Felicific calculus

http://dbpedia.org/resource/Felicific_calculus an entity of type: Software

Le calcul félicifique est un algorithme formulé par le philosophe utilitariste Jeremy Bentham pour calculer le degré ou la quantité de plaisir (satisfaction) qu’une action est susceptible de provoquer. Ce calcul relève de la philosophie utilitariste selon laquelle une action doit être évaluée selon la satisfaction (ou l'utilité) qu'elle génère. rdf:langString
O Cálculo Felicífico ou (felicific calculus) é um algoritmo formulado pelo filósofo utilitarista Jeremy Bentham (1748-1832) para calcular o grau ou quantidade de prazer que uma ação específica pode causar. Bentham, propositor de uma ética hedonista, acreditava que uma ação seria considerada moralmente certa ou errada em função da quantidade de prazer ou de dor que a produziu. O felicific calculus poderia, pelo menos em princípio, determinar o status moral de qualquer ato considerado. O algoritmo também é conhecido como o cálculo utilitário, o cálculo hedonista e o cálculo hedonístico. rdf:langString
Das Hedonistische Kalkül, auch felicific calculus genannt, kann als Ziel der Gesetzgebung gelten, Befriedigungen (pleasures) zu erhöhen und Schmerzen (pain) zu verhindern. Das Konzept stammt von Jeremy Bentham, der mit John Stuart Mill zusammen als Begründer des neuzeitlichen Utilitarismus gilt. Nach Bentham hängt die Größe einer Befriedigung – bezogen auf ein Individuum – von vier Umständen ab: * Intensität (intensity), * Dauer (duration), * Wahrscheinlichkeit ihres Eintretens (certainty) und * zeitlicher Nähe (propinquity). Entsprechendes gilt für den Schmerz. * die Verbreitung (extent). rdf:langString
The felicific calculus is an algorithm formulated by utilitarian philosopher Jeremy Bentham (1747–1832) for calculating the degree or amount of pleasure that a specific action is likely to induce. Bentham, an ethical hedonist, believed the moral rightness or wrongness of an action to be a function of the amount of pleasure or pain that it produced. The felicific calculus could, in principle at least, determine the moral status of any considered act. The algorithm is also known as the utility calculus, the hedonistic calculus and the hedonic calculus. rdf:langString
Felicific calculus (cálculo de la felicidad) es un algoritmo formulado por Jeremy Bentham, para calcular el grado de felicidad que causa una acción específica, y por lo tanto de rectitud moral. También se lo conoce por Cálculo utilitario o Cálculo hedonista. El felicific calculus es uno de los objetivos primordiales de la teoría de la elección social. Su pregunta central es ¿cómo construir una función de utilidad social respetuosa de las preferencias individuales? La teoría de la elección social, entonces, recupera el sentido sensorial del principio de utilidad. * Datos: Q375444 rdf:langString
쾌락계산법(Felicific calculus)은 공리주의, 를 제창한 제레미 벤담(Jeremy Bentham)에 의해 고안된 행위에 의해 산출된 쾌락과 고통의 양이 확실한지 아니면 불확실 한지 평가하는 계산법이다. 벤담이 "상황"이라고 정의한 여러 변수는 다음과 같다. * 강도 (Intensity): 즐거움이 얼마나 강한가? * 계속성 (Duration): 얼마나 즐거움 지속되는가? * 확실성 또는 불확실성 (Certainty or uncertainty): 그것은 기쁨이 발생할 것이라고 확신하는가? 또는 가능성은 얼마나 되는가? * 원근성 (propinquity or remoteness): 얼마나 빨리 쾌락을 느끼는가? * 생산성 (Fecundity): 동일한 성향에 영향을 받을 확률. * 순수성 (Purity): 반대성향에 영향 받지 않을 확률. * 규모 (Extent): 얼마나 많은 사람들이 영향을받을 것인가? 벤담의 제안을 쉽게 이해해 보자면 벤담은 “도덕과 입법전체의 조직”으로 합성된 ‘암기하기쉬운 우스꽝스러운 시’(또는 memoriter verses- 암기 구절 이라고 언급된다)를 썼다. 그 시는 다음과 같다 rdf:langString
Felicific calculus (rachunek szczęśliwości) – teoretyczny algorytm ludzkiego działania zdefiniowany przez Jeremy'ego Benthama stanowiący podstawę jego koncepcji antropologicznej.Algorytm ten opisuje ludzkie działanie jako dążenie do przyjemności i unikanie przykrości. Ta ogólna zasada została przez Benthama sprecyzowana przez zdefiniowanie wielu rodzajów przyjemności, do których człowiek dąży i przykrości, których unika oraz opis przykładowych sytuacji, w których dokonuje się wybór między poszczególnymi rodzajami przyjemności.Szczególnym problemem poruszonym przez Benthama była sytuacja wymiany przykrości za przyjemność jak np. praca w tym ujęciu jest taką wymianą polegającą na zamianie gotowości do znoszenia przykrości (pracy) na przyjemności wynikające z możliwości wykorzystania zapłaty. rdf:langString
rdf:langString Hedonistisches Kalkül
rdf:langString Felicific calculus
rdf:langString Felicific calculus
rdf:langString Calcul félicifique
rdf:langString 쾌락계산법
rdf:langString Felicific calculus
rdf:langString Cálculo felicífico
xsd:integer 185990
xsd:integer 1105102588
rdf:langString Das Hedonistische Kalkül, auch felicific calculus genannt, kann als Ziel der Gesetzgebung gelten, Befriedigungen (pleasures) zu erhöhen und Schmerzen (pain) zu verhindern. Das Konzept stammt von Jeremy Bentham, der mit John Stuart Mill zusammen als Begründer des neuzeitlichen Utilitarismus gilt. Nach Bentham hängt die Größe einer Befriedigung – bezogen auf ein Individuum – von vier Umständen ab: * Intensität (intensity), * Dauer (duration), * Wahrscheinlichkeit ihres Eintretens (certainty) und * zeitlicher Nähe (propinquity). Entsprechendes gilt für den Schmerz. Zusätzlich muss man berücksichtigen, dass Befriedigungen und Schmerzen weitere Befriedigungen und Schmerzen zur Folge haben können. Man muss deshalb einbeziehen: * ihre Fruchtbarkeit (fecundity) und * ihre Reinheit (purity). Eine Befriedigung ist fruchtbar, wenn sie weitere Befriedigungen dieser Art nach sich zieht.Eine Befriedigung ist rein, wenn es unwahrscheinlich ist, dass sie Schmerzen erzeugt. Entsprechendes gilt für einen Schmerz. Wenn man die Berechnung bezogen auf ein Kollektiv von Individuen macht, kommt als siebter Gesichtspunkt für die Bestimmung der Größe einer Befriedigung oder eines Schmerzes hinzu: * die Verbreitung (extent). Damit ist die Anzahl der Personen gemeint, die die Befriedigung bzw. den Schmerz haben. Zur Gesamtberechnung des Wertes des Handelns addiert man das Glück der Individuen erster Instanz auf und subtrahiert davon das verursachte Leid aus erster Instanz. Hinzugenommen wird noch das Folgeglück/-leid (siehe Fruchtbarkeit und Reinheit), die Gesamttendenz ermöglicht dann eine genaue Bewertung des Handelns. Bentham war der Ansicht, mit dieser Art moralischer Kalkulation werde die Gesetzgebung zu einer Frage der Arithmetik. Er hoffte, Berechnungsmethoden für den allgemeinen Nutzen zu finden, die zu einheitlichen Ergebnissen führen.
rdf:langString The felicific calculus is an algorithm formulated by utilitarian philosopher Jeremy Bentham (1747–1832) for calculating the degree or amount of pleasure that a specific action is likely to induce. Bentham, an ethical hedonist, believed the moral rightness or wrongness of an action to be a function of the amount of pleasure or pain that it produced. The felicific calculus could, in principle at least, determine the moral status of any considered act. The algorithm is also known as the utility calculus, the hedonistic calculus and the hedonic calculus. To be included in this calculation are several variables (or vectors), which Bentham called "circumstances". These are: 1. * Intensity: How strong is the pleasure? 2. * Duration: How long will the pleasure last? 3. * Certainty or uncertainty: How likely or unlikely is it that the pleasure will occur? 4. * Propinquity or remoteness: How soon will the pleasure occur? 5. * Fecundity: The probability that the action will be followed by sensations of the same kind. 6. * Purity: The probability that it will not be followed by sensations of the opposite kind. 7. * Extent: How many people will be affected?
rdf:langString Felicific calculus (cálculo de la felicidad) es un algoritmo formulado por Jeremy Bentham, para calcular el grado de felicidad que causa una acción específica, y por lo tanto de rectitud moral. También se lo conoce por Cálculo utilitario o Cálculo hedonista. Fue propuesto por Bentham como parte de su proyecto de hacer a las normas morales aptas para el tratamiento científico. Dado que los utilitaristas clásicos consideraban que la rectitud de una acción era función de los beneficios de sus consecuencias, y que los beneficios de un estado estaban en sí mismo en función de la felicidad que contenían, el felicific calculus podía, al menos en principio, establecer el estatus moral de cualquier acto. El felicific calculus es uno de los objetivos primordiales de la teoría de la elección social. Su pregunta central es ¿cómo construir una función de utilidad social respetuosa de las preferencias individuales? La teoría de la elección social, entonces, recupera el sentido sensorial del principio de utilidad. El valor de un placer o dolor para una persona será mayor o menor según: * Su intensidad (cuán intensa es). * Su duración (por cuánto tiempo). * Su certeza (cuán seguro es su logro). * Su proximidad (cuán pronto). Para estimar el acto que origina ese placer o dolor habrá que considerar otras dos circunstancias: * Su fecundidad (si conducirá a otros placeres). * Su pureza (cuánto dolor le acompaña). Para calcular el valor de un placer o dolor para un conjunto de personas se tendrá en cuenta una séptima circunstancia: * Su extensión (qué número de individuos se ve involucrado). Cada acción que nos proponemos realizar debe medirse en función de la cantidad de unidades de placer que obtenemos o esperamos obtener en cada categoría. La acción más correcta (la más ética) será la que dé un total más alto de puntos. * Datos: Q375444
rdf:langString Le calcul félicifique est un algorithme formulé par le philosophe utilitariste Jeremy Bentham pour calculer le degré ou la quantité de plaisir (satisfaction) qu’une action est susceptible de provoquer. Ce calcul relève de la philosophie utilitariste selon laquelle une action doit être évaluée selon la satisfaction (ou l'utilité) qu'elle génère.
rdf:langString 쾌락계산법(Felicific calculus)은 공리주의, 를 제창한 제레미 벤담(Jeremy Bentham)에 의해 고안된 행위에 의해 산출된 쾌락과 고통의 양이 확실한지 아니면 불확실 한지 평가하는 계산법이다. 벤담이 "상황"이라고 정의한 여러 변수는 다음과 같다. * 강도 (Intensity): 즐거움이 얼마나 강한가? * 계속성 (Duration): 얼마나 즐거움 지속되는가? * 확실성 또는 불확실성 (Certainty or uncertainty): 그것은 기쁨이 발생할 것이라고 확신하는가? 또는 가능성은 얼마나 되는가? * 원근성 (propinquity or remoteness): 얼마나 빨리 쾌락을 느끼는가? * 생산성 (Fecundity): 동일한 성향에 영향을 받을 확률. * 순수성 (Purity): 반대성향에 영향 받지 않을 확률. * 규모 (Extent): 얼마나 많은 사람들이 영향을받을 것인가? 가장 빨리 영향을 받을 것 같은 사람을 시작으로 계산한다. 첫 번째 경우에 생성된 분간가능한 쾌락의 가치 값. 첫 번째 경우에 의해 생성 된 것으로 보이는 각 통증의 값. 첫 번째 후에 생산되 나타나는 각 쾌락의 값. 이것은 첫 번째 쾌락의 생산성과 첫 번째 고통의 불순물을 구성한다. 첫 번째 후에 생산돼 나타나는 각 통증의 값. 이것은 첫 번째 고통의 생산성과 첫 번째 쾌락의 불순물을 구성한다. 한쪽에 있는 모든 즐거움의 가치의 총합과, 다른쪽의 모든 고통의 총량을 더한다. 균형은 쾌락의 측면에서의 경우 개개인의 이익과 전체의 행위를 긍정적인 성향으로 이끌어가며 고통의 경우 부정적인 성향을 이끈다. 이익이 나타날 것으로 관련되는 사람들의 수를 계산하고 위의 각각의 과정을 반복한다. 대체로 긍정적인 경향을 고려하여 개인의 경우에서 긍정적 경향의 척도를 표현하는 수량을 더한다. 반대의 경우에도 마찬가지로 구한다.쾌락의 측면에서 개인이 연관된 사회의 총합을 고려하여 일반적으로 긍정적인 영향을 주는 균형을 계산한다. 반대의 경우도 마찬가지로 구한다 벤담의 제안을 쉽게 이해해 보자면 벤담은 “도덕과 입법전체의 조직”으로 합성된 ‘암기하기쉬운 우스꽝스러운 시’(또는 memoriter verses- 암기 구절 이라고 언급된다)를 썼다. 그 시는 다음과 같다 Intense, long, certain, speedy, fruitful, pure— Such marks in pleasures and in pains endure. Such pleasures seek if private be thy end: If it be public, wide let them extend Such pains avoid, whichever be thy view: If pains must come, let them extend to few.
rdf:langString O Cálculo Felicífico ou (felicific calculus) é um algoritmo formulado pelo filósofo utilitarista Jeremy Bentham (1748-1832) para calcular o grau ou quantidade de prazer que uma ação específica pode causar. Bentham, propositor de uma ética hedonista, acreditava que uma ação seria considerada moralmente certa ou errada em função da quantidade de prazer ou de dor que a produziu. O felicific calculus poderia, pelo menos em princípio, determinar o status moral de qualquer ato considerado. O algoritmo também é conhecido como o cálculo utilitário, o cálculo hedonista e o cálculo hedonístico.
rdf:langString Felicific calculus (rachunek szczęśliwości) – teoretyczny algorytm ludzkiego działania zdefiniowany przez Jeremy'ego Benthama stanowiący podstawę jego koncepcji antropologicznej.Algorytm ten opisuje ludzkie działanie jako dążenie do przyjemności i unikanie przykrości. Ta ogólna zasada została przez Benthama sprecyzowana przez zdefiniowanie wielu rodzajów przyjemności, do których człowiek dąży i przykrości, których unika oraz opis przykładowych sytuacji, w których dokonuje się wybór między poszczególnymi rodzajami przyjemności.Szczególnym problemem poruszonym przez Benthama była sytuacja wymiany przykrości za przyjemność jak np. praca w tym ujęciu jest taką wymianą polegającą na zamianie gotowości do znoszenia przykrości (pracy) na przyjemności wynikające z możliwości wykorzystania zapłaty. Koncepcja Benthama została poddana surowej krytyce przez Marksa i jego następców, niemieckich pionierów socjologii, a także przez amerykańskich pragmatystów. Za jego podstawowy mankament uznano niezdolność do wyjaśnienia konkretnych ludzkich zachowań w złożonych historycznych sytuacjach. Rzeczywiście „pomiar szczęśliwości” zakładał dość uproszczoną koncepcję ludzkiej natury, by wyjaśnić psycho-społeczne okoliczności ludzkich czynów z zachowaniem ich niepowtarzalnego charakteru. Jednakże nie była to metoda zupełnie ahistoryczna, choć zakładała sprowadzenie nieskończonej złożoności występującej w realnych okolicznościach ludzkiego działania, do prostego binarnego układu odnajdowanego w wielu różnych sytuacjach. Proces redukcji polegał na sprowadzaniu bardzo złożonych uzasadnień działań do dążenia ku jednej z wielu rodzajów przyjemności lub unikania jednej z wielu rodzajów przykrości. Kategoryzacja tych dwóch wartości była na tyle złożona by ogarnąć (upraszczająco) uzasadnienia działania, odwołujące się do wielu różnych hierarchii wartości: etycznych, estetycznych, sensualnych, materialnych.
xsd:nonNegativeInteger 4741

data from the linked data cloud