Fourth Council of the Lateran
http://dbpedia.org/resource/Fourth_Council_of_the_Lateran an entity of type: Thing
مجمع لاتران الرابع، يعرف أيضًا باسم المجمع اللاتراني الرابع (1215)، تعتبره الكنيسة الكاثوليكية المجمع المسكوني الثاني عشر. عقد بدعوة من البابا إينوسنت الثالث في كاتدرائية القديس يوحنا اللاتراني في روما ومنها اشتقّ اسمه، وحضره 71 بطريرك ورئيس أساقفة و412 أسقف و900 رئيس دير وموفدي أديرة. ناقش المجمع عدة قضايا من بينها، سر الاعتراف والتوبة، وحالة الدول الصليبية في الشرق، إلى جانب طبيعة الله في المسيحية، وعددًا من القضايا الأخرى أيضًا.
rdf:langString
The Fourth Council of the Lateran or Lateran IV was convoked by Pope Innocent III in April 1213 and opened at the Lateran Palace in Rome on 11 November 1215. Due to the great length of time between the Council's convocation and meeting, many bishops had the opportunity to attend what is considered by the Roman Catholic Church to have been the twelfth ecumenical council.
rdf:langString
Laterango IV. Kontzilioa Erroman egin zen, bertako San Joan Laterangoaren basilikan eta hortik izena datorkio. 1215ko apirilaren 4tik 11 arte egin zen. Eliza Katolikoaren arabera, hamabigarren eta Mendebaldean egindako laugarrena izan zen. Garrantzi handia izan zuen zeren eta Katarismoa eta joera kondenatu baitziren eta, orokorrean, musulmanen aurkako Gurutzada indartu baitzen.
rdf:langString
Le quatrième concile œcuménique du Latran (souvent nommé Latran IV) est le douzième concile œcuménique de l'Église catholique. Il s'est tenu au Latran en 1215 sur l'initiative du pape Innocent III. Le concile Latran IV marque l'apogée de la chrétienté médiévale et de la papauté après l'effort de renouveau inauguré, 150 ans plus tôt, par les réformateurs du XIe siècle (en particulier par Grégoire VII). Pendant les trois semaines que dure le concile, du 11 au 30 novembre 1215, de nombreuses décisions sont prises qui renforcent l'emprise du Saint-Siège sur la chrétienté occidentale.
rdf:langString
Konsili Lateran IV (tahun 1215) merupakan konsili terpenting dari semua konsili Lateran. Gereja menyerap ide-ide dari Paus Innocentius, hanya dalam waktu tiga hari, sidang tersebut dapat menghasilkan ratusan dekret.
rdf:langString
제4차 라테란 공의회는 교황 인노첸시오 3세가 개최하였다. 이 공의회에서 인노켄티우스 3세는 겔라시우스 이론(양검론)을 언급하며 교황의 권한이 우월함을 선언하여 교권이 절정에 달했다
rdf:langString
第4ラテラン公会議（だいよんラテランこうかいぎ）は、1215年にローマのサン・ジョバンニ・イン・ラテラノ大聖堂に隣接するラテラノ宮殿で行われたカトリック教会の代表による公会議。第4ラテラノ公会議とも表記される。
rdf:langString
Il Concilio Lateranense IV (1215) fu il dodicesimo concilio ecumenico della Chiesa, il quarto celebrato dopo lo scisma d'Oriente.
rdf:langString
Het Vierde Lateraans Concilie (het 12e algemene concilie) was een congres dat van 11 tot 30 november 1215 in Rome werd gehouden en was samengeroepen door het hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk, paus Innocentius III. Het was een groot oecumenisch concilie waar bijna 1500 regionale leiders van het kerkelijk bestuursapparaat als bisschoppen en abten vanuit de gehele wereld samenkwamen. Er waren ook afgevaardigden van de Oosters-Katholieke Kerken uit Constantinopel en Syrië aanwezig en van wereldlijke leiders, waaronder een persoonlijke afgezant van de Koning van Puisen en Sicilië Frederick II, die in 1220 door de paus tot Keizer van het Heilige Roomse Rijk zou worden gekroond.
rdf:langString
第四次拉特朗公會議，又譯作第四次拉特朗大公會議、第四次拉特蘭會議（英文：Fourth Council of the Lateran），是第四次在羅馬拉特蘭宮所舉行的第十二次大公會議，由教宗諾森三世在1215年所召開。
rdf:langString
El concili del Laterà IV és el dotzè concili ecumènic de l'Església catòlica, mantingut el 1215 a iniciativa del papa Innocenci III. Fou el més important dels concilis medievals, per tal com marcà l'apogeu de l'autoritat política i religiosa del papat. Tractà de la Cinquena Croada (1217), afavorí la croada albigesa i intensificà la lluita contra el catarisme. Innocenci III mor poc després del concili, i finalment la croada que predicava no es faria.
rdf:langString
Čtvrtý lateránský koncil svolal papež Inocenc III. bulou z 19. dubna 1213. Koncil se sešel poprvé 11. listopadu 1215. Katolická církev koncil uznává jako dvanáctý ekumenický koncil. Inocenc III. svolal koncil na obranu katolické víry, na pomoc křižáckým státům v Palestině a aby dopomohl církvi k větší svobodě v investituře církevních představených. V kánonu o Nejsvětější Trojici koncil definoval významnou zásadu analogické řeči o Bohu: "mezi Stvořitelem a stvořením nelze konstatovat žádnou podobnost, při níž by nebylo nutné konstatovat ještě větší nepodobnost".
rdf:langString
La Kvara Laterana Koncilio estis la plej signifa koncilio de la mezepoko. Ĝi kunvokiĝis per la papa dokumento Vineam Domini Sabaoth de papo Inocento la 3-a de la 19-a de aprilo 1213 kaj okazis dum novembro 1215 en la papa palaco Laterano de Romo. Temis pri la dekdua ekumena koncilio de la katolika eklezio. La papo prezentis al la koncilio sepdek jam prete elformulitajn dekretojn kun dogmoj, disciplinigaj decidoj, agoj kontraŭ herezuloj kaj la kondiĉoj de posta krucmilito.
rdf:langString
Das Vierte Laterankonzil (auch Vierte Lateransynode) war das bedeutendste Konzil des Mittelalters. Es wurde durch die Bulle Vineam Domini Sabaoth von Papst Innozenz III. vom 19. April 1213 einberufen und im November 1215 im römischen Lateran abgehalten. In der katholischen Kirchengeschichtsschreibung gilt es seit Bellarmins Disputationes de controversiis (1586) trotz Abwesenheit der Ostkirche als ökumenisches Konzil.
rdf:langString
El IV Concilio Lateranense comenzó en 1215. Fue convocado por el papa Inocencio III para tratar temas relativos a la fe y la moral, aunque la mayoría de historiadores apuntan a los intereses políticos y económicos del reino de Francia y del Papado, sobre todo en la condena de las herejías de los albigenses o cátaros y de los valdenses. La condena a los albigenses se basaba en las diferencias de fe de este grupo, propugnando que era una sola la Iglesia Universal y que la salvación del alma no era posible fuera de ella.
rdf:langString
Sobór laterański IV – sobór powszechny Kościoła katolickiego, który odbył się w 1215 w Rzymie, na Lateranie. Papież Innocenty III w 1213 wydał oficjalną zapowiedź soboru, w której ogólnie przedstawił sprawy, którymi sobór miałby się zająć.Były to: odzyskanie Ziemi Świętej, reforma powszechna Kościoła, wykorzenienie herezji i ogólne dobro chrześcijan. Owocem soboru były następujące ustalenia:
rdf:langString
O Quarto Concílio de Latrão (também conhecido como Quarto Concílio Laterano) foi convocado pelo Papa Inocêncio III por meio da bula Vineam domini Sabaoth, de 19 de abril de 1213, para ser celebrado, em novembro de 1215, na Basílica de São João de Latrão, em Roma. Destaca-se por ter convocado a Quinta Cruzada, definido o papel da Eucaristia na Igreja por meio da declaração do dogma da transubstanciação, da doutrina que “fora da Igreja não há salvação”, da obrigatoriedade da confissão anual e de novas leis sobre a consanguinidade e o casamento. O IV Concílio de Latrão foi a maior realização do Papa Inocêncio III, e teve a maior participação de bispos de toda a Antiguidade, Idade Média e Idade Moderna, sendo o ponto mais alto e importante do papado do século XI-XIII.
rdf:langString
Четвёртый Латера́нский собор (по счёту Католической церкви — XII Вселенский собор) состоялся в 1215 году. На этом соборе было принято решение, что члены церкви должны в обязательном порядке раз в год исповедоваться. Тот, кто хотя бы раз в год не являлся на исповедь к священнику, изгонялся из церкви, и ему отказывали в праве быть похороненным по христианскому обряду. Священникам вменялось в обязанность сохранять тайну исповеди. Евреям собор предписал носить особую одежду и запретил им выходить на улицу в Страстную неделю.
rdf:langString
Четве́ртий Латера́нський собо́р — Вселенський собор католицької церкви, який відбувся 11 листопада 1215 року. У Римі під головуванням папи Іннокентія III скликано найбільший церковний собор середньовіччя — IV Латеранський вселенський собор, в роботі котрого брали участь понад 800 єпископів, королі європейських країн, посланці держав хрестоносців, а також патріархи Константинополя і Єрусалима.
rdf:langString
rdf:langString
مجمع لاتران الرابع
rdf:langString
Concili del Laterà IV
rdf:langString
Čtvrtý lateránský koncil
rdf:langString
Viertes Laterankonzil
rdf:langString
Fourth Council of the Lateran
rdf:langString
Kvara Laterana koncilio
rdf:langString
IV Concilio de Letrán
rdf:langString
Laterango IV. Kontzilioa
rdf:langString
Konsili Lateran IV
rdf:langString
Quatrième concile du Latran
rdf:langString
Concilio Lateranense IV
rdf:langString
제4차 라테란 공의회
rdf:langString
第4ラテラン公会議
rdf:langString
Vierde Lateraans Concilie
rdf:langString
Sobór laterański IV
rdf:langString
Quarto Concílio de Latrão
rdf:langString
Четвёртый Латеранский собор
rdf:langString
Четвертий Латеранський собор
rdf:langString
第四次拉特朗公會議
xsd:integer
11399
xsd:integer
1123177438
rdf:langString
Crusading, Church reform, heresy
rdf:langString
El concili del Laterà IV és el dotzè concili ecumènic de l'Església catòlica, mantingut el 1215 a iniciativa del papa Innocenci III. Fou el més important dels concilis medievals, per tal com marcà l'apogeu de l'autoritat política i religiosa del papat. Tractà de la Cinquena Croada (1217), afavorí la croada albigesa i intensificà la lluita contra el catarisme. La idea del concili va ser en principi dels emperadors romans d'Orient, abans del Gran Cisma d'Orient del 1054 per discutir l'hegemonia amb l'Església d'Occident. Però quan Innocenci III reprèn la idea d'un nou concili universal, és més aviat amb l'objectiu de predicar la croada i de parlar de la reforma de l'Església. Reconegué, però, al patriarcat de Constantinoble el primer lloc després del de Roma. El concili es defineix com a universal des del començament: 80 províncies eclesiàstiques són representades, o sigui 400 cardenals, arquebisbes, bisbes o patriarques, 800 abats, priors o degans. En total, 1.200 persones es reuneixen (per al concili del Laterà I van ser-ne 200). Va ser l'aplicació del principi de dret romà Quod omnes tangit ab omnes approbetur ('allò que concerneix a tothom, ha de ser aprovat per tothom'). Tanmateix, és innegable que els 70 decrets o cànons presos pel concili són abans de tot obra del papa. Innocenci III mor poc després del concili, i finalment la croada que predicava no es faria.
rdf:langString
Čtvrtý lateránský koncil svolal papež Inocenc III. bulou z 19. dubna 1213. Koncil se sešel poprvé 11. listopadu 1215. Katolická církev koncil uznává jako dvanáctý ekumenický koncil. Inocenc III. svolal koncil na obranu katolické víry, na pomoc křižáckým státům v Palestině a aby dopomohl církvi k větší svobodě v investituře církevních představených. Koncil potvrdil sedmdesát papežských dekretů, které mu byly předloženy ke schválení. Tyto dekrety se zabývaly mj. naukou o transubstanciaci, formální podobou procesů proti heretikům a jejich ochráncům, papežským primátem, pravidly církevní discipliny pro kleriky a proti jejich výstřelkům, kdy bylo kněžím zakázáno účastnit se ordálů, jinak známých jako Boží soudy. Dekret Omnis utriusque sexus nařídil všem křesťanům, kteří dosáhli věku užívání rozumu, aby vyznali alespoň jednou do roka své hříchy knězi. Židům a muslimům bylo nařízeno nosit zvláštní oblečení, aby je bylo možné rozeznat. Koncil též potvrdil volbu Fridricha II. římským císařem. V kánonu o Nejsvětější Trojici koncil definoval významnou zásadu analogické řeči o Bohu: "mezi Stvořitelem a stvořením nelze konstatovat žádnou podobnost, při níž by nebylo nutné konstatovat ještě větší nepodobnost". Na rozdíl od jiných středověkých církevních shromáždění, tento koncil měl pouze 3 zasedání, která byla uzavřena v jednom měsíci. Významná nařízení, která přijal, ovlivnila na staletí postavení církve a velká část usnesení z tohoto koncilu se stala platnou součástí církevního práva.
rdf:langString
مجمع لاتران الرابع، يعرف أيضًا باسم المجمع اللاتراني الرابع (1215)، تعتبره الكنيسة الكاثوليكية المجمع المسكوني الثاني عشر. عقد بدعوة من البابا إينوسنت الثالث في كاتدرائية القديس يوحنا اللاتراني في روما ومنها اشتقّ اسمه، وحضره 71 بطريرك ورئيس أساقفة و412 أسقف و900 رئيس دير وموفدي أديرة. ناقش المجمع عدة قضايا من بينها، سر الاعتراف والتوبة، وحالة الدول الصليبية في الشرق، إلى جانب طبيعة الله في المسيحية، وعددًا من القضايا الأخرى أيضًا.
rdf:langString
Das Vierte Laterankonzil (auch Vierte Lateransynode) war das bedeutendste Konzil des Mittelalters. Es wurde durch die Bulle Vineam Domini Sabaoth von Papst Innozenz III. vom 19. April 1213 einberufen und im November 1215 im römischen Lateran abgehalten. In der katholischen Kirchengeschichtsschreibung gilt es seit Bellarmins Disputationes de controversiis (1586) trotz Abwesenheit der Ostkirche als ökumenisches Konzil. Innozenz III. gilt als einer der bedeutendsten Kirchenrechtler des Mittelalters. Dementsprechend ließ er auf dem Konzil eine Fülle von Verfahrensregeln verabschieden. Sein Entwurf über die Finanzierung der römischen Dikasterien wurde allerdings abgelehnt, die anderen Canones feierlich bestätigt. Diese wurden später von den Glossatoren gegliedert, nummeriert und in verschiedene Kirchenrechtssammlungen aufgenommen und fanden weiteste Rezeption in den europäischen Teilkirchen, u. a. auf Provinzialsynoden. Als bedeutendster und wohl einer der frühesten Kommentatoren des Vierten Laterankonzils gilt Johannes Teutonicus Zemeke.
rdf:langString
La Kvara Laterana Koncilio estis la plej signifa koncilio de la mezepoko. Ĝi kunvokiĝis per la papa dokumento Vineam Domini Sabaoth de papo Inocento la 3-a de la 19-a de aprilo 1213 kaj okazis dum novembro 1215 en la papa palaco Laterano de Romo. Temis pri la dekdua ekumena koncilio de la katolika eklezio. La koncilio jam elstaras pro la nombro kaj geografia deveno de la partoprenantoj: Ĉeestis 71 patriarkoj kaj metropolitooj, inkluzive de la latinaj patriarkoj de Jerusalemo kaj Konstantinopolo (pro la krucmilita konkero de Konstantinopolo dum la jaro 1204 proteste forrestis preskaŭ ĉiuj reprezentantoj de la greke ortodoksa eklezio), krome 412 episkopoj kaj 900 abatoj, pliaj monaĥejestroj kaj senditoj. La ortodoksaj patriarkoj de Antiokio kaj Aleksandrio estis reprezentitaj per senditoj, same la reĝo kaj pli posta Frederiko la 2-a de la Sankta Romia Imperio, la imperiestro de la latina regno de Konstantinopolo Henriko, kaj la reĝoj de Francio, Anglio, Aragono, Hungario, Kipro kaj Jerusalemo. La nombro de okcidentaj senditoj multoble superis tiun de la proksimume 20 orientaj latinaj senditoj. Deklaritaj celoj de la papo estis la defendo de la katolika kredo kontraŭ la minaco de pluraj herezaj movadoj (precipe , Kataroj kaj Valdenanoj), la subteno al la krucmilitaj ŝtatoj en Palestino post la malsukcesa Kvara Krucmilito de la jaro 1204 (vidu la artikolon pri la Reĝlando Jerusalemo), kaj la konfirmo de la eklezia libero en la disputo pri investituro, do la demando ĉu la papo aŭ ĉu nobeloj enpostenigas novan imperiestron. La papo prezentis al la koncilio sepdek jam prete elformulitajn dekretojn kun dogmoj, disciplinigaj decidoj, agoj kontraŭ herezuloj kaj la kondiĉoj de posta krucmilito. La anoj de la koncilio mem povis kontribui malmulte pli ol solene jesi al la prezentitaj dekretoproponoj. La akceptitaj dekretoj iĝis parto de la eklezia leĝaro Liber Extra kaj plejgrandparte estis realigitaj en la unuopaj eŭoropaj partoj de la katolika eklezio.
rdf:langString
The Fourth Council of the Lateran or Lateran IV was convoked by Pope Innocent III in April 1213 and opened at the Lateran Palace in Rome on 11 November 1215. Due to the great length of time between the Council's convocation and meeting, many bishops had the opportunity to attend what is considered by the Roman Catholic Church to have been the twelfth ecumenical council.
rdf:langString
El IV Concilio Lateranense comenzó en 1215. Fue convocado por el papa Inocencio III para tratar temas relativos a la fe y la moral, aunque la mayoría de historiadores apuntan a los intereses políticos y económicos del reino de Francia y del Papado, sobre todo en la condena de las herejías de los albigenses o cátaros y de los valdenses. La condena a los albigenses se basaba en las diferencias de fe de este grupo, propugnando que era una sola la Iglesia Universal y que la salvación del alma no era posible fuera de ella. También se condenaron las opiniones del abad Joaquín respecto a la Trinidad, la creación, Cristo Redentor y los Sacramentos. Finalmente, el concilio revisó y fijó la legislación canónica referente a los impedimentos matrimoniales, e impuso a los fieles la obligación de la confesión anual y de la comunión en pascua.
rdf:langString
Laterango IV. Kontzilioa Erroman egin zen, bertako San Joan Laterangoaren basilikan eta hortik izena datorkio. 1215ko apirilaren 4tik 11 arte egin zen. Eliza Katolikoaren arabera, hamabigarren eta Mendebaldean egindako laugarrena izan zen. Garrantzi handia izan zuen zeren eta Katarismoa eta joera kondenatu baitziren eta, orokorrean, musulmanen aurkako Gurutzada indartu baitzen.
rdf:langString
Le quatrième concile œcuménique du Latran (souvent nommé Latran IV) est le douzième concile œcuménique de l'Église catholique. Il s'est tenu au Latran en 1215 sur l'initiative du pape Innocent III. Le concile Latran IV marque l'apogée de la chrétienté médiévale et de la papauté après l'effort de renouveau inauguré, 150 ans plus tôt, par les réformateurs du XIe siècle (en particulier par Grégoire VII). Pendant les trois semaines que dure le concile, du 11 au 30 novembre 1215, de nombreuses décisions sont prises qui renforcent l'emprise du Saint-Siège sur la chrétienté occidentale.
rdf:langString
Konsili Lateran IV (tahun 1215) merupakan konsili terpenting dari semua konsili Lateran. Gereja menyerap ide-ide dari Paus Innocentius, hanya dalam waktu tiga hari, sidang tersebut dapat menghasilkan ratusan dekret.
rdf:langString
제4차 라테란 공의회는 교황 인노첸시오 3세가 개최하였다. 이 공의회에서 인노켄티우스 3세는 겔라시우스 이론(양검론)을 언급하며 교황의 권한이 우월함을 선언하여 교권이 절정에 달했다
rdf:langString
第4ラテラン公会議（だいよんラテランこうかいぎ）は、1215年にローマのサン・ジョバンニ・イン・ラテラノ大聖堂に隣接するラテラノ宮殿で行われたカトリック教会の代表による公会議。第4ラテラノ公会議とも表記される。
rdf:langString
Il Concilio Lateranense IV (1215) fu il dodicesimo concilio ecumenico della Chiesa, il quarto celebrato dopo lo scisma d'Oriente.
rdf:langString
Het Vierde Lateraans Concilie (het 12e algemene concilie) was een congres dat van 11 tot 30 november 1215 in Rome werd gehouden en was samengeroepen door het hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk, paus Innocentius III. Het was een groot oecumenisch concilie waar bijna 1500 regionale leiders van het kerkelijk bestuursapparaat als bisschoppen en abten vanuit de gehele wereld samenkwamen. Er waren ook afgevaardigden van de Oosters-Katholieke Kerken uit Constantinopel en Syrië aanwezig en van wereldlijke leiders, waaronder een persoonlijke afgezant van de Koning van Puisen en Sicilië Frederick II, die in 1220 door de paus tot Keizer van het Heilige Roomse Rijk zou worden gekroond.
rdf:langString
Sobór laterański IV – sobór powszechny Kościoła katolickiego, który odbył się w 1215 w Rzymie, na Lateranie. Papież Innocenty III w 1213 wydał oficjalną zapowiedź soboru, w której ogólnie przedstawił sprawy, którymi sobór miałby się zająć.Były to: odzyskanie Ziemi Świętej, reforma powszechna Kościoła, wykorzenienie herezji i ogólne dobro chrześcijan. Na obrady soborowe zjechali biskupi, opaci, przedstawiciele kapituł katedralnych i wielcy mistrzowie zakonów. Uroczyste rozpoczęcie odbyło się 1 listopada 1215. Sobór odbył 3 posiedzenia w dniach 11, 20, 30 listopada i uchwalił przeszło 70 dekretów, z czego 59 weszło do zbioru prawa kościelnego. Owocem soboru były następujące ustalenia:
* Bóg stworzył świat "ex nihilo".
* krucjata – ogłoszono obowiązek jej zwołania, na jej cele uchwalono podatek pobierany przez 3 lata,
* kwestia natury teologiczno-dogmatycznej – Chrystus jest obecny w Eucharystii realnie pod postacią chleba i wina przez przeistoczenie (transsubstancjacja),
* powstanie brewiarza w oparciu o oficjum kaplicy papieskiej,
* potępił herezje Joachima z Fiore i Amalryka (kan. 2),
* uściślił przepisy o inkwizycji kościelnej i zobowiązał władze świeckie do zwalczania herezji (powtórzenie zarządzenia Ad abolendam haeresim),
* kwestia sakramentu pokuty – szafarz (spowiednik) za wyjawienie wyznanego grzechu miał być usunięty z urzędu i odbywać pokutę do końca swoich dni w klasztorze,
* kwestia sakramentu małżeństwa – nakazał głoszenie zapowiedzi przedślubnych i zabronił małżeństw tajnych,
* zobowiązanie wiernych do spowiadania się przynajmniej raz w roku,
* sprawa kultu relikwii – komu powinno się oddawać cześć, ma być ustalone przez Kościół,
* określenie obowiązków biskupów: (wizytowanie diecezji, zwoływanie synodów, nadawanie beneficjów kościelnych, kaznodziejstwo, kształcenie księży – przy każdej katedrze powinny być szkoły katedralne, obowiązkowe kazania, wolne i kanoniczne wybory biskupów),
* Żydzi i muzułmanie zobowiązani zostali do noszenia specjalnych ubrań w celu odróżnienia ich od chrześcijan (kan. 68),
* Żydzi i poganie nie mają prawa sprawować urzędów publicznych (kan. 69)
* duchowni nie mogą się zajmować chirurgią,
* zakazano sądów bożych w sprawach o herezję.
rdf:langString
Четвёртый Латера́нский собор (по счёту Католической церкви — XII Вселенский собор) состоялся в 1215 году. На этом соборе было принято решение, что члены церкви должны в обязательном порядке раз в год исповедоваться. Тот, кто хотя бы раз в год не являлся на исповедь к священнику, изгонялся из церкви, и ему отказывали в праве быть похороненным по христианскому обряду. Священникам вменялось в обязанность сохранять тайну исповеди. Евреям собор предписал носить особую одежду и запретил им выходить на улицу в Страстную неделю. Были официально утверждены папой Иннокентием III монашеские ордена доминиканцев и францисканцев с целью борьбы с ересями. Также были приняты решения об осуждении альбигойцев, вальденсов и санкционирована инквизиция. Также был принят запрет для духовенства участвовать в судебных ордалиях. Фактически это привело к исчезновению ордалий из практики судопроизводства. Папа Иннокентий III на соборе настоял на принятии решений, которые превращали крестовые походы в постоянно действующий институт. Был установлен 3- летний налог на церковь в размере 1/20 ее годовых доходов.
rdf:langString
O Quarto Concílio de Latrão (também conhecido como Quarto Concílio Laterano) foi convocado pelo Papa Inocêncio III por meio da bula Vineam domini Sabaoth, de 19 de abril de 1213, para ser celebrado, em novembro de 1215, na Basílica de São João de Latrão, em Roma. Destaca-se por ter convocado a Quinta Cruzada, definido o papel da Eucaristia na Igreja por meio da declaração do dogma da transubstanciação, da doutrina que “fora da Igreja não há salvação”, da obrigatoriedade da confissão anual e de novas leis sobre a consanguinidade e o casamento. O IV Concílio de Latrão foi a maior realização do Papa Inocêncio III, e teve a maior participação de bispos de toda a Antiguidade, Idade Média e Idade Moderna, sendo o ponto mais alto e importante do papado do século XI-XIII. O Concílio foi inaugurado no dia de São Martinho (segundo o calendário litúrgico então vigente), 11 de novembro de 1215, onde Inocêncio iniciou a primeira sessão do trono da Basílica de São João de Latrão, cátedra do papa e sinal de sua autoridade suprema. Dali emitiu seus dois primeiros sermões de abertura, que explicitaram quais matérias deviam ser deliberadas pelos padres: a nova cruzada e a reforma da Igreja. A partir daí, o Concílio teve três sessões: no próprio dia 11, e nos dias 20 e 30 de novembro. O primeiro sermão de Inocêncio, na abertura do Concílio, em 11 de novembro de 1215 tornou-se famoso e iniciava-se com as palavras de Cristo: Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam partiar (“Desejei ardentemente comer esta Páscoa convosco, antes de partir”), e ali Inocêncio define que o Concílio tinha como principal objetivo a libertação da Terra Santa pela cruzada, e a reforma da Igreja.
rdf:langString
Четве́ртий Латера́нський собо́р — Вселенський собор католицької церкви, який відбувся 11 листопада 1215 року. У Римі під головуванням папи Іннокентія III скликано найбільший церковний собор середньовіччя — IV Латеранський вселенський собор, в роботі котрого брали участь понад 800 єпископів, королі європейських країн, посланці держав хрестоносців, а також патріархи Константинополя і Єрусалима. Собор прийняв 70 канонів, ввів обов'язковий 5-відсотковий податок на церкву, засудив єретичні вчення, виробив юридичні основи для запровадження інквізиції, зобов'язав християн не менше як раз у рік сповідатись, а священикам берегти таємницю сповіді.
rdf:langString
第四次拉特朗公會議，又譯作第四次拉特朗大公會議、第四次拉特蘭會議（英文：Fourth Council of the Lateran），是第四次在羅馬拉特蘭宮所舉行的第十二次大公會議，由教宗諾森三世在1215年所召開。
xsd:integer
1215
rdf:langString
Fourth Council of the Lateran
xsd:integer
71
xsd:nonNegativeInteger
28744