Experimental Breeder Reactor I

http://dbpedia.org/resource/Experimental_Breeder_Reactor_I an entity of type: Thing

Experimentální množivý reaktor EBR-1 (Experimental Breeder Reactor) je z provozu vyřazené výzkumné jaderné zařízení v USA. Nachází se v poušti, 29 km jihovýchodně od města Arco v Idaho a 82 km severozápadně od města . EBR-1 byl prvním jaderným zařízením na světě, které vyrobilo elektřinu. 20. prosince 1951 v 1:50 dodával EBR-1 dostatek energie pro rozsvícení čtyř 200 W žárovek. Následně vyráběl dostatek elektřiny k napájení celé své budovy. Experimenty zde probíhaly až do roku 1964, kdy byl reaktor vyřazen z provozu. rdf:langString
المفاعل التجريبي (EBR-1) هو مفاعل أبحاث أُوقف تشغيله وهو المعلم القومي التاريخي للولايات المتحدة الموجود في الصحراء على بعد حوالي 18 ميلاً (29 كم) جنوب شرق أركو (أيداهو). rdf:langString
Experimental Breeder Reactor I (EBR-I) is a decommissioned research reactor and U.S. National Historic Landmark located in the desert about 18 miles (29 km) southeast of Arco, Idaho. It was the world's first breeder reactor. At 1:50 p.m. on December 20, 1951, it became one of the world's first electricity-generating nuclear power plants when it produced sufficient electricity to illuminate four 200-watt light bulbs. EBR-I subsequently generated sufficient electricity to power its building, and continued to be used for experimental purposes until it was decommissioned in 1964. The museum is open for visitors from late May until early September. rdf:langString
L'Experimental Breeder Reactor I (EBR-I) est un réacteur nucléaire aujourd'hui démantelé situé au Laboratoire national de l'Idaho dans le désert, à environ à 29 kilomètres au sud-est d'Arco (Idaho), aux États-Unis. rdf:langString
EBR-I(Experimental Breeder Reactor No.1)は、アイダホ州アルコから18マイル(29 km)南東に離れた砂漠の中に建設された高速増殖炉実験炉である。 1951年12月20日午後1時50分、世界初の原子力発電に成功した。そのときの電力は4個の200ワット電球を灯す程度であった。 EBR-Iは、世界初の原子力発電を行った原子炉というだけではなく、世界初の高速増殖炉でもあり、世界初のプルトニウムを燃料とした原子炉でもあった。 その後、1964年に閉鎖されるまで、様々な実験的用途に用いられた。 rdf:langString
實驗性滋生反應爐一號(英語:Experimental Breeder Reactor I, EBR-I),是美國一座退役的研究用核子反應爐和國家歷史名勝,位於愛達荷州布尤特縣阿科市(Arco)東南約18英里(29.0公里)的沙漠中。 它是世界上第一個增殖反應堆。1951年12月20日下午1點50分(UTC-7),它產生的電力足以照亮四個200瓦的燈泡,成為世界上最早的核電廠之一。EBR-I隨後產生了足夠的電力為其建築供電,並繼續用於實驗目的,直到1964年退役。這座退役反應爐由愛達荷國家實驗室管理,於每年5月下旬至9月初對遊客開放。 rdf:langString
El Reactor Experimental Reproductor Número Uno (en el inglés original Experimental Breeder Reactor I, EBR-I) fue la primera planta de energía nuclear experimental del mundo.​ El 20 de diciembre de 1951, el éxito de un experimento con el EBR-I demostró la viabilidad de la energía nuclear al iluminar cuatro bombillas. EBR-I es desde 1966 un lugar calificado como emplazamiento histórico nacional de los Estados Unidos. Se encuentra en el desierto, a 18 millas al sudeste de Arco, Idaho. Esta instalación está considerada el lugar de nacimiento de la energía atómica utilizable a partir de un reactor nuclear para producir energía eléctrica.​ rdf:langString
Der Experimental Breeder Reactor I (EBR-I, in einer frühen Designphase auch Chicago Pile 4 (CP-4) genannt) im Idaho National Laboratory war ein Versuchsreaktor, der als weltweit erster Kernreaktor am 20. Dezember 1951 elektrischen Strom erzeugte, sowie der erste funktionierende Brutreaktor. In diesem Reaktor wurden auch mehrere andere Technologien erstmals umgesetzt. Er war bis 1963 in Betrieb, ist heute als National Historic Landmark ausgewiesen und für Besucher zugänglich. rdf:langString
rdf:langString المفاعل النووي التجريبي الأول
rdf:langString EBR-1
rdf:langString Experimental Breeder Reactor I
rdf:langString Experimental Breeder Reactor I EBR-I
rdf:langString Experimental Breeder Reactor I
rdf:langString Experimental Breeder Reactor I
rdf:langString EBR-I
rdf:langString 實驗性滋生反應爐一號
rdf:langString Experimental Breeder Reactor No. 1
rdf:langString Experimental Breeder Reactor No. 1
xsd:float 43.51131820678711
xsd:float -113.0064010620117
xsd:integer 531725
xsd:integer 1122245584
xsd:date 1966-10-15
xsd:integer 1950
rdf:langString Experimental Breeder Reactor Number 1 in Idaho, the first power reactor
xsd:date 2008-06-25
xsd:date 1965-12-21
rdf:langString Butte County, Idaho, US
rdf:langString Idaho#USA
rdf:langString nhl
xsd:integer 66000307
xsd:string 43.51132 -113.0064
rdf:langString Experimentální množivý reaktor EBR-1 (Experimental Breeder Reactor) je z provozu vyřazené výzkumné jaderné zařízení v USA. Nachází se v poušti, 29 km jihovýchodně od města Arco v Idaho a 82 km severozápadně od města . EBR-1 byl prvním jaderným zařízením na světě, které vyrobilo elektřinu. 20. prosince 1951 v 1:50 dodával EBR-1 dostatek energie pro rozsvícení čtyř 200 W žárovek. Následně vyráběl dostatek elektřiny k napájení celé své budovy. Experimenty zde probíhaly až do roku 1964, kdy byl reaktor vyřazen z provozu.
rdf:langString المفاعل التجريبي (EBR-1) هو مفاعل أبحاث أُوقف تشغيله وهو المعلم القومي التاريخي للولايات المتحدة الموجود في الصحراء على بعد حوالي 18 ميلاً (29 كم) جنوب شرق أركو (أيداهو).
rdf:langString Der Experimental Breeder Reactor I (EBR-I, in einer frühen Designphase auch Chicago Pile 4 (CP-4) genannt) im Idaho National Laboratory war ein Versuchsreaktor, der als weltweit erster Kernreaktor am 20. Dezember 1951 elektrischen Strom erzeugte, sowie der erste funktionierende Brutreaktor. In diesem Reaktor wurden auch mehrere andere Technologien erstmals umgesetzt. Er war bis 1963 in Betrieb, ist heute als National Historic Landmark ausgewiesen und für Besucher zugänglich. Die Anlage im Süden des US-Bundesstaates Idaho liegt zwischen Idaho Falls und . Die Konstruktion wurde ab 1946 unter der Leitung von Walter Zinn und unter Beteiligung von Enrico Fermi am Argonne National Laboratory entworfen, 1947 von der Atomic Energy Commission freigegeben und ab 1949 auf einem neuen Testgelände in der Halbwüste Idahos gebaut. Ihr Zweck war die Demonstration der Stromerzeugung und weitere Nuklearforschung. Der Reaktorkern war austauschbar, die beiden Kühlmittelkreisläufe, Primärkreislauf und Sekundärkreislauf, wurden mit der flüssigen Natrium-Kalium-Legierung NaK betrieben. Der Sekundärkreislauf übertrug seine Energie in einem Wärmetauscher auf einen Wasser-Dampf-Kreislauf, der eine konventionelle Kombination aus Turbine und Generator antrieb. Im August 1951 scheiterte ein erster Versuch, weil die Brennstoffmenge und -dichte nicht ausreichte, um eine Kritische Masse herzustellen. Im Dezember desselben Jahres konnte nach einem Umbau des Kerns erstmals eine geringe elektrische Leistung abgegeben werden. Am ersten Tag reichte die Leistung für den Bedarf von vier Glühlampen, ab dem nächsten Tag und bis zur Außerdienststellung erzeugte die Anlage genug Leistung für den Eigenbedarf und diverse Forschungsaufgaben. 1953 konnte im EBR-I erstmals der bis dahin nur theoretisch vorhergesagte Brutprozess nachgewiesen werden. In seiner Laufzeit wurde der Reaktor mit vier verschiedenen Reaktorkernen betrieben. Der erste bestand aus nur 52 kg hochangereichertem Uran in einer für die damalige Zeit sehr dichten Bauweise. Der Kernbrennstoff der beiden nächsten war angereichertes Uran in Verbindung mit 2 % Zirconium. Beim Betrieb des zweiten Kerns kam es 1955 zu einer partiellen Kernschmelze, deren Auswirkungen aber auf den Kern selbst beschränkt blieben. Der letzte Reaktorkern ab November 1962 bestand aus Plutonium, womit der EBR-I als weltweit erster Reaktor elektrischen Strom aus der Spaltung von Plutonium erzeugte. Dieser letzte, als Mark IV bezeichnete Reaktorkern erzeugte mit einer Brutrate von 1,27 auch erstmals mehr Brennstoff, als er spaltete. Der Reaktor wurde Anfang 1964 abgeschaltet und durch den benachbarten ersetzt. 1966 wurde die Anlage als National Historic Landmark ausgewiesen. Sie ist im National Register of Historic Places gelistet. Seit 1976 – nachdem alle radioaktiven Einbauten entfernt wurden – ist sie im Sommerhalbjahr als Museum für die Öffentlichkeit zugänglich. Auf dem Parkplatz vor dem Gebäude stehen zwei von General Electric gebaute Prototypen für einen nuklearen Flugzeugantrieb.
rdf:langString El Reactor Experimental Reproductor Número Uno (en el inglés original Experimental Breeder Reactor I, EBR-I) fue la primera planta de energía nuclear experimental del mundo.​ El 20 de diciembre de 1951, el éxito de un experimento con el EBR-I demostró la viabilidad de la energía nuclear al iluminar cuatro bombillas. EBR-I es desde 1966 un lugar calificado como emplazamiento histórico nacional de los Estados Unidos. Se encuentra en el desierto, a 18 millas al sudeste de Arco, Idaho. Esta instalación está considerada el lugar de nacimiento de la energía atómica utilizable a partir de un reactor nuclear para producir energía eléctrica.​ La construcción de EBR-I empezó a finales de 1949 como parte de la Planta Nacional de Pruebas de Reactores, ahora conocida como Laboratorio Nacional de Idaho (INL). El propio reactor fue diseñado por Walter Zinn y el Laboratorio Nacional Argonne. La instalación del reactor en el EBR-I tuvo lugar a principios de 1951 y la primera reacción alcanzó su criticidad el 24 de agosto de 1951. El 20 de diciembre de ese año, se consiguió con éxito y por primera vez la energía atómica. El objeto del diseño de EBR-I no era el de producir electricidad sino el de validar los principios de física nuclear que sugerían la posibilidad de un reactor de reproducción. En 1953, experimentos revelaron que el reactor estaba produciendo combustible adicional durante la fisión nuclear, lo que confirmaba lo que era una hipótesis. No obstante, el 29 de noviembre de 1955, el reactor EBR-I sufrió una fusión parcial debido a un error de operador, siendo reparado a continuación y pudo proseguir con otros experimentos. Además de generar la primera electricidad en el mundo a partir de la energía atómica, el EBR-I fue también el primer reactor de reproducción que utilizó como combustible el plutonio. EBR-I fue desactivado en 1964 y fue sustituido por un nuevo reactor, el Experimental Breeder Reactor EBR-II. Aunque EBR-I produjo la primera electricidad a partir de energía nuclear, una planta de reactor BORAX (también perteneciente al Laboratorio Nacional Argonne) fue la primera en suministrar electricidad a la red eléctrica, concretamente a la del cercano pueblo de Arco, Idaho, en 1955.​ El EBR-I fue declarado lugar nacional por el Presidente Lyndon Johnson y por Glenn T. Seaborg el 25 de agosto de 1966. El emplazamiento fue abierto al público en 1976. En el emplazamiento también se muestran dos prototipos de reactores del Proyecto de Propulsión Nuclear Aérea de los años 50.​
rdf:langString Experimental Breeder Reactor I (EBR-I) is a decommissioned research reactor and U.S. National Historic Landmark located in the desert about 18 miles (29 km) southeast of Arco, Idaho. It was the world's first breeder reactor. At 1:50 p.m. on December 20, 1951, it became one of the world's first electricity-generating nuclear power plants when it produced sufficient electricity to illuminate four 200-watt light bulbs. EBR-I subsequently generated sufficient electricity to power its building, and continued to be used for experimental purposes until it was decommissioned in 1964. The museum is open for visitors from late May until early September.
rdf:langString L'Experimental Breeder Reactor I (EBR-I) est un réacteur nucléaire aujourd'hui démantelé situé au Laboratoire national de l'Idaho dans le désert, à environ à 29 kilomètres au sud-est d'Arco (Idaho), aux États-Unis.
rdf:langString EBR-I(Experimental Breeder Reactor No.1)は、アイダホ州アルコから18マイル(29 km)南東に離れた砂漠の中に建設された高速増殖炉実験炉である。 1951年12月20日午後1時50分、世界初の原子力発電に成功した。そのときの電力は4個の200ワット電球を灯す程度であった。 EBR-Iは、世界初の原子力発電を行った原子炉というだけではなく、世界初の高速増殖炉でもあり、世界初のプルトニウムを燃料とした原子炉でもあった。 その後、1964年に閉鎖されるまで、様々な実験的用途に用いられた。
rdf:langString 實驗性滋生反應爐一號(英語:Experimental Breeder Reactor I, EBR-I),是美國一座退役的研究用核子反應爐和國家歷史名勝,位於愛達荷州布尤特縣阿科市(Arco)東南約18英里(29.0公里)的沙漠中。 它是世界上第一個增殖反應堆。1951年12月20日下午1點50分(UTC-7),它產生的電力足以照亮四個200瓦的燈泡,成為世界上最早的核電廠之一。EBR-I隨後產生了足夠的電力為其建築供電,並繼續用於實驗目的,直到1964年退役。這座退役反應爐由愛達荷國家實驗室管理,於每年5月下旬至9月初對遊客開放。
xsd:nonNegativeInteger 12326
xsd:string 66000307
xsd:gYear 1950
<Geometry> POINT(-113.00640106201 43.511318206787)

data from the linked data cloud