Ecopsychology

http://dbpedia.org/resource/Ecopsychology an entity of type: WikicatBranchesOfPsychology

Ecopsychology is an interdisciplinary and transdisciplinarity field that focuses on the synthesis of ecology and psychology and the promotion of sustainability. It is distinguished from conventional psychology as it focuses on studying the emotional bond between humans and the Earth. Instead of examining personal pain solely in the context of individual or family pathology, it is analyzed in its wider connection to the more than human world. A central premise is that while the mind is shaped by the modern world, its underlying structure was created in a natural non-human environment. Ecopsychology seeks to expand and remedy the emotional connection between humans and nature, treating people psychologically by bringing them spiritually closer to nature. rdf:langString
L'écopsychologie est née de la rencontre entre l'écologie et la psychologie. L'écopsychologie est un domaine interdisciplinaire et transdisciplinaire qui s’intéresse à la synthèse de l'écologie et de la psychologie et au développement d’un rapport soutenable entre les humains et la nature. Elle se distingue de la psychologie en ce qu'elle prône l'étude et le renforcement du lien émotionnel entre les êtres humains et le vivant au sens le plus large (la terre). rdf:langString
يدرس علم النفس البيئي العلاقة بين البشر وعالم الطبيعة من خلال المبادئ البيئية والنفسية. يسعى المجال إلى تطوير وفهم طرق توسيع الاتصال العاطفي بين الأفراد والعالم الطبيعي، وبذلك يساعد الأفراد في تطوير أنماط حياة مستدامة وتدارك الابتعاد عن الطبيعة. يعود الفضل إلى ثيودور روزاك في صياغة المصطلح في كتابه لعام 1992 بعنوان «صوت الأرض»، على الرغم من أن مجموعة من علماء النفس وعلماء البيئة في بيركلي ومن ضمنهم ماري غوميز وآلن كانر كانوا يستخدمون المصطلح بشكل مستقل لوصف عملهم الخاص في الوقت نفسه. وسع كل من روزاك وغوميز وكانر الفكرة لاحقًا ضمن مقتطفات أدبية بعنوان «علم النفس البيئي» عام 1995. وُجد كتابان آخران لعبا دورًا تكوينيًا لهذا المجال هما مجلد بول شيبرد عام 1982 بعنوان «الطبيعة والجنون» الذي استكشف تأثير تناقص التحامنا المستمر بالطبيعة البرية على تطور الإنسان النفسي، وكتاب الفيلسوف ديفيد أبرام «ل rdf:langString
La brazilano D-ro Marco Aurélio Bilibio (D-ro pri Daŭrigebla Evoluo) donis la jenajn informojn: "Dum la lastaj jardekoj granda nombro de esploroj indikis la ekziston de korelacio inter la homa kontakto kun naturaj medioj kaj pli bonaj indicoj de mensa sano. La scienco Ekopsikologio stimulas profundan pripensadon pri la ekzistantaj distordoj en la rilato inter homo kaj naturo. Tiu revizio estas urĝa kaj grava, fronte al la graveco de mediaj malekvilibroj kaŭzataj de la rabema kaj nerespondeca homa agado. Restaŭrante la integriĝon kun la natura medio, la homo trovas pli ol garantion de supervivado, li trovas statojn de interna ekvilibro kaj transcendecon. Realigi tiun potencialon de rekonektado kaj bonfarto dank’ al la naturo estas potenca ilo por batali streson, anksion (antaŭtimon) kaj dep rdf:langString
L'ecopsicologia nasce in California all'inizio degli anni novanta a partire dalla constatazione di una correlazione esistente tra il crescente disagio esistenziale, individuale e sociale, el'aumento del degrado ambientale, parallelo al rapido processo di urbanizzazione che ha cambiato radicalmente stili di vita e abitudini di una grande parte della popolazione mondiale. rdf:langString
rdf:langString علم النفس البيئي
rdf:langString Ekopsikologio
rdf:langString Ecopsychology
rdf:langString Écopsychologie
rdf:langString Ecopsicologia
xsd:integer 2043056
xsd:integer 1099241241
rdf:langString January 2022
rdf:langString relevant to what?
rdf:langString يدرس علم النفس البيئي العلاقة بين البشر وعالم الطبيعة من خلال المبادئ البيئية والنفسية. يسعى المجال إلى تطوير وفهم طرق توسيع الاتصال العاطفي بين الأفراد والعالم الطبيعي، وبذلك يساعد الأفراد في تطوير أنماط حياة مستدامة وتدارك الابتعاد عن الطبيعة. يعود الفضل إلى ثيودور روزاك في صياغة المصطلح في كتابه لعام 1992 بعنوان «صوت الأرض»، على الرغم من أن مجموعة من علماء النفس وعلماء البيئة في بيركلي ومن ضمنهم ماري غوميز وآلن كانر كانوا يستخدمون المصطلح بشكل مستقل لوصف عملهم الخاص في الوقت نفسه. وسع كل من روزاك وغوميز وكانر الفكرة لاحقًا ضمن مقتطفات أدبية بعنوان «علم النفس البيئي» عام 1995. وُجد كتابان آخران لعبا دورًا تكوينيًا لهذا المجال هما مجلد بول شيبرد عام 1982 بعنوان «الطبيعة والجنون» الذي استكشف تأثير تناقص التحامنا المستمر بالطبيعة البرية على تطور الإنسان النفسي، وكتاب الفيلسوف ديفيد أبرام «لعنة الإحساس: الإدراك واللغة في عالم أكثر من إنساني» الذي نشر عام 1996. كان الأخير أول كتاب مقروء على نطاق واسع دفع بعلم الظواهر للاضطلاع بالقضايا البيئية والنفسية البيئية، دارسًا بالتفصيل الأبعاد الأرضية للتجربة الحسية وكاشفًا عن التأثير التاريخي لأنظمة الكتابة الرسمية على التجربة الإنسانية لإدارة الطبيعة والصوت والبواطن. الفرضية الأساسية لعلم النفس البيئي تنص على أن العقل البشري يتأثر ويتقولب بواسطة العالم الاجتماعي الحديث، لكن بنيته العميقة تتكيف حتمًا -وتُحكم- بالبيئة الطبيعية الأكثر من إنسانية التي تطور فيها. تبعًا لفرضية البيوفيليا لعالم الأحياء إيدوارد أوسبورن ويلسون، للبشر غريزة فطرية للتواصل عاطفيًا مع الطبيعة، لا سيما جوانب الطبيعة التي تسترجع ما أطلق عليه علماء النفس التطوريون «بيئة التكيف التطوري»، والظروف الطبيعية التي تطور فيها النوع البشري للعيش. يمتد مجال علم النفس البيئي إلى ما هو أبعد من المدى التقليدي لعلم النفس، الذي اعتبر أن النفس هي مسألة متعلقة بالإنسان وحده. يفحص علم النفس البيئي سبب استمرار الناس في السلوك التدميري للبيئة، ويطور أساليب التحفيز الإيجابي لتبني ممارسات مستدامة. تقترح الدلائل أن العديد من السلوكيات المدمرة للبيئة إدمانية على مستوى ما، وبالتالي تُضبط بفاعلية أكبر من خلال التلبية العاطفية الإيجابية بدلًا من إلحاق العار. تتضمن الأسماء الأخرى المستخدمة للإشارة إلى علم النفس البيئي «علم البيئة العميق» و«علم نفس غايا» و«علم البيئة النفسي» و«العلاج البيئي» و«علم نفس البيئة» و«علم النفس الأخضر» و«البيئة عبر الشخصية» و«العلاج العالمي» و«العلاج الأخضر» و«العلاج المتمركز حول الأرض» و«إعادة الأرض» و«العلاج النفسي المعتمد على الطبيعة» و«الاستشارات الشامانية» و«فلسفة علم البيئة» و«العلاج الحراجي».
rdf:langString La brazilano D-ro Marco Aurélio Bilibio (D-ro pri Daŭrigebla Evoluo) donis la jenajn informojn: "Dum la lastaj jardekoj granda nombro de esploroj indikis la ekziston de korelacio inter la homa kontakto kun naturaj medioj kaj pli bonaj indicoj de mensa sano. La scienco Ekopsikologio stimulas profundan pripensadon pri la ekzistantaj distordoj en la rilato inter homo kaj naturo. Tiu revizio estas urĝa kaj grava, fronte al la graveco de mediaj malekvilibroj kaŭzataj de la rabema kaj nerespondeca homa agado. Restaŭrante la integriĝon kun la natura medio, la homo trovas pli ol garantion de supervivado, li trovas statojn de interna ekvilibro kaj transcendecon. Realigi tiun potencialon de rekonektado kaj bonfarto dank’ al la naturo estas potenca ilo por batali streson, anksion (antaŭtimon) kaj depresion komune ekzistantajn en nia nuntempa universo.” (http://ecoblogconsciencia.blogspot.com.br/2009/04/ecopsicologia-espiritualidade-e-meio.html) En intervjuo li ankoraŭ eksplikis: "La Ekopsikologio pritraktas la rilatojn inter la homo kaj la planedo kaj la ekosistemoj, de kiuj li estas parto. La ideo estas, ke ĉe la radiko de nia psiko ekzistas baza ligo kun la naturo. La subpremo de tiu ligo en la industria socio igis nin perdi la senton de nia apartenado al la naturo. Tiu apartiĝo estas fundamenta parto de la media krizo, kiun la mondo travivas. Por la Ekopsikologio, la solvo de tiu krizo estas ne nur la kreado de puraj teknologioj, sed ankaŭ la superado de tiu apartiĝo. La koncepto de «ekologia subkonscio" memorigas la antikvan saĝecon de popoloj, kiuj rekonis la homon kiel parton de pli granda sistemo. Ekkonscii pri tiu fakto povas malfermi spacon por statoj de integriĝo kaj sano, kaj ankaŭ povas esti la etika bazo de niaj interrilatoj kun la planedo.” (http://www.crpsp.org.br/portal/comunicacao/jornal_crp/166/frames/fr_conversando_psicologo.aspx Arkivigite je 2016-10-11 per la retarkivo Wayback Machine) Pri la origino de la Ekopsikologio D-ro Bilibio informis la jenon : "La Ekopsikologio havas sian originon en verkoj ne rekte rilataj al psikologio, ekzemple, Nature and Madness (Naturo kaj Frenezo), de la media filozofo Paul Sheppard, kiu atentigis pri la ebleco de rompo en la ontogenetika evoluo de nia specio kiel maniero kompreni la nepran detruon de la naturaj habitatoj. Ĝi [tiu scienco] prezentas sin firme kiel movado ekde The Voice of the Earth: an exploration of Ecopsychology (La Voĉo de la Tero: esploro de Ekopsikologio) [1992] de la historiisto kaj socia kritikisto Theodore Roszak. Do ĝi ne naskiĝis kiel branĉo de la psikologio, sed kiel transfaka alpaŝo al la rilato inter homo kaj naturo." (http://www.crpsp.org.br/portal/comunicacao/jornal_crp/166/frames/fr_conversando_psicologo.aspx Arkivigite je 2016-10-11 per la retarkivo Wayback Machine) Evidente "Ekopsikologio" estas la traduko de la angla termino "Ecopsychology". En aliaj lingvoj povas esti uzataj aliaj terminoj, ekzemple "media psikologio" ("Umweltpsychologie" en la germana Vikipedio; "Psychologie environnementale" en la franca Vikipedio). Ne nepre la konceptoj estas la samaj. La artikolo de la germana Vikipedio ekzemple komencas jene: “La Media Psikologio (ankaŭ: Ekologia Psikologio) estas relative nova fako de psikologio kun fortaj interfakaj karakterizaĵoj de esploro kaj apliko. Ĝi pritraktas la interagojn inter homo kaj medio, la influojn de la medio sur la homon kaj la konduton kaj agojn de la homo fronte al la medio. La medio influas la homajn sperton kaj konduton, kaj la homo modelas la medion, baze de sia sperto kaj konduto. En tiu fako la koncepto de ‘medio’ estas vasta, ampleksante naturajn mediojn kaj soci-kulturajn mediojn, ekzemple konstruaĵojn, lernmediojn kaj informigajn mondojn. Novaj laborkampoj estas demandoj pri tutmondiĝo kaj daŭripova evoluo.” (https://de.wikipedia.org/wiki/Umweltpsychologie)
rdf:langString Ecopsychology is an interdisciplinary and transdisciplinarity field that focuses on the synthesis of ecology and psychology and the promotion of sustainability. It is distinguished from conventional psychology as it focuses on studying the emotional bond between humans and the Earth. Instead of examining personal pain solely in the context of individual or family pathology, it is analyzed in its wider connection to the more than human world. A central premise is that while the mind is shaped by the modern world, its underlying structure was created in a natural non-human environment. Ecopsychology seeks to expand and remedy the emotional connection between humans and nature, treating people psychologically by bringing them spiritually closer to nature.
rdf:langString L'écopsychologie est née de la rencontre entre l'écologie et la psychologie. L'écopsychologie est un domaine interdisciplinaire et transdisciplinaire qui s’intéresse à la synthèse de l'écologie et de la psychologie et au développement d’un rapport soutenable entre les humains et la nature. Elle se distingue de la psychologie en ce qu'elle prône l'étude et le renforcement du lien émotionnel entre les êtres humains et le vivant au sens le plus large (la terre).
rdf:langString L'ecopsicologia nasce in California all'inizio degli anni novanta a partire dalla constatazione di una correlazione esistente tra il crescente disagio esistenziale, individuale e sociale, el'aumento del degrado ambientale, parallelo al rapido processo di urbanizzazione che ha cambiato radicalmente stili di vita e abitudini di una grande parte della popolazione mondiale. La perdita di connessione con l'ambiente naturale viene considerata come una rilevante causa di malessere psichico e l'impegno dell'ecopsicologia diventa quello di favorire la riconnessione con quanto dimenticato, o rimosso dalla modernizzazione, per integrare l'eredità del passato con i traguardi presenti e le sfide future. La prima applicazione pratica dell'ecopsicologia è in ambito psicologico, con l'utilizzo di un contatto diretto con la natura per la scarica di tensioni, il rilassamento, l'introspezione. Ma assume presto una connotazione più ampia proponendosi come sostegno all'educazione ambientale e all'ambientalismo per stimolare sensibilità ecologica attraverso un coinvolgimento sul piano emotivo: L'ecopsicologia è complementare alla psicologia ambientale che indaga gli aspetti cognitivi attraverso i quali vengono percepiti i diversi ambienti e studia il tipo di relazione ambiente esterno, la sua rappresentazione interiore e il comportamento che ne deriva. È a partire dalle conclusioni raggiunte da questi studi che l'ecopsicologia interviene con proposte terapeutiche ed educative volte a favorire la riconnessione tra uomo e ambiente. L'ecopsicologia diventa una disciplina trasversale in cui interagiscono due professionalità apparentemente distanti, come la psicologia e l'ecologia, con beneficio di entrambe: il contatto con la natura favorisce il benessere psicologico e una maggior attenzione alla propria interiorità, a sua volta, permette di mettere in luce l'innato senso di appartenenza alla dimensione naturale, generando così a livello individuale il desiderio e il piacere di avere cura dell'ambiente e su un piano sociale la spinta verso una politica di sviluppo sostenibile. Oltre a essere una disciplina pratica, l'ecopsicologia ha una forte componente antropologica e filosofica. A partire dallo studio comparato di culture passate e presenti, mette in luce, in ogni diversa società, i parallelismi tra la qualità di relazione con la natura e i valori sociali messi in atto. Dalle culture native l'ecopsicologia recupera una visione unitaria dell'uomo e del suo ambiente e si fa promotrice di un cambiamento paradigmatico mettendo in discussione la visione antropocentrica a favore di una visione ecocentrica in cui l'attività umana si inserisce nel contesto ecosistemico. L'ecopsicologia promuove una grande fiducia nelle potenzialità ecosostenibili della tecnologia, è post-industriale, non anti-industriale, nel suo orientamento sociale.
xsd:nonNegativeInteger 11138

data from the linked data cloud