Ed Koch

rdf:langString Ed Koch

rdf:langString Edward Irving „Ed” Koch (ur. 12 grudnia 1924 w Nowym Jorku, zm. 1 lutego 2013 tamże) – amerykański polityk, prawnik, pisarz, , krytyk filmowy, 105. burmistrz Nowego Jorku – od 1 stycznia 1978 do 31 grudnia 1989; w latach 1969–1977 zasiadał w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Amerykanin pochodzenia żydowskiego; jego rodzice byli emigrantami z Polski. Koch przez całe zawodowe życie należał do Partii Demokratycznej; określał się jako „zdroworozsądkowy liberał” (ang. liberal with sanity). W czasie pełnienia funkcji burmistrza Nowego Jorku przeprowadził reformę gospodarki mieszkaniowej. Swoje rządy rozpoczął od cięć wydatków publicznych, zmniejszenia podatków oraz radykalnych posunięć w sferze administracji miejskiej, zwalniając około 7 tys. urzędników. Było to działanie przywracające stabilizację budżetu po ekspansywnych rządach poprzedników – oraz , którzy zwiększyli ponad miarę zadłużenie miasta. Jako kongresmen, a następnie jako burmistrz Nowego Jorku był gorącym zwolennikiem Izraela. W 1993 zachował się wbrew wytycznym swojej partii, popierając kandydaturę Rudy’ego Giulianiego na burmistrza Nowego Jorku. Podobnie postąpił w 2001, kiedy poparł innego republikanina na to stanowisko – Michaela Bloomberga, jak również w 2004, kiedy udzielił poparcia dla George’a W. Busha, który (z powodzeniem) starał się o reelekcję na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych. Będąc powszechnie znaną osobą publiczną jeździł nowojorskim metrem oraz przystawał często na ulicy, pozdrawiając przechodniów sloganem „Co u mnie słychać?” (ang. How’m I doin’?). Jego życie prywatne było enigmatyczne. Nie miał dzieci, jak również nie potwierdzono publicznie jakichkolwiek związków uczuciowych, które łączyłyby go z druga osobą. Spekulacje na temat swojej orientacji seksualnej odrzucał, mówiąc, że to nie jest sprawa publiczna, ale jego własna. Po przejściu na emeryturę zadeklarował swój heteroseksualizm. Mimo że przez wiele lat podejrzewano go o bycie osobą homoseksualną, on sam nie cieszył się popularnością wśród nowojorskich gejów. Wielu z nich było krytycznie nastawionych do Kocha, szczególnie po jego biernym zachowaniu w 1981 roku, zaraz po wybuchu nowojorskiego kryzysu AIDS (objawiającego się nagłym wzrostem zachorowań na nową jednostkę chorobową). Dostrzegali oni jego bezczynność jako rezultat, jak to określili, „życia w szafie”. Po przejściu na polityczną emeryturę prowadził audycję radiową (radio show) oraz udzielał się jako komentator polityczny. Często występował w telewizji, pełniąc m.in. funkcję sędziego w show telewizyjnym The People’s Court, w którym występował przez dwa sezony – od 1997 do 1999. Zmarł 1 lutego 2013 roku. Powodem była zastoinowa niewydolność serca.