Fourth Council of Constantinople (Catholic Church)
http://dbpedia.org/resource/Fourth_Council_of_Constantinople_(Catholic_Church) an entity of type: Thing
مجمع القسطنطينية الرابع (869 - 870) يعتبر المجمع المسكوني الثامن في الكنيسة الكاثوليكية، وضم 102 أسقف وثلاث مندوبين بابويين وأربعة بطاركة، وعقد عشر دورات خلال انعقاده. تمت دعوته للانعقاد بناءً على طلب الإمبراطور والبابا أدريان الثاني، لحل قضية الانشقاق الحاصل في الكرسي القسطنطيني. أكد المجمع، على القرارات الصادرة عن مجمع نيقية الثاني، بخصوص تكريم الأيقونات والرموز المقدسة، واعتبر أن الأيقونة تستحق التكريم ذاته الذي يستحقه الكتاب المقدس.
rdf:langString
Das Vierte Konzil von Konstantinopel ist ein Konzil, das in den Jahren 869/870 unter der Leitung von Ignatios I. in Konstantinopel gefeiert wurde und das in der römisch-katholischen Kirche heute als achtes ökumenisches Konzil gezählt wird. Hauptthemen waren der Streit zwischen dem byzantinischen Patriarchen Photios I. von Konstantinopel mit Papst Nikolaus I., die Mission in Bulgarien und das Weiherecht. Zwecks Unterscheidung von der 879/880 ebenfalls in Konstantinopel gefeierten Synode, die in der orthodoxen Kirche gelegentlich als achtes ökumenisches Konzil gezählt wurde, wird die Versammlung von 869/870 auch als „Ignatianische Synode“ bezeichnet, die von 879/880 hingegen als „Photianische Synode“.
rdf:langString
El Concilio de Constantinopla de 869–870 —cuarto (ecuménico) de Constaninopla para la Iglesia Romana que lo considera el octavo concilio ecuménico– fue convocado por el emperador bizantino Basilio I el Macedonio en 869, y finaliza en 870, estando en Roma de papa Adriano II. El tema principal fue condenar y deponer al Patriarca de Constantinopla Focio. Diez años después, Focio convocó un concilio revocando lo adoptado en este: el Concilio de Constantinopla de 879–880.
rdf:langString
Le quatrième concile de Constantinople est, pour l'Église catholique, le 8e concile œcuménique. Il s'est tenu en 869 à Constantinople pour mettre fin au schisme entre le patriarcat de Rome et les autres patriarcats.
rdf:langString
第4コンスタンティノポリス公会議（だい4コンスタンティノポリスこうかいぎ）は、869年10月5日から870年2月28日まで東ローマ帝国の首都コンスタンティノポリスで開催されたキリスト教の公会議。867年に罷免された前コンスタンティノポリス総主教のフォティオスを断罪。
rdf:langString
제4차 콘스탄티노폴리스 공의회는 교황 하드리아노 2세와 로마 황제 바실리오스가 콘스탄티누폴리스 총대주교직 임명 문제를 논의하기 위해 소집했다. 여기서 이전 황제 미하일이 해임시킨 총대주교 이그나티오스가 복직되고 미하일이 임명한 총대주교 포티오스가 해임되었다. 또 이 자리에서는 성상(聖像)에 대한 엄격한 숭배를 재확인하였다.
rdf:langString
Il Concilio di Costantinopoli IV si tenne dal 5 ottobre 869 al 28 febbraio 870. Questo concilio, ritenuto ecumenico nella Chiesa cattolica, fu poi rifiutato dalla Chiesa ortodossa, nella quale alcuni considerano ecumenico un altro concilio, celebrato dieci anni dopo (879-880) sempre a Costantinopoli, con lo stesso numero IV. Anche se in generale gli ortodossi accettano come ecumenici solo sette concili.
rdf:langString
Het Concilie van Constantinopel IV kan op twee conciliën duiden. De Rooms-Katholieke Kerk meent dat het concilie van 869-870 het Concilie van Constantinopel IV is en noemt dit het achtste oecumenische concilie. De Orthodoxe Kerk zegt dat het concilie van 879-880 het Concilie van Constantinopel IV is, maar noemt dit over het algemeen niet het achtste oecumenische concilie, daar de meeste orthodoxen maar zeven conciliën als oecumenisch erkennen. In het verleden noemden sommige Orthodoxe patriarchen en theologen het concilie van 879-880 wel het achtste oecumenische concilie. De reden dat het conciliën bijeen waren geroepen was het feit dat patriarch Photios zijn ambt onder twijfelachtige omstandigheden had verkregen.
rdf:langString
第四次君士坦丁堡公會議是天主教会于869年10月5日至870年2月28日召开的大公会议，由东罗马帝国皇帝巴西尔一世和教宗哈德良二世召开，这次会议罢免了君士坦丁堡普世牧首佛提乌，恢复了他的前任的职务。该届大公会议在869年10月5日至870年2月28日召开的会议在东西方教会大分裂后不被东正教会承认。君士坦丁堡第四次大公会议于879年-880年由东正教会继续召开，会议决定将弗提乌恢复为君士坦丁堡大牧首。 这发生在伊格内修斯死后，并得到了罗马教皇的批准。此届会议在东西方教会大分裂后不被天主教会承认。
rdf:langString
El Concili IV de Constantinoble fou el vuitè concili ecumènic (869-870), convocat per l'emperador Basili I el Macedoni i el papa Adrià II, que rehabilità el patriarca Ignasi I de Constantinoble i condemnà el patriarca Foci I de Constantinoble. No se'n conserven les actes gregues, sinó només una versió llatina d'Anastasi el Bibliotecari. L'Església ortodoxa no ha reconegut mai l'ecumenicitat d'aquest sínode i ha clos el nombre de concilis ecumènics amb els set primers.
rdf:langString
Čtvrtý konstantinopolský koncil (5. října 869 – 28. února 870) byl koncil, který se sešel nedlouho poté, co na byzantský trůn nastoupil po zavraždění dosavadního císaře Michaela III. Basileios I. Makedonský. Úkolem koncilu byla obnova jednoty východní a západní církve. Tento a všechny následující ekumenické koncily neuznává pravoslavná církev. Ta naopak uznává pouze konstantinopolský koncil, který se konal v letech 879–880 a podpořil Fotia, avšak většina pravoslavných jej nepovažuje za ekumenický.
rdf:langString
The Fourth Council of Constantinople was the eighth ecumenical council of the Catholic Church held in Constantinople from October 5, 869, to February 28, 870. It was poorly attended, the first session by only 12 bishops and the number of bishops later never exceeded 103. In contrast the pro-Photian council of 879–80 was attended by 383 bishops. The Council met in ten sessions from October 869 to February 870 and issued 27 canons.
rdf:langString
Konsili Konstantinopel IV merupakan konsili oikumenis kedelapan yang membahas persoalan Kristologis atau mengenai tabiat Kristus sekaligus digunakan untuk menggulingkan atau menjatuhkan posisi . Konsili ini diakui sebagai konsili oikumenis oleh gereja Katholik atau kanonis Barat menjelang akhir abad 11. Konsili ini diselenggarakan pada tanggal 5 Oktober sampai 28 Februari 870 oleh Paus Adrianus II dan dengan mengajukan permohonan kepada , tetapi yang memimpin konsili ini adalah Donatus, Stephen, dan Marinus. Norman P.Tanner. Konsili-konsili Gereja: Sebuah Sejarah Singkat. Yogyakarta: Kanisius. Hlm.152. Konsili ini dihadiri oleh 102 uskup, 3 utusan Paus dan 4 patriark. Konsili Konstantinopel ini merupakan konsili terakhir yang diadakan di bagian Timur, Konstantinopel. Dalam Konsili ini, ku
rdf:langString
Sobór Konstantynopolitański IV – sobór biskupów chrześcijańskich, zwołany na przełomie 869 i 870 roku w Konstantynopolu przez cesarza Bazylego I Macedończyka. Sobór, odbywający się za zgodą papieża Hadriana II, zajął się rozsądzeniem sporu między papieżem a patriarchą Konstantynopola Focjuszem. Focjusz został potępiony i pozbawiony godności patriarszej. Poruszona została także sprawa Bułgarów, których Kościół, mimo protestu papieskich legatów, włączył do patriarchatu Konstantynopolitańskiego.
rdf:langString
O Quarto Concílio de Constantinopla (Católico Romano) foi o oitavo Concílio Ecumênico realizado em Constantinopla entre 5 de outubro de 869 e 28 de fevereiro de 870 Compareceram 102 bispos, 3 legados papais e 4 patriarcas. O concílio se reuniu em 10 sessões e emitiu 27 cânones.
rdf:langString
Четвёртый Константинопольский собор — принятое в Католической церкви название Собора Христианской церкви в IX веке. Собор признаётся Западной церковью как VIII вселенский собор. Собор был созван в 869 году по инициативе императора Василия I и папы римского Адриана II в Святой Софии. Собор осудил и низложил патриарха Фотия, и объявил еретическим учение о «трихотомии»: отвергли дух и утвердили, что человек состоит только из тела и души, а не из тела, души и духа. Дух, как непознаваемый человеческими чувствами и ощущениями, оставили в сфере «божественного». Провозгласил неподсудность Папы Римского даже вселенскому собору.
rdf:langString
Четве́ртий Константино́польський собо́р — собор християнської церкви скликаний на рубежі 869 i 870 років у Константинополі імператором Василієм Македонянином. Собор вирішував суперечку між папою Римським Адріаном II, та патріархом Константинопольським Фотієм з питань юрисдикції та філіокве. Фотій був усунений з посади. Цей етап собору вважається католиками вселенським, проте не визнається таким православними.
rdf:langString
rdf:langString
مجمع القسطنطينية الرابع
rdf:langString
Concili IV de Constantinoble
rdf:langString
Čtvrtý konstantinopolský koncil
rdf:langString
Viertes Konzil von Konstantinopel (869/870)
rdf:langString
Concilio de Constantinopla de 869-870
rdf:langString
Konsili Konstantinopel IV (Katolik Roma)
rdf:langString
Fourth Council of Constantinople (Catholic Church)
rdf:langString
Quatrième concile de Constantinople (Église catholique)
rdf:langString
Concili di Costantinopoli dell'869-870 e dell'879-880
rdf:langString
제4차 콘스탄티노폴리스 공의회
rdf:langString
第4コンスタンティノポリス公会議
rdf:langString
Concilie van Constantinopel IV
rdf:langString
Sobór konstantynopolitański IV
rdf:langString
Quarto Concílio de Constantinopla (Católico Romano)
rdf:langString
Четвёртый Константинопольский собор (869—870)
rdf:langString
Четвертий Константинопольський собор
rdf:langString
第四次君士坦丁堡公會議
xsd:integer
18515930
xsd:integer
1123837234
rdf:langString
Photius' patriarchate
xsd:integer
20
rdf:langString
Cesare Nebbia's painting of the 869–870 Fourth Council of Constantinople
rdf:langString
El Concili IV de Constantinoble fou el vuitè concili ecumènic (869-870), convocat per l'emperador Basili I el Macedoni i el papa Adrià II, que rehabilità el patriarca Ignasi I de Constantinoble i condemnà el patriarca Foci I de Constantinoble. El Concili fou convocat per tal d'asserenar els ànims a l'Imperi Romà d'Orient per les seqüeles de l'iconoclasme i l'actitud de Foci de Constantinoble, el darrer patriarca destituït per l'emperador Basili amb suport de l'Església catòlica romana. El papa Adrià II no va poder assistir al concili i en el seu lloc va enviar com llegats a Marí el Diaca, als bisbes Donat d'Òstia i Esteban de Nepi. No se'n conserven les actes gregues, sinó només una versió llatina d'Anastasi el Bibliotecari. L'Església ortodoxa no ha reconegut mai l'ecumenicitat d'aquest sínode i ha clos el nombre de concilis ecumènics amb els set primers. El concili va començar les seves sessions el 5 d'octubre de 869 a l'església de Santa Sofia i es va clausurar el 28 de febrer de 870. Al principi no va comptar amb molts assistents, però en les últimes sessions van assistir al voltant de cent bisbes. Els patriarques d'Antioquia i Jerusalem van enviar els seus representants, i en la sessió novena també es va presentar un representant del patriarca d'Alexandria. L'objecte principal dels debats conciliars es va centrar en el procés contra Foci i els seus seguidors. Durant el període que durà el concili es van celebrar un total de deu sessions. A la primera sessió es va proclamar l'anomenat libellus satisfactionis, que contenia la professió de la primacia del bisbe de Roma, la condemna de l'iconoclasme i dels errors de Foci. A les sessions cinquena i setena va estar present Foci, però es va negar a reconèixer la seva culpabilitat. L'última sessió va tenir una especial solemnitat per l'assistència de l'emperador Basili i el seu fill Constantí, així com els llegats del rei de Bulgària i de l'emperador d'Occident Lluís II d'Itàlia (855-875). S'hi van promulgar una professió de fe i vint cànons. Aquests cànons tenien la intenció d'evitar que es repetissin els incidents al voltant de Foci, i van tornar a confirmar la legitimitat del culte a les imatges (cànon 3). Crida l'atenció el cànon 21, que estableix l'ordre de precedència dels cinc patriarques: en primer lloc el papa de Roma, després el patriarca de Constantinoble, el patriarca d'Alexandria, el patriarca d'Antioquia i el patriarca de Jerusalem.
rdf:langString
مجمع القسطنطينية الرابع (869 - 870) يعتبر المجمع المسكوني الثامن في الكنيسة الكاثوليكية، وضم 102 أسقف وثلاث مندوبين بابويين وأربعة بطاركة، وعقد عشر دورات خلال انعقاده. تمت دعوته للانعقاد بناءً على طلب الإمبراطور والبابا أدريان الثاني، لحل قضية الانشقاق الحاصل في الكرسي القسطنطيني. أكد المجمع، على القرارات الصادرة عن مجمع نيقية الثاني، بخصوص تكريم الأيقونات والرموز المقدسة، واعتبر أن الأيقونة تستحق التكريم ذاته الذي يستحقه الكتاب المقدس.
rdf:langString
Čtvrtý konstantinopolský koncil (5. října 869 – 28. února 870) byl koncil, který se sešel nedlouho poté, co na byzantský trůn nastoupil po zavraždění dosavadního císaře Michaela III. Basileios I. Makedonský. Úkolem koncilu byla obnova jednoty východní a západní církve. Basileios I. záhy sesadil konstantinopolského patriarchu Fotia a povolal nazpět do úřadu jeho sesazeného předchůdce . Jeho rozhodnutí potvrdil koncil, který zasedal v letech 869 - 870 v Konstantinopoli. Církev, rozpolcená tzv. Fotiovým schizmatem, byla opětně prohlášena za jednotnou. Prestiž papežského stolce však utrpěla v jiném směru. Koncilní otcové nepřiznali papežům právo rozhodovat o vnitřních záležitostech byzantské církve. Kromě toho se do Konstantinopole dostavili vyslanci bulharského knížete Borise I., aby zde konečně vyřešili problém, pod čí církevní svrchovanost Bulharsko připadne. Vzhledem k předcházejícím událostem šlo ve skutečnosti o projev dobré vůle bulharského vládce podřídit se konstantinopolskému patriarchátu. To svým rozhodnutím potvrdili přes protesty papežských legátů tři východní patriarchové, kteří byli určeni spor rozhodnout. Ignatios poté okamžitě zřídil v Bulharsku arcibiskupství a několik biskupství a obsadil je řeckými duchovními. Boris dosáhl svého, přestože tak otevřel svoji zemi působení byzantského kulturního a duchovního vlivu. Tento a všechny následující ekumenické koncily neuznává pravoslavná církev. Ta naopak uznává pouze konstantinopolský koncil, který se konal v letech 879–880 a podpořil Fotia, avšak většina pravoslavných jej nepovažuje za ekumenický.
rdf:langString
Das Vierte Konzil von Konstantinopel ist ein Konzil, das in den Jahren 869/870 unter der Leitung von Ignatios I. in Konstantinopel gefeiert wurde und das in der römisch-katholischen Kirche heute als achtes ökumenisches Konzil gezählt wird. Hauptthemen waren der Streit zwischen dem byzantinischen Patriarchen Photios I. von Konstantinopel mit Papst Nikolaus I., die Mission in Bulgarien und das Weiherecht. Zwecks Unterscheidung von der 879/880 ebenfalls in Konstantinopel gefeierten Synode, die in der orthodoxen Kirche gelegentlich als achtes ökumenisches Konzil gezählt wurde, wird die Versammlung von 869/870 auch als „Ignatianische Synode“ bezeichnet, die von 879/880 hingegen als „Photianische Synode“.
rdf:langString
The Fourth Council of Constantinople was the eighth ecumenical council of the Catholic Church held in Constantinople from October 5, 869, to February 28, 870. It was poorly attended, the first session by only 12 bishops and the number of bishops later never exceeded 103. In contrast the pro-Photian council of 879–80 was attended by 383 bishops. The Council met in ten sessions from October 869 to February 870 and issued 27 canons. The council was called by Emperor Basil I the Macedonian, with the support of Pope Hadrian II. It deposed Photius, a layman who had been appointed as Patriarch of Constantinople, and reinstated his predecessor Ignatius. The Council also reaffirmed the decisions of the Second Council of Nicaea in support of icons and holy images and required the image of Christ to have veneration equal with that of the gospel book. A later council, the Greek Fourth Council of Constantinople, was held after Photios had been reinstated on the order of the emperor. Today, the Catholic Church recognizes the council in 869–870 as "Constantinople IV", while the Eastern Orthodox Churches recognize the councils in 879–880 as "Constantinople IV" and revere Photios as a saint. Whether and how far the Greek Fourth Council of Constantinople was confirmed by Pope John VIII is a matter of dispute. There is substantial evidence that he did in fact accept it, anathematising the council of 869 in his Letters to the Emperors Basil, Leo and Alexander, which were read in the second session of the 879/80 council, his letter to Photios and his Commonitorium. Francis Dvornik has argued that subsequent popes accepted the council of 879 as binding, only choosing the council of 869–70 as ecumenical 200 years later after the Great Schism due to issues with certain canons (namely the implicit condemnation of the filioque). Siecienski disagrees with Dvornik's assessment. The previous seven ecumenical councils are recognized as ecumenical and authoritative by both Eastern Orthodox and Catholic Christians.
rdf:langString
El Concilio de Constantinopla de 869–870 —cuarto (ecuménico) de Constaninopla para la Iglesia Romana que lo considera el octavo concilio ecuménico– fue convocado por el emperador bizantino Basilio I el Macedonio en 869, y finaliza en 870, estando en Roma de papa Adriano II. El tema principal fue condenar y deponer al Patriarca de Constantinopla Focio. Diez años después, Focio convocó un concilio revocando lo adoptado en este: el Concilio de Constantinopla de 879–880.
rdf:langString
Le quatrième concile de Constantinople est, pour l'Église catholique, le 8e concile œcuménique. Il s'est tenu en 869 à Constantinople pour mettre fin au schisme entre le patriarcat de Rome et les autres patriarcats.
rdf:langString
Konsili Konstantinopel IV merupakan konsili oikumenis kedelapan yang membahas persoalan Kristologis atau mengenai tabiat Kristus sekaligus digunakan untuk menggulingkan atau menjatuhkan posisi . Konsili ini diakui sebagai konsili oikumenis oleh gereja Katholik atau kanonis Barat menjelang akhir abad 11. Konsili ini diselenggarakan pada tanggal 5 Oktober sampai 28 Februari 870 oleh Paus Adrianus II dan dengan mengajukan permohonan kepada , tetapi yang memimpin konsili ini adalah Donatus, Stephen, dan Marinus. Norman P.Tanner. Konsili-konsili Gereja: Sebuah Sejarah Singkat. Yogyakarta: Kanisius. Hlm.152. Konsili ini dihadiri oleh 102 uskup, 3 utusan Paus dan 4 patriark. Konsili Konstantinopel ini merupakan konsili terakhir yang diadakan di bagian Timur, Konstantinopel. Dalam Konsili ini, kutukan diberikan kepada Ikonoklasme sekaligus juga memecat Photius ari jabatannya, sehingga posisi batrik Konstantinopel digantikan oleh . Fokus terbesar konsili ini memang ditujukkan terhadap tindakan Photius yang telah merebut martabat pakriarkal sekaligus juga karena ia telah melakukan skisma besar di kalangan gereja Yunani.
rdf:langString
第4コンスタンティノポリス公会議（だい4コンスタンティノポリスこうかいぎ）は、869年10月5日から870年2月28日まで東ローマ帝国の首都コンスタンティノポリスで開催されたキリスト教の公会議。867年に罷免された前コンスタンティノポリス総主教のフォティオスを断罪。
rdf:langString
제4차 콘스탄티노폴리스 공의회는 교황 하드리아노 2세와 로마 황제 바실리오스가 콘스탄티누폴리스 총대주교직 임명 문제를 논의하기 위해 소집했다. 여기서 이전 황제 미하일이 해임시킨 총대주교 이그나티오스가 복직되고 미하일이 임명한 총대주교 포티오스가 해임되었다. 또 이 자리에서는 성상(聖像)에 대한 엄격한 숭배를 재확인하였다.
rdf:langString
Il Concilio di Costantinopoli IV si tenne dal 5 ottobre 869 al 28 febbraio 870. Questo concilio, ritenuto ecumenico nella Chiesa cattolica, fu poi rifiutato dalla Chiesa ortodossa, nella quale alcuni considerano ecumenico un altro concilio, celebrato dieci anni dopo (879-880) sempre a Costantinopoli, con lo stesso numero IV. Anche se in generale gli ortodossi accettano come ecumenici solo sette concili.
rdf:langString
Het Concilie van Constantinopel IV kan op twee conciliën duiden. De Rooms-Katholieke Kerk meent dat het concilie van 869-870 het Concilie van Constantinopel IV is en noemt dit het achtste oecumenische concilie. De Orthodoxe Kerk zegt dat het concilie van 879-880 het Concilie van Constantinopel IV is, maar noemt dit over het algemeen niet het achtste oecumenische concilie, daar de meeste orthodoxen maar zeven conciliën als oecumenisch erkennen. In het verleden noemden sommige Orthodoxe patriarchen en theologen het concilie van 879-880 wel het achtste oecumenische concilie. De reden dat het conciliën bijeen waren geroepen was het feit dat patriarch Photios zijn ambt onder twijfelachtige omstandigheden had verkregen.
rdf:langString
Sobór Konstantynopolitański IV – sobór biskupów chrześcijańskich, zwołany na przełomie 869 i 870 roku w Konstantynopolu przez cesarza Bazylego I Macedończyka. Sobór, odbywający się za zgodą papieża Hadriana II, zajął się rozsądzeniem sporu między papieżem a patriarchą Konstantynopola Focjuszem. Focjusz został potępiony i pozbawiony godności patriarszej. Poruszona została także sprawa Bułgarów, których Kościół, mimo protestu papieskich legatów, włączył do patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Uważany jest przez Kościół katolicki za ósmy Sobór Powszechny, dla prawosławnych ma charakter soboru lokalnego. Na przełomie 879 i 880 roku sobór zebrał się ponownie. Zrehabilitowano na nim Focjusza. Druga sesja soboru została początkowo uznana za powszechną przez Kościół katolicki i prawosławie, jednak w XI wieku na skutek schizmy wschodniej Kościół katolicki powrócił do opinii o błędach Focjusza. Przez wielu historyków i teologów katolickich Sobór Konstantynopolitański IV nie jest uważany za powszechny.
rdf:langString
O Quarto Concílio de Constantinopla (Católico Romano) foi o oitavo Concílio Ecumênico realizado em Constantinopla entre 5 de outubro de 869 e 28 de fevereiro de 870 Compareceram 102 bispos, 3 legados papais e 4 patriarcas. O concílio se reuniu em 10 sessões e emitiu 27 cânones. O concílio foi convocado pelo imperador bizantino Basílio I, o Macedônio, e pelo Papa Adriano II. Ele depôs Fócio, um leigo que havia sido consagrado Patriarca de Constantinopla, e restaurou seu antecessor, Inácio. Ele também reafirmou as decisões do Segundo Concílio de Niceia em apoio aos ícones e imagens sagradas, além de exigir que a imagem de Cristo tenha a mesma veneração que o Evangelho. Um concílio posterior, o Quarto Concílio de Constantinopla grego foi realizado após Fócio ter sido reconduzido à função por ordem do imperador. Hoje, a Igreja Católica reconhece o concílio de 869 - 870 como "Constantinopla IV", enquanto que a Igreja Ortodoxa reconhece o concílio de 879 - 880 como tal, além de reverenciar Fócio como santo. Na época, esta divisão ainda não era clara. Estes dois concílios representam um cisma entre o oriente e o ocidente, uma vez que os sete concílios anteriores são reconhecidos como "ecumênicos" e com autoridade tanto pelo ocidente latino quanto pelo oriente grego, cisma este que culminará no Grande cisma do oriente em 1054
rdf:langString
Четвёртый Константинопольский собор — принятое в Католической церкви название Собора Христианской церкви в IX веке. Собор признаётся Западной церковью как VIII вселенский собор. Собор был созван в 869 году по инициативе императора Василия I и папы римского Адриана II в Святой Софии. Собор осудил и низложил патриарха Фотия, и объявил еретическим учение о «трихотомии»: отвергли дух и утвердили, что человек состоит только из тела и души, а не из тела, души и духа. Дух, как непознаваемый человеческими чувствами и ощущениями, оставили в сфере «божественного». Провозгласил неподсудность Папы Римского даже вселенскому собору. Собором также был анафематствован за ересь монофелитизма папа римский Гонорий, осуждённый ещё на Шестом Вселенском Соборе Следующий собор, созванный в 879—880 годах, и восстановивший общение между Восточной и Западной церквями, признаётся в Православной церкви Четвёртым Константинопольским собором, однако не признаётся в Римской церкви.
rdf:langString
第四次君士坦丁堡公會議是天主教会于869年10月5日至870年2月28日召开的大公会议，由东罗马帝国皇帝巴西尔一世和教宗哈德良二世召开，这次会议罢免了君士坦丁堡普世牧首佛提乌，恢复了他的前任的职务。该届大公会议在869年10月5日至870年2月28日召开的会议在东西方教会大分裂后不被东正教会承认。君士坦丁堡第四次大公会议于879年-880年由东正教会继续召开，会议决定将弗提乌恢复为君士坦丁堡大牧首。 这发生在伊格内修斯死后，并得到了罗马教皇的批准。此届会议在东西方教会大分裂后不被天主教会承认。
rdf:langString
Четве́ртий Константино́польський собо́р — собор християнської церкви скликаний на рубежі 869 i 870 років у Константинополі імператором Василієм Македонянином. Собор вирішував суперечку між папою Римським Адріаном II, та патріархом Константинопольським Фотієм з питань юрисдикції та філіокве. Фотій був усунений з посади. Цей етап собору вважається католиками вселенським, проте не визнається таким православними. На рубежі 879 i 880 року собор зібрався знову як Софійський помісний собор. На ньому Фотій був реабілітований. Визначення Собору 879 року увійшли до канонічного кодексу Православної Церкви. Початково другий етап собору визнавався і католиками і православними, однак після Великої Схизми католики не визнають цей собор вселенським.
rdf:langString
Emperor Basil I and Pope Adrian II
xsd:integer
869
rdf:langString
Fourth Council of Constantinople
rdf:langString
Deposition of Photius, 27 canons
rdf:langString
papal legates
xsd:nonNegativeInteger
10634
