French alphabet

http://dbpedia.org/resource/French_alphabet

Das französische Alphabet besteht aus den 26 Basisbuchstaben des modernen lateinischen Alphabets und 16 zusätzlichen Zeichen. Von den 16 zusätzlichen Zeichen sind 14 Basisbuchstaben mit diakritischen Zeichen und zwei aus Ligaturen von A und O mit E entstanden. rdf:langString
El alfabeto francés (alphabet français en francés) son los símbolos alfabéticos utilizados en el idioma francés. Incluye las 26 letras del alfabeto latino moderno, las 14 que se forman añadiéndoles signos diacríticos (13 vocales acentuadas y el grafema cedilla «ç») y 2 ligaduras («æ» y «œ»). Por lo tanto, componen el alfabeto francés 42 letras en total. Asimismo, el francés tiene numerosos dígrafos (ch, ph, ss, gu, ge,...). rdf:langString
L’alphabet français est l’alphabet utilisé pour écrire le français. Il utilise l’alphabet latin moderne avec ses 26 lettres auxquelles il faut ajouter les lettres avec cinq différents diacritiques, qui l'enrichissent alors de treize voyelles accentuées et du graphème c cédille « ç », ainsi que deux ligatures, e-dans-l’a « æ Æ » et e-dans-l’o « œ Œ ». Les digrammes (ch, ph, ss, gu, ge, ou, ai, eu…) et les trigrammes (oin, eau, ein, ain) sont nombreux. rdf:langString
L'alfabeto francese è l'alfabeto utilizzato per scrivere la lingua francese. È basato sull'alfabeto latino ed è costituito da 26 lettere. rdf:langString
Il processo di definizione dell'ortografia francese iniziò con la promozione della lingua francese a statuto di lingua ufficiale durante il regno di Francesco I, anche se probabilmente già prima si era riflettuto sulle norme da adottare. Nel XVII secolo con l'istituzione dell'Accademia francese, incaricata di redigere il dizionario di riferimento, la monarchia centralizzatrice cercò di istituire una sorta di «ortografia di Stato». Nel XIX secolo, la scuola pubblica e laica fece dell'ortografia strettamente normalizzata una delle sue regole principali. rdf:langString
Alfabet francuski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka francuskiego. 26 podstawowych liter łacińskich: We francuskim alfabecie istnieją także dwie specjalne ligatury: * æ (et cætera, tænia, ex æquo...) * œ (œil, fœtus, bœuf...) Czternaście znaków – głównie litery samogłosek – jest opatrzonych znakami diakrytycznymi, takimi jak akcenty, daszki, cedylli i umlauty. à â ç é è ê ë î ï ô û ù ü ÿ Łącznie daje to 42 znaki (26+2+14). rdf:langString
Franska alfabetet är baserad på det latinska alfabetet. Det använder de 26 standardbokstäverna. rdf:langString
Францу́зский алфави́т (фр. alphabet français) — система письма, используемая для записи слов и текстов на французском языке. Во французском алфавите используются 26 пар латинских букв с добавлением диакритических знаков и лигатур. rdf:langString
O Alfabeto francês é baseado no alfabeto latino, utilizando 26 letras para escrever a língua francesa. rdf:langString
Французька абетка — сукупність літер, розташована у певній послідовності, що використовується у французькій писемності. Сучасна французька абетка складається з 26 літер латинської абетки з п'ятьма діакритичними знаками і двома лігатурами. rdf:langString
法語字母(法語:alphabet français)是基於拉丁字母的26個字母,於有需要時在其上加標變音符號。 rdf:langString
Η Γαλλική ορθογραφία περιλαμβάνει την ορθογραφία και τη στίξη της γαλλικής γλώσσας. Βασίζεται σε ένα συνδυασμό φωνολογικών και ιστορικών αρχών. Η ορθογραφία των λέξεων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα Παλαιά Γαλλικά και έχει μείνει περισσότερο ή λιγότερο αλλαγμένη από τότε, παρά τις τεράστιες αλλαγές στην προφορά της γλώσσας στα χρόνια που μεσολάβησαν. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια περίπλοκη σχέση μεταξύ ορθογραφίας και ήχου, ιδιαίτερα για τα φωνήεντα, ένα πλήθος σιωπηλών γραμμάτων και ένα μεγάλο αριθμό ομόφωνων (π. χ., saint/sein/sain/seing/ceins/ceint (όλα προφέρονται [sɛ̃]), sang/sans/cent (όλα προφέρονται [sɑ̃]). rdf:langString
La franca ortografio ampleksas la literumon kaj interpunkcion de la franca lingvo. Ĝi baziĝas sur kombinaĵo de fonemaj kaj historiaj principoj. La literumo de la vortoj baziĝis plejparte sur la prononco de la malnovfranca lingvo de ĉ. 1100–1200 kaj restis pli malpli la sama malgraŭ grandegaj ŝanĝoj pri la prononco de la lingvo dum la postaj jarcentoj. La rezulto estas komplika interrilato inter la literumo kaj la sono, precipe de la vokaloj, amaso da silentaj leteroj kaj granda nombro de samsonvortoj (ekz: saint/sein/sain/seing/ceins/ceint (ĉiuj prononcatas [sɛ̃]), sang/sans/cent (ĉiuj prononcatas [sɑ̃])). Postaj provoj reliterumi kelkajn vortojn laŭ iliaj latinaj devenoj eĉ pliigis la nombron da silentaj leteroj (ekz. temps anstataŭ la pli malnova tens kaj vingt anstataŭ la pli malnova vi rdf:langString
Par orthographe du français, on entend l'écriture en français. Il s'agit formellement de la transcription graphique, scripturale, d'éléments langagiers si non oraux, issus par leur histoire de l'oral (mots). En français, comme dans de nombreuses langues à écriture phonémique, l'écrit code des sons, lesquels assemblés forment des mots (à la différence des écritures logographiques ou idéographiques dans lesquelles l'écrit encode directement des mots, des concepts). rdf:langString
rdf:langString Französisches Alphabet
rdf:langString French alphabet
rdf:langString Ορθογραφία της Γαλλικής γλώσσας
rdf:langString Franca ortografio
rdf:langString Alfabeto francés
rdf:langString Orthographe du français
rdf:langString Ortografia della lingua francese
rdf:langString Alphabet français
rdf:langString Alfabeto francese
rdf:langString フランス語アルファベット
rdf:langString Alfabet francuski
rdf:langString Alfabeto francês
rdf:langString Французский алфавит
rdf:langString Franska alfabetet
rdf:langString Французька абетка
rdf:langString 法語字母
xsd:integer 378192
xsd:integer 1056102260
rdf:langString Η Γαλλική ορθογραφία περιλαμβάνει την ορθογραφία και τη στίξη της γαλλικής γλώσσας. Βασίζεται σε ένα συνδυασμό φωνολογικών και ιστορικών αρχών. Η ορθογραφία των λέξεων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα Παλαιά Γαλλικά και έχει μείνει περισσότερο ή λιγότερο αλλαγμένη από τότε, παρά τις τεράστιες αλλαγές στην προφορά της γλώσσας στα χρόνια που μεσολάβησαν. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια περίπλοκη σχέση μεταξύ ορθογραφίας και ήχου, ιδιαίτερα για τα φωνήεντα, ένα πλήθος σιωπηλών γραμμάτων και ένα μεγάλο αριθμό ομόφωνων (π. χ., saint/sein/sain/seing/ceins/ceint (όλα προφέρονται [sɛ̃]), sang/sans/cent (όλα προφέρονται [sɑ̃]). Οι ύστερες προσπάθειες μετατροπής μερικών λέξεων ώστε να γράφονται σύμφωνα με τις λατινικές ετυμολογίες αύξησαν τον αριθμό των σιωπηλών γραμμάτων (π.χ. temps - tens και vingt - vint). Παρ'όλα αυτά υπάρχουν κανόνες που διέπουν τη γαλλική ορθογραφία, επιτρέποντας της να έχει ικανοποιητική ακρίβεια όταν προφέρει γαλλικές λέξεις από τις γραπτές τους μορφές. Η αντίστροφη λειτουργία, η παραγωγή γραπτών μορφών από την προφορά τους, είναι πιο διφορούμενη.
rdf:langString Das französische Alphabet besteht aus den 26 Basisbuchstaben des modernen lateinischen Alphabets und 16 zusätzlichen Zeichen. Von den 16 zusätzlichen Zeichen sind 14 Basisbuchstaben mit diakritischen Zeichen und zwei aus Ligaturen von A und O mit E entstanden.
rdf:langString La franca ortografio ampleksas la literumon kaj interpunkcion de la franca lingvo. Ĝi baziĝas sur kombinaĵo de fonemaj kaj historiaj principoj. La literumo de la vortoj baziĝis plejparte sur la prononco de la malnovfranca lingvo de ĉ. 1100–1200 kaj restis pli malpli la sama malgraŭ grandegaj ŝanĝoj pri la prononco de la lingvo dum la postaj jarcentoj. La rezulto estas komplika interrilato inter la literumo kaj la sono, precipe de la vokaloj, amaso da silentaj leteroj kaj granda nombro de samsonvortoj (ekz: saint/sein/sain/seing/ceins/ceint (ĉiuj prononcatas [sɛ̃]), sang/sans/cent (ĉiuj prononcatas [sɑ̃])). Postaj provoj reliterumi kelkajn vortojn laŭ iliaj latinaj devenoj eĉ pliigis la nombron da silentaj leteroj (ekz. temps anstataŭ la pli malnova tens kaj vingt anstataŭ la pli malnova vint). Tamen, regas la francan ortografion reguloj kiuj ebligas certagradan precizecon kiam oni elparolas francajn vortojn el iliaj literumoj. La malo, produkti skriban literumon el la prononco, estas multe pli ambigua.
rdf:langString El alfabeto francés (alphabet français en francés) son los símbolos alfabéticos utilizados en el idioma francés. Incluye las 26 letras del alfabeto latino moderno, las 14 que se forman añadiéndoles signos diacríticos (13 vocales acentuadas y el grafema cedilla «ç») y 2 ligaduras («æ» y «œ»). Por lo tanto, componen el alfabeto francés 42 letras en total. Asimismo, el francés tiene numerosos dígrafos (ch, ph, ss, gu, ge,...).
rdf:langString Par orthographe du français, on entend l'écriture en français. Il s'agit formellement de la transcription graphique, scripturale, d'éléments langagiers si non oraux, issus par leur histoire de l'oral (mots). En français, comme dans de nombreuses langues à écriture phonémique, l'écrit code des sons, lesquels assemblés forment des mots (à la différence des écritures logographiques ou idéographiques dans lesquelles l'écrit encode directement des mots, des concepts). L'écriture du français est phonémique par essence. Toutefois, par son histoire, elle présente par rapport à d'autres langues une grande complexité (marques inaudibles, transcriptions multiples d'un même son, écritures de sons par deux lettres (digrammes) encodant d'autres sons par ailleurs…) « Les mots écrits ont leur beauté propre. L'œil aime à retrouver, dans leur forme, leur origine et leur histoire. Notre langue, réduite aux seuls signes graphiques indispensables, aurait l'air d'une langue sans passé. L'orthographe historique est peut-être ce qui conserve le mieux les mots intacts, ce qui les empêche d'être altérés, usés, mangés par la prononciation; c'est comme l'armature qui les soutient »
rdf:langString L’alphabet français est l’alphabet utilisé pour écrire le français. Il utilise l’alphabet latin moderne avec ses 26 lettres auxquelles il faut ajouter les lettres avec cinq différents diacritiques, qui l'enrichissent alors de treize voyelles accentuées et du graphème c cédille « ç », ainsi que deux ligatures, e-dans-l’a « æ Æ » et e-dans-l’o « œ Œ ». Les digrammes (ch, ph, ss, gu, ge, ou, ai, eu…) et les trigrammes (oin, eau, ein, ain) sont nombreux.
rdf:langString L'alfabeto francese è l'alfabeto utilizzato per scrivere la lingua francese. È basato sull'alfabeto latino ed è costituito da 26 lettere.
rdf:langString Il processo di definizione dell'ortografia francese iniziò con la promozione della lingua francese a statuto di lingua ufficiale durante il regno di Francesco I, anche se probabilmente già prima si era riflettuto sulle norme da adottare. Nel XVII secolo con l'istituzione dell'Accademia francese, incaricata di redigere il dizionario di riferimento, la monarchia centralizzatrice cercò di istituire una sorta di «ortografia di Stato». Nel XIX secolo, la scuola pubblica e laica fece dell'ortografia strettamente normalizzata una delle sue regole principali.
rdf:langString Alfabet francuski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka francuskiego. 26 podstawowych liter łacińskich: We francuskim alfabecie istnieją także dwie specjalne ligatury: * æ (et cætera, tænia, ex æquo...) * œ (œil, fœtus, bœuf...) Czternaście znaków – głównie litery samogłosek – jest opatrzonych znakami diakrytycznymi, takimi jak akcenty, daszki, cedylli i umlauty. à â ç é è ê ë î ï ô û ù ü ÿ Łącznie daje to 42 znaki (26+2+14).
rdf:langString Franska alfabetet är baserad på det latinska alfabetet. Det använder de 26 standardbokstäverna.
rdf:langString Францу́зский алфави́т (фр. alphabet français) — система письма, используемая для записи слов и текстов на французском языке. Во французском алфавите используются 26 пар латинских букв с добавлением диакритических знаков и лигатур.
rdf:langString O Alfabeto francês é baseado no alfabeto latino, utilizando 26 letras para escrever a língua francesa.
rdf:langString Французька абетка — сукупність літер, розташована у певній послідовності, що використовується у французькій писемності. Сучасна французька абетка складається з 26 літер латинської абетки з п'ятьма діакритичними знаками і двома лігатурами.
rdf:langString 法語字母(法語:alphabet français)是基於拉丁字母的26個字母,於有需要時在其上加標變音符號。
xsd:nonNegativeInteger 94

data from the linked data cloud