Eastern Zhou

http://dbpedia.org/resource/Eastern_Zhou

Die Östliche Zhou-Dynastie (chinesisch 東周 / 东周, Pinyin Dōngzhōu) war die spätere Phase der Zhou-Dynastie in der chinesischen Geschichte. Sie hatte von 770 v. Chr. bis 256 v. Chr. Bestand. rdf:langString
The Eastern Zhou (/dʒoʊ/; Chinese: 東周; pinyin: Dōngzhōu; Wade–Giles: Tung1-chou1; 771–256 BC) was a royal dynasty of China and the second half of the Zhou dynasty. It was divided into two periods: the Spring and Autumn and the Warring States. rdf:langString
La dynastie des Zhou orientaux (chinois traditionnel : 東周 ; chinois simplifié : 东周 ; pinyin : dōng zhōu, qui commence en -770 et se termine en -256, ayant duré pendant la période des Printemps et des Automnes et pendant les Royaumes combattants. C'est une période réduite de la dynastie Zhou (-1045 — -256) qui fait suite à la période dite de la dynastie Zhou occidentale. Sa capitale était Luoyi (chinois : 洛邑 ; pinyin : luòyì ; litt. « ville ou district de Luo »), aujourd'hui, Luoyang. Son fondateur est Zhou Pingwang et la chute de la dynastie a lieu sous le règne de Zhou Nanwang. rdf:langString
La Dinastía Zhou Oriental (/ dʒoʊ /; chino: 東周; Pinyin: Dōngzhōu; 770–256 a. C.), fue la segunda mitad de la Dinastía Zhou de la antigua China. Se divide en dos períodos: la Primaveras y otoños y los Reinos combatientes.​​ rdf:langString
Zhou Timur (/dʒoʊ/; Hanzi: 東周; Pinyin: Dōngzhōu; 770–256 SM) adalah bagian kedua Dinasti Zhou, Tiongkok kuno, yang terbagi menjadi dua periode: Periode Musim Semi dan Musim Gugur dan Periode Negara Berperang. rdf:langString
( 다른 뜻에 대해서는 동주 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 동주(東周)는 기원전 771년 견융의 침공으로 서주의 호경이 함락되고 유왕이 피살되는 사건이 발생하고 제후들이 평왕을 옹립하면서 평왕이 수도를 호경에서 낙읍으로 옮긴 이후의 주나라를 말한다. 동주 시대에는 주나라 왕실의 힘이 약화되고, 제후들이 주나라 왕실을 명목상으로만 남겨둔 채, 독립적인 활동을 하였다. 이 때가 춘추 전국 시대이다. rdf:langString
De Oostelijke Zhou (東周) of Latere Zhou is de tweede helft van de Zhou-dynastie. Deze duurde van 770 v.Chr. tot 256 v.Chr.. rdf:langString
Восточная Чжоу (кит. 东周) — царская (ван 王) династия Цзи (姬) в Китае, правившая царством Чжоу с 770 по 256 год до н. э. после переноса его столицы в Лои (кит. 洛邑) (современный Лоян (кит. 洛阳市) ). Правление этой династии выделяют как конечный период эпохи Чжоу. rdf:langString
Дина́стія Східна Чжоу (кит. трад.: 东周; піньїнь: Dōngzhōu) — династія-спадкоємець Західної Чжоу, що номінально очолювала Китай після повалення імператора Ю-вана у 771 році до н. е. До 722 року до н. е. фактично втратила політичний вплив на користь місцевих володарів, які поступово узурпували титул ванів. У 256 році до н. е. була остаточно повалена, а її територія захоплена державою Цінь. Східна Чжоу тривала 515 років, під час яких державу Чжоу очолювали 25 ванів. rdf:langString
Il periodo storico corrispondente alla dinastia Zhou metà orientale può essere diviso in due momenti: il primo, dal 722 a.C. al 481 a.C., è chiamato Periodo delle primavere e degli autunni, dal nome di una celebre cronaca; il secondo è noto come Periodo dei regni combattenti (480 a.C.-221 a.C.), dal titolo di un'altra famosa cronaca. Il Periodo dei regni combattenti si estende leggermente oltre il 256 a.C., data della fine della dinastia Zhou. Questa discrepanza è dovuta al fatto che il regno di , l'ultimo re Zhou, finì 35 anni prima dell'inizio della dinastia Qin, che mise termine al Periodo dei regni combattenti. rdf:langString
東周(とうしゅう、[dʒoʊ]、拼音: Dōngzhōu、紀元前770年 - 紀元前256年)は、中国の歴史上の王朝。洛邑への遷都後の周朝の便宜的な呼称で、鎬京に首都を置いていた時代の周を西周と呼ぶ。東周の時代の始まりは「春秋時代」の開始でもある。 周は紀元前770年に、鎬京(現在の陝西省西安市)から洛邑(現在の河南省洛陽市)に遷都した。これが東周の始まりで、25人の王が即位し、515年間続いた。 申侯の乱により、西周12代王の幽王が亡くなると、諸侯らは元々の太子であった宜臼を王とした(平王)。即位して二年、鎬京は戦火により破壊され、犬戎が侵攻し略奪されていた。そのため洛邑に遷都した(平王東遷)。これ以後の周を「東周」と呼び、以前を西周と呼んだ。東周の前半期、二百数十年ほど、諸侯が覇を争った。この時代は歴史書春秋に因み「春秋時代」と呼ばれる。東周の後半期、二百数十年は、周の天子の権威が漸失された。この時代を戦国策に因み「戦国時代」と呼ぶ。 平王の東遷以後は、管轄する領域は大幅に減少し、一つの小国へと成り下がった。戦国時代にはで、魏の恵王と斉の威王が王号を自称した。続けて、大規模な諸侯が王号を唱えた。秦の恵文王や韓の宣恵王が、その後も燕の易王・宋の康王・中山の王サクが自称した。王号自称は周王の権威低下を表した。また、短期間ではあるが斉の湣王と秦の昭襄王はともに帝号を名乗っている。 rdf:langString
东周(前770年至前256年),是自周平王東遷以后對周朝的称呼,相对于之前国都在镐京的時期即西周。东周也是「春秋時代」的开始。 東周京都於前770年自镐京(今陝西省西安市),东迁至雒邑(今河南省洛阳市)。传25王,前后515年。 这一时期是中国的社会制度剧烈转变的时期,以铁器的广泛使用为标志。 周幽王死後,諸侯擁立原先被廢的太子宜臼為王,是为周平王。他即位第二年,見鎬京被戰火破壞,又受到犬戎侵扰,便遷都雒邑,史稱「東周」,以別於在這以前的西周。東周的前半期,諸侯爭相稱霸,持續了二百多年,稱為「春秋時代」;東周的後半期,周天子地位漸失,亦持續了二百多年,稱為「戰國時代」。 周平王東遷以後,管轄範圍大減,形同一個小國,加上被指有弑父之嫌,在諸侯中的威望已经大不如前。面對諸侯之間互相攻伐和兼併,邊境的外族又乘機入侵,周天子不能擔負共主的責任,經常要向一些強大的諸侯求助。在這情況下,強大的諸侯便自居霸主。中原諸侯對四夷侵擾則以「尊王攘夷」口號團結自衛,战国时代徐州相王、五国相王后各大诸侯纷纷僭越称王(吴、越、楚三国春秋時代已称王),周王权威進一步受損。 周襄王十七年(前635年),发生“子带之乱”,襄王不能平,求救于晋文公,文公诛叔带,遂为伯而得河内地。周襄王二十年(前632年),襄王为晋文公所迫,于河阳踐土會盟。 rdf:langString
rdf:langString Eastern Zhou
rdf:langString Östliche Zhou-Dynastie
rdf:langString Dinastía Zhou Oriental
rdf:langString Zhou Timur
rdf:langString Dynastie Zhou de l'Est
rdf:langString Dinastia Zhou orientale
rdf:langString 동주
rdf:langString 東周
rdf:langString Oostelijke Zhou-dynastie
rdf:langString Восточная Чжоу (династия)
rdf:langString Östra Zhoudynastin
rdf:langString 东周
rdf:langString Східна Чжоу
xsd:integer 53710294
xsd:integer 1122379341
rdf:langString no
rdf:langString 尊王攘夷
rdf:langString Die Östliche Zhou-Dynastie (chinesisch 東周 / 东周, Pinyin Dōngzhōu) war die spätere Phase der Zhou-Dynastie in der chinesischen Geschichte. Sie hatte von 770 v. Chr. bis 256 v. Chr. Bestand.
rdf:langString The Eastern Zhou (/dʒoʊ/; Chinese: 東周; pinyin: Dōngzhōu; Wade–Giles: Tung1-chou1; 771–256 BC) was a royal dynasty of China and the second half of the Zhou dynasty. It was divided into two periods: the Spring and Autumn and the Warring States.
rdf:langString La dynastie des Zhou orientaux (chinois traditionnel : 東周 ; chinois simplifié : 东周 ; pinyin : dōng zhōu, qui commence en -770 et se termine en -256, ayant duré pendant la période des Printemps et des Automnes et pendant les Royaumes combattants. C'est une période réduite de la dynastie Zhou (-1045 — -256) qui fait suite à la période dite de la dynastie Zhou occidentale. Sa capitale était Luoyi (chinois : 洛邑 ; pinyin : luòyì ; litt. « ville ou district de Luo »), aujourd'hui, Luoyang. Son fondateur est Zhou Pingwang et la chute de la dynastie a lieu sous le règne de Zhou Nanwang.
rdf:langString La Dinastía Zhou Oriental (/ dʒoʊ /; chino: 東周; Pinyin: Dōngzhōu; 770–256 a. C.), fue la segunda mitad de la Dinastía Zhou de la antigua China. Se divide en dos períodos: la Primaveras y otoños y los Reinos combatientes.​​
rdf:langString Zhou Timur (/dʒoʊ/; Hanzi: 東周; Pinyin: Dōngzhōu; 770–256 SM) adalah bagian kedua Dinasti Zhou, Tiongkok kuno, yang terbagi menjadi dua periode: Periode Musim Semi dan Musim Gugur dan Periode Negara Berperang.
rdf:langString Il periodo storico corrispondente alla dinastia Zhou metà orientale può essere diviso in due momenti: il primo, dal 722 a.C. al 481 a.C., è chiamato Periodo delle primavere e degli autunni, dal nome di una celebre cronaca; il secondo è noto come Periodo dei regni combattenti (480 a.C.-221 a.C.), dal titolo di un'altra famosa cronaca. Il Periodo dei regni combattenti si estende leggermente oltre il 256 a.C., data della fine della dinastia Zhou. Questa discrepanza è dovuta al fatto che il regno di , l'ultimo re Zhou, finì 35 anni prima dell'inizio della dinastia Qin, che mise termine al Periodo dei regni combattenti. Il periodo della dinastia Zhou orientale è conosciuto anche come Periodo delle Cento Scuole, con riferimento alla fioritura delle scuole di pensiero avvenuto in questo periodo, che contribuì al cambiamento sociale e politico responsabile in gran parte del declino della dinastia Zhou. La politica feudale della prima fase della dinastia Zhou aveva portato ad un indebolimento politico e militare del re, che aveva bisogno del sostegno finanziario dei principi e dei feudatari. La frammentazione del regno si accelerò, dal re in poi. Il re diventò sempre più un'autorità soltanto di facciata, mentre il vero potere politico e militare era nelle mani dei cinque principi dei territori più importanti. Verso la fine della dinastia, nel Periodo dei regni combattenti, i principi cessarono di riconoscere anche solo nominalmente l'autorità della dinastia Zhou e cominciarono ad attribuirsi il titolo di re.
rdf:langString 東周(とうしゅう、[dʒoʊ]、拼音: Dōngzhōu、紀元前770年 - 紀元前256年)は、中国の歴史上の王朝。洛邑への遷都後の周朝の便宜的な呼称で、鎬京に首都を置いていた時代の周を西周と呼ぶ。東周の時代の始まりは「春秋時代」の開始でもある。 周は紀元前770年に、鎬京(現在の陝西省西安市)から洛邑(現在の河南省洛陽市)に遷都した。これが東周の始まりで、25人の王が即位し、515年間続いた。 申侯の乱により、西周12代王の幽王が亡くなると、諸侯らは元々の太子であった宜臼を王とした(平王)。即位して二年、鎬京は戦火により破壊され、犬戎が侵攻し略奪されていた。そのため洛邑に遷都した(平王東遷)。これ以後の周を「東周」と呼び、以前を西周と呼んだ。東周の前半期、二百数十年ほど、諸侯が覇を争った。この時代は歴史書春秋に因み「春秋時代」と呼ばれる。東周の後半期、二百数十年は、周の天子の権威が漸失された。この時代を戦国策に因み「戦国時代」と呼ぶ。 平王の東遷以後は、管轄する領域は大幅に減少し、一つの小国へと成り下がった。戦国時代にはで、魏の恵王と斉の威王が王号を自称した。続けて、大規模な諸侯が王号を唱えた。秦の恵文王や韓の宣恵王が、その後も燕の易王・宋の康王・中山の王サクが自称した。王号自称は周王の権威低下を表した。また、短期間ではあるが斉の湣王と秦の昭襄王はともに帝号を名乗っている。 襄王十七年(紀元前635年)には王子帯によるが発生したが、襄王は鎮圧することができず、春秋五覇の晋の文公に救いを求め、鎮圧した。襄王二十年(紀元前632年)、襄王は晋の文公によって河陽でを行った。 定王元年(紀元前606年)には、春秋五覇の楚の荘王が陸渾の戎を討伐した。そして周の九鼎の軽重を問うた。 赧王の時代には、東周の国勢は益々衰え、同時に内部での争いが絶えなかった。周は東周国と西周国に分かれていて、赧王は西周に遷都した。赧王八年(紀元前307年)、秦が両周の道を借りて韓を攻めようとしたが、周人は道を貸さなかった。赧王六十年(紀元前256年)には西周国が秦によって滅亡し、赧王も死した。これにより中国の王朝で最も長い790年続いた周王朝は滅亡した。七年後には、東周国も秦によって滅亡し、周王室の祭祀は完全に途絶えた。
rdf:langString ( 다른 뜻에 대해서는 동주 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 동주(東周)는 기원전 771년 견융의 침공으로 서주의 호경이 함락되고 유왕이 피살되는 사건이 발생하고 제후들이 평왕을 옹립하면서 평왕이 수도를 호경에서 낙읍으로 옮긴 이후의 주나라를 말한다. 동주 시대에는 주나라 왕실의 힘이 약화되고, 제후들이 주나라 왕실을 명목상으로만 남겨둔 채, 독립적인 활동을 하였다. 이 때가 춘추 전국 시대이다.
rdf:langString De Oostelijke Zhou (東周) of Latere Zhou is de tweede helft van de Zhou-dynastie. Deze duurde van 770 v.Chr. tot 256 v.Chr..
rdf:langString Восточная Чжоу (кит. 东周) — царская (ван 王) династия Цзи (姬) в Китае, правившая царством Чжоу с 770 по 256 год до н. э. после переноса его столицы в Лои (кит. 洛邑) (современный Лоян (кит. 洛阳市) ). Правление этой династии выделяют как конечный период эпохи Чжоу.
rdf:langString 东周(前770年至前256年),是自周平王東遷以后對周朝的称呼,相对于之前国都在镐京的時期即西周。东周也是「春秋時代」的开始。 東周京都於前770年自镐京(今陝西省西安市),东迁至雒邑(今河南省洛阳市)。传25王,前后515年。 这一时期是中国的社会制度剧烈转变的时期,以铁器的广泛使用为标志。 周幽王死後,諸侯擁立原先被廢的太子宜臼為王,是为周平王。他即位第二年,見鎬京被戰火破壞,又受到犬戎侵扰,便遷都雒邑,史稱「東周」,以別於在這以前的西周。東周的前半期,諸侯爭相稱霸,持續了二百多年,稱為「春秋時代」;東周的後半期,周天子地位漸失,亦持續了二百多年,稱為「戰國時代」。 周平王東遷以後,管轄範圍大減,形同一個小國,加上被指有弑父之嫌,在諸侯中的威望已经大不如前。面對諸侯之間互相攻伐和兼併,邊境的外族又乘機入侵,周天子不能擔負共主的責任,經常要向一些強大的諸侯求助。在這情況下,強大的諸侯便自居霸主。中原諸侯對四夷侵擾則以「尊王攘夷」口號團結自衛,战国时代徐州相王、五国相王后各大诸侯纷纷僭越称王(吴、越、楚三国春秋時代已称王),周王权威進一步受損。 周襄王十七年(前635年),发生“子带之乱”,襄王不能平,求救于晋文公,文公诛叔带,遂为伯而得河内地。周襄王二十年(前632年),襄王为晋文公所迫,于河阳踐土會盟。 周定王元年(前606年),楚庄王伐陆浑之戎,欲观九鼎。定王使王孙满应设以辞,楚人遂去。 周赧王时,東周国势益弱,同时内部争斗不休,以至分为东周国和西周国,赧王迁都西周國。周赧王八年(前307年),秦借道两周之间攻韩,周人两边都不敢得罪,左右为难。东西两周位于诸强国之间,不能同心协力,反而彼此攻杀。至赧王六十年(前256年),西周国为秦所灭,赧王死,七年后,东周国亦为秦所灭。
rdf:langString Дина́стія Східна Чжоу (кит. трад.: 东周; піньїнь: Dōngzhōu) — династія-спадкоємець Західної Чжоу, що номінально очолювала Китай після повалення імператора Ю-вана у 771 році до н. е. До 722 року до н. е. фактично втратила політичний вплив на користь місцевих володарів, які поступово узурпували титул ванів. У 256 році до н. е. була остаточно повалена, а її територія захоплена державою Цінь. Східна Чжоу тривала 515 років, під час яких державу Чжоу очолювали 25 ванів.
xsd:nonNegativeInteger 9497

data from the linked data cloud