan, Bangladesh, Myanmar, Borneo, Indonesien, Filippinerna, Taiwan, Japan, Mikronesien, Melanesien, Nya Zeeland, Mesoamerika, sydvästra USA, Amazonas, såväl som hos keltiska stammar, västgermanska stammar, vikingar och hos skyterna. Faktum är att det förekom i Europa på de brittiska öarna fram till senmedeltid och på Balkanhalvön ända in på tidigt 1900-tal. Som fenomen har huvudjakt varit föremål för intensiva diskussioner bland antropologer för dess sociala aspekter och bakomliggande motiv. Teman som kommer fram i antropologiska skrifter om huvudjakt inkluderar förödmjukelse av den slagne, rituellt våld, kosmisk balans, ett bevis på manlighet, kannibalism, prestige och som ett sätt att säkra att offret tjänar en som slav i livet efter detta. Nutida forskare är allmänt överens om att den primära funktionen var ceremoniell och var en del i att strukturera, förstärka och försvara hierarkiska förhållanden mellan samhällen och individer. En del experter hävdar att utövandet härrörde från tron på att huvudet innehöll själen och livskraften, och att man då kunde överta offrets kraft och styrka genom att ta dennes huvud.
rdf:langString
猎首（英語：headhunting），又称猎头，中国古籍作馘（guó）首，台湾原住民稱出草，泛指人类主动袭击其他人类将其杀死后割下有象征意义的身体部位（通常是头颅，也可能是头皮、耳朵、鼻子甚至生殖器）并作为战利品收藏的一种习俗，狭义上不包括正规战争中格杀敌方作战人员后为了用首级记功而做出的斩首。许多有尚武文化的古代文明都曾流行过针对其他族群进行猎首的做法，有史籍记载的包括：亚洲的古越人、台湾原住民、日本人、阿富汗努里斯坦人、古印度阿萨姆人和那加兰人、缅甸佤族、婆罗洲人、印度尼西亚人和菲律宾人、大洋洲的密克罗尼西亚人、美拉尼西亚人和新西兰毛利人、南美亚马逊平原与北美大平原地区的原住民、非洲的尼日利亚人、欧洲的凯尔特人和斯基泰人等等。猎首的做法到了第二次世界大战期间还在太平洋战场與東南亞等地出现过，但到今天除了中東地區的極端宗教組織尚存之外，已经在全世界范围内基本绝迹了。 在人类学界，猎首行为在社会中的角色一直是一个讨论的热点课题。当代学者普遍认为，猎首行为是曾经在社会群体和个人的等级制度的形成、强化和维持过程中扮演关键角色的一种仪式。一些人类学家提出的理论认为，猎首行为源于宗教观念中“灵魂栖于头颅中”的看法，而猎首则是为了带回并最终征服敌人的灵魂。在人类学著作中，猎首行为出现的直接原因包括羞辱对手、炫耀个人勇猛和战功、完成某些成年仪式、宗教信仰（比如维持星象平衡）、展现男性气质、嗜血和建立社交威信等等。
rdf:langString
Полювання за головами — звичай, який наказував добувати як трофей голову вбитого чужинця, що відігравала роль культового предмета. Звичай пов'язаний з анімістичними уявленнями про життєву силу, укладену в черепі і м'яких тканинах голови. Був поширений до першої половини ХХ століття в ряді районів Південно-Східної Азії, Океанії та Південної Америки.
xsd:nonNegativeInteger
44645
