Geoid
http://dbpedia.org/resource/Geoid an entity of type: Thing
Un geoide és un cos de forma gairebé esfèrica encara que amb un lleuger aplatament als pols (esferoide), definit per la superfície equipotencial del camp gravitatori terrestre que coincideix amb el nivell mitjà del mar. Per això, se sol considerar que el geoide és la forma matemàtica, determinada geodèsicament, del planeta Terra. És un mot científic compost del grec: γῆ, 'terra' i ειδος, 'forma', 'forma aparent de la Terra'.
rdf:langString
Ως γεωειδές θεωρητικά ορίζεται η του γήινου βαρυτικού πεδίου που ταυτίζεται παγκόσμια (με αρκετή ακρίβεια) με τη μέση στάθμη της θάλασσας (ΜΣΘ) (των ωκεανών), μη λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση των παλιρροιών, των ρευμάτων, των πλανητικών επιδράσεων και ακόμα των μετεωρολογικών φαινομένων ( μεταβολής της πυκνότητας, του κυματισμού κ.ά.) και προεκταθεί νοητά σε όλες τις ηπειρωτικές περιοχές της Γης.
rdf:langString
Se denomina geoide (del griego γεια gueia, ‘tierra’, y ειδος eidos, ‘forma’, ‘apariencia’ —por lo que significaría ‘forma que tiene la Tierra’—) al cuerpo definido por la superficie equipotencial del campo de gravedad terrestre. Por lo anteriormente mencionado, es un modelo bastante acertado de la forma de la Tierra, establecido en una forma casi esférica aunque con un ligero achatamiento en los polos (esferoide), pero que guarda las diferencias propias de la gravedad en vinculación a masas diferenciales de los perfiles de composición vertical del planeta.
rdf:langString
지오이드(영어: geoid)는 지구상에서 높이(해발고도)를 측정하는 기준이 되는 가상면이다. 이 면은 중력 퍼텐셜이 같은 등퍼텐셜면이고, 중력 가속도를 측정할 때 기준면이 된다. 물체는 이 면에 대해서 수직 방향의 중력을 받는다. 지오이드의 형태(즉, 위치에 따른 중력의 작용선)의 변화를 측정하면, 지표 아래에 주변과 다른 밀도를 갖는 물질의 존재를 파악할 수 있다. 지오이드는 바다에서는 평균 해수면으로 정의하고, 육지에서는 바다에서 시작하여 가상의 수로를 팠을 때, 수로의 수면으로 정의한다.
rdf:langString
ジオイド（英語: geoid）とは、地球の平均海水面に極めて良く一致する等ジオポテンシャル面を言う。
rdf:langString
En geoid (av grekiska: geo, jord och eides, liknande) är en yta som ungefär sammanfaller med havsytans genomsnittliga nivå. Den sägs ofta vara en nära återgivning eller fysisk modell av jordens äkta form och enligt Carl Friedrich Gauss är geoiden en "matematisk bild av jorden" eller, egentligen, av dess gravitationsfält. Geodeter kan beräkna höjden hos punkter på kontinenterna ovanför denna tänkta men fysiskt definierade yta genom en teknik som kallas avvägning.
rdf:langString
المجسم الأرضي (بالإنجليزية: Geoid) هو ذلك السطح المتساوي الكمون (بالإنجليزية: Equipotential surface) على الأرض الذي يتوافق بالضبط مع سطح المحيطات . لأن سطح المحيطات يكون في حالة توازن ويتمدد بين القارات (مثل تمدد الماء في القنوات المائية). وطبقاً لأقوال غاوس، الذي هو أول من شرح هذه الظاهرة، فأن الجيود عبارة عن "شكل رياضياتي للأرض"، وهي ظاهرة سلسة وهي أيضاً سطح غير منتظم بشكل كبير ولا يتقاطع مع السطح الحقيقي لقشرة الأرض، بل يتقاطع مع السطح الذي يمكن أن يُعرف فقط من خلال الحسابات والقياسات الثقالية الواسعة النطاق. بالرغم من أنه لم يكن هناك تفريق بين المصطلحين الجيوديسيا والجيوفيزياء في المئتين السنة الماضية، إلا أنه قد تم التفريق بينها في العقود الأخيرة، وكان ذلك نتيجة لأعمال العلماء مثل (بالتشيكية: Petr Vaníček) وأعمال الآخرين. توصف عادةً بالشكل الفيزيائي الحقيقي للأرض، على نقيض الشكل ا
rdf:langString
Geoid je fyzikální model povrchu Země při střední hladině světových oceánů. Je definován jako ekvipotenciální plocha vůči gravitaci, to jest plocha se stejnou úrovní tíhového potenciálu, na kterou je vektor tíhového zrychlení kolmý. Hodnota W0 geopotenciálu, kterou přijala IAU, je 62636856 m2s−2. Geoid je vlastně reprezentovaný ekvipotenciální plochou, která co možná nejvíce přimyká ke střední klidové hladině oceánu, ale také myšleně prochází i pod povrchem Země.
rdf:langString
La geoido estas en la gravitkampo de la Tero por mezurado kaj priskribado de la . Je bona proksimumo la geoido reprezentiĝas per la meznombra marnivelo de la kaj pro tio ĝia formo videblas ekster la . La potencialo de la samas je ĉiu loko de la geoida surfaco. La natura vertikalo (la sondildirekto) kaj la geoido staras perpendikle unu al la alia je ĉiu punkto de la geoido. Pro tio oni povas eltrovi la geoidon mezurante la graviton. Du ajnaj punktoj sur la geoido havas la saman kaj pro tio la saman . Kontraŭe al tio la g ne estas konstanta sur la geoido, sed malplialtiĝas de la poluso al la ekvatoro de 9,83 al 9,78 m/s2.
rdf:langString
Das Geoid ist eine wichtige Bezugsfläche im Schwerefeld der Erde. Es dient zur Definition von Höhen sowie zur Vermessung und Beschreibung der Erdfigur. In guter Näherung wird das Geoid durch den mittleren Meeresspiegel der Weltmeere repräsentiert und ist damit außerhalb der Landmassen direkt in seiner Form sichtbar.
rdf:langString
The geoid (/ˈdʒiː.ɔɪd/) is the shape that the ocean surface would take under the influence of the gravity of Earth, including gravitational attraction and Earth's rotation, if other influences such as winds and tides were absent. This surface is extended through the continents (such as with very narrow hypothetical canals). According to Gauss, who first described it, it is the "mathematical figure of the Earth", a smooth but irregular surface whose shape results from the uneven distribution of mass within and on the surface of Earth. It can be known only through extensive gravitational measurements and calculations. Despite being an important concept for almost 200 years in the history of geodesy and geophysics, it has been defined to high precision only since advances in satellite geodesy
rdf:langString
Geoidea (grekeraz γεια (ahoskatuta geia), ‘lurra’, eta ειδος (ahoskatuta eidos) ‘forma’ edo ‘itxura’ eta beraz, ‘lurraren forma’ esan nahi du) lurraren forma sinplea duen eredu bat da. Geodesian, Lur planeta praktikoki irudikatzeko erabiltzen den elipsoidea, ozeanoen batez besteko altitude-maila hartuz eta maila hau kontinenteen azalaren azpitik zabalduz eratzen dena.
rdf:langString
Geoid adalah bidang ekuipotensial yang mendekati permukaan laut rata-rata. Secara geometrik, permukaan geoid tersebut diorientasikan relatif terhadap suatu bidang ekipotensial teoritik yang potensial gayaberatnya, yaitu U, sama dengan potensial gayaberat geoid W seperti terlihat pada Gbr 1. Bentuk geometri bidang ekipotensial teoritik tersebut dipilih sebagai ellipsoid putaran yang mewakili bentuk bumi sesungguhnya (bumi normal). Selain dari itu, ellipsoid tersebut didefinisikan mempunyai kriteria-kriteria sebagai berikut:
* l
*
* s
rdf:langString
Con il termine geoide si indica la superficie equipotenziale del campo gravitazionale terrestre, che coincide con il livello medio del mare; si ottiene considerando una superficie sempre perpendicolare a un filo a piombo, cioè alla direzione della forza di gravità. Il geoide tiene conto delle irregolarità gravitazionali prodotte dalla presenza di montagne (maggior gravità dovuta alla massa) o di materiali meno densi come l'acqua degli oceani (quindi minor gravità). Il geoide è un modello fisico in quanto descrive il profilo della superficie terrestre al livello del mare rispetto al quale si misura l'altezza ed è anche un costrutto matematico in quanto tiene conto delle variazioni di gravità.
rdf:langString
Un géoïde est une surface équipotentielle de référence du champ de pesanteur terrestre. Un géoïde est déterminé à terre par nivellement géométrique en utilisant aussi les mesures de gravimétrie ; les repères de nivellement des marégraphes sont, si possible, rapportés à un géoïde, en pratique la surface de référence du nivellement terrestre, « géoïde du nivellement terrestre ». En mer, le même géoïde peut être prolongé à l'aide de mesures gravimétriques. Un argument important pour l'utilisation d'un géoïde en tant que référence pour la marée est le fait que la référence verticale des modèles mathématiques utilisés pour simuler la dynamique des océans est une équipotentielle du champ de pesanteur. En tout point la verticale locale est perpendiculaire au géoïde. Une erreur très courante consi
rdf:langString
De geoïde is het oppervlak op gemiddeld zeeniveau, waar dezelfde zwaartekrachtspotentiaal (inclusief de potentiaal van de middelpuntvliedende kracht door de draaiing van de Aarde) heerst: het equipotentiaalvlak. Zonder getijden en/of wind zou dit oppervlak op oceanen samenvallen met het vaste zeeniveau.
rdf:langString
Geoida – w geologii powierzchnia w każdym miejscu prostopadła do pionu wyznaczonego przez siłę ciężkości. Geoida jest teoretyczną powierzchnią, na której potencjał siły ciężkości Ziemi jest stały, równy potencjałowi siły ciężkości na średnim poziomie mórz otwartych i przedłużoną umownie pod powierzchnią lądów. Ponieważ zawiera ona lustro wody w morzach i oceanach, nazywana jest też geoidą zerową. Jako powierzchnia ekwipotencjalna, geoida w każdym swym punkcie jest prostopadła do kierunku siły ciężkości (lokalnego pionu). Pojęcie wprowadził w 1873 roku niemiecki matematyk Johann Benedict Listing.
rdf:langString
Гео́ид (от др.-греч. γῆ — Земля и др.-греч. εἶδος — вид, букв. — «нечто подобное Земле») — эквипотенциальная поверхность земного поля тяжести (уровенная поверхность), приблизительно совпадающая со средним уровнем вод Мирового океана в невозмущённом состоянии и условно продолженная под материками. Отличие реального среднего уровня моря от геоида может достигать 1 м из-за различия температуры и солености, атмосферного давления и т. п. По определению эквипотенциальной поверхности, поверхность геоида везде перпендикулярна отвесной линии. Иными словами, геоид — это форма, которую поверхность океана могла бы принять под действием силы тяжести и вращения Земли, если бы отсутствовали другие воздействия, такие как ветры и приливы. Точная конфигурация геоида может быть установлена только путём расчё
rdf:langString
Um geoide (pré-AO 1990: geóide) é um modelo físico da forma da Terra, podemos dizer, também que acompanha as variações gravíticas (gravitacionais) da Terra. De acordo com Carl Friedrich Gauss, é a "figura matemática da Terra", sendo, de fato do seu campo de gravidade. É a superfície equipotencial (superfície de potencial gravitacional constante ao longo de sua superfície) e que, em média, coincide com o valor médio do nível médio das águas do mar, por isso é usada para as medições de altitudes (altimetria).
rdf:langString
Геóїд (грец. γη — земля та είδος — вигляд) — форма Землі, визначена з використанням рівня моря та уявним його продовженням під земною поверхнею, за умови збереження рівня гравітаційного потенціалу. Також, геоїд — власне Земля як планета та фігура, якою характеризують її форму. Поверхня геоїда повторює вільну, незбуджену поверхню води у Світовому океані, яка уявно продовжена під материками так, що вона скрізь перпендикулярна до напряму сили тяжіння.
rdf:langString
大地水准面（德語：Geoid）是指地球重力场中，与处于自由静止状态的平均海水面相重合或最为接近的重力等位面。这一概念最早由德国大地测量学家卡爾·弗里德里希·高斯在1828年提出。当时，高斯以“地球的数学表面”来指称与重力方向相垂直、且与静止的平均海水面相重合的几何表面，并提出将其作为高程系统的基准面。其后，高斯的学生利斯廷于1873年创造出了“Geoid”一词，用以描述高斯所提出的数学表面。 在大地测量学中，大地水准面被视作是地球的物理形状和数学形状。由于自然的地形表面形态过于复杂，大地测量学通常是将重力场中整体形状与地形表面最为接近的等位面作为地球的形状进行研究。处于静力平衡状态下的平均海水面被视作是符合这一标准的重力等位面，这一假想的海水面不受潮汐、风浪及大气压的变化影响，仅在地球引力和因地球自转产生的离心惯性力的作用下保持平衡。将该平均海水面所处的重力等位面延伸到陆地内部，形成的闭合曲面即为大地水准面，其所包围的形体又被称为大地体。 大地水准面是测量外业所依据的基准面，在测量学中具有重要地位。在各类高程系统中，日常中称为海拔高程的正高系统是基于大地水准面建立的。如何确定大地水准面的形状，是物理大地测量学研究的关键问题之一。
rdf:langString
rdf:langString
مجسم أرضي
rdf:langString
Geoid
rdf:langString
Geoide
rdf:langString
Geoid
rdf:langString
Geoid
rdf:langString
Γεωειδές
rdf:langString
Geoido
rdf:langString
Geoide
rdf:langString
Geoide
rdf:langString
Geoid
rdf:langString
Géoïde
rdf:langString
Geoide
rdf:langString
ジオイド
rdf:langString
지오이드
rdf:langString
Geoïde
rdf:langString
Geoide
rdf:langString
Geoida
rdf:langString
Геоид
rdf:langString
Геоїд
rdf:langString
Geoid
rdf:langString
大地水准面
xsd:integer
176244
xsd:integer
1120381636
xsd:date
2006-06-20
xsd:date
2010-05-08
xsd:date
2014-04-05
xsd:date
2019-07-20
rdf:langString
المجسم الأرضي (بالإنجليزية: Geoid) هو ذلك السطح المتساوي الكمون (بالإنجليزية: Equipotential surface) على الأرض الذي يتوافق بالضبط مع سطح المحيطات . لأن سطح المحيطات يكون في حالة توازن ويتمدد بين القارات (مثل تمدد الماء في القنوات المائية). وطبقاً لأقوال غاوس، الذي هو أول من شرح هذه الظاهرة، فأن الجيود عبارة عن "شكل رياضياتي للأرض"، وهي ظاهرة سلسة وهي أيضاً سطح غير منتظم بشكل كبير ولا يتقاطع مع السطح الحقيقي لقشرة الأرض، بل يتقاطع مع السطح الذي يمكن أن يُعرف فقط من خلال الحسابات والقياسات الثقالية الواسعة النطاق. بالرغم من أنه لم يكن هناك تفريق بين المصطلحين الجيوديسيا والجيوفيزياء في المئتين السنة الماضية، إلا أنه قد تم التفريق بينها في العقود الأخيرة، وكان ذلك نتيجة لأعمال العلماء مثل (بالتشيكية: Petr Vaníček) وأعمال الآخرين. توصف عادةً بالشكل الفيزيائي الحقيقي للأرض، على نقيض الشكل الهندسي المثالي لمجسم القطع الناقص المرجعي (بالإنجليزية: Reference ellipsoid).
rdf:langString
Un geoide és un cos de forma gairebé esfèrica encara que amb un lleuger aplatament als pols (esferoide), definit per la superfície equipotencial del camp gravitatori terrestre que coincideix amb el nivell mitjà del mar. Per això, se sol considerar que el geoide és la forma matemàtica, determinada geodèsicament, del planeta Terra. És un mot científic compost del grec: γῆ, 'terra' i ειδος, 'forma', 'forma aparent de la Terra'.
rdf:langString
Geoid je fyzikální model povrchu Země při střední hladině světových oceánů. Je definován jako ekvipotenciální plocha vůči gravitaci, to jest plocha se stejnou úrovní tíhového potenciálu, na kterou je vektor tíhového zrychlení kolmý. Hodnota W0 geopotenciálu, kterou přijala IAU, je 62636856 m2s−2. Geoid je vlastně reprezentovaný ekvipotenciální plochou, která co možná nejvíce přimyká ke střední klidové hladině oceánu, ale také myšleně prochází i pod povrchem Země. Geoid, jako matematické těleso aproximující zemský povrch, pochází z roku 1871 z dílny německého matematika a fyzika Johanna Benedikta Listinga. V průběhu času dospěli vědci zdárně ke třem základním definicím geiodu:
* Definice geografická – geoid je těleso, které atmosféra odděluje od střední klidové hladiny moří a oceánů
* Definice geofyzikální – geoid je tvořen ekvipotenciální plochou, která se co nejvíce přimyká střední klidové hladině moří a oceánů
* Definice geodetická – geoid je tvořen ekvipotenciální plochou, která se co nejvíce přimyká střední klidové hladině moří a oceánů a zároveň prochází daným nulovým bodem Geoid se vůči referenčnímu zemskému elipsoidu může lišit až o ± 100 m. Pro popis geoidu je často používána jeho sférická harmonická reprezentace. Nejlepší současná sada koeficientů pro tuto reprezentaci je (Earth Gravity Model 1996), sestavený na základě mezinárodního projektu, vedeného . Geoid určuje na zemském povrchu nadmořskou výšku v daném výškovém systému. Pro současné poziční/navigační systémy se jako referenční zemský elipsoid používá WGS84.
rdf:langString
Das Geoid ist eine wichtige Bezugsfläche im Schwerefeld der Erde. Es dient zur Definition von Höhen sowie zur Vermessung und Beschreibung der Erdfigur. In guter Näherung wird das Geoid durch den mittleren Meeresspiegel der Weltmeere repräsentiert und ist damit außerhalb der Landmassen direkt in seiner Form sichtbar. Die Oberflächen des Geoids sind definiert als die Flächen gleichen Schwerepotentials. Damit ist die Geoidoberfläche auf Meereshöhe die aufschlussreichste, jedoch sind alle anderen beliebigen Oberflächen gleichbedeutend. Die natürliche Lotrichtung und die Geoidoberflächen stehen also in jedem Punkt senkrecht zueinander. Daher kann das Geoid durch Messung der Erdbeschleunigung bestimmt werden. Zwei beliebige Punkte auf dem Geoid haben das gleiche Schwerepotential und deshalb die gleiche dynamische Höhe. Im Gegensatz zum Schwerepotential ist die Schwerebeschleunigung g auf dem Geoid nicht konstant. Sie sinkt aufgrund der vom Pol zum Äquator ansteigenden Zentrifugalbeschleunigung vom Pol zum Äquator von 9,83 auf 9,78 m/s². Zudem variiert sie lokal aufgrund der inhomogenen Masseverteilung der Erde. Das Geoid ist ein physikalisches Modell der Erdfigur, das 1828 von Carl Friedrich Gauß beschrieben wurde – im Gegensatz zum geometrischen Modell des Erdellipsoids. Die Bezeichnung Geoid geht auf Johann Benedict Listing zurück, der es 1871 als Fläche gleichen Schwerepotentials beschrieb: Das Geoid ist die Äquipotentialfläche des Schwerefelds der Erde auf dem Niveau des mittleren Meeresspiegels, also aller Punkte, die dasselbe Geopotential besitzen, zusammengesetzt aus dem Gravitationspotential sowie dem Zentrifugalpotential an dem betreffenden Ort.
rdf:langString
Ως γεωειδές θεωρητικά ορίζεται η του γήινου βαρυτικού πεδίου που ταυτίζεται παγκόσμια (με αρκετή ακρίβεια) με τη μέση στάθμη της θάλασσας (ΜΣΘ) (των ωκεανών), μη λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση των παλιρροιών, των ρευμάτων, των πλανητικών επιδράσεων και ακόμα των μετεωρολογικών φαινομένων ( μεταβολής της πυκνότητας, του κυματισμού κ.ά.) και προεκταθεί νοητά σε όλες τις ηπειρωτικές περιοχές της Γης.
rdf:langString
La geoido estas en la gravitkampo de la Tero por mezurado kaj priskribado de la . Je bona proksimumo la geoido reprezentiĝas per la meznombra marnivelo de la kaj pro tio ĝia formo videblas ekster la . La potencialo de la samas je ĉiu loko de la geoida surfaco. La natura vertikalo (la sondildirekto) kaj la geoido staras perpendikle unu al la alia je ĉiu punkto de la geoido. Pro tio oni povas eltrovi la geoidon mezurante la graviton. Du ajnaj punktoj sur la geoido havas la saman kaj pro tio la saman . Kontraŭe al tio la g ne estas konstanta sur la geoido, sed malplialtiĝas de la poluso al la ekvatoro de 9,83 al 9,78 m/s2. La geoido estas fizika modelo de la , kiun evoluigis Gauß (en 1828) kaj (1808-1882) - distinge de la geometria modelo de la . La vorton "geoido" kreis Listing, kiu priskribis ĝin kiel surfacon de sama gravitpotencialo.
rdf:langString
The geoid (/ˈdʒiː.ɔɪd/) is the shape that the ocean surface would take under the influence of the gravity of Earth, including gravitational attraction and Earth's rotation, if other influences such as winds and tides were absent. This surface is extended through the continents (such as with very narrow hypothetical canals). According to Gauss, who first described it, it is the "mathematical figure of the Earth", a smooth but irregular surface whose shape results from the uneven distribution of mass within and on the surface of Earth. It can be known only through extensive gravitational measurements and calculations. Despite being an important concept for almost 200 years in the history of geodesy and geophysics, it has been defined to high precision only since advances in satellite geodesy in the late 20th century. All points on a geoid surface have the same geopotential (the sum of gravitational potential energy and centrifugal potential energy). The force of gravity acts everywhere perpendicular to the geoid, meaning that plumb lines point perpendicular and water levels parallel to the geoid if only gravity and rotational acceleration were at work. Earth's gravity acceleration is non-uniform over the geoid, which is only an equipotential surface, a sufficient condition for a ball to remain at rest instead of rolling over the geoid.The geoid undulation or geoidal height is the height of the geoid relative to a given reference ellipsoid.
rdf:langString
Geoidea (grekeraz γεια (ahoskatuta geia), ‘lurra’, eta ειδος (ahoskatuta eidos) ‘forma’ edo ‘itxura’ eta beraz, ‘lurraren forma’ esan nahi du) lurraren forma sinplea duen eredu bat da. Geodesian, Lur planeta praktikoki irudikatzeko erabiltzen den elipsoidea, ozeanoen batez besteko altitude-maila hartuz eta maila hau kontinenteen azalaren azpitik zabalduz eratzen dena. Geoidea itsasoaren bataz besteko maila irudikatzen duen maila-azalera bat da, kontinenteen azpitik luzatzen dena eta Lurra bere osotasunean estaltzen duena. Geoidea eredu fisiko bat da, Lurraren benetako forma irudikatu nahi duena, potentzial konstanteko grabitate-eremuaren azalera gisa kalkulatuta, eta lurraren goratzea zehazteko erreferentzia gisa erabiltzen da. Lur planeta bera geoidea dela esaten da; esfera kamutsa da, hau da, ez da erabat biribila, esfera-formakoa baizik eta poloetan pixka bat zapala da. Zapala denez gero, Lurraren diametroa handiagoa da gerrialdean, ekuatorea deiturikoan, poloetan baino. "Geografian, geoidea Lurraren grabitate-eremuaren gainazal ekipotentziala edo laua da. Imajinatu ozeanoak grabitatearen eraginez soilik finka daitezkeela, eta ez dituztela eragingo ez mareen indarrek ez fenomeno atmosferikoek. Pentsa ezazu, halaber, tunelek ozeanoak lotzen dituztela, ura beren artean askatasunez mugitzeko moduan. Ondoriozko azalera geoidearen irudikapen bat da. Geoidea itsasoaren bataz besteko mailaren (MSL) berdina da gutxi gorabehera, eta, oro har, tokiko itsasoaren batez besteko mailaren desberdina da metro batean gutxi gorabehera. Forma konplexua da."
rdf:langString
Se denomina geoide (del griego γεια gueia, ‘tierra’, y ειδος eidos, ‘forma’, ‘apariencia’ —por lo que significaría ‘forma que tiene la Tierra’—) al cuerpo definido por la superficie equipotencial del campo de gravedad terrestre. Por lo anteriormente mencionado, es un modelo bastante acertado de la forma de la Tierra, establecido en una forma casi esférica aunque con un ligero achatamiento en los polos (esferoide), pero que guarda las diferencias propias de la gravedad en vinculación a masas diferenciales de los perfiles de composición vertical del planeta.
rdf:langString
Geoid adalah bidang ekuipotensial yang mendekati permukaan laut rata-rata. Secara geometrik, permukaan geoid tersebut diorientasikan relatif terhadap suatu bidang ekipotensial teoritik yang potensial gayaberatnya, yaitu U, sama dengan potensial gayaberat geoid W seperti terlihat pada Gbr 1. Bentuk geometri bidang ekipotensial teoritik tersebut dipilih sebagai ellipsoid putaran yang mewakili bentuk bumi sesungguhnya (bumi normal). Selain dari itu, ellipsoid tersebut didefinisikan mempunyai kriteria-kriteria sebagai berikut:
* Massa ellipsoid sama dengan massa bumi sesungguhnya,
* Densitas massanya homogen,
* Pusat ellipsoid berimpit dengan pusat massa bumi sesungguhnya,
* Kecepatan sudut rotasi ellipsoid sama dengan kecepatan sudut rotasi bumi sesungguhnya. Bidang ellipsoid tersebut dikenal pula dengan istilah ellipsoid referensi. Jarak antara satu titik di geoid dengan titik pasangannya di permukaan ellipsod (sepanjang arah normal ellipsoid) dinamakan sebagai undulasi geoid atau tinggi geoid.
* l
*
* s
rdf:langString
Un géoïde est une surface équipotentielle de référence du champ de pesanteur terrestre. Un géoïde est déterminé à terre par nivellement géométrique en utilisant aussi les mesures de gravimétrie ; les repères de nivellement des marégraphes sont, si possible, rapportés à un géoïde, en pratique la surface de référence du nivellement terrestre, « géoïde du nivellement terrestre ». En mer, le même géoïde peut être prolongé à l'aide de mesures gravimétriques. Un argument important pour l'utilisation d'un géoïde en tant que référence pour la marée est le fait que la référence verticale des modèles mathématiques utilisés pour simuler la dynamique des océans est une équipotentielle du champ de pesanteur. En tout point la verticale locale est perpendiculaire au géoïde. Une erreur très courante consiste à le confondre avec la surface moyenne océanographique (SMO). Ces deux surfaces doivent en effet être distinguées car la SMO est, par rapport au géoïde, affectée par des phénomènes, qualifiés ici de « météorologiques et océaniques ». Le géoïde de référence qui en résulte a la forme d'un ellipsoïde, légèrement déformé, aplati au niveau des pôles d'environ 0,335 %. C'est une représentation de la surface de la Terre plus précise que l'approximation sphérique ou ellipsoïdale.
rdf:langString
Con il termine geoide si indica la superficie equipotenziale del campo gravitazionale terrestre, che coincide con il livello medio del mare; si ottiene considerando una superficie sempre perpendicolare a un filo a piombo, cioè alla direzione della forza di gravità. Il geoide tiene conto delle irregolarità gravitazionali prodotte dalla presenza di montagne (maggior gravità dovuta alla massa) o di materiali meno densi come l'acqua degli oceani (quindi minor gravità). Il geoide è un modello fisico in quanto descrive il profilo della superficie terrestre al livello del mare rispetto al quale si misura l'altezza ed è anche un costrutto matematico in quanto tiene conto delle variazioni di gravità. È il solido la cui superficie in ogni suo punto è perpendicolare al filo al piombo, tenendo presente che si dispone sulla verticale fisica e non su quella geocentrica. Se la Terra fosse costituita da materiali perfettamente omogenei, l'ellissoide e il geoide coinciderebbero; in realtà essi risultano sfasati di alcune decine di metri. Poiché attualmente non esiste un modello matematico unificato che renda ragione sia delle proprietà globali sia di quelle locali della Terra, i due modelli sono entrambi necessari per definire un sistema di riferimento geodetico e per effettuare misurazioni corrette nelle tre dimensioni: sferoide, ellissoide e geoide.
rdf:langString
지오이드(영어: geoid)는 지구상에서 높이(해발고도)를 측정하는 기준이 되는 가상면이다. 이 면은 중력 퍼텐셜이 같은 등퍼텐셜면이고, 중력 가속도를 측정할 때 기준면이 된다. 물체는 이 면에 대해서 수직 방향의 중력을 받는다. 지오이드의 형태(즉, 위치에 따른 중력의 작용선)의 변화를 측정하면, 지표 아래에 주변과 다른 밀도를 갖는 물질의 존재를 파악할 수 있다. 지오이드는 바다에서는 평균 해수면으로 정의하고, 육지에서는 바다에서 시작하여 가상의 수로를 팠을 때, 수로의 수면으로 정의한다.
rdf:langString
ジオイド（英語: geoid）とは、地球の平均海水面に極めて良く一致する等ジオポテンシャル面を言う。
rdf:langString
De geoïde is het oppervlak op gemiddeld zeeniveau, waar dezelfde zwaartekrachtspotentiaal (inclusief de potentiaal van de middelpuntvliedende kracht door de draaiing van de Aarde) heerst: het equipotentiaalvlak. Zonder getijden en/of wind zou dit oppervlak op oceanen samenvallen met het vaste zeeniveau. Dit vlak staat in elk punt loodrecht op de richting van de zwaartekracht en ligt dus overal waterpas. Het is het referentievlak waar hoogtemetingen van het topografisch oppervlak aan gerelateerd worden. Door allerlei invloeden, zoals de aanwezigheid van bergen op land en troggen in de oceanen, verschillen van dichtheid van de massa in het inwendige van de aarde, staat de zwaartekracht niet exact loodrecht op een geïdealiseerd model van de aarde, de afgeplatte bol, of oblate sferoïde. De geoïde heeft over de hele aarde gemeten veel bulten en dalen, veroorzaakt door bovengenoemde invloeden.
rdf:langString
Geoida – w geologii powierzchnia w każdym miejscu prostopadła do pionu wyznaczonego przez siłę ciężkości. Geoida jest teoretyczną powierzchnią, na której potencjał siły ciężkości Ziemi jest stały, równy potencjałowi siły ciężkości na średnim poziomie mórz otwartych i przedłużoną umownie pod powierzchnią lądów. Ponieważ zawiera ona lustro wody w morzach i oceanach, nazywana jest też geoidą zerową. Jako powierzchnia ekwipotencjalna, geoida w każdym swym punkcie jest prostopadła do kierunku siły ciężkości (lokalnego pionu). Pojęcie wprowadził w 1873 roku niemiecki matematyk Johann Benedict Listing. Ponieważ 71% powierzchni Ziemi stanowią oceany geoida stanowi reprezentatywne przybliżenie figury Ziemi. Jednak pod lądami przebieg geoidy jest skomplikowany ze względu na bardzo urozmaicony rozkład przestrzenny gęstości, głównie w przypowierzchniowych warstwach skorupy ziemskiej. Przebieg geoidy jest efektem równowagi pewnych sił, jest ona zatem powierzchnią dynamiczną, stale ulegającą pewnym okresowym zmianom. W praktyce korzysta się z modelu geoidy, czyli zbioru liczb będących wartościami wysokości geoidy w węzłach siatki geograficznej.
rdf:langString
Гео́ид (от др.-греч. γῆ — Земля и др.-греч. εἶδος — вид, букв. — «нечто подобное Земле») — эквипотенциальная поверхность земного поля тяжести (уровенная поверхность), приблизительно совпадающая со средним уровнем вод Мирового океана в невозмущённом состоянии и условно продолженная под материками. Отличие реального среднего уровня моря от геоида может достигать 1 м из-за различия температуры и солености, атмосферного давления и т. п. По определению эквипотенциальной поверхности, поверхность геоида везде перпендикулярна отвесной линии. Иными словами, геоид — это форма, которую поверхность океана могла бы принять под действием силы тяжести и вращения Земли, если бы отсутствовали другие воздействия, такие как ветры и приливы. Точная конфигурация геоида может быть установлена только путём расчётов, основанных на измерениях гравитационного поля Земли. Такие расчёты с высокой точностью были проведены только после возникновения космической геодезии в конце XX века. Некоторые авторы обозначают вышеописанную поверхность не как «геоид», а термином «основная уровенная поверхность», в то время как сам «геоид» определяется как 3-мерное тело, ограниченное этой поверхностью.
rdf:langString
En geoid (av grekiska: geo, jord och eides, liknande) är en yta som ungefär sammanfaller med havsytans genomsnittliga nivå. Den sägs ofta vara en nära återgivning eller fysisk modell av jordens äkta form och enligt Carl Friedrich Gauss är geoiden en "matematisk bild av jorden" eller, egentligen, av dess gravitationsfält. Geodeter kan beräkna höjden hos punkter på kontinenterna ovanför denna tänkta men fysiskt definierade yta genom en teknik som kallas avvägning.
rdf:langString
Um geoide (pré-AO 1990: geóide) é um modelo físico da forma da Terra, podemos dizer, também que acompanha as variações gravíticas (gravitacionais) da Terra. De acordo com Carl Friedrich Gauss, é a "figura matemática da Terra", sendo, de fato do seu campo de gravidade. É a superfície equipotencial (superfície de potencial gravitacional constante ao longo de sua superfície) e que, em média, coincide com o valor médio do nível médio das águas do mar, por isso é usada para as medições de altitudes (altimetria). A superfície do geoide é mais irregular do que o elipsoide de revolução usado habitualmente para aproximar a forma do planeta, mas consideravelmente mais suave do que a própria superfície física terrestre. Enquanto que esta última varia entre os +8850 m (Monte Everest) e −11000 m (Fossa das Marianas), o geoide varia apenas cerca de ±100 m além da superfície do elipsoide de referência. Ao viajar no mar, não se nota as ondulações do geoide (definida como altura acima ou abaixo do elipsoide); a vertical de cada lugar é sempre perpendicular e a horizontal tangente ao geoide. Um receptor de GPS a bordo pode mostrar as variações de altitude relativamente a um elipsoide (cujo centro coincide com o centro de massa terrestre) mas não a altitude ortométrica (relativa ao geoide).
rdf:langString
大地水准面（德語：Geoid）是指地球重力场中，与处于自由静止状态的平均海水面相重合或最为接近的重力等位面。这一概念最早由德国大地测量学家卡爾·弗里德里希·高斯在1828年提出。当时，高斯以“地球的数学表面”来指称与重力方向相垂直、且与静止的平均海水面相重合的几何表面，并提出将其作为高程系统的基准面。其后，高斯的学生利斯廷于1873年创造出了“Geoid”一词，用以描述高斯所提出的数学表面。 在大地测量学中，大地水准面被视作是地球的物理形状和数学形状。由于自然的地形表面形态过于复杂，大地测量学通常是将重力场中整体形状与地形表面最为接近的等位面作为地球的形状进行研究。处于静力平衡状态下的平均海水面被视作是符合这一标准的重力等位面，这一假想的海水面不受潮汐、风浪及大气压的变化影响，仅在地球引力和因地球自转产生的离心惯性力的作用下保持平衡。将该平均海水面所处的重力等位面延伸到陆地内部，形成的闭合曲面即为大地水准面，其所包围的形体又被称为大地体。 1849年，英国物理学家斯托克斯提出了计算大地水准面的斯托克斯方法，使大地水准面的形状能够通过其整个表面上的重力观测值确定。但在传统的大地测量中，通过大范围的重力观测，以及对这些重力观测值进行积分而求得大地水准面的方式遇到了诸多困难。随着20世纪中后期等技术逐渐发展成熟，采用球谐级数表达的地球重力场模型逐渐成为了描述大地水准面的主要方式，全球尺度下的大地水准面也得以以分米级的精度测定。莫洛坚斯基、等大地测量学家，亦在斯托克斯方法的基础上提出了通过地面测量技术确定大地水准面的新方法。 大地水准面是测量外业所依据的基准面，在测量学中具有重要地位。在各类高程系统中，日常中称为海拔高程的正高系统是基于大地水准面建立的。如何确定大地水准面的形状，是物理大地测量学研究的关键问题之一。
rdf:langString
Геóїд (грец. γη — земля та είδος — вигляд) — форма Землі, визначена з використанням рівня моря та уявним його продовженням під земною поверхнею, за умови збереження рівня гравітаційного потенціалу. Також, геоїд — власне Земля як планета та фігура, якою характеризують її форму. Поверхня геоїда повторює вільну, незбуджену поверхню води у Світовому океані, яка уявно продовжена під материками так, що вона скрізь перпендикулярна до напряму сили тяжіння. На поверхню геоїда проектуються точки земної поверхні для наступного перенесення на еліпсоїд обертання для зображення у сферичній системі координат. Для території України поверхнею геоїда вважають рівневу поверхню, що проходить через нульову позначку Кронштадтського футштока на Балтійському морі. Точне визначення поверхні геоїда щодо відлікової поверхні практично неможливе, тому в геодезії використовується поверхня квазігеоїда.
xsd:nonNegativeInteger
26377
