Farthing (British coin)
http://dbpedia.org/resource/Farthing_(British_coin) an entity of type: WikicatCoinsOfGreatBritain
El farthing (que significa en anglès: un quart; derivat de l'anglosaxó: feorthing) fou una moneda britànica, el valor equivalent a la quarta part d'un penic (penny), és a dir, 1/960 de lliura esterlina. Aquestes peces van ser encunyades des del segle xiii fins al 31 de desembre de 1960, que es van desmonetitzar (tretes fora del curs legal).
rdf:langString
파딩(영어: farthing)은 잉글랜드 왕국, 그레이트브리튼 왕국, 영국에서 쓰인 동전으로 1/4 의 가치가 있으며, 1/960 영국 파운드에 해당한다. 이 동전은 영국에서 13세기에 처음으로 주조되었고, 1960년 12월 31일까지 법정통화로 쓰였다. 처음에는 은으로 만들어졌는데, 남아있는 것은 드물다. 구리로 만들어진 것은 제임스 1세와 6세 사이로 에게 주조할 수 있는 권한을 주었다. 이 권한은 1672년 왕립 주조소가 다시 문을 연 때까지 계속되었다.
rdf:langString
Il farthing (termine inglese, pronuncia [ˈfɑːðɪŋ]), in italiano fardino, era una moneta pre-decimale britannica del valore di un quarto di penny. Il nome deriva da fourth part, cioè "quarta parte" e risale all'usanza di tagliare i penny d'argento in quattro parti per ottenere moneta spicciola. Queste monete vennero coniate in Inghilterra per la prima volta nel XIII secolo e continuarono ad essere utilizzate fino al 31 dicembre 1960, quando cessarono di avere corso legale.
rdf:langString
Farthing was op de Britse eilanden de kleinste munt, ter waarde van een kwart penny of het 960e deel van een pond. Het woord is verwant met fourth en betekent dus ongeveer hetzelfde als kwartje. De farthing werd na 1956 niet meer geslagen. Vanaf 31 december 1960 was het geen wettig betaalmiddel meer. In In de Ban van de Ring wordt verteld dat de Gouw in vier kwartieren is verdeeld. In het Engels is sprake van farthings.
rdf:langString
Farthing (anglosaxiska: feorðing, "fjärdedel") är en ursprungligen brittisk, numera försvunnen myntenhet. Farthing har präglats i England och Skottland sedan slutet av 1200-talet, först i silver, men sedan 1600-talet i koppar. Myntet har även präglats i ett flertal brittiska kolonialländer. Myntet, som senast hade ett värde av en fjärdedels penny, försvann ur myntsystemet 1960. En höghjuling kallades på engelska för penny-farthing.
rdf:langString
Фа́ртинг (англ. farthing — четвёртая часть чего-либо) — название английской монеты в 1/4 пенни (1/960 фунта стерлингов).
rdf:langString
Фартинг (англ. farthing, від староанглійського feorthung — четверта частина чогось) — назва британської монети в 1/4 пенні (1/960 фунту стерлінгів). Карбування срібної монети почалось в ХІІІ ст., вагою приблизно 0,36 г. Пізніше карбували мідні, бронзові. Після переходу на десяткову систему у 1971 році фартинг вийшов з обігу. Фартинги як обігова монета використовувалися на територіях британських колоній та підлеглих територій, які використовували британську грошову систему.
rdf:langString
Ein Farthing war eine britische Münze im Wert eines Viertelpenny. Das Substantiv stammt aus dem Altenglischen fēorþing/fēorþung (fēorþa + ing/ung = „Vierting/Viertung“ [ein Vierter]; vgl. anord. „fjórðungr“). Diese Münze wurde vom 13. Jahrhundert an bis 1956 in England geprägt und war bis zum 31. Dezember 1960 gültiges Zahlungsmittel. Bereits in den Jahren vorher häuften sich Presseberichte, dass Geschäfte sich weigerten, Farthings als Zahlungsmittel zu akzeptieren.
* Farthing von 1714, Anne. Kupfer.
* Farthing von 1754, Georg II. Kupfer.
* Farthing von 1825, Georg IV. Kupfer.
*
*
rdf:langString
The British farthing (from Old English fēorðing, from fēorða, a fourth) abbreviated qua. (L. quadrans), was a denomination of sterling coinage worth 1/960 of one pound, 1/48 of one shilling, or 1/4 of one penny; initially minted in copper and then in bronze, which replaced the earlier English farthings. Before Decimal Day in 1971, Britain used the Carolingian monetary system, wherein the largest unit was a pound sterling of 20 shillings, each of 12 pence. Each penny was divided into 4 farthings, thus, a pound sterling contained 960 farthings, and a shilling contained 48 farthings. From 1860 to 1971, the purchasing power of a farthing ranged between 12p and 0.2p in 2017 values.
rdf:langString
La moneda de un farthing o fárting (1⁄4d) inglés, era una moneda que valía un cuarto de un antiguo penique, y que representaba 1⁄960 de una libra esterlina. Fue inicialmente acuñada en cobre y luego en bronce entre los años 1860 y 1956 y dejó de ser curso legal el 1 de enero de 1961. Se empleó durante el reinado de seis monarcas: Victoria, Eduardo VIII, Jorge V, Eduardo VIII, Jorge VI e Isabel II. Durante sus cien años de circulación, tuvo dos diseños distintos. Desde 1860 hasta 1936, contuvo una imagen de Britania, y de 1937 hasta 1961, la imagen de una ave de la especie Troglodytidae. Al igual que en el resto de monedas británicas, contenía un retrato de la monarca en el anverso.
rdf:langString
Le farthing (à l'origine le fourthling, le « petit quart » en anglais) était une pièce de monnaie anglaise puis britannique dont la valeur s'élevait à un quart de penny, soit 1/960e de livre sterling. Ces pièces furent frappées du XIIIe siècle, d'abord en argent, puis en cuivre à partir de 1613, et jusqu'en 1956. Elles sont démonétisées le 31 décembre 1960. Après avoir porté l'effigie de Britannia à partir de 1707, le revers des farthings de George VI à Élisabeth II figura un troglodyte mignon ((en) wren), un des plus petits oiseaux du pays, motif conçu par le sculpteur Harold Parker.
rdf:langString
イギリスのファージング(¼d、Farthing)硬貨とは、当時の換算で1ペニーの4分の1、あるいは1ポンドの960分の1に相当する通貨単位である。名前は"fourthing"に由来する。はじめは青銅で鋳造されたが後には銅で鋳造された。ファージングは、ヴィクトリア、エドワード7世、ジョージ5世、エドワード8世、ジョージ6世、エリザベス2世の、6代の在位にわたって使用されていたが、1960年に公的な通貨ではなくなった。流通していた100年の間に、硬貨の裏のデザインとして2つのデザインが存在していた。1860年から1936年まではブリタニアのデザインだったが、1937年以降はミソサザイのデザインであった。他のすべてのイギリス硬貨と同様に、表には君主が彫られていた。
rdf:langString
Farthing – moneta brytyjska o równowartości 1/4 pensa, czyli 1/960 funta szterlinga, będąca w obiegu przed wprowadzeniem systemu dziesiętnego. Pierwsze farthingi zostały wybite w srebrze za panowania Henryka III w pierwszej połowie XIII wieku. Zawartość srebra w monetach z czasem malała. W pierwszej połowie XVI wieku, srebrne farthingi miały 8-10 milimetrów średnicy i ważyły 0,15-0,20 grama. Ostatnie monety tego typu zostały wybite za panowania Edwarda VI w latach 1551-1553. W tym samym czasie, monety półpensowe wybite ze srebra słabej próby pełniły funkcję farthingów.
rdf:langString
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
Farthing (britische Münze)
rdf:langString
Farthing (moneda)
rdf:langString
Farthing (British coin)
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
ファージング
rdf:langString
파딩
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
Фартинг
rdf:langString
Farthing
rdf:langString
Фартинг
xsd:integer
218492
xsd:integer
1101072990
rdf:langString
Bronze
rdf:langString
United Kingdom
rdf:langString
One farthing
xsd:double
20.19
rdf:langString
Plain
xsd:double
2.83
rdf:langString
File:Britfarthing1954obv.png
xsd:integer
1953
rdf:langString
File:British_farthing_1951_reverse.png
rdf:langString
Wren
xsd:integer
1937
xsd:double
0.666
rdf:langString
d sterling
xsd:integer
1860
rdf:langString
El farthing (que significa en anglès: un quart; derivat de l'anglosaxó: feorthing) fou una moneda britànica, el valor equivalent a la quarta part d'un penic (penny), és a dir, 1/960 de lliura esterlina. Aquestes peces van ser encunyades des del segle xiii fins al 31 de desembre de 1960, que es van desmonetitzar (tretes fora del curs legal).
rdf:langString
Ein Farthing war eine britische Münze im Wert eines Viertelpenny. Das Substantiv stammt aus dem Altenglischen fēorþing/fēorþung (fēorþa + ing/ung = „Vierting/Viertung“ [ein Vierter]; vgl. anord. „fjórðungr“). Diese Münze wurde vom 13. Jahrhundert an bis 1956 in England geprägt und war bis zum 31. Dezember 1960 gültiges Zahlungsmittel. Bereits in den Jahren vorher häuften sich Presseberichte, dass Geschäfte sich weigerten, Farthings als Zahlungsmittel zu akzeptieren. Obwohl mehrere Millionen Farthings im Laufe von 700 Jahren geprägt wurden, sind relativ wenige bis heute erhalten. Die ältesten gefundenen Münzen stammen aus der Regierungszeit Heinrichs III., wahrscheinlich handelt es sich bei ihnen aber nur um erste Prägeversuche und nicht um wirklich für den Zahlungsverkehr gedachte Münzen. Bis ins 16. Jahrhundert wurde der Farthing aus Silber geprägt. Da allerdings mehrere Gewichtsreduktionen erfolgten, wurde er im 16. Jahrhundert so klein und damit so einfach zu verlieren, dass die Prägung mehrere Jahrzehnte ausgesetzt wurde. Jakob I. stellte auf Kupferprägung um. Die letzten Stücke wurden schließlich aus Bronze angefertigt. Der neue, mit der Währungsreform von 1971 eingeführte englische Penny hat fast dieselben Maße wie der letzte Farthing. Zeitweilig gab es im frühen 19. Jahrhundert auch viertel, drittel und halbe Farthings als Kursmünzen aus Kupfer. Ein wohl letzter Halffarthing wurde 1902 als „Coronation Model“ (Auswurfmünze) für König Eduard VII. geprägt.
* Farthing von 1714, Anne. Kupfer.
* Farthing von 1754, Georg II. Kupfer.
* Farthing von 1825, Georg IV. Kupfer.
* Farthing von 1831, Wilhelm IV. Kupfer.
* Farthing von 1875, Victoria. Bronze.
rdf:langString
The British farthing (from Old English fēorðing, from fēorða, a fourth) abbreviated qua. (L. quadrans), was a denomination of sterling coinage worth 1/960 of one pound, 1/48 of one shilling, or 1/4 of one penny; initially minted in copper and then in bronze, which replaced the earlier English farthings. Before Decimal Day in 1971, Britain used the Carolingian monetary system, wherein the largest unit was a pound sterling of 20 shillings, each of 12 pence. Each penny was divided into 4 farthings, thus, a pound sterling contained 960 farthings, and a shilling contained 48 farthings. From 1860 to 1971, the purchasing power of a farthing ranged between 12p and 0.2p in 2017 values. The farthing coin was legal tender during the reigns of eleven British monarchs: George I, George II, and George III, George IV, William IV, and Victoria, Edward VII and George V, Edward VIII, George VI, and Elizabeth II. In Britain and Northern Ireland the farthing coin ceased to be legal tender on 1 January 1961; however, the farthing remaind legal tender in the Falkland Islands, the Falkland Islands Dependencies, and the British Antarctic Territory until 31 October 1970. In two-and-a-half centuries in circulation as British currency, the reverse face of the farthing coin was minted in two designs: (i) from the 18th century until 1936, the farthing featured the figure of Britannia; and (ii) from 1937, the farthing featured the image of a wren. Like all British coins, the obverse face of the farthing coin bore the portrait of the incumbent monarch.
rdf:langString
La moneda de un farthing o fárting (1⁄4d) inglés, era una moneda que valía un cuarto de un antiguo penique, y que representaba 1⁄960 de una libra esterlina. Fue inicialmente acuñada en cobre y luego en bronce entre los años 1860 y 1956 y dejó de ser curso legal el 1 de enero de 1961. Se empleó durante el reinado de seis monarcas: Victoria, Eduardo VIII, Jorge V, Eduardo VIII, Jorge VI e Isabel II. Durante sus cien años de circulación, tuvo dos diseños distintos. Desde 1860 hasta 1936, contuvo una imagen de Britania, y de 1937 hasta 1961, la imagen de una ave de la especie Troglodytidae. Al igual que en el resto de monedas británicas, contenía un retrato de la monarca en el anverso. La palabra Farthing, (incluyendo su versión latinizada, Fárting o "Fártin") cuya etimología proviene del inglés antiguo, fēorðing, la cual a su vez deriva de la palabra fēorða, que significa "un cuarto". Antes del día decimal, en febrero de 1971, la libra esterlina estaba compuesta por 240 peniques (en inglés: pence, plural de penny). El penique estaba compuesto de cuatro fártings, un chelín, estaba compuesto de doce peniques, y una libra esterlina, a su vez, estaba compuesta por veinte chelines. Los valores inferiores a una libra se escribían indicando la cantidad de chelines y de peniques y sus respectivas fracciones por separado. por ejemplo. 5s 6d (cinco chelines y seis peniques), y se podían escribir como 5/6 simplemente. Los valores inferiores a un chelín se expresaban con peniques. Un precio expresado con un fárting, se escribiría del siguiente modo: 3s 41⁄4d (tres chelines, cuatro peniques y un fárting) Se estima que el poder adquisitivo de un fárting en toda su existencia, rondó valores equivalentes a entre £0.02 y £0.12 en la actualidad.
rdf:langString
Le farthing (à l'origine le fourthling, le « petit quart » en anglais) était une pièce de monnaie anglaise puis britannique dont la valeur s'élevait à un quart de penny, soit 1/960e de livre sterling. Ces pièces furent frappées du XIIIe siècle, d'abord en argent, puis en cuivre à partir de 1613, et jusqu'en 1956. Elles sont démonétisées le 31 décembre 1960. Après avoir porté l'effigie de Britannia à partir de 1707, le revers des farthings de George VI à Élisabeth II figura un troglodyte mignon ((en) wren), un des plus petits oiseaux du pays, motif conçu par le sculpteur Harold Parker. Le farthing n'a pas toujours été la plus petite pièce britannique en cuivre puisqu'au XIXe siècle il existait des demi-farthings (1/1920e de livre), des tiers de farthing à Malte (1/2880e de livre) et même des quarts de farthing (1/3840e de livre).
rdf:langString
파딩(영어: farthing)은 잉글랜드 왕국, 그레이트브리튼 왕국, 영국에서 쓰인 동전으로 1/4 의 가치가 있으며, 1/960 영국 파운드에 해당한다. 이 동전은 영국에서 13세기에 처음으로 주조되었고, 1960년 12월 31일까지 법정통화로 쓰였다. 처음에는 은으로 만들어졌는데, 남아있는 것은 드물다. 구리로 만들어진 것은 제임스 1세와 6세 사이로 에게 주조할 수 있는 권한을 주었다. 이 권한은 1672년 왕립 주조소가 다시 문을 연 때까지 계속되었다.
rdf:langString
Il farthing (termine inglese, pronuncia [ˈfɑːðɪŋ]), in italiano fardino, era una moneta pre-decimale britannica del valore di un quarto di penny. Il nome deriva da fourth part, cioè "quarta parte" e risale all'usanza di tagliare i penny d'argento in quattro parti per ottenere moneta spicciola. Queste monete vennero coniate in Inghilterra per la prima volta nel XIII secolo e continuarono ad essere utilizzate fino al 31 dicembre 1960, quando cessarono di avere corso legale.
rdf:langString
イギリスのファージング(¼d、Farthing)硬貨とは、当時の換算で1ペニーの4分の1、あるいは1ポンドの960分の1に相当する通貨単位である。名前は"fourthing"に由来する。はじめは青銅で鋳造されたが後には銅で鋳造された。ファージングは、ヴィクトリア、エドワード7世、ジョージ5世、エドワード8世、ジョージ6世、エリザベス2世の、6代の在位にわたって使用されていたが、1960年に公的な通貨ではなくなった。流通していた100年の間に、硬貨の裏のデザインとして2つのデザインが存在していた。1860年から1936年まではブリタニアのデザインだったが、1937年以降はミソサザイのデザインであった。他のすべてのイギリス硬貨と同様に、表には君主が彫られていた。 1971年の十進法の日以前は1ポンドは240ペンスであり、1ペニーは4ファージングであった。1シリングは12ペンスであり、1ポンドは20シリングであった。1ポンド以下の価値は普通シリングとペンスによって表された。例えば、3シリングと6ペンス(3/6)と表され、"three and six"または"three and sixpense"と発音された。1シリング以下の価値は単純にペンスを用いて表され、例えば8dと表され、"eightpence"と発音された。ファージングを用いて書かれた値段は(19/11¼)などと書かれ、"nineteen and elevenpence farthing"などと発音された。
rdf:langString
Farthing was op de Britse eilanden de kleinste munt, ter waarde van een kwart penny of het 960e deel van een pond. Het woord is verwant met fourth en betekent dus ongeveer hetzelfde als kwartje. De farthing werd na 1956 niet meer geslagen. Vanaf 31 december 1960 was het geen wettig betaalmiddel meer. In In de Ban van de Ring wordt verteld dat de Gouw in vier kwartieren is verdeeld. In het Engels is sprake van farthings.
rdf:langString
Farthing – moneta brytyjska o równowartości 1/4 pensa, czyli 1/960 funta szterlinga, będąca w obiegu przed wprowadzeniem systemu dziesiętnego. Pierwsze farthingi zostały wybite w srebrze za panowania Henryka III w pierwszej połowie XIII wieku. Zawartość srebra w monetach z czasem malała. W pierwszej połowie XVI wieku, srebrne farthingi miały 8-10 milimetrów średnicy i ważyły 0,15-0,20 grama. Ostatnie monety tego typu zostały wybite za panowania Edwarda VI w latach 1551-1553. W tym samym czasie, monety półpensowe wybite ze srebra słabej próby pełniły funkcję farthingów. Kolejne farthingi pojawiły się dopiero w 1672. Od tego czasu aż do 1864 były bite w miedzi. Wyjątek stanowią emisje cynowe z lat 1684-1692. Dwa ostatnie roczniki miedzianych monet ćwierćpensowych, 1860 i 1864, zostały wybite w niewielkiej ilości i nie były przeznaczone do obiegu. Wszystkie miedziane farthingi wycofano z końcem 1869. W 1860 rozpoczęto bicie farthingów w brązie - stopie bardziej odpornym na ścieranie. Stan ten trwał aż do końca emisji nominału w 1956. Brązowe farthingi zostały wycofane z obiegu z końcem 1960. Roczniki 1672-1936 przedstawiają na rewersie personifikację Brytanii, natomiast te z lat 1937-1956 - strzyżyka. Wydawano także monety o niższym nominale, które nie były emitowane w sposób ciągły, ich nakład był zazwyczaj niski i przeznaczone były głównie do obiegu w koloniach brytyjskich. Należą do nich:
* 1/2 farthinga (1828-1856), początkowo bite dla Cejlonu, od 1842 dopuszczone do obiegu w Wielkiej Brytanii, w obiegu do końca 1869,
* 1/3 farthinga (1827-1913), bite dla Malty jako odpowiednik dawnego grano, nie były w obiegu w Wielkiej Brytanii,
* 1/4 farthinga (1839-1853), bite dla Cejlonu, nie były w obiegu w Wielkiej Brytanii.
rdf:langString
Farthing (anglosaxiska: feorðing, "fjärdedel") är en ursprungligen brittisk, numera försvunnen myntenhet. Farthing har präglats i England och Skottland sedan slutet av 1200-talet, först i silver, men sedan 1600-talet i koppar. Myntet har även präglats i ett flertal brittiska kolonialländer. Myntet, som senast hade ett värde av en fjärdedels penny, försvann ur myntsystemet 1960. En höghjuling kallades på engelska för penny-farthing.
rdf:langString
Фа́ртинг (англ. farthing — четвёртая часть чего-либо) — название английской монеты в 1/4 пенни (1/960 фунта стерлингов).
rdf:langString
Фартинг (англ. farthing, від староанглійського feorthung — четверта частина чогось) — назва британської монети в 1/4 пенні (1/960 фунту стерлінгів). Карбування срібної монети почалось в ХІІІ ст., вагою приблизно 0,36 г. Пізніше карбували мідні, бронзові. Після переходу на десяткову систему у 1971 році фартинг вийшов з обігу. Фартинги як обігова монета використовувалися на територіях британських колоній та підлеглих територій, які використовували британську грошову систему.
xsd:nonNegativeInteger
13165
