Easy listening
http://dbpedia.org/resource/Easy_listening an entity of type: Thing
La música lleugera (en anglès: easy listening) és un gènere de música popular que es caracteritza per tenir melodies simples, enganxoses i relaxades, amb harmonitzacions senzilles i instrumentació poc cridanera. Aquest estil musical, sorgit a mitjans del segle xx, va evolucionar a partir de la música swing i la composta per a big band. El gènere inclou dos tipus diferents: l'instrumental i el vocal.
rdf:langString
Musika arina (ingelesez: easy listening) herri-musikako genero bat da, eta melodia sinpleak, itsaskorrak eta erlaxatuak izateagatik bereizten dena, harmonizazio errazekin eta instrumentazio ez oso deigarriarekin interpretatu ohi dena. Musika-estilo hau, XX. mendearen erdialdean sortua, swing musikatik eta big band musikarako konposatukoetatik abiatuta garatu zen. Generoak bi mota ditu: instrumentala eta bokala.
rdf:langString
Easy listening est une expression générale anglaise, qui désigne un style de musique populaire proche de la variété, du milieu des années 1950. La traduction littérale serait « écoute facile ». L'easy listening regroupe des mélodies simples et accrocheuses, des chansons douces et élégantes, des rythmes de danses de salon. À ce titre, c'est plus un qualificatif, ou un état d'esprit, qu'un genre musical particulier. On y trouve à la fois des artistes du milieu du XXe siècle et d'autres considérés comme faisant de la musique électronique.
rdf:langString
イージーリスニング（英: easy listening）は、1950年代から1970年代にかけて最も人気があったポピュラー音楽のジャンルおよびラジオの放送プログラムである。公共空間、商業施設等で生活空間の雰囲気づくりのためのBGMとして使用されることも多いが、BGMとは意味が異なる。ムードミュージック（英: mood music）、現代クラシックとも称される。また、と関連づけられている。
rdf:langString
( 음반에 대해서는 이지 리스닝 (음반) 문서를 참고하십시오.) 이지 리스닝(Easy Listening)은 그 이름과 같이, 클래식 등과 달리 긴장하지 않고 느긋하게 쉬며 즐길 수 있는 경음악을 뜻하며, 구체적으로는 관현악에 의한 팝을 가리킨다. 소매점이나 음식점, 병원 등에서 생활 공간의 분위기 연출을 위한 BGM으로써 사용되는 경우가 많기 때문에 BGM의 의미와 혼동하는 경우도 있다. 또, MOR(middle of the road)이라고도 불린다.
rdf:langString
Easy listening (ook wel middle-of-the-roadmuziek genoemd) is een vorm van popmuziek en amusementsmuziek die in het midden van de twintigste eeuw opkwam.
rdf:langString
Easy listening (ang. „łatwe słuchanie”) – powstały w połowie XX wieku gatunek muzyczny, wywodzący się z popu, soulu, swingu i jazzu, często zawiera elementy world music. Charakteryzuje się optymistyczną i „chwytliwą” melodią z elementami tanecznymi, a także prostymi tekstami. Jest wykonywany na fortepianie lub pianinie i instrumentach etnicznych, którym towarzyszy śpiew. Gatunkiem, który wyewoluował bezpośrednio z niego jest .
rdf:langString
Easy listening (poslechově nenáročná hudba, pohodová hudba) je žánr populární hudby, který se rozšířil hlavně v druhé polovině 20. století. Vyvinul se ze swingu a muziky big bandů a navazuje na a lehkou hudbu. Skladby Easy listening se většinou skládají z jednoduchých, chytlavých melodií a jsou jemného provedení. Muzika se vyznačuje hlavní melodií hranou na zajímavé nástroje, jakými jsou např. Hammondovy varhany, housle či ukulele; vokály zahrnují jak popový zpěv, tak trochu exotiky. Easy listening je podobný žánr jako , ale lounge je více orientováno na jazzové prvky a improvizaci. Easy listening je obvykle sepsán spíše pro orchestr než pro malý ansámbl.
rdf:langString
Easy Listening (engl. „leichtes Zuhören“) ist Musik, die nebenbei laufen kann und unterschiedliche Funktionen erfüllen soll: Zerstreuung, Ablenkung, Entspannung (Gastronomie), Deeskalation (Psychiatrische Klinik), Stimmungsaufhellung (Altersheim), aber auch Motivation, Aktivität, Kaufbereitschaft. Der Begriff fällt – zusammen mit den teilsynonymen Begriffen „Ambient Music“ (nicht zu verwechseln mit dem Genre Ambient aus der elektronischen Musik) und Muzak – als eine Unterkategorie in den Sammelbegriff der Unterhaltungsmusik.
rdf:langString
Fonmuziko estas muziko aŭdata por malstreĉiĝo. Ekestinta en la 1940-aj jaroj en Usono, ekzistas apartaj radiostacioj, kiuj dissendas nur fonmuzikon. Ĝia bendlarĝo etendiĝas ekde popularaj klasikaĵoj trans popolmuziko (ekz. blankusona popolmuziko), popmuziko ĝis mildaĉa ĵazo. Kutime estas instrumenta muziko sen kantado de muzikistoj konataj kiel soloistoj resp. instrumentistoj. Tipe por fonmuziko estas la uzado de fluantaj arĉinstrumentaj aranĝaĵoj ("arĉinstrumenta saŭco") kaj instrumentaj interpretaĵoj de famaj furorkantoj.
rdf:langString
Easy listening (including mood music) is a popular music genre and radio format that was most popular during the 1950s to 1970s. It is related to middle-of-the-road (MOR) music and encompasses instrumental recordings of standards, hit songs, non-rock vocals and instrumental covers of selected popular rock songs. It mostly concentrates on music that pre-dates the rock and roll era, characteristically on music from the 1940s and 1950s. It was differentiated from the mostly instrumental beautiful music format by its variety of styles, including a percentage of vocals, arrangements and tempos to fit various parts of the broadcast day.
rdf:langString
Easy-listening (pronunciación en inglés: /ˈizi ˈlɪsənɪŋ/) es un término adoptado de la lengua inglesa (en la que significa ‘fácil de escuchar’ o ‘audición fácil’) con el que se designa un tipo de música popular que se caracteriza por tener melodías simples, pegadizas y relajadas, con armonizaciones sencillas e instrumentación poco llamativa.Este estilo musical, surgido a partir de la década de 1950, evolucionó a partir de la música swing y la compuesta para Big Band.El género easy listening es también un formato de radio, e incluye dos tipos diferentes de música: la instrumental y la vocal.
rdf:langString
Musik ringan (bahasa Inggris: easy listening) adalah genre musik populer dan format radio yang paling populer selama 1950-an hingga 1970-an. Ini terkait dengan musik middle-of-the-road (MOR) dan mencakup rekaman instrumental standar, lagu-lagu hit, vokal non-rock dan cover instrumental dari lagu-lagu rock populer yang dipilih. Ini sebagian besar berkonsentrasi pada musik yang mendahului era rock and roll, khas pada musik dari tahun 1940-an dan 1950-an. Itu dibedakan dari format musik indah kebanyakan instrumental dengan berbagai gayanya, termasuk persentase vokal, aransemen dan tempo agar sesuai dengan berbagai bagian hari siaran.
rdf:langString
L'easy listening (a volte definito come musica d'atmosfera o mood music) è un format radiofonico nonché un genere musicale principalmente strumentale, emerso negli anni cinquanta come evoluzione della musica delle grandi orchestre, che ebbe il suo apice di popolarità tra gli anni cinquanta e gli anni settanta.
rdf:langString
Easy listening é o nome inglês para um formato de rádio e estilo de música orquestral que surgiu na década de 1950 e que teve como precursores Ray Conniff, Burt Bacharach, Paul Mauriat, Percy Faith, Henry Mancini, Mantovani, Franck Pourcel, Bradley Joseph, entre outros. Frequentemente confunde-se com lounge music, sendo geralmente considerada pelos críticos como mera simplificação ou diluição de outros estilos, de maneira a se tornar "facilmente audível" (easy listening).
rdf:langString
Легка́ му́зика або оркестровий поп (англ. Easy listening) — термін у поп-музиці, що охоплює різні стилі, загальним для яких є прості, легкі й запам'ятовуванні мелодії, виконувані, як правило, під акомпанемент естрадного оркестру: невипадково безліч композицій «легкої музики» — інструментальні обробки відомих хітів. Термін власне використовується при маркетуванні подібної музики (наприклад, через формат радіо, відділи музичних магазинів). Великі радіостанції багатьох країн мали власні оркестри, які виконували інструментальні обробки популярних шлягерів, що є легкою музикою.
rdf:langString
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
إيزي ليسينينج
rdf:langString
Música lleugera
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Easy Listening
rdf:langString
Fonmuziko
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Musika arin
rdf:langString
Musik ringan
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
イージーリスニング
rdf:langString
이지 리스닝
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Легка музика
rdf:langString
Easy listening
rdf:langString
Easy listening
xsd:integer
165563
xsd:integer
1110568049
rdf:langString
* Light music
* big band
rdf:langString
center
rdf:langString
Easy listening CD section
rdf:langString
* Beautiful music
* middle-of-the-road
* Traditional pop
xsd:integer
270
rdf:langString
You may hear examples of Easy listening music performed by John Serry on his album Squeeze Play in 1956 Here on Archive.org
rdf:langString
La música lleugera (en anglès: easy listening) és un gènere de música popular que es caracteritza per tenir melodies simples, enganxoses i relaxades, amb harmonitzacions senzilles i instrumentació poc cridanera. Aquest estil musical, sorgit a mitjans del segle xx, va evolucionar a partir de la música swing i la composta per a big band. El gènere inclou dos tipus diferents: l'instrumental i el vocal.
rdf:langString
Easy listening (poslechově nenáročná hudba, pohodová hudba) je žánr populární hudby, který se rozšířil hlavně v druhé polovině 20. století. Vyvinul se ze swingu a muziky big bandů a navazuje na a lehkou hudbu. Skladby Easy listening se většinou skládají z jednoduchých, chytlavých melodií a jsou jemného provedení. Muzika se vyznačuje hlavní melodií hranou na zajímavé nástroje, jakými jsou např. Hammondovy varhany, housle či ukulele; vokály zahrnují jak popový zpěv, tak trochu exotiky. Easy listening je podobný žánr jako , ale lounge je více orientováno na jazzové prvky a improvizaci. Easy listening je obvykle sepsán spíše pro orchestr než pro malý ansámbl. Za easy listening je též označována hudba, která má navodit nějakou náladu, jako např. . Termín easy listening je také často nesprávně užíván pro styly jako soft rock, , ambientní hudba nebo hudba New Age.
rdf:langString
Easy Listening (engl. „leichtes Zuhören“) ist Musik, die nebenbei laufen kann und unterschiedliche Funktionen erfüllen soll: Zerstreuung, Ablenkung, Entspannung (Gastronomie), Deeskalation (Psychiatrische Klinik), Stimmungsaufhellung (Altersheim), aber auch Motivation, Aktivität, Kaufbereitschaft. Der Begriff fällt – zusammen mit den teilsynonymen Begriffen „Ambient Music“ (nicht zu verwechseln mit dem Genre Ambient aus der elektronischen Musik) und Muzak – als eine Unterkategorie in den Sammelbegriff der Unterhaltungsmusik. Grundsätzlich handelt es sich bei Easy Listening um Instrumentalmusik der 1950er bis 1970er Jahre, bzw. noch genretypischer um untextiert vokalisierte Musik („da-ba-dap!“, „shoo-bee-doo!“ etc.), oft nach Vorlagen bekannter Songs (Evergreens), etwas seltener instrumentaler Werke, mit fließenden Streicher-Arrangements, meist mit indirektem Klangcharakter, großen Hallräumen und ggf. anderen psychedelischen Effekten. Gerade dadurch, dass aus ohnehin schon sehr eingängiger Popmusik auch noch der Text weggelassen wird (durch gewissermaßen infantile Lautbildungen ersetzt – „La-la-la!“), tritt die Funktion der (mentalen) Entspannung besonders in den Vordergrund.
rdf:langString
Fonmuziko estas muziko aŭdata por malstreĉiĝo. Ekestinta en la 1940-aj jaroj en Usono, ekzistas apartaj radiostacioj, kiuj dissendas nur fonmuzikon. Ĝia bendlarĝo etendiĝas ekde popularaj klasikaĵoj trans popolmuziko (ekz. blankusona popolmuziko), popmuziko ĝis mildaĉa ĵazo. Kutime estas instrumenta muziko sen kantado de muzikistoj konataj kiel soloistoj resp. instrumentistoj. Tipe por fonmuziko estas la uzado de fluantaj arĉinstrumentaj aranĝaĵoj ("arĉinstrumenta saŭco") kaj instrumentaj interpretaĵoj de famaj furorkantoj. Fonmuziko estas ankaŭ ilo por celata, sed apenaŭ sentebla influado en certaj medioj ekz. hoteloliftoj (pro tio la karakteriza nomo „liftmuziko“), vardomoj kaj vendejaroj kaj meritas pro tio sian fifamon.
rdf:langString
Easy listening (including mood music) is a popular music genre and radio format that was most popular during the 1950s to 1970s. It is related to middle-of-the-road (MOR) music and encompasses instrumental recordings of standards, hit songs, non-rock vocals and instrumental covers of selected popular rock songs. It mostly concentrates on music that pre-dates the rock and roll era, characteristically on music from the 1940s and 1950s. It was differentiated from the mostly instrumental beautiful music format by its variety of styles, including a percentage of vocals, arrangements and tempos to fit various parts of the broadcast day. Easy listening music is often confused with lounge music, but while it was popular in some of the same venues it was meant to be listened to for enjoyment rather than as background sound.
rdf:langString
Easy-listening (pronunciación en inglés: /ˈizi ˈlɪsənɪŋ/) es un término adoptado de la lengua inglesa (en la que significa ‘fácil de escuchar’ o ‘audición fácil’) con el que se designa un tipo de música popular que se caracteriza por tener melodías simples, pegadizas y relajadas, con armonizaciones sencillas e instrumentación poco llamativa.Este estilo musical, surgido a partir de la década de 1950, evolucionó a partir de la música swing y la compuesta para Big Band.El género easy listening es también un formato de radio, e incluye dos tipos diferentes de música: la instrumental y la vocal. Cabe señalar que, en ocasiones, el término easy-listening se utiliza en un sentido más amplio que va más allá sus propios límites como género e incluye otros géneros como: soft rock, pop tradicional, canción melódica, ciertas formas de jazz o la música nueva era. Existen varios subgéneros dentro del easy-listening, algunos de los cuales se consideran a veces como un género aparte o bien como denominaciones alternativas:
* lounge music (‘música para vestíbulo’) o core lounge, muy relacionado con el jazz.
* pop orquestal
* mood music (música ambiental)
* música de ascensor
* elevator music (en Estados Unidos)
* lift music (en Reino Unido).
* muzak, más peyorativo, aunque Muzak se refiere específicamente a la música producida y programada para lugares públicos por la , y no es un género musical en sí mismo.
* beautiful music (‘música hermosa’). Al ser un formato de radio, tiene estándares rígidos de instrumentación (por ejemplo: poco o nada de saxo) y restricciones acerca de cuántas obras vocales se pueden emitir por hora. A veces se la llama Nostalgia music.
* background music (música de fondo) Frecuentemente las canciones de easy listening son versiones instrumentales de canciones populares de todos los tiempos.El formato de radio «easy listening» ha sido casi completamente reemplazado por el formato Lite AC (forma coloquial de adult contemporary music: música contemporánea para adultos).
rdf:langString
Musika arina (ingelesez: easy listening) herri-musikako genero bat da, eta melodia sinpleak, itsaskorrak eta erlaxatuak izateagatik bereizten dena, harmonizazio errazekin eta instrumentazio ez oso deigarriarekin interpretatu ohi dena. Musika-estilo hau, XX. mendearen erdialdean sortua, swing musikatik eta big band musikarako konposatukoetatik abiatuta garatu zen. Generoak bi mota ditu: instrumentala eta bokala.
rdf:langString
Easy listening est une expression générale anglaise, qui désigne un style de musique populaire proche de la variété, du milieu des années 1950. La traduction littérale serait « écoute facile ». L'easy listening regroupe des mélodies simples et accrocheuses, des chansons douces et élégantes, des rythmes de danses de salon. À ce titre, c'est plus un qualificatif, ou un état d'esprit, qu'un genre musical particulier. On y trouve à la fois des artistes du milieu du XXe siècle et d'autres considérés comme faisant de la musique électronique.
rdf:langString
Musik ringan (bahasa Inggris: easy listening) adalah genre musik populer dan format radio yang paling populer selama 1950-an hingga 1970-an. Ini terkait dengan musik middle-of-the-road (MOR) dan mencakup rekaman instrumental standar, lagu-lagu hit, vokal non-rock dan cover instrumental dari lagu-lagu rock populer yang dipilih. Ini sebagian besar berkonsentrasi pada musik yang mendahului era rock and roll, khas pada musik dari tahun 1940-an dan 1950-an. Itu dibedakan dari format musik indah kebanyakan instrumental dengan berbagai gayanya, termasuk persentase vokal, aransemen dan tempo agar sesuai dengan berbagai bagian hari siaran. Musik ringan sering dikacaukan dengan musik lounge, tetapi meskipun populer di beberapa tempat yang sama, musik ini dimaksudkan untuk didengarkan untuk kesenangan daripada sebagai suara latar.
rdf:langString
イージーリスニング（英: easy listening）は、1950年代から1970年代にかけて最も人気があったポピュラー音楽のジャンルおよびラジオの放送プログラムである。公共空間、商業施設等で生活空間の雰囲気づくりのためのBGMとして使用されることも多いが、BGMとは意味が異なる。ムードミュージック（英: mood music）、現代クラシックとも称される。また、と関連づけられている。
rdf:langString
( 음반에 대해서는 이지 리스닝 (음반) 문서를 참고하십시오.) 이지 리스닝(Easy Listening)은 그 이름과 같이, 클래식 등과 달리 긴장하지 않고 느긋하게 쉬며 즐길 수 있는 경음악을 뜻하며, 구체적으로는 관현악에 의한 팝을 가리킨다. 소매점이나 음식점, 병원 등에서 생활 공간의 분위기 연출을 위한 BGM으로써 사용되는 경우가 많기 때문에 BGM의 의미와 혼동하는 경우도 있다. 또, MOR(middle of the road)이라고도 불린다.
rdf:langString
Easy listening (ook wel middle-of-the-roadmuziek genoemd) is een vorm van popmuziek en amusementsmuziek die in het midden van de twintigste eeuw opkwam.
rdf:langString
L'easy listening (a volte definito come musica d'atmosfera o mood music) è un format radiofonico nonché un genere musicale principalmente strumentale, emerso negli anni cinquanta come evoluzione della musica delle grandi orchestre, che ebbe il suo apice di popolarità tra gli anni cinquanta e gli anni settanta. Comprende i sottogeneri exotica, , lounge music, musica da ascensore e space age pop. In anni recenti il sottogenere della musica lounge ha incluso influenze musicali strumentali provenienti dal soft rock, modern electronica (con influenze dal chillout, nu-jazz e downtempo), mentre i suoi temi rimangono focalizzati su elementi culturali dalle tematiche retro-. Il termine easy listening è attestato in uso nella lingua italiana almeno fin dal 1982, cioè abbondantemente prima del fenomeno del revival del genere diffuso negli anni novanta del XX secolo. Viene inoltre correlato al format middle of the road trasmesso dalle radio AM degli Stati Uniti.
rdf:langString
Easy listening (ang. „łatwe słuchanie”) – powstały w połowie XX wieku gatunek muzyczny, wywodzący się z popu, soulu, swingu i jazzu, często zawiera elementy world music. Charakteryzuje się optymistyczną i „chwytliwą” melodią z elementami tanecznymi, a także prostymi tekstami. Jest wykonywany na fortepianie lub pianinie i instrumentach etnicznych, którym towarzyszy śpiew. Gatunkiem, który wyewoluował bezpośrednio z niego jest .
rdf:langString
Easy listening é o nome inglês para um formato de rádio e estilo de música orquestral que surgiu na década de 1950 e que teve como precursores Ray Conniff, Burt Bacharach, Paul Mauriat, Percy Faith, Henry Mancini, Mantovani, Franck Pourcel, Bradley Joseph, entre outros. Frequentemente confunde-se com lounge music, sendo geralmente considerada pelos críticos como mera simplificação ou diluição de outros estilos, de maneira a se tornar "facilmente audível" (easy listening). Suas raízes estão nas Big Bands dos anos 1930 e 1940, de onde se originou a maioria de seus intérpretes, instrumentistas e arranjadores.Fez sucesso junto ao grande público, na década de 1960, vendendo milhões de discos, e suas apresentações públicas chegavam a lotar as casas de espetáculos, além de influenciar o desenvolvimento de outros estilos musicais. A partir da década de 1970, várias orquestras e solistas, antes obscuros, como o flautista romeno Gheorghe Zamfir e o pianista francês Richard Clayderman, alcançaram grande sucesso, dentro do estilo, assim como Kenny G, nos anos 1980.
rdf:langString
Легка́ му́зика або оркестровий поп (англ. Easy listening) — термін у поп-музиці, що охоплює різні стилі, загальним для яких є прості, легкі й запам'ятовуванні мелодії, виконувані, як правило, під акомпанемент естрадного оркестру: невипадково безліч композицій «легкої музики» — інструментальні обробки відомих хітів. Термін власне використовується при маркетуванні подібної музики (наприклад, через формат радіо, відділи музичних магазинів). «Золотою ерою» легкої музики можна вважати 1950-70-і роки, коли процвітала індустрія оркестрової музики та традиційної естради. На відміну від попереднього музичного покоління, нові оркестри 1950-х рр. робили наголос не на джазі, а на класичних принципах аранжування. Великі радіостанції багатьох країн мали власні оркестри, які виконували інструментальні обробки популярних шлягерів, що є легкою музикою. З легкою музикою часто перетинається термін «лаунж», для якого характерні джазовий вплив, імпровізації та камерність.
<second>
1940.0
rdf:langString
* Chill-out music
* sunshine pop
* adult contemporary
* space music
* ambient
* exotica
* lounge
* lofi hip hop
xsd:nonNegativeInteger
13013