Enka
http://dbpedia.org/resource/Enka an entity of type: Thing
El terme Enka fa referència a dos estils de música japonesa. El primer consisteix en la utilització que es va fer de la cançó popular com a mitjà d'expressar desacords polítics durant el període Meiji (1868-1912) i el període Taisho (1912-1926), a manera de cançó protesta, com un mitjà per evitar la repressió del govern en els discursos de la dissidència política. El segon és un gènere japonès de cançons populars (kayōkyoku) desenvolupat en la postguerra, durant el període Showa (1926-1989). El terme generalment es refereix a aquest últim tipus de cançons tradicionals i melodramàtiques.
rdf:langString
演歌（えんか）は、 1.
* 明治時代の自由民権運動において政府批判を歌に託した演説歌の略。 2.
* 1920年代「船頭小唄」流行頃には演歌師が活動していた。 3.
* 1960年代半ばに日本の歌謡曲から大衆芸能として人気となったジャンルで、日本人独特の感覚や情念に基づく娯楽的な歌曲の分類の一つである。当初は同じ音韻である「艶歌」や「怨歌」の字も当てられていたが、1970年代初頭のビクターによるプロモーションなどをきっかけに「演歌」が定着した。なお、音楽理論的には、演歌の定義はない。 ここでは1.2.3含めて概説する。
rdf:langString
엔카(일본어: 演歌)는 메이지 시대 이후 유행하기 시작한 일본의 대중 음악 장르의 하나로, 일본인 특유의 감각이나 정서에 기초한 장르이다. 엔카에서 사용되는 음계의 대부분은 일본 전래의 민요에서 사용되던 5음계이다. 이러한 음계법은 고가 마사오에 의한 고가 멜로디로 정착한 뒤부터 엔카만의 독특한 음계로 자리잡았다. 이러한 멜로디는 초기 클래식의 정통파인 도쿄 예술대학 출신의 후지야마 이치로의 성악 기술을 정통으로 해석한 클론 창법으로 한 시대를 풍미했으며, 일본 음악의 기교 표현을 강화한 뒤 1960년대에 거장 미소라 히바리의 등장으로 그 지위를 확립하게 되었다. 이후 비슷한 음계에서 각각의 가수들이 고가 멜로디를 개성적으로 부르게 되었다. 주로 바다, 술, 눈물, 여자, 비, 북쪽 지방, 눈, 이별 등의 소재를 중심으로 남녀간의 슬픈 사랑을 그리는 경우가 많다. 대표곡으로는 미소라 히바리의 〈슬픈 술〉(悲しい酒) 등.
rdf:langString
Enka (japanska: 演歌?, Enka) är en genre inom japansk populärmusik som utmärks av melankoliska ballader. I enka blandas den japanska fem-tonsskalan ofta med den västerländska. Shamisen och andra traditionella japanska instrument förekommer ibland. Termen enka används också om sånger som sjöngs bland liberala politiska aktivister under Meijiperioden, som ett sätt att komma förbi den statliga censuren.
rdf:langString
Энка (яп. 演歌, от 演 эн «игра, исполнение» и 歌 ка «песня») — жанр японской песни c характерным медленным вибрато кобуси.
rdf:langString
Енка (яп. 演歌) — жанр японської пісні, що поширився у період Сьова (1926—1989). В даний час під цим терміном розуміються традиційні пісні романтичного змісту. Назву цього пісенного жанру Японії можна перевести українською як «пісня печалі». У світовій музичній культурі оспівування смутку типово для американського блюзу, для французького шансону тощо. У жанру енка досить туманний родовід, існує багато різних версій його походження. Згідно з однією з версій, прабатьками енка були мандрівні актори. У власних мандрах по Японії вони демонстрували моновистави, знайомлячи населення з новими піснями.
rdf:langString
演歌，是日本頗具代表性的傳統歌曲類別，它反映了日本民族的慣常情感表達方式；而基於歌手唱腔或歌曲含意，也被稱為艷歌、怨歌等（日語發音相同）。 演歌起源於明治時代，並一度在日本流行。但隨著西方文化在日本影響力漸大，演歌的流行度已遠遠不及日本流行音樂（J-POP）。近年由於如冰川清志的年輕一代的演歌歌手出現、早安少女組一類的流行歌手或組合亦有唱演歌、甚至是現時AKB48的成員岩佐美咲在個人發展方面後亦由流行歌曲改唱演歌等，都令演歌有重新流行起來的趨勢。
rdf:langString
Enka (japonsky 演歌) je žánr japonské populární hudby, který stylem připomíná tradiční japonskou hudbu. Jedná se o relativně mladý žánr; enka je nástupkyní předválečné a zapojuje tradičnější vokální techniky než svá předchůdkyně. Zároveň je kategorizována jako podžánr .
rdf:langString
Enka (演歌 Enka?) es un estilo de música japonesa consistente en una mezcla de sonidos tradicionales japoneses con melodías occidentales principalmente de influencia estadounidense. Inicialmente se creó dentro de la Era Meiji (1868-1912) y la Era Taishō (1912-1926) como una forma de música de protesta.
rdf:langString
Enka (演歌) is a Japanese music genre considered to resemble traditional Japanese music stylistically. Modern enka, however, is a relatively recent musical form, which adopts a more traditional musical style in its vocalism than ryūkōka music, popular during the prewar years.
rdf:langString
Enka (jap. 演歌) ist ein Musikgenre, das nahezu ausschließlich in Japan produziert wird und populär ist. Ebenso wie die deutschsprachigen volkstümlichen Schlager auf Elementen aus der traditionellen Volksmusik aufbauen, halten sich japanische Schlager streng an die pentatonische Tonleiter, die auch Grundlage der traditionellen bildet. Bei Live-Aufführungen tragen Sängerinnen meist einen traditionellen Kimono. Enka werden häufig von einem einzelnen Sänger vorgetragen, eine Reihe von Enka-Titeln sind aber auch Duette.
rdf:langString
L'enka (演歌) est un genre musical japonais rassemblant toutes les origines stylistiques de la musique japonaise. L'enka moderne, cependant, est une forme musicale relativement récente lancée dans le contexte de l'après-guerre, adoptant un style musical plus traditionnel dans son vocalisme que la musique ryūkōka, popularisée avant la Seconde Guerre mondiale.
rdf:langString
Enka (演歌) adalah salah satu genre musik pop Jepang berupa balada bernada sentimental yang secara unik mengekspresikan luapan perasaan orang Jepang. Penyanyi enka menyanyikan lagu menggunakan teknik menyanyi yang disebut . Penyanyi enka sebagian besar mengenakan kimono walaupun tidak sedikit penyanyi enka yang mengenakan pakaian ala Barat.
rdf:langString
Col termine enka (演歌? derivato dai kanji 演 en?, ovvero "performance, intrattenimento", e 歌 ka?, cioè "canzone"), ci si riferisce a due diversi stili di musica giapponese: il primo nacque nel periodo Meiji (1868-1912) e fu in voga fino al periodo Taishō (1912-1926); il secondo, al quale generalmente ci si riferisce oggi usando il termine enka, è un tipo di musica popolare più melodrammatica. Alcuni dei primi cantanti di enka moderno sono stati , e .
rdf:langString
Enka is de naam van twee stijlen van Japanse muziek. De eerste stijl bestaat uit toespraken die op muziek zijn gezet en werden gezongen door politieke activisten in de Meijiperiode (1868-1912) en de Taishoperiode (1912-1926). Op deze wijze werd ingrijpen van de regering voorkomen bij het uitspreken van politieke toespraken van de oppositie.
rdf:langString
Enka (em japonês: 演歌) é um estilo de música japonesa que é uma mistura de sons tradicionais japoneses com melodias ocidentais. Porém foi criada entre a Era Meiji e Era Taisho, como uma forma de música de protesto.
rdf:langString
Enka (jap. 演歌) – rodzaj pieśni japońskiej o charakterze melancholijnej ballady śpiewanej w określonym stylu (genre). Uważany jest za stylistycznie podobny do tradycyjnej muzyki japońskiej. Współczesny gatunek enka jest jednak stosunkowo nową formą muzyczną, przyjmując w swoim wokalu bardziej tradycyjny styl muzyczny niż muzyka , popularna w latach przedwojennych. Najbardziej znaną wykonawczynią enki była Hibari Misora (nazywana też królową enki).
rdf:langString
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
演歌
rdf:langString
엔카
rdf:langString
Enka (genre)
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Энка
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Енка
rdf:langString
演歌
rdf:langString
Enka
rdf:langString
Enka
xsd:integer
163991
xsd:integer
1121268593
rdf:langString
rdf:langString
November 2010
rdf:langString
November 2010
rdf:langString
El terme Enka fa referència a dos estils de música japonesa. El primer consisteix en la utilització que es va fer de la cançó popular com a mitjà d'expressar desacords polítics durant el període Meiji (1868-1912) i el període Taisho (1912-1926), a manera de cançó protesta, com un mitjà per evitar la repressió del govern en els discursos de la dissidència política. El segon és un gènere japonès de cançons populars (kayōkyoku) desenvolupat en la postguerra, durant el període Showa (1926-1989). El terme generalment es refereix a aquest últim tipus de cançons tradicionals i melodramàtiques.
rdf:langString
Enka (japonsky 演歌) je žánr japonské populární hudby, který stylem připomíná tradiční japonskou hudbu. Jedná se o relativně mladý žánr; enka je nástupkyní předválečné a zapojuje tradičnější vokální techniky než svá předchůdkyně. Zároveň je kategorizována jako podžánr . Enka ve své moderní podobě vznikla v poválečném období a je formou . Mezi průkopníky enky se řadí zpěváci , a . Její počátek bývá datován do roku 1969 k debutové písni zpěvačky , „Šindžuku no onna“. Jednou z nejznámějších a nejpopulárnějších zpěvaček enky je (1937–1989), přezdívaná „královna enky“ a „královna období Šówa“. Dalšími proslulými zpěváky jsou například a .
rdf:langString
Enka (jap. 演歌) ist ein Musikgenre, das nahezu ausschließlich in Japan produziert wird und populär ist. Ebenso wie die deutschsprachigen volkstümlichen Schlager auf Elementen aus der traditionellen Volksmusik aufbauen, halten sich japanische Schlager streng an die pentatonische Tonleiter, die auch Grundlage der traditionellen bildet. Bei Live-Aufführungen tragen Sängerinnen meist einen traditionellen Kimono. Enka werden häufig von einem einzelnen Sänger vorgetragen, eine Reihe von Enka-Titeln sind aber auch Duette. In Enka-Texten geht es häufig um die Einsamkeit, aber auch die Sehnsucht nach als exotisch empfundenen Orten im eigenen Land ist ein häufiges Motiv. So kommt etwa Kushiro, die abgelegenste und kälteste Großstadt Japans, in vielen Enka als Motiv für Einsamkeit und Exotik vor. Das japanische Sprichwort enka wa sake to namida to onna to otoko (演歌は酒と涙と女と男) bedeutet so viel wie Enka ist Sake, Tränen, Frau und Mann (von gibt es ein gleichnamiges Lied). Enka sind die Lieblingsmusikstücke der älteren Japaner und werden vorzugsweise in Sunakku (einer Art japanischen Kneipe) als Karaoke gesungen. Bei jüngeren Japanern sind dagegen J-Rock und J-Pop dominanter. In letzter Zeit kam es aber mehrfach zu Genreüberschreitungen in beiden Richtungen. Einen Beitrag dazu leistete z. B. der Schlagersänger 2003 mit seinem Lied Hakone Hachiri no Hanjirō (箱根八里の半次郎). Dieses Lied ist musikalisch und melodisch eindeutig ein traditioneller Schlager, hat aber einen witzigen und umgangssprachlichen Text. Auch und seine Band Southern All Stars machen Musik, die viele Elemente des Enka und der Rockmusik vereinen.
rdf:langString
Enka (演歌 Enka?) es un estilo de música japonesa consistente en una mezcla de sonidos tradicionales japoneses con melodías occidentales principalmente de influencia estadounidense. Inicialmente se creó dentro de la Era Meiji (1868-1912) y la Era Taishō (1912-1926) como una forma de música de protesta. El término Enka (演 = actuar / 歌= canción) se formó originalmente en la era Meiji, y comenzó como una forma de expresión de desacuerdo político, a modo de discursos en forma de música para hacerlos más atractivos, pero su forma cambió rápidamente. Fue el primer estilo en sintetizar las melodías japonesas con armonías occidentales para crear un nuevo ritmo.
rdf:langString
Enka (演歌) is a Japanese music genre considered to resemble traditional Japanese music stylistically. Modern enka, however, is a relatively recent musical form, which adopts a more traditional musical style in its vocalism than ryūkōka music, popular during the prewar years. Modern enka, as developed in the postwar era, is a form of sentimental ballad music. Some of the first modern enka singers were Hachiro Kasuga, Michiya Mihashi, and Hideo Murata. The revival of enka in its modern form is said to date from 1969, when Keiko Fuji made her debut. The most famous male enka singers are Shinichi Mori and Kiyoshi Hikawa.
rdf:langString
L'enka (演歌) est un genre musical japonais rassemblant toutes les origines stylistiques de la musique japonaise. L'enka moderne, cependant, est une forme musicale relativement récente lancée dans le contexte de l'après-guerre, adoptant un style musical plus traditionnel dans son vocalisme que la musique ryūkōka, popularisée avant la Seconde Guerre mondiale. L'enka moderne, comme développé pendant l'après-guerre, est une forme de ballade musicale sentimentale. Les quelques premiers chanteurs d'enka comprennent Hachiro Kasuga, Michiya Mihashi et Hideo Murata. Le revirement de l'enka sous sa forme est retracé en 1969, tandis que Keiko Fuji commence sa carrière. Le chanteur d'enka le plus célèbre est Kiyoshi Hikawa.
rdf:langString
Col termine enka (演歌? derivato dai kanji 演 en?, ovvero "performance, intrattenimento", e 歌 ka?, cioè "canzone"), ci si riferisce a due diversi stili di musica giapponese: il primo nacque nel periodo Meiji (1868-1912) e fu in voga fino al periodo Taishō (1912-1926); il secondo, al quale generalmente ci si riferisce oggi usando il termine enka, è un tipo di musica popolare più melodrammatica. Il genere enka, nacque nel periodo Meiji come forma musicale di dissenso politico, ma perse presto queste caratteristiche per diventare una forma di musica legata a temi come l'amore, la perdita (dell'amore), la solitudine, le difficoltà della vita, il suicidio e la morte. L'enka è stata la prima forma musicale ad unire la scala pentatonica giapponese con le armonie occidentali. Alcuni dei primi cantanti di enka moderno sono stati , e . Probabilmente la cantante di enka moderno più famosa è stata Hibari Misora, nota come la "Regina dell'enka" e la "Regina di Shōwa", dal periodo Shōwa (1926-1989) durante il quale visse ed ebbe il suo successo.
rdf:langString
Enka (演歌) adalah salah satu genre musik pop Jepang berupa balada bernada sentimental yang secara unik mengekspresikan luapan perasaan orang Jepang. Penyanyi enka menyanyikan lagu menggunakan teknik menyanyi yang disebut . Penyanyi enka sebagian besar mengenakan kimono walaupun tidak sedikit penyanyi enka yang mengenakan pakaian ala Barat. Dengan aksara kanji, ada dua cara untuk menuliskan kata enka sesuai dengan lirik atau cara menyanyikan lagu. Istilah enka (艶歌) dipakai untuk menyebut lagu percintaan yang romantis, sementara istilah enka (怨歌) dipakai untuk menyebut lagu bernada kecewa karena patah hati.
rdf:langString
演歌（えんか）は、 1.
* 明治時代の自由民権運動において政府批判を歌に託した演説歌の略。 2.
* 1920年代「船頭小唄」流行頃には演歌師が活動していた。 3.
* 1960年代半ばに日本の歌謡曲から大衆芸能として人気となったジャンルで、日本人独特の感覚や情念に基づく娯楽的な歌曲の分類の一つである。当初は同じ音韻である「艶歌」や「怨歌」の字も当てられていたが、1970年代初頭のビクターによるプロモーションなどをきっかけに「演歌」が定着した。なお、音楽理論的には、演歌の定義はない。 ここでは1.2.3含めて概説する。
rdf:langString
엔카(일본어: 演歌)는 메이지 시대 이후 유행하기 시작한 일본의 대중 음악 장르의 하나로, 일본인 특유의 감각이나 정서에 기초한 장르이다. 엔카에서 사용되는 음계의 대부분은 일본 전래의 민요에서 사용되던 5음계이다. 이러한 음계법은 고가 마사오에 의한 고가 멜로디로 정착한 뒤부터 엔카만의 독특한 음계로 자리잡았다. 이러한 멜로디는 초기 클래식의 정통파인 도쿄 예술대학 출신의 후지야마 이치로의 성악 기술을 정통으로 해석한 클론 창법으로 한 시대를 풍미했으며, 일본 음악의 기교 표현을 강화한 뒤 1960년대에 거장 미소라 히바리의 등장으로 그 지위를 확립하게 되었다. 이후 비슷한 음계에서 각각의 가수들이 고가 멜로디를 개성적으로 부르게 되었다. 주로 바다, 술, 눈물, 여자, 비, 북쪽 지방, 눈, 이별 등의 소재를 중심으로 남녀간의 슬픈 사랑을 그리는 경우가 많다. 대표곡으로는 미소라 히바리의 〈슬픈 술〉(悲しい酒) 등.
rdf:langString
Enka is de naam van twee stijlen van Japanse muziek. De eerste stijl bestaat uit toespraken die op muziek zijn gezet en werden gezongen door politieke activisten in de Meijiperiode (1868-1912) en de Taishoperiode (1912-1926). Op deze wijze werd ingrijpen van de regering voorkomen bij het uitspreken van politieke toespraken van de oppositie. De tweede stijl is een genre van populaire Japanse liederen die tot bloei is gekomen na de Tweede Wereldoorlog en die in thema's en publiek te vergelijken is met Amerikaanse countrymuziek en Portugese fado. Enka verwijst tegenwoordig naar deze traditionele en melodramatische populaire muziek.
rdf:langString
Enka (jap. 演歌) – rodzaj pieśni japońskiej o charakterze melancholijnej ballady śpiewanej w określonym stylu (genre). Uważany jest za stylistycznie podobny do tradycyjnej muzyki japońskiej. Współczesny gatunek enka jest jednak stosunkowo nową formą muzyczną, przyjmując w swoim wokalu bardziej tradycyjny styl muzyczny niż muzyka , popularna w latach przedwojennych. W swoim dawniejszym znaczeniu styl enka obejmował utwory wykonywane przez aktywistów politycznych w okresie Meiji (1868–1912) oraz Taishō (1912–1926), które miały na celu uniknięcie represji za krytykę rządu „przemycaną” w tekstach piosenek. Natomiast współcześnie enka obejmuje muzykę popularną, która bywa porównywana jednocześnie do amerykańskiego country i portugalskiego fado (zarówno pod względem melodycznym, jak i tekstowym). Enka cechuje się sentymentalnością, łagodnym wokalem oraz spokojną melodią. Kolejną cechą charakterystyczną dla tego typu muzyki jest to, że większość wykonawców stanowią kobiety. Szczególnie często pojawiającym się motywem w tekstach piosenek jest moment odejścia ukochanego i związane z tym uczucie smutku i rezygnacji. Najbardziej znaną wykonawczynią enki była Hibari Misora (nazywana też królową enki). Najlepiej sprzedającymi się singlami były: w wykonaniu – „Onna-no michi” (3,25 mln kopii) oraz „Oyoge! Taiyaki-kun” w wykonaniu (ponad 4,5 mln kopii). W ostatnich latach popularność tego typu muzyki w Japonii spada na rzecz bardziej zbliżonego do zachodniej muzyki J-popu, szczególnie wśród młodszych odbiorców. Niemniej jednak nadal można ją usłyszeć w restauracjach, kawiarniach czy barach karaoke.
rdf:langString
Enka (em japonês: 演歌) é um estilo de música japonesa que é uma mistura de sons tradicionais japoneses com melodias ocidentais. Porém foi criada entre a Era Meiji e Era Taisho, como uma forma de música de protesto. O termo enka (演 = "actuar" / 歌= "canção") se formou originalmente na era Meiji, e começou como uma forma de expressão de desacordo político — discursos em forma de música para fazê-los mais atraentes —, porém sua forma mudou rapidamente. Foi o primeiro estilo à sintetizar as melodias japonesas com as harmonias ocidentais para criar um novo estilo musical. Entre vários cantores desse gênero, Kiyoshi Hikawa, Mori Shinichi e Itsuki Hiroshi são os mais famosos e aclamados.
rdf:langString
Enka (japanska: 演歌?, Enka) är en genre inom japansk populärmusik som utmärks av melankoliska ballader. I enka blandas den japanska fem-tonsskalan ofta med den västerländska. Shamisen och andra traditionella japanska instrument förekommer ibland. Termen enka används också om sånger som sjöngs bland liberala politiska aktivister under Meijiperioden, som ett sätt att komma förbi den statliga censuren.
rdf:langString
Энка (яп. 演歌, от 演 эн «игра, исполнение» и 歌 ка «песня») — жанр японской песни c характерным медленным вибрато кобуси.
rdf:langString
Енка (яп. 演歌) — жанр японської пісні, що поширився у період Сьова (1926—1989). В даний час під цим терміном розуміються традиційні пісні романтичного змісту. Назву цього пісенного жанру Японії можна перевести українською як «пісня печалі». У світовій музичній культурі оспівування смутку типово для американського блюзу, для французького шансону тощо. У жанру енка досить туманний родовід, існує багато різних версій його походження. Згідно з однією з версій, прабатьками енка були мандрівні актори. У власних мандрах по Японії вони демонстрували моновистави, знайомлячи населення з новими піснями.
rdf:langString
演歌，是日本頗具代表性的傳統歌曲類別，它反映了日本民族的慣常情感表達方式；而基於歌手唱腔或歌曲含意，也被稱為艷歌、怨歌等（日語發音相同）。 演歌起源於明治時代，並一度在日本流行。但隨著西方文化在日本影響力漸大，演歌的流行度已遠遠不及日本流行音樂（J-POP）。近年由於如冰川清志的年輕一代的演歌歌手出現、早安少女組一類的流行歌手或組合亦有唱演歌、甚至是現時AKB48的成員岩佐美咲在個人發展方面後亦由流行歌曲改唱演歌等，都令演歌有重新流行起來的趨勢。
<second>
1950.0
xsd:nonNegativeInteger
41037
