Fu Zuoyi

http://dbpedia.org/resource/Fu_Zuoyi an entity of type: Thing

Fu Cuo-i (čínsky pchin-jinem Fù Zuòyì, znaky zjednodušené 傅作义, tradiční 傅作義) (2. června 1885 – 19. dubna 1974) byl čínský generál a politik. Svou vojenskou kariéru začal ve službách Jen Si-šana a zasloužil se o obranu provincie před Japonci. Během druhé světové války zastával četné velitelské posty na severu Číny. V lednu 1949, na konci čínské občanské války, se Fu se svojí armádou vzdal početným komunistickým silám, a umožnil jim tak získat Peking zcela bez boje. Následně v Čínské lidové republice zaujímal množství politických funkcí a byl členem vlády. rdf:langString
Fu Zuoyi (simplified Chinese: 傅作义; traditional Chinese: 傅作義; pinyin: Fù Zuòyì; Wade–Giles: Fu Tso-i) (June 2, 1895 − April 19, 1974) was a Chinese military leader. He began his military career in the service of Yan Xishan, and he was widely praised for his defense of Suiyuan from the Japanese. During the final stages of the Chinese Civil War, Fu surrendered the large and strategic garrison around Beiping to Communist forces. He later served in the government of the People's Republic of China as Minister of the Hydraulic Ministry. rdf:langString
Fu Zuoyi (chinois simplifié : 傅作义 ; chinois traditionnel : 傅作義 ; pinyin : Fù Zuòyì ; Wade : Fu Tso-i) (2 juin 1895 – 19 avril 1974) est un chef militaire chinois qui commença sa carrière au service de Yan Xishan avant de se distinguer à la défense de la province du Suiyuan face à l'armée impériale japonaise. Dans les dernières années de la guerre civile chinoise, il remit l'importante garnison stratégique de Pékin aux forces communistes et servit par la suite dans le gouvernement de la République populaire de Chine. rdf:langString
Fu Zuoyi (Hanzi sederhana: 傅作义; Hanzi tradisional: 傅作義; Pinyin: Fù Zuòyì; Wade–Giles: Fu Tso-i; 2 Juni 1895 – 19 April 1974) adalah seorang pemimpin militer Tionghoa. Ia memulai karier militernya sebagai prajurit Yan Xishan dan secara luas dipuji karena berhasil mempertahankan Suiyuan dari Jepang. Dalam babak akhir Perang Saudara Tiongkok, Fu menyerahkan garnisun besar dan strategis di sekitar Beiping kepada pasukan Komunis. Ia kemudian mengabdi pada pemerintahan Republik Rakyat Tiongkok. rdf:langString
푸쭤이 (중국어 간체자: 傅作义, 정체자: 傅作義, 한어 병음: Fù Zuòyì, 웨이드-자일스: Fu Tso-i, 1895년 6월 2일 ~ 1974년 4월 19일)는 중국의 군사적 지도자이다. 그는 옌시산 휘하에서 군 경력을 시작했고, 중일 전쟁 당시 쑤이위안성을 일본군으로부터 방어한 것으로 유명해졌다. 국공내전 막바지에 그는 베이징 인근의 전략적 본부에서 공산군에게 항복했다. 이후 그는 중화인민공화국 정부에서 근무하였다. rdf:langString
傅 作義(ふ さくぎ)は中華民国、中華人民共和国の軍人・政治家。陸軍二級上将。民国時代は北京政府、国民政府(国民革命軍)、山西派に属した。中華人民共和国では、長年にわたり水利部長をつとめている。字は宜生。 rdf:langString
Фу Цзои (кит. упр. 傅作义, пиньинь Fù Zuòyì; 2 июня 1895 — 19 апреля 1974) — китайский военачальник, гоминьдановский генерал, впоследствии перешедший на сторону коммунистов. rdf:langString
傅作義(1895年6月27日-1974年4月19日),字宜生,山西榮河人,中华民国及中华人民共和国政治人物與军事人物。他在加入中华人民共和国政府前曾是中华民国陆军二级上将。1949年1月協助中國人民解放軍和平進入並占領北平城,並於後來擔任中华人民共和国首任水利部部长,任期長達23年。晚年,傅作義任全国政协副主席。 rdf:langString
Fu Zuoyi (chinesisch 傅作義 / 傅作义, Pinyin Fù Zuòyì, W.-G. Fu Tso-i; * 27. Juni 1895 in , Kreis Linyi, Provinz Shanxi; † 19. April 1974 in Peking) war Kommandeur in der Armee des chinesischen Yan Xishan, General der Nationalrevolutionären Armee und Politiker der Volksrepublik China. Nach Ausrufung der Volksrepublik China erhielt Fu hohe Posten in der Regierung und der Konsultativkonferenz. Von 1949 bis 1958 amtierte er als Minister für Wasserwirtschaft. rdf:langString
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString Fu Cuo-i
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString 푸쭤이
rdf:langString 傅作義
rdf:langString Фу Цзои
rdf:langString 傅作义
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString 傅作义
rdf:langString Fu Zuoyi
rdf:langString 傅作义
xsd:integer 309028
xsd:integer 1046273220
xsd:integer 1911
rdf:langString Order of National Glory
rdf:langString *Xinhai Revolution *Northern Expedition *Central Plains War *Suiyuan Campaign *Second Sino-Japanese War **Battle of Taiyuan **Battle of Wuyuan *Chinese Civil War **Datong-Jining Campaign **Battle of Kalgan **Pingjin Campaign
rdf:langString none
xsd:date 1895-06-27
rdf:langString General Fu Zuoyi
xsd:date 2006-10-25
xsd:gMonthDay --04-19
rdf:langString Fù Zuòyì
xsd:integer 40
rdf:langString 傅作义
rdf:langString 傅作義
rdf:langString Handbook for the Chinese Civil War
rdf:langString National Revolutionary Army
rdf:langString Fu Tso-i
xsd:integer 1949
rdf:langString Fu Cuo-i (čínsky pchin-jinem Fù Zuòyì, znaky zjednodušené 傅作义, tradiční 傅作義) (2. června 1885 – 19. dubna 1974) byl čínský generál a politik. Svou vojenskou kariéru začal ve službách Jen Si-šana a zasloužil se o obranu provincie před Japonci. Během druhé světové války zastával četné velitelské posty na severu Číny. V lednu 1949, na konci čínské občanské války, se Fu se svojí armádou vzdal početným komunistickým silám, a umožnil jim tak získat Peking zcela bez boje. Následně v Čínské lidové republice zaujímal množství politických funkcí a byl členem vlády.
rdf:langString Fu Zuoyi (chinesisch 傅作義 / 傅作义, Pinyin Fù Zuòyì, W.-G. Fu Tso-i; * 27. Juni 1895 in , Kreis Linyi, Provinz Shanxi; † 19. April 1974 in Peking) war Kommandeur in der Armee des chinesischen Yan Xishan, General der Nationalrevolutionären Armee und Politiker der Volksrepublik China. Fu besuchte als Jugendlicher in die Armeeschule von Shanxi, die Qinghe-Offiziersschule in Peking und die Militärakademie Baoding und trat danach in die Armee des Kriegsherren Yan Xishan ein, der Fus Heimatkreis kontrollierte. In dieser Armee stieg der während der Periode der Kriegsherren zu einem der fähigsten Kommandeure auf, was er an der von Oktober 1927 bis Januar 1928 dauernden Verteidigung der eingeschlossenen Stadt Zhuozhou unter Beweis stellte. Er wurde 1927 Teilnehmer am Nordfeldzug, in dem Chiang Kai-shek versuchte, das politisch zersplitterte China zu vereinigen. Hier wurde Fu zum Kommandeur der Fünften Armee und der Garnison von Tianjin ernannt. Als Yan Xishan, Feng Yuxiang, Li Zongren und Wang Jingwei sich im Jahre 1930 im Chiang Kai-shek widersetzten, eroberte Fu gegen die Truppen Chiang Kai-sheks von Shanxi aus die Stadt Jinan, wurde letzten Endes aber besiegt. In dieser Zeit freundete Fu sich mit Zhang Xueliang an, der die Mandschurei kontrollierte. Zhang ernannte Fu zum Gouverneur der Provinz Suiyuan und ließ ihn den leiten, bei dem Fu erfolgreich japanische Invasionen von Mandschukuo in die Provinz Chahar verhindern konnte. Im Zweiten Japanisch-Chinesischen Krieg diente Fu auf zahlreichen Positionen in Nordchina, führte die 7. Armeegruppe, nahm an der Chahar-Operation, der Schlacht von Xinkou, der Schlacht um Taiyuan und der teil. Bei der Kapitulation Japans hatte Fu das Kommando über die 12. Kriegsregion, der die Provinzen Rehe, Chahar und Suiyuan unterstellt waren. Während des chinesischen Bürgerkrieges gelang es Fu zunächst, die Kontrolle über die Eisenbahnstrecke zwischen Peking und Suiyuan zu erlangen, die Belagerung der Stadt Datong durch die Kommunisten zu beenden und im Oktober 1946 Zhangjiakou zu erobern. Ende 1947 verlor er jedoch im Zuge der Schwächung der Kuomintang-Truppen die Stadt Shijiazhuang an die erstarkende Volksbefreiungsarmee. Nach dem kommunistischen Siegen im und dem waren Fus Truppen die einzigen verbliebenen nationalistischen Verbände nördlich des Jangtsekiang. Fu hatte das Kommando über eine Armee von 600.000 Soldaten am strategisch wichtigen Korridor zwischen Peking und Suiyuan, der an der Nahtstelle zwischen der Mandschurei und dem Rest Chinas liegt und plante, die kommunistischen Truppen m Norden zu binden und im Süden neue Truppen auszuheben. Die Optionen, seine Armee über das Meer zu evakuieren oder in Richtung Westen zu ziehen und seine Armee mit jener Yan Xishans zu vereinen, verwarf er. Er wurde in der Folge von den Truppen Lin Biaos, der nach dem Ende des Liaoshen-Feldzuges in den Süden von Hebei gezogen war, und der Nordarmee von Nie Rongzhen eingekesselt. Im Jahre 1948 hatten Agenten der Kommunistischen Partei Chinas das Umfeld Fus so infiltriert – darunter Fus Tochter und sein persönlicher Sekretär – dass er nach der Einnahme der Mandschurei durch die und der Erstürmung Tianjins durch die Volksbefreiungsarmee über eine friedliche Übergabe Pekings an die Kommunisten verhandeln musste. Er nahm Geheimgespräche mit Lin Biao auf, nachdem Chiang Kai-shek die entscheidende Sitzung über die Verteidigungsstrategie in Nordchina vorzeitig verlassen hatte, um seinem Geschäftspartner in Shanghai zu helfen, der in Konflikt mit dem Gesetz geraten war. Die Verhandlungen resultierten darin, dass sich die von Fu Zuoyi kommandierte Garnison in Peking mit 250.000 Soldaten am 21. Januar 1949 ergab. Er wurde daraufhin aus der Kuomintang ausgeschlossen. Nach Ausrufung der Volksrepublik China erhielt Fu hohe Posten in der Regierung und der Konsultativkonferenz. Von 1949 bis 1958 amtierte er als Minister für Wasserwirtschaft. In der Kulturrevolution wurde Fus Tochter Fu Dongju von Roten Garden verfolgt und fand dabei den Tod. Fu selbst starb ebenfalls während der Kulturrevolution.
rdf:langString Fu Zuoyi (simplified Chinese: 傅作义; traditional Chinese: 傅作義; pinyin: Fù Zuòyì; Wade–Giles: Fu Tso-i) (June 2, 1895 − April 19, 1974) was a Chinese military leader. He began his military career in the service of Yan Xishan, and he was widely praised for his defense of Suiyuan from the Japanese. During the final stages of the Chinese Civil War, Fu surrendered the large and strategic garrison around Beiping to Communist forces. He later served in the government of the People's Republic of China as Minister of the Hydraulic Ministry.
rdf:langString Fu Zuoyi (chinois simplifié : 傅作义 ; chinois traditionnel : 傅作義 ; pinyin : Fù Zuòyì ; Wade : Fu Tso-i) (2 juin 1895 – 19 avril 1974) est un chef militaire chinois qui commença sa carrière au service de Yan Xishan avant de se distinguer à la défense de la province du Suiyuan face à l'armée impériale japonaise. Dans les dernières années de la guerre civile chinoise, il remit l'importante garnison stratégique de Pékin aux forces communistes et servit par la suite dans le gouvernement de la République populaire de Chine.
rdf:langString Fu Zuoyi (Hanzi sederhana: 傅作义; Hanzi tradisional: 傅作義; Pinyin: Fù Zuòyì; Wade–Giles: Fu Tso-i; 2 Juni 1895 – 19 April 1974) adalah seorang pemimpin militer Tionghoa. Ia memulai karier militernya sebagai prajurit Yan Xishan dan secara luas dipuji karena berhasil mempertahankan Suiyuan dari Jepang. Dalam babak akhir Perang Saudara Tiongkok, Fu menyerahkan garnisun besar dan strategis di sekitar Beiping kepada pasukan Komunis. Ia kemudian mengabdi pada pemerintahan Republik Rakyat Tiongkok.
rdf:langString 푸쭤이 (중국어 간체자: 傅作义, 정체자: 傅作義, 한어 병음: Fù Zuòyì, 웨이드-자일스: Fu Tso-i, 1895년 6월 2일 ~ 1974년 4월 19일)는 중국의 군사적 지도자이다. 그는 옌시산 휘하에서 군 경력을 시작했고, 중일 전쟁 당시 쑤이위안성을 일본군으로부터 방어한 것으로 유명해졌다. 국공내전 막바지에 그는 베이징 인근의 전략적 본부에서 공산군에게 항복했다. 이후 그는 중화인민공화국 정부에서 근무하였다.
rdf:langString 傅 作義(ふ さくぎ)は中華民国、中華人民共和国の軍人・政治家。陸軍二級上将。民国時代は北京政府、国民政府(国民革命軍)、山西派に属した。中華人民共和国では、長年にわたり水利部長をつとめている。字は宜生。
rdf:langString Фу Цзои (кит. упр. 傅作义, пиньинь Fù Zuòyì; 2 июня 1895 — 19 апреля 1974) — китайский военачальник, гоминьдановский генерал, впоследствии перешедший на сторону коммунистов.
rdf:langString 傅作義(1895年6月27日-1974年4月19日),字宜生,山西榮河人,中华民国及中华人民共和国政治人物與军事人物。他在加入中华人民共和国政府前曾是中华民国陆军二级上将。1949年1月協助中國人民解放軍和平進入並占領北平城,並於後來擔任中华人民共和国首任水利部部长,任期長達23年。晚年,傅作義任全国政协副主席。
xsd:integer 59
rdf:langString Politician
xsd:gYear 1949
xsd:gYear 1911
xsd:nonNegativeInteger 12336
xsd:string 59th corps, 12th war zone, North China Pacification Command

data from the linked data cloud