Education in China

http://dbpedia.org/resource/Education_in_China an entity of type: Thing

Das Schulsystem in der Volksrepublik China umfasst Vorschulen, Grundschulen (小学, Pinyin: xiǎoxué) und Sekundarschulen (中学, zhōngxué), die insgesamt mindestens neun und höchstens zwölf Jahre lang besucht werden, sowie Universitäten. Neben den öffentlichen Schulen ist in der Volksrepublik China ein umfangreiches Netz von Privatschulen (私立学校, sīlì xuéxiào) entstanden. rdf:langString
中華人民共和国の教育(ちゅうかじんみんきょうわこくのきょういく)として、この項目では中華人民共和国における教育について解説する。 中華人民共和国の教育は、公的教育制度が存在し、中華人民共和国教育部が所管している。義務教育は6歳から始まり9年間の課程であり、公費で運営されている。 rdf:langString
중화인민공화국의 교육은 중화인민공화국의 교육 방법이나 방침을 말한다. rdf:langString
Kina har ett statligt utbildningssystem där landets utbildningsministerium är högsta ansvariga. Skolplikten gäller samtliga medborgare i nio år. Regeringen tillhandahåller grundskola i sex till nio år varefter vidareutbildning följer för åldrarna 12-18 följer (motsvarande svenskt högstadium och gymnasieskola). Provinserna har dock möjlighet att dela upp grundskolan i två delar, i grundskola och mellanskola. rdf:langString
التعليم في الصين هو كل نشاط تعليمي ترعاه . يوجب القانون الصيني على جميع المواطنين الذهاب إلى المدرسة لتسع سنوات على الأقل. وتوفر الحكومة التعليم الابتدائي إلى ستة سنوات، ابتداءً من السن السادسة أو السابعة، تليها ست سنوات من التعليم الثانوي لتتراوح أعمارهم بين 12 إلى 18 سنة. بعض المحافظات قد يكون التعليم الابتدائي خمس سنوات ولكن تعوض بأربع سنوات في المدرسة المتوسطة. وذكرت وزارة التعليم الصينية بأن نسبة حضور الطلاب 99٪ للتعليم الابتدائي، ومعدل 80٪ للمدارس الابتدائية والمتوسطة على حد سواء. وفي عام 1985، ألغت الحكومة الضريبة المفروضة على الطلاب من التعليم العالي، والتي تتطلب منافسة المتقدمين الجامعيين على المنح الدراسية على أساس القدرة الأكاديمية. وتم إنشاء أول مدرسة خاصة في الثمانينات بعد موافقة الحكومة. rdf:langString
Education in China is primarily managed by the state-run public education system, which falls under the Ministry of Education. All citizens must attend school for a minimum of nine years, known as nine-year compulsory education, which is funded by the government. Compulsory education includes six years of primary education, typically starting at the age of six and finishing at the age of twelve, followed by three years of junior secondary education (there is a mix up in translation with middle school and secondary school so a lot of people think middle school is the entire 6 years of secondary school when it's just the first 3). Middle schooling is followed by three years of high school, by the end of which secondary education is completed. Laws in China regulating the system of education rdf:langString
Le système éducatif en république populaire de Chine (chinois simplifié : 中国教育体系) est géré par le Ministère de l'Éducation. Tout citoyen a l'obligation d'aller à l'école sur une durée minimale de neuf ans (instruction théoriquement gratuite et obligatoire de neuf ans mise en place par le gouvernement). De manière générale, la scolarité est donc obligatoire de 6 à 15 ans. En réalité, du fait de dotations budgétaires disparates entre zones rurales et zones urbaines, et d'une forte décentralisation dans la gestion de ces budgets, l'éducation primaire est le parent pauvre de l'éducation en Chine. Dans les zones rurales, il est fréquent que les parents payent pour assurer les salaires des enseignants. rdf:langString
Освіта в Китаї передусім управляється державною системою освіти, яка підпорядковується Міністерству освіти. Усі громадяни повинні відвідувати школу як мінімум дев'ять років, відому як дев'ятирічна обов'язкова освіта, яка фінансується урядом. Обов’язкова освіта включає шість років початкової освіти, як правило, починаючи з шести років і закінчуючи у дванадцять років, а потім три роки молодшої середньої освіти (молодша середня школа). Деякі провінції мають п'ять років початкового навчання, але чотири роки для молодших середніх шкіл. За молодшим середнім навчанням слідують три роки середньої середньої школи, до кінця яких закінчується середня освіта. Закони, що регулюють систему освіти, включають Положення про наукові ступені, Закон про обов'язкову освіту, Закон про вчителів, Закон про освіту rdf:langString
中华人民共和国教育介绍中华人民共和国成立以来的教育概况。 中国是全世界较早产生体系化教育的地方,自有信史之时,便有官府设立学校教养人民的记录;但直到清代末期,中國才開始出現現代教育方式的學校。 自1986年以來,中国實行九年義務教育,包含6年小學和3年初中(个别地区为5年小学和4年初中),學生年齡在6歲至15歲之間。2010年,約有82.5%的學生會選擇繼續為期3年的高級中學教育。由政府舉辦的普通高等學校招生全國統一考試(高考),則是進入大多數高等教育機構的先決條件。2010年,27%的高級中學畢業生會繼續接受4年的本科教育。而在此之上,亦设置有研究生教育。另外政府還設立中級和高級專科學校,提供學生職業教育內容。 中华人民共和国教育事业由中央教育工作领导小组和中华人民共和国教育部主管。各省级人民政府设立教育厅,下级机构设立教育局,以管理地方教育事务。2019年,中国共计有161,811所小学、51,982所初级中学、13,737所高级中学、10,299所中等职业学校、以及2663所普通高等学校和1418所高职(专科)院校。截至2010年為止,15歲以上人口中有94%接受過教育訓練、而得以識字;相比之下,在1950年只有20%的民眾曾接受過教育。 今日中國許多大學教育朝向國際化發展,中國著名的高等學府有清華大學、北京大學、中国科学技术大学、復旦大學、上海交通大學、南京大學和浙江大學等。 rdf:langString
rdf:langString Education in China
rdf:langString التعليم في الصين
rdf:langString Schulsystem in der Volksrepublik China
rdf:langString Système éducatif en république populaire de Chine
rdf:langString 중화인민공화국의 교육
rdf:langString 中華人民共和国の教育
rdf:langString Utbildning i Kina
rdf:langString 中华人民共和国教育
rdf:langString Освіта в Китаї
xsd:integer 407843
xsd:integer 1123770960
rdf:langString National
rdf:langString UNESCO
<renminbi> 5.3014E12
xsd:integer 1 2 3
rdf:langString CC BY-SA 3.0 IGO
rdf:langString CC-BY-SA IGO 3.0
rdf:langString UNESCO
rdf:langString UNESCO
rdf:langString Migration, displacement and education: building bridges, not walls; Global education monitoring report, youth report, 2019
rdf:langString Leveraging information and communication technologies to achieve the Post-2015 Education goal: report of the International Conference on ICT and Post-2015 Education
rdf:langString التعليم في الصين هو كل نشاط تعليمي ترعاه . يوجب القانون الصيني على جميع المواطنين الذهاب إلى المدرسة لتسع سنوات على الأقل. وتوفر الحكومة التعليم الابتدائي إلى ستة سنوات، ابتداءً من السن السادسة أو السابعة، تليها ست سنوات من التعليم الثانوي لتتراوح أعمارهم بين 12 إلى 18 سنة. بعض المحافظات قد يكون التعليم الابتدائي خمس سنوات ولكن تعوض بأربع سنوات في المدرسة المتوسطة. وذكرت وزارة التعليم الصينية بأن نسبة حضور الطلاب 99٪ للتعليم الابتدائي، ومعدل 80٪ للمدارس الابتدائية والمتوسطة على حد سواء. وفي عام 1985، ألغت الحكومة الضريبة المفروضة على الطلاب من التعليم العالي، والتي تتطلب منافسة المتقدمين الجامعيين على المنح الدراسية على أساس القدرة الأكاديمية. وتم إنشاء أول مدرسة خاصة في الثمانينات بعد موافقة الحكومة. وحصل في الصين نومًا كبيرًا في التعليم، وزيادة عدد الطلاب الجامعيين، والصينيين الذين يحملون درجة الدكتوراه تضاعفوا خمسة مرات خلال الفترة 1995-2005. بلغ مجموع الجامعات والكليات في الصين 1552 وذلك في سنة 2003، ومجموع الأساتذة 725 ألف أستاذ و11 مليون طالب. ويشتهر الطلاب الصينيين بتفوقهم عالميًا، فقد حققوا نتائج وُصفت بالمذهلة في الاختبارات التربوية الدولية، حسب ما صرح به أندريس شلايشر، المسؤول عن اختبارات بيسا التي تجريها منظمة التعاون والتنمية الاقتصادية OECD والتي تعتبر المعيار الدولي الرئيس لقياس جودة الأنظمة التعليمية في البلدان المختلفة. كما أن الصين تحقق مراكز متقدمة في الأولمبيادات العالمية.
rdf:langString Das Schulsystem in der Volksrepublik China umfasst Vorschulen, Grundschulen (小学, Pinyin: xiǎoxué) und Sekundarschulen (中学, zhōngxué), die insgesamt mindestens neun und höchstens zwölf Jahre lang besucht werden, sowie Universitäten. Neben den öffentlichen Schulen ist in der Volksrepublik China ein umfangreiches Netz von Privatschulen (私立学校, sīlì xuéxiào) entstanden.
rdf:langString Education in China is primarily managed by the state-run public education system, which falls under the Ministry of Education. All citizens must attend school for a minimum of nine years, known as nine-year compulsory education, which is funded by the government. Compulsory education includes six years of primary education, typically starting at the age of six and finishing at the age of twelve, followed by three years of junior secondary education (there is a mix up in translation with middle school and secondary school so a lot of people think middle school is the entire 6 years of secondary school when it's just the first 3). Middle schooling is followed by three years of high school, by the end of which secondary education is completed. Laws in China regulating the system of education include the Regulation on Academic Degrees, the Compulsory Education Law, the Teachers Law, the Education Law, the Law on Vocational Education, and the Law on Higher Education. In 2020, the Ministry of Education reported an increase of new entrants of 34.4 million students entering compulsory education, bringing the total number of students who attend compulsory education to 156 million. In 1985, the government abolished tax-funded higher education, requiring university applicants to compete for scholarships based on their academic capabilities. In the early 1980s, the government allowed the establishment of the first private institution of higher learning, thus increasing the number of undergraduates and people who hold doctoral degrees from 1995 to 2005. In 2003, central and local governments in China supported 1,552 institutions of higher learning (colleges and universities), along with their 725,000 professors and 11 million students. Chinese investment in research and development has grown by 20 percent per year since 1999, exceeding $100 billion in 2011. As many as 1.5 million science and engineering students graduated from Chinese universities in 2006. By 2008, China had published 184,080 papers in recognized international journals—a seven-fold increase from 1996. In 2017, China surpassed the U.S. with the highest number of scientific publications. In 2021, there were 3,012 universities and colleges (see List of universities in China) in China, and 147 National Key Universities, which are considered to be part of an elite group Double First Class universities accounted for approximately 4.6% of all higher education institutions in China. China has also been a top destination for international students and as of 2013, China was the most popular country in Asia for international students and ranked third overall among countries. China is now the leading destination globally for Anglophone African students and is host of the second largest international students population in the world. There were 26 Chinese universities on lists of the global top 200 in the 2022 Academic Ranking of World Universities, behind only the United States in terms of the overall representation. Although Shanghai, Beijing, Jiangsu and Zhejiang outperformed all other education systems in the Programme for International Student Assessment, China's educational system has been criticized for its rote memorization and its emphasis on test preparation. However, PISA spokesman Andreas Schleicher says that China has moved away from learning by rote. According to Schleicher, Russia performs well in rote-based assessments, but not in PISA, whereas China does well in both rote-based and broader assessments.
rdf:langString Le système éducatif en république populaire de Chine (chinois simplifié : 中国教育体系) est géré par le Ministère de l'Éducation. Tout citoyen a l'obligation d'aller à l'école sur une durée minimale de neuf ans (instruction théoriquement gratuite et obligatoire de neuf ans mise en place par le gouvernement). De manière générale, la scolarité est donc obligatoire de 6 à 15 ans. En réalité, du fait de dotations budgétaires disparates entre zones rurales et zones urbaines, et d'une forte décentralisation dans la gestion de ces budgets, l'éducation primaire est le parent pauvre de l'éducation en Chine. Dans les zones rurales, il est fréquent que les parents payent pour assurer les salaires des enseignants. Avant la création de la république populaire de Chine, l'éducation n'était disponible de fait que pour les notables, néanmoins l'accès à la fonction de mandarin était ouverte à tous. L'accession au pouvoir du Parti communiste chinois en 1949 entraîna une modification profonde de l'ensemble du système éducatif. Les régions administratives spéciales de Hong Kong et de Macao gèrent leurs systèmes éducatifs en autonomie.
rdf:langString 中華人民共和国の教育(ちゅうかじんみんきょうわこくのきょういく)として、この項目では中華人民共和国における教育について解説する。 中華人民共和国の教育は、公的教育制度が存在し、中華人民共和国教育部が所管している。義務教育は6歳から始まり9年間の課程であり、公費で運営されている。
rdf:langString 중화인민공화국의 교육은 중화인민공화국의 교육 방법이나 방침을 말한다.
rdf:langString Kina har ett statligt utbildningssystem där landets utbildningsministerium är högsta ansvariga. Skolplikten gäller samtliga medborgare i nio år. Regeringen tillhandahåller grundskola i sex till nio år varefter vidareutbildning följer för åldrarna 12-18 följer (motsvarande svenskt högstadium och gymnasieskola). Provinserna har dock möjlighet att dela upp grundskolan i två delar, i grundskola och mellanskola.
rdf:langString Освіта в Китаї передусім управляється державною системою освіти, яка підпорядковується Міністерству освіти. Усі громадяни повинні відвідувати школу як мінімум дев'ять років, відому як дев'ятирічна обов'язкова освіта, яка фінансується урядом. Обов’язкова освіта включає шість років початкової освіти, як правило, починаючи з шести років і закінчуючи у дванадцять років, а потім три роки молодшої середньої освіти (молодша середня школа). Деякі провінції мають п'ять років початкового навчання, але чотири роки для молодших середніх шкіл. За молодшим середнім навчанням слідують три роки середньої середньої школи, до кінця яких закінчується середня освіта. Закони, що регулюють систему освіти, включають Положення про наукові ступені, Закон про обов'язкову освіту, Закон про вчителів, Закон про освіту, Закон про професійну освіту та Закон про вищу освіту. У 2019 році Міністерство освіти повідомило про збільшення на 1,5611 мільйонів учнів, які вступають на обов'язкову освіту. У 1985 р. Уряд скасував вищу освіту, що фінансується за рахунок податків, вимагаючи від здобувачів університету претендувати на стипендії, виходячи з їх академічних можливостей. На початку 1980-х уряд дозволив створити перший приватний вищий навчальний заклад. У 2003 році центральні та місцеві уряди Китаю підтримали 1552 вищі навчальні заклади (коледжі та університети), а також їх 725 000 викладачів та 11 мільйонів студентів. У проекті є понад 100 ключових національних університетів, включаючи Пекінський університет та Університет Цінхуа, які вважаються частиною елітної групи китайських університетів. Китайські інвестиції в дослідження і розробки зросли на 20% на рік з 1999 року, перевишивши в 2011 році 100 мільярдів доларів. У 2006 році китайські університети закінчили 1,5 мільйона студентів науки і техніки. До 2008 року Китай опублікував 184 080 статей у визнаних міжнародних журналах — семикратне зростання порівняно з 1996 р. У 2017 р. Китай перевершив США за найбільшою кількістю наукових публікацій. Китай також був найкращим напрямком для іноземних студентів, і станом на 2013 рік Китай був найпопулярнішою країною в Азії для іноземних студентів і посів третє місце серед країн. Зараз Китай є провідним місцем у світі для студентів-англомовних африканців та приймає друге за чисельністю міжнародне населення у світі. Станом на 2018 рік, країна мала друге за кількістю провідних університетів у світі, після США. Китай також є домом для двох найкращих університетів у всій Азії та Тихоокеанському регіоні та країнах, що розвиваються, з університетами Цінхуа та Пекіном, які зайняли 20-е та 23-е місця у світі відповідно до рейтингу Times Higher Education World University Ranking. Китай переважає серед університетських рейтингів QS BRICS та університетських рейтингів країн, що розвиваються. Китай також є найбільш представленою державою в цілому. У 2020 році Китай очолює список рейтингів університетів QS Asia з понад 120 університетами, у тому числі в рейтингу, а п'ять китайських університетів потрапляють до 10 найкращих країн Азії, що більше, ніж будь-яка інша країна. До списку 200 найбільших світових рейтингів ARWU 2020 року входило 22 китайських університети, що відставали лише від США за загальним представництвом. Хоча Шанхай, Пекін, Цзянсу та Чжецзян перевершили всі країни світу і досягли найвищих балів у Програмі міжнародного оцінювання студентів, а китайські старшокласники щороку послідовно вигравали кілька золотих медалей на багатьох міжнародних конкурсах та олімпіад з науки, таких як Міжнародна біологія Олімпіада, Міжнародна олімпіада з астрономії та астрофізики, Міжнародна олімпіада з інформатики, Міжнародна олімпіада з наук про Землю, Міжнародна математична олімпіада, Міжнародна олімпіада з фізики та Міжнародна олімпіада з хімії, освітню систему Китаю критикували за суворість та акцент на акценті підготовка до тесту. Однак прес-секретар PISA Андреас Шлейхер каже, що Китай відійшов від навчання навколо. За словами Шлейхера, Росія добре виконує оцінки на основі принципів, але не в PISA, тоді як Китай має результати як на основі принципів, так і в більш широких оцінках.
rdf:langString 中华人民共和国教育介绍中华人民共和国成立以来的教育概况。 中国是全世界较早产生体系化教育的地方,自有信史之时,便有官府设立学校教养人民的记录;但直到清代末期,中國才開始出現現代教育方式的學校。 自1986年以來,中国實行九年義務教育,包含6年小學和3年初中(个别地区为5年小学和4年初中),學生年齡在6歲至15歲之間。2010年,約有82.5%的學生會選擇繼續為期3年的高級中學教育。由政府舉辦的普通高等學校招生全國統一考試(高考),則是進入大多數高等教育機構的先決條件。2010年,27%的高級中學畢業生會繼續接受4年的本科教育。而在此之上,亦设置有研究生教育。另外政府還設立中級和高級專科學校,提供學生職業教育內容。 中华人民共和国教育事业由中央教育工作领导小组和中华人民共和国教育部主管。各省级人民政府设立教育厅,下级机构设立教育局,以管理地方教育事务。2019年,中国共计有161,811所小学、51,982所初级中学、13,737所高级中学、10,299所中等职业学校、以及2663所普通高等学校和1418所高职(专科)院校。截至2010年為止,15歲以上人口中有94%接受過教育訓練、而得以識字;相比之下,在1950年只有20%的民眾曾接受過教育。 2010年,約有88.173%民眾在不同地方接受過中學教育後畢業。而自2005年開始,中國各級政府便籌划经费以減免農村地區孩童的學雜費。2006年,政府更承諾9年義務教育完全免費,並提供小學和初級中學階段的課本和學費等補助。這使得政府每年教育預算從2003年不到500億美元,增加至2018年实际支出6590.7亿美元。。2018年举行的国际学生能力评估计划中,中国北京、上海、江苏、浙江四地在校生作为整体于阅读、数学和科学領域上均取得第一名的成绩(但除中国外几乎都是全国或整个政治实体参评)。但儘管中國发达地区學生在學習成果評估上獲得極高成績,中國教育却仍面臨著地方和國際社會的多方批評,被指過度強調記憶能力,而且農村和城市間的教育品質有懸殊差距。 中國各地教育資源分配嚴重不均,每名學生的教育支出因其所在地有所差異。2010年,北京市投資的每人教育總額達人民幣20,023元,但中國教育投资较落后的省份貴州省只有人民幣3,204元。由于多年来實行依戶籍學區入學的政策,部分学校附近的房价因而暴涨。 今日中國許多大學教育朝向國際化發展,中國著名的高等學府有清華大學、北京大學、中国科学技术大学、復旦大學、上海交通大學、南京大學和浙江大學等。
xsd:integer 19
xsd:integer 81
xsd:integer 2020
xsd:integer 2020
rdf:langString China
xsd:integer 52200000
xsd:integer 107500000
xsd:integer 908000001
xsd:integer 250500000
xsd:integer 2020
rdf:langString Minister of Education
<perCent> 98.2
<perCent> 96.7
<perCent> 94.5
xsd:integer 2015
xsd:integer 11
xsd:nonNegativeInteger 181470

data from the linked data cloud