Gallicanism
http://dbpedia.org/resource/Gallicanism an entity of type: Thing
El gal·licanisme és una doctrina teològica sostinguda pel clericat francès que limita la jurisdicció de la Santa Seu a França i la sotmet al concili i als costums d'església francesa. En l'aspecte polític defensa la submissió de l'església francesa a l'autoritat reial, fet que esdevingué essencial durant l'absolutisme en esdevenir Lluís XIV -a efectes pràctics- cap de l'Església a França. Presenta concomitàncies amb l'anglicanisme i amb el Presbiterianisme. L'etimologia prové de la denominació romana per referir-se al territori que posteriorment ocuparia el regne de França, la Gàl·lia.
rdf:langString
Galikanismus je církevně politické a dogmatické hnutí francouzského katolického duchovenstva, rozvíjené od 14. století a zavržené tzv. pragmatickou sankcí z roku 1438 a později francouzským konkordátem roku 1516. Galikanismus zdůrazňoval nadřazenost koncilu nad papežem a usiloval o získání dalekosáhlé nezávislosti francouzské římskokatolické církve na Římu. Hnutí bylo podporováno francouzskými králi, zejména Filipem IV. a Ludvíkem XIV. Ani po provedení odluky církve od státu ve Francii (1895) ideologie galikanismu nezanikla. Nejvýznamnějším ideologem galikanismu byl J. B. Bossuet.
rdf:langString
Gallikanismus (mittellateinisch von Gallien, Frankreich) war die im Spätmittelalter aufgekommene französische Form des Episkopalismus. Es handelte sich um ein kirchenrechtliches System, mit dem die katholische Kirche in Frankreich eine Art Unabhängigkeit vom römischen Stuhl herzustellen suchte. Dazu wurden gewisse Vorrechte, die gallikanischen Freiheiten, aufgestellt.Im Wesentlichen ging es darum, die weltliche Macht des Papstes in nationalpolitischen Fragen zu minimieren und seine Position dem nationalen Konzil der Bischöfe unterzuordnen.
rdf:langString
Galikanismo estas penso de kelkaj francaj katolikoj, influitaj de Anglikanismo, al kiuj la aŭtoritato de l' lokaj episkopoj estu plej granda ol de la papo en administrado de eklezio. Tio ideo aperis dum la reĝperiodo de Ludoviko la 14-a kaj estis reprenata dum la Franca Revolucio, kaj, denove gajnis forton post la venko de itala reĝo kontraŭ la papo en la 19-a jarcento. Klemens von Metternich eĉ kreis galikanan eklezion dum Franca Revolucio.
rdf:langString
Le gallicanisme est une doctrine religieuse et politique française qui cherche à organiser l'Église catholique de façon autonome par rapport au pape. Il s'oppose à l'ultramontanisme.
rdf:langString
ガリカニスム（仏: Gallicanisme）とは、フランスの世俗事柄に関しては国王の権力が教会に優先するという考え方のもとで、ヨーロッパ的規模の組織の一部を構成するフランス国内の教会を、教皇の干渉を排除して君主の統制下におこうとする国家教会の動きのこと。教皇庁と一線を画したフランス教会独自の主張である。これには、聖職者たちの目を、ローマ教皇を頂点とするヨーロッパ的規模の教会組織からフランスへと向けさせる効果があった。日本語では、ガリア主義、国家教会体制、フランス国民教会主義、フランス国民教会主義などと訳される。語源は「ガリア」。対立概念はユルトラモンタニスム。
rdf:langString
O galicanismo foi a aplicação do regalismo francês enquanto Igreja Católica da França em relação à Cúria Romana e ao Papa. A origem do nome provém de Gália, nome antigo da França.
rdf:langString
高盧主義（法語：Gallicanisme）是一种观念，它主张君主或国家对天主教会所有的世俗权力与教宗所有的权力相类似，与越山主义相对，和盎格鲁宗有类似之处。与盎格鲁宗的区别是虽然该主张淡化了教宗的权力，但并没有否认其作为首席所具有的权威要素。该观念源自法国，18世纪传播至低地国家。
rdf:langString
Галліканізм (від середньовічної назви Франції — Галлія) — форма правової єпископської системи правління церкви у Франції, яка хотіла мати незалежність від Папи римського. У галліканських свободах йшлося про обмеження та мінімізацію папського впливу на внутрішньонаціональні питання, а також про перевагу національних зборів єпископів над папськими рішеннями у національній церкві. Олександр VIII засудив французький галліканізм у конституції Inter multiplices (1690).
rdf:langString
الغاليكانية (بالفرنسية: Gallicanisme) هو مذهب ديني يرى أن السلطة المدنية الشعبية المتمثلة بسلطان الملك أو سلطة الدولة تشابه تلك الخاصة بالكنيسة الكاثوليكية الممثلة بالسلطة الباباوية. تعد الغاليكانية رفضاً لمبدأ تمتع البابا بسلطات واسعة وهي قريبة لشكل من أشكال الأنجليكية، ولكنها دقيقة في تقليلها من أهمية سلطة البابا في الكنيسة دون إنكار وجود عناصر سلطوية متعلقة بالمقام المرتبط بكون المرء أول الأقران المتساوون. وتوجد مصطلحات أخرى تؤدي ذات معنى هذا المذهب أو تشابهه على غرار الأرسطوسية .
rdf:langString
Gallicanism is the belief that popular civil authority—often represented by the monarch's or the state's authority—over the Catholic Church is comparable to that of the Pope. Gallicanism is a rejection of ultramontanism; it has something in common with Anglicanism, but is nuanced, in that it plays down the authority of the Pope in church without denying that there are some authoritative elements to the office associated with being primus inter pares (first among equals). Other terms for the same or similar doctrines include Erastianism, Febronianism, and Josephinism.
rdf:langString
Galikanismoa Frantziako erregeek eta Elizak sortutako politika eta erlijio-doktrina da, XIV. mendetik XIX. mendea arte indar handia izan zuena. P. Pithou eta P. Dupuy izan ziren galikanismoaren teorialari nagusiak; Karlos VII.aren garaiko eta idatzitako Lau ataletako azalpena liburuak izan ziren galikanismoaren oinarrietako batzuk. Aita Santuaren eskumena murriztearen alde, icheliapezpikuei askatasun handiagoa ematearen alde, eta erregeari erlijio-kontuan parte hartzeko eskubidea ematearen alde azaltzen ziren galikanismoaren jarraitzaileak.
rdf:langString
El galicanismo es la creencia de que la autoridad civil popular—a menudo representada por la autoridad del monarca o del Estado—sobre la Iglesia católica es comparable a la del papa. Originalmente, el término se refería a la tendencia autonomista de la religión católica en Francia con respecto a la jurisdicción de Roma y el papa. El nombre proviene de Galia como se conocía en la antigüedad al territorio de la actual Francia. En el siglo XVIII la doctrina se extendió a los Países Bajos, especialmente a Holanda. El profesor John McGreevy lo define como "la noción de que las costumbres nacionales pueden sobrepasar las regulaciones romanas (es decir, las de la Iglesia católica)."
rdf:langString
Il gallicanesimo è quella dottrina politico-religiosa che tratta l'organizzazione della Chiesa cattolica in Francia (la Chiesa gallicana) in gran parte autonoma dal papa, essa ne contesta il potere assoluto, in favore dei consigli generali della Chiesa e dei sovrani nei loro Stati. In pratica ciò si traduce soprattutto nel controllo stretto dei sovrani francesi sulle nomine e sulle decisioni dei vescovi. Quantunque rispettosa del papato, questa dottrina dispone alcuni limiti al suo potere; in particolare insegna che l'autorità dei vescovi riuniti in concilio è superiore a quella del papa.
rdf:langString
Gallikanizm – ruch polityczno-religijny we Francji, zmierzający do uniezależnienia Kościoła francuskiego od władzy papieskiej, ograniczenia uprawnień papieża na rzecz powiększenia władzy króla. Zapoczątkowany został w XIII wieku na Uniwersytecie Paryskim, dążył do ograniczenia wpływów i uprawnień papieskich na rzecz państwa. Głosił wyższość władzy świeckiej na duchowną. Rozwinął się szczególnie po soborach w Konstancji (1414) i Bazylei (1431). Zaaprobowany przez kler francuski na synodzie w Bourges w 1438. Propagowany m.in. przez Piotra Pithou. Wśród zasad gallikanizmu wymienia się:
rdf:langString
Het gallicanisme is de benaming voor een geheel van opvattingen die op grond van historische, politieke en theologische motieven, binnen de Franse Katholieke Kerk een aantal voorrechten opeiste ten bate van de Franse kroon, ten nadele van het centraal pauselijk gezag. Deze opvatting stond tegenover het ultramontanisme, dat de paus meer macht toekent. Het gallicanisme dateert uit de 17de eeuw en vond onder de regering van Lodewijk XIV zijn scherpste uitdrukking in de Gallicaanse Artikelen die door Jacques-Bénigne Bossuet in 1682 werden opgesteld:
rdf:langString
Галлика́нство, Галликанизм (фр. Gallicanisme) — термин, объединяющий церковные, политические и правовые учения и доктрины, распространённые во Франции в Средневековье и Новое время. Две основные идеи галликанства — определённая независимость национальной Церкви от папской власти и признание за государством или монархом права иметь властные полномочия во французской Церкви.
rdf:langString
Gallikanismen är tankar, idéer och historiska strävande efter att utforma den franska katolska kyrkan till en nationalkyrka, där biskoparna och monarken samarbetar för att uppnå viss självständighet gentemot påvedömet. Namnet kan syfta både på rent politiska strävanden och på strömningens teologiska grundvalar, och kommer från den gamla Romarrikesprovinsen Gallien som ungefär motsvarar det nuvarande Frankrike. Gallikanismens anhängare talade gärna om den franska katolska kyrkan som den Gallikanska kyrkan, och benämningen återfinns särskilt när man pratar om den franska Katolska kyrkans mer gallikanskt präglade epoker. Benämningen gallikanism uppkom under 1800-talet för att definiera motpolen till tidens ultramontanism, som betonade påvestolens världsliga makt.
rdf:langString
rdf:langString
غاليكانية
rdf:langString
Gallicanism
rdf:langString
Gal·licanisme
rdf:langString
Galikanismus
rdf:langString
Gallikanismus
rdf:langString
Galikanismo
rdf:langString
Galikanismo
rdf:langString
Galicanismo
rdf:langString
Gallicanisme
rdf:langString
Gallicanesimo
rdf:langString
갈리아주의
rdf:langString
ガリカニスム
rdf:langString
Gallikanizm
rdf:langString
Gallicanisme
rdf:langString
Галликанство
rdf:langString
Galicanismo
rdf:langString
Gallikanism
rdf:langString
Галліканізм
rdf:langString
法国天主教教会自主论
xsd:integer
411440
xsd:integer
1120921745
rdf:langString
Klemens
rdf:langString
Löffler
rdf:langString
Pragmatic Sanction
rdf:langString
El gal·licanisme és una doctrina teològica sostinguda pel clericat francès que limita la jurisdicció de la Santa Seu a França i la sotmet al concili i als costums d'església francesa. En l'aspecte polític defensa la submissió de l'església francesa a l'autoritat reial, fet que esdevingué essencial durant l'absolutisme en esdevenir Lluís XIV -a efectes pràctics- cap de l'Església a França. Presenta concomitàncies amb l'anglicanisme i amb el Presbiterianisme. L'etimologia prové de la denominació romana per referir-se al territori que posteriorment ocuparia el regne de França, la Gàl·lia.
rdf:langString
Galikanismus je církevně politické a dogmatické hnutí francouzského katolického duchovenstva, rozvíjené od 14. století a zavržené tzv. pragmatickou sankcí z roku 1438 a později francouzským konkordátem roku 1516. Galikanismus zdůrazňoval nadřazenost koncilu nad papežem a usiloval o získání dalekosáhlé nezávislosti francouzské římskokatolické církve na Římu. Hnutí bylo podporováno francouzskými králi, zejména Filipem IV. a Ludvíkem XIV. Ani po provedení odluky církve od státu ve Francii (1895) ideologie galikanismu nezanikla. Nejvýznamnějším ideologem galikanismu byl J. B. Bossuet.
rdf:langString
الغاليكانية (بالفرنسية: Gallicanisme) هو مذهب ديني يرى أن السلطة المدنية الشعبية المتمثلة بسلطان الملك أو سلطة الدولة تشابه تلك الخاصة بالكنيسة الكاثوليكية الممثلة بالسلطة الباباوية. تعد الغاليكانية رفضاً لمبدأ تمتع البابا بسلطات واسعة وهي قريبة لشكل من أشكال الأنجليكية، ولكنها دقيقة في تقليلها من أهمية سلطة البابا في الكنيسة دون إنكار وجود عناصر سلطوية متعلقة بالمقام المرتبط بكون المرء أول الأقران المتساوون. وتوجد مصطلحات أخرى تؤدي ذات معنى هذا المذهب أو تشابهه على غرار الأرسطوسية . يعرّف الأستاذ والمؤرخ في جامعة نوتر دام جون مكغريفي الغاليكانية على أنها: «الفكرة القائلة أن الأعراف الوطنية قد يكون لها الأفضلية على قوانين الكنيسة الرومانية الكاثوليكية». تعود أصول نشأة المبدأ إلى فرنسا حيث ينحدر المصطلح من كلمة «غال». وانتشر المذهب خلال القرن الثامن عشر وصولاً إلى البلدان المنخفضة ولا سيما هولندا. والمصطلح ليس مرتبطاً الكاثوليكي العائد للألفية الأولى.
rdf:langString
Gallikanismus (mittellateinisch von Gallien, Frankreich) war die im Spätmittelalter aufgekommene französische Form des Episkopalismus. Es handelte sich um ein kirchenrechtliches System, mit dem die katholische Kirche in Frankreich eine Art Unabhängigkeit vom römischen Stuhl herzustellen suchte. Dazu wurden gewisse Vorrechte, die gallikanischen Freiheiten, aufgestellt.Im Wesentlichen ging es darum, die weltliche Macht des Papstes in nationalpolitischen Fragen zu minimieren und seine Position dem nationalen Konzil der Bischöfe unterzuordnen.
rdf:langString
Galikanismo estas penso de kelkaj francaj katolikoj, influitaj de Anglikanismo, al kiuj la aŭtoritato de l' lokaj episkopoj estu plej granda ol de la papo en administrado de eklezio. Tio ideo aperis dum la reĝperiodo de Ludoviko la 14-a kaj estis reprenata dum la Franca Revolucio, kaj, denove gajnis forton post la venko de itala reĝo kontraŭ la papo en la 19-a jarcento. Klemens von Metternich eĉ kreis galikanan eklezion dum Franca Revolucio.
rdf:langString
Gallicanism is the belief that popular civil authority—often represented by the monarch's or the state's authority—over the Catholic Church is comparable to that of the Pope. Gallicanism is a rejection of ultramontanism; it has something in common with Anglicanism, but is nuanced, in that it plays down the authority of the Pope in church without denying that there are some authoritative elements to the office associated with being primus inter pares (first among equals). Other terms for the same or similar doctrines include Erastianism, Febronianism, and Josephinism. University of Notre Dame professor John McGreevy defines it as "the notion that national customs might trump Roman (Catholic Church) regulations." The doctrine originated in France (the term derives from Gallia, Gaul). In the 18th century it spread to the Low Countries, especially the Netherlands. It is unrelated to the first-millennium Catholic Gallican Rite.
rdf:langString
Galikanismoa Frantziako erregeek eta Elizak sortutako politika eta erlijio-doktrina da, XIV. mendetik XIX. mendea arte indar handia izan zuena. P. Pithou eta P. Dupuy izan ziren galikanismoaren teorialari nagusiak; Karlos VII.aren garaiko eta idatzitako Lau ataletako azalpena liburuak izan ziren galikanismoaren oinarrietako batzuk. Aita Santuaren eskumena murriztearen alde, icheliapezpikuei askatasun handiagoa ematearen alde, eta erregeari erlijio-kontuan parte hartzeko eskubidea ematearen alde azaltzen ziren galikanismoaren jarraitzaileak. Alexandro VIII.ak debekatu zuen doktrina hau, baina ez zen desagertu lehenengo Vatikanoko kontzilioa egin zen arte.
rdf:langString
Le gallicanisme est une doctrine religieuse et politique française qui cherche à organiser l'Église catholique de façon autonome par rapport au pape. Il s'oppose à l'ultramontanisme.
rdf:langString
El galicanismo es la creencia de que la autoridad civil popular—a menudo representada por la autoridad del monarca o del Estado—sobre la Iglesia católica es comparable a la del papa. Originalmente, el término se refería a la tendencia autonomista de la religión católica en Francia con respecto a la jurisdicción de Roma y el papa. El nombre proviene de Galia como se conocía en la antigüedad al territorio de la actual Francia. En el siglo XVIII la doctrina se extendió a los Países Bajos, especialmente a Holanda. El profesor John McGreevy lo define como "la noción de que las costumbres nacionales pueden sobrepasar las regulaciones romanas (es decir, las de la Iglesia católica)." El galicanismo es un rechazo del ultramontanismo. También tiene elementos en común con el anglicanismo, pero hay que enfatizar que en el sentido galicano se resta importancia a la autoridad del papa en la iglesia sin negar que haya algunos elementos de autoridad en el cargo asociados a ser primus inter pares (primero entre iguales). Otros términos para doctrinas iguales o similares doctrinas son erastianismo, febronianismo y josefismo.
rdf:langString
ガリカニスム（仏: Gallicanisme）とは、フランスの世俗事柄に関しては国王の権力が教会に優先するという考え方のもとで、ヨーロッパ的規模の組織の一部を構成するフランス国内の教会を、教皇の干渉を排除して君主の統制下におこうとする国家教会の動きのこと。教皇庁と一線を画したフランス教会独自の主張である。これには、聖職者たちの目を、ローマ教皇を頂点とするヨーロッパ的規模の教会組織からフランスへと向けさせる効果があった。日本語では、ガリア主義、国家教会体制、フランス国民教会主義、フランス国民教会主義などと訳される。語源は「ガリア」。対立概念はユルトラモンタニスム。
rdf:langString
Het gallicanisme is de benaming voor een geheel van opvattingen die op grond van historische, politieke en theologische motieven, binnen de Franse Katholieke Kerk een aantal voorrechten opeiste ten bate van de Franse kroon, ten nadele van het centraal pauselijk gezag. Deze opvatting stond tegenover het ultramontanisme, dat de paus meer macht toekent. Het gallicanisme dateert uit de 17de eeuw en vond onder de regering van Lodewijk XIV zijn scherpste uitdrukking in de Gallicaanse Artikelen die door Jacques-Bénigne Bossuet in 1682 werden opgesteld: 1.
* Aan de pausen is alleen volmacht gegeven over geestelijke zaken. 2.
* In de uitoefening van de volheid van de geestelijke macht zijn de pausen onderworpen aan het gezag van een algemeen concilie. 3.
* Bij de uitoefening van zijn macht moet de paus de instellingen, regels en gebruiken van de Franse Kerk en het Franse rijk onverkort handhaven. 4.
* In zaken van geloof heeft de paus een hoofdaandeel en zijn decreten gelden voor de gehele Kerk, maar ze zijn niet onherroepelijk, tenzij de instemming van de gehele Kerk gegeven is. Deze artikelen dreigden een aanleiding te worden tot een formeel schisma en werden door paus Alexander VIII (1689-1691) verworpen. Ze werden door Lodewijk XIV in 1693 ingetrokken, maar bleven geregistreerd in de akten van de parlementen, zodat de Gallicaanse beginselen hun geldigheid behielden tot de Franse Revolutie (1789). In 1801 sloten Pius VII en Napoleon een concordaat, maar door zijn eigenmachtige optreden nam Napoleon vele gedane concessies terug. In de 19de eeuw leidde het centraliserende streven van paus Pius IX (1846-1878) tot de bijeenroeping van het Eerste Vaticaans Concilie (1869–1870), waar het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid werd geformuleerd en bevestigd. Hoewel een aantal Franse bisschoppen zich vóór het concilie tegenstanders van dit dogma had getoond, hebben ze het na de afkondiging allen aanvaard. Daarmee kwam binnen de rooms-katholieke kerk een einde aan het gallicanisme. Voor enkele kerkgemeenschappen was dit echter aanleiding om te breken met Rome en zich aan te sluiten bij de oudkatholieke kerken, die het gezag van de paus niet erkennen; sommige van deze afsplitsingen in Frankrijk noemden zich gallicaans.
rdf:langString
Gallikanizm – ruch polityczno-religijny we Francji, zmierzający do uniezależnienia Kościoła francuskiego od władzy papieskiej, ograniczenia uprawnień papieża na rzecz powiększenia władzy króla. Zapoczątkowany został w XIII wieku na Uniwersytecie Paryskim, dążył do ograniczenia wpływów i uprawnień papieskich na rzecz państwa. Głosił wyższość władzy świeckiej na duchowną. Rozwinął się szczególnie po soborach w Konstancji (1414) i Bazylei (1431). Zaaprobowany przez kler francuski na synodzie w Bourges w 1438. Propagowany m.in. przez Piotra Pithou. W 1516 roku, na mocy konkordatu zawartego między królem Franciszkiem I a papieżem Leonem X, królowie francuscy uzyskali prawo obsadzania biskupstw oraz wyższych stanowisk kościelnych. W 1682 r. pod naciskiem Ludwika XIV, uchwalono tzw. , głoszące m.in. niezależność królów francuskich od papieża, wyższość soboru nad papieżem, zależność jego władzy od prawa kościelnego i zależność jego nieomylności od zgody całego Kościoła. W roku 1690 papież Aleksander VIII ogłosił oświadczenie uznające artykuły gallikańskie za „ipso jure nieistniejące, nieważne, niemające skutków, pozbawione mocy od początku i na zawsze pozbawione jakiegokolwiek skutku prawnego; nikt nie jest wobec nich zobowiązany, nawet jeśli związany jest przysięgą”. Gallikanizm znalazł poparcie jansenistów, a następnie części przywódców Rewolucji francuskiej. Do zasad gallikanizmu nawiązywał Napoleon I w ogłoszonych artykułach organicznych, uzależniając Kościół od państwa. Formalne przeprowadzenie rozdziału Kościoła od państwa we Francji w 1905 r. pomniejszyło znaczenie doktryny. Wśród zasad gallikanizmu wymienia się:
* król obsadza stanowiska biskupów i opatów;
* król opiekuje się klerem francuskim i go kontroluje;
* władze kościelne nie mogą wydawać zarządzeń w sprawach świeckich;
* majątki kościelne są własnością króla, oddaną Kościołowi w użytkowanie;
* zakony istnieją na podstawie przywileju królewskiego, który może zostać odwołany;
* król ma prawo do zatwierdzania bulli papieskich;
* kler francuski może się komunikować z papieżem za pośrednictwem króla. Nazwę gallikanizm ukuto w XIX w. na określenie kompleksu tendencji o charakterze teologicznym i politycznym, dążących do zachowania swoistych tradycji liturgicznych oraz autonomii Kościoła francuskiego w stosunku do władzy Stolicy Apostolskiej. Można więc wyróżnić gallikanizm o charakterze kościelnym, wywodzący się z prądów soborowych i gallikanizm o obliczu politycznym. Ten ostatni określa się jako tendencję do umacniania kontroli władzy świeckiej nad obszarem spraw związanych z życiem Kościoła. Gallikanizm spotkał się z oporem ze Stolicy Apostolskiej i ze strony prądów w łonie francuskiego katolicyzmu, które akcentowały posłuszeństwo wobec Stolicy Piotrowej. Ostatecznie gallikanizm upadł wraz z orzeczeniem Soboru Watykańskiego I o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności.
rdf:langString
Il gallicanesimo è quella dottrina politico-religiosa che tratta l'organizzazione della Chiesa cattolica in Francia (la Chiesa gallicana) in gran parte autonoma dal papa, essa ne contesta il potere assoluto, in favore dei consigli generali della Chiesa e dei sovrani nei loro Stati. In pratica ciò si traduce soprattutto nel controllo stretto dei sovrani francesi sulle nomine e sulle decisioni dei vescovi. Quantunque rispettosa del papato, questa dottrina dispone alcuni limiti al suo potere; in particolare insegna che l'autorità dei vescovi riuniti in concilio è superiore a quella del papa. Il maggior rappresentante di questa corrente fu Jacques Bénigne Bossuet, vescovo di Meaux (XVII secolo), che si occupò della redazione dei quattro articoli gallicani del 1682 sottoscritti dai vescovi di Francia. Bossuet riprese le decisioni del Concilio di Costanza (1414 - 1418), in cui si affermava che il concilio ecumenico è l'organo supremo in materia di autorità e insegnamento in seno alla Chiesa. Joseph de Maistre nel libro De l'Église gallicane dans son rapport avec le Souverain Pontife (1821) e Félicité Robert de Lamennais nell'Essai sur l'indifférence en matière de religion (1823), pur se da prospettive differenti, criticarono duramente il gallicanesimo. A stretto rigore non c'è alcun nesso tra Gallicanesimo e rito gallicano, che è un rito liturgico tradizionale della Chiesa di Francia e in particolare di quella di Lione, ma nei secoli fu notato un collegamento e l'autorizzazione o meno a mantenere un rito diverso da quello romano fu vista collegata al riconoscimento o meno del papa come unico patriarca dell'Occidente e, per contro, alle "libertà gallicane". Fu pertanto un seguace di de Lamennais, il benedettino Prosper Guéranger a riportare l'intera Francia al rito romano, confinando ad usi marginali il rito gallicano. Nel 1870, ebbe luogo la proclamazione del dogma dell'infallibilità pontificia al Concilio Vaticano I. Questa decisione, sebbene fortemente contestata dai vescovi francesi, demolirà le aspirazioni gallicane, tanto più che la legge di separazione della Chiesa dallo Stato del 1905 eliminerà i legami fra la Chiesa di Francia e lo Stato.
rdf:langString
O galicanismo foi a aplicação do regalismo francês enquanto Igreja Católica da França em relação à Cúria Romana e ao Papa. A origem do nome provém de Gália, nome antigo da França.
rdf:langString
Галлика́нство, Галликанизм (фр. Gallicanisme) — термин, объединяющий церковные, политические и правовые учения и доктрины, распространённые во Франции в Средневековье и Новое время. Две основные идеи галликанства — определённая независимость национальной Церкви от папской власти и признание за государством или монархом права иметь властные полномочия во французской Церкви. Идеи галликанства в определённой мере схожи с положениями англиканства, однако в отличие от него не подразумевают полный разрыв с папством, а лишь ограничение его влияния на национальную церковь. Галликанское учение об ограничении папской власти во многом перекликается с положениями концилиаризма. Несмотря на то, что корни галликанизма весьма древние, сам термин «галликанство» впервые был употреблён лишь на Первом Ватиканском соборе. До этого галликанские положения формулировались описательно — «свободы и привилегии галльской церкви» и т. д. Слово «галликанство» восходит к древнему названию Франции «Галлия».
rdf:langString
Gallikanismen är tankar, idéer och historiska strävande efter att utforma den franska katolska kyrkan till en nationalkyrka, där biskoparna och monarken samarbetar för att uppnå viss självständighet gentemot påvedömet. Namnet kan syfta både på rent politiska strävanden och på strömningens teologiska grundvalar, och kommer från den gamla Romarrikesprovinsen Gallien som ungefär motsvarar det nuvarande Frankrike. Gallikanismens anhängare talade gärna om den franska katolska kyrkan som den Gallikanska kyrkan, och benämningen återfinns särskilt när man pratar om den franska Katolska kyrkans mer gallikanskt präglade epoker. Benämningen gallikanism uppkom under 1800-talet för att definiera motpolen till tidens ultramontanism, som betonade påvestolens världsliga makt. Gallikanismen består av tre basala tankar eller principer: att den franske kungen är självständig och oberoende i världsliga frågor, att ekumeniska koncilier är överordnade påven, och slutligen att prästerskapet och monarken samarbetar på nationell nivå gentemot Rom. De flesta av gallikanismens anhängare betraktade inte gallikanismens tankar som något nytt, utan som ett återuppväckande av principer från kristendomens allra äldsta tid. Gallikanismen bestred heller inte påvens överhöghet, men menade att denna begränsades av olika faktorer. Den mest berömda formuleringen av gallikanismen är de fyra gallikanska artiklarna, som antogs av kyrkomötet i Paris 1682, och kan sammanfattas som 1.
* Påven har den yttersta andliga makten, men ingen världslig sådan. 2.
* Påven är underställd de ekumeniska koncilierna, så som deklarerades av Konciliet i Konstanz under tidigt 1400-tal. 3.
* De urgamla franska kyrkosederna gäller, och kan inte ogiltigförklaras av Rom. (I klartext avsågs de världsliga härskarnas rätt att utse biskopar samt att ta hand om inkomsterna från stift som saknar biskop.) 4.
* I trosfrågor måste påvens yttranden bekräftas av ett allmänt kyrkomöte (eller annorlunda uttryckt: påven är inte i sig själv ofelbar). Genom 1500-talets reformation minskade kyrkans auktoritet, och under 16- och 1700-talet blev nationalismen en kraft att räkna med. Bägge sakerna ledde till en krock mellan den påvliga makten och staternas strävanden efter nationell suveränitet, och allra tydligast i Frankrike. Liknande strävanden efter självständighet i någon nationell katolska kyrka kallas ibland fortfarande för gallikanism. Liknande historiska strömningar i andra länder, som febronianism i Tyskland och josefinism i Österrike, anses påverkade av gallikanismen.
rdf:langString
高盧主義（法語：Gallicanisme）是一种观念，它主张君主或国家对天主教会所有的世俗权力与教宗所有的权力相类似，与越山主义相对，和盎格鲁宗有类似之处。与盎格鲁宗的区别是虽然该主张淡化了教宗的权力，但并没有否认其作为首席所具有的权威要素。该观念源自法国，18世纪传播至低地国家。
rdf:langString
Галліканізм (від середньовічної назви Франції — Галлія) — форма правової єпископської системи правління церкви у Франції, яка хотіла мати незалежність від Папи римського. У галліканських свободах йшлося про обмеження та мінімізацію папського впливу на внутрішньонаціональні питання, а також про перевагу національних зборів єпископів над папськими рішеннями у національній церкві. Олександр VIII засудив французький галліканізм у конституції Inter multiplices (1690).
xsd:nonNegativeInteger
33004