Els Setze Jutges

http://dbpedia.org/resource/Els_Setze_Jutges an entity of type: Thing

Els Setze Jutges est un groupe de chanteurs d'expression catalane fondé en 1961 par , et Josep Maria Espinàs. rdf:langString
Els Setze Jutges va ser un grup de cantants en llengua catalana fundat el 1961 per Miquel Porter i Moix, Remei Margarit i Josep Maria Espinàs. El seu nom prové de l'embarbussament "setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat". rdf:langString
Els Setze Jutges („Die Sechzehn Richter“) waren eine Gruppe von Liedermachern in katalanischer Sprache. Sie wurde 1961 durch Miquel Porter, Remei Margarit und Josep Maria Espinàs gegründet. Der Name entstammt einem im katalanischen Sprachraum sehr populären Zungenbrecher („setze jutges d’un jutjat mengen fetge d’un penjat“, wörtlich übersetzt: „Sechzehn Richter eines Gerichts essen Leber eines Gehenkten“). „Sessió extraordinària dedicada a la Poesia de la Nova Cançó. Interpretaran cançons pròpies, traduccions catalanes de G. Brassens i de „Porgy and Bess“.“ rdf:langString
Els Setze Jutges (Catalan pronunciation: [əls ˈsɛdzə ˈʒudʒəs], meaning "The Sixteen Judges") was a group of singers in the Catalan language founded in 1961 by Miquel Porter i Moix, Remei Margarit, and Josep Maria Espinàs. The name comes from a well known tongue-twister in the Catalan language: Setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat ("Sixteen judges of a court eat liver off a hangman"). rdf:langString
Els Setze Jutges (en castellano: Los dieciséis jueces) fue un grupo de cantantes españoles en lengua catalana fundado en 1961 por Miquel Porter i Moix, Remei Margarit y Josep Maria Espinàs. El nombre proviene de un trabalenguas catalán muy popular, «setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat», que se puede traducir como «dieciséis jueces de un juzgado comen hígado de un ahorcado», denominación que nació de un cierto espíritu irónico y en reivindicación de la cultura catalana en aquellos años de la dictadura franquista. rdf:langString
Els Setze Jutges (euskaraz Hamasei Epaileak) 1961ean Miquel Porter i Moixek, Remei Margaritek eta Josep Maria Espinàsek sorturiko katalanezko kantarien talde bat izan zen. Izena Katalunia, Valentzia nahiz Balear Uharteetako herrik aho-korapilo ezagun batean oinarritzen da (Setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat, hots, "Epaitegi bateko hamasei epailek urkatu baten gibela jaten dute"): izendapen hura diktadura frankistaren garaiko nolabaiteko kataluniar kulturaren aldeko izpiritu ironiko eta errebindikatzaile batez jaio zen. rdf:langString
Els Setze Jutges (Os dezasseis juízes) foi um grupo de cantores catalães que cantavam em língua catalã, fundado em 1961 por , e . A missão de Els Setze Jutges era promover o movimento da Nova Cançó e normalizar e defender o uso do catalão na música popular contemporânea. Eles começaram a cantar suas próprias canções e versões de cantores franceses, especialmente Georges Brassens, um dos maiores expoentes da música de intervenção. Mais tarde, o círculo foi ampliado com novos cantores, até atingir o número de dezesseis. Os primeiros membros, como Miquel Porter e Moix ou Josep Maria Espinàs, decidiram se aposentar quando apareceram cantores profissionais. O nome do grupo vem de um popular trava-língua em catalão ("setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat", que pode ser traduzido com rdf:langString
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
rdf:langString Els Setze Jutges
xsd:integer 20921529
xsd:integer 1025556065
rdf:langString group_or_band
rdf:langString Catalonia, Spain
rdf:langString *Miquel Porter i Moix *Remei Margarit *Josep Maria Espinàs *Delfí Abella *Francesc Pi de la Serra *Enric Barbat *Xavier Elies *Guillermina Motta *Maria del Carme Girau *Martí Llauradó *Joan Ramon Bonet *Maria Amèlia Pedrerol *Joan Manuel Serrat *Maria del Mar Bonet *Rafael Subirachs *Lluís Llach
xsd:integer 1961
rdf:langString Els Setze Jutges va ser un grup de cantants en llengua catalana fundat el 1961 per Miquel Porter i Moix, Remei Margarit i Josep Maria Espinàs. El seu nom prové de l'embarbussament "setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat". La missió d'Els Setze Jutges era impulsar el moviment de la Nova Cançó i normalitzar i defensar l'ús del català cantant cançons contemporànies en aquesta llengua. Els primers membres, com Miquel Porter i Moix o Josep Maria Espinàs, van decidir retirar-se quan apareguessin cantants professionals. Varen començar cantant cançons pròpies i versions de cantants francesos, especialment Georges Brassens, un dels màxims exponents de la cançó protesta. Més tard el cercle s'anà ampliant amb nous cantants, fins a arribar a completar el nombre de setze. El cantant Raimon també estigué vinculat al grup durant els inicis de la seva carrera.
rdf:langString Els Setze Jutges („Die Sechzehn Richter“) waren eine Gruppe von Liedermachern in katalanischer Sprache. Sie wurde 1961 durch Miquel Porter, Remei Margarit und Josep Maria Espinàs gegründet. Der Name entstammt einem im katalanischen Sprachraum sehr populären Zungenbrecher („setze jutges d’un jutjat mengen fetge d’un penjat“, wörtlich übersetzt: „Sechzehn Richter eines Gerichts essen Leber eines Gehenkten“). Katalonien, das Baskenland und Galicien sind historische Regionen und unterscheiden sich vom restlichen Spanien durch eine jeweils eigenständige Kultur, Geschichte und Sprache. Dem hatte die Zweite Spanische Republik 1931 Rechnung getragen und diesen Regionen eine weitgehende Autonomie zugestanden. Mit dem Ende des Bürgerkrieges 1939 löste General Franco alle Institutionen der Republik auf und errichtete eine Diktatur, die bis zu seinem Tod 1975 anhielt. Die Abschaffung der Demokratie und der Autonomien führte auch zur Unterdrückung von allem, was nicht einer gesamtspanischen Identität diente. Die katalanische Sprache und Kultur konnte von da an nur noch im Verborgenen überleben. In diesem repressiven Umfeld schlossen sich 1961 einige katalanische Künstler und Intellektuelle zusammen mit dem Anspruch, kulturellen Widerstand zu leisten. Eine der ersten heimlichen Auftritte wurde folgendermaßen angekündigt: „Sessió extraordinària dedicada a la Poesia de la Nova Cançó. Interpretaran cançons pròpies, traduccions catalanes de G. Brassens i de „Porgy and Bess“.“ „Sondervorstellung zur Poesie des Neuen Liedes. Es werden eigene Lieder, katalanische Übersetzungen von G. Brassens und aus „Porgy and Bess“ vorgetragen.“ Damit war der Begriff Nova Cançó („Das Neue Lied“) geprägt. Die Begründer der Nova Cançó nannten sich selbst „Els Setze Jutges“. Dieser selbst für Katalanischsprachige nur schwer und für Nicht-Katalanen nahezu unmöglich auszusprechende Name wurde bewusst als Provokation gewählt gegen die offizielle Kultur des Franquismus. Das künstlerische Programm bestand darin, den Gebrauch der katalanischen Sprache in der modernen Musik voranzutreiben. Neben eigenen Kompositionen trugen sie hauptsächlich Lieder von französischen Chansonniers vor, insbesondere von Georges Brassens. Neben den drei Gründern traten der Gruppe in der Folgezeit bis zu ihrer Komplettierung auf 16 Richter weitere Künstler in folgender Reihenfolge bei: 1. * Miquel Porter (1961) 2. * Remei Margarit (1961) 3. * Josep Maria Espinàs (1961) 4. * Delfí Abella (1962) 5. * Francesc Pi de la Serra (1962) 6. * Enric Barbat (1963) 7. * Xavier Elies (1963) 8. * Guillermina Motta (1963) 9. * Maria del Carme Girau (1964) 10. * Martí Llauradó (1964) 11. * Joan Ramon Bonet (1964) 12. * Maria Amèlia Pedrerol (1964) 13. * Joan Manuel Serrat (1965) 14. * Maria del Mar Bonet (1966) 15. * Rafael Subirachs (1966) 16. * Lluís Llach (1966) Auch der valencianische Liedermacher Raimon war zu Beginn seiner Karriere mit den Setze Jutges verbunden. Im gleichen Maße, wie die Diktatur durch Vergreisung des Diktators an Macht verlor, professionalisierte sich die Bewegung der Nova Cançó. Der progressive Geist der frühen Jahre ließ allmählich nach und diejenigen Mitglieder der Setze Jutges, die keine professionellen Ambitionen hegten, verließen nach und nach die Gruppe, bis sie sich dann schließlich 1969 unspektakulär selbst auflöste. Von den sechzehn Jutges schlugen Francesc Pi de la Serra, Guillermina Motta, Joan Manuel Serrat, Maria del Mar Bonet, Lluís Llach und Rafael Subirachs eine professionelle Musiklaufbahn ein, die anderen Mitglieder wie beispielsweise Maria del Carme Girau, Maria Amèlia Pedrerol oder Xavier Elies gingen wieder ihren bürgerlichen Berufen nach. Am 13. April 2007 erhielt die Künstlergruppe die Ehrenmedaille des Parlaments von Katalonien für ihre Verdienste für die katalanische Kultur und Sprache während der Diktatur. Bei Überreichung der Ehrung kritisierte Maria del Mar Bonet die späte Anerkennung, da inzwischen mit Miquel Porter und Delfí Abella bereits zwei der sechzehn Mitglieder verstorben waren.
rdf:langString Els Setze Jutges (Catalan pronunciation: [əls ˈsɛdzə ˈʒudʒəs], meaning "The Sixteen Judges") was a group of singers in the Catalan language founded in 1961 by Miquel Porter i Moix, Remei Margarit, and Josep Maria Espinàs. The name comes from a well known tongue-twister in the Catalan language: Setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat ("Sixteen judges of a court eat liver off a hangman"). The mission of the group was to promote the Nova Cançó movement and to normalize the use of Catalan in the world of modern music. They started out singing their own songs and Catalan versions of songs by French singers, especially Georges Brassens. From the original three members, the circle grew to sixteen: Delfí Abella, , Enric Barbat, , , , , , , Joan Manuel Serrat, Maria del Mar Bonet, Lluís Llach, and . Els Setze Jutges began to dissolve at the end of the dictatorship and with the progressive professionalization of some of the group's members. With the appearance of professional Catalan-language singers, many of the group's earlier members, such as Miquel Porter i Moix and Josep Maria Espinàs, decided to retire from music. By the time the group ceased to exist in 1968, several of its members - most notably Serrat, but also Llach, Maria del Mar Bonet, Pi de la Serra, Barbat, Motta and Subirachs - had begun to enjoy success as individual musicians. On April 13, 2007, the group of singers received the Medal of Honor of the Parliament of Catalonia, in recognition of their work in favor of Catalan culture and language during the dictatorship. However, Maria del Mar Bonet used the occasion to criticize the lack of promotion of Catalan-language songs in the media during the three decades since the Spanish transition to democracy, and Guillermina Motta declined to attend the ceremony, objecting that the distinction was awarded too late, when two of the sixteen had already died: Miquel Porter in 2004 and Delfí Abella in February 2007.
rdf:langString Els Setze Jutges (en castellano: Los dieciséis jueces) fue un grupo de cantantes españoles en lengua catalana fundado en 1961 por Miquel Porter i Moix, Remei Margarit y Josep Maria Espinàs. El nombre proviene de un trabalenguas catalán muy popular, «setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat», que se puede traducir como «dieciséis jueces de un juzgado comen hígado de un ahorcado», denominación que nació de un cierto espíritu irónico y en reivindicación de la cultura catalana en aquellos años de la dictadura franquista. Los integrantes del grupo fueron en sus principios aficionados, ya tenían sus profesiones respectivas, algunos de ellos se profesionalizaron más tarde. El propósito de todo el grupo fue el de impulsar el movimiento de la Nova Cançó y normalizar el uso del catalán en el mundo de la música moderna. Empezaron con canciones propias y con versiones de cantantes franceses, en especial de Georges Brassens. El círculo se fue ampliando con la llegada de otros artistas, e incluyendo a los tres fundadores y por orden cronológico los «jueces» acabaron siendo los siguientes: * Miquel Porter i Moix * Remei Margarit * Josep Maria Espinàs * Delfí Abella * Francesc Pi de la Serra * Enric Barbat * Xavier Elies * Guillermina Motta * Maria del Carme Girau * Martí Llauradó * Joan Ramon Bonet * Maria Amèlia Pedrerol * Joan Manuel Serrat * Maria del Mar Bonet * Rafael Subirachs * Lluís Llach. Algunos de ellos (Joan Manuel Serrat, Guillermina Motta, Maria del Mar Bonet, Francesc Pi de la Serra, Rafael Subirachs o Lluís Llach entre los más conocidos) continuaron cantando, pero otros fueron incorporándose a sus profesiones y dejaron la canción. El cantautor valenciano Raimon también estuvo vinculado al movimiento de Els Setze Jutges en el inicio de su carrera, contribuyendo especialmente al movimiento de la Nova Cançó. El día 13 de abril de 2007, Els Setze Jutges recibieron la Medalla de Honor del Parlamento de Cataluña por su contribución a la cultura y lengua catalana. Este movimiento se desarrolló de forma paralela a otros similares en otras zonas de España, como Ez Dok Amairu en País Vasco o el Manifiesto Canción del Sur, en Andalucía.
rdf:langString Els Setze Jutges (euskaraz Hamasei Epaileak) 1961ean Miquel Porter i Moixek, Remei Margaritek eta Josep Maria Espinàsek sorturiko katalanezko kantarien talde bat izan zen. Izena Katalunia, Valentzia nahiz Balear Uharteetako herrik aho-korapilo ezagun batean oinarritzen da (Setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat, hots, "Epaitegi bateko hamasei epailek urkatu baten gibela jaten dute"): izendapen hura diktadura frankistaren garaiko nolabaiteko kataluniar kulturaren aldeko izpiritu ironiko eta errebindikatzaile batez jaio zen. Euren kantak abestuz eta frantziar kantarien abestien bertsioak moldatzen hasi ziren, bereziki Georges Brassensenak. Elkartu ziren artistak barne, "epaileak" hauexek izan ziren, kronologikoki: 1. * 2. * 3. * 4. * 5. * 6. * 7. * 8. * 9. * 10. * 11. * 12. * 13. * Joan Manuel Serrat 14. * Maria del Mar Bonet 15. * 16. * Lluís Llach
rdf:langString Els Setze Jutges est un groupe de chanteurs d'expression catalane fondé en 1961 par , et Josep Maria Espinàs.
rdf:langString Els Setze Jutges (Os dezasseis juízes) foi um grupo de cantores catalães que cantavam em língua catalã, fundado em 1961 por , e . A missão de Els Setze Jutges era promover o movimento da Nova Cançó e normalizar e defender o uso do catalão na música popular contemporânea. Eles começaram a cantar suas próprias canções e versões de cantores franceses, especialmente Georges Brassens, um dos maiores expoentes da música de intervenção. Mais tarde, o círculo foi ampliado com novos cantores, até atingir o número de dezesseis. Os primeiros membros, como Miquel Porter e Moix ou Josep Maria Espinàs, decidiram se aposentar quando apareceram cantores profissionais. O nome do grupo vem de um popular trava-língua em catalão ("setze jutges d'un jutjat mengen fetge d'un penjat", que pode ser traduzido como "dezasseis juízes de um tribunal comem o fígado de um enforcado"), uma denominação que nasceu de uma certa ironia e reivindicação da cultura catalã durante os anos da ditadura de Franco. Os componentes foram: * * * * Delfí Abella * * * Xavier Elies * * * * * * Joan Manuel Serrat * Maria del Mar Bonet * * Lluís Llach.
xsd:nonNegativeInteger 4190
xsd:gYear 1968
xsd:gYear 1961
xsd:string group_or_band

data from the linked data cloud