Guianan mangroves

rdf:langString Mangrovekust van noordelijk Zuid-Amerika

rdf:langString De Mangrovekust van noordelijk Zuid-Amerika is een in noordelijk Zuid-Amerika gelegen WWF-ecoregio die met het symbool NT1411 aangeduid wordt. De regio bevat enige van de uitgebreidste en structureel meest complexe mangroven van Zuid-Amerika. De mangroven zijn grotendeels aaneengesloten, behoudens dat zij door de mondingen van rivieren en beken onderbroken worden. De ecoregio betreft the hele kust van de rivier de Oyapok die de grens tussen Brazilië en Frans Guiana vormt tot de delta van de Orinoco. De lengte bedraagt ongeveer 1200 km en het klimaat en de jaarlijkse regenval verschillen over die afstand. Aan het Venezolaanse einde valt er gemiddeld 960 mm regen. In de natste delen van Suriname kan het tot 3.054 mm per jaar oplopen. Er staat een westelijke stroming langs de kust die zand- en modderbanken tot 1,5 km per jaar kan doen verplaatsen. In Suriname is dat vooral modderbanken, hoewel de Tijgerbank een uitzondering is en er evenwijdig aan de Surinaamse kust een landschap van ritsen te vinden is. De delta van de Orinoco is een grote en actief sedimentaire vlakte die binnen deze ecoregio valt. In het midden van de delta worden de rode mangrove Rhizophora mangle en de verwante R. harrisonii en R. racemosa gevonden waar het zoutgehalte het hoogste is. In zoetere delen groeit de moeraspalm Mauritia flexuosa in veenmoerassen. Er zijn ook zwampbossen met Euterpe oleracea, Symphonia globulifera en Pterocarpus officinalis. In Suriname zijn de drie voornaamste mangrovesoorten: * de witte mangrove * de zwarte mangrove * de rode mangrove De ecoregio grenst hier aan het Paramaribo-zwampbos (NT0149) verder landinwaarts.