Foreign relations of Estonia

http://dbpedia.org/resource/Foreign_relations_of_Estonia

La politique étrangère de l'Estonie s'est construite lors de la première indépendance du pays, de 1921 à 1940 puis à partir de son indépendance de l'Union soviétique en 1991. Le gouvernement maintien un dialogue permanent avec les autres pays baltes, les pays scandinaves et la Finlande, mais également au sein de l'Union européenne, à laquelle le pays a adhéré le 1er mai 2004. rdf:langString
Le relazioni internazionali dell'Estonia, dal momento in cui ha ristabilito l'indipendenza, sono caratterizzate dal ricercare una stretta cooperazione con tutte le nazioni occidentali, in primis la Finlandia e più in generale con l'intera Scandinavia e gli Stati Uniti d'America. Per Repubblica dell'Estonia è da intendersi come la continuazione della repubblica esistente tra il 1918 ed il 1940, che divenne indipendente il 24 febbraio 1918, dall'Impero russo. rdf:langString
自1991年恢复主权国家身份起,截至2020年,爱沙尼亚共和国已与192个国家建立了外交关系。 rdf:langString
Міжнаро́дні відноси́ни Есто́нії визначаються головним чином економічними, політичними та культурними контактами країни. rdf:langString
The Republic of Estonia gained its independence from the Russian Empire on 24 February 1918 and established diplomatic relations with many countries via membership of the League of Nations. The forcible incorporation of Estonia into the Soviet Union in 1940 was not generally recognised by the international community and the Estonian diplomatic service continued to operate in some countries. Following the restoration of independence from the Soviet Union, Russia was one of the first nations to re-recognize Estonia's independence (the first country to do so was Iceland on 22 August 1991). Estonia's immediate priority after regaining its independence was the withdrawal of Russian (formerly Soviet) forces from Estonian territory. In August 1994, this was completed. However, relations with Mosc rdf:langString
Polityka zagraniczna Estonii obejmuje relacje dwustronne z innymi państwami oraz członkostwo w organizacjach międzynarodowych (m.in. Organizacja Narodów Zjednoczonych, Światowa Organizacja Handlu, Rada Europy, Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) i regionalnych formatach współpracy politycznej (m.in. Rada Bałtycka, Trójmorze, Rada Państw Morza Bałtyckiego oraz format nordycko-bałtycki NB8). W 2004 roku Estonia przystąpiła do Unii Europejskiej i NATO, zaś od 2011 roku należy do strefy euro. Ogólny cel polityki zagranicznej Estonii zdefiniowany przyjęty w strategii obejmuje: rdf:langString
После восстановления независимости от Советского Союза Россия была одним из первых государств, которые признали независимость Эстонии (первой страной, сделавшей это была Исландия 22 августа 1991 года). В августе 1994 года с территории Эстонии были выведены все военные части и вооружённые силы России. После восстановления независимости, Эстония проводила внешнюю политику тесного сотрудничества с западноевропейскими странами. rdf:langString
rdf:langString Foreign relations of Estonia
rdf:langString Relazioni internazionali dell'Estonia
rdf:langString Politique étrangère de l'Estonie
rdf:langString Polityka zagraniczna Estonii
rdf:langString Внешняя политика Эстонии
rdf:langString Міжнародні відносини Естонії
rdf:langString 爱沙尼亚外交
xsd:integer 9395
xsd:integer 1121005608
rdf:langString The Republic of Estonia gained its independence from the Russian Empire on 24 February 1918 and established diplomatic relations with many countries via membership of the League of Nations. The forcible incorporation of Estonia into the Soviet Union in 1940 was not generally recognised by the international community and the Estonian diplomatic service continued to operate in some countries. Following the restoration of independence from the Soviet Union, Russia was one of the first nations to re-recognize Estonia's independence (the first country to do so was Iceland on 22 August 1991). Estonia's immediate priority after regaining its independence was the withdrawal of Russian (formerly Soviet) forces from Estonian territory. In August 1994, this was completed. However, relations with Moscow have remained strained primarily because Russia decided not to ratify the border treaty it had signed with Estonia in 1999.
rdf:langString La politique étrangère de l'Estonie s'est construite lors de la première indépendance du pays, de 1921 à 1940 puis à partir de son indépendance de l'Union soviétique en 1991. Le gouvernement maintien un dialogue permanent avec les autres pays baltes, les pays scandinaves et la Finlande, mais également au sein de l'Union européenne, à laquelle le pays a adhéré le 1er mai 2004.
rdf:langString Le relazioni internazionali dell'Estonia, dal momento in cui ha ristabilito l'indipendenza, sono caratterizzate dal ricercare una stretta cooperazione con tutte le nazioni occidentali, in primis la Finlandia e più in generale con l'intera Scandinavia e gli Stati Uniti d'America. Per Repubblica dell'Estonia è da intendersi come la continuazione della repubblica esistente tra il 1918 ed il 1940, che divenne indipendente il 24 febbraio 1918, dall'Impero russo.
rdf:langString Polityka zagraniczna Estonii obejmuje relacje dwustronne z innymi państwami oraz członkostwo w organizacjach międzynarodowych (m.in. Organizacja Narodów Zjednoczonych, Światowa Organizacja Handlu, Rada Europy, Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) i regionalnych formatach współpracy politycznej (m.in. Rada Bałtycka, Trójmorze, Rada Państw Morza Bałtyckiego oraz format nordycko-bałtycki NB8). W 2004 roku Estonia przystąpiła do Unii Europejskiej i NATO, zaś od 2011 roku należy do strefy euro. Ogólny cel polityki zagranicznej Estonii zdefiniowany przyjęty w strategii obejmuje: * zachowanie narodu estońskiego, języka i kultury oraz wzmacnianie suwerenności i niezależności Estonii w stosunkach międzynarodowych * wzrost dobrobytu w Estonii i ochronę interesów diaspory estońskiej * wzrost wkładu Estonii w globalny zrównoważony rozwój Jest on realizowany poprzez wzmocnienie trzech strategicznych osi polityki zagranicznej: * bezpieczeństwo, stabilne stosunki międzynarodowe i zrównoważony rozwój * gospodarka * społeczność estońska za granicą. Jednym z filarów polityki zagranicznej Estonii jest polityka bezpieczeństwa, której podstawą jest członkostwo w NATO i UE. Estonia objęta jest programem obrony przestrzeni powietrznej - Baltic Air Policing. Od 2008 roku w Tallinnie działa centrum doskonalenia cyber-obrony NATO (Cooperative Cyber Defence Centre of Excellence). Estonia angażuje się w operacje wojskowe i policyjne pod egidą NATO i UE.
rdf:langString 自1991年恢复主权国家身份起,截至2020年,爱沙尼亚共和国已与192个国家建立了外交关系。
rdf:langString После восстановления независимости от Советского Союза Россия была одним из первых государств, которые признали независимость Эстонии (первой страной, сделавшей это была Исландия 22 августа 1991 года). В августе 1994 года с территории Эстонии были выведены все военные части и вооружённые силы России. В то же время договор о границе между Эстонией и Россией до сих пор не ратифицирован, хотя его подписание произошло в 1996 году, повторно он был подписан в 2005 году, но из-за некоторых включенных в него заявлений со стороны Эстонии (таких как оккупация Эстонии СССР), при его ратификации в эстонском парламенте, Россия отказалась от его ратификации. Россия и Эстония подписали договор о границе и одобрили проект разграничения акваторий в Нарвском и Финском заливах 18 февраля 2014 года. Согласно этим договорам, нынешняя граница между двумя государствами, проходящая по линии бывшей административной границы между Эстонской ССР и РСФСР, не изменится. Как уточнил глава МИД Эстонии Урмас Паэт, государства лишь обменяются частью приграничных территорий для «выпрямления» линии границы. Работа над документами шла 23 года. Стороны подписали договор о границе в 2005 году, однако позднее Москва отозвала свою подпись. Это произошло на фоне инициативы эстонского парламента, который во время ратификации документа вставил в соответствующий акт о ратификации упоминание о Тартуском мирном договоре 1920 года. По нему к республике переходили, в частности, волость Нарва и Печорский край. Такая отсылка гипотетически могла бы послужить основанием для выдвижения территориальных претензий Эстонии к России. В нынешней версии договора о границе отмечено, что он «касается исключительно линии границы и не затрагивает никакие другие вопросы». Подчеркивается, что стороны не имеют территориальных претензий друг к другу. В марте 2015 года Президент России Владимир Путин внес в Госдуму на рассмотрение договоры между Москвой и Таллином о границе и о разграничении морских пространств в Нарвском и Финском заливах. После восстановления независимости, Эстония проводила внешнюю политику тесного сотрудничества с западноевропейскими странами. Двумя наиболее важными целями экономической политики в этом направлении были вступление в НАТО и Европейский союз, достигнутые в марте и мае 2004 года соответственно. Изменение международной политики Эстонии в сторону Запада сопровождается общим ухудшением отношений с Россией, совсем недавно продемонстрированные в спорах вокруг перемещения Бронзового солдата, памятника Второй мировой войны в Таллине. Важным элементом в переориентации Эстонии стали близкие связи со Скандинавскими странами, в частности Финляндией и Швецией. На самом деле эстонцы считают себя скандинавами, а не прибалтами, основываясь на своих исторических связях с Данией и частично с Финляндией и Швецией. В декабре 1999 года министерство иностранных дел Эстонии (а с 2006 года президент Эстонии) Тоомас Хендрик Ильвес представил речь для шведского института иностранных дел, озаглавленную «Эстония как скандинавская страна». В 2003 году министр иностранных дел также организовал выставку, озаглавленную «Эстония: тесные отношения со Скандинавией». А в 2005 году Эстония присоединилась к Северной военной группировке Европейского союза. Это также показало заинтересованность в присоединении к Северному совету. Если в 1992 году на долю России приходилось 92 % объёма международной торговли в Эстонии,то сегодня существует обширная экономическая взаимозависимость между Эстонией и её северными соседями: три четверти иностранных инвестиций в Эстонию происходит в Скандинавских странах (главным образом Финляндии и Швеции), в которые Эстония посылает 42 % экспорта (по сравнению с 6,5 % отправляемым в Россию, 8,8 % в Латвию и 4,7 % в Литву). С другой стороны, в эстонской политической системе, её низкая ставка подоходного налога и не связанная с социальным обеспечением модель отличают её от других скандинавских стран, да и от многих других европейских стран. Эстония входит в состав 181 международной организации, такие как БМР, ВОЗ, ВОИС, ВМО, ВПС, ВТАО, ВТО, ЕБРР, ЕС (членство с 1 мая 2004 года), ЕЭК ООН, Западноевропейский союз (сотрудничество), ИКАО, ИМО, Интерпол, ISO (корреспондент), МАГАТЭ, МБРР, МВФ, МГО, МДККиКП, МКП, МОК, Международная организация по миграции (наблюдатель), МОТ, МСЭ, МФК, НАТО, ОБСЕ, ОЗХО, ООН, Партнёрство во имя мира, СГБМ, СЕ, СЕАС, ФАО, ЮНЕСКО, ЮНКТАД.
rdf:langString Міжнаро́дні відноси́ни Есто́нії визначаються головним чином економічними, політичними та культурними контактами країни.
xsd:nonNegativeInteger 66427

data from the linked data cloud