Glaze (painting technique)
http://dbpedia.org/resource/Glaze_(painting_technique) an entity of type: AnatomicalStructure
Lazura je tenká vrstva barvy, vytvořená nanášením vrstev poloprůhledné barvy na předchozí barevné vrstvy (nikoli podklad).
rdf:langString
Lausodura irudiaren tonua leuntzeko oinarrizko pintura geruzari zenbait kapa fin-fin eta garden eranstea da. Horretarako beheko kapak zeharo lehor egon behar du, eta berau olio-pintura zein pintura akrilikoa izan ahal da. Gainetik erantsitakoa, berriz, olio-pinturazkoa besterik ezin da izan. Lortutako eremu-sakonera eta gardentasuna bikainak dira eta margolariek sarritan darabilten teknika da. Teknika hau oso erabilia izan zen Pizkunde garaian.
rdf:langString
Le glacis est une technique de la peinture à l'huile consistant à poser, sur une couche déjà sèche, une fine couche colorée transparente et lisse. Le glacis est aussi possible à l'acrylique ou avec des encres ou peintures à base de gomme-laque. Le jargon d'atelier de peinture a tendance à employer le terme « glacis » pour toute superposition de couches de peinture laissant transparaître la couche inférieure.
rdf:langString
I bpéintéireacht ola, an ciseal trédhearcach péinte (measctha le vearnais, uaireanta) a leagtar ar an bhfobhrat tirim péinte. I gcré-earraí, is cóta tanaí gloiniúil é a chomhleáitear le dromchla pota trí bhácáil.
rdf:langString
La velatura è una tecnica pittorica che consiste nella stesura di uno strato di colore sopra un altro già asciutto. Lo strato fresco deve essere sufficientemente sottile da lasciare trasparire il tono sottostante.
rdf:langString
A velatura é uma técnica pictórica, na qual o artista sobrepõe camadas de tinta transparente. Espera-se que a cor precedente seque, para que uma nova mistura translúcida seja aplicada. A tinta a óleo era a preferida para esse tipo de técnica, pela demora da secagem. A tinta acrílica também permite esse tipo de procedimento. As técnicas da aquarela e da aguada trabalham majoritariamente com transparências, por meio de velaturas. O efeito pode ser entendido ao sobrepor-se folhas de celofane, experiência que altera a profundidade das cores envolvidas.
rdf:langString
Lasering är målning med transparent färg, kallad lasyr eller lasur. Den transparenta färgen har en mindre andel pigment än täckande färg, eller är gjord med laserande pigment, alltså pigment som i sig själva inte är täckande.
rdf:langString
Лессировка (нем. lasieren — делать блестящим, из лат. laseris — смолистое, блестящее вещество, блеск, лоск; не путать со словом «глазурь») — один из технических приёмов нанесения красок на основу «тонким, просвечивающим слоем, для чего в составе краски увеличивают количество связующего вещества — масла, лака, скипидара, олифы». Лессировочными называются специальные полупрозрачные краски, использующиеся в живописи, декоративном искусстве, строительстве и промышленном дизайне. Противоположная техника называется импасто.
rdf:langString
La veladura és una tècnica pictòrica que consisteix a aplicar capes molt primes de pintura, de manera que es transparenti la capa inferior, així el color que es veu és el resultat suavitzat de la mescla del color inferior més el de la veladura. Per aprimar la pintura s'han d'usar mitjans sintètics, especialment concebuts per a aquest ús. No convé usar oli de llinosa perquè rellisca el color i es pot barrejar en altres zones.
rdf:langString
En pintura la veladura consiste en capas muy delgadas de pintura, de forma que se transparente la capa inferior, así el color que se ve es el resultado suavizado de la mezcla del color inferior más el de la veladura. Para adelgazar la pintura se deben usar medios sintéticos, especialmente concebidos para este uso. No conviene usar aceite de linaza porque resbala el color y se puede mezclar en otras zonas.
rdf:langString
Lasur (entlehnt aus lateinisch lasurium, Blaustein, vgl. Lapislazuli) bezeichnet eine transparente oder semitransparente Beschichtung auf Holz, Leinwand, Karton oder Papier sowie einen dünnen Aufstrich aus lichtdurchlässigen Anstrichmitteln. Bei Keramik und Malereien wird die Lasur mit anderen Materialien ausgeführt, etwa mit Aquarellfarben, Ölfarben oder Tempera. Der Begriff Lasieren bezieht sich primär auf filmbildende Schichten mit Bindemittel, das Gleiche in wässriger Technik ist das Lavieren. Lasur ist ein relativ neuer Begriff für das Beizen.
rdf:langString
A glaze is a thin transparent or semi-transparent layer on a painting which modifies the appearance of the underlying paint layer. Glazes can change the chroma, value, hue and texture of a surface. Glazes consist of a great amount of binding medium in relation to a very small amount of pigment. Drying time will depend on the amount and type of paint medium used in the glaze. The medium, base, or vehicle is the mixture to which the dry pigment is added. Different media can increase or decrease the rate at which oil paints dry.
rdf:langString
Laserunek – przezroczysta lub półprzezroczysta warstwa farby, zmieniająca ton lub barwę niższych warstw obrazu, zwłaszcza olejnego. Pochodzenie nazwy nie jest jasne, być może wywodzi się z określenia lasur w językach romańskich, tj. lazur, oznaczające błękit, ale także przejrzyste, jasne barwy. Laserunki stosowane były już w średniowieczu, z wykorzystaniem bardzo rozcieńczonych temper lub gwaszy, jednak w pełni rozwinęły się dopiero wraz z rozwojem malarstwa olejnego. Aż do końca XVII w. i rozwoju techniki alla prima, laserunki były nieodłącznym elementem techniki olejnej.
rdf:langString
De glaceertechniek is een oude schildertechniek voor olieverf waarbij laag over laag zeer diepe en glansrijke schilderijen kunnen worden gemaakt. Deze techniek werd dan ook veel gebruikt in de Vlaamse en Nederlandse schilderkunst uit de 17e eeuw. De techniek werkt als volgt:
rdf:langString
Глізаль, Лесирування — техніка отримання глибоких переливчастих кольорів за рахунок нанесення напівпрозорих фарб поверх основного кольору. Лесирувальними називаються спеціальні напівпрозорі фарби, що використовуються в будівництві та промисловому дизайні. Техніка широко використовується як в станковому живописі, так і при оформленні інтер'єрів та екстер'єрів, а так само при розписі мініатюр і стендовому моделюванні.
rdf:langString
rdf:langString
Veladura
rdf:langString
Lazura
rdf:langString
Lasur
rdf:langString
Lausodura
rdf:langString
Veladura
rdf:langString
Glónrú
rdf:langString
Glacis (peinture)
rdf:langString
Glaze (painting technique)
rdf:langString
Velatura
rdf:langString
Glaceertechniek
rdf:langString
Laserunek
rdf:langString
Velatura
rdf:langString
Лессировка
rdf:langString
Lasering
rdf:langString
Глізаль
xsd:integer
6717166
xsd:integer
1101122321
rdf:langString
Lazura je tenká vrstva barvy, vytvořená nanášením vrstev poloprůhledné barvy na předchozí barevné vrstvy (nikoli podklad).
rdf:langString
La veladura és una tècnica pictòrica que consisteix a aplicar capes molt primes de pintura, de manera que es transparenti la capa inferior, així el color que es veu és el resultat suavitzat de la mescla del color inferior més el de la veladura. Per realitzar una veladura és necessari que la capa inferior estigui perfectament seca. Aquesta capa inferior pot ser d'oli o d'acrílic, però mai ha de fer-se al contrari, és a dir, no ha de pintar-se acrílic sobre oli. En l'antiguitat s'utilitzava freqüentment una base de tremp sobre la qual, una vegada seca, s'anaven afegint les successives veladures de color a l'oli. La transparència i la profunditat, aconseguides d'aquesta manera, donen una qualitat inimitable a les obres pintades enterament seguint aquestes tècniques. Per aprimar la pintura s'han d'usar mitjans sintètics, especialment concebuts per a aquest ús. No convé usar oli de llinosa perquè rellisca el color i es pot barrejar en altres zones. L'oli treballat a força de veladures és la tècnica de pintar que més es va utilitzar en el Renaixement. També va ser freqüentment utilitzada per artistes posteriors. Rembrandt, per exemple, finalitzava els seus quadres amb nombroses veladures de color transparent sobre la base seca. Altres méstres d'aquesta tècnica eren Ticià, Il Tintoretto i Paolo Veronese.
rdf:langString
Lasur (entlehnt aus lateinisch lasurium, Blaustein, vgl. Lapislazuli) bezeichnet eine transparente oder semitransparente Beschichtung auf Holz, Leinwand, Karton oder Papier sowie einen dünnen Aufstrich aus lichtdurchlässigen Anstrichmitteln. Bei Keramik und Malereien wird die Lasur mit anderen Materialien ausgeführt, etwa mit Aquarellfarben, Ölfarben oder Tempera. Der Begriff Lasieren bezieht sich primär auf filmbildende Schichten mit Bindemittel, das Gleiche in wässriger Technik ist das Lavieren. Lasur ist ein relativ neuer Begriff für das Beizen. Nicht zu verwechseln damit ist die Glasur, die „glasartige“ oder „glasige“ Oberflächenbeschichtung.
rdf:langString
A glaze is a thin transparent or semi-transparent layer on a painting which modifies the appearance of the underlying paint layer. Glazes can change the chroma, value, hue and texture of a surface. Glazes consist of a great amount of binding medium in relation to a very small amount of pigment. Drying time will depend on the amount and type of paint medium used in the glaze. The medium, base, or vehicle is the mixture to which the dry pigment is added. Different media can increase or decrease the rate at which oil paints dry. Often, because a paint is too opaque, painters will add a medium like linseed oil or alkyd to the paint to make them more transparent and pliable for the purposes of glazing. While these media are usually liquids, there are solid and semi-solid media used in the making of paints as well. For example, many classical oil painters have also been known to use ground glass and semi-solid resins to increase the translucency of their paint.
rdf:langString
Lausodura irudiaren tonua leuntzeko oinarrizko pintura geruzari zenbait kapa fin-fin eta garden eranstea da. Horretarako beheko kapak zeharo lehor egon behar du, eta berau olio-pintura zein pintura akrilikoa izan ahal da. Gainetik erantsitakoa, berriz, olio-pinturazkoa besterik ezin da izan. Lortutako eremu-sakonera eta gardentasuna bikainak dira eta margolariek sarritan darabilten teknika da. Teknika hau oso erabilia izan zen Pizkunde garaian.
rdf:langString
Le glacis est une technique de la peinture à l'huile consistant à poser, sur une couche déjà sèche, une fine couche colorée transparente et lisse. Le glacis est aussi possible à l'acrylique ou avec des encres ou peintures à base de gomme-laque. Le jargon d'atelier de peinture a tendance à employer le terme « glacis » pour toute superposition de couches de peinture laissant transparaître la couche inférieure.
rdf:langString
En pintura la veladura consiste en capas muy delgadas de pintura, de forma que se transparente la capa inferior, así el color que se ve es el resultado suavizado de la mezcla del color inferior más el de la veladura. Para realizar una veladura es necesario que la capa inferior esté perfectamente seca. Dicha capa inferior puede ser de óleo o de acrílico, pero nunca debe hacerse al contrario, es decir, no debe pintarse acrílico sobre óleo. En la antigüedad se utilizaba frecuentemente una base de temple sobre la que, una vez seca, se iban añadiendo las sucesivas veladuras de color al óleo. La transparencia y la profundidad, conseguidas de este modo, dan una calidad inimitable a las obras pintadas enteramente siguiendo esas técnicas. Para adelgazar la pintura se deben usar medios sintéticos, especialmente concebidos para este uso. No conviene usar aceite de linaza porque resbala el color y se puede mezclar en otras zonas. El óleo trabajado a base de veladuras es la técnica de pintar que más se utilizó en el Renacimiento. También fue frecuentemente utilizada por artistas posteriores. Rembrandt, por ejemplo, finalizaba sus cuadros con numerosas veladuras de color transparente sobre la base seca.
rdf:langString
I bpéintéireacht ola, an ciseal trédhearcach péinte (measctha le vearnais, uaireanta) a leagtar ar an bhfobhrat tirim péinte. I gcré-earraí, is cóta tanaí gloiniúil é a chomhleáitear le dromchla pota trí bhácáil.
rdf:langString
La velatura è una tecnica pittorica che consiste nella stesura di uno strato di colore sopra un altro già asciutto. Lo strato fresco deve essere sufficientemente sottile da lasciare trasparire il tono sottostante.
rdf:langString
De glaceertechniek is een oude schildertechniek voor olieverf waarbij laag over laag zeer diepe en glansrijke schilderijen kunnen worden gemaakt. Deze techniek werd dan ook veel gebruikt in de Vlaamse en Nederlandse schilderkunst uit de 17e eeuw. De techniek werkt als volgt: 1.
* Gedetailleerde tekening op het schildersdoek, bijvoorbeeld met krijt. 2.
* Hier overheen wordt een licht getinte grondlaag aangebracht, de imprimatura. Dit kan grijs zijn, maar ook een kleur, die dan als het schilderij voltooid is nog door het geheel heen schemert. Rubens gebruikte bijvoorbeeld hiervoor graag rood. De onderliggende tekening schemert nog door de kleur heen. 3.
* Vervolgens wordt in één of twee kleuren een onderschildering gemaakt in licht en donker. Hiervoor wordt soms tempera gebruikt, maar het kan ook met schrale olieverf. De lichtste delen van het onderwerp worden met witte verf geaccentueerd, dit heet het zogenaamde hogen. 4.
* Overschildering in verschillende dunne lagen transparante verf. Voordat een nieuwe laag glacis wordt aangebracht, moet de vorige laag zeer goed gedroogd zijn. Indien nodig wordt tussentijds opnieuw "gehoogd". 5.
* Laatste glaceerlaag om de schaduwen te verdiepen. 6.
* Vernis en inlijsten.
rdf:langString
Laserunek – przezroczysta lub półprzezroczysta warstwa farby, zmieniająca ton lub barwę niższych warstw obrazu, zwłaszcza olejnego. Pochodzenie nazwy nie jest jasne, być może wywodzi się z określenia lasur w językach romańskich, tj. lazur, oznaczające błękit, ale także przejrzyste, jasne barwy. Laserunki stosowane były już w średniowieczu, z wykorzystaniem bardzo rozcieńczonych temper lub gwaszy, jednak w pełni rozwinęły się dopiero wraz z rozwojem malarstwa olejnego. Aż do końca XVII w. i rozwoju techniki alla prima, laserunki były nieodłącznym elementem techniki olejnej. W szczytowym okresie rozwoju (malarstwo flamandzkie XVII w.) budowa obrazu olejnego wyglądała następująco (w skrócie, abstrahując od przyzwyczajeń i trików poszczególnych twórców): na podkładzie drewnianym lub – rzadziej – płóciennym kładziono dość grubą warstwę chłonnej, kredowej, gipsowej lub bolusowej zaprawy, barwionej w masie lub powierzchniowo na dość ciemny szary lub brunatny kolor. Na to tło przenoszono szkic obrazu, a następnie modelowano światłocień monochromatycznymi temperami. Etap podmalówek kończyło pokrycie obrazu cienką warstwą barwnego werniksu – imprimitury, która nadawała ton i determinowała paletę barwną przyszłego obrazu. Dalsza praca nad obrazem polegała na nakładaniu kolejnych warstw laserunkowych nadmalunków, uzupełnianych czasem kryjącymi fragmentami. Zasadą było unikanie nadmiaru czerni, jako niszczącej efekt prześwitywania tła i brudzącej farby, i bieli, zarezerwowanej dla najjaśniejszych świateł obrazu. Dla osiągnięcia ostatecznego efektu konieczne było nałożenie kilku (w szczególnych wypadkach kilkunastu) warstw laserunków. Efekt przenikania i załamywania światła przez warstwy laserunkowe podkreślał i wydobywał z tła dominujące fragmenty sceny, malowane z reguły farbami półkryjącymi i kryjącymi, czasem nawet pastoso (grubą, modelowaną pędzlem warstwą kryjącej farby). Mistrzem w osiąganiu takich kontrastowych efektów był m.in. Rembrandt. Laserunek nadaje iluzyjności w cieniach i światłocieniach. W szczególności w cieniach ciepłych przeciwstawnych do zimnego światła. Obrazy takie charakteryzują się dużym realizmem a stosowania techniki laserunkowej eskaluje ich iluzyjność. Efekty osiągane dzięki laserunkom, z oczywistych powodów, tylko częściowo nadają się do mechanicznej reprodukcji; głębia i niezwykłe efekty barwne warstw laserunków nie mogą być też naśladowane innymi technikami. Ze względu na ogromną pracochłonność malarstwo laserunkowe zanikło praktycznie w XVIII w. Próby wskrzeszenia tej techniki w czasach romantyzmu i neoromantyzmu nie zawsze były udane (m.in. z powodu używania tanich materiałów i barwników w rodzaju asfaltu). Efekt laserunkowy (przezroczystości farby) osiągano dawniej przez użycie słabo kryjących pigmentów (jak, np. naturalna ultramaryna, sjena palona, terre vert etc.), mocno rozrzedzonych przy użyciu medium żywiczno-olejnego. Obecnie sprzedawane farby laserunkowe są produkowane ze sztucznych barwników organicznych lub (rzadziej) nadzwyczaj drobno zmielonych pigmentów mineralnych. Ze względu na niewielki popyt, są o wiele droższe i trudniej dostępne od zwykłych farb olejnych.
rdf:langString
A velatura é uma técnica pictórica, na qual o artista sobrepõe camadas de tinta transparente. Espera-se que a cor precedente seque, para que uma nova mistura translúcida seja aplicada. A tinta a óleo era a preferida para esse tipo de técnica, pela demora da secagem. A tinta acrílica também permite esse tipo de procedimento. As técnicas da aquarela e da aguada trabalham majoritariamente com transparências, por meio de velaturas. O efeito pode ser entendido ao sobrepor-se folhas de celofane, experiência que altera a profundidade das cores envolvidas.
rdf:langString
Lasering är målning med transparent färg, kallad lasyr eller lasur. Den transparenta färgen har en mindre andel pigment än täckande färg, eller är gjord med laserande pigment, alltså pigment som i sig själva inte är täckande.
rdf:langString
Лессировка (нем. lasieren — делать блестящим, из лат. laseris — смолистое, блестящее вещество, блеск, лоск; не путать со словом «глазурь») — один из технических приёмов нанесения красок на основу «тонким, просвечивающим слоем, для чего в составе краски увеличивают количество связующего вещества — масла, лака, скипидара, олифы». Лессировочными называются специальные полупрозрачные краски, использующиеся в живописи, декоративном искусстве, строительстве и промышленном дизайне. Противоположная техника называется импасто.
rdf:langString
Глізаль, Лесирування — техніка отримання глибоких переливчастих кольорів за рахунок нанесення напівпрозорих фарб поверх основного кольору. Лесирувальними називаються спеціальні напівпрозорі фарби, що використовуються в будівництві та промисловому дизайні. Техніка широко використовується як в станковому живописі, так і при оформленні інтер'єрів та екстер'єрів, а так само при розписі мініатюр і стендовому моделюванні. Найбільш ранні відомі приклади використання прийому лесирування в живописі — норвезькі ікони XIII століття, де лесирувальні шари (два, рідше — три) наносилися на білий олійий підмальовок. В основу живописної техніки старих фламандських майстрів (XV століття) при переході від роботи темперою до олійних фарб була покладена система нанесення численних прозорих і напівпрозорих лесирувальних шарів по світлому грунту, при цьому створювалися твори з багатим колоритом і особливою світлопередачею. Лесирування у фламандців було основним прийомом при моделюванні зображення відкритих ділянок людського тіла.
xsd:nonNegativeInteger
4936