Great Plague of London
http://dbpedia.org/resource/Great_Plague_of_London an entity of type: Thing
La gran plaga de Londres va ser un brot de pesta que va esclatar a Londres entre els anys 1665 i 1666 i que va causar més de 100.000 morts (gairebé una quarta part de la població de la ciutat).
rdf:langString
Die Große Pest von London (englisch Great Plague of London) war in den Jahren 1665 und 1666 eine Pestepidemie im Süden Englands. Sie forderte rund 100.000 Todesopfer, davon ca. 70.000 in London, was etwa einem Fünftel der Stadtbevölkerung entsprach. Die Folgen waren weitaus weniger verheerend als beispielsweise in der Zeit des Schwarzen Todes von 1347 bis 1353, doch wurde diese Epidemie als „Große Pest“ bezeichnet, weil sie eine der letzten in Europa war.
rdf:langString
La granda pesto de Londono (anglalingve Great Plague of London) estis masiva epidemio en Londono en 1665 kaj 1666, kiu mortigis inter 75 000 kaj 100 000 homojn kaj proksimume unu kvinonon de la londona loĝantaro. La malsano estis historie identigita kiel pesto transdonita per ratoj. La granda pesto de Londono montriĝis multe malpli grava ol la "Nigra morto", kiu afliktis la tutan Eŭropon inter 1347 kaj 1353. Ĝi restas tamen konita kiel la "granda" pesto, ĉar ĝi estis unu el la lastaj pestepidemioj en Anglio. La peston sekvis la granda incendio de Londono en 1666.
rdf:langString
La grande peste de Londres de 1665 (en anglais : the Great Plague) est une épidémie de peste bubonique qui frappa la ville de Londres en Angleterre et fit environ 75 000 morts (peut-être même 100 000), soit environ 20 % de sa population. C'est la dernière grande épidémie de peste du Royaume-Uni. Elle constitue une étape marquante dans l'avènement d'une pensée épidémiologique moderne. Avec la grande peste de Marseille de 1720, elle représente aussi l'émergence d'une gestion épidémique menée à l'échelle d'une nation (politique de santé publique menée par un pouvoir central).
rdf:langString
Wabah Besar London (1665-1666) adalah wabah penyakit di Kerajaan Inggris (sekarang Britania Raya) yang membunuh sekitar 100.000 orang, atau 20 persen penduduk London. Penyakit yang berjangkit diidentifikasi sebagai penyakit pes, yaitu infeksi oleh bakteri Yersinia pestis, yang ditularkan melalui kutu. Penyakit ini telah datang di Eropa 300 tahun sebelumnya dan dikenal sebagai "Maut Hitam" dan kembali tiap 10 tahun. Wabah Besar London merupakan wabah besar terakhir. Epidemi tahun 1665-1666 berskala jauh lebih kecil dibandingkan pandemi Maut Hitam sebelumnya, yang terjadi antara 1347-1353 di Eropa. Wabah tahun 1665 hanya dikenang sebagai "wabah besar" karena merupakan salah satu wabah terakhir di Inggris.
rdf:langString
런던 대역병(영어: Great Plague of London)은 1665년 ~ 1666년에 잉글랜드 왕국(오늘날의 영국)에서 발생한 최후의 흑사병(페스트) 대역병이다. 1347년 시작되어 1750년까지 계속된 제2차 페스트 범유행의 일부이다. 18개월에 걸친 런던 대역병으로 죽은 사람의 수는 약 100,000명으로, 당시 런던 인구의 25%에 달한다. 역병의 병원균은 페스트균(Yersinia pestis) 박테리아로, 주로 박테리아에 감염된 쥐벼룩이 사람을 물면서 전염된다. 1665 ~ 1666년의 흑사병 유행은 300여년 전의 흑사병 범유행과 비교하면 훨씬 적은 피해를 남겼지만, 400년간의 제2차 페스트 범유행 중 잉글랜드에서 발생한 최후의 대규모 전염병이었다는 점에서 "대역병"이라고 불리고 있다.
rdf:langString
ロンドンの大疫病とは、1665年から1666年まで続いたイングランドで起こった歴史上、最後の腺ペストの大流行である。 1331年中央アジアで起きた黒死病から、1750年まで続いた肺ペストの流行まで数世紀続いた第二次ペスト大流行の最中に発生した。ロンドンの大疫病では18か月で当時のロンドンの人口の1/4である10万人の死者が発生したと推定されている。 ペスト菌が原因菌であり、通常ネズミやノミの咬傷から感染する。 1665年から66年の流行は黒死病と比べ規模ははるかに小さかったが、イングランドにおいて、第二次ペスト大流行の中で最大の流行であったため、「大疫病」として記憶されている。
rdf:langString
A Grande Peste de Londres foi a última epidemia de peste bubônica na Inglaterra, durando 1665 à 1666. Acontecendo no contexto da segunda epidemia de peste, a Grande Peste vitimou entre 75 000 a 100 000 pessoas, ou seja, praticamente um quinto da população de Londres na época, em dezoito meses. A doença era causada pela bactéria Yersinia pestis, geralmente transmitida via um rato (chamado de vetor). A epidemia de 1665-1666 foi em menor escala do que a anterior de peste Negra que atingiu a Europa entre 1347 e 1353, mas é chamada como a "grande peste" porque foi uma das últimas a se espalhar pela Europa.
rdf:langString
倫敦大瘟疫是一場1665年至1666年間發生在英國的大規模傳染病爆發，是第二次鼠疫大流行的疫情，超過10萬人死於這次流行病，足足相當於當時倫敦人口的五分之一。該次的疾病後來被確認為是淋巴腺鼠疫，一種由鼠疫桿菌造成並以跳蚤為載體的細菌感染。與1347年至1353年期間侵襲全歐洲，並導致最少7,500萬人死亡的黑死病相比，倫敦大瘟疫的規模要小得多，這場前後擾攘大約一年的流行病被人們形容為大災難的原因，很大程度是由於它已經是英國本土最後一次廣泛蔓延的鼠疫，之後隨著英國政府著手改善地區衛生條件，鼠疫對英國民眾的威脅也逐漸消失。
rdf:langString
الطاعون الكبير أو العظيم (1665-1666) كان آخر طاعون دبلي حدث في مملكة إنجلترا (والتي كانت جزء من المملكة المتحدة في العصر الحالي). حدث ذلك في بعد عدة قرون من زمن ، الممتد من أوبئة الطاعون الدبلي المتقطعة التي بدأت في أوروبا عام 1347، في السنة الأولى من الموت الأسود تفشي ووتحول إلى أشكالا أخرى مثل الطاعون الرئوي، واستمر حتى 1750. دُفن ضحايا الطاعون في حفر كبيرة، وكان كثير من الرجال والنساء يقفزون داخل هذه الحفر ليُدفنوا أحياءً بدلاً من مواجهة آلام المرض. وهرب كثيرون خارج لندن. ولكن الوباء انتهى تمامًا بصورة مؤكَّدة بمجيء الجو البارد في أكتوبر من العام نفسه.
rdf:langString
Událost označovaná jako Velký mor byla epidemie moru, která zasáhla v letech 1665 až 1666 Anglii a zahubila asi 70 000 až 100 000 lidí, tedy asi jednu čtvrtinu obyvatel Londýna. Epidemie z této doby byla menšího rozsahu než dřívější černá smrt (masivní epidemie, která postihla Evropu v letech 1347 až 1353), ale byla označována přívlastkem velký, protože to byl jeden z posledních rozsáhlých výskytů moru v Evropě.
rdf:langString
The Great Plague of London, lasting from 1665 to 1666, was the last major epidemic of the bubonic plague to occur in England. It happened within the centuries-long Second Pandemic, a period of intermittent bubonic plague epidemics that originated in Central Asia in 1331 (the first year of the Black Death), and included related diseases such as pneumonic plague and septicemic plague, which lasted until 1750.
rdf:langString
La gran peste de Londres, que duró de 1665 a 1666, fue la última epidemia de peste bubónica en Inglaterra. Sucedió en el contexto de la segunda pandemia de peste bubónica en Europa, un período de epidemias intermitentes originadas en China en la década de 1330 —en lo que se conoce como la peste negra— y que duró hasta 1750. La epidemia mató aproximadamente 100 000 personas, casi una cuarta parte de la población de Londres, en dieciocho meses. La peste es causada por la bacteria Yersinia pestis, que generalmente se transmite a través de la picadura de una pulga de rata infectada.
rdf:langString
Londresko Izurri Handia, 1665-1666 artean Ingalaterran hedatutako izurri pneumonikoaren epidemia handi bat izan zen. Europako bigarren pandemiaren testuinguruaren barnean gertatu zen, 1331an Txinan sortutako noizbehinkako izurri buboniko garaian, izurri beltzaren lehenbiziko urtea, beste askoren artean bezalako agerraldi barne hartu zuen, eta 1750. urtera arte luzatu zen.
rdf:langString
La grande peste fu un'epidemia di peste diffusasi in Inghilterra tra il 1665 e il 1666, che portò alla morte un numero di persone compreso tra 75.000 e 100.000, vale a dire più di un quinto dell'intera popolazione di Londra.
rdf:langString
Wielka zaraza miała miejsce w Londynie w latach 1665–1666. Zdaniem badaczy zmarło wtedy od 75 000 do 100 000 osób, około piątej części populacji miasta. Uważa się, że była to dżuma, wywołana przez bakterię Yersinia pestis, której roznosicielami były szczury. Mimo tego, że jej zasięg był o wiele mniejszy niż zasięg czarnej śmierci, epidemii obejmującej zasięgiem całą Europę od 1347 do 1353, to jej przypisuje się określenie wielka, jako że była jedną z ostatnich tak powszechnych katastrof na tym kontynencie.
rdf:langString
De Pestepidemie in Londen, in het Engels ook bekend als de Great Plague, was een enorme uitbarsting van pest in Engeland in 1665-1666. In de stad Londen stierven in achttien maanden tijd 100.000 mensen, een kwart van de bevolking van de stad. De ziekte werd veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis, die overgebracht wordt via ratten en vlooien. Bekende symptomen van de builenpest komen overeen met de verschijnselen die in verslagen genoemd worden.
rdf:langString
Stora pesten i London var en epidemi av böldpest som ägde rum i London mellan 1665 och 1666. Den beräknas ha dödat omkring 100.000 personer, eller en fjärdedel av stadens innevånare, på arton månader. Den räknas som en del av den andra pestpandemin, som började med digerdöden och sedan med regelbundna mellanrum utbröt fram till 1700-talet. Det var den sista pestemidemin i London.
rdf:langString
Великая эпидемия чумы в Лондоне (англ. Great Plague of London) (1665—1666) — массовая вспышка бубонной чумы в Англии, во время которой умерло приблизительно 100 000 человек, 20 % населения Лондона. Бубонная чума — это инфекционное заболевание, возбудителем которого является бактерия чумная палочка (лат. Yersinia pestis), её переносчиком были блохи. Эпидемия 1665—1666 годов была значительно меньше по масштабам, чем более ранняя пандемия «Чёрная смерть» (смертельная вспышка болезни в Европе между 1347 и 1353 годами). Однако только в XVII веке бубонную чуму запомнили, как «великую» чуму, потому что это бедствие стало одним из самых заметных проявлений болезни в Англии в то время.
rdf:langString
Велика Лондонська чума (англ. Great Plague of London) — значна епідемія чуми, яка відбулася упродовж 1665—1666 років у Лондоні; остання епідемія бубонної чуми в Англії. Це сталося за часів багатовікового періоду після другої пандемії чуми Чорна смерть (1347—1351), коли періодично в Європі спалахували епідемії бубонної чуми. Цей період тривав до 1750 року. Хоча в історії не сумнівалися в тому, що епідемія була чумною, але в 2016 році це було підтверджено за допомогою полімеразно-ланцюгової реакції (ПЛР). Дослідження в кістках померлих за тих часів у Лондоні, проведені із застосуванням ПЛР, показало наявність ДНК збудника чуми Yersinia pestis.
rdf:langString
rdf:langString
طاعون لندن العظيم
rdf:langString
Gran plaga de Londres
rdf:langString
Velký londýnský mor
rdf:langString
Große Pest von London
rdf:langString
Granda pesto de Londono
rdf:langString
Gran peste de Londres
rdf:langString
Londresko Izurri Handia
rdf:langString
Wabah Besar London
rdf:langString
Great Plague of London
rdf:langString
Grande peste di Londra
rdf:langString
Grande peste de Londres
rdf:langString
ロンドンの大疫病
rdf:langString
런던 대역병
rdf:langString
Pestepidemie in Londen
rdf:langString
Wielka zaraza w Londynie 1665–1666
rdf:langString
Grande Peste de Londres
rdf:langString
Stora pesten i London
rdf:langString
Великая эпидемия чумы в Лондоне
rdf:langString
倫敦大瘟疫
rdf:langString
Велика Лондонська чума
xsd:integer
12286
xsd:integer
1121879739
rdf:langString
La gran plaga de Londres va ser un brot de pesta que va esclatar a Londres entre els anys 1665 i 1666 i que va causar més de 100.000 morts (gairebé una quarta part de la població de la ciutat).
rdf:langString
الطاعون الكبير أو العظيم (1665-1666) كان آخر طاعون دبلي حدث في مملكة إنجلترا (والتي كانت جزء من المملكة المتحدة في العصر الحالي). حدث ذلك في بعد عدة قرون من زمن ، الممتد من أوبئة الطاعون الدبلي المتقطعة التي بدأت في أوروبا عام 1347، في السنة الأولى من الموت الأسود تفشي ووتحول إلى أشكالا أخرى مثل الطاعون الرئوي، واستمر حتى 1750. وكان عنيفًا خلال شهري أغسطس وسبتمبر بوجه خاص. تُوفي خلال أسبوع واحد 7,165 شخصًا بالطاعون.وكان العدد الإجمالي للوفيات حوالي 100,000 شخص، أو ما يقرب من 25% من سكان لندن. ويعود سبب هذا الطاعون إلى بكتيريا اليرسينية الطاعونية، والتي تنتقل بالعادة عن طريق لدغة براغيث الفئران المصابة. وكان بصفة عامة غير قابل للشِّفاء، وتأثيراته مرعبة، وأعراضه حُمَّى مع قشعريرة وتَوَرُّم الغدد الليمفاوية، وجنون حتمي، ثم وفاة. ولم يعرف النَّاس سببًا للمرض أو كيفية التَّحكم في مساره السريع. دُفن ضحايا الطاعون في حفر كبيرة، وكان كثير من الرجال والنساء يقفزون داخل هذه الحفر ليُدفنوا أحياءً بدلاً من مواجهة آلام المرض. وهرب كثيرون خارج لندن. ولكن الوباء انتهى تمامًا بصورة مؤكَّدة بمجيء الجو البارد في أكتوبر من العام نفسه.
rdf:langString
Událost označovaná jako Velký mor byla epidemie moru, která zasáhla v letech 1665 až 1666 Anglii a zahubila asi 70 000 až 100 000 lidí, tedy asi jednu čtvrtinu obyvatel Londýna. Epidemie z této doby byla menšího rozsahu než dřívější černá smrt (masivní epidemie, která postihla Evropu v letech 1347 až 1353), ale byla označována přívlastkem velký, protože to byl jeden z posledních rozsáhlých výskytů moru v Evropě. Předpokládá se, že nákaza se do Anglie dostala holandskou obchodní lodí, dopravující bavlnu z Amsterdamu. Nákaza se vyskytovala v Nizozemí od roku 1654. První výskyt moru se objevil v oblasti doků na okraji Londýna. Během zimy 1664–65 bylo zaregistrováno několik případů úmrtí. Zima toho roku byla velmi studená, takže se nákaza příliš nešířila. Ale jaro a léto bylo neobvykle horké, což zvýšilo sílu infekce. První zaznamenanou obětí byla 2. dubna 1665 Margaret Porteousová. V červenci 1665 zasáhl mor vlastní město a král Karel II. Stuart se svou rodinou a dvorem se odstěhoval do Oxfordu. Starosta a konšelé setrvali ve svých funkcích a řídili chod města. Poté, co obchodníci a řemeslníci utekli, byly zavřeny i obchody. V létě zůstal v Londýně pouze malý počet duchovních, lékařů a lékárníků. Byla podniknuta některá opatření pro zmírnění důsledků epidemie. Lékaři byli placeni z městských prostředků a pohřby lidí, kteří zemřeli v důsledku moru, byly pečlivě organizovány. Úřady nařídily trvale udržovat ohně, ve dne i v noci, aby se povětří pročistilo. Rovněž byly páleny látky, které vydávají silnou vůni (pepř, chmel nebo kadidlo) pro ochranu před nákazou. Londýňanům, včetně dětí, bylo důrazně doporučováno kouření. I když největší výskyt moru byl zaznamenán v Londýně, epidemie zasáhla i jiné části země. Asi nejznámějším příkladem byla vesnice Eyam v Derbyshire. Nákaza se rozšířila z balíku se šatstvem poslaným z Londýna. Vesničané udržovali karanténu, aby neroznášeli nákazu do okolí. Mor se sice v oblasti mimo vesnici nerozšířil, ale za cenu úmrtí poloviny obyvatel vesnice. Počet úmrtí v Londýně stoupal z 1 000 lidí za týden, k 2 000 za týden a v září 1665 dosáhl počtu 7 000 úmrtí za týden. Na konci podzimu se síla epidemie snížila a v únoru 1666 byla situace natolik bezpečná, že se král se svými blízkými vrátil do města. V té době se začal obnovovat obchod s okolními zeměmi a tak se nákaza dostala do Francie, kde zanikla následující zimu. Výskyt moru postupně slábl až do září 1666. Velký požár Londýna v září 1666 zničil velkou část hustě obydlených oblastí. Tato událost zastavila šíření nákazy zřejmě proto, že byly usmrceny krysy a jejich blechy, které roznášely mor. Po požáru byl Londýn rekonstruován a byly vybudovány širší ulice, snížena hustota obydlení a položeny základy kanalizace. Doškové střechy, které poskytovaly skvělé podmínky pro krysy, byly zakázány a tento zákaz platí do současnosti. K použití doškové střechy pří rekonstrukci divadla Globe v roce 1997 bylo potřeba speciální povolení.
rdf:langString
Die Große Pest von London (englisch Great Plague of London) war in den Jahren 1665 und 1666 eine Pestepidemie im Süden Englands. Sie forderte rund 100.000 Todesopfer, davon ca. 70.000 in London, was etwa einem Fünftel der Stadtbevölkerung entsprach. Die Folgen waren weitaus weniger verheerend als beispielsweise in der Zeit des Schwarzen Todes von 1347 bis 1353, doch wurde diese Epidemie als „Große Pest“ bezeichnet, weil sie eine der letzten in Europa war.
rdf:langString
La granda pesto de Londono (anglalingve Great Plague of London) estis masiva epidemio en Londono en 1665 kaj 1666, kiu mortigis inter 75 000 kaj 100 000 homojn kaj proksimume unu kvinonon de la londona loĝantaro. La malsano estis historie identigita kiel pesto transdonita per ratoj. La granda pesto de Londono montriĝis multe malpli grava ol la "Nigra morto", kiu afliktis la tutan Eŭropon inter 1347 kaj 1353. Ĝi restas tamen konita kiel la "granda" pesto, ĉar ĝi estis unu el la lastaj pestepidemioj en Anglio. La peston sekvis la granda incendio de Londono en 1666.
rdf:langString
La gran peste de Londres, que duró de 1665 a 1666, fue la última epidemia de peste bubónica en Inglaterra. Sucedió en el contexto de la segunda pandemia de peste bubónica en Europa, un período de epidemias intermitentes originadas en China en la década de 1330 —en lo que se conoce como la peste negra— y que duró hasta 1750. La epidemia mató aproximadamente 100 000 personas, casi una cuarta parte de la población de Londres, en dieciocho meses. La peste es causada por la bacteria Yersinia pestis, que generalmente se transmite a través de la picadura de una pulga de rata infectada. La epidemia de 1665-1666 fue en una escala mucho menor que la anterior pandemia de peste negra; más tarde, fue recordada como la «gran» peste, principalmente porque fue el último brote generalizado en Inglaterra durante la segunda pandemia de cuatrocientos años.
rdf:langString
The Great Plague of London, lasting from 1665 to 1666, was the last major epidemic of the bubonic plague to occur in England. It happened within the centuries-long Second Pandemic, a period of intermittent bubonic plague epidemics that originated in Central Asia in 1331 (the first year of the Black Death), and included related diseases such as pneumonic plague and septicemic plague, which lasted until 1750. The Great Plague killed an estimated 100,000 people—almost a quarter of London's population—in 18 months. The plague was caused by the Yersinia pestis bacterium, which is usually transmitted through the bite to a human by a flea or louse. The 1665–66 epidemic was on a much smaller scale than the earlier Black Death pandemic. It became known afterwards as the "great" plague mainly because it was the last widespread outbreak of bubonic plague in England during the 400-year Second Pandemic.
rdf:langString
Londresko Izurri Handia, 1665-1666 artean Ingalaterran hedatutako izurri pneumonikoaren epidemia handi bat izan zen. Europako bigarren pandemiaren testuinguruaren barnean gertatu zen, 1331an Txinan sortutako noizbehinkako izurri buboniko garaian, izurri beltzaren lehenbiziko urtea, beste askoren artean bezalako agerraldi barne hartu zuen, eta 1750. urtera arte luzatu zen. Epidemiak hemezortzi hilabetetan zehar 100.00 lagun hil zituen, garaiko Londresko biztanleriaren ia laurdena, izurria yersinia pestis bakteriak eragin zuen, orokorrean kutsatutako arratoien arkakusoen hozkaden bidez transmititzen zen. 1665-1666ko epidemia aurreko izurri beltzarekin parekatuz gero askoz ere eskala txikiagoan jazo zen, izurri "handia" bezala oroitua bada, nagusiki Ingalaterran laurehun urtetako izurri bubonikoaren bigarren pandemiaren azken agerraldia izan zelako da.
rdf:langString
La grande peste de Londres de 1665 (en anglais : the Great Plague) est une épidémie de peste bubonique qui frappa la ville de Londres en Angleterre et fit environ 75 000 morts (peut-être même 100 000), soit environ 20 % de sa population. C'est la dernière grande épidémie de peste du Royaume-Uni. Elle constitue une étape marquante dans l'avènement d'une pensée épidémiologique moderne. Avec la grande peste de Marseille de 1720, elle représente aussi l'émergence d'une gestion épidémique menée à l'échelle d'une nation (politique de santé publique menée par un pouvoir central).
rdf:langString
Wabah Besar London (1665-1666) adalah wabah penyakit di Kerajaan Inggris (sekarang Britania Raya) yang membunuh sekitar 100.000 orang, atau 20 persen penduduk London. Penyakit yang berjangkit diidentifikasi sebagai penyakit pes, yaitu infeksi oleh bakteri Yersinia pestis, yang ditularkan melalui kutu. Penyakit ini telah datang di Eropa 300 tahun sebelumnya dan dikenal sebagai "Maut Hitam" dan kembali tiap 10 tahun. Wabah Besar London merupakan wabah besar terakhir. Epidemi tahun 1665-1666 berskala jauh lebih kecil dibandingkan pandemi Maut Hitam sebelumnya, yang terjadi antara 1347-1353 di Eropa. Wabah tahun 1665 hanya dikenang sebagai "wabah besar" karena merupakan salah satu wabah terakhir di Inggris.
rdf:langString
La grande peste fu un'epidemia di peste diffusasi in Inghilterra tra il 1665 e il 1666, che portò alla morte un numero di persone compreso tra 75.000 e 100.000, vale a dire più di un quinto dell'intera popolazione di Londra. Storicamente si ritiene che la malattia sia stata un'infezione di peste bubbonica provocata dalla diffusione di un bacillo denominato Yersinia pestis, trasmesso attraverso la puntura delle pulci dei ratti (Xenopsylla cheopis), o tramite il morso dei ratti stessi o di altri roditori. La peste del 1665-1666, comunque, si diffuse in maniera ridotta rispetto alla peste nera che tra 1347 ed il 1353 colpì duramente l'Europa. È tuttavia denominata "grande" perché fu una delle ultime malattie che ebbero una larga diffusione sul territorio britannico.
rdf:langString
런던 대역병(영어: Great Plague of London)은 1665년 ~ 1666년에 잉글랜드 왕국(오늘날의 영국)에서 발생한 최후의 흑사병(페스트) 대역병이다. 1347년 시작되어 1750년까지 계속된 제2차 페스트 범유행의 일부이다. 18개월에 걸친 런던 대역병으로 죽은 사람의 수는 약 100,000명으로, 당시 런던 인구의 25%에 달한다. 역병의 병원균은 페스트균(Yersinia pestis) 박테리아로, 주로 박테리아에 감염된 쥐벼룩이 사람을 물면서 전염된다. 1665 ~ 1666년의 흑사병 유행은 300여년 전의 흑사병 범유행과 비교하면 훨씬 적은 피해를 남겼지만, 400년간의 제2차 페스트 범유행 중 잉글랜드에서 발생한 최후의 대규모 전염병이었다는 점에서 "대역병"이라고 불리고 있다.
rdf:langString
ロンドンの大疫病とは、1665年から1666年まで続いたイングランドで起こった歴史上、最後の腺ペストの大流行である。 1331年中央アジアで起きた黒死病から、1750年まで続いた肺ペストの流行まで数世紀続いた第二次ペスト大流行の最中に発生した。ロンドンの大疫病では18か月で当時のロンドンの人口の1/4である10万人の死者が発生したと推定されている。 ペスト菌が原因菌であり、通常ネズミやノミの咬傷から感染する。 1665年から66年の流行は黒死病と比べ規模ははるかに小さかったが、イングランドにおいて、第二次ペスト大流行の中で最大の流行であったため、「大疫病」として記憶されている。
rdf:langString
De Pestepidemie in Londen, in het Engels ook bekend als de Great Plague, was een enorme uitbarsting van pest in Engeland in 1665-1666. In de stad Londen stierven in achttien maanden tijd 100.000 mensen, een kwart van de bevolking van de stad. De ziekte werd veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis, die overgebracht wordt via ratten en vlooien. Bekende symptomen van de builenpest komen overeen met de verschijnselen die in verslagen genoemd worden. De epidemie van 1665-66 was van een veel kleinere omvang dan de vroegere uitbarsting van de "Zwarte Dood" die Europa trof tussen 1347 en 1353, maar leeft in de herinnering voort als de "grote" pestepidemie omdat het een van de laatste wijdverspreide uitbarstingen in Europa was.
rdf:langString
Stora pesten i London var en epidemi av böldpest som ägde rum i London mellan 1665 och 1666. Den beräknas ha dödat omkring 100.000 personer, eller en fjärdedel av stadens innevånare, på arton månader. Den räknas som en del av den andra pestpandemin, som började med digerdöden och sedan med regelbundna mellanrum utbröt fram till 1700-talet. Det var den sista pestemidemin i London. Pesten upphörde i samband med Stora branden i London 1666, och det ledde därför till spekulationer att branden hade utrotat pesten, genom att elda upp råttor och löss och icke-sanitära bostadsområden. Detta har senare vederlagts och bland annat motiverats med att pestens verkningar redan hade avtagit och att pesten inte upphörde direkt efter utan fortsatte att klinga av. Dessutom brann det inte i de områden som var värst ansatta av pesten som Whitechapel, Clerkenwell och Southwark.
rdf:langString
A Grande Peste de Londres foi a última epidemia de peste bubônica na Inglaterra, durando 1665 à 1666. Acontecendo no contexto da segunda epidemia de peste, a Grande Peste vitimou entre 75 000 a 100 000 pessoas, ou seja, praticamente um quinto da população de Londres na época, em dezoito meses. A doença era causada pela bactéria Yersinia pestis, geralmente transmitida via um rato (chamado de vetor). A epidemia de 1665-1666 foi em menor escala do que a anterior de peste Negra que atingiu a Europa entre 1347 e 1353, mas é chamada como a "grande peste" porque foi uma das últimas a se espalhar pela Europa.
rdf:langString
Wielka zaraza miała miejsce w Londynie w latach 1665–1666. Zdaniem badaczy zmarło wtedy od 75 000 do 100 000 osób, około piątej części populacji miasta. Uważa się, że była to dżuma, wywołana przez bakterię Yersinia pestis, której roznosicielami były szczury. Mimo tego, że jej zasięg był o wiele mniejszy niż zasięg czarnej śmierci, epidemii obejmującej zasięgiem całą Europę od 1347 do 1353, to jej przypisuje się określenie wielka, jako że była jedną z ostatnich tak powszechnych katastrof na tym kontynencie. Uważa się, że bakterie te zostały przywiezione do Anglii na holenderskich statkach handlowych, które przywiozły do Londynu bawełnę. W Niderlandach zaraza zaatakowała już w 1654 roku. Jako pierwsi objawy dżumy odkryli u siebie pracownicy doków, którzy mieli bezpośredni kontakt z ładunkiem. Pierwsze przypadki śmiertelne pojawiły się już zimą 1654/1655, jednak niskie temperatury pomogły w zapobieganiu rozprzestrzeniania się epidemii. Jednocześnie wiosna była ciepła i słoneczna, co umożliwiło szybki rozwój plagi. Nie istnieją źródła co do zachorowań najuboższych, pierwszą zarejestrowaną ofiarą śmiertelną była Margaret Porteous, która zmarła 12 kwietnia 1665. W lipcu 1665 zaraza była już w Londynie. Król Karol II Stuart wraz z rodziną i dworem schronił się w Oksfordzie. Burmistrz i rajcy miejscy pozostali w mieście. Handel zamarł, bo uciekła większość bogatych kupców. Latem, gdy zaraza szalała, pozostali tylko nieliczni duchowni (w tym arcybiskup Canterbury i biskup Londynu), lekarze i aptekarze. Podjęto kroki mające na celu zapobieżenie zarazie. Miasto zatrudniało lekarzy, organizowało pogrzeby. Władze nakazały palenie ognisk w dzień i w nocy, w nadziei, że oczyści to powietrze. Palono też substancje o silnych zapachach, jak np. pieprz, chmiel czy kadzidła. Władze namawiały też mieszkańców do palenia tytoniu. Zaraza zaatakowała nie tylko Londyn. Najsławniejszym przypadkiem jest historia wsi Eyam w Derbyshire. Zaraza pojawiła się tam wraz z handlarzem niosącym materiał przysłany z Londynu. Mieszkańcy wioski narzucili sobie kwarantannę, żeby zatrzymać rozprzestrzenianie się choroby. Zwolniło to rozprzestrzenianie się zarazy w okolicy, ale kosztowało wioskę życie ok. 75% jej mieszkańców. Źródła dowodzą, że liczba zgonów w Londynie doszła do 1000 tygodniowo, potem do 2000 tygodniowo, a we wrześniu 1665 do 7000 tygodniowo. Późną jesienią zaczęła spadać, aż w lutym 1666 uznano, że król może już bezpiecznie wrócić do miasta. Do tego czasu jednak handel z kontynentem spowodował, że zaraza dotarła do Francji. Do września 1666 pojawiały się jeszcze nowe przypadki. 2 września wybuchł wielki pożar Londynu, który zniszczył 2/3 powierzchni miasta. W tym samym czasie zaraza wygasła.
rdf:langString
倫敦大瘟疫是一場1665年至1666年間發生在英國的大規模傳染病爆發，是第二次鼠疫大流行的疫情，超過10萬人死於這次流行病，足足相當於當時倫敦人口的五分之一。該次的疾病後來被確認為是淋巴腺鼠疫，一種由鼠疫桿菌造成並以跳蚤為載體的細菌感染。與1347年至1353年期間侵襲全歐洲，並導致最少7,500萬人死亡的黑死病相比，倫敦大瘟疫的規模要小得多，這場前後擾攘大約一年的流行病被人們形容為大災難的原因，很大程度是由於它已經是英國本土最後一次廣泛蔓延的鼠疫，之後隨著英國政府著手改善地區衛生條件，鼠疫對英國民眾的威脅也逐漸消失。
rdf:langString
Велика Лондонська чума (англ. Great Plague of London) — значна епідемія чуми, яка відбулася упродовж 1665—1666 років у Лондоні; остання епідемія бубонної чуми в Англії. Це сталося за часів багатовікового періоду після другої пандемії чуми Чорна смерть (1347—1351), коли періодично в Європі спалахували епідемії бубонної чуми. Цей період тривав до 1750 року. Хоча в історії не сумнівалися в тому, що епідемія була чумною, але в 2016 році це було підтверджено за допомогою полімеразно-ланцюгової реакції (ПЛР). Дослідження в кістках померлих за тих часів у Лондоні, проведені із застосуванням ПЛР, показало наявність ДНК збудника чуми Yersinia pestis. Велика Лондонська чума винищила за 18 місяців приблизно 100 тисяч людей — майже чверть тодішнього населення Лондона. Вона за рівнем значно поступалася «Чорній смерті», коли упродовж 1347—1351 років тільки населення Європи скоротилося на 30—60 %, а популяція була відкинута назад на 150 років. Але у свідомості тодішніх англійців це була остання за високим рівнем летальності епідемія в Англії, тому й отримала назву «Велика».
rdf:langString
Великая эпидемия чумы в Лондоне (англ. Great Plague of London) (1665—1666) — массовая вспышка бубонной чумы в Англии, во время которой умерло приблизительно 100 000 человек, 20 % населения Лондона. Бубонная чума — это инфекционное заболевание, возбудителем которого является бактерия чумная палочка (лат. Yersinia pestis), её переносчиком были блохи. Эпидемия 1665—1666 годов была значительно меньше по масштабам, чем более ранняя пандемия «Чёрная смерть» (смертельная вспышка болезни в Европе между 1347 и 1353 годами). Однако только в XVII веке бубонную чуму запомнили, как «великую» чуму, потому что это бедствие стало одним из самых заметных проявлений болезни в Англии в то время. Великая эпидемия 1665 года стала последней крупной вспышкой бубонной чумы в Великобритании. До этого вспышки наблюдались в 1603 году, когда от болезни умерло 30 тысяч лондонцев, в 1625, когда произошло 35 тысяч смертей, и в 1636 году, когда от чумы умерло около 10 тысяч человек. В период Великой эпидемии мало кто понимал истинную причину заболевания. В качестве вариантов предлагались: пары от земли, необычная погода, болезни у скота, увеличение числа мух, моли, лягушек и мышей. Причина не была известна до 1894 года, когда исследование Александра Йерсена показало, что болезнь возбуждала чумная палочка, переносимая крысиной блохой.
xsd:nonNegativeInteger
46209
